Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POLITICAL PARTY" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Wizerunek liderów partii politycznych na przykładzie kampanii parlamentarnej w 2011 roku
    The Image of the Political Parties’ Leaders. The Case of the Electoral Campaign of 2011
    Autorzy:
    Zaręba, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834376.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wizerunek
    lider
    partia polityczna
    wybory parlamentarne w 2011
    image
    leader
    political party
    parliamentary elections of 2011
    Opis:
    The main objective of the publication is to analyse the image of the political parties’ leaders participating in the electoral campaign of 2011. The analysis is conducted in terms of the characteristic features of the image and the strategy adopted in the campaign. Due to the limited scope of the work, it only focuses on the leaders of the political parties represented at the parliamentary political level. These are: Jarosław Kaczyński, Grzegorz Napieralski, Janusz Palikot, Waldemar Pawlak and Donald Tusk.  Several proposals are formulated as a way of conclusion.  Firstly, personalization in the elections is in progress. This is excellently exemplified by the inclusion of the name of the political party leader in the name of the party itself – The Support Movement for Palikot. Secondly, the images of the party leaders have dominated the electoral campaign.  The image of the leader is closely correlated with the political party and its electoral campaign strategy. It often determines the victory or defeat the electoral campaign. Thirdly, the professionalization of the campaign (through the formulation of the strategy, the involvement of professional consultants - in particular in the case of The Civic Platform); and their costs were at the highest level ever in the history of Polish parliamentary campaigns.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2012, 40, 3; 75-93
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia w zakresie korzystania z wolności zrzeszania się przez funkcjonariuszy Straży Granicznej
    Limitations upon the Exercise of the Freedom of Association of Officers of the Border Guard
    Autorzy:
    Kowalski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38996663.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Straż Graniczna
    funkcjonariusz
    wolność zrzeszania się
    stowarzszenie
    partia polityczna
    związek zawodowy
    the Border Guard
    officer
    freedom of association
    society
    political party
    trade union
    Opis:
    Artykuł prezentuje zagadnienie korzystania z wolności zrzeszania się przez funkcjonariuszy Straży Granicznej. W pierwszej części zostały przedstawione odnoszące się do wszystkich jednostek konstytucyjne przepisy dotyczące: a) gwarancji wolności zrzeszania się; b) form organizowania się; c) zasad wprowadzania ograniczeń w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw; d) zakazów tworzenia oraz działania zrzeszeń określonego rodzaju. Druga część artykułu poświęcona została problematyce ustawowych ograniczeń wolności zrzeszania się funkcjonariuszy Straży Granicznej. Omówiono w niej w szczególności granice wolności zrzeszania się funkcjonariuszy Straży Granicznej w partiach politycznych, związkach zawodowych, stowarzyszeniach krajowych oraz zagranicznych, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w tym zakresie.
    This article presents the question of the exercise of freedom of association by the officers of the Border Guard. in the first part constitutional provisions are presented (relating to all) which concern: a) the guarantees of freedom of association; b) forms of organization; c) rules of the introduction of restrictions on the exercise of constitutional rights and freedoms, d) the creation and functioning bans of certain types of associations. the second part of the article was devoted to issues of statutory restrictions on freedom of association of the officers of the Border Guard. It discusses in particular the limits of freedom of association Border Guard officers in political parties, trade unions, national and international associations, including the judicial decisions of the Polish Constitutional Tribunal in this regard.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 131-162
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Social media marketing - kreowanie wizerunku polityka w przestrzeni wirtualnej na przykładzie liderów polskiej sceny politycznej
    Social Media Marketing - Creating the Image of the Politician in the Virtual Space on the Case of the Leaders of the Polish Political Stage
    Autorzy:
    Adamik-Szysiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1833118.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    social media marketing
    media społecznościowe
    komunikacja polityczna
    kreowanie wizerunku
    partie polityczne
    polscy politycy
    analiza zawartości
    Internet
    social media
    political communication
    image creation
    political party
    Polish politicians
    content analysis
    Opis:
    Artykuł prezentuje wyniki badań empirycznych dotyczących wykorzystywania przez liderów polskich partii politycznych możliwości oferowanych przez social media marketing. Kwerenda materiału źródłowego wykazała, że wszystkie partie i ich liderzy w większym lub mniejszym stopniu, wykorzystują w komunikacji z internautami: strony internetowe, telewizje Internetowe, oficjalne profile w mediach społecznościowych, błogi i mikroblogi. Szczegółowej analizie poddano najczęściej wybierane przez polityków formaty social media marketing - działania na portalach społecznościowych (YouTube, Facebook, NK), blogach i mikroblogu Twitter. Badaniem empirycznym objęto okres od początku istnienia kont poszczególnych polityków w danym serwisie do 15 września 2013 roku. W wyniku badań dowiedziono hipotezy, że aktywność polskich podmiotów politycznych w wykorzystaniu Internetu, jako narzędzia komunikacji z opinią publiczną systematycznie wzrasta, jednak media społecznościowe traktowane są przez polityków w sposób koniunkturalny, co nie sprzyja nawiązaniu dialogu z potencjalnym elektoratem.
    The article presents the results of empirical studies concerning the use by the leaders of Polish political parties of the possibilities offered by social media marketing. The investigation of the source material has shown that in the communication with the Internet users, all the parties and their leaders use to a greater or lesser extent: websites, Internet television channels, official profiles in social media, blogs and micro-blogs. The detailed analysis concerned the formats of social media marketing selected most frequently by the politicians – activities on social networking sites (YouTube, Facebook and NK), blogs and the micro-blog Twitter. The empirical study covered the period from the beginning of the existence of the politician’s account in the given service to September 15, 2013. As a result of the study, the hypothesis has been proved that the active use of the Internet by the Polish political players, as a tool of communicating with the public opinion, is systematically increasing. However, social media are treated by the politicians in a business way, which prevents authentic dialogue with the potential electorate.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 42, 1; 111-136
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Motyw „pełnej” suwerenności w myśli politycznej emigracyjnego Stronnictwa Narodowego w latach 1945-1989
    The Motive of “Full” Sovereignty in the Political Thought of the National Party in Emigration in the Years 1945-1989
    Autorzy:
    Kilian, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956317.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    emigracja polityczna
    polityka polska
    suwerenność
    integracja europejska
    political emigre circles
    Polish politics
    sovereignty
    European integration
    Opis:
    Od pierwszych lat powojennych działalność polityczna emigracji była podporządkowana idei odzyskania pełnej suwerenności. Emigracyjni politycy stali na stanowisku, iż w następstwie układu jałtańskiego Polska utraciła suwerenność, stała się państwem zależnym w sowieckiej strefie wpływów, a polityka rządu warszawskiego, „marionetkowego”, doprowadziła do pogłębienia stanu zależności od ZSRR. W tym kontekście głównym zadaniem polityki emigracyjnej było „cofnięcie Jałty” i przywrócenie suwerenności oraz wzmocnienie więzów tożsamości narodowej. Celem badawczym artykułu jest wyjaśnienie pojęcia „pełnej suwerenności” – ukazanie jej brakujących elementów jako motywu polityki polskiej emigracji. W sferze zainteresowań badawczych sytuuje się analiza czynników kształtujących charakter emigracyjnej batalii o odzyskanie niezależności politycznej: zimnowojennej rywalizacji między Wschodem i Zachodem oraz integracji europejskiej. Charakter wykorzystanych źródeł, głównie materiałów z życia emigracyjnego Stronnictwa Narodowego kwalifikuje treść celu badawczego do obszaru myśli politycznej ugrupowań obozu legalistycznego. Liderzy tych ugrupowań jednym głosem mówili o strategii odzyskania pełnej suwerenności. Wyniki badań upoważniają do stwierdzenia, iż motyw „pełnej suwerenności” stał się fundamentem akcji informacyjnej, organizowanej od pierwszych lat powojennych z zamiarem mobilizacji politycznej emigracyjnej społeczności do aktywności politycznej.
    From the early post-war years on, the political activity of Polish émigrés was driven by the desire to see Poland regaining its full sovereignty. Polish politicians in exile were of the opinion that, as a result of the 1945 Yalta Conference, Poland lost its sovereignty and became a Soviet-dependent state. Moreover, the political agenda of the Warsaw-based “puppet” government led to the deepening of the state of dependence on the USSR. Given the foregoing, the main political objective was to “undo Yalta,” restore sovereignty, and strengthen the bonds of national identity. The research aim of the article is to explain the concept of “full sovereignty” and to expose its missing elements as a driver of the political strategy of Polish émigrés. The research covers the analysis of factors that shaped the nature of the struggle for Poland’s political independence abroad, among them, the Cold War between East and West and European integration. The nature of the sources used, mainly materials highlighting the life of the National Party in emigration, narrows the content of the research objective to the area of political thought of the legalistic camp; its leaders unanimously supported the strategy of regaining full sovereignty. The results of the research justify the conclusion that the idea “full sovereignty” laid the foundations of the information campaign launched immediately after WW2 and aimed to galvanize the immigrant community into political action.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 239-260
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Irish Party System after 2011: Change or Revolution?
    IRLANDZKI SYSTEM PARTYJNY PO 2011 ROKU: ZMIANA CZY REWOLUCJA?
    Autorzy:
    Żukiewicz, Przemysław
    Domagała, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1831879.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Irlandia
    wybory
    system polityczny
    system partyjny
    Ireland
    election
    political system
    party system
    Opis:
    Irlandzki system partyjny po 2011 roku: zmiana czy rewolucja? Irlandzki system partyjny był traktowany do niedawna jako bardzo stabilny. Dominowały w nim dwie rywalizujące ze sobą konserwatywne partie polityczne. które dopiero w latach 90. dopuściły możliwość tworzenia koalicyjnych rządów z innymi partiami. W roku 2011 doszło do historycznej zmiany – wybory parlamentarne po raz pierwszy od 1932 roku przegrała Fianna Fáil. która uzyskała najgorszy wynik w historii. Klasyczne parametry pomiaru dynamiki systemów partyjnych nie odzwierciedlały jednak w sposób odpowiedni tej transformacji. W artykule staramy się wykazać. że bez uwzględnienia istotnych zmian społeczno-kulturowych metoda analizy systemowej skoncentrowana na danych uzyskiwanych na bazie rezultatów wyborczych pozostaje niewystarczającym narzędziem opisu irlandzkiego systemu partyjnego. Dokonujemy rekonstrukcji najistotniejszych wydarzeń związanych z ewolucją tego systemu w latach 2011-2016 i staramy się odpowiedzieć na pytanie. jak relewantne partie polityczne zareagowały na zmianę wzorców rywalizacji.
    Until recently the Irish party system has been considered as very stable. It was dominated by two rival conservative political parties. which only in the 1990s allowed the possibility of forming coalition governments with other parties. In 2011 there was a historical change – for the first time since 1932 Fianna Fáil lost the parliamentary elections with the worst result in history. However. the classical parameters of the dynamics of party systems did not adequately reflect this transformation. In the article. we argue that without taking into account significant socio-cultural changes. the method of system analysis. focused on data obtained on the basis of election results. remains an insufficient tool to describe the Irish party system. We reconstruct the most important events related to the evolution of this system between 2011 and 2016 and try to answer the question of how relevant political parties reacted to changing patterns of competition.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2018, 46, 3; 91-107
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zachowań wyborcy na zakres czasowy marketingu politycznego
    The Influence of the Electorates Behavior on the Time Range of Political Marketing
    Autorzy:
    Płoński, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1856543.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    marketing polityczny
    podejście redukcyjne i kompleksowe
    zakres czasowy
    identyfikacja partyjna
    głosowanie retrospektywne
    political marketing
    reduction and complex approach
    time span
    party identification
    retrospective voting
    Opis:
    Despite numerous publications on the subject, there is still no agreement as to the sense of political marketing, its nature and aims. The article `The Impact of Voter Behaviour on the Time Span of Political Marketing' touches upon the fundamental issue of the essence of marketing activities on a political market. The author seeks to answer the question: Should (in the light of efficiency criterion) political marketing be only one of manifestations of a party's electoral activity, or should all party's activity - both between and during campaigns - be based on a long-term marketing strategy? The starting point is the analysis of theoretical models of voter behaviour supported with an empirical research carried out by the author from September 1997 to September 2001 in Poland. The conclusion of this analysis is that reducing marketing activities only to campaign communications curtails its efficiency. Therefore, all marketing activities should be based on a long-term marketing strategy which covers a party's activity both between and during election campaigns.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2004, 32, 3; 105-121
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Social media – new and future-oriented from of political communication during electiom – as implemented in India
    Social media – nowa i przyszłościowa forma komunikacji politycznej podczas wyborów – implementacja indyjska
    Autorzy:
    Podobas, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832936.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Indie
    komunikacja polityczna
    wybory
    media społecznościowe
    Indyjska Partia Ludowa
    India
    political communication
    elections
    social media
    the Bharatiya Janata Party
    Opis:
    Internet, a wraz z nim social media stają się podstawowym środkiem komunikacji we wszystkich sferach ludzkiej działalności, także politycznej. To właśnie Twitter, Facebook, YouTub zapewniają nowe sposoby pobudzania zaangażowania obywateli w życiu politycznym, tworzą nową formę dialogu politycznego i są odzwierciedleniem demokracji uczestniczącej. W aktywności politycznej stają się ważnym narzędziem informowania, rekrutowania zwolenników, organizowania działań i zdobywania władzy. W artykule skoncentrowano się na kampanii wyborczej narodowo-konserwatywnej Indyjskiej Partii Ludowej (Bharatiya Janata Party – BJP), która swoje zwycięstwo w wyborach parlamantarnych w 2014 r. zawdzięcza wykorzystaniu na szeroką skalę social media. Celem BJP stał się interaktywny dialog z obywatelami i włączenie ich w działania wyborcze, a także szerzenie świadomości politycznej i zachęcenie młodych wyborców do tego, aby poszli zagłosować.
    The Internet, and social media alongside, are becoming basic communication means in all fields of human activity, including the political one. It is namely social media, i.e., Twitter, Facebook, YouTube that ensure new methods of encouraging citizens to involve in political life, establish a new form of political dialogue and reflect participating democracy enabling highly direct communication. In political activity, such media become a significant tool serving to inform, recruit supporters, arranging for actions and gaining power. As proved by the election campaign of the national and conservative Indian People's Party (Bharatiya Janata Party – BJP) in 2014, vigorous running of a social media campaign is going to be one of the major factors determining victory in election in the future. Today social media cannot yet replace a traditional campaign, but what they can do, however, is to impose a platform of public debate, with traditional media – the press and TV which reach majority of voters – increasingly using them as a source of information on politicians and their views. It is the indirect impact that makes social media an indispensable communication tool for politicians.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2015, 43, 3; 53-66
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perón, Evita y los derechos políticos de la mujer argentina
    Perón, Evita and the Political Rights of the Argentinian Women
    Autorzy:
    Hecht, Avital
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787958.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Evita
    Kobieca Partia Peronistów
    Perón
    rezygnacja
    sufrażystka
    Female Peronist Party
    Resignation
    Female Suffrage
    Opis:
    Perón, Evita a prawa polityczne Argentynek Pierwsza administracja prezydenta Juana Domingo Peróna doprowadziła do nadania argentyńskim kobietom praw obywatelskich. Zarówno Eva Perón, jak i prezydent byli w stanie określić możliwości i potencjał głosów kobiet służący wzmocnieniu partii peronistów. Chociaż Evita nie mogła sprawować funkcji prezydenta, kilka kwestii rozstrzygnięto pod jej wpływem i przywództwem. Co najważniejsze, partia peronistów doprowadziła do uchwalenia w 1947 r. ustawy o prawie kobiet do głosowania. Ponadto inicjatywa nominacji Evity Perón na wiceprezydenta była promowana przy wsparciu CGT. Współpraca między Peronem, Evitą i ruchem robotniczym przekształciła drugą połowę lat 40. XX w. w okres wdrażania argentyńskiej równości obywatelskiej pod względem płci. Prawo do głosowania pozwoliło Argentynkom osiągnąć nowy status, dzięki któremu mogły one wpływać na politykę i życie społeczne swojego kraju, a także na swój krąg rodzinny. W wyborach w 1951 r., pomimo śmierci Evity i jej wcześniejszego „wyrzeczenia się” kandydatury na wiceprezydenta, Juan Perón został ponownie wybrany prezydentem większością głosów kobiet. W 1973 r. Isabel Perón, trzecia żona Juana, została wybrana na wiceprezydenta tuż przed trzecią kadencją męża – kształtując prezydencką formułę Peron‒Peron. Później Isabel została prezydentem Argentyny (1974–1976), jej władzę obalono w wojskowym zamachu stanu.   El primer gobierno de Juan Domingo Perón fué el que sentó la base de los derechos cívicos de la mujer argentina. Tanto Eva Perón como el mismo presidente supieron identificar la oportunidad y el potencial del voto femenino, con el fin de fortalecer las bases electorales del partido peronista y de sus jefes. A pesar que Evita no pudo ejercer un puesto ejecutivo en el marco presidencial, fue ella quien bajo su sombra y liderazgo, se creó el Partido Peronista Femenino, fué sancionada la Ley de Sufragio Femenino en 1947 y promovió junto con la Confederación General del Trabajo (CGT) la iniciativa de su propia postulación a la vicepresidencia. La colaboración entre Juan Perón, Evita y el movimiento obrero, transformaron la segunda mitad de los años cuarenta del siglo veinte en la cuna de la implementación de la igualdad cívica argentina, en términos de género. El derecho de voto femenino ubicó a la mujer argentina en un nuevo status desde el cual pudo influir en el ámbito pólitico y social de su país, aún fuera de su hogar y de su círculo familiar. En las elecciones de 1951, a pesar de la muerte de Evita y del anterior “Renunciamiento”, Juan Perón fue reelecto con mayoría de votos femeninos. Años más tarde, en 1973, Isabel Perón – su tercera esposa, fue electa vicepresidente en vísperas de la tercera presidencia de Juan Perón – conformando la fórmula presidencial Perón‒Perón y posteriormente se transformará Isabel en Presidenta de la República Argentina (1974–1976), por el Golpe de Estado que instituyó la dictadura militar.
    El primer gobierno de Juan Domingo Perón fué el que sentó la base de los derechos cívicos de la mujer argentina. Tanto Eva Perón como el mismo presidente supieron identificar la oportunidad y el potencial del voto femenino, con el fin de fortalecer las bases electorales del partido peronista y de sus jefes. A pesar que Evita no pudo ejercer un puesto ejecutivo en el marco presidencial, fue ella quien bajo su sombra y liderazgo, se creó el Partido Peronista Femenino, fué sancionada la Ley de Sufragio Femenino en 1947 y promovió junto con la Confederación General del Trabajo (CGT) la iniciativa de su propia postulación a la vicepresidencia. La colaboración entre Juan Perón, Evita y el movimiento obrero, transformaron la segunda mitad de los años cuarenta del siglo veinte en la cuna de la implementación de la igualdad cívica argentina, en términos de género. El derecho de voto femenino ubicó a la mujer argentina en un nuevo status desde el cual pudo influir en el ámbito pólitico y social de su país, aún fuera de su hogar y de su círculo familiar. En las elecciones de 1951, a pesar de la muerte de Evita y del anterior “Renunciamiento”, Juan Perón fue reelecto con mayoría de votos femeninos. Años más tarde, en 1973, Isabel Perón – su tercera esposa, fue electa vicepresidente en vísperas de la tercera presidencia de Juan Perón – conformando la fórmula presidencial Perón‒Perón y posteriormente se transformará Isabel en Presidenta de la República Argentina (1974–1976), por el Golpe de Estado que instituyó la dictadura militar.
    Juan Domingo Perón’s first administration led to the basis of the civic rights of the Argentinian women. Both Eva Perón and the President were able to identify the opportunity and the potential of the female vote, in order to strengthen the electoral basis of the Peronist party and their heads. Although Evita could not be in an executive position in the presidential setting, a few things happened under her influence and leadership. Most importantly, the female Peronist party was created and the law of women’s right to vote was passed in 1947. Furthermore, the initiative of her nomination to the Vice Presidency was promoted with the support of CGT. The collaboration between Peron, Evita and the labor movement, transformed the second half of the forties of the twentieth century in the cradle of the implementation of the Argentinian civic equality, in terms of gender. Female voting rights gave Argentinian women a new status from which they could influence the politics and social life in their country, in addition to their influence on their family circle. In the 1951 elections, despite the death of Evita and her previous “renunciation” to be a Vice President candidate, Juan Perón was re-elected with a majority of female votes. Later, in 1973, Isabel Perón, Juan’s third wife, was elected as a Vice President right before the third Presidency of Juan Perón ‒ shaping the presidential formula Peron‒Peron. Later, Isabel will become the President of Argentina (1974‒1976), until she was overthrown in a military coup.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 177-191
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Activity of Security Service of the People’s Republic of Poland Against the Polish Peasant Party in France in Years 1948-1966
    Działalność tajnych służb Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeciwko Polskiemu Stronnictwu Ludowemu we Francji w latach 1948-1966
    Autorzy:
    Indraszczyk, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956376.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wywiad PRL
    inwigilacja
    Polskie Stronnictwo Ludowe na wychodźstwie
    emigracja polityczna
    tajne służby
    PRL intelligence
    surveillance
    Polish People’s Party in exile
    political emigration
    security service
    Opis:
    The article describes operations of the Poland security service against the Polish People’s Party (PSL) in France. The Poland authorities considered the political emigration to be a serious opponent and did its best to discredit this group in the eyes of the Polish society and to disintegrate its activity. The tools utilised by the security service included surveillance, acquisition of informal collaborators, escalation of personal conflicts between emigrants, disinformation concerning the attitudes of Poles in the country, persuading the key politicians in exile to return to the country. The intelligence has had many successes, including the return of important emigrants to Poland, winning many over as agents, and causing internal conflicts among the political emigration.
    W artykule opisano operacje tajnych służb Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeciwko Polskiemu Stronnictwu Ludowemu we Francji. Władze Polski postrzegały emigrację polityczną za poważnego oponenta i podejmowały działania w celu zdyskredytowania emigrantów w oczach Polaków oraz dezintegrowania działalności emigrantów. Metodami, których używały tajne służby, były: inwigilacja, namawianie do formalnej i nieformalnej kolaboracji, eskalowanie konfliktów personalnych pomiędzy emigrantami, dezinformowanie o postawach Polaków w kraju, namawianie kluczowych polityków na wychodźstwie do powrotu do kraju. Wywiad PRL odniósł wiele sukcesów, wliczając w to powrót ważnych emigrantów do Polski, pozyskanie wielu agentów, eskalowanie wielu wewnętrznych konfliktów w polskiej emigracji.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 211-238
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Specyfika partii chrześcijańsko-demokratycznych państw Unii Europejskiej
    The Characteristic Features of Christian Democratic Parties in the Member States of the European Union
    Autorzy:
    Sokół, Wojciech
    Kozera, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834323.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chrześcijańska Demokracja
    Unia Europejska
    System Partyjny
    Partie Polityczne
    Christian Democracy
    European Union
    Party System
    Political Parties
    Opis:
    Christian Democracy has been very influential political force in postwar Western Europe. Christian Democratic parties (developing into the people’s party) largely shaped the postwar consensus of democratic governance, anty-communism and a moderately interventionist welfare state. They also played a leading role in the creation of European Economic Community and – since the end of Cold War – its subsequent enlargement and transformation into the current European Union. Christian Democracy is fundamental for understanding postwar and post-Cold War European history and politics. This article presents specificity of Christian Democratic parties in the countries of the European Union and highlights some of the particularities and universalities of European Christian Democracy from a comparative and transnational perspectives. Authors (political scientists) examine the phenomenon of European Christian Democratic parties with respect to such issues as genesis of political parties, consociational democracy,'catch-all' party model and the concept of a political center.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2013, 41, 2; 93-121
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System władzy w ChRL w okresie reform: Ewolucja, wyzwania, sprzeczności. Część I: lata 1978-2002
    The Evolution of China’s Political System in the Reform and Opening-Up Era: Structures, Processes and Challenges. Part I: 1978-2002
    Autorzy:
    Pawłowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791124.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    system polityczny Chin
    era reform
    polityka otwarcia
    Komunistyczna Partia Chin
    jedynowładztwo
    przywództwo kolektywne
    China’s political system
    reform era
    opening-up policy
    Communist Party of China
    one-man rule
    collective leadership
    Opis:
    Autor artykułu analizuje główne cechy systemu politycznego Chińskiej Republiki Ludowej oraz zmiany w strukturze władzy Komunistycznej Partii Chin od czasu wprowadzenia reform i polityki otwarcia. Rozpatruje kluczowe elementy procesu decyzyjnego, instytucje, model zarządzania i przywództwo ChRL w czasach Deng Xiaopinga, Jiang Zemina, Hu Jintao i Xi Jinpinga. Od początku lat 80. chiński system polityczny przeszedł transformację od rządów jednego człowieka do „przywództwa kolektywnego”, stojąc przed różnymi wyzwaniami w zarządzaniu krajem i podtrzymywaniu procesu reform. Pogłębienie reform gospodarczych, które rozpoczęło się w latach 90., wymagało znacznego podniesienia zdolności państwa do sprawowania rządów i przyjęcia bardziej elastycznego podejścia do przewodniej ideologii partii. W rezultacie najwyższe chińskie organy decyzyjne zaczęły ewoluować w profesjonalne „rady nadzorcze”, wspierane przez wysoko wykształcone kadry, ekspertów i zespoły ekspertów. Koniec zasady „silnej ręki” Deng Xiaopinga doprowadził jednak do powstania wielu frakcji i grup interesów wewnatrz partii, z których każda ma odmienne poglądy na temat sposobu i zakresu, w jakim takie reformy należy przeprowadzić. W ciągu ostatnich dwóch dekad ta frakcja wywarła negatywny wpływ na transformację gospodarczą i społeczną Chin, a także zapoczątkowała proces wewnętrznego rozkładu partii. W obliczu rosnącej liczby wyzwań związanych z rozwojem Chin i braku politycznej jedności w Komunistycznej Partii Chin przywódcy starali się zmienić porządek struktury władzy i usprawnić proces reform. Mimo że udało mu się skonsolidować władzę polityczną i częściowo wyeliminować niektóre z najpoważniejszych problemów, takich jak korupcja, niezadowolenie wewnątrz partii przeważyło i wzrosło, co doprowadziło do widocznego spadku tempa reform w ciągu ostatnich kilku lat, a także do wzrostu liczby głosów domagających się gruntownej zmiany w systemie politycznym. Artykuł kończy się uwagami dotyczącymi dalszej ewolucji systemu politycznego w ChRL i możliwych zmian w kierownictwie partii.
    This paper examines the main features of the political system in the People’s Republic of China and the changes in the power structure of the Communist Party of China since the introduction of the reform and opening-up policy. The author analyses the key features of the decision-making process, institutions, model of governance and leadership of the PRC during the eras of Deng Xiaoping, Jiang Zemin, Hu Jintao and Xi Jinping. Since the beginning of the 1980s, China’s political system has undergone a transformation from one-man rule to a “collective leadership”, facing various challenges in governing the country and upholding the process of reform. The deepening of economic reforms, which began in the 1990s required a significant improvement in the state’s ability to govern and its adoption of a more flexible approach to the Party’s guiding ideology. As a result, China’s top decision-making bodies started to evolve into professional governing boards supported by highly educated cadres, experts and think-tanks. However, the end of Deng Xiaoping’s “strong-hand” rule led to the formation of a number of factions and interest groups within the Party’s establishment, each holding different views on the way, and the extent to which, such reforms should be pursued. During the last two decades, this factional struggle has exerted a negative influence on China’s economic and social transformation, as well as initiating the process of internal decay in the Party. Facing a growing number of challenges in China’s development and a lack of political unity within the CPC, the present leadership has strived to reorder the power structure and streamline the process of reform. Although it has managed to consolidate political power and partly eliminate some of the gravest problems, such as corruption, discord within the Party has prevailed and increased, leading to a visible decline in the reforms over the past few years, as well as to a growing number of voices demanding a thorough change in the political system. This paper concludes with remarks regarding the further evolution of the political system in the PRC, and possible developments in the Party’s leadership.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 67-99
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ustrój niepodległej Polski w publicystyce polityków Stronnictwa Narodowego na emigracji na łamach „Myśli Polskiej” w okresie PRL
    The System of Independent Poland in the Journalism of Politicians of the National Party in Exile in the Pages of “Polish Thought” During the Communist Period
    Autorzy:
    Koziełło, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339191.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Stronnictwo Narodowe
    emigracja
    „Myśl Polska”
    polski system polityczny
    National Party
    exile
    “Polish Thought”
    Polish political system
    Opis:
    Artykuł jest analizą poglądów politycznych polityków emigracyjnego Stronnictwa Narodowego na kwestię ustroju Polski na łamach pisma „Myśl Polska”. Ich celem było stworzenie podstaw ustroju politycznego dla przyszłej niepodległej Polski, wolnej od dominacji ZSRR. Polska miała być państwem narodowym, w którym naród polski miałby pełnię władzy i decydowałby o strukturze organów państwowych i kierunkach polskiej polityki. Władza państwowa natomiast miała dbać o bezpieczeństwo obywateli i tworzyć warunki do ich rozwoju społecznego, gospodarczego i kulturalnego. Uważano, że tylko taka Polska będzie państwem silnym, niepodległym, bezpiecznym i przyjaznym dla Polaków.
    The article is an analysis of the political views of the politicians of the National Party in exile on the question of Poland’s political system in the pages of the magazine “Polish Thought” (“Myśl Polska”). Their goal was to create the foundations of a political system for a future independent Poland, free from the domination of the USSR. Poland was to be a nation-state, in which the Polish people would have full power and would decide on the structure of state organs and the directions of Polish policy. The state authority, on the other hand, had to take care of the security of its citizens and create conditions for their social, economic and cultural development. It was believed that only such a Poland would be a strong, independent, secure and friendly state for Poles.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2023, 44; 97-117
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walka polityczna i personalna w lubelskich organach PZPR w okresie październikowym na tle walk frakcyjnych w KC PZPR w 1956 r.
    Political and personal struggle in the Lublin organs of the Polish United Workers Party in the October period against the background of faction struggles in the Central Committee of the PUWP in 1956
    Autorzy:
    Wypych, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887491.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Rewolucyjna Grupa Studentów
    Rewolucyjny Związek Studentów
    „Pod Wiatr”
    Związek Bojowników o Wolność i Demokrację
    Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Lublinie
    Revolutionary Group of Students
    Revolutionary Association of Students
    Against the Wind
    Society of Fighters for Freedom and Democracy
    Provincial Committee of the Polish United Workers' Party in Lublin
    Opis:
    Powstanie frakcji w KC PZPR po XX Zjeździe KPZR miało zasadniczy wpływ na sytuację w niższych ośrodkach partyjnych. Brak silnego przywództwa spowodował powrót Władysława Gomułki, który w 1956 r. cieszył się niezachwianym poparciem społecznym. W Lublinie popularność Gomułki wykorzystali studenci UMCS należący do partii. Organizując wiece poparcia dla wyboru Gomułki na stanowisko I sekretarza, chcieli zaskarbić sobie przychylność społeczeństwa województwa, by zrealizować własne cele polityczne. Grupa była przeciwna nowo wybranemu I sekretarzowi KW Władysławowi Kozdrze, którego do Lublina przysłał KC. Grupę tą nazywamy rewizjonistami. Oprócz grupy studentów w KW PZPR w Lublinie zawiązały się dwie grupy. Pierwsza z nich, będąca ówczesnym kierownictwem komitetu, miała na celu zachowanie zajmowanych stanowisk. W związku z ich postawą nazwani zostali koniunkturalistami. Powrót Gomułki nie był przychylnie przez nich przyjęty. Druga z grup, związana w lubelskim oddziałem ZBoWiD-u, miała na celu przejęcie władzy w KW. Prawdopodobnie osoby te cieszyły się poparciem Mieczysława Moczara. Ich cel został zrealizowany w listopadzie 1956 r., lecz po miesiącu grupa utraciła stanowisko I sekretarza KW na rzecz popieranego przez KC Władysława Kozdry. Kozdra w grudniu 1956 r. zlikwidował w KW ośrodki opozycyjne wobec siebie, pozostając do 1971 r. I sekretarzem KW PZPR w Lublinie. Główni przedstawiciele grupy koniunkturalistów i grupy związanej z ZBoWiD-em, zostali przeniesieni na inne stanowiska, nieoznaczające partyjnej degradacji. Grupa rewizjonistów została rozwiązana i utraciła wszelkie znaczenie polityczne.
    Formation of factions in the Central Committee of the Polish United Workers’ Party after the 20th Congressof theCommunist Party of the Soviet Unionhad a fundamental effect on the situation in minor party centers. A lack of a strong leadership caused the return of Władysław Gomułka who in 1956 enjoyed widespread support of the Polish society. In Lublin Gomułka's popularity was used by UMCS students who were party members. By organizing rallies to support Gomułka as a candidate for the post of the First Secretary of the Party they sought to win the hearts of the society of the region in order to achieve their own political aims. the group opposed the new First Secretary of the Provincial Committee Władysław Kozdra who was sent to Lublin by the Central Committee. This group is called revisionists. Apart from the student group two other ones were formed in the Provincial Committee. One of them, that was at the time the leadership of the Committee, aimed at maintaining their positions. This is why they were called opportunists. They did not welcome Gomułka’s return. The other group, that had ties with the Lublin section of the Society of Fighters for Freedom and Democracy aimed at seizing power in the Provincial Committee. Probably they enjoyed the support of Mieczysław Moczar. Their aim was achieved in November 1956, but after a month the group lost the position of the First Secretary, taken by Władysław Kozdra who was supported by the Central Committee. In December 1956 Kozdra suppressed the opposition centers in the Provincial Committee and he remained the First Secretary of the Provincial Committee of the Polish United Workers' Party until 1971. The main representatives of the opportunist group and of the group connected with the Society of Fighters for Freedom and Democracy were transferred to other positions that did not signify a degradation in the party. The revisionist group was disbanded and lost any political significance.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 2; 143-172
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies