- Tytuł:
- Resignation of a shareholder of a simple joint-stock company
- Autorzy:
- Zdanikowski, Paweł Marcin
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1369397.pdf
- Data publikacji:
- 2021-06-11
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
- Tematy:
-
prosta spółka akcyjna
ustąpienie akcjonariusza z prostej spółki akcyjnej
członkostwo w prostej spółce akcyjnej
simple joint-stock company
resignation of a shareholder
membership in a simple joint-stock company - Opis:
-
The subject matter of the article is the analysis of the institution of the resignation of a shareholder in a simple joint-stock company. The author considers the introduction of an institution granting a shareholder the right to exit the company as justified. It may form an instrument for the protection of interests of shareholder (usually the minority of them), which on the one hand are marginalized by other shareholders (usually the majority), and on the other hand find it impossible (due to legal or actual grounds) to dispose of their shares, regardless of whether the company does not consent it, or there is no demand for them, due to the situation of the company. The author critically assesses the regulation of the institution of resignation. He believes that it will be ineffective in its current form: first, because of the requirement for the petitioner to sue all the remaining shareholders. Secondly, due to the scope of court cognition, which is too narrow, the current regulation can be effective only if the company voluntarily buys out after losing the case in the resignation proceedings. Otherwise, effective resignation from the company will require an action for a commitment to make a declaration of intent, followed by an action for payment. The article also contains specific suggestions for optimizing this provision.
Przedmiotem artykułu jest analiza instytucji ustąpienia akcjonariusza z prostej spółki akcyjnej. Autor uznaje wprowadzenie instytucji przyznającej akcjonariuszowi prawo wyjścia ze spółki za uzasadnione. Może być to bowiem instrument ochrony interesów akcjonariusza (najczęściej mniejszościowego), który z jednej strony jest marginalizowany przez pozostałych akcjonariuszy (najczęściej większościowych), z drugiej zaś strony nie ma możliwości (prawnych lub faktycznych) zbycia swoich akcji, czy to dlatego, że spółka nie zgadza się na to czy to z tego powodu, z uwagi na sytuację w spółce, nie ma na nie popytu. Autor krytycznie jednak ocenia sposób uregulowania instytucji ustąpienia. Uważa, że w obecnym kształcie będzie ona nieefektywna: po pierwsze, z uwagi na wymóg, by powód pozwał wszystkich pozostałych akcjonariuszy. Po drugie, ze względu na zakres kognicji sądu, który jest za wąski. Obecna regulacja może być efektywna jedynie wówczas, gdy spółka dobrowolnie dokona wykupu po przegraniu procesu o ustąpienie. W przeciwnym razie efektywne ustąpienie ze spółki będzie wymagało wytoczenia powództwa o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli, a następnie powództwa o zapłatę. Artykuł zawiera także konkretne propozycje optymalizacji tego przepisu. - Źródło:
-
Studia Prawnicze KUL; 2020, 4; 159-178
1897-7146
2719-4264 - Pojawia się w:
- Studia Prawnicze KUL
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki