Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Architekci"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Architekci brukselscy Stanislas Jasinski i Jacques Obozinski
The Brussels Architects Stanislas Jasinski and Jacques Obozinski
Autorzy:
Olszewski, Andrzej K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955787.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Stanislas Jasinski (1901-1978) and Jacques Obozinski (1890-1981) were ancestors of Polish emigrants of the nineteenth century. They both played a role in architecture, especially that of Brussels, which found an expression in numerous mentions in the studies and guidebooks devoted to the Belgian architecture of the twentieth century. In the beginning of the 1920s Jasinski contacted with Dutch neoplasticism and, during his stay in Paris, with le Corbusier, becoming an advocate of the latter. As an architect and painter, he belonged to the group of artists grouping the avant garde of the paper “7 Arts”, propagating on its pages the ideas of avant garde architecture. In the years of 1929-1930 he completed the Airport in Antverpe-Deurne of simple forms in the spirit of the “international style”. At that time, being under the influence of Le Corbusier, he proposed a revolutionary conception of the Administrative Centre in the old part of Brussels, in the form of skyscrapers in the shape of crosses. In the years 1934-1939, together with Gaston Brunfaut, he realized the oncological department of the Institute Jules Bordet et Paul Heger, introducing among other things a platform instead of stairs in the place where two wings of the building join. Most of Jasinski's conceptions is flat architecture. Starting from the 1935s onwards he realized in the representatives districts of Brussels several elegant houses such as Belle Vue at Avenue de Gaulle no 50, at 127 Montjoie Street, 4 Avenue des Scarabées, 23 Avenue l'Orée. Their simple forms, a result of the avant garde form, are characterized by an interesting plastic of details. The residences of Belvedere at 453 Avenue Louise (1939) and Chambord at 341 Avenue Louise (1947) were abold and conscious introduction of the skyscraper into a street with lower buildings. His further houses were built in the 1950s and 60s: Green Dale at 499 Avenue Brugmann, Grande Large and Grande Clarte at 48-60 Avenue Churchill, and agroup of blocks Chenee, Hetraie, Chataignerie, Eden Green at Avenue Ptolomee. Within the confines of the structure of ablock of flats Jasinski arrived at individual plastic solutions through the system of balconies, Corbusier-like placing on poles, introduction of sculptor decorations. As regards the architecture of public utility, we have the Office Building of the Society Commerce et Industrie at 30 Boulevard du Regent, with the elevation covered with aglass shelter. He designed also small houses outside Brussels. Among Jasinski's project which did not see the light of day, let us name the architectonic and town planning complex Cité du Mundaneum in Antverpe (1941) in which he participated. Jacques Obozinski designed on the forms closer to avant garde architecture and more traditional or compromising. His Own House at 366 Avenue Brugmann of 1921 is closer to the tradition of the English house. The Houses at 56 Avenue Franklin Roosevelt (1928), 92and 72 Avenue Plissart (1933). The latter project was designed together with J.de Ligne. 84 Avenue Deschanel (1935) and, finally, Maison minimum at 124 Basse belong rather to the avant garde trend. Their form stressed by the system of the perpendiculars and the levels is aresult of the quest after the most satisfactory solutions of the function. The monaster at 25 Saint Bernard (1937) remade into aHouse is characterized by an accurate historicizing detail. Obozinski designed also architecture for exhibitions. Together with F.Petit he designed the Pavillon Manufacture Royale de Copenhagen in Paris in 1925, and at the Common Exhibition in Brussels in 1935 the Pavillon de Cuir. And, eventually, at the Brussels EXPO in 1958 the Pavillon de la Police and Pavillon du Marbre. He designed several projects together with his brother Yvan, and author of ship interior designs. After 1945 they completed the Office National de Securité Sociale (O.N.S.S.) at 102 Prince Royal, Office de Securité d'OUtre Mer at 194 Avenue Louise, Office National du Ducroire at 40 Square de Meeus. Obozinski was also adesigner of other buildings in and outside Brussels.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1999, 47, 4; 199-239
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekci powiatowi w powiecie bialskim (1918-1939). Przyczynek do badań nad dziejami architektury województwa lubelskiego
The Powiat Architects of the Biała Podlaska Powiat (1918-1939): A Contribution to the Research on the History of the Architecture of the Lublin Voivodship
Autorzy:
Żywicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787940.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
architekci powiatowi
budowniczowie powiatowi
powiat bialski
powiat konstantynowski
okres międzywojenny
powiat architects
powiat chief builders
Biała Podlaska powiat
Konstantynów powiat
interwar period
Opis:
Architektom powiatowym urzędującym w Białej Podlaskiej w okresie międzywojennym powierzano pracę w dwóch powiatach: bialskim i konstantynowskim. Urząd ten sprawowali Zygmunt Krasiński (1920), Tadeusz Prauss (1921-1922), Konstanty Srokowski (1922-1925), Bronisław Makowski (1925-1926), Adam Dzięciołowski (1926-1931) oraz Eugeniusz Eberle (1932-1939). Daty podane przy nazwiskach sugerują ciągłość obsadzenia urzędu. Tak jednak nie było, bowiem często pomiędzy opuszczeniem go przez jednego architekta, a zajęciem go przez kolejnego mijały miesiące. Architektom powiatowym przysługiwała pomoc budowniczego powiatowego. Architekci powiatowi byli często jedynymi przedstawicielami fachowych sił architektoniczno-budowalnych na terenie swego urzędowania. Z tego powodu mieli spore szanse na działalność projektową i zwykle je wykorzystywali. Ważne jest też to, że ich nazwiska występują na projektach budowlanych przy potwierdzeniu zgodności z rzeczywistością zamieszczonych na nich planów sytuacyjnych. W przypadku projektów pozbawionych datacji wiedza o okresie urzędowania architekta może być pomocą w ustaleniu czasu ich powstania.
During the interwar period of 1918-1939, powiat (county) architects in Biała Podlaska were also entrusted with tasks in the neighbouring powiat of Konstantynów. The position of powiat architect was filled by Zygmunt Krasiński (1920), Tadeusz Prauss (1921-1922), Konstanty Srokowski (1922-1925), Bronisław Makowski (1925-1926), Adam Dzięciołowski (1926-1931) and Eugeniusz Eberle (1932-1939). The dates suggest a continuity of office; however, this was not always the case, as it sometimes happened that months passed between the departure of one architect and the assumption of the office by the next. The powiat architect was assisted in turn by a powiat chief builder. These architects were often the only representatives of professional architectural and construction expertise in their area of authority. For this reason, they had a good chance of being involved in design projects and usually took such opportunities when they arose. It was also important that their names appeared on construction projects when confirming their compliance with the actual site plans attached to them. In the case of undated building projects, information about the term of office of the powiat architect can help determine the date their design was developed.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 305-324
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niech przyjdzie tutaj Witruwiusz ze wszystkimi swoimi następcami”. Kilka uwag na temat kościoła i kolegium jezuitów w Ostrogu
“Let Vitriuvius Come Here with all His Successors”. Several Remarks on the Church and the College of Jesuits in Ostróg
Autorzy:
Betlej, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953445.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
archiwum
architekci
artyści
ikonografia
kolegium jezuickie
archives
architects
artists
iconography
Jesuit college
Opis:
The paper deals with the Jesuit church and college in Ostróg erected from the foundation of Anna Alojza Chodkiewiczowa in the years of 1629-1653. It analyses the earlier projects of this building, together with those that are presented for the first time here. They are stored in the collections of the Paris National Library and the Getty Research Institute, as well as the sources from the Archivum Romanum Societatis Jesu. In the light of the iconographic sources and archives, the chronology of the Ostróg complex has been made precise, above all some proposals as to its authorship have been put forward. The Jesuit church and college in Ostróg were a “common work” of two religious architects: Giacomo Briano and Benedetto Mollego. Contrary to what we have learnt so far from literature, it was Briano who considerably contributed to the preparation of the project. His participation in the temple's project was almost dominating, and the role of Molle might be defined as supervising the course of construction. The work can be described as a creation of clearly north Italian stylistic references, typical of Giacomo Briano from Modena. This artist continued the work of the artists from the last quarter of the fourteenth century, mainly Pellegrino Tibaldi.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 189-224
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Bekker (Chaim Beker) – żydowski architekt międzywojennego Lublina. In memoriam
Henryk Bekker (Chaim Beker) – A Jewish Architect of Interwar Lublin. In memoriam
Autorzy:
Żywicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798736.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Henryk Bekker; Chaim Beker; biografie architektów; architekci żydowscy; budowle Lublina i Lubelszczyzny; modernizm
Henryk Bekker; Chaim Beker; biographies of architects; Jewish architects; history of architecture; history of Lublin; buildings in Lublin and in Lublin region; modernism
Opis:
Dotychczasowe publikacje charakteryzowały Henryka Bekkera (1886-1942) jako działacza politycznego i samorządowego oraz prezesa Rady Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Lublinie. Natomiast żadna z nich nie omawiała jego działalności na polu budownictwa i architektury. Urodził się w Białymstoku jako Chaim Beker, przypuszczalnie w rodzinie zasymilowanych Żydów, wśród których nierzadkie było „spolszczanie” imion i nazwisk. Najprawdopodobniej z tego właśnie powodu w późniejszych latach swego życia występował jako Henryk Bekker. Od 1906 r. studiował w Monachium, w Königlich Bayerische Technische Hochschule. W 1911 r. uzyskał tytuł inżyniera budowlanego. O jego życiu w kilkunastu następnych latach wiadomo tylko, że ożenił się lublinianką Heleną Zynger i przebywał z nią we wschodniej Ukrainie, gdzie w 1918 r. urodziła się córka Irena. Najprawdopodobniej w początku 1922 r. rodzina Bekkerów przybyła do Lublina i zamieszkała przy ul. Bernardyńskiej 24/3. W Lublinie H. Bekker pracował jako wolno praktykujący inżynier budowlany. Aktualny stan badań pozwala połączyć z jego architektoniczno-budowlaną aktywnością 27 projektów, w większości wykonywanych na zlecenie żydowskich inwestorów. Dotyczą one obiektów o różnej randze, skali wielkości oraz architektonicznej wartości. Realizował je w Lublinie i na Lubelszczyźnie. Były wśród nich duże kamienice i oficyny mieszkalne, szkoły, łaźnie rytualne, sklepy, warsztaty rzemieślnicze, niewielkie zakłady przemysłowe oraz instalacje wodociągowo-kanalizacyjne. Spośród obiektów wyróżniających się tak skalą wielkości, jak i poziomem architektonicznym należy wymienić obiekty lubelskie, w tym dwa budynki zrealizowane dla żydowskiego Spółdzielczego Stowarzyszenia Mieszkaniowego „Spółdom” (przy ul. Probostwo 19 i Wieniawskiej 6), kamienice czynszowe przy ul. Okopowej 10, Krótkiej 4 i Ogrodowej 19 oraz Dom Pereca. Wymienione obiekty łączyły się z nurtem modernizmu. Ich architekturę charakteryzowało uproszczenie brył, funkcjonalne rozwiązanie wnętrz, a także redukcja dekoracyjnego detalu. Żadna z nich nie odznaczyła się jakąś szczególną awangardowością w zakresie formy czy rozwiązań technicznych, jednak wszystkie przysłużyły się do unowocześnienia architektury międzywojennego Lublina.
The publications to date have characterized Henryk Bekker (1886-1942) as a political and self-government activist and President of the Council of the Jewish Religious Community. None of them has yet discussed his activities in the field of construction and architecture. He was born in Białystok as Chaim Beker, presumably in a family of assimilated Jews who often “Polonized” their first and last names. It is probably for that reason that in the later years of his life he was known as Henryk Bekker. From 1906 he studied in Munich at the Königlich Bayerische Technische Hochschule, where he received a degree of Construction Engineer in 1911. Little is known about his life during the next dozen or so years except that he married a Lublin resident Helena Zynger and stayed with her in eastern Ukraine, where their daughter Irena was born in 1918. Somewhere at the beginning of 1922 the Bekker family came to Lublin and took up their residence at Bernardyńska St. no. 24/3. In Lublin H. Bekker worked as a freelance construction engineer. The current state of research makes it possible to connect his architectural and construction work with 27 construction designs, mostly commissioned by Jewish investors. They comprise buildings of different status, size and architectural value. He executed the projects in Lublin and the Lublin region: these included large tenement houses and tenement annexes, schools, ritual bathhouses, shops, craftsmen’s workshops, small industrial plants and waterworks/sewage installations. Among the buildings distinguished by both the size scale and the architectural level, we should mention the constructions in Lublin, including two buildings built for the Jewish Cooperative Housing Association “Spółdom” (at Probostwo St. no. 19 and Wieniawska St. no. 6), tenement houses at Okopowa St. no. 10, Krótka St. no. 4 and Ogrodowa St. no. 19 and the Perec House. Those buildings were associated with the trend of modernism. Their architecture was characterized by simplified building bodies, functional interior solutions, and reduction of decorative detail. Although none of them displayed any special avant-garde forms or avant-garde technical solutions, they all contributed to the modernization of the architecture of interwar Lublin.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 141-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raimo Pullat, Tõnis Liibek, W poszukiwaniu swojej Alma Mater. Estońscy inżynierowie i architekci, którzy przed II wojną światową uzyskali wykształcenie na europejskich uczelniach technicznych [Oma alma mater’it otsimas. Enne Teist maailmasõda Euroopa tehnika-kõrgkoolidest võrsunud Eesti insenerid ja arhitektid, Tallinn: Estopol OU 2020], Lublin: Wydawnictwo KUL 2020
Raimo Pullat, Tõnis Liibek, W poszukiwaniu swojej Alma Mater. Estońscy inżynierowie i architekci, którzy przed II wojną światową uzyskali wykształcenie na europejskich uczelniach technicznych [Searching for Own Alma Mater: Estonian Engineers and Architects Educated in European Technical Universities before WW2] [Oma alma mater’it otsimas. Enne Teist maailmasõda Euroopa tehnika-kõrgkoolidest võrsunud Eesti insenerid ja arhitektid, Tallinn: Estopol OU 2020], Lublin: Wydawnictwo KUL 2020
Autorzy:
Gigilewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339186.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Studia Polonijne; 2023, 44; 383-386
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies