Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Dyplomacja"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Polska dyplomacja na Wschodzie w XX − początkach XXI wieku, red. Henryk Stroński, Grzegorz Seroczyński, Olsztyn−Charków: Wydawnictwo LITERA 2010
    Autorzy:
    Rosowski, Witalij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962383.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2011, 32; 224-227
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura w programach Jerzego Giedroycia
    Culture in Jerzy Giedroyc’s Programmes
    Autorzy:
    Hofman, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1830768.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    emigracja
    dyplomacja kulturowa
    Giedroyc
    kroniki
    funkcje mediów
    emigration
    cultural diplomacy
    chronicles
    media functions
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie tematyki kulturalnej z łamów „Kultury” paryskiej w kontekście kulturotwórczej funkcji mediów oraz medialnych strategii dyplomacji kulturalnej. „Kultura” paryska ukazywała się w latach 1946-2000 jako periodyk Instytutu Literackiego w Paryżu, jej twórcą i redaktorem był Jerzy Giedroyc. Ze względu na odrębność programową (stawka na kontakty z Krajem) i wysokiej próby publicystykę, była postrzegana jako ośrodek myśli politycznej realizujący niepodległościowe założenia ideowe poprzez koncepcje dobrosąsiedzkich stosunków Polski z Ukrainą, Litwą, Białorusią i Niemcami w warunkach geopolitycznych zmian w Europie po upadku ZSRR i zjednoczeniu Niemiec. Artykuły programowe pisali m.in. Juliusz Mieroszewski, Jerzy Stempowski, Bohdan Osadczuk, Leopold Unger. Giedroyc dbał o proporcje materiałów politycznych i kulturalnych w numerach czasopisma, a co ważniejsze – udostępniał łamy twórcom z obszaru ULB. Był pomysłodawcą cyklu kronik, m.in. ukraińskiej, litewskiej, białoruskiej, niemieckiej, oraz przeglądów prasy, które stanowiły podstawowe źródło informacji o życiu emigrantów i o życiu w ich opuszczonych ojczyznach. Giedroyc, za pomocą „Kultury”, realizował strategię oddziaływania na opinię publiczną przez łączenie tematyki politycznej i kulturalnej, gdyż był przekonany, że w ten sposób przyczyni się do odrzucenia stereotypów i umożliwi poznanie wspólnej historii i kultury.
    The article aims to present the cultural matters from Kultura Paryska (Paris-based Culture) in the context of the cultural-creative function of the media and media strategies of cultural diplomacy. Kultura Paryska was published in 1946-2000 as a periodical of the Institute of Literature in Paris, its creator and editor was Jerzy Giedroyc. Due to its program distinctiveness (the stake in contacts with the country) and high publicity effort, it was perceived as a centre of political thought pursuing the independence ideals through the concepts of good neighbourly relations between Poland and Ukraine, Lithuania, Belarus and Germany in the conditions of geopolitical changes in Europe after the dissolution of the USSR and German reunification. The programme articles were written by Juliusz Mieroszewski, Jerzy Stempowski, Bohdan Osadczuk, Leopold Unger, among others. Giedroyc paid attention to the balance of political and cultural content in the issues of the magazine, and what is more important, he let authors from Ukraine, Lithuania and Belarus to publish in the magazine. He was the originator of a series of chronicles, including ones concerning Ukraine, Lithuania, Belarus, Germany, and press reviews, which were the basic source of information about the lives of emigrants and life in their abandoned homelands. Giedroyc, through Kultura, pursued a strategy of influencing public opinion by combining political and cultural matters because he was convinced that in this way he would contribute to the rejection of stereotypes and make it possible to learn about common history and culture.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 49, 1; 11-29
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prywatna korespondencja hrabiego Arandy z Warszawy (1760-1762)
    Count Arandas Private Correspondence From Warsaw 1760-1762
    Autorzy:
    Taracha, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955069.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    XVIII wiek
    Hiszpania
    Polska
    Aranda
    dyplomacja
    korespondencja
    XVIII century
    Spain
    Polska
    diplomacy
    correspondance
    Opis:
    Private correspondence of the Spanish diplomats of the 18th century gives a lot of interesting information that complements the contents of official reports. Count Pedro de Aranda was one of the outstanding Spanish politicians and reformers of the 18th century. In the years 1760-62 he stayed in Warsaw as Charles III's Ambassador Extraordinary to the Polish Republic and August III. At that time he carried on private correspondence with Ricardo Wall, the First Secretary of State responsible for Spain's foreign policy. In the Warsaw letters Aranda presents himself as a man of the Enlightenment, a politician concerned about his country, a diplomat watching with interest the changing arrangement of powers in Europe. He reveals his views that he would not be able to deliver in official letters. This especially regards his attitude towards the Church, the Inquisition and the trends in Spanish foreign policy. At the same time he may be seen as a private person with his advantages and disadvantages. Aranda likes social life and pomp. The kind of life he leads in Warsaw is to be a credit to himself and to the King of Spain. The present text is an attempt at outlining the problems contained in the Spanish diplomat's private correspondence.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 293-311
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O dyplomacji chilijskiej z okazji 200-lecia Chile
    About the Chilean Diplomacy on the Occasion of Bicentary of Chile
    Autorzy:
    Miodek, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934235.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dyplomacja
    historia
    międzynarodowe relacje
    Pablo Neruda
    Jorge Edwards
    diplomacy
    history
    international relations
    Opis:
    Political or professional diplomat, who is better? Banker's or vineyard's origins of Chilean diplomacy. The period of glory of Chilean diplomacy during the Civil War in Spain. Is the diplomacy close to the literature? You can find answers for these question in this article.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 2; 245-251
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Europejskie konflikty dyplomatyczne o Gdańsk w dobie napoleońskiej
    The European Diplomatic Conflicts about Gdańsk in the Napoleonic Era
    Autorzy:
    Zajewski, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945464.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Gdańsk
    wojny napoleońskie
    traktat tylżycki
    dyplomacja XIX w.
    Napoleonic wars
    Tylża treaty
    diplomacy of the 19th century
    Opis:
    The paper discusses the diplomatic manoeuvres about Gdańsk during the whole period of its position in the orbit of Napoleonic influences, i.e. in the years of 1807-1814. The author presented the endeavours taken by the empires: France, Russia, and Prussia for this territory. He also discussed in detail any steps taken by the representatives of the city on the political arena. They intended to ensure the best economic conditions possible for Gdańsk. After Napoleon's defeat in 1813, the city became a venue of political horse-trading between AlexanderI and the other members of the anti-French coalition. Also during the Vienna Congress there were some discrepancies between the main empires with regard to this issue.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 2; 73-82
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unas reflexiones sobre el servicio de información español en la época de los Reyes Católicos y los Austrias
    A Few Remarks on the Spanish Intelligence Service in the Time of the Catholic Monarchs and the House of Habsburg
    Autorzy:
    Taracha, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798799.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Hiszpania; wywiad; dyplomacja; epoka nowożytna
    Foreign policy of Spain; Spanish intelligence service; Espionage
    Opis:
    Kilka uwag na temat hiszpańskich służb informacyjnych w epoce królów katolickich i Habsburgów Istotną rolę w budowie, a następnie ochronie położonej na kilku kontynentach monarchii hiszpańskiej odgrywały służby informacyjne Madrytu. Ich działalność opierała się na centrach logistycznych (Bruksela, Mediolan, Wiedeń) oraz sieci placówek dyplomatycznych w Europie. Dobra organizacja, sprawne finansowanie, umiejętny dobór ludzi przyniósł hiszpańskiemu wywiadowi wiele sukcesów, choć nie ustrzegły się one również znaczących błędów. W okresie kryzysu państwa, za panowania ostatniego Habsburga, servicios secretos starały się utrzymać jedność terytorialną tracącej polityczne znaczenie monarchii. Unas reflexiones sobre el servicio de información español en la época de los Reyes Católicos y los Austrias El presente artículo versa sobre los servicios de información españoles durante la Alta Edad Moderna. El estudio se centra sobre su origen, su articulación, las implantación de sus redes, su financiación, además de los asuntos de interés detrás de su actuación. El autor destaca el papel del triángulo Bruselas-Viena-Nápoles, y enfatiza en el papel de dichos servicios como amortiguador de la profunda crisis de España como actor geopolítico en la Europa de la segunda mitad del siglo XVII.
    United by the Catholic Kings and developing the world’s empire under the rule of the Habsburgs, Spain pursued its interests through various instruments. The most important were diplomacy andthe intelligence service. During the reign of Charles I and Philip II, efforts were made to institutionalize the intelligence structures that were subject to the authority responsible for foreign policy, i.e. Consejo de Estado. The exten-sive Spanish espionage network in Europe was based on the Brussels–Milan–Vienna triangle, which was the logistical basis for its activities and information flow. The Spanish intelligence service served the monarchy in the difficult period of decadence of the second half of the seventeenth century, maintaining the territorial coherence of the state in the era of the French dominance of Louis XIV.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 2; 79-110
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próby interwencji dyplomacji polskiej w obronie prześladowanej Polonii na Ukrainie Sowieckiej w latach trzydziestych XX wieku
    Attempts of Interventions Made by the Polish Diplomacy in Defense of the Persecuted Polish Community in the Soviet Ukraine in the 1930st
    Autorzy:
    Kuśnierz, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962449.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dyplomacja polska
    prześladowanie Polonii na Ukrainie Sowieckiej
    Polish diplomacy
    persecutions of the Polish community in Soviet Ukraine
    Opis:
    Victimizing Poles in the USSR in the 1930st is quite well described in historiography. However, the situation is much worse when an answer is searched for to the question about the attitude of the Polish Government and the diplomats of the Second Polish Republic to the repressive measures taken against Poles in the Soviet Union at that period. After an analysis had been made of the documents of the Polish Foreign Ministry and of the Division II of the Polish General Staff (military intelligence and counterintelligence, colloquially known as “Dwójka” – “Two”) that had been unknown until now we may state that representatives of the Second Polish Republic not only did attempt to support Catholic churches and parishes, but also aided common Poles who were persecuted. The attitude shown by the Head of the Polish Consulate in Kiev, Jan Karszo-Siedlewski, is an example here. When news reached him about the use of terror against Poles, about arrests and deportations, he was able to mention this question to the relevant authorities of the Ukraine in 1935, and finally even to meet the Head of the NKVD Wsewołod Balicki on 31st March 1935. The fact of the meeting between the Polish diplomat and such a high Soviet official is completely unknown in historiography. And this is why the present article aims at showing and introducing into history some new, until now unknown facts proving the involvement of Polish diplomats in defending Poles who were Soviet citizens against mass persecutions. However, despite the actions taken on the consular level the issue of the persecutions of Poles was not important for the Polish Government. Polish policies towards the Soviets were determined by the Non-Aggression Pact of 1932, prolonged in 1934. Hence the Polish authorities, trying to maintain good relations with the Bolsheviks, did not want to interfere in the issue of the persecuted Poles, treating it as an internal affair of the USSR.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2011, 32; 143-168
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosyjskie przedstawicielstwa konsularne i podstawy prawne ich funkcjonowania w latach 1809-1914. Zarys problematyki
    Russian Consular Missions and Legal Grounds for Their Operation in the Years 1809-1914: An Outline
    Autorzy:
    Budziński, Janusz R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791382.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cesarstwo Rosyjskie XIX-XX wieku
    dyplomacja
    placówki konsularne
    akty prawne
    Russian Empire of the 19th and 20th centuries
    diplomacy
    consular missions
    legal acts
    Opis:
    W artykule ukazano w zarysie powstawanie podstaw prawnych funkcjonowania rosyjskich przedstawicielstw konsularnych (Regulamin konsularny, Regulamin handlowy, Taryfa opłat konsularnych) w latach panowania ostatnich pięciu Romanowów. Przedstawiono także rozmieszczenie, liczbę i rodzaje placówek konsularnych. Ponadto zwrócono uwagę na czynniki wpływające na zmianę ich ulokowania oraz na ich likwidację bądź utworzenie (działalność gospodarcza poddanych rosyjskich, upowszechnienie się wyjazdów zagranicznych wśród społeczeństwa rosyjskiego, powstawanie nowych państw). Wskazano również na podległość organizacyjną przedstawicielstw konsularnych właściwym organom centralnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
    The article presents an outline of forming the legal grounds for the operation of Russian consular missions (Consular rules, Commercial rules, Consular fees) during the rule of the last five Romanovs. The number, kinds and locations of consular missions were also presented. In addition, the work points out to factors which decided about relocation, liquidation or opening of new missions (economic activity of Russian subjects, popularisation of foreign travel among the Russian society, formation of new countries). The article also refers to the organisational subordination of consular missions to the respective central organs of the Ministry of Foreign Affairs.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 127-142
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    К военно-дипломатической ситуации одной коалиционной войны начала XIX в.
    To the Military-Diplomatic Situation of One Coalition War in the Early XIX Century
    O sytuacji wojskowo-dyplomatycznej jednej wojny koalicyjnej na początku XIX wieku
    Autorzy:
    Iskyul, Sergey N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053602.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dyplomacja i polityka zagraniczna
    Adam Czartoryski
    koalicje przeciwko Francji
    Aleksander I
    Fryderyk-Wilhelm III
    Prusy
    diplomacy and foreign policy
    Adam Chartoryski
    Coalitions against France
    Alexander I
    Frederick-Wilhelm III
    Prussia
    Opis:
    В статье раскрывается один из сложных внешнеполитических и дипломатических эпизодов в преддверии коалиционной войны 1805 г., указывающий на стремление Александра I вовлечь в очередную коалицию против Франции Пруссию, без участия которой ни российский император, ни его союзники не могли надеяться на успех. В исторических исследованиях констатируется, что упорное желание прусского короля, союзника российского императора со времени свидания двух монархов в 1802 г. в Мемеле, сохранить нейтралитет Пруссии, в конце концов, было преодолено подтверждением русско-прусских союзных отношений во время визита Александра I в Берлин в 1805 г. Вместе с тем остается неизвестным, что император считал возможным преодоление прусского нейтралитета, не останавливаясь перед применением силы. С этой целью предполагалось, что российская армия, не считаясь с суверенитетом Пруссии, в определенный момент перейдет границы королевства. Более того, в случае прусского сопротивления, армия вторжения должна была обращаться с Пруссией как с враждебной страной. Анализ обнаруженных в Архиве внешней политики Российской империи документов позволяет сделать вывод о том, что тогдашняя дипломатическая ситуация была на гране разрыва между союзниками. В случае такого развития событий, вместо коалиционной войны против Франции могло иметь место вооруженное противоборство двух ее ключевых союзников – такова внешнеполитическая реальность ситуации 1805 г. Она, эта ситуация, в конечном итоге привела к тому, что Пруссия, несмотря на подписание королем союзной конвенции с Александром I и даже несмотря на то, что прусские войска уже выдвигались на театр будущих военных действий, должна была сепаратно пойти на соглашение с Францией. В результате Пруссия так и не приняла участия в войне, а коалиция потерпела катастрофическое поражение при Аустерлице.
    W artykule omówiono jeden z trudnych epizodów zagranicznych i dyplomatycznych w przededniu wojny koalicyjnej z 1805 r., w tym zamiar Aleksandra I wciągnięcia Prus do koalicji antyfrancuskiej, bez której alianci nie mogliby liczyć na sukces. W literaturze historycznej stwierdza się, że uporczywe dążenie króla pruskiego do utrzymania polityki neutralności Prus zostało ostatecznie przezwyciężone przez potwierdzenie sojuszu Rosji z Prusami podczas wizyty cara rosyjskiego w Berlinie. Nie wiadomo jednak, czy car uznawał za możliwe przezwyciężenie pruskiej neutralności siłą. Ponadto zakłada się, że dla realizacji tego celu armia rosyjska, niezależnie od suwerenności Prus, w pewnym momencie była gotowa przekroczyć granice królestwa. W przypadku pruskiego oporu armia inwazyjna musiałaby traktować Prusy jako kraj wrogi. Analiza dokumentów znalezionych w Archiwum Polityki Zagranicznej Imperium Rosyjskiego sugeruje, że sytuacja dyplomatyczna była na krawędzi rozłamu między sojusznikami. W przypadku takiego rozwoju wydarzeń, zamiast wojny koalicyjnej z Francją, mogłoby dojść do zbrojnej konfrontacji między sojusznikami – takie były realia polityki zagranicznej z 1805 r. Ta sytuacja ostatecznie doprowadziła do tego, że król pruski (chociaż zawarł sojusz z Aleksandrem I i przeniósł swoje wojska na teatr przyszłych działań wojennych) nie brał udziału w wojnie i dlatego w dużej mierze koalicja została pokonana.
    This article discussed one of the difficult foreign and diplomatic episodes on the eve of Coalition War in 1805, including the desire of Alexander I bring Prussia into anti-French Coalition, without which the Allies could not hope for success. In historical literature it is stated that the stubborn desire of the Prussian king to maintain the policy of neutrality of Prussia was finally overcome by the confirmation of the alliance between Russia and Prussia during the visit of the Russian emperor in Berlin. But it is remained unknown, that the emperor considered as possible to overcome the Prussian neutrality by using force. Furthermore, to this end, it is assumed that the Russian army, regardless of the sovereignty of Prussia, at a certain moment would cross the borders of the kingdom. In the event of Prussian resistance, the invading army had to treat it as a hostile country. An analysis of the documents found in the Russian Empire Foreign Policy Archive suggests that the diplomatic situation was on the brink of a rift between the allies. In case off such development of the events, instead of Coalition war against France, an armed confrontation between its two key allies could have take place – such is the foreign policy reality of the situation in 1805. This situation ultimately led to the fact that Prussian King (although he made an alliance with Alexander I and moved his troops to the theater of future military operations) did not part in the war, and this is largely why this coalition was defeated.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 143-166
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diplomacia versus geopolítica: el asentamiento de la colonia británica de Carolina en la Florida española y el Tratado de Madrid de 1670
    Diplomacy Versus Geopolitics: The Establishment of the British Colony of Carolina Inside the Spanish Florida and the Treaty of Madrid of 1670
    Dyplomacja i geopolityka: utworzenie kolonii brytyjskiej Karoliny na terenie hiszpańskiej Florydy oraz traktat madrycki z roku 1670
    Autorzy:
    de la Fuente de Pablo, Pablo
    Taracha, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053591.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Hiszpania
    Wielka Brytania
    Floryda
    Chicora
    Karolina
    Traktat madrycki (1670)
    Spain
    Britain
    Florida
    Carolina
    Godolphin Treaty (1670)
    Opis:
    El presente artículo analiza el Tratado de Madrid de 1670 firmado entre España y Gran Bretaña, también conocido como Tratado Godolphin, en un aspecto sustancial: la nueva y extensa frontera hispano-británica que supuso el reconocimiento por parte de España de la colonia de Carolina. El acuerdo diplomático significó para España reconocer los dominios que de facto que Gran Bretaña tenía en Norteamérica y en el Caribe, pero a su vez también ponía coto a las ansias de un imperio depredador como el británico. Asimismo, en este trabajo se pretende demostrar que la posterior expansión británica en estos territorios fue, pese a las excusas fundamentadas en el derecho internacional, totalmente ilegal, ya que el reconocimiento de soberanía británica por parte de España significaba que todo aquel territorio no dominado por los ingleses era español. La violación del acuerdo de 1670 por parte de los británicos no se produjo por falta de una acotación geodésica precisa. Se debió al hecho de que la Florida –territorio sobre el que se fueron asentando las colonias británicas en Norteamérica– era un escenario geopolítico secundario para los intereses españoles.
    Niniejszy artykuł analizuje traktat madrycki z 1670 r. podpisany między Hiszpanią a Wielką Brytanią i koncentruje się na jednym istotnym aspekcie: ustanowieniu nowej i rozległej granicy hiszpańsko-brytyjskiej, co skutkowało uznaniem przez Hiszpanię Karoliny. Traktat ten oznaczał uznanie przez Hiszpanię dominiów brytyjskich w Ameryce Północnej i na Karaibach, a jednocześnie kładł kres zapędom imperium brytyjskiego, którego charakter był bezsprzecznie drapieżczy. Artykuł pokazuje również, iż późniejsza ekspansja brytyjska na tych terytoriach była, mimo prób usprawiedliwienia odwołujących się do prawa międzynarodowego, całkowicie nielegalna, ponieważ uznanie suwerenności brytyjskiej przez Hiszpanię w traktacie madryckim oznaczało, iż wszystkie terytoria niezdominowane przez Brytyjczyków należały do Hiszpanii. Naruszenie traktatu z 1670 r. nie było wynikiem braku precyzyjnej linii granicznej, lecz było efektem tego, iż Floryda – terytorium, na którym powstały brytyjskie kolonie w Ameryce Północnej – miała drugorzędne znaczenie geopolityczne dla Hiszpanii.
    The article analyses the Treaty of Madrid of 1670 also known as the Treaty of Godolphin signed between Spain and Great Britain focusing on the fact that establishing the new and long Spanish-British frontier resulted in the acknowledgement of the colony of Carolina by Spain. The diplomatic agreement meant that Spain recognised the dominions that Britain held in North America and the Caribbean but at the same time put a stop to the aspirations of the British empire whose character was unquestionably predatory. This paper also seeks to demonstrate that the subsequent British expansion in these territories was entirely illegal, despite the excuses which invoked international law. The recognition of the British sovereignty by Spain meant that all territory not dominated by the British was Spanish. The violation of the Godolphin Treaty of 1670 by the British did not stem from lack of a precise border line. It was due to the fact that Florida―the territory over which the British colonies in North America were established―was of secondary geopolitical importance to Spain.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 11-24
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies