Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "world system" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
International relations as a system and a discipline: From the westphalian to the post-westphalian world order
Stosunki międzynarodowe jako system i dyscyplina: Od westfalskiego do postwestfalskiego porządku światowego
Autorzy:
Kyrydon, Alla
Troyan, Sergiy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1153336.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
international relations
Westphalian international system
world wars
Cold War
decolonization
post-Westphalian world order
Opis:
 The review is devoted to the analysis of scientific work of Amitav Acharya and Barry Buzan, The Making of Global International Relations. Origins and Evolution of IR at its Centenary (Cambridge and New York, Cambridge University Press, 2019, 383 p.). Structurally, the work consists of an introduction and ten sections. Well-known Western theorists of international relations gave their vision of the evolution of the Westphalian world order during the twentieth century. They also revealed the reasons and nature of the transition of the world order to Post-Westphalian international relations after 1989 and substantiated the causes, principles and effects of the emergence and development of knowledge about International Relations. Based on the study and critical rethinking of the theory and practice of international relations of the XX – early XXI century (until 2017/2018) the authors singled out several meaningful blocks. This grouping allowed us to state the modernization of the Westphalian model of international relations and the formation and development of the science of International Relations in the Сenter and in the Periphery under the influence of a number of fateful events. First of all, we are talking about the impact of the two world wars, bipolar confrontation and the process of decolonization on the evolution of the Westphalian international system. The genesis of the discipline of International Relations after the end of the First World War was accompanied by the active expansion of its institutionalization, subject field and the inclusion of the periphery in this space. Radical changes in the world and international relations after 1989 led to the globalization of international relations and the final formation of the Post-Westphalian world order. The conceptual analysis of the evolution of international relations during the XX–XXI centuries on the basis of fundamental research by Western scientists and also theorists from outside the Western core allows us to state their essential changes under the influence of two world wars, globalization, decolonization and changes in the ratio of forces between the Сenter and the Periphery.
Recenzja jest poświęcona analizie pracy Amitava Achary’ego i Barry’ego Buzana, The Making of Global International Relations. Origins and Evolution of IR at its Centenary (Cambridge and New York, Cambridge University Press, 2019, ss. 383). Strukturalnie praca składa się ze wstępu i dziesięciu części. Znani zachodni teoretycy stosunków międzynarodowych przedstawili swoją wizję ewolucji westfalskiego porządku światowego w XX w., ujawnili powody i charakter jego przejścia po 1989 r. do postwestfalskich stosunków międzynarodowych oraz uzasadnili przyczyny, zasady oraz skutki powstania i rozwoju wiedzy o stosunkach międzynarodowych. Na podstawie badań i przemyślenia krytycznego teorii i praktyki stosunków międzynarodowych XX – początku XXI wieku (do 2017/2018) wyróżnili oni kilka znaczących bloków. Takie zgrupowanie pozwala skonstatować modernizację modelu westfalskich stosunków międzynarodowych oraz tworzenie i rozwój nauki o stosunkach międzynarodowych w centrum i na peryferii pod wpływem szeregu znaczących wydarzeń. Przede wszystkim mowa o wpływie dwóch wojen światowych, konfrontacji dwubiegunowej oraz procesu dekolonizacji na ewolucję westfalskiego systemu międzynarodowego. Genezie dyscypliny stosunków międzynarodowych po zakończeniu I wojny światowej towarzyszyło aktywne rozszerzenie jej instytucjonalizacji, pola tematycznego, a także włączenie peryferii w tę przestrzeń. Radykalne zmiany świata i stosunków międzynarodowych po 1989 r. doprowadziły do globalizacji stosunków międzynarodowych i ostatecznego ukształtowania postwestfalskiego porządku światowego. Analiza koncepcyjna ewolucji stosunków międzynarodowych w XX-XXI w. na podstawie fundamentalnych badań zachodnich naukowców i również teoretyków spoza jądra zachodniego pozwala nam określić ich zasadnicze zmiany pod wpływem dwóch wojen światowych, globalizacji, dekolonizacji i zmian w stosunku sił między centrum i peryferiami.
Źródło:
Studia i Analizy Nauk o Polityce; 2021, 1; 107-122
2719-4795
Pojawia się w:
Studia i Analizy Nauk o Polityce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo w służbie humanizacji życia
Law in The Service of Humanization of Life
Autorzy:
Stasiak, Ks. Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046655.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
proces humanizacji
godność człowieka
jednakowa i niezbywalna godność osoby
wyzwalająca funkcja prawa
demokratyczny system
zasady wolności i równości
regulator życia społecznego
wypisywanie recept
świat bardziej sprawiedliwy
humanization process
human dignity
equal and inalienable dignity of the person
liberating function of law
democratic system
principles of freedom and equality
social life regulator
writing prescriptions
a more just world
Opis:
Artykuł zamierza wykazać wpływ prawa na procesy humanizacji życia w wymiarze osobowym i społecznym. Prawo to powszechne doświadczenie wszystkich ludzi, jest tworzone przez człowieka i dla człowieka: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. Fundament prawa opiera się na jednakowej i niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Człowiek posługuje się prawem w wysiłku realizacji swego człowieczeństwa i lepszej przyszłości. Prawo to także kluczowy regulator życia społecznego, prawo konsoliduje więzi społeczne, wzmacnia struktury państwa, tworzy wspólnotę narodów. Humanizację prawa objawia jego wyzwalająca funkcja. Prawo stanowi oparcie dla słabszych, człowiek swojej pozycji nie musi bronić siłą, jego miejsce w społeczeństwie gwarantuje mu prawo. Dzięki prawu w sytuacjach konfliktowych został wygaszony dźwięk broni. Człowiekowi w poszukiwaniu procedur organizacji życia przyświeca idea zawarta w twierdzeniu Anaksymandera z Miletu, iż człowiek pragnie być sobą, człowiek zabiega o kształt swego losu. Prawo dąży do realizacji sprawiedliwości, chce oddać każdemu to, co mu się należy. Prawo nie utożsamia się z moralnością – to jednak nie może uznać za słuszne tego, co jest złem z punktu widzenia moralnego. Prawo odwołuje się do prawdy, choć prawdy nie dekretuje, to jednak prawo oparte na kłamstwie byłoby destrukcją samego prawa. W demokratycznym państwie o tym, co jest prawem, stanowi większość obywateli. Większość głosów nie orzeka o prawdzie, nie stanowi o tym, co dobre, a co złe etycznie. Decyzja większości stanowi o tym, co jest legalne. System demokracji opiera się na zasadach wolności i równości wszystkich obywateli. Dzięki tym zasadom respektuje się zarazem zdania tych, którzy są w mniejszości. Tworzenie prawa jest sztuką „ars legesferendi”. Prawo nie jest fotografią społeczeństwa, prawo nie mówi, jak jest, lecz jak być powinno; stąd „lex respicit futura”. Prawo liczy na szansę przemiany człowieka, na budowę świata o bardziej ludzkim wizerunku. Prawnika można porównać z powołaniem lekarza. Lekarz staje nad chorym, aby go leczyć, a nie zajmować się wypisywaniem recept, choć proces leczenia następuje poprzez wypisywanie recept. Podobnie prawnik nie może ograniczać swojej uwagi do świata norm, lecz poprzez normy i ich aplikację czynić świat bardziej sprawiedliwym i godnym człowieka.
The article intends to demonstrate the impact of law on humanization processes of life in the personal and social dimension. The law, this universal experience of all people, is created by man and for man: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. The foundation of law is based on the equal and inalienable dignity of the human person. Man uses the law in the effort to realize his humanity and a better future. The law is also a key regulator of social life, the law consolidates social bonds, strengthens the structures of the state, creates a community of nations. Humanization of the law is revealed by its liberating function. The law can be the support for the weak, a man does not have to defend his position, his place in society guarantees him the law. Thanks to the law, the weapon’s sound was muted in conflict situations. Man in search of procedures for organizing life is guided by the idea contained in the theorem of Anaximander of Miletus that man desires to be himself, man strives to shape his fate. The law strives for justice and wants to give everyone its due. The law does not identify with morality – but this cannot be considered as right what is evil from a moral point of view. The law refers to the truth, although it does not decree the truth, but the law based on lies would be the destruction of the law itself. In a democratic state, what is the law is up for the decision the majority of citizens. Most voices do not rule in accordance with the truth, they do not determine what is good and what is ethically wrong. The majority’s decision is what is legal. The democracy system is based on the principles of freedom and equality of all citizens. Thanks to these principles, the opinions of those who are in the minority are respected. Creating the law is the art of “ars legesferendi”. The law is not a reflection of society, the law does not say how it is, but how it should be; hence the “lex respicit futura”. The law counts on the chance of human transformation and building a world with a more human image. A lawyer’s mission can be compared to vocation of a doctor. The doctor stands over the patient to treat him and not deal with writing prescriptions, although the treatment process is done by writing prescriptions. The comparison with the role of the doctor emphasizes this idea: the doctor writes a prescription, but it is not the prescription that heals, but the drug. Similarly, in a legal norm, it is not about the letter, the spirit of the law. The Scriptures say that the letter kills and the spirit gives life. Hence we are talking about the spirit of the law.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 333-357
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies