Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the vision" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Stwórcze działanie Bożego rûªḥ w Księdze Ezechiela
    The Creative Activity of God’s rûªḥ in the Book of Ezekiel
    Autorzy:
    Pikor, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044079.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księga Ezechiela
    duch Jahwe
    pneumatologia
    stworzenie
    powołanie prorockie
    wizja doliny wyschniętych kości
    book of Ezekiel
    spirit of YHWH
    pneumatology
    creation
    prophetic call
    vision of the valley of dry bones
    Opis:
    Celem artykułu jest przybliżenie teologicznego znaczenia rûªH w Księdze Ezechiela. Aktywność stwórcza Bożego ducha jest analizowana w opowiadaniu o powołaniu prorockim Ezechiela (Ez 1–3) oraz w wizji doliny wyschniętych kości (37,1-14). Wystąpienie tego samego wyrażenia rûHî („mój duch”) w 36,27; 37,14 i 39,29 potwierdza nie tylko charakter stwórczy Bożego ducha, ale również pozwala uznać go za hipostazę Boga. Wewnętrze odrodzenie dokonane przez ducha Jahwe czyni nie tylko z Ezechiela, ale również z Izraelitów manifestację obecności Boga w świecie.
    The article aims to introduce the theological meaning of the rûªḥ in the Book of Ezekiel. The creative activity of God’s spirit is analyzed first in the prophetic call of Ezekiel (Ezek 1–3) and then in the vision of the Valley of Dry Bones (37:1-14). The same expression rûḥî (“my spirit”) in 36:27; 37:14 and 39:29 not only confirms the creative character of God’s spirit, but reveals its status as a hypostasis of God. The inner renewal – possible through God’s spirit – makes vital the manifestation of God on earth, not only to Ezekiel but also to the Israelites.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 69-87
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’insegnamento “ereticale” sulla visione di Dio nelle opere di Giuseppe Hazzāyā, mistico siro-orientale del secolo VIII
    “Heretical” teaching on the vision of God in the works of Joseph Hazzāyā, the 8th century east syrian mystic
    Autorzy:
    Havrylyk, Ihnatia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613133.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Joseph Hazzāyā
    Church of the East
    mystical experience
    vision of God
    formless light
    divine glory
    Opis:
    In the history of the Assyrian Church of the East the VIII century was a period of the flourishing of monastic mysticism. One of the great spiritual fathers of the period was Joseph Hazzāyā who made a synthesis of all spiritual and mystical experiences of his predecessors. In his writings he basically holds to the teachings on the vision of God, which was strange to the Antiochene tradition and therefore condemned as heretical by Timothy I, the patriarch of the Church of the East at the synod of 786-787. In this article the author analyzes Joseph’s teachings on the vision of God, striving to comprehend valid reasons why they deserve to be considered heretical. Furthermore the following pages contain overview of terms used by Joseph when he refers to the experience of divine vision and with special emphasis on the particulars of his teachings. The last paragraph presents a brief survey of the Christological doctrine of the Church of the East and its opinion on the experience of the vision of God.
    W historii Asyryjskiego Kościoła Wschodu (Kościół tradycji wschodniosyryjskiej) VIII w. stał się okresem rozwoju mistyki monastycznej. Jednym z wielkich nauczycieli duchowych tego okresu był Józef Hazzāyā, który dokonał syntezy nauki poprzedników. Fundament jego twórczości stanowi nauka o kontemplacji Boga, która była obca dla tradycji Antiocheńskiej i dlatego została potępiona jako heretycka przez patriarchę Tymoteusza I na synodzie w latach 786-787. W artykule dokonano analizy nauki Józefa o kontemplacji Boga w celu krytycznego spojrzenia na podstawy jego potępienia. Autorka przeprowadziła analizę terminów, które Józef stosuje na określenie stanu kontemplacji Boga, a także przedstawiła specyfikę jego nauczaniu w tej kwestii. W ostatnim punkcie artykułu został przedstawiony krótki zarys chrystologii Kościoła Wschodu oraz nauka dotycząca doświadczenia w sferze kontemplacji Boga.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 535-549
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies