Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Orient" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
‘Ten sam jest Bóg’. Norwid – Abd el-Kader – Ibn ‘Arabi
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729758.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
Opis:
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 23-60
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ten sam jest Bóg”. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
[God is the same]. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117224.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims
Opis:
Przesłanie Norwidowskiego wiersza Do Emira Abd el Kadera w Damaszku z roku 1860 wykazuje niezwykłą zbieżność z myślami wyrażonymi przez Abd el-Kadera w jego wydanym po francusku dziele Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Cinsiderations philosophiques, réligieuses, historiques etc. (Paris 1858). Jest wielce prawdopodobne, że Norwid znał wskazaną publikację algierskiego bohatera narodowego, mistyka i świętego islamu. Duchowa i intelektualna bliskość tych dwóch wybitnych myślicieli XIX stulecia jest uderzająca. Źródłem uniwersalizmu religijnego Abd el-Kadera była nauka jego duchowego mistrza, twórcy muzułmańskiego mistycyzmu i najwybitniejszego teologa sufickiego późnego islamu – Ibn ‘Arabiego. W poezji Norwida zainicjowany został w literaturze polskiej – osadzony na solidnym fundamencie metafizycznym i na uniwersalistycznych przesłankach wyłonionych z obu tradycji – okcydentalnej i orientalnej, prawdziwy dialog świata zachodniego z arabskim Wschodem, niepomiernie przekraczający swą głębią i merytorycznością wszelkie powierzchowne mody i orientalne stylizacje tamtej epoki. Norwid i arabski Emir z Damaszku nie tylko jednogłośnie wskazywali te same zagrożenia wynikające z błędnych założeń kulturowo-cywilizacyjnych europejskiej nowożytności oraz pragnęli przemodelować ją według wzorca doskonalszego, ale także wspólnie proponowali w swych pismach, by zamknąć (wpierw mentalnie, następnie na planie dziejów) starą epokę europocentryzmu i religijnego ekskluzywizmu, a otworzyć erę nową – humanizmu światowego
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34; 21-59
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid i Edmund Chojecki-podróżnik
Norwid and Edmund Chojecki – the traveler
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117498.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Edmund Chojecki (Charles Edmond)
podróże romantyków
przyjaźnie Norwida
Kleopatra i Cezar
Wystawa Światowa w Paryżu 1867
Orient romantyków
travels of the Romantics
Norwid’s friendships
World Exhibition in Paris in 1867
the Orient of the Romantics
Opis:
Jedną z ważniejszych osób w gronie znajomych Norwida, już w latach warszawskich, a później paryskich, był pisarz Edmund Chojecki (Charles Edmond). Ich przyjaźń zawiązała się w Warszawie w latach czterdziestych XIX wieku i trwała przez całe życie (przynajmniej do lat siedemdziesiątych), choć jej zachowane ślady epistolarne są nieliczne. Przedmiotem szkicu są relacje podróżnicze Chojeckiego i ich inspirujący wpływ na Norwida: wycieczka Edmunda z hr. Branickim na Krym (Wspomnienia z podróży po Krymie, Warszawa 1845), podróż do mórz północnych z ks. Napoleonem (Voyage dans les mers du Nord, Paris 1857), pobyt Chojeckiego w Egipcie na przełomie lat 1850/1851 i wreszcie jego udział w organizacji ekspozycji egipskiej (w charakterze komisarza generalnego) na Wystawie Światowej w Paryżu w roku 1867 (L’Égypte à l’Exposition universelle de 1867, Paris 1867). Najważniejszym owocem tej inspiracji jest dramat Kleopatra i Cezar Norwida oraz jego zbiór rysunków egipskich w Albumie Orbis (I).
One of Norwid’s most significant acquaintances, already in the Warsaw period, and later in Paris, was the writer Edmund Chojecki (Charles Edmond). Their friendship started in Warsaw in the 1840s and lasted for a lifetime (at least until the 1870s), although its preserved epistolary traces are scarce. This sketch focuses on Chojecki’s travelling reports and their inspiring influence on Norwid: Edmund’s trip with Count Branicki to the Crimea (Wspomnienia z podróży po Krymie, Warszawa 1845), a journey to the North Seas with Prince Napoleon (Voyage dans les mers du Nord, Paris 1857), Chojecki’s sojourn in Egypt at the turn of 1851, and finally his involvement in the setting up of the Egyptian exhibition (as the commissioner general) at the 1867 World Exhibition in Paris (L’Égypte à l’Exposition universelle de 1867, Paris 1867). The most important outcome of this inspiration is Norwid’s drama Kleopatra i Cezar and his collection of Egyptian drawings in the album Orbis (I).
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38; 183-226
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid and Edmund Chojecki – the Traveller
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17908442.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Edmund Chojecki (Charles Edmond)
travels of the Romantics
Norwid’s friendships
Kleopatra i Cezar
1867 World Exhibition in Paris
the Orient of the Romantics
Opis:
The writer Edmund Chojecki (Charles Edmond) was one of Norwid’s most significant acquaintances, already in the Warsaw period, and later in Paris. Their friendship started in Warsaw in the 1840s and lasted a lifetime (or at least until the 1870s), although its preserved epistolary traces are scarce. This article focuses on Chojecki’s reports from his travels and their inspiring influence on Norwid: Edmund’s trip with Count Branicki to the Crimea (Wspomnienia z podróży po Krymie, Warszawa 1845), journey to the North Seas with Prince Napoleon (Voyage dans les mers du Nord, Paris 1857), Chojecki’s sojourn in Egypt at the turn of 1851, and finally his involvement in preparing the Egyptian exhibition (as the commissioner general) at the 1867 World Exhibition in Paris (L’Égypte à l’Exposition universelle de 1867, Paris 1867). The most important outcome of this is Norwid’s drama Kleopatra i Cezar and his collection of Egyptian drawings in the album Orbis (I).
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38 English Version; 177-216
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w Asyryjskim Kościele Wschodu. Studium systematyczne z odniesieniami do innych tradycji chrześcijańskiego Orientu
Marriage in the Assyrian Church of the East. Systematic Study with References to the Other Traditions of Christian Orient
Autorzy:
Potoczny, Mateusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035066.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament małżeństwa
liturgia
małżeństwo
zaślubiny
Asyryjski Kościół Wschodu
nierozerwalność małżeństwa
rozwód
Sacrament of Marriage
Liturgy
Marriage
Nuptials
Assyrian Church of the East
Inseparability of the Marriage
Divorce
Opis:
Małżeństwo rozumiane jako związek mężczyzny i kobiety, ustanowione z woli samego Stwórcy, w każdej tradycji liturgicznej cieszy się wielkim szacunkiem. Asyryjski Kościół Wschodu nie jest tu wyjątkiem, chociaż w dyscyplinie kanonicznej nie nazywa małżeństwa sakramentem. Niniejsze studium stanowi prezentację myśli teologicznej i praktyki liturgicznej związanej z małżeństwem w tej czcigodnej i starożytnej tradycji Kościoła. Analiza obejmuje kolejno kwestię rozumienia małżeństwa jako sakramentu, krótką historię rozwoju obrzędu, prezentację struktury ceremonii oraz kanoniczną dopuszczalność rozwodu. Najwięcej miejsca poświęca się liturgicznemu obrzędowi małżeństwa, który jawi się jako jeden z najbardziej rozbudowanych spośród wszystkich liturgii ślubnych Kościoła. W ostatniej części, podsumowującej całość studium, znajduje się kilka refleksji, które mogą stać się przyczynkiem do podjęcia dyskusji nad wizją małżeństwa we współczesnym świecie.
Marriage seen as union between man and woman, which was constituted by the will of the Creator Himself, is held in high esteem by every liturgical and theological tradition. The Assyrian Church of the East is no exception, even if in her canonical discipline the marriage is not included in the list of the sacraments. This study is a presentation of the theological thought and liturgical practice of marriage in the venerable and ancient Christian tradition. The analysis concerns: the issue of the sacramental understanding of marriage; the brief history of the development of the rite; the presentation of the structure of marriage ceremony; the canonical possibility of divorce. The main part of this article refers to the liturgical rite of marriage, which in the Assyrian Church of the East appears as one of the most complex among all the Christian marriage liturgies. In the last part we put some reflections, which can become a humble contribution to the further discussion on the vision of marriage in the contemporary world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 59-74
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies