Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "St. Paul" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Święty Paweł w twórczości Norwida
St Paul in Norwid’s work
Autorzy:
Komorowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729469.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Piotr Marchewka
Paweł z Tarsu
teologia
literaturoznawstwo
Salem
filozofia
Biblia
biblistyka
apostołowie
biografia
epistolografia
Corpus Paulinum
chrześcijaństwo
Dwa męczeństwa
interdyscyplinarność
romantyczny bohater męczennik
Paul of Tarsus
theology
study of literature
philosophy
Christianity
Bible
biblical studies
apostles
biography
letter-writing
Romantic hero-martyr
interdisciplinary study
Opis:
The review is a look at the book Z romantycznych rodowodów biblijnych. Apostoł Paweł w twórczości Cypriana Norwida (From the Romantic Biblical Origins. St Paul the Apostle in Cyprian Norwid's Work) as an inter-disciplinary publication showing the author's great competence in all the problems he tackles, with theology and study of literature at the head. In the background the question appears about the method accepted by Piotr Marchewka, which may seem complicated to an average reader, but his style of shaping the text (the “case” one) is clear and harmonious enough to make the seemingly formal text a nice reading. Numerous references, digressions and penetrating analyses of Dwa męczeństwa (Two martyrdoms) and Salem consistently lead to the finale that is a convincing suggestion of an explanation of Norwid's fascination with the figure of St Paul.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 245-253
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie do wiary u św. Pawła
Educating to Faith in St Paul’s Work
Autorzy:
Goliszek, Piotr Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340311.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nauczyciel
wychowawca
wiara
formuła wiary
uniwersalizm
zmartwychwstanie
teacher
educationist
faith
formula of faith
universalism
resurrection
Opis:
In his apostolic and missionary work St Paul, the witness of the Resurrected Christ, appeared as a perfect and refined teacher in faith. He not only taught Christian science, but first of all he awoke faith in people, as an interpersonal intimacy and communion with Christ. This is why in his teaching the central place is occupied by the crucified Messiah and Resurrected Lord – Jesus Christ, whom God the Father exalted and gave to mankind and to the world as the Savior. In St Paul faith is the whole human person’s act and has the structure of an interpersonal meeting of a man with God in the Person of Jesus Christ.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 395-412
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Debate Between the Paulines and the Rabbis in Late Antiquity Around the Body and Sexuality and Its Significance to the Present Day, Through D. Boyarin’s Postmodern View
Późnoantyczny spór paulinów z rabinami na temat ciała i seksualności. Jego znaczenie dla współczesności w postmodernistycznym ujęciu Daniela Boyarina
Autorzy:
Mihaely, Zohar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129860.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Daniel Boyarin
św. Paweł
rabini
krytyka kulturowa
postmodernistyczny
D. Boyarin
St. Paul
rabbis
cultural criticism
postmodern
Opis:
The goal of the present paper is to formulate a concise framework for part of Daniel Boyarin’s work which he is most known for, namely his analysis of sexuality in late antiquity Judaism and the critique of contemporary culture he eventually derived from it, above all his objections to the idea of the Jewish nation-state.  Within the brief scope here I intend to provide the reader with a simple roadmap for orienting oneself in Boyarin’s relevant literature. Boyarin, a Jewish-American scholar, traces rabbinic, Jewish-Hellenic, and Pauline texts that he believes were part of one arc of Jewish culture in Palestine of late antiquity, and reveals the discourse that was at the center of this one Jewish culture, namely that the famous debate between Judaism and Christianity was essentially over the interpretation of the physical body and sexuality in the Bible, a debate during which critical cultural decisions were made that still have an impact on Western society today in the realms of gender and identity. Through his original “cultural reading” that employs critical current postmodern methods, Boyarin demonstrates that both have complex ethical and political issues, such as rigid hierarchies, colonialism, and racism, but they also have a lot of promise, namely that by examining them side by side, the possibility of finding a more just alternative for our present and future is increased, through mutual correction of each other.
Celem artykułu jest nakreślenie ścisłych ram dla tej części twórczości Daniela Boyarina, z której jest on najbardziej znany, a mianowicie jego analizy seksualności w judaizmie późnego antyku i krytyki kultury współczesnej, którą ostatecznie wyprowadził tegoż, przede wszystkim zaś jego sprzeciwu wobec idei Żydowskiego państwa narodowego. W artykule zamierzam w zwięzły sposób zorientować czytelnika w literaturze Boyarina w interesującym nas zakresie. Boyarin jest żydowsko-amerykańskim badaczem, który analizuje teksty rabiniczne, żydowsko-hellenistyczne i paulińskie, a które jego zdaniem stanowiły fragment całości kultury żydowskiej w Palestynie późnego antyku. Ujawnia dyskurs leżący w centrum tej jednolitej kultury żydowskiej, argumentując, że słynny spór pomiędzy judaizmem a chrześcijaństwem dotyczył zasadniczo interpretacji ciała fizycznego i seksualności w Biblii, w trakcie którego podjęto krytyczne decyzje kulturowe, które do dziś wywierają wpływ na społeczeństwo zachodnie w sferze płci i tożsamości. Jego interpretacja kultury, w której Boyarin wykorzystuje współczesne metody krytyki postmodernistycznej, pokazuje, że obie religie mają złożone problemy etyczne i polityczne, takie jak sztywna hierarchia, kolonializm i rasizm, ale mają także duży potencjał – analizując je w zestawieniu, mamy większą możliwość znalezienia uczciwszej alternatywy dla naszej teraźniejszości i przyszłości, ponieważ obydwie religie wzajemnie się korygują.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 57-86
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Volodymyr Ivasivka, Św. Paweł jako apostoł na podstawie dzieł św. Jana Chryzostoma
Fr Volodymyr Ivasivka, St. Paul as an Apostle Based on the Works of St. John Chrysostom
Autorzy:
Ivasivka, Volodymyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035087.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 4; 112-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina według św. Jana Pawła II
Family According to St. John Paul II
Autorzy:
Waleszczuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040442.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
szkoła solidarności
kultura życia
Karol Wojtyła/Jan Paweł II
communio personarum
family
school of solidarity
the culture of life
Karol Wojtyla/John Paul II
Opis:
Rodzina jest miejscem, w którym człowiek odnajduje własną godność i uczy się miłości. Rodzina to także szkoła solidarności. Ochrona osoby ludzkiej i na nowo odkrycie jej przeznaczenia do transcendencji jest – według Karola Wojtyły – najważniejszym zagadnieniem współczesnej kultury. Papież podkreśla, że miłość małżeńska w communio personarum oznacza najwyższą formę miłości. Duchowy aspekt w rozwoju człowieka, a także doświadczenie miłości między ludźmi są bardzo ważnymi wymiarami w filozofii K. Wojtyły. W dzisiejszym świecie, w którym istnieje wiele zagrożeń dla integralności rodziny, Jan Paweł II ukazuje najbardziej pesymistyczny wymiar samoalienacji współczesnego człowieka, który sprowadza się do „kultury śmierci”. Z drugiej jednak strony – jak podkreśla Papież – tylko w rodzinie człowiek uczy się solidarności i może się w niej rozwijać kultura życia.
The family is a place where man discovers his own dignity, where he learns the meaning of love. Family is a school of solidarity. The defense and rediscovery of the human person and his/hers determination to transcendence is, according to Karol Wojtyla, the most important question of our culture. Conjugal love in the image of communio personarum, is presented as the most perfect form of love. Wojtyla tries to describe this shortened spiritualistic view in a human-friendly and family-friendly way. In Pope's philosophy, the experience of me-and-you love plays an extraordinary role. In today's threat to the integrity of the family John Paul II realizes the most fateful dimension of self-alienation of modern man and brings it to the formula „culture of death”. On the other hand, the family is „the place where the culture of life – a school of solidarity – is represented”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 161-173
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieopisane ministerstwo Bożego miłosierdzia”
“The indescribable ministry of God’s mercy”
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233704.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
teologia
Norwid
ks. Piotr Semenenko
zmartwychwstańcy
św. Paweł
nauka społeczna Kościoła
antropologia
mercy
theology
Fr Piotr Semenenko
the Resurrectionists
St Paul
social teaching of the Church
anthropology
Opis:
Wśród rozmaitych wątków refleksji religijnej Norwida zwraca uwagę, niemal niedostrzegany w dotychczasowych badaniach, temat Bożego miłosierdzia i miłosierdzia świadczonego bliźnim. Pisma poety (listy, proza i poezja) zdradzają wysiłek autora (wyrażony np. w tworzeniu ciekawych neologizmów) zmierzający do przeniknięcia i doprecyzowania tej teologicznej prawdy, do jej pełniejszego zrozumienia i nowej, głębszej interpretacji. „Miłosierdzie” jest przede wszystkim ważnym narzędziem Norwidowego „mówienia o Bogu”, jest dlań także streszczeniem istoty nauczania ewangelicznego (Nowy Testament nazywa poeta „Testamentem-miłosierdzia”). Prawda o miłosierdziu sytuuje się w centrum personalistycznej antropologii Norwida („Osobistość jest rzeczą miłosierdzia”) i tworzy osnowę jego myśli społecznej („społeczne miłowanie”, „jedenaste przykazanie”). Z pism poety wyłaniają się tropy wskazujące na jego inspiracje w tym zakresie m.in. teologią miłosierdzia św. Pawła oraz nauczaniem kaznodziei XIX-wiecznych (jak ks. Piotr Semenenko). Można zatem postrzegać Norwida jako tego myśliciela chrześcijańskiego, który antycypując rewelacje teologiczne wieku XX, wychylił się samodzielnie już w XIX stuleciu ku temu ważnemu zagadnieniu wiary.
Among the various themes of Norwid’s religious reflection, one that attracts particular attention but has largely been overlooked in previous research is the theme of divine mercy and mercy rendered to one’s neighbours. The poet’s writings (letters, prose and poetry) divulge the author’s effort (expressed, for instance, in his interesting neologisms) to penetrate and clarify this theological truth, to understand it more fully and interpret it in a new and deeper way. “Mercy” is primarily an important tool of Norwid’s “speaking of God”; for him it is also a summary of the essence of the Gospel teaching (the poet calls the New Testament the “Testament of mercy”). The truth about mercy is situated at the centre of Norwid’s personalist anthropology (“Osobistość jest rzeczą miłosierdzia” [Personality is the thing of mercy]) and forms the fabric of his social thought (“social loving”, “the eleventh commandment”). Clues emerge from the poet’s writings indicating that he was inspired in this regard by, among others, St Paul’s theology of mercy and the teaching of 19th-century preachers (such as Fr Piotr Semenenko). Thus, Norwid can be seen as that Christian thinker who, anticipating the theological revelations of the 20th century, independently addressed this important issue of faith as early as in the 19th century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2023, 41; 5-27
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ferula świętego papieża Pawła VI – innowacja i symbol tradycji
Ferule of St. Pope Paul VI – an Innovation and a Symbol of Tradition
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791404.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież św. Paweł VI
papież św. Jan Paweł II
ferula
krzyż boleściwy
Drzewo Życia
St. Pope Paul VI
St. Pope Johan Paul II
ferule
painful crosses
Tree of Life
Opis:
Wśród tematów Soboru Watykańskiego II były rozpatrywane zagadnienia dotyczące sztuki. Papież Paweł VI pragnął, by współczesna sztuka otworzyła się na nową, posoborową epokę w dziejach Kościoła. Wydarzenia artystyczne, i same dzieła sztuki nowoczesnej, którym patronował papież, w konserwatywnych środowiskach wywołały dyskusje nad współczesną sztuką religijną, a nawet brak zgody na odejście artystów od przyjętych kanonów sztuki. Największy bodaj sprzeciw konserwatystów wywołała papieska ferula, wielowiekowy znak władzy religijnej papieża nadanej przez Boga. Paweł VI zamówił nową ferulę u rzeźbiarza Lello Scorzelliego. Ferula Pawła VI jest przykładem dzieła sztuki nowoczesnej, ale zawarta w niej symbolika nawiązuje do starej tradycji. Układ umęczonego, wydłużonego ciała Chrystusa nawiązuje do średniowiecznych dolorystycznych ukrzyżowań – krzyży bolesnych. Chrystus na feruli został ukrzyżowany na Drzewie Życia, które symbolicznie daje pokarm życia dla chrześcijan. Z okresu sztuki średniowiecznej zaczerpnięto również formę wygiętej, a nie prostej belki krzyża. Było to symboliczne zerwanie z orzeczeniem, że władza papieża pochodzi od Boga. Jednocześnie symbolicznie stwierdzało posłuszeństwo papieża wobec tajemnicy krzyża i jego apostolską misję. Ferulę św. papieża Pawła VI w swojej apostolskiej misji używali papieże: Jan Paweł I, a najdłużej Jan Paweł II.
Among the topics of the Second Vatican Council were issues related to art. Pope Paul VI wanted contemporary art to open up to a new post-Conciliar era in the history of the Church. Artistic events and the works of modern art themselves, under the patronage of the Pope, in conservative environments, provoked discussions on contemporary religious art, and even the lack of consent for artists to depart from accepted canons of art. Perhaps the greatest opposition of conservatives was caused by the papal ferula, a centuries-old sign of the pope’s religious authority given by God. Paul VI ordered a new ferule from the sculptor Lello Scorzelli. Paul’s VI ferule is an example of a work of modern art, but the symbolism contained in it refers to the old tradition. The arrangement of the tormented, elongated body of Christ refers to medieval doloristic crucifixions – painful crosses. Christ on the ferule was crucified on the Tree of Life, which symbolically gives food to life for Christians. The form of a bent, not straight cross beam was also taken from the period of medieval art. It was a symbolic break with the statement that the pope’s authority came from God. At the same time, he symbolically stated the pope’s obedience to the mystery of the cross and his apostolic mission. Ferule St. Pope Paul VI in his apostolic mission used Popes: John Paul I, and the longest St. John Paul II.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 73-80
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o nagrobkach Brzechffów i Branickich w pojezuickim kościele śś. Piotra i Pawła w Krakowie
A Few Remarks on the Tombstones of the Brzechffas and the Branickis in the Post-Jesuit St. Peter and St. Paul Church in Cracow
Autorzy:
Daranowska-Łukaszewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954607.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The article discusses two 18th century tombstones of the Brzechffa and Branicki families in St Peter and St Paul church in Cracow. They have already been mentioned in the subject literature as works by the architect Kacper Bażanka (by Olgierd Zagórowski) and – because of their morphology – as portal tombstones in which the door is the symbol of the passage from the world of the living to the world of the dead (by Jan Białostocki) and in which the door symbolizes the narrow gate (by Jan Samek). Both the fact, confirmed by the sources, that the tombstones were sculptured by Bażanka, and the suggested symbolic meaning of the monuments do not raise doubts. The findings that are new or different from the accepted ones concern: contrary to Zagórowski’s thesis a mention in the archives has been preserved that indirectly says that the church fire in 1717 damaged the Brzechffa monument; the interpretation of the battle scene in the Branicki tombstone pointing to the battle of Vienna may be considered final, first of all on the basis of the autopsy of the polychromy, recently cleaned; the preserved letter by Jan III concerning the canonization of St Stanisław Kostka may be an additional argument here; the male busts in the Branicki tombstone probably portray the hetmans who were related to them: Crown Field Hetman Stefan Czarniecki and Lithuanian Grand Hetman Kazimierz Sapieha; the participation of the Jesuit Franciszek Noskowski, a teology and the Holy Writ professor, that is confirmed by the sources, allows one to see the inventor of the monument in him; he may have played a similar role in the origin of the Brzechffa monument, as he stayed in Cracow when it was being sculptured; the symbolic meaning of the tombstone portals may be complemented with the meaning of the gate as the place of judgement; because of the soul judgement the virtues of the dead are quoted. They are represented there by means of scenes in which the virtues are manifested and as personifications; the tombstones that are part of architectonic divisions of the chapels in the architect’s intention were supposed to create the impression that they are the decoration of the whole walls; their form refers to occasional decorations, e.g. for the occasion of a burial; this was due to the fact that only the appearance of an impermanent decoration allowed one to circumvent the ban on raising constant tomb monuments for lay people that was in force in Jesuit churches; the decoration of St Vincent and St Anastasius church in Rome prepared for the exequies of Cardinal Mazarini in 1661, probably designed by Giovani Francesco Grimaldi according to Elpidio Benedetti’s idea, was probably the immediate inspiration for both the discussed tombstones.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 461-473
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raz jeszcze o grobie Dzeusa na Krecie
On Zeus Grave in Crete Once More
Autorzy:
Kaczyńska, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954799.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Religia grecka
kult grobów
paradoks kłamcy
komentarze do Nowego Testamentu
Epimenides z Krety
Kallimach z Cyreny
święty Paweł Apostoł
Greek religion
the tomb cult
the liar paradox
Commentaries to the New Testament
Epimenides of Crete
Callimachus of Cyrene
St. Paul Apostle
Opis:
According to the author, the legend about Zeus' grave was probably created as early as VIII or VII centuries BC, being a part of the common tomb cult in Early Greece. In this time the Mycenaean tholos graves began to be considered as tombs of the Greek heroes and gods. However, some Greeks raised an objection to the new form of the tomb cult. The belief in Zeus' grave was regarded as downright blasphemy by Epimenides (VII/VI century BC) and brought censure upon the Cretans for being liars. This is reflected not only in Callimachean Hymnus to Zeus (vv. 8-9), but also in a lost poem of Epimenides (probably in his Theogony). A fragment of this poem has been preserved in two Syriac commentaries to the Apostle Acts (17, 28). The English translation of these Syriac sources runs as follows: “The Cretans carved a tomb for thee, O Holy and High, / Liars, noxious beasts, evil bellies, / For thou didst not die, ever thou livest and standest firm / For in thee we live and move and have our being”. This fragment may been restored in the following shape: Τύμβον ἐτεκτΥναντο σέϑεν, Κύδιστε, Μέγιστε,Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ ϑηρία, γαστέρες ἀργαί.᾽Αλλὰ γὰρ οὐ σὺ ᾽ϑάνες, ζώεις δὲ καὶ ἵστασαι αἰεί,῎Εν σοι καὶ ζῶμεν καὶ κινύμεϑ᾽ ἠδὲ καὶ ἐσμέν. Both the second and the fourth verses were quoted by St. Paul, the former as an excerption from a poem of the Cretan seer, the latter as an anonymous quotation. Two remaining lines are convincingly restored on the basis of both Syriac translations. The attribution of this tetrameter to Epimenides, the well known Cretan prophet, poet and politician, seems certain. Thus some verses of the Callimachean Hymnus to Zeus had to be modelled on Epimenides' version of the birth-story of the Greek principal god. They contain an exact imitation of the prophet's words: “The Cretans always Liars” (Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται) and the same arguments: (1)both poets (i.e. Epimenides and Callimachus) reproached the Cretans for the lie; (2) both think congruently that the alleged Zeus' grave in Crete was a basic reason for arising the popular opinion on the lying character of the Cretans; (3) both deny the supposed death of Zeus; (4) both believe in the immortality of the god;(5) both criticize the different traditions, referring to the authority of a god (Zeus in the Callimachean hymn) or a hero (Minos in Epimenides' poem). Callimachus of Cyrene follows silently Epimenides, summarizing the same arguments, which permit him to reject the common version of the Zeus' birth-story in Crete. He also records some of Epimenides' aetiological tales, e.g. on the Omphalian Plain and the Mountain Panacra.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 95-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowa misja uniwersytetu katolickiego według św. Jana Pawła II
Spiritual Mission of the Catholic University According to St. John Paul II
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035125.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Uniwersytet katolicki
misja
prawda
człowiek
wspólnota
ewangelizacja
dobro społeczeństwa
Catholic University
mission
truth
man
community
evangelization
good of society
Opis:
Uniwersytet jako „jedyny w swoim rodzaju ośrodek twórczej pracy i promieniowania wiedzy, służący dobru ludzkości”, choć wyrasta z tradycji ukształtowanej przez Kościół, we współczesnych społeczeństwach zglobalizowanych znajduje się w kryzysie, gdyż został w dużej mierze uzależniony od myślenia utylitarystycznego i od czynników merkantylistycznych i przekształcony w model służący interesom społecznej i ekonomicznej ewolucji tych społeczeństw. Artykuł jest próbą całościowego określenia misji uniwersytetu katolickiego na podstawie Konstytucji Ex Corde Ecclesiae Jana Pawła II oraz jego przemówień do świata uniwersyteckiego i środowisk kultury. Misja ta polega na: 1) poszukiwaniu „całej prawdy o naturze, o człowieku i o Bogu” odwołując się do wiary i rozumu i ich zdolności czerpania prawdy z dwóch źródeł: objawienia i rzeczywistości stworzonej; 2) tworzeniu wspólnoty opartej na prawdzie, jednej wizji godności człowieka, wartościach chrześcijańskich oraz wychowaniu do dojrzałości chrześcijańskiej i ludzkiej; 3) przygotowaniu studentów do urzeczywistnienia przypadającego im w Kościele i w świecie powołania obejmującego zarówno udział w ewangelizacji kultur jak i budowanie kultury i cywilizacji godnej człowieka.
The University as a “unique center of creative work and radiation of knowledge, serving the good of humanity,” although it grows out of the tradition shaped by the Church, in contemporary globalized societies it is in crisis because it was largely dependent on utilitarian thinking and mercantilist factors and transformed into a model serving the interests of the social and economic evolution of these societies. The article is an attempt to comprehensively define the mission of a Catholic university on the basis of the Ex Corde Ecclesiae Constitution of John Paul II and his speeches to the university world and cultural environments. This mission consists in: 1) searching for “the whole truth about nature, man and God” referring to faith and reason and their ability to derive truth from two sources: revelation and created reality; 2) creating a community based on truth, one vision of human dignity, Christian values and upbringing into Christian and human maturity; 3) preparing students to realize their vocation in the Church and in the world, including participation in the evangelization of cultures as well as building culture and civilization worthy of man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 25-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
St. John Paul II’s Ideas of Dialogue between the Church and Science
Dialog Kościoła z nauką w ujęciu św. Jana Pawła II
Autorzy:
Anderwald, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038077.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Kościół katolicki
nauka
teologia
relacja Kościół i nauka
John Paul II
Catholic Church
science
theology
relationship between the Church and science
Opis:
Wśród różnych obszarów tematycznych dialogu ze światem ważne miejsce w papieskim nauczaniu zajmuje dialog Kościoła z nauką. Dialog ten zasadniczo jest prowadzony, choć z różną intensywnością, od początku istnienia Kościoła, gdyż jest związany implicite z istotną dla myśli chrześcijańskiej relacją między rozumem a wiarą. Za pontyfikatu św. Jana Pawła II (1978-2005) problematyka dialogu Kościoła z nauką stała się ważnym elementem papieskiej troski i nauczania. O dużym zaangażowaniu papieża w dialog Kościoła z nauką świadczy wielość jego wypowiedzi, dotyczących różnych aspektów tegoż dialogu, wygłaszanych podczas różnej rangi spotkań z przedstawicielami nauki. Artykuł ma na celu syntetyczną prezentację wkładu św. Jana Pawła II w dialog Kościoła z nauką. Źródłem dla opracowania postawionego problemu są zasadniczo wypowiedzi papieża kierowane do członków Papieskiej Akademii Nauk, uczestników interdyscyplinarnych sympozjów, jak i okazjonalne przemówienia do ludzi nauki. Choć papieskie wypowiedzi dotykają różnych kwestii dotyczących dialogu Kościoła z nauką i najczęściej przeplatają się w jego wypowiedziach, to jednak zasadniczo koncentrują się wokół trzech: (1) uzasadnienie konieczności podejmowania dialogu Kościoła ze światem nauki; (2) jego metodologicznych uwarunkowań oraz (3) tematyki. Wymienione kwestie stanowią podstawę do wyznaczenia struktury dla prowadzonych rozważań, ukazując równocześnie konkretny wkład św. Jana Pawła II w rozwój dialogu Kościoła z nauką.
This paper will analyse the teaching of Pope John Paul II with regard to the opening of the Church towards science. This is a relevant issue to the Christian faith. Its justification is made today in a climate of scientific thinking, in which scientific tools of recognising of the world, as well as the scientific picture of the world play an important role. This article will demonstrate in sequence: (1) the need for dialogue between the Church and science; (2) the methodological considerations, and (3) topics of this dialogue. Particular attention is paid to the papal indications on general criteria of dialogue between theologians, as the representatives of the Church and scientists, as the representatives of various fields of scientific exploration.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 81-94
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Totus Tuus” św. Jana Pawła II. Od teologicznej głębi po ikonograficzną mistyfikację
„Totus Tuus” by Saint John Paul II. From Theological Depth to Iconographical Mystification
Autorzy:
Witko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791402.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
Izabela DelektaWicińska
René Laurentin
Totus Tuus
St John Paul II
St Louis Marie Grignion de Montfort
Izabela Delekta-Wicińska
Opis:
Życiowa dewiza Karola Wojtyły – papieża św. Jana Pawła II zawierała się w dwóch słowach: Totus Tuus. Zaczerpnięte one zostały z pochodzącego z początku XVIII stulecia, a wydanego w 1843 roku Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny św. Ludwika Marii Grignion de Montfort. Wybór takiego motta życia wyrażał całkowite i bezgraniczne zawierzenie się Matce Bożej przez Jej wyjątkowego czciciela, będąc wyrazem jego żywej, konkretnej i ogarniającej wszystkie dziedziny życia wiary. Ta właśnie dewiza zainspirowała krakowską artystkę Izabelę Delektę-Wicińską do namalowania w roku 1984 wyjątkowego obrazu Totus Tuus, który uzyskał nieprawdopodobną popularność w świecie, stając się przedmiotem pobożnościowego oszustwa. Choć artystka utrzymywała, że zainspirowała się niezwykłym uściskiem Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego w dniu inauguracji pontyfikatu polskiego papieża, jednak fotografie malowidła Totus Tuus zaczęto rozpowszechniać w całym chrześcijańskim świecie jako cudowne zdjęcie, przypadkowo wykonane papieżowi Janowi Pawłowi II. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku sprawą zainteresowano nawet jednego z najwybitniejszych ówczesnych mariologów – ks. René Laurentina. Jeszcze w 2018 roku na stronie internetowej www.infovaticana.com podano wyjaśnienia, iż przedstawienie Totus Tuus nie jest cudowną fotografią św. Jana Pawła II, ale malarską wizją krakowskiej artystki – Izabeli Delekty-Wicińskiej.
The life motto of Karol Wojtyła – of the Pope St John Paul II – was contained in two words: Totus Tuus. They were derived from the work dating back to the 18th century and published in 1843: Treatise on True Devotion to the Blessed Virgin Mary by St Louis Marie Grignion de Montfort. The choice of such a life’s motto was expressing the total and limitless offering of the exceptional follower to the Mother of God, also being an expression of his living, concrete, overwhelming and all-encompassing faith. This very motto has inspired Izabela Delekta-Wicińska, a Cracovian artist, to paint – in the year 1984 – a unique picture Totus Tuus, which gained enormous popularity in the whole world, thus becoming an object of fraud in respect of piety. Even though the artist held that she was inspired by an exceptional embrace of John Paul II and Cardinal Stefan Wyszyński on the day of inauguration of the pontifi of the Polish Pope, a photograph of the Totus Tuus painting was circulated in the entire Christian world as a miraculous picture of Pope John Paul II that was taken accidentally. In the early 1990s one of the then most pre-eminent mariologists, Rev. René Laurentin, was interested in the matter. Even as late as in the 2018 the www.infovaticana.com website explained that the Totus Tuus depiction is not a miraculous photography of the St. John Paul II but a painterly vision of the Cracovian artist, Izabela Delekta-Wicińska.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 45-56
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Za nim rosnące pójdą plemiona / W światło – gdzie Bóg”. „Słowiański” pontyfikat św. Jana Pawła II
“The Growing Tribes Will Follow Him / Into the Light – Where There Is God”: the “Slavic” Pontificate of St. John Paul II
Autorzy:
Czajkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753285.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Słowianin
słowiańszczyzna
papiestwo
św. Cyryl i Metody
romantyzm
Slav
Slavdom
papacy
Saints Cyril and Methodius
Romanticism
Opis:
Artykuł podejmuje obecność problematyki słowiańszczyzny w myśli i twórczości Jana Pawła II jako wyraz zakorzenienia w polskiej literaturze romantycznej. Jej centrum jest kult św. Cyryla i Metodego, który stał się w ujęciu Papieża wyrazem uniwersalizmu, dziedzictwa greckiego oraz chrześcijaństwa narodów słowiańskich. Przypomnienie znaczenia braci sołuńskich miało miejsce już w paryskich prelekcjach Adama Mickiewicza oraz w zapomnianym wierszu Teofila Lenartowicza. Wiązało się z koniecznością uzyskania przez Słowian samopoznania, którego domagali się Norwid, Słowacki, Mickiewicz i inni. Misja słowiańskiego Papieża realizuje powyższe postulaty romantycznych poetów. Jan Paweł II przypomina tożsamość Słowian i ich rolę dla papiestwa i w zjednoczonej Europie. Przywraca im godność. Stanowi wskazanie na przyszłość.
This article deals with the presence of issues of Slavdom in the thoughts and works of John Paul II as an expression of their roots in Polish Romantic literature. Its centre is the cult of St. Cyril and St. Methodius, who, in the Pope’s view, became an expression of the universalism, Greek heritage and Christianity of the Slavic peoples. A reminder of the importance of the Solon brothers had already been mentioned in the Paris lectures of Adam Mickiewicz and in a forgotten poem by Teofil Lenartowicz. This was associated with the need for Slavs to gain self-knowledge, as demanded by Norwid, Słowacki, Mickiewicz and others. The mission of the Slavic Pope fulfils the above postulates of the Romantic poets. John Paul II recalls the identity of the Slavs and their role in the papacy and a united Europe. It restores their dignity and is an indication of their future.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 371-385
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szpital w Milanowie w latach 1908-1931 w świetle dokumentów z Archiwum Sióstr Miłosierdzia w Warszawie
The hospital in Milanów in the years 1908-1931 in the light of the documents in the Sisters of Charity’s Archive in Warsaw
Autorzy:
Szady, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891840.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Milanów
Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia Wincentego à Paulo
szarytki
szpital
Maria Światopełk-Czetwertyńska
Włodzimierz Światopełk-Czetwertyński
Order of Sisters of Charity of St Vincent de Paul
Sisters of Charity
hospital
Opis:
The hospital in Milanów played an important role for the local community against the background of changing historical conditions of the 19th and 20th centuries, treating both patients in the hospital itself and outpatients. It was also a significant element of charity work conducted by the consecutive owners of the Milanów estate, who belonged to the Potocki, Uruski and Czetwertyński families. For most of the time the hospital employed nuns from the Order of Vincent a Paulo’s Sisters of Charity; their long work is documented by the sources kept in the Archive of their Central Home in Tamka Street. The nuns returned to the institution in 1908 after nearly 20 years of absence caused by the decision of the Czar authorities. The return of the sisters was only possible after the ukase on tolerance was published in 1905, when the Czetwertyński Princes set out to bring the nuns back to the hospital. The documents kept in the Archive of the Central Home proves that the owners of Milanów took care of the work of the hospital that was supported by the service of 3 to 5 nuns. The hospital did not stop working during the First World War, when it fulfilled the function of a field hospital for the wounded and of a base for displaced persons. Then, in the period between the World Wars, it complemented the network of state and local government hospitals. Sisters of Charity worked in Milanów till 1931, when, on the strength of an agreement with the new owner – Wanda Żółtowska, they were withdrawn from it. The building of the hospital is still inscribed in the local landscape as a medical facility, and also as a testimony of the past time and of the people supporting this important social initiative.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 303-314
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IX Konferencja Naukowa, „Pedagogiczna aksjologia w świetle nauczania św. Jana Pawła II”, Biała Podlaska, 6 maja 2015
9th Scientific Conference „Pedagogiczna aksjologia w świetle nauczania św. Jana Pawła II” [Pedagogical Axiology in Light of the Teaching of St. John Paul II], Biała Podlaska, May 6, 2015
Autorzy:
Parzyszek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037292.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2015, 7(43), 4; 152-157
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies