Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chrześcijaństwa" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Ks. Jacenty Mastej. Staurologiczno-rezurekcyjna wiarygodność chrześcijaństwa
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143915.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 155-158
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka oficjalnego chrześcijaństwa w późnych pismach Sørena Kierkegaarda
Critique of the Official Christianity in Late Writings of Søren Kierkegaard
Autorzy:
Roszyk, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488769.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kierkegaard
chrześcijaństwo
krytyka chrześcijaństwa
Christianity
critique of Christianity
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie syntetycznego uporządkowania zawartej w późnych pismach Kierkegaarda krytyki oficjalnego chrześcijaństwa, czyli tego, co w świecie funkcjonuje pod nazwą „chrześcijaństwo”, a co w rzeczywistości zdaniem Duńczyka nim nie jest. Artykuł otwiera zarys niezbędnej dla zrozumienia tej krytyki pozytywnej koncepcji chrześcijaństwa u Kierkegaarda, w szczególności jego idei naśladowania Chrystusa. Dalej omówione są trzy główne zarzuty, jakie wysuwa Duńczyk: (1) prowadzenie pogańskiego życia pod nazwą chrześcijaństwa, (2) zastąpienie naśladowania Chrystusa rozmaitymi aktywnościami werbalnymi, m.in. uczynienie z chrześcijaństwa doktryny, oraz (3) zastąpienie naśladowania Chrystusa oddawaniem mu czci. Te trzy zarzuty uzupełnione są (4) Kierkegaardowską krytyką stanu duchownego. W końcowej części zostaje postawiona teza, że przedstawiona przez Kierkegaarda krytyka ma charakter uniwersalny, tzn. dotyczy wszystkich głównych wyznań chrześcijańskich.
The paper aims at presenting a synthetic reconstruction of Kierkegaard’s late critique of what he called “official Christianity,” that is that which in the world counts as Christianity but which, according to Kierkegaard, has nothing to do with real Christianity. The paper begins with a short presentation of what according to Kierkegaard the essence of real Christianity is, with special emphasis on his idea of imitating Christ. Then his main reproaches follow: (1) leading a pagan life and calling it Christian, (2) rejection of imitation of Christ and putting some verbal activities instead, and (3) rejection of imitation of Christ and worshiping him instead. Those three points are supplemented by Kierkegaardian (4) critique of clergy. In the final section it is argued that Kierkegaard’s critique is universal in scope, i.e. it concerns all major Christian denominations.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 2; 77-101
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Andrzej Michalik. Zrozumieć chrześcijaństwo. Istota chrześcijaństwa według Josepha Ratzingera
Autorzy:
Rusecki, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143916.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 153-155
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inkarnacyjna wiarygodność chrześcijaństwa. Zarys metodologiczny argumentu inkarnacyjnego
Christianity’s Incarnational Credibility a Methodological Outline of the Incarnational Argument
Autorzy:
Mastej, Jacenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037149.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wcielenie
Jezus Chrystus
wiarygodność chrześcijaństwa
argument inkarnacyjny
Incarnation
Jesus Christ
Christianity's credibility
incarnational argument
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie możliwości zbudowania oraz wskazanie metodologicznych uwarunkowań argumentu inkarnacyjnego przy zastosowaniu metody psychologiczno-egzystencjalnej. Konstruowanie argumentu inkarnacyjnego odbywa się dwuetapowo. Najpierw poddaje się analizie życiową sytuację człowieka, a następnie przedstawia się sposoby jej rozwiązania. Ponieważ współczesny człowiek nie jest w stanie poradzić sobie z wieloma problemami egzystencjalnymi, dlatego szukanie odpowiedzi odbywa się na płaszczyźnie Objawienia Bożego. Zrozumienie prawdy o człowieku oraz sensu ludzkich dziejów jest możliwe dzięki misterium Wcielenia. W Jezusie Chrystusie, Wcielonym Synu Bożym, możemy odnaleźć pełne oraz ostateczne rozwiązanie egzystencjalnych problemów ludzkiego życia. W artykule wskazano także na potrzebę powiązania argumentu inkarnacyjnego z innymi argumentami za wiarygodnością chrześcijaństwa.
The aim of the article is to present the possibility of constructing and to indicate the methodological determinants of the incarnational argument using the psychological--existential method. Constructing the incarnation argument takes place in two stages. First, the human situation is analysed and the ways of solving it are presented. Because modern man is unable to cope with many existential problems, the search for answers takes place on the plane of Divine Revelation. Understanding the truth about man and the meaning of human history is possible through the mystery of the Incarnation. In Jesus Christ, Incarnate Son of God, we can find complete and ultimate solution to the existential problems of human life. The article also points to the need to link the incarnation argument with other arguments for the credibility of Christianity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 19-30
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia chrześcijaństwa w obrębie nauk historycznych
The History of Christianity Within Historical Sciences
Autorzy:
Kłoczowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957166.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The paper embraces the whole of the history of historiography dealing with Christianity from the ancient times up to now. In the first centuries it was, above all, the writing connected with the so-called patristic period. Christian intellectuals made then a synthesis in the history of Christianity between the pagan vision and the new vision of history, a history connected with Christ and the whole of Christianity. In European Middle Ages the conception of Christian history was universally accepted, but the knowledge of history itself was not included within the basic university syllabus. The times of the Renaissance and church reforms brought about numerous debates and a slow emergence of the visions connected with particular churches. The traditional vision of a Christian history was undermined in the time of the Enlightenment and Romanticism, but at the same time from the 19th century onwards history was included in the syllabus of the European university. From that time on the history of Christianity was present in the theological and historical faculties of various universities. The final part of the paper discusses the most recent tendencies in church historiography as well as profound transformations which had occurred in it over the second half of the 19th century. Some mention has been made about the Polish research, and, eventually, today's new perspective of theology, theology of history and modern religious history, tending to as complete as possible understanding and presentation of the phenomenon of religion in the lives of people.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1998, 46, 2; 233-257
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Marian Rusecki. Traktat o wiarygodności chrześcijaństwa. Dlaczego wierzyć Chrystusowi? Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2010 ss. 361
Autorzy:
Pokrywiński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143994.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 281-284
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przyjmij twój sukces!”. Atrakcyjność neopentekostalnego wymiaru chrześcijaństwa w Ghanie
„Receive Your Success!” Attractiveness of the Neopentecostal Version of Christianity in Ghan
Autorzy:
Grodź, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143918.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrześcijaństwo w (zachodniej) Afryce
neopentekostalizm (ruchy zielonoświątkowe)
„ewangelia dobrobytu”
inkulturacja chrześcijaństwa
Christianity in West Africa
Neopentecostalism (Pentecostal movements)
„prosperity gospel”
inculturation of Christianity
Opis:
It is a fact that Neopentecostal version of Christianity, i.e. the so-called third wave of Pentecostal revival developing form the 1970s, receives quite a lot of attention in Ghana (and not only there). To a large extent, its attractiveness is due to such treatment of indigenous key worries of the Ghanaians (health and prosperity) that many perceive as Christian. The article presents an outline of the religious context of contemporary Ghana in which the indigenous worldview has been creatively remodelled in interaction with Christianity. The Neopentecostal version of this reformulation receives the main attention in the article. Examples are drawn from the teachings and practice of two oldest Ghanaian Neopentecostal groups – Christian Action Faith Ministries International led by Nicholas Duncan-Williams and International Central Gospel Church led by Mensa Otabil. The article also examines the problem of the effects of Neopentecostal teaching concentrated on the prosperity gospel. Though full effects are still to be seen and assessed the author tends to agree with those who, at present, see that the prosperity gospel leads quite a lot of Ghanaian Christians (many in an unconscious way) into a form of escapism (a flee from real problems into a world of dreams, expectations and faith).
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 121-136
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola chrześcijaństwa w formowaniu się polskiej kultury narodowej
The Role of Christianity in the Formation of Polish National Culture
Autorzy:
Bartnik, Czesław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1971432.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
This article is a study of the relation and mutual independence of the Christian religion and Polish culture. After a consideration of a few methodological problems (e.g.: nation and country as the subject of religion, culture and cultures, structural and historical culture, synergism) the author analyses three basic questions: theology of culture in general, and of nation in particular; the relation of Christianity as a religion to Polish culture; the role of the Church in Polish national culture. The question of polonization of Christianity and of the influence of religious truths and Christian principles on Polish culture has been widely discussed in the article. Polonization consisted in the transmission of Biblical salvation into the folk culture on Polish soil (mystery plays, Nativity plays, songs, paraliturgy). Polonization was concerned also with the idea of Messianism, beginning from the XVI c. The latter was understood as a service to other nations and cultures and as defence of the Christian character of Europe. The author pays attention to the very distinct and specific nature of Polish religiousness and rejects well-known statements of some Polish scientists that Poles were weak and that is why there were no religious wars in Poland and nobody was killed in the name of God. According to the author, Polish culture always had a sense of freedom of a human being and socio-national sovereignty. It used to lead to a defence against determinism and limitations and was often mistaken for individualism. Socio-political freedom was also expressed by the fact that there were many denominations in the Kingdom of Poland. Apart from Catholics, there were the Orthodox, Jews, Ormians, Waldens, Brothers of Free Spirit, Begins, Begards, Hussites, Adamites, Tartarian and Turkish Muslims, Polish Brothers, Calvinists, Lutherans and others. Yet, there were no religious conflicts and Catholics attained posts in the highest Government offices in the Catholic country. Generally speaking, Christianity was rather connected with the nation and the institutional Church, whereas the upper class with the country. But the Polish Church had a conspicuous ability to transplant Christian principles into the national ones and vice versa, the national principles into the Christian ones. The author submits a proposition that there is no "Christian culture" but only a culture influenced by Christian ideas and motives and also Christianity which remains under the influence of a culture.
Źródło:
Studia Polonijne; 1987, 11; 19-37
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie społeczne podstawowym elementem chrześcijaństwa
Social Education as a Basic Element of Christianity
Autorzy:
Jusiak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811185.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie społeczne
wychowanie chrześcijańskie
social education
Christian education
Opis:
The Christian religion puts an emphasis on formation of pro-social attitudes. This is connected with the commandment about the love of the neighbor. Despite various difficulties Christian social pedagogy is developed. Work that is socially inspired by Christianity is permanently done. Christian social education is education aiming at forming a mature realization of the principle of love of the neighbor that is expressed in the ability to enter interpersonal relations and in the participation in a variety of communities, as well as in creating common good. It may be said that Christian education contributes to the development of particular individuals, of families, and of the whole human community, and it tends towards ensuring the educated young people supreme good, and the human community prosperity and peace.
Religia chrześcijańska bardzo mocno akcentuje kształtowanie postaw prospołecznych. Związane jest to z przykazaniem miłości bliźniego. Pomimo różnych trudności chrześcijańska pedagogia społeczna rozwija się. Działania społecznie inspirowane chrześcijaństwem są permanentnie podejmowane. Chrześcijańskie wychowanie społeczne jest to edukacja zmierzająca do kształtowania dojrzałej realizacji zasady miłości bliźniego, wyrażającej się w umiejętności wchodzenia w relacje międzyosobowe oraz uczestniczenia w różnorodnych wspólnotach, a także tworzenia wspólnego dobra. Można stwierdzić, że chrześcijańskie wychowanie przyczynia się do rozwoju poszczególnych jednostek, rodzin i całej ludzkiej wspólnoty oraz zmierza do zapewnienia wychowankom najwyższego dobra, a ludzkiej społeczności dobrobytu i pokoju.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2013, 5(41), 4; 23-49
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paweł Sokołowski. Objawiona miłość. Agapetologiczna wiarygodność chrześcijaństwa. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II 2011 ss. 315
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143992.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 292-294
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzingers Antwort auf die religionsgeschichtliche Relativierung des Christentums
Joseph Ratzingers Answer on the Religious-historical Relativization of Christianity
Odpowiedź Josepha Ratzingera na religijno-historyczną relatywizację chrześcijaństwa
Autorzy:
Menke, Karl-Heinz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035246.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
„Dominus Iesus”
religia
relatywizacja chrześcijaństwa
prawda osobista
jedność prawdy
Joseph Ratzinge
“Dominus Iesus”
ascendant and descendent Religion
Relativization of Christianity
personal truth
unity of truth
Joseph Ratzinger
Opis:
Joseph Ratzinger – autor dokumentu „Dominus Iesus”, opublikowanego przez papieża Jana Pawła II na przełomie tysiącleci, sprzeciwia się relatywizacji twierdzeń prawdy chrześcijańskiej, ponieważ jest ona tworzona z perspektywy religii porównawczej. Rozróżnia on między religią ascendentną, wytworzoną (zwaną także „azjatycką” lub „związaną z mistycyzmem”) a descendentną, objawioną religią (zwaną również „monoteistyczną”). Pierwszy model jest zdeterminowany relatywizacją wszelkich wypowiedzi dogmatycznych na rzecz prawdy transcendentnej, którą każdy może interpretować na swój sposób. Natomiast drugi model wychodzi od Boga, a nie od człowieka. Jest on − czy to w formie judaizmu, chrześcijaństwa czy islamu − monoteistyczny. Opiera się bowiem na personalnym objawieniu się jedynego Stwórcy w skończoności przestrzeni i czasu. Judaizm utożsamia jedyną prawdę o Bogu z historią doświadczoną i zapamiętaną przez lud Izraela; islam utożsamia jedyną prawdę o Bogu z księgą Koranu, zaś chrześcijaństwo z osobą Jezusa Chrystusa. Według Josepha Ratzingera to ogromna różnica, czy daną osobę czy księgę uważa się za samoobjawienie się Absolutu, tj. Boga. Dzieje się tak, ponieważ osoba nie jest obiektem. Jedyną logiką, która może sprostać osobie, jest dia-logika, tj. komunikacja wewnętrzna czy też interakcja. Chrześcijaństwo, które pozostaje wierne swojemu pochodzeniu i swojej prawdziwej naturze, nigdy nie może − jak podkreśla emerytowany Papież − dystansując się od egiptologa z Heidelbergu, Jana Asmanna, używać jakiejkolwiek przemocy wobec dysydentów. Albowiem Bóg, o którym świadczą chrześcijanie, nie jest nikim innym niż człowiekiem, który o sobie powiedział: „Ten, który mnie widział, widział Ojca” (J 14,9). Nie jest On nikim innym jak Odkupicielem, który pozwala się ukrzyżować, zamiast narzucać coś przez przemoc, i obiektywnie jest najlepszy, jakiego można sobie życzyć.   Joseph Ratzingers Antwort auf die religionsgeschichtliche Relativierung des Christentums Joseph Ratzinger – Verfasser des von Papst Johannes Paul II. zur Jahrtausendwende publizierten Lehrschreibens ‚Dominus Iesus‘ - wendet sich gegen die religionsvergleichende Relativierung des christlichen Wahrheitsanspruchs. Er unterscheidet zwischen einer aszendenten (auch ‚asiatisch‘ oder ‚mystizistisch‘ genannten) und einer deszendenten (auch ‚monotheistisch‘ oder ‚revelatorisch‘ genannten) Spielart der Religionen. Erstere ist bestimmt durch die Relativierung aller dogmatischen Aussagen zugunsten einer transzendenten Wahrheit, die jeder auf je eigene Weise interpretieren darf. Die deszendente Spielart hingegen geht von Gott, nicht vom Menschen aus. Sie ist – ob in Gestalt des Judentums, des Christentums oder des Islam − wesentlich monotheistisch. Denn sie beruht auf der personalen Selbstoffenbarung des einen und einzigen Schöpfers in der Endlichkeit von Raum und Zeit. Das Judentum identifiziert die eine und einzige Wahrheit Gottes mit der von Israel erfahrenen und erinnerten Geschichte; der Islam mit dem Buch ‚Koran‘; das Christentum mit der Person Jesu Christi. Es macht – so erklärt Joseph Ratzinger – einen gewaltigen Unterschied, ob eine Person oder ein Buch als Selbstoffenbarung des Absoluten bezeichnet wird. Denn eine Person ist kein Gegenstand. Die einzige Logik, die einer Person gerecht wird, ist die Dia-Logik bzw. Inter-Kommunikation bzw. Inter-Aktion. Ein Christentum, das seinem Ursprung und Wesen treu bleibt, kann, so betont der emeritierte Papst in Absetzung von dem Heidelberger Ägyptologen Jan Asmann, gar keine Gewalt gegenüber Andersdenkenden ausüben. Denn der Gott, den Christen verkünden, ist kein anderer als der Mensch, der von sich gesagt hat: „Wer mich sieht, sieht den Vater“; ist kein anderer als der Erlöser, der sich lieber kreuzigen lässt als irgendetwas, und mag es das objektiv Beste sein, mit Gewalt zu erzwingen.
Joseph Ratzinger, who is author of the teaching document “Dominus Iesus”, published by Pope John Paul II at the turn of the millennium, opposes the relativisation of the Christian truth claim as it is made from the perspective of comparative religion. He distinguishes between an ascendant variation of religion (which is also called `Asian' or `related to mysticism') and a descendent variation of religion (which is also called `monotheistic' or `revelatory'). The former is determined by the relativisation of all dogmatic statements in favour of a transcendent truth, which each may interpret in their own way. The descendant variation, on the other hand, takes God, not man as a starting point. It is − whether in the form of Judaism, Christianity or Islam – monotheistic. For it is based on the personal self-revelation of the one and only Creator in the finitude of space and time. Whereas Judaism identifies the one and only truth of God with the history experienced and remembered by the people of Israel, Islam identifies the only truth of God with a book, the Qu'ran, as it is very much in contrast to Christianity where the person of Jesus Christ is considered the only truth of God. According to Joseph Ratzinger it makes a huge difference whether a person or a book is regarded to be the self-revelation of the absolute, i.e. God. This is because a person is not an object. The only logic that does justice to a person is the dia-logic, i.e. inter-communication or inter-action. A Christianity which remains faithful to its origin and to its true nature can never, as the emeritus Pope emphasizes by distancing himself from the Heidelberg Egyptologist Jan Asmann, commit any kind of violence against dissenters. Because the God whom Christians testify is none other than the man who said of himself, “He who has seen me has seen the Father.” (Joh 14.9) He is none other but the Redeemer, who allows Himself to be crucified rather than imposing something through violence, and may it objectively be the best which could be wished for.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 35-52
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies