Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Kaznodziejstwo"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Kaznodziejstwo wędrowne George’a Whitefielda
The Itinerary Preaching of George Whitefield
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034978.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelizacja
George Whitefield
kaznodziejstwo wędrowne
nowe media
nowe narodziny
evangelism
an itinerary preaching
a new media
a new birth
Opis:
Kaznodziejstwo wędrowne może wydawać się przestarzałą formą przepowiadania Ewangelii. Dla wielu kojarzy się przede wszystkim z mówcami żyjącymi w XIX w. Nic bardziej mylnego. Kaznodziejstwo wędrowne jest ciągle aktualną propozycją. Trzeba jedynie odnaleźć nowy „teren”. Przestrzeń, w której mówca spotka się z współczesnym mu słuchaczem. Ten zaś zatrzyma się, choćby na chwilę, aby przyjąć orędzie o Jezusie Chrystusie, który zbawia. Artykuł prezentuje interesującą, ciągle aktualną, metodę głoszenia, którą opracował osiemnastowieczny kaznodzieja George Whitefield. Sięgając do jego tekstów można wydobyć główne cechy jego kaznodziejskiego warsztatu. Koncentruje się on na konkretnej strukturze formalnej kazania oraz odpowiedniej treści, a także na dramatycznym stylu głoszenia. Proponowana przez niego droga jest aktualną podpowiedzią dla dzisiejszych głosicieli słowa Bożego.
The itinerary preaching may seem like an outdated form of preaching the Gospel. For many, it is associated primarily with orators living in the nineteenth century. Nothing could be more wrong. The itinerary preaching is still a valid proposition. Just a new “area” must be found. A space where the orator meets listeners for his contemporary times. They would stop, even for a moment, to receive the message about Jesus – the Saviour. The article presents an interesting, and still valid, method of preaching developed by 18th-century preacher George Whitefield. Referring to his texts may to reveal the main features of his preaching workshop. He focuses on the specific structure of a sermon and a relevant content, as well as the dramatic style of preaching. The path he proposes is a current suggestion for today’s preachers of the Word of God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 63-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Revival” w przepowiadaniu ewangelikalnym
„Revival” in Evangelical Preaching
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040408.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rewiwalizm
przebudzenie
ewangelikalizm
ewangelizacja
kaznodziejstwo protestanckie
przepowiadanie ewangelikalne
revivalism
revival
evangelicalism
evangelism
protestant preaching
evangelical preaching
Opis:
Prawidłowe odczytanie rzeczywistości angielskiego terminu „revival” pozwala zrozumieć treść przepowiadania ewangelikalnego. Odsłania jego istotę i prowadzi do odkrycia głębi w nim zawartej, co w konsekwencji daje możliwość poprawnej interpretacji oraz uprawnia do zastosowania obecnych w nim elementów dla przepowiadania, także w Kościele katolickim. Niniejszy artykuł odkrywa znaczenie „revival” w świetle Starego i Nowego Testamentu. Prezentuje „revival” w refleksji teologii ewangelikalnej. Następnie zwraca uwagę na cechy właściwe przepowiadaniu ewangelikalnemu. W zakończeniu zaś, na podstawie zgromadzonych informacji, podaje praktyczne wskazania dla przepowiadania.
The proper meaning of the reality of the English term “revival” guide us to understanding of a content of evangelical preaching. The term shows its essence and helps to understand its depth. As a result it is possible to interpret correctly of evangelical preaching and use its components for all kinds of preaching, the Catholic Church included. This paper unveils the meaning of “revival” in the light of the Old and New Testaments. Presents “revival” in the reflection of evangelical theology. Afterwards points out the specific features of evangelical preaching. In conclusion, based on presented material, it gives some practical suggestions regarding the preaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 205-222
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znamiona formalne kaznodziejstwa Billego Grahama
Formal Elements of Billy Graham’s Preaching
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036156.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Billy Graham
ewangelikalizm
kaznodzieja
kaznodziejstwo protestanckie
przebudzenie
evangelicalism
preacher
protestant preaching
revival
Opis:
Przepowiadanie Billego Grahama teologicznie i metodologicznie było stałe od pierwszej do ostatniej krucjaty. Stworzył on model kaznodziei, który stosuje nowe techniki głoszenia słowa Bożego, ale nie rezygnuje ze starych, stanowiących ewangelikalne dziedzictwo. Uczył wypracowanej przez siebie postawy kaznodziei wobec grzesznika charakteryzującej się współczuciem zakorzenionym w miłości Boga. Pokazywał, jak przekazać przesłanie Ewangelii we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł ukazuje w jaki sposób Graham przygotowywał się do głoszonych przez siebie tekstów. Przy tym uwzględnia źródła jego inspiracji oraz sposób w jaki je werbalizował. Rozpatruje także autorytet i prostotę cechujące kaznodziejstwo Grahama; a także duchowe tło organizowanych przez niego krucjat ewangelizacyjnych.
The Billy Graham’s preaching theologically and methodologically was stable from the first to the last crusade. He formed the model of a preacher who know how to use a modern technique of proclaiming God’s word, at the same time not giving up the old ones, evangelical heritage. He taught the attitude of a preacher toward the sinner characterised a compassion rooted in God’s love. He showed how to communicate a message of the Gospel in the modern world. This paper unveil how Graham prepared his sermons. It takes into account the sources of his inspiration and the way in which he had verbalised them. It resolves authority and simplicity characterised Graham’s preaching and a spiritual background of the crusades organised by him.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 101-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Hus na ambonie. Między praktycyzmem a wiarą
John Hus In The Pulpit. Between Practicism And Faith
Autorzy:
Bracha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053606.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
husytyzm
Jan Hus
kaznodziejstwo
Hussite movement
John Hus
preaching
Opis:
Postać Jana Husa w historii średniowiecznych Czech ma wymiar absolutnie wyjątkowy, a jego życie i dzieło wykracza daleko poza czeski kontekst. Tematyka husycka urosła do rangi odrębnej specjalności w międzynarodowej mediewistyce. Jan Hus doczekał się dotychczas kilku biografii, a najnowsza praca P. Soukupa, nie będzie zapewne ostatnią. Spośród dotychczasowych wyróżnia ją szczególne podkreślenie roli ambony i kaznodziejskiej aktywności Husa, co odzwierciedla także tytuł książki. Dla Husa ambona stała się bowiem podstawowym narzędziem promocji idei reformatorskich. Podstawowym zatem zagadnieniem staje się pytanie o podłoże wyboru kazalnicy, które zdeterminowało życie czeskiego reformatora. Punktem zwrotnym stała się aktywność Husa na ambonie Kaplicy Betlejemskiej. P. Soukup podkreśla przede wszystkim praktycyzm ambony, jedynego mass medium zdolnego do propagacji treści ideowych, i słusznie Kaplicę Betlejemską nazywa „a unique center of reform”. Dodajmy jednak do wywodów autora, że Hus wybrał ambonę nie tylko z powodów praktycznych, lecz w równym stopniu ideowych. Wybór ambony przez Husa, to przekonanie o skuteczności kazań, o sile słów i performacyjnej funkcji mowy. Hus w swych kazaniach przywoływał przewodnią metaforę kazania, jaką znamy z dokumentu fundacji Kaplicy Betlejemskiej, a mianowicie słowa Bożego jako nasienia (semen, semeno, sieme). W przeciwieństwie do mszy tylko godne kazanie sprawia, że dusze niektórych jednoczą się w miłości z Chrystusem, pisał w jednym z kazań. Przyjęte ramy biografii nie sprzyjały szczegółowym uwagom. Śledzenie drogi życiowej Husa przez pryzmat aktywności kaznodziejskiej pozostaje jednak godną podkreślenia zasługą autora.
In the history of medieval Bohemia, the figure of Jan Hus has its own unique dimension, and his life and work reach far beyond the Czech context. The Hussite theme has grown into a separate specialization in international medieval studies. Jan Hus has had several biographies so far, and the latest work by Pavel Soukup will probably not be the last. What distinguishes the book from its predecessors is the particular emphasis on the role of the pulpit and Hus's preaching activity, which is also reflected in its title. For Hus, the pulpit became the basic tool for promoting the ideas of the Reformation. The main issue, therefore, is the question of the grounds for his choice of the pulpit, which determined the life of the Czech reformer. The turning point was Hus’s activity in the pulpit of the Bethlehem Chapel. P. Soukup emphasizes the practicality of the pulpit, the only mass medium capable of propagating ideological content, and he rightly calls the Bethlehem Chapel “a unique center of reform”. Let us add, however, to the author’s arguments that Hus chose the pulpit not only for practical but equally ideological reasons. The choice of the pulpit by Hus is a belief in the effectiveness of sermons, the power of words, and the performative function of speech. In his sermons, Hus quoted the main metaphor from the sermon that we know from the foundation document of the Bethlehem Chapel, namely the word of God compared to a seed (semen, semeno, sieme). According to one of his sermons, unlike the Mass, only a worthy sermon makes the souls of some unite in love with Christ. The adopted framework of the biography did not encourage detailed comments. It is, however, to the author’s merit that he traces the life of Hus through the prism of preaching activity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 207-220
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benignitas pastoralis in the Proclamation of the Word of God
Benignitas pastoralis w proklamacji słowa Bożego
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037071.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przepowiadanie
homilia
kaznodziejstwo
duszpasterstwo
łagodność
preaching
homily
proclamation
pastoral care
gentleness
Opis:
Papież Franciszek zwraca się do całego Kościoła z apelem o nawrócenie duszpasterskie, polegające na głoszeniu Ewangelii wszystkim ludziom spragnionym dobroci i czułości Zbawiciela. W nauczaniu Biskupa Rzymu ważną rolę odgrywa benignitas pastoralis, czyli duch miłosierdzia i łagodności towarzyszący duszpasterskiej trosce o grzeszników – ludzi słabych, cierpiących i zrozpaczonych. Łagodność duszpasterska winna również nadawać kształt posłudze słowa, która niezmiennie odgrywa istotną rolę w zbawczym posłannictwie Kościoła. Ponieważ benignitas pastoralis najpełniej wyraża się we wcieleniu Syna Bożego, Jezusa Chrystusa i Jego ziemskiej działalności, dlatego zadaniem głosicieli słowa Bożego jest kontynuować misję Zbawiciela, ukazując ludziom łagodne i miłosierne oblicze Boga, pochylając się z troską nad ludzką słabością i głosząc orędzie zbawienia w języku prostym i zrozumiałym dla ludzi. Obecność benignitas pastoralis w przepowiadaniu stwarza możliwość dotarcia z Ewangelią do słuchaczy, którzy odkrywają prawdziwe oblicze łaskawego i miłosiernego Boga oraz odnajdują w słowie Bożym źródło siły potrzebnej im do wzrostu duchowego. Tak pełniona posługa słowa sprzeciwia się pelagianizmowi, rygoryzmowi i permisywizmowi, gdyż wskazuje na „pierwszeństwo” miłowania ze strony Boga, który w ten sposób uzdalnia człowieka do osiągania świętości zgodnie z ideałem Ewangelii.
Pope Francis addresses to the whole Church the appeal for pastoral conversion, involving the proclamation of the Gospel to all people yearning for the kindness and sensitivity of the Saviour. In the teaching of the Bishop of Rome, benignitas pastoralis plays an important role as a spirit of mercy and gentleness accompanying pastoral concern for sinners – the weak, the suffering and despairing. Pastoral gentleness should also shape the ministry of the word which continued to play a significant function in the saving mission of the Church. Because benignitas pastoralis was most fully expressed in the Incarnation of the Son of God, Jesus Christ and His earthly activity, it is why the task of preachers of the word of God is to prolong the mission of the Saviour, showing people the gentle and merciful face of God, bending solicitously over human weakness and proclaiming the message of salvation in a simple and comprehensible language. The presence of benignitas pastoralis in preaching makes it possible to reach the audience with the Gospel, discovering the true face of a merciful God, and find in His word a source of strength needed for their spiritual growth. So executed, the ministry of the word is opposed to Pelagianism, rigorism and permissiveness, because it points to the “primacy” of God's love which thus enables man to achieve the ideal of holiness according to the ideal of the Gospel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 47-61
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym homilia nie jest – błędy w jej głoszeniu
What the Homily is not – the Mistakes in its Preaching
Autorzy:
Twardy, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040392.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
homiletyka
Dyrektorium homiletyczne
kaznodziejstwo
homily
homiletics
Homiletic Directory
preaching
Opis:
Dyrektorium homiletyczne (DH) jest wyrazem szczególnej troski Kościoła o wysoki poziom głoszenia homilii. Autorzy dokumentu uwydatniają istotę, cele i funkcje homilii oraz zdecydowanie przeciwstawiają się niewłaściwemu pojmowaniu tej priorytetowej formy głoszenia słowa Bożego (DH 6). (1) Nie należy zatem utożsamiać homilii z konferencją lub lekcją, kazaniem tematycznym na jakiś abstrakcyjny temat oraz traktować homilię jako naukę katechetyczną. Te formy posługi słowa ze swej natury mają miejsce poza liturgią, nie wiążą się ściśle z celem i treścią sprawowanego misterium. Związek homilii z tekstami biblijnymi nie oznacza jednak, że homilista ma przeprowadzać na ambonie ćwiczenia z egzegezy i wprowadzać wiernych w jej tajniki naukowe. Chociaż głosiciel słowa ze swego powołania jest świadkiem wiary, to jego osobiste świadectwo nie powinno przesłaniać głoszonego kerygmatu. Należy jednak zauważyć, że aktualne zdobycze egzegezy, pouczenia doktrynalne i osobiste świadectwo homilisty mogą także „być skuteczne jako elementy dobrej homilii” (DH 7). (2) Na poziom głoszenia homilii negatywnie wpływa także: niedbałe jej przygotowanie, błędne odczytywanie sensu tekstu biblijnego, przekazywanie wiernym treści płytkich pod względem doktrynalnym i moralnym (DH 157, 21). Podobnie z krytyką autorów Dyrektorium spotyka się używanie w homiliach „specjalistycznego języka teologicznego, nieznanego ich słuchaczom” (DH 31). Przeciwstawiając się błędom związanym z pojęciem i głoszeniem homilii, autorzy wymienianego dokumentu czynią to przede wszystkim w trosce o wierne i owocne głoszenie słowa Bożego. Dlatego w aktualizacji kerygmatu homilista winien uwydatniać jego mistagogiczny związek ze sprawowaną liturgią, co należy do istoty homilii, nie zaś do innych form kaznodziejstwa.
The Homiletic Directory (HD) is the sign of the special care of the Church for the high level of the homily preaching. The authors of the document stress the nature, purpose and functions of homily and firmly stand against unproper grasping of this prioritary form of proclamation of the Word of God (HD 6). (1) That is why the homily shouldn’t be identified with a conference or lesson, a thematic sermon on some abstractive subject – and shouldn’t be treaten as the catechetical teaching. Those forms of word ministry as a rule take place outside liturgy and are not closely connected with the purpose and the content of celebrated mystery. The relation of homily with the Biblical texts doesn’t mean however that the homilist ought to practice the exegesis exercises given from the lecturn – and lead the faithful into its scientific secrets. Although the preacher of the Word of God from his devotion is the witness of faith, his personal testimony, however, shouldn’t veil the proclaimed kerygma. It should be stated however, that the actual exegesis achievements, doctrinal insructions and personal homilist’s testimony may also be efficient as the elements of good homily (HD 7). (2) The homily level may also be deteriorated by such factors as: its neglectful preparation, wrong reading of sense of Biblical text, offering the faithful the shallow content in its doctrinal and moral meaning (HD 157.21). Similarly, the authors of the Directory citisize “specialistic theological language unknown to the listeners” – which is used in homilies (HD 31). Being in opposition towards the mistakes regarding the notion and homily preaching, the authors do it first of all taking into consideration the concern for the reliable and fruitful proclamation of the Word of God. That is why in kerygma actualization the homilist should stress its mystagogical relation with the celebrated liturgy – which belongs to the nature of homily and not to the other forms of preaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 47-62
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symboliczna rola ubóstwa w przepowiadaniu franciszkańskim epoki saskiej
A symbolic role of poverty in Franciscan preaching of the Saxon epoch
Autorzy:
Wolański, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891872.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kaznodziejstwo
ubóstwo
miłosierdzie
aksjologia
komunikacja społeczna
franciszkanizm
preaching
poverty
charity
axiology
social communication
Franciscanism
Opis:
In the article selected aspects are presented of the functioning of the concept of poverty in the narration of Old Polish Franciscan preaching of the Saxon epoch. Relations are shown between the context formed by Old Polish culture and the role of the idea of poverty in the Franciscan movement. An attempt is made to present the adaptation of the topic that draws on the broadly understood Christian tradition to the needs resulting from the realities of the Polish Republic. In order to do this an analysis was made of the discourse of various types of sermons. The object of the analysis was Sunday and holiday preaching. Most attention, however, was devoted to funeral sermons, whose significance in the Sarmatian culture seems especially great. In the conclusions it is emphasized that the topic connected with poverty played an extremely important role as one of those cultural symbols that defined the place and meaning of charitas in Old Polish culture. It was also necessary for forming various aspects of the social sensitivity of those times.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 221-233
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachcic jako pobożny chrześcijanin w XVII-wiecznych katolickich drukowanych kazaniach pogrzebowych
The nobleman as a pious Christian in the published 17th century Catholic funeral sermons
Autorzy:
Baczewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891893.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
szlachta polska
religijność potrydencka
ideologia szlachecka
kaznodziejstwo pogrzebowe
parenetyka
Polish gentry
post-Trent religiousness
ideology of the gentry
funeral preaching
paraenetic literature
Opis:
The subject of the article is religiousness of the Polish nobleman in the light of the published 17th century funeral sermons. In the ideal model created by sermons this religiousness had a few aspects. The first one was offering testimony to the truth of the Catholic religion, which was connected with an inevitable attack against Protestants, especially in the first half of the 17th century. Next, the role of the ethos of the Christian knight was emphasized. Funeral preachers attached great significance, probably also under the influence of the families of the deceased, to offerings to the Church as well as to alms for the faithful. These were reasonable in the process of building the position of the nobleman's family in the local community and in the Republic. The published funeral sermons devoted relatively little space to private religiousness, in this respect focusing on the preparation for good death, according to the principles that had been worked out in the 15th century, and made popular again in the post-Trent epoch. The texts of the sermons were both occasional religious works and a medium that had an impact on the public opinion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 183-196
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jan Berthier MS – wzór kaznodziei francuskiego drugiej połowy XIX wieku
Jean Berthier MS as the Model of a French Preacher in the Second Half of the 19th Century
Autorzy:
Popowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038121.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kaznodziejstwo
przepowiadanie słowa Bożego
przepowiadanie homiletyczne
kazanie
Jan Berthier MS
preaching the word of God
homiletic preaching
preaching
sermon
Opis:
Sobór Watykański II zwrócił uwagę na ważność przepowiadania słowa Bożego podczas liturgii. Rozpoczęto poszukiwanie wzorców kazań, które spełniałyby wszystkie cechy dobrego przepowiadania homiletycznego. Jednym z takich przykładów są kazania ks. Jana Berthiera MS. Urodzony pod koniec pierwszej połowy XIX wieku Francuz, był dla ówczesnego kleru wzorem doskonałego misjonarza ludowego, rekolekcjonisty, kaznodziei. Źródłem jego przepowiadania było Pismo Święte i nauczanie Ojców Kościoła oraz pisarzy chrzescijańskich, podparte przykładami z życiorysów świętych. Wzorował się na wielkich mówcach, ale nie przywiązywał wielkiej wagi do zasad retoryki i piękna języka. W swoich kazaniach poruszał przede wszystkim tematy związane z moralnością życia. Stale nawoływał do nawrócenia, przypominając o życiu wiecznym. Jego kazania były proste i łatwe do zrozumienia nawet dla niewykształconych słuchaczy. Swoje kazania doprowadzał do perfekcji zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak i duchowej.
The Second Vatican Council drew attention to the importance of proclaiming the Word of God during liturgy. A search for models for sermons started, which would have all properties of a good homiletic sermon. An example of such a sermon were those delivered by Father Jean Berthier MS. A Frenchman born around the mid-19th century, he was a model of a folk missionary for the clergy of that time and a model of retreat preacher. His inspiration lay in the Holy Bible and the teaching of the Church Fathers supported by examples taken from the lives of saints. He drew upon great orators but he did not attach much importance to the principles of rhetoric and decorous language. In his sermons he raised mainly subjects connected with morality. He called upon people to mend their ways, reminding them about eternal life. His sermons were simple and easy to understand, even for uneducated listeners. He brought his sermons to perfection, both intellectually and spiritually.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 141-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia włościańska w listach pasterskich i kazaniach w Księstwie Warszawskim
The peasant issue in pastoral letters and in homilies in the Duchy of Warsaw
Autorzy:
Ziółek, Ewa M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886428.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Księstwo Warszawskie
sprawa włościańska w Polsce
kaznodziejstwo polskie w XIX wieku
Duchy of Warsaw
peasant issue in Poland
Polish preaching in the 19th century
Opis:
Artykuł 4. konstytucji Księstwa Warszawskiego z 1807 r. znosił poddaństwo chłopów oraz zrównywał wobec prawa wszystkie warstwy polskiego społeczeństwa. Jednak ogólność zapisów powodowała, że wywołały one niepokoje na wsi, ponieważ wielu chłopów uznało je za równoznaczne ze zniesieniem pańszczyzny i innych świadczeń na rzecz dworu. Z kolei wśród szlachty pojawiły się obawy przed zbiegostwem i rozruchami. 21 grudnia 1807 r. Fryderyk August, książę warszawski, wydał dekret, który uściślał zapisy konstytucyjne. Ale już około dwa miesiące wcześniej minister spraw wewnętrznych Jan Paweł Łuszczewski  wezwał biskupów Księstwa, aby polecili duchowieństwu głoszenie nauk mających uspokoić nastroje. Minister oczekiwał, że Kościół wesprze władzę swoim autorytetem. W odpowiedzi biskupi ogłosili listy do duchowieństwa z zaleceniami przeprowadzenia stosownych nauk. Z zachowanych listów, jak i jedynie trzech znanych kazań o powyższej tematyce, wynika niezbicie, że Kościół nie tylko pouczał włościan o konieczności zachowania spokoju i wypełniania zobowiązań wobec dworów, ale przede wszystkim napiętnował dotychczasową sytuację społeczną. Podkreślano, że poddaństwo chłopów kłóci się z nauczaniem Kościoła i jest niesprawiedliwością. Kaznodzieje: ks. ks. Teodor Mietelski, Karol Arendt i Jan Paweł Woronicz uznali, że szlachta musi zaakceptować nowe regulacje prawne, bo dopiero uznanie wolności osobistej wszystkich obywateli i ich równości wobec prawa przywraca cywilizowany kształt stosunków społecznych na ziemiach polskich oraz stanowi gwarancję odzyskania pełnej niepodległości przez Rzeczpospolitą.
Article 4 of the Constitution of the Duchy of Warsaw of 1807 abolished serfdom of the peasants and made all layers of the Polish society equal before the law. However, the regulations were so vague that they caused unrest in the country, since a lot of peasants recognized them as equal to abolition of socage and other services to the lord. In turn, among the nobility fears appeared that peasants could flee from their lords and that riots could break out. On 21st December 1807 Frederick Augustus, the Duke of Warsaw, issued a decree that made the regulations in the Constitution more specific. But as soon as about two months later Minister for Interior and Religious Affairs Jan Paweł Łuszczewski called on the bishops in the Duchy to order the clergy to preach the teachings that would calm down peasants. The minister expected the Church to support the authorities with its authority. In response the bishops proclaimed letters to the clergy with recommendations to teach the faithful the proper lessons. The preserved letters, as well as the three sermons concerning the subject that are known today, evidently show that the Church not only instructed the peasants that it was necessary to maintain the peace and meet their obligations to the lord, but first of all criticized the social situation that obtained at that time. It was emphasized that the peasants’ serfdom could not be reconciled with the Church’s teaching and was unjust. The preachers: Rev. Teodor Mietelski, Rev. Karol Arendt and Rev. Jan Paweł Woronicz decided that the nobility had to accept the new regulations by law, because it was only recognizing the personal freedom of all citizens and their equality before the law that could restore the civilized shape of the social relations in the Polish territories, and was a guarantee of restoring complete independence by the Republic of Poland.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 2; 137-152
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Quaestio de quaestionibus”, czyli problem pytań retorycznych i ich funkcji w sztuce kaznodziejskiej
“Quaestio de Quaestionibus” that Is the Problem of Rhetorical Questions and Their Functions in the Art of Preaching
Autorzy:
Ostafiński, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686304.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pytania retoryczne
subiectio
communicatio
dubitatio
interrogatio
komunikacja
kaznodziejstwo
przepowiadanie
współczesna homiletyka
rhetorical questions
subjection
communication
dubitation
interrogation
preaching
contemporary homiletics
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie na przykładzie kilkudziesięciu tekstów kaznodziejskich różnorodności stosowanych we współczesnej homiletyce funkcji, typów i wariantów pytań retorycznych (subiectio, communicatio, dubitatio, interrogatio) przede wszystkim w aspekcie illokucyjnym, z uwzględnieniem zasadności, skuteczności oraz adekwatności ich użycia w określonej części kazania.
The purpose of this article is to investigate, on the example of several preaching texts, a diversity of functions, types, and variants of rhetorical questions used in contemporary homiletics (subiectio, communicatio, dubitatio, interrogatio), primarily in terms of illocution, including the appropriateness, effectiveness, and adequacy of their use in a specific part of the sermon.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 121-136
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada pondus et ordo w adhortacji Evangelii gaudium i jej przesłanie dla kaznodziejstwa
The Pondus et Ordo Principle in the Apostolic Exhortation Evangelii Gaudium and Its Message for Preaching
Autorzy:
Panuś, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040652.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zasada pondus et ordo
hierarchia prawd wiary i moralności
adhortacja Evangelii gaudium
kaznodziejstwo
the pondus et ordo principle
exhortation Evangelii Gaudium
preaching
Opis:
Zasada pondus et ordo, porządkująca treści wiary według ich „związku z podstawą bądź rdzeniem wiary chrześcijańskiej”, jak stwierdza Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio w numerze 11, ma duże znaczenie dla kaznodziejstwa. Zasada ta domaga się, by prawdy wiary i moralności przekazywać nie tylko w sposób wierny Ewangelii, ale także tak, by prawdy pierwszorzędne były głoszone i przeżywane w pobożności pierwszorzędnie, a drugorzędne drugorzędnie. Zasada ta spotkała się z dużym uznaniem papieża Franciszka w adhortacji Evangelii gaudium. Artykuł analizuje wypowiedzi poświęcone temu problemowi zawarte w tym dokumencie.
According to the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio in no.11 the pondus et ordo which arranges the contents of faith according to their “relation with the base or root of Christian faith” is of great importance for preaching. The principle requires the truths of faith and morality are not only communicated truly according to the Gospel, but also in the way that the primary (central) truths are preached and experienced in devotion primarily and the secondary (minor) secondarily. The principle has been very much appreciated by the Pope Francis in the Apostolic exhortation Evangelii Gaudium. The article analyses statements concerning the problem, included in the document.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 7-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non turbetur cor vestrum. Ojciec Fabian o „komecie” w 1665 roku na niebie lubelskim widzianej
Non turbetur cor vestrum. Father Fabian about the „comet” seen in the Lublin sky in 1665
Autorzy:
Wojciechowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891906.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fabian Sierakowski OP
prognostyk
kometa 1665
Lublin XVII w.
kaznodziejstwo barokowe
państwo – ludzkie ciało
prediction
comet 1665
Lublin in the 17th century
Baroque homilies
state – human body
Opis:
The article is devoted to the text of the sermon delivered by the Dominican Fabian Sierakowski on the holiday of Pentecost in Lublin on 24 May 1665; its text was published in the same year. The subject of the sermon was the appearance of a strange light over Lublin on that day, that was defined as a „comet” (a meteor shower?). The phenomenon caused an alarm in the inhabitants of the town who were convinced that the „comet” would bring some disaster to the town. In his „Prediction from the Comet” Fabian Sierakowski shows that the prodigium forecasts happy events – but in the spiritual sense. He bases his prediction on an interpretation of Chapter Two of the Acts of the Apostles (Descent of the Holy Ghost). The text is an interesting example of Baroque homilies. The author sees a parallel between the events that occurred on the day of Quinquagesima Sunday and on the feast of Pentecost in 1665. Sierakowski also refers to the situation of the Polish Republic (Jerzy Lubomirski's rebellion); among others, he presents an analogy between the state and the members of the human body.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 147-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Waga pierwszego zdania, czyli jak zaczynać kazanie
The Importance of the First Sentence, or How to Start a Sermon
Autorzy:
Ostafiński, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062653.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kaznodziejstwo
wstęp do kazania
komunikacja między mówcą (kaznodzieją) a odbiorcami (słuchaczami)
preaching
introduction to a sermon
communication between the speaker (the preacher) and the recipients (the listeners)
Opis:
Contemporary preaching practice stresses the importance of very well prepared introduction, which structures the sermon, making it clear and transparent. It also facilitates communication between the speaker — the preacher, and the recipients — the listeners. The purpose of this article is to attempt a critical look at the introductions of contemporary sermons in the light of guidelines, which for this important part of the text were outlined by philosophers of ancient rhetoric and preaching. Deliberation presented in this article is the result of much discussion regarding the practical realization of the principles of composition of the introduction. Material submitted for analysis of preaching style comes from “The Radio Sermons of the Holy Cross Church in Warsaw” collections. The intention of this article’s author is to inspire preachers to reflect on the construction process of the introduction in their unique sermons and homilies. An ingenious preacher’s main responsibility is to surprise his listeners, to waken their interest, to free them from everyday routine from the beginning, so that in the end, they will be inspired to reach for supernatural reality and be led to God.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 193-212
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapłan, powstaniec, emigrant – ks. Władysław Godlewski (1804-1867)
Priest, Insurgeant, Emigrant: Fr Władysław Godlewski (1804-1867)
Autorzy:
Kuzicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232822.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielka Emigracja
księża
ks. Władysław Godlewski
Misja Polska w Paryżu
kaznodziejstwo emigracyjne
Great Emigration
priests
Fr. Władysław Godlewski
Polish Mission in Paris
emigration preaching
Opis:
Artykuł stanowi próbę monograficznego ujęcia postaci ks. Władysława Godlewskiego. Z osobą tego dziewiętnastowiecznego kapłana autor zetknął się podczas pracy nad monografią poświęconą duchowieństwu Wielkiej Emigracji. Prozopograficzny charakter tego opracowania nie pozwolił na ujęcie wszystkich szczegółów biograficznych życia tego duchownego. Pomimo kilku opracowań w słownikach biograficznych koleje życia tego kapłana zawierają pewne nieścisłości, które wymagały uzupełnień. W artykule przedstawiono młodość Godlewskiego, jego udział w powstaniu listopadowym, edukację, pobyt na emigracji w Anglii, w Belgii, we Włoszech (Rzym) i we Francji. Najwięcej miejsca poświęcono działalności duszpasterskiej ks. Godlewskigo, w tym zwłaszcza kaznodziejstwu. Początkowo ks. Godlewski był związany ze zmartwychwstańcami, ale wkrótce odszedł z tego zgromadzenia. Prowadził działalność duszpasterską w kilku ośrodkach Wielkiej Emigracji, najwięcej w Misji Polskiej w Paryżu. Artykuł powstał na podstawie opracowań, prasy emigracyjnej oraz zachowanej korespondencji i tekstów homilii z archiwum zmartwychwstańców w Rzymie, Biblioteki Polskiej w Paryżu i Biblioteki Czartoryskich w Krakowie.
This article is a monographic presentation of Fr. Władysław Godlewski. The author came across this 19th-century figure while writing a monograph on the clergy of the Great Emigration. The prosopographic nature of this study did not allow all biographical details of Godlewski’s life to be covered. Although several studies in biographical dictionaries are available, is life story contains some inaccuracies that call for supplementation. The article presents Godlewski’s youth, his involvement in the November Uprising, education, and his exile in England, Belgium, Italy (Rome) and France. The most emphasis is laid on his pastoral ministry, especially preaching. Initially, Władysław Godlewski was associated with the Resurrectionists, but he soon left this congregation. He conducted pastoral activities in several centers of the Great Emigration, mostly in the Polish Mission in Paris. The article is based on studies, émigration press and preserved correspondence and texts of homilies from the archives of the Resurrectionists in Rome, the Polish Library in Paris and the Czartoryski Library in Kraków.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2023, 5; 7-26
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies