Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Biskup, Krzysztof" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ks. Krzysztof Koch, Biskup Konstantyn Dominik. Nadzwyczajna zwyczajność. Pelplin: Wyd. „Bemardinum” 2011, ss. 304
    Autorzy:
    Weiss, Anzelm
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339827.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Roczniki Historii Kościoła; 2012, 4; 213-216
    2080-8526
    Pojawia się w:
    Roczniki Historii Kościoła
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński – troska o życie sakramentalne Narodu
    Servant of God Stefan Cardinal Wyszyński – the Care about Sacramental Life of Nation
    Autorzy:
    Nykiel, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029006.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kapłan
    biskup
    chrzest
    bierzmowanie
    święcenia
    priest
    bishop
    baptism
    confirmation
    orders
    Opis:
    Prymas Tysiąclecia Stefan Wyszyński jako kapłan, biskup i kardynał w swojej pracy duszpasterskiej był zaangażowany w życie sakramentalne Narodu. Pełniąc posługę w diecezji włocławskiej i lubelskiej oraz archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej przygotował do przyjęcia Pierwszej Komunii św. kilka tysięcy dzieci. Tylko w diecezji lubelskiej udzielił bierzmowania ponad 80 tysięcy wiernym. Ponadto wyświęcił ponad 1000 kapłanów i konsekrował ponad 50 biskupów.
    Primate of the Millenium Stefan Wyszyński as a priest, bishop and cardinal in yourself pastoral work was involved in sacramental life of Nation. Serving ministries in dioceses of Włocławek and Lublin and archidioceses of Gniezno and Warsaw prepared to receive Firs Communion several thousand children. Only in the diocese of Lublin he administered the sacrament of confirmation over 80 thousand faithful. Also he ordained over 1000 priests and consecrated over 50 bishops.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 143-160
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maffiolus Lampugnani nominat na biskupstwo krakowskie, biskup płocki. Meandry kariery kurialisty rzymskiego w okresie schizmy zachodniej
    Maffiolus Lampugnani als Nominat für das Bistum Krakau und als Bischof von Płock. Die Mäander der Karriere eines römischen Kurienmitgliedes in der Zeit des Abendländischen Schismas
    Autorzy:
    Ożóg, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955093.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    Maffiolus, der Sohn des Oldrad, entstammte einem mächtigen und einflußreichen Mailänder Geschlecht. Nach dem Studium der Rechte in Padua erlangte er den Titel eines Doktors beider Rechte. Zuerst war er mit dem Hof der Viscontis in Mailand liiert und begann dann eine Karriere in der Römischen Kurie Urbans VI. − anfangs in der Stellung eines Abbreviators (1384) und Schatzmeisters der Apostolischen Kammer (1385). Bald darauf wurde er Erzbischof von Ragusa (Dubrovnik) in Dalmatien (1385-1387), und danach verlieh ihm der Papst das Erzbistum in Messina auf Sizilien (1387-1392). Gleichzeitig war Maffiolus ein geübter Einnehmer des päpstlichen Zehnten in Italien, dem Deutschen Reich, Polen, Böhmen und Ungarn (1385-1386) sowie Apostolischer Nuntius in Polen (commissarius specialis), wo er im Juli 1386 König Władysław Jagiełło den Gehorsamseid abnahm und seine Taufe sowie seine Ehe mit Hedwig von Anjou anerkannte. Im Jahre 1387 wurde er von Urban IV. zum päpstlichen Referendar ernannt und übte dieses Amt auch noch unter Bonifatius IX. in den Jahren 1390-1396 aus. Darüber hinaus verwaltete er die Provinz Campagna-Maritima als rector et vicarius generalis in spiritualibus et temporalibus (1391-1396). In Sizilien (Königreich Trinacria) geriet er in zahlreiche Konflikte mit der mit Klemens VII., dem Papst von Avignon, verbundenen proaragonischen Partei, so daß Bonifatius IX. ihn vom Erzbistum Messina in das vakante Bistum Krakau versetzte (vor dem 1. März 1392). Dieser päpstlichen Entscheidung widersetzten sich Hedwig von Anjou und Władysław Jagiełło. Sie befürworteten die Besetzung dieses Bistums durch Piotr Wysz aus Radolin, einen Doktor beider Rechte, den das Krakauer Domkapitel (am 9. Februar 1392) gewählt hatte, nachdem der erste Elekt dieses Kapitels Sieciej von Chmielnik resigniert hatte. Diesen Streit um die Besetzung des Krakauer Bistums gewann das Königspaar, und Bonifatius IX. versetzte Maffiolus am 4. Dezember 1392 aus Krakau auf den vakanten Bischofssitz in Płock und erteilte gleichzeitig Piotr Wysz die Provision für die Diözese Krakau. Lampugnani hielt sich ständig in Rom auf und regierte das Bistum in Płock durch seine Generalvikare Guido de Ottorenghis aus Forligno und Andrzej Prawdzic, den Archidiakon von Płock. Kurz vor seinem Tode wurde Maffiolus noch Administrator des Benediktinerklosters S. Mariae Basilicae in der Diözese Chieti. Am 27. Juli 1396 starb er in Rom und wurde als Wohltäter der Vatikanischen Basilika in ihren Kellergewölben beigesetzt. Sein Grabmal ist bis auf den heutigen Tag erhalten geblieben.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2 Special Issue; 345-367
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg Honor Ojczyzna. Przywrócenie czy wprowadzenie Boga na sztandary Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie?
    God–Honour–Country. Restoration or Introduction of God on the Banners of the Polish Armed Forces in the West?
    Autorzy:
    Kunert, Andrzej Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956320.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Bóg
    Honor
    Ojczyzna
    emigracja
    uchodźstwo
    Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
    biskup polowy
    God
    Honour
    Country
    emigration
    refugeedom
    Polish Armed Forces in the West
    field bishop
    Opis:
    W artykule dokonano analizy porządku prawnego II Rzeczypospolitej Polskiej (1918-1939) i ustalono, iż wszystkie trzy obowiązujące wówczas najwyższej rangi akty normatywne mówiące o sztandarach wojskowych – ustawa Sejmu Ustawodawczego RP z 1 VIII 1919 r., rozporządzenie Prezydenta RP z 13 XII 1927 r. i dekret Prezydenta RP z 24 XI 1937 r. – twierdziły zgodnie o dewizie na sztandarach w brzmieniu: „Honor i Ojczyzna”. Dopiero w czasie II wojny światowej Prezydent RP na Uchodźstwie Władysław Raczkiewicz dekretem z 15 X 1943 r. po raz pierwszy wprowadził (a nie przywrócił) Boga na sztandary Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Wprowadzona wówczas nowa dewiza „Bóg Honor Ojczyzna” obowiązuje znowu w wolnej i suwerennej Polsce od 1993 r., i dopiero od tamtego czasu możemy mówić o jej przywróceniu na sztandary wojskowe.
    The article discusses the legal order of the Second Republic of Poland (1918-1939). The author finds that the three high-ranking normative acts regulating military banners, the Act of the Sejm of the Republic of Poland of 1 August 1919, the Regulation of the President of the Republic of Poland of 13 December 1927, and the Decree of the President of the Republic of Poland of 24 November 1937, confirmed the motto of “Honour and Country” as mandatory for military use. It was as late as during WW2 that the President of the Republic of Poland in Exile, Władysław Raczkiewicz, added (not restored) “God” to the banners of the Polish Armed Forces in the West by a decree of 15 October 1943. The new motto, “God, Honour, Country,” returned to the military banners in independent Poland in 1993, which should be regarded as the actual date of its official reinstatement.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 261-297
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies