Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sądowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Nauka Gracjana o świadkach
Autorzy:
Burczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049871.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świadek
proces sądowy
przysięga
witness
trial
oath
Opis:
Przedmiotem badań przedstawionych w artykule jest Dekret Gracjana w aspekcie instytucji świadka w procesach zarówno cywilnych, jak i karnych. Celem przeprowadzonych analiz tekstów prawnych oraz dicta Gracjana było uzyskanie potwierdzenia dla przyjętej hipotezy badawczej dotyczącej instytucji świadka. W Dekrecie obecne są teksty prawne zarówno prawa kanonicznego, jak i rzymskiego. Prawo kanoniczne posiłkowało się prawem rzymskim w zakresie wielu instytucji procesowych, również instytucji świadka. Metody badawcze, którymi posłużono się w analizie tekstów prawnych, to metoda historycznoprawna oraz dogmatycznoprawna. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono przyjętą hipotezę badawczą, że instytucja świadka zarówno w prawie kanonicznym, jak i w normach prawa rzymskiego obecnych w Dekrecie cechuje się zasadniczo takimi samymi wymogami stawianymi świadkom, z zachowaniem elementów różnicujących, specyficznych dla procesu kanonicznego. W procesach kanonicznych nigdy nie wolno było dołączać do przysięgi próby wrzątku lub rozpalonego żelaza. Gracjan zawarł w Dekrecie dorobek jurysprudencji rzymskiej i kanonicznej do XII w. W jego nauce o świadkach odzwierciedla się troska sądownictwa rzymskiego i kościelnego o zachowanie zgodnej z prawem procedury procesowej, dotarcie do prawdy o zdarzeniu i wydanie sprawiedliwego wyroku. Jego nauka o świadkach, poza oczywistymi przestarzałymi normami, pozostaje aktualna do dziś.
The research subject of this paper focuses on Gratian’s Decretum in respect of witnesses institution in both criminal and civil cases. The aim of the conducted analyses of Gratian’s legal texts and his dicta was to confirm the hypothesis on the institution of witnesses. The Decretum includes both texts of canon law and Roman Law since canon law has used complementarily principles of Roman Law in several aspects of procedural law, including the rules on witnesses. In the process of analysis of the legal texts several research methods were used: historical and legal, along with a dogmatic and legal method. As the result the hypothesis was confirmed that the institution of witnesses in both canon law and in the norms of Roman Law present in Gratian’s Decretum generally sets the same requirements for witnesses in both systems, except for the elements that differentiate canon law procedure. In addition, canon law proceedings never allowed the evidence to be introduced by trial by ordeal: neither ordeal by hot water nor by hot iron. Gratian in the Decretum has included the achievements of Roman and canonical jurisprudence up to the 12th century. His teachings on witnesses reflect the concern of the Roman and church judiciary to observe a lawful trial procedure, find the truth about the incident and issue a fair verdict. His views on witnesses, apart from obvious outdated standards, are still valid today.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 91-110
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psalmy szkołą Bożego przebaczenia
Autorzy:
Tułodziecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623051.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
przebaczenie
psalmy pokutne
psalmy złorzeczące
spór sądowy
grzech
Opis:
Przedstawić Bogu własną winę jako coś przynależącego do mnie i zakładanego w sposób bezwarunkowy stanowi jedną z najważniejszych prawd rozpoznanych o Bogu i Biblii. Już psalmista wie, iż winien przynieść przed Boga swoją winę i potrzeby, nie odczuwając obawy przed potępieniem czy skazaniem. Należy o wiele bardziej mieć nadzieję na przebaczenie. Ps 130,4 mówi, że Bóg jest "Bogiem przebaczenia". Swoją dobrocią Bóg prowadzi proszącego do bojaźni i wiary  wobec siebie, tak że może on ufać Bożemu słowu i  obietnicy. Przebaczenie stanowi też tło nowego przymierza. Oznacza ono wypisanie na sercu Prawa (Jr 31,31-34). To Prawo wymaga zasadniczej przemiany człowieka. Przynależenie do nowego ludu Boga oznacza działanie nie w oparciu o stare, wypisane na kamieniu Prawo, lecz w oparciu o doświadczenie przebacznia, na którym należy budować własne życie.
Źródło:
Verbum Vitae; 2010, 18; 45-60
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jahwe jako „prędki świadek” w Ml 3,5b. Niezwłoczność Bożego działania w obliczu kryzysu tożsamości religijnej Izraela na początku V w. przed Chr.
Yahweh as a „Swift Witness” in Mal 3:5b. God’s Prompt Action in the Face of Israel’s Religious Identity Crisis at the Beginning of the Fifth Century BC
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621632.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świadek
prędki świadek
Bóg-świadek
świątynia
świadkowie Przymierza
proces sądowy
wykonanie wyroku
witness
swift witness
God-witness
temple
witnesses of the Covenant
trial
execution
Opis:
Celem artykułu jest analiza egzegetyczna obrazu Boga „prędkiego świadka” (Ml 3,5b) na tle żydowskiej tradycji biblijnej, międzytestamentalnej i rabinicznej. Przez nawiązanie do deuteronomistycznej instytucji świadka, gwarantującej przestrzeganie Przymierza synajskiego, obraz implicite wskazuje na kryzys tożsamości religijnej i tych instytucji, skupionych wokół świątyni, które miały tej tożsamości strzec i ją pielęgnować. Obraz Boga „prędkiego świadka”, który przybywa do swej świątyni, żeby wykonać wyrok na łamiących Przymierze i zainaugurować definitywną erę sprawiedliwości, jest odpowiedzią, jakiej prorok udziela wątpiącym w Bożą sprawiedliwość.
The article aims at the exegetical analysis of the imagery of God as a “swift witness” (Malachi 3:5b), against a backdrop of the Jewish biblical, inter-testamental and rabbinic traditions. By its reference to the deuteronomistic institution of the witness, which guaranteed the observance of the Sinaitic covenant, the image implicitly indicates a crisis of religious identity, as well as the crisis of the institutions connected with the temple – which were supposed to safeguard and cultivate this identity. The image of God as a “swift witness” who comes to his temple to execute judgment on those who break the Covenant, and to inaugurate the ultimate era of justice, is the prophet’s answer to all those who harbor doubt about God’s justice.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 181-209
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izrael jako świadek Boga (Iz 43,8-13)
Israel as God’s Witness (Isa 43:8-13)
Autorzy:
Pikor, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621648.pdf
Data publikacji:
2015-11-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Izajasza
Izajasz
Sługa Yahwe
przymierze
świadectwo
monoteizm
rîb
kontrowersja jurydyczna
proces sądowy
Book of Isaiah
Yahveh’s Servant
covenant
testimony
monotheism
juridical controversy
Opis:
Przedmiotem analizy jest tekst Iz 43,8-13, który stanowi ważny moment w procesie sądowym, który Jahwe prowadzi z obcymi narodami i czczonymi przez nich bogami. Proces stanowi o dynamice narracyjnej Deutero-Izjasza. Dochodzi do zwrotu akcji w toczącym się procesie – Izrael z pozycji świadka Jahwe sam staje się oskarżony o odrzucenie powołania do bycia świadkiem. Poszukiwanie przyczyn nieudanego świadectwa Izraela o Bogu łączy się z odczytaniem treści tego świadectwa. Bóg nie rezygnuje z objawienia się światu i swoim świadkiem czyni postać nazwaną Sługą Jahwe, który nie tylko doprowadzi świat do poznania prawdy o Bogu, ale również usprawiedliwi Izrael i inne narody, stając się „przymierzem ludu”.
The subject of our analysis is an extract from the Book of Isaiah, 43:8-13, which represents a significant moment in a bilateral controversy (rîb) ordered by Yahveh against foreign nations and the gods they worship. The juridical controversy decides about powerful and dynamic narration in Deutero-Isaiah. There is an unexpected twist of action as the legal proceeding unfolds: Israel, once God’s witness, now becomes a nation accused of rejecting its primary vocation of being a witness. Our quest for the reasons behind Israel's failed testimony to God hinges on decoding the idealized content of that testimony. God does not renounce His revelation to the world but makes Yahveh’s Servant his witness. The Servant will not only lead the world to the truth about God but also justify Israel, as well as other nations, by forming a covenant with the people.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 155-180
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies