- Tytuł:
-
Recupero della figura del padre ai margini del medioevo francescano
Recovery of the Father Figure at the Margins of the Franciscan Middle Ages
Odzyskanie obrazu ojca na marginesie średniowiecza franciszkańskiego - Autorzy:
- Todisco, Orlando
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2040471.pdf
- Data publikacji:
- 2021-12-15
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
ojciec
wolność
kultura
Franciszek z Asyżu
ofiara
father
freedom
culture
Francis of Assisi
sacrifice - Opis:
-
Tre le tesi che si è cercato di argomentare sullo sfondo dell’assunto generale, secondo cui l’età moderna prende le distanze dall’età medievale in genere e francescana in particolare non perché autoritaria – il figlio che si ribella al padre secondo l’abituale cliché storiografico – ma perché vuole impiantare la lettura dell’essere non più sulla volontà di Dio e dell’uomo, ma su parametri ispirati al primato della ragione, autonoma e autosufficiente, tribunale inappellabile della verità. Sullo sfondo di quest’assunto, la prima tesi che si cerca di argomentare è che il “padre”, in quanto cifra di volontà creativa, sembra che sia la figura più rappresentativa del “pensare francescano”; la seconda è che il padre traduce tale volontà non prendendo, ma dando, non dominando ma servendo; la terza è che il padre incarna in maniera singolare la responsabilità, non circoscritta alla propria individualità, ma aperta all’altro – famiglia, gruppo, nazione, mondo. In breve, il francescano pare che guardi al padre come all’espressione più compiuta della sua prospettiva filosofico-teologica, in quanto rappresenta colui che dona tutto ciò che è e che ha, con responsabilità, in linea con quel volontarismo per il quale le creature sono non perché avessero un qualche diritto a essere, ma perché volute in radicale gratuità.
Staraliśmy się omówić trzy argumenty odnoszące się do tezy, że epoka współczesna dystansuje się od epoki średniowiecznej posiadającej charakter franciszkański nie dlatego, że jest autorytarna (według stereotypu historiograficznego przedstawiającego syna, który buntuje się przeciwko ojcu), ale ponieważ chce zaszczepić odczytywanie bycia nie w woli Boga i człowieka, ale w parametrach inspirowanych prymatem autonomicznego i samowystarczalnego rozumu, będącego bezapelacyjnym trybunałem prawdy. W tezie pierwszej argumentujemy, że “ojciec”, będący w jakiejś mierze wolą kreatywną jest obrazem reprezentatywnym dla myśli franciszkańskiej. W tezie drugiej sugerujemy, że “ojciec” przekłada powyższą wolę nie biorąc, ale dając, nie dominując, ale służąc. W trzeciej tezie pokazujemy, że “ojciec” w wyjątkowy sposób wciela odpowiedzialność przypisaną do własnej indywidualności, ale jednocześnie otwartą na drugiego – na rodzinę, grupę, naród, świat. Wydaje się, że franciszkanin patrzy na ojca jako na wyrażenie odnajdującej swoje spełnienie w jego własnej perspektywie filozoficzno-teologicznej, w której reprezentuje on kogoś, kto z pełną odpowiedzialnością daje wszystko, czym jest i co posiada. W perspektywie tej odpowiedzialności woluntaryzm jawi się jako postawa, dzięki której stworzenia istnieją nie dlatego, że posiadają prawo do istnienia, ale dlatego, że są chciane i to z radykalną bezinteresownością.
There are three arguments that we have tried to discuss with respect to the general assumption that the modern age distances itself from the medieval age in general and the Franciscan age in particular, not because it is authoritarian (according to the typical historiographic cliche, which depicts a son who rebels against his father) but because it wants to embed the interpretation of being no longer in the will of God and man, but in parameters inspired by the primacy of reason, autonomous and self-sufficient – the irrefutable tribunal of truth. It is argumented in the first thesis that the “father”, as a figure of creative will to some extent, seems to be the most representative figure of “Franciscan thinking”. The second thesis is that the father fulfils this will not by taking, but by giving, not by dominating but by serving. The third thesis is that the father incarnates in an extraordinary way the responsibility, ascribed to his own individuality, but at the same time open to others: family, group, nation, world. In short, the Franciscan seems to look at the father as the most complete expression of his philosophical-theological perspective, in that he represents the one who gives all that he is and has, with full responsibility. Given that responsibility, voluntarism appears as an attitude in which creatures exist not because they have a right to be, but because they are wanted with radical disinterestedness. - Źródło:
-
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 4; 57-96
2082-8578 - Pojawia się w:
- Roczniki Kulturoznawcze
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł