Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jan, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Akadyjski Epos o Gilgameszu i Odyseja
    The Akkadian Epic Of Gilgamesh and The Odyssey
    Autorzy:
    Kozłowski, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882798.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Gilgamesz
    Odyseja
    Odyseusz
    Homer
    Siduri
    Kalipso
    Maszu
    Ogygia
    Urszanabi
    Feakowie
    Scheria
    Gilgamesh
    Odyssey
    Odysseus
    Calypso
    Mashu
    Urshanabi
    Phaeacians
    Opis:
    Od kiedy w roku 1902 Peter Jensen wynotował podobieństwa między Odyseją i Eposem o Gilgameszu i opowiedział się za zależnością homeryckiego poematu od mezopotamskiego eposu, uczeni spierają się o naturę relacji między poematami. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel wykazanie, że między Eposem o Gilgameszu a Odyseją istnieje nie tylko wiele epizodycznych podobieństw, ale że obiektywna narracja o powrocie Odyseusza na Itakę (Od. 5-13) jest powtórzeniem fabuły wyprawy Gilgamesza po nieśmiertelność (tabliczki IX-XI): epizod dotarcia Gilgamesza do góry Maszu i spotkania Siduri znajduje paralelę w przebywaniu Odyseusza na Ogygii u nimfy Kalipso. Przeprawa Gilgamesza do Dilmun przypomina przeprawę Odyseusza z Ogygii na Scherię. Dilmun i Utanapisztim odpowiadają w wielu elementach Scherii i Alkinoosowi. Wreszcie, istnieją analogie między powrotem Gilgamesza do Uruk a powrotem Odyseusza na Itakę. Wniosek o fabularnym podobieństwie między obiektywną narracją o powrocie Odyseusza a opowieścią o wyprawie Gilgamesza po nieśmiertelność może posłużyć jako argument dla zwolenników tezy o zależności jednego poematu od drugiego.
    Since 1902 when Peter Jensen advanced a thesis about the dependence of the Odyssey on the Epic of Gilgamesh, scholars have argued about the nature of the relationship between the two poems. This article aims to show that there are many similarities between the Epic of Gilgamesh and the Odyssey not only in episodes, but also that the objective narrative of Odysseus’s return to Ithaca (Od. 5-13) is a repetition of the plot from Gilgamesh’s quest for immortality (Tablets IX- XI): the episode of Gilgamesh’s arrival to the Mount Mashu and his encounter with Siduri finds its parallel in Odysseus’ stay in Ogygia at nymph Calypso’s. Gilgamesh’s crossing of the sea to Dilmun resembles Odysseus’ crossing of the sea from Ogygia to Scheria. Dilmun and its ruler Utanapishtim correspond in many aspects to Scheria and Alcinous. Finally, there are parallels between Gilgamesh’s return to Uruk and Odysseus journey to Ithaca. The conclusion about the existence of a narrative analogy between the objective narration of the Odysseus return in Odyssey and the Gilgamesh’s quest for immortality deepens the relationship between the two poems.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 5-22
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakiej psychologii (i psychologów) potrzebuje społeczeństwo?
    What kind of psychology (and psychologists) does the society need?
    Autorzy:
    Brzeziński, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2128451.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    psychology
    education of psychological students
    scientific research in psychology
    methodological awareness of psychologists
    psychological practice
    professional ethics
    Opis:
    W artykule zwrócono uwagę na kilka czynników, których negatywne oddziaływanie da się zaobserwować w kształceniu przyszłych psychologów oraz w uprawianiu praktyki psychologicznej w Polsce. Do najważniejszych czynników zagrażających autor zaliczył: Systematyczne obniżanie standardów akademickich; „zaśmiecanie” psychologii pseudonaukowymi koncepcjami. 2. Umasowienie studiów psychologicznych. 3. Brak wyraźnych kryteriów dopuszczających (odrzucających) do wykonywania zawodu psychologa; obniżanie rangi społecznej zawodu. 4. Brak merytorycznej (ustawowo zagwarantowanej) kontroli nad instytucjami prowadzącymi szkolenia i kursy psychologiczne; żerowanie na naiwności studentów i młodych, jeszcze niedoświadczonych, absolwentów. 5. Zbyt liberalna polityka państwa w zakresie otwierania kierunku studiów psychologia przez nowe uczelnie oraz zgłaszanie przez różne uczelnie ofert studiów z poziomu BA ze słowem „psychologia” w tytule, co sugeruje, iż absolwent takich studiów uzyska wykształcenie psychologiczne uprawniające go do świadczenia usług psychologicznych. 6. Obniżanie kryteriów oceny (egzaminy, zaliczenia) efektów kształcenia. 7. Brak zrównoważenia ocen pracowników uczelni – ważniejsza jest ocena za osiągnięcia naukowe aniżeli ocena za osiągnięcia dydaktyczne. 8. Ponawianie prób wprowadzenia do organizacji studiów psychologicznych systemu bolońskiego (studia dwustopniowe). Intencją autora artykułu było uwrażliwienie środowiska polskich psychologów na potencjalne zagrożenia dla poziomu badań naukowych, dydaktyki akademickiej oraz praktyki psychologicznej.
    The article focuses on several factors whose negative influence can be observed in the process of educating future psychologists and in the psychological practice in Poland. The following are regarded by the author as the most detrimental: The systematic lowering of academic standards; infusing psychology with pseudo-scientific concepts. 2. The transition from elite to mass education at psychological studies. 3. The absence of clear-cut criteria granting or refusing admission to the profession of psychologist; the increasing devaluation of the profession’s status. 4. The lack of substantive (statutorily guaranteed) control over the institutions which offer psychological trainings and courses; preying on the naivety of students and young, inexperienced graduates. 5. Too liberal policy of the state concerning the setting up of new major courses in psychology by newly established schools and offering by various academic institutions BA courses with the word “psychology” in the course title, which suggests that the graduates will possess qualifications in psychology entitling them to render psychological services. 6. The lowering of the criteria assessing the effects of education (examinations, credits). 7. The lack of balance in the assessment of academics – the assessment of research performance is more important than judging the standard of teaching. 8. Recurrent attempts at implementing the Bologna system into the organisation of psychological studies (the two cycles system – Bachelor/Master). It is the author’s aim to draw the attention of Polish psychologists to the potential threats which may impact the level of research performance, the standard of teaching, and psychological practice.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2011, 14, 2; 7-33
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jungowska koncepcja poczucia winy a świadomość grzechu
    Jungs Concept of Guilt and the Consciousness of Sin
    Das Schuldgefühl nach der Auffassung von G. C. Jung und das Sündenbewusstsein
    Autorzy:
    Pietryja, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340030.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    poczucie winy
    świadomość grzechu
    sakrament pokuty
    sense of guild
    sins consciousness
    penitence sacrament
    Schuldgefühl
    Sündenbewusstsein
    Busssakrament
    Opis:
    In seiner Untersuchungen, die einen Interdisziplinären Charakter haben, versucht der Verfasser das Schuldgefühl und das Sündenbewusstsein kritisch z behandeln. Die Untersuchungen gehen in zwei Richtungen, zunächst weis der Verfasser auf die wichtigste Elementen der analytischen Psychologie v. G. C. Jung hin, die mit dem Problem des Schuldgefühles eng verbunden sind, danach analisiert der Verfasser das Sündenbewusstsein im Lichte der Theologie. Die kritische Gegenstellung des Schuldgefühles und des Sündenbewusstseins ist sehr interessant dargestellt worden. Die Pastoraltheologische Schlussfolgerungen so wie auch die Pastoraltheologische Reflexionen schlissen die Untersuchungen.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 231-244
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies