Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "we" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Sprawozdanie ks. dr. Henryka Hilchena z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku
Autorzy:
Szymański ks., Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088361.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rev. Henryk Hilchen
Polish pastoral ministry in France
Polish emigration in France
ks. Henryk Hilchen
duszpasterstwo polonijne we Francji
emigracja polska we Francji
Opis:
Ksiądz dr Henryk Hilchen – kapłan archidiecezji warszawskiej. Urodził się 30 lipca 1881 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej i na Politechnice Lwowskiej, gdzie ukończył kształcenie po dwóch latach. W 1905 roku wyjechał do szwajcarskiego Fryburga, gdzie kontynuował studia na Wydziale Prawa i Ekonomii, uwieńczone stopniem doktora nauk politycznych. We Fryburgu studiował także teologię i filozofię. W 1910 roku wrócił do kraju i wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. W dniu 21 grudnia 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem we wsi Dobre k. Stanisławowa, w Łowiczu, w Łodzi, a od lipca 1915 roku w parafii pw. Wszystkich Świętych w Warszawie. Od 1915 roku był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, redaktorem organu stowarzyszeń chrześcijańskich „Pracownik Polski" (1916-1917). W 1919 roku został radnym miasta stołecznego Warszawy, redaktorem miesięcznika „Przewodnik Społeczny”, kapelanem Szkoły Podchorążych Artylerii oraz jednostki wojskowej stacjonującej na Sołaczu. W 1920 roku wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do nowicjatu zakonu dominikańskiego i podjął studia teologiczne w Collegium Angelicum. Od lipca 1922 roku, na polecenie papieża Piusa XI, służył pomocą dwóm kolejnym nuncjuszom apostolskim w Polsce. Był stałym korespondentem „L’Osservatore Romano" i „L’Avvenire d'Italia". W 1929 roku został proboszczem parafii w Lesznie k. Błonia, a w 1931 roku parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Warszawie, gdzie dokończył budowę kościoła. W 1937 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi RP, zaś w następnym roku został odznaczony orderem Polonia Restituta. W tym samym roku został wybrany do Rady Miejskiej Warszawy. Przed kapitulacją stolicy był zakładnikiem gwarantującym przestrzeganie pertraktacji prezydenta Stefana Starzyńskiego z Niemcami. Aresztowany przez Niemców 3 października 1939 roku, do końca listopada był więziony na Pawiaku. Mimo zniszczenia 12 września 1944 roku kościoła i plebani podczas niemieckiego bombardowania, funkcję proboszcza formalnie pełnił do lipca 1945 roku. Jakkolwiek od czerwca tego roku został proboszczem w Międzyrzeczu. W dniu 15 października 1947 roku przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku podjął się organizacji nowej parafii pw. św. Ottona. Dnia 29 listopada 1952 roku został proboszczem w Tarczynie k. Grójca. W drodze na nową placówkę, 29 stycznia 1953 roku, dostał udaru. Zmarł 20 sierpnia 1956 roku. Spoczął na Powązkach. Na bieżąco prowadził dokumentację swego życia i działalności w postaci dzienników, korespondencji, różnych notatek czy oficjalnych dokumentów. Niniejsze opracowanie egzemplifikuje jego sprawozdanie z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku. Dokument oryginalny w formie maszynopisu przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, Archiwum Prymasa Polski, Akta Protektora Wychodźstwa Polskiego, Francja – PMK Varia, Dział III/15a.
Rev. Henryk Hilchen, PhD, priest of the Archdiocese of Warsaw, was born on 30 July 1881 in Warsaw. Hilchen studied at the Faculty of Chemistry of the Warsaw University of Technology and at the Lviv Polytechnic, where he completed his education after two years. In 1905, he went to Freiburg, Switzerland, where he continued his studies at the Faculty of Law and Economics, culminating in the degree of Doctor of Political Science. In Freiburg he also studied theology and philosophy. In 1910, he returned to Poland and joined the theological seminary in Warsaw. Ordained a priest on 21 December 1912, he was vicar in the village of Dobre near Stanisławów, and then in Łowicz, in Łódź and – starting in July 1915 – in the parish of All Saints in Warsaw. In 1915 he became secretary general of the Association of Christian Workers and editor at the Christian association known as ‘Pracownik Polski’ (1916-1917). In 1919 he became a city councillor of Warsaw, editor of the monthly magazine  Przewodnik Społeczny’ and chaplain of the School of Artillery Cadets and of the military unit stationed in Sołacz. In 1920 he went to Rome, where he entered the novitiate of the Dominican order and took up theological studies at Collegium Angelicum. Beginning in July 1922, by order of Pope Pius XI, he provided assistance to two successive apostolic nuncios in Poland. He was a regular correspondent for L’Osservatore Romano and L’Avvenire d’Italia. In 1929 he became the pastor of a parish in Leszno near Błonie and in 1931 of Our Lady of Częstochowa in Warsaw, where he completed the construction of a church. In 1937, he received the Gold Cross of Merit of the Republic of Poland, and in the following year was awarded the Order of Polonia Restituta. In the same year he was elected to the Warsaw City Council. Before the city’s capitulation, he was a hostage who guaranteed that President Stefan Starzyński’s negotiations with the Germans would be respected. He was arrested by the Germans on 3 October 1939 and was imprisoned in Pawiak prison until the end of November. Despite the destruction of the church and rectory during a German bombing on 12 September 1944, he formally served as pastor until July 1945. In June of that year, he became the parish priest in Miedzyrzecz. On 15 October 1947, at the Church of the Sacred Heart of Jesus in Słupsk, he undertook to organise a new parish dedicated to St Otto. On 29 November 1952 he became the parish priest in Tarczyn near Grójec. On his way to the new facility, on 29 January 1953, he suffered a stroke. He died on 20 August 1956 and was buried in Powązki cemetery. Hilchen kept an ongoing record of his life and activities in the form of diaries, correspondence, various notes and official documents. This article showcases his work among Polish workers in France during the summer of 1924. The original document in typescript form is kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno, Archive of the Primate of Poland, Files of the Protector of Polish Emigration, France – PMK Varia, Section III/15a.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 457-480
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup Wincenty Urban jako organizator powojennej działalności instytucji kulturowych Kościoła wrocławskiego
Autorzy:
Andrejczuk, Paweł Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33329680.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Urban
Wrocław Archdiocese
Wrocław Archdiocesan Archives and Museum
Wrocław Chapter Library
Wrocław
archidiecezja wrocławska
Archiwum i Muzeum Archidiecezjalne we Wrocławiu
Biblioteka Kapitulna we Wrocławiu
Opis:
Archiwum Archidiecezjalne we Wrocławiu oraz pozostałe instytucje kultury tej archidiecezji mogą poszczycić się bogatym zasobem źródeł historycznych. Zbiory te były gromadzone zasadniczo od pierwszych wieków istnienia biskupstwa wrocławskiego. Bezsprzecznie jednym z najwybitniejszych dyrektorów omawianych instytucji był bp Wincenty Urban, który w latach 1946-1983 pełnił funkcję dyrektora Archiwum Archidiecezjalnego, Biblioteki Kapitulnej oraz Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu. Głównym zadaniem, którego podjął się jako kierownik tych instytucji, była ich odbudowa po zniszczeniach w czasie II wojny światowej. Ponadto do dziś obowiązujące pomoce archiwalne, biblioteczne i muzealne opracowane zostały przez bp. W. Urbana. W swoich badaniach naukowych skoncentrował się on na opracowaniu dokumentacji zgromadzonej w Archiwum Archidiecezjalnym we Wrocławiu oraz dziejom Kościoła katolickiego na Dolnym Śląsku. Jest autorem ponad 500 publikacji naukowych. Urban urodził się w 1911 roku w Grodzisku Dolnym koło Przeworska. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1936 roku we Lwowie. W 1960 roku przyjął sakrę biskupią, a w latach 1974-1976 jako wikariusz kapitulny był rządcą Kościoła wrocławskiego. Zmarł 13 grudnia 1983 roku we Wrocławiu.
The Archdiocesan Archives in Wrocław and other cultural institutions of the archdiocese boast a wealth of historical sources. These resources have been collected essentially since the first centuries of the Wroclaw Bishopric. One of the most outstanding directors of the institutions in question was undoubtedly Bishop Wincenty Urban, who served as director of the Archdiocesan Archives, the Chapter Library and the Archdiocesan Museum in Wrocław from 1946 to 1983. The main task he undertook as head of these institutions was to rebuild them after their destruction during World War II. The archival, library and museum aids still operating today were also developed by Bishop W. Urban. In his research, he focused on compiling the documentation gathered at the Archdiocesan Archives in Wrocław and the history of the Catholic Church in Lower Silesia. He is the author of over 500 scientific publications.Urban was born in 1911 in Grodzisk Dolny near Przeworsk. He was ordained priest on 28 June 1936 in Lviv. In 1960, he received the episcopal sacrament, and from 1974 to 1976, as chapter vicar, he was the head of the Church of Wrocław. He died on 13 December 1983 in Wrocław.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 27-40
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2 Kor 10–13: "List we łzach?"
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178487.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Kor 10–13
List we łzach
2 Cor 10–13
Letter in tears
Opis:
The literary unity of II Cor has been the subject of discussion for over two centuries. Most attention has been paid to the last four chapters of the Letter, suggesting - at the end of the previous century - that at least in some part it is the so called "Letter in tears" which Paul sent to Corinth before II Cor. The hypothesis that enjoyed a large popularity in the first half of the 20th century was rejected by many scholars in the recent decades. The arguments that were put forward against it seem sufficient at the present stage of research to accept that it is not in keeping with the reality. Instead of the abandoned hypothesis the belief is enjoyed, especially in the Anglo-Saxon countries, that Chapters 10-13 were written some time after 1-9. Although equally important arguments against this hypothesis cannot be presented as against the previous one, this does not necessarily mean that it is true. If the literary unity of II Cor is not accepted, the solution to the problem should be looked for in the history of the Letter’s redaction. Results of this research may lead to the conclusion that a solution of the intricate problem of Chapters 10-13 is beyond our possibilities.
Źródło:
The Biblical Annals; 2001, 48, 1; 121-132
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Double Use of the Locution ועתה as a Rhetorical Device in the Discourses of the Old Testament
Autorzy:
Rzepka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088019.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
we‘attâ
double ועתה
Hebrew rhetoric
persuasive speech
argumentation
request discourse
discourse structure
dispositio
deprecatio
Opis:
In biblical texts, repetition is very often seen by scholars as an indication of an addition or of different sources. In the Old Testament we find a group of speeches characterized by the double or triple use of the adverbial phrase ועתה within the same speech. The phenomenon of double ועתה appears in seventeen texts: Gen 44:18–34; 45:4b-13; Exod 3:7–10; Josh 22:2–5; Ruth 3:10–13; 1 Sam 24:18–22; 26:18–20; 2 Sam 2:5–7; 19:10–11; 1 Kgs 5:17–20 (cf. 2 Chr 2:2–9); 8:23–53 (cf. 2 Chr 6:14–42); 18:9–14; 1 Chr 29:10–19; 2 Chr 2:11–15; 28:9–11; Ezra 10:2–4; Dan 9:4–19. In four cases it has to do with a triple use of ועתה , namely in Josh 14:6–12; 1 Sam 25:24–31; 2 Sam 7:18–29 (cf. 1 Chr 17:16–27) and Ezra 9:6–15. This study analyses these texts and tries to answer the questions raised by the repetition of the particle ועתה : Why use the same locution twice? What are the common characteristics of these discourses? And what is the origin of this phenomenon? The first part of the research is dedicated to the presentation of the general characteristics of ועתה , while the second part concerns the persuasive character of these discourses. The third part consists in the analysis of the function of the double ועתה in the structure of the discourses, as compared with classical rhetoric. The fourth part identifies the context of the speeches with the double/triple ועתה . Finally, the fifth part is dedicated (1) to the importance of the argumentation introduced by the first ועתה in a specific discourse, as it is related to a request for forgiveness (deprecatio), and (2) to the origins of the use of the double ועתה as a rhetorical device.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 467-500
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografie polonijne jako historyczne dziedzictwo archiwalne Polskiej Misji Katolickiej we Francji
Autorzy:
Czarnowski ks., Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088366.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Polish diaspora in France
the Polish Catholic Mission in France
Polish Paris
Polish Church in France
Polish Seminary in Paris
photographs of the Polish diaspora
associations of the Polish diaspora
Polish emigration
Polonia we Francji
Polska Misja Katolicka we Francji
polski Paryż
Kościół Polski we Francji
Seminarium Polskie w Paryżu
fotografie polonijne
stowarzyszenia polonijne
emigracja polska
Opis:
Artykuł został poświęcony wybranym zespołom zasobu archiwalnego Polskiej Misji Katolickiej, w którym omówiono znalezione tam fotografie w kontekście historycznym. Zachowany materiał przedstawia uroczystości religijne oraz patronalne poszczególnych stowarzyszeń polonijnych. Zaprezentowano także zdjęcia obiektów sakralnych, fotografie dokumentujące pomoc Polsce w okresie stanu wojennego, a także te znajdujace się w organach prasowych Polskiej Misji Katolickiej: „Polak we Francji”, „Polska Wierna”, „Glos Katolicki”. W dalszej kolejnosci przedstawiono fotografie w zbiorach luźnych. Najstarsze z nich dotyczą wydarzeń po 1919 r., kiedy Polacy przybyli do Francji w celach zarobkowych. Po I wojnie światowej Francja potrzebowała rąk do pracy, głównie w kopalniach, toteż szukała ich w wielu miejscach, również w niedawno odrodzonej Polsce. Zaprezentowano także zdjęcia obozowe, przekazane Archiwum PMK przez Barbarę Kujawską-Biernat, córkę bratanicy zmarłego ks. prałata Wiktora Miedzińskiego, który w latach 1945-1958 był polskim duszpasterzem w Metzu.
This article focuses on the photographs included in selected record groups in the Archives of the Polish Catholic Mission and discusses them in their historical context. The preserved material presents religious celebrations and patronal feasts of individual associations of the Polish diaspora. The paper also describes the photographs of religious buildings, those documenting support given to Poland when martial law was in force, and those found in the press organs of the Polish Catholic Mission: “Polak we Francji”, “Polska Wierna” and “Glos Katolicki”. The further part contains photographs in loose collections. The oldest ones relate to the events after 1919, when Poles arrived in France for economic reasons. After World War I, France needed workers, particularly in mines, and looked for them in numerous places, including Poland. The article also presents camp photographs, given to the Archives of the Polish Catholic Mission by Barbara Kujawska-Biernat, the daughter of the niece of Prelate Wiktor Miedziński, who worked as a Polish priest in Metz from 1945 to 1958.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 29-48
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyjątki od zakazu dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania w zatrudnieniu pracowniczym na gruncie art. 4 dyrektywy 2000/78/WE
Exceptions to the prohibition of discrimination on the grounds of religion or belief in employment under Article 4 of Directive 2000/78/EC
Autorzy:
Wacław, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887543.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zakaz dyskryminacji
zatrudnienie
dyrektywa 2000/78/WE
religia lub przekonania
prohibition of discrimination
employment
Directive 2000/78/EC
religion or belief
Opis:
Równe traktowanie i zakaz dyskryminacji są jednymi z podstawowych zasad, w oparciu o które stanowione jest unijne prawo. Dotyczy to również równego traktowania ze względu na religię lub przekonania w zatrudnieniu. W tym obszarze wartości te zostały zabezpieczone przez dyrektywę Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. Dyrektywa ta przewiduje jednak pewne wyjątki od tych ogólnych zasad. Istnieją bowiem okoliczności, w których działanie pracodawcy będzie stwarzać pozory dyskryminacji, lecz w swej istocie dyskryminacją nie będzie. Taka sytuacja zachodzi, gdy ze względu na rodzaj działalności zawodowej lub warunki jej wykonywania, cechy związane z religią lub przekonaniami stanowią istotny i determinujący wymóg zawodowy, a cel jest zgodny z prawem i wymóg proporcjonalny (art. 4. ust. 1). Taka sytuacja zachodzi również, gdy ze względu na charakter lub kontekst, w którym jest prowadzona działalność zawodowa kościoła lub innej organizacji, których etyka opiera się na religii lub przekonaniach, religia lub przekonania stanowią podstawowy, zgodny z prawem i uzasadniony wymóg zawodowy, uwzględniający etykę organizacji (art. 4 ust. 2 akapit 1). W końcu taką sytuację stanowi również wymóg działania w dobrej wierze i lojalności wobec etyki organizacji, jaki Kościoły i inne organizacje, których etyka opiera się na religii lub przekonaniach, mogą nakładać na swoich pracowników (art. 4 ust. 2 akapit 2). Te trzy sytuacje stanowią niejako trzy odrębne wyjątki od zakazu dyskryminacji. Nie zawsze jednak taka klasyfikacja, z którą zgadza się Autor niniejszego opracowania, jest przyjmowana w orzecznictwie i doktrynie. W artykule zostały zatem, poza szczegółową analizą omawianych wyjątków od zakazu dyskryminacji, przedstawione również istniejące w tym przedmiocie rozbieżności.
Equal treatment and the prohibition of discrimination are among the fundamental principles of EU law. This also applies to equal treatment on the grounds of religion or belief in employment. In this area, these values have been secured by Council Directive 2000/78/EC of 27 November 2000, establishing a general framework for equal treatment in employment and occupation. However, the Directive provides for certain exceptions to these general rules. There are circumstances in which the employer’s actions create the appearance of discrimination, but in their essence they do not constitute discrimination. Such a situation occurs when, due to the type of occupational activities or the conditions in which they are carried out, the characteristics related to religion or belief constitute a genuine and determining occupational requirement, and the objective is legitimate and the requirement is proportionate (art. 4 (1)). Such a situation also occurs when, due to the nature or context in which the occupational activities of a church or other organization whose ethos is based on religion or belief are carried out, religion or belief constitute a genuine, legitimate and justified occupational requirement, having regard to the organization’s ethos (art. 4 (2) para. 1). Finally, this is also the case with the requirement of acting in good faith and with loyalty to the organization’s ethos that churches or other organizations whose ethos is based on religion or belief may impose on their employees (art. 4 (2) para. 2). These three situations constitute, as it were, three separate exceptions to the prohibition of discrimination. However, this classification, with which the Author of this study agrees, is not always accepted in jurisprudence and doctrine. Therefore, apart from a detailed analysis of the above-mentioned exceptions to the prohibition of discrimination, the article also presents the existing discrepancies in this matter.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 473-493
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół domem a biskup ojcem w świetle Konstytucji Apostolskich i innych pism syryjskich od I do V wieku
The Church as a House and the Bishop as the Communitys Father on the Model of God. Some Reflections on the Concept of Fatherhood based on the Apostolic Constitution and the Syriac Writings from the I-V Century
Autorzy:
Żelazny, Jan W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622859.pdf
Data publikacji:
2015-08-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Konstytucje Apostolskie
Liber Graduum
"Trzy Kościoły"
autorytet biskupa
spotkanie we wspólnocie
dojrzałość
The Apostolic Constitutions
the "Three Churches"
bishop's authority
meeting in community
maturity
Opis:
The model of fatherhood in the Eastern Church of the first centuries was bound, on the one hand, to the biblical idea of God the Father and, on the other hand, to the image of the Church perceived as a household with the bishop being a father. At that point the three issues should be stressed: 1) The authority of bishop as a father is rooted in the authority of God the Father; 2) The fatherly care of bishop embraces not only religious issues but extends to all the needs of the community members; 3) Since the earthly Church serves so that an individual may meet God, the pastoral authority is exclusively at the service of the meeting between the Church and the heavenly Jerusalem. Fatherhood is a ministry of meeting and helping in growing up to the meeting between man and God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 20; 223-236
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comment garder la foi et l’unité avec l’Église en Pologne en dehors du pays d’origine ? – à la lumière de la correspondance du Cardinal Wyszyński avec le Recteur de la Mission catholique polonaise en France
Keeping the faith outside the home country in the light of the correspondence of Cardinal Wyszyński with the Rector of the Polish Catholic Mission in France
Jak zachować wiarę poza granicami kraju ojczystego ? – w świetle korespondencji kard. Stefana Wyszyńskiego z Rektorem Polskiej Misji Katolickiej we Francji
Autorzy:
Klakus, Michał Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022926.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wyszyński
émigration
Gawlina
tradition
Eglise en Pologne
emigracja
tradycja
Polska Misja Katolicka
Polacy we Francji
Stefan Wyszyński
emigration
Bishop Gawlina
Polish Catholic Mission
Poles in France
Opis:
Après la Seconde Guerre mondiale, plus de 400 000 personnes d’origine polonaise vivaient en France. La plupart d’entre eux y est venue dans l’entre-deux-guerres à la recherche de travail. Ils considéraient leur séjour sur cette terre comme temporaire, par conséquent, en vue de retourner dans leur pays d’origine, ils cultivaient également les coutumes et les rituels polonais dans le domaine religieux. Leur présence était favorisée par l’existence de prêtres polonais dans les colonies ouvrières. Avec le temps, le lien de l’émigration polonaise en France avec le pays d’origine s’est affaibli. Les travailleurs polonais venant en France étaient en voie de disparition, le nombre d’associations polonaises a donc diminué. Dans les années 60 et 70 du XXe siècle, les troisième et quatrième générations d’émigrants polonais ne connaissaient leur pays d’origine que grâce aux histoires racontées par leurs parents et grands-parents. Comment préserver dans cette situation la tradition nationale et religieuse polonaise? Le Cardinal Wyszyński a tenté de répondre à cette question. Il voit un moyen de préserver l’identité religieuse des Polonais en France en maintenant la langue maternelle, l’adhésion au culte marial et la promotion du mouvement de pèlerinage. Afin de maintenir l’unité avec l’Eglise en Pologne, il a encouragé ses compatriotes à l’étranger à connaitre l’enseignement des évêques polonais et à participer à l’aide matérielle pour la Pologne.
Po II wojnie światowej we Francji mieszkało ponad 400 tys. osób polskiego pochodzenia. W większości przybyli oni do Francji w okresie międzywojennym w poszukiwaniu pracy. Pobyt na tej ziemi traktowali jako tymczasowy, dlatego z myślą o powrocie do kraju ojczystego kultywowali polskie zwyczaje i obrzędy również w sferze religijnej. Ich utrzymaniu sprzyjała obecność polskich księży w koloniach robotniczych. Wraz z upływem czasu słabła więź polskiej emigracji we Francji z krajem pochodzenia. Liczba polskich robotników przybyłych do Francji wymierała, tym samym zmniejszyła się liczebność stowarzyszeń polskich. W latach 60. i 70. XX w. trzecie i czwarte pokolenie polskich wychodźców znało kraj ojczysty jedynie z opowieści rodziców i dziadków. Jak zachować w takiej sytuacji polską tradycję narodową i religijną? Na to pytanie próbował odpowiedzieć kard. Stefan Wyszyński. W zachowaniu języka ojczystego, przywiązaniu do kultu maryjnego i propagowaniu ruchu pielgrzymkowego widział sposób na zachowanie tożsamości religijnej Polaków we Francji. Celem zachowania jedności z Kościołem w Polsce zachęcał rodaków na obczyźnie do zapoznawania się z nauczaniem polskich biskupów oraz włączeniem się w dzieło pomocy materialnej na rzecz Polski.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 165-180
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal status of youth councils in Poland and France in the light of new legal regulations
Autorzy:
Augustyniak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106680.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
consultative bodies
participatory democracy
local government
participatory instruments in Polish and French legal system
ciała konsultacyjne
demokracja partycypacyjna
samorząd terytorialny
instrumenty partycypacyjne w polskim i we francuskim porządku prawnym
Opis:
The subject of the paper is the legal status of consultative bodies dedicated to young people, which are established both in the Polish local government and in the French local government community. In both legal orders these bodies have a consultative and advisory character.  However, there are some differences in their structure and forms of action, which may constitute a field of reflection on their legal status.   In Poland and in France, there is a noticeable trend towards expanding the importance and tasks of these bodies in self-governing communities, which indicates a good direction of change.  Due to an increase in civic awareness, youth structures in Polish and French local government are becoming an essential element in the creation of democratic administrative structures.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2022, 49, 2; 33-50
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka refleksji na temat prób rekonstrukcji wierzeń mieszkańców ziem polskich we wczesnym średniowieczu
Some Reflections on the Attempts to Reconstruct the Beliefs of the Inhabitants of the Polish Lands in the Early Middle Ages
Autorzy:
WAWRZENIUK, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047410.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pogaństwo słowiańskie, mitologia słowiańska, wczesnośredniowieczne wierzenia, obrzędy magiczne we wczesnym średniowieczu, wczesnośredniowieczne amulety, chrystianizacja Polski
Slavic paganism, Slavic mythology, early medieval beliefs, magical rites in the early Middle Ages, early medieval amulets, Christianization of Poland
Opis:
Mimo wysiłków badaczy reprezentujących liczne dyscypliny wierzenia mieszkańców ziem polskich przed przyjęciem chrześcijaństwa w dalszym ciągu nie zostały do końca poznane. Barierą nie do pokonania jest brak rodzimych źródeł pisanych, a te którymi dysponujemy, dotyczą tylko nielicznych aspektów pogaństwa słowiańskiego, głównie Połabia i Rusi. Źródła późniejsze z kolei ganią kult bóstw domowych oraz noszenie amuletów i opisują obrzędy magiczne. Niewielką też pomocą mogą służyć dane lingwistyczne, nieco więcej informacji dostarczają wyniki badań archeologicznych. Jednym z naczelnych bogów pogańskich Słowian był bóg pioruna będący personifikacją ognia niebiańskiego. Potwierdzono archeologicznie, że kult ten sprawowany był w świątyniach (na przykład na Wolinie i we Wrocławiu) i w halach kultowych (w Lubomi i w Chodliku). Ogień czczono również jako boga słońca, a pod ziemską postacią – jako ognisko domowe. Kronikarze średniowieczni wspominali o kulcie natury, której elementy mogły pełnić również rolę sanktuariów. Otaczano kultem szczyty gór i mniejszych wzniesień, na których konstruowano rowy i wały (przykładami mogą być: Góra Ślęża, Łysa Góra, Góra Lecha w Gnieźnie, Radzikowo na Mazowszu, Mołoczki na Podlasiu i Rowokół), symboliczne pierwsze grody, które budowano na wzniesieniach (np. w Haćkach), gaje (np. w Kleczanowie), pojedyncze drzewa czy wody, w których deponowano różne przedmioty (np. w Jeziorze Żarnowieckim) oraz związane z nimi plaże i wyspy kultowe (na Ostrowiu Lednickim i Jeziorze Zarańskim). Także kamienie, szczególnie duże okazy, otaczano specjalnymi względami, czego potwierdzeniem wydają się liczne późniejsze (co prawda) zapiski etnograficzne. Dużą rolę w wierzeniach mieszkańców ziem polskich we wczesnym średniowieczu odgrywały demony domowe, przeznaczenia lub rodu oraz duchy przodków, którym składano ofiary w obrębie domostwa i dbano o ich wygodę. Potwierdzają to również badania archeologiczne. Cennych informacji o wierzeniach przedchrześcijańskich dostarczają analizy grobów i cmentarzysk ciałopalnych, a także szkieletowych, ich konstrukcje i dary składane zmarłym przez żyjących krewnych. O dokonywaniu obrzędów na cmentarzach informują znajdywane tam pozostałości ognisk czy fragmenty naczyń glinianych, a także liczne kości zwierzęce. We wczesnym średniowieczu chętnie noszono amulety wykonywane przede wszystkim z roślin, kości i kłów zwierząt, a także z innych surowców o odpowiednio dobranym kształcie. Amuletem mógł być zresztą każdy odpowiednio przystosowany przedmiot. Analizując postępy chrystianizacji w tym okresie, niektórzy badacze uważają, że w świadomości większości mieszkańców ziem polskich ukształtował się system magiczno-wierzeniowy będący połączeniem starej pogańskiej tradycji obejmującej mity o niebie, słońcu, księżycu, gwiazdach, piorunach czy demonach z religią chrześcijańską.
The beliefs of the inhabitants of the Polish lands before the Christianization have not been scrutinized yet despite the efforts of researchers representing various disciplines. A major obstacle in the research is the lack of written native sources, while those which are available relate to only a small number of issues of Slavic paganism in the Polabian Slavs’ and Kievan Rus’ territories. Later sources include criticism of the worship of household gods by the Slavs; the authors criticize their habits of amulet wearing and describe their magical rites. While the linguistic data available is not of help to the researchers, archaeological research provides more information. Among the main gods worshipped by pagan Slavs was the thunder-god, which personified heavenly fire. Archaeologists have confirmed that the cult of the thunder-god was held in temples (e.g. in Wolin and in Wrocław) and in special cult halls (e.g. in Lubomia and in Chodlik). Fire was also worshipped as the god of the sun and, in its earthly shape, through the cult of the sacred fire place. Medieval chroniclers mention nature worship, and indeed natural phenomena also served as sacred places. Mountain tops and small hills on which trenches and shafts were constructed (e.g. on Mount Ślęża, on Mount Łysa Góra, on Mount Lech in Gniezno, in Radzikowo in Mazovia, in Mołoczki in Podlachia, and in Rowokół) were venerated. Other objects of veneration were the first ‘symbolic’ strongholds (in Haćki), groves (in Kleczanów), single trees, as well as ponds and lakes where artifacts were deposited (e.g. Lake Żarnowiec). Worship of beaches and of islands was also popular (e.g. in Ostrów Lednicki and in Lake Zarańskie). Later ethnographical evidence has demonstrated that stones, in particular large ones, were also worshiped. In the early Middle Ages inhabitants of the Polish lands believed in the existence of household, destination, lineage and ancestral demons: sacrifices were offered to them and their comfort was taken care of. These facts have also been confirmed by archaeological research. An important source of information on pre-Christian beliefs in the territories in question is provided by analyses of graves (of both cremation and inhumation types): of their construction as well as of the offerings for the dead made by their living kin. In the early Middle Ages amulets made predominantly from plants, bones and tusks of animals were frequently worn. Also other materials were used for making amulets, and special shapes were preferred. Actually, any object could serve as an amulet. While analyzing the progress of Christianization in the period in question, researchers have observed that the mentality of the inhabitants of the Polish lands was largely shaped by a magical-religious system of beliefs combining the old pagan tradition, with its myths about the sky, the sun, the moon, the stars, the thunders, and the demons, with the Christian religion.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 46-65
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Uniwersytet jest najważniejszy”. Stefana Sawickiego idea katolickiej universitas studiorum
“The university is absolutely important.” On Stefan Sawicki’s Idea of the Catholic universitas studiorum
Autorzy:
DUDA, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046735.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
szkolnictwo wyższe, uniwersytet, uniwersytet katolicki, problematyka badawcza podejmowana w ramach uniwersytetu, Stefan Sawicki, szkolnictwo wyższe we współczesnej Polsce
tertiary education, university, Catholic university, research fields within a Catholic university, Stefan Sawicki, tertiary education in modern-day Poland
Opis:
W artykule przedstawiono publikacje profesora Stefana Sawickiego (ur. 1927 r.) poświęcone idei uniwersytetu katolickiego. Zdaniem autora artykułu najważniejszą kwestią dla Stefana Sawickiego jest relacja między nauką a wiarą, ratio et fides, a więc pytanie o to, czym jest uniwersytet oraz czym uniwersytet katolicki różni się od innych uniwersytetów. Pozostałe kwestie, na przykład sposób nazywania uniwersytetów katolickich, problematyka badawcza, wielkość uniwersytetu czy otwartość na innych a własna tożsamość, wyrastają bezpośrednio z odpowiedzi na te pytania. Teksty Stefana Sawickiego nie dają gotowej odpowiedzi, jak w danym momencie historycznym uniwersytet katolicki powinien być zorganizowany ani jak powinien działać. Ich autor pragnie jednak, aby pobudzały one „do refleksji i dyskusji nad tym, czym powinien i może być obecnie tego typu uniwersytet, zwłaszcza we współczesnej Polsce” (S. Sawicki, O uniwersytecie katolickim, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2012, s. 8). Sawicki dodaje: „Dobrze by też było, aby nie ograniczać się przy tym do ogólnych formuł dotyczących katolickości uczelni, ale podjąć próbę wskazania, jak należy tę katolickość urzeczywistniać w uniwersyteckiej praktyce” (tamże). Można tekstów Sawickiego nie czytać, ale nie można – myśląc o uniwersytecie katolickim – podniesionych przez ich autora kwestii nie dostrzegać.
The article discusses the publications by Stefan Sawicki (a scholar born in 1927) on the idea of the Catholic university. According to Sawicki, the most important issue in this field is the relation between science and faith (ratio et fides), and the resulting question about the university’s identity, in particular about the marks of a Catholic university. The other issues, such as procedures of giving names to Catholic universities, their research fields, the proper size of a Catholic university, and the balance between the university’s openness to ‘others’ and its guarding its identity, stem directly from this crucial issue. While Stefan Sawicki’s writings will not provide a ready-made answer to the question of how a Catholic university should be structured or how it should function at a given time in history, they may inspire a “reflection and debate on what the university of this type should (and can) be like today, in particular in modern-day Poland” (Stefan Sawicki, On the Catholic University, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2012, 8). Sawicki adds: “It might be commendable not to limit the debate in question to the general formulas of the Catholicity of a university, but rather to point how the Catholicity in question should be implemented in the academic practice” (ibidem). The questions raised by Sawicki pertain to an issue which cannot be disregarded also outside the scope of his work. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 1 (117); 305-322
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa nieznane średniowieczne dokumenty do dziejów lwowskiego kościoła Św. Ducha
Two Unknown Medieval Documents Concerning the History of the Holy Spirit Church in Lviv
Autorzy:
Trawka, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019533.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
arcybiskup halicki Jakub Strepa
oficjał halicki Jakub
szpital i kościół Św. Ducha we Lwowie
szlachta województwa ruskiego w średniowieczu
the Archbishop of Halicz Jakub Strepa
the judicial vicar of Halicz Jakub
he Holy Spirit Church and Hospital in Lviv
the gentry of the Ruthenian Province in the Middle Ages
Opis:
In the W. Stefanyk Library of the National Academy of Sciences of Ukraine in Lviv, under the reference number: Fond 5, op. 1, spr. 2155, there is a 16th-century manuscript, which contains, among others, the copies of several documents of the 14th and 15th centuries. The documents were prepared on the initiative of Adam Mniszkowski, a provost of the Holy Spirit Hospital and a prebendary of St. Catherine’s Chapel at the Lviv Low Castle. Among them are two unpublished documents concerning the endowment of the Holy Spirit Church in Lviv. The first of them-produced by the Archbishop of Halicz Jakub Strepa in 1399- confirms that the nobleman Michał of Malechów gave the rector of the mentioned church an annual rent from the income of the inn in Malechów. The other document was prepared in 1405 by Jakub, a rector of the Holy Spirit Church in Lviv and a judicial vicar of Halicz. He gave Stanisław Żelko, a village leader assistant, the meadow in Sroki together with the forest and the oak tree area with the aim of making it arable land in exchange for the annual rent paid to each rector of the hospital church after the period of wolnizna (the period during which a settler was exempt from paying duties). An analysis of the form indicates that this latter document was also produced in the office of the Archbishop of Halicz. The list of the witnesses to the document includes representatives of the nobility of Lviv and Przemyśl and the townspeople of Lviv. In addition to the characteristics of the content of the both documents, the article also presents their critical editing.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 307-324
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowe i prawne aspekty kontrowersji wokół chusty muzułmańskiej we Francji
Cultural and legal aspects of the controversy over the Islamic headscarf in France
Autorzy:
Madej, Michał
Pasek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887779.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Muslims in France
French legislation about Muslims
burqas in islamic world
legal culture of islam
legal culture of France
muzułmanie we Francji
prawodawstwo francuskie o muzułmanach
burki w świecie islamu
kultura prawna islamu
kultura prawna Francji
relacje państwo - kościół
prawo wyznaniowe
Wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
burqa
Islam
niqab
muzułmańskie nakrycie głowy
wolność religijna
Opis:
Artykuł podejmuje się związków między stroną kulturową, a prawną współczesnych kontrowersji wokół życia mniejszości muzułmańskiej we Francji. Autorzy dokonują tego opisu na tle dziejów mniejszości muzułmańskiej w tym kraju, oraz rekonstruują zróżnicowane znaczenia zasłaniania twarzy przez kobiety w świecie islamie. Przedstawiają historię francuskich muzułmanów oraz ich starania o wyłonienie wspólnej reprezentacji do dialogu z władzami świeckimi. Opisują skomplikowaną sytuację w działającej obecnie Francuskiej Radzie Kultu Muzułmańskiego, która pełni tę funkcję. Analiza skupia się przede wszystkim na przedstawieniu znaczenia noszenia chust muzułmańskich przez kobiety (arabski hidżab, perski czador, turecki czarczaf i in.). Podczas analizy prawnej opierają się na oryginalnych tekstach orzeczeń francuskiego sądownictwa w głośnych sprawach wokół noszenia burek w przestrzeni publicznej (np. w szkołach). Autorzy przypominają główne akty normatywne dotyczące zakazu noszenia burek we Francji, a jako przykład dokładniej omawiają najsłynniejszy chyba kazus: Dogru przeciwko Francji, który zakończył się wyrokiem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z 04.12.2008 r. Sprawy te są tłem dla narastającego napięcia etniczno-religijnego między francuskimi muzułmanami, a rdzennymi Francuzami i rozjaśniają ograniczenia i przeszkody rządowego programu asymilacyjnego. Artykuł stara się wyjaśnić stanowiska tego jednego z najpoważniejszych konfliktów społecznych współczesnej Francji.
The article deals with relationships between the cultural and legal sides of current controversies concerning life of French Muslim minority. Authors describe them against the background of history of Muslim minority in that country and they reconstruct the variety of different meanings of hiding the face by women in Islamic world. They present the history of French Muslims and their effort to create their representation that would be able to conduct a dialogue with secular authorities. They describe a complicated situation in the French Religious Cult Council which performs the function mentioned before. The analysis concentrates mostly on presentation of the meaning of wearing the Muslim kerchiefs by women (Arabic hijab, Persian chador, Turkish charshaf and others). During the legal analysis they use original verdicts of French courts in controversial issues concerning wearing burqas in public (e.g in schools). Main normative acts regarding ban on wearing burqas in France are reminded, as an example authors use probably the most famous casus: Dogru vs. France wich finished with the verdict of European Court of Human Rights in Strasbourg from December 4th 2008. Those cases are the background for increasing religious and ethnical tension between French Muslims and native Frenchmen and they clarify limitations and obstacles in governmental assimilation programme. The article tries to explain attitudes of one of the most important social conflict in contemporary France.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 185-216
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies