Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "orthodoxy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
The Source Antinomy of the Mystery of the Trinity as the Foundation and Hermeneutical Key of Christian Apophaticism in the View of Vladimir N. Lossky
Autorzy:
Płóciennik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50114220.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Vladimir N. Lossky
Trinity
antinomy
apophaticism
Orthodoxy
Opis:
For some time now, there has been a definite revival of interest in apophatic theology within religious thinking as well as at its antipodes. It often takes the form of criticism of religion, including Christian Revelation, and thus the theology based on it. From a Christian perspective, this provides an invitation to reflect on the rich heritage of apophaticism and to show its specificity as a consequence of what constitutes the specificum christianorum, i.e. the Trinitatis mystery. Important clues in this regard can be found in the thought of Vladimir N. Lossky, a prominent 20th century Orthodox theologian, a radical defender of the specific apophatic nature of Christianity and a theologian faithful to Trinitarian orthodoxy. Looking at the most important issues related to the Trinitarian dogma, we will point out that in the Russian’s view, the Trinitarian antinomy is the source and foundation of Christian apophaticism and its hermeneutics. This conclusion will be based on revealing the Trinitarian antinomy as what is primordial, unconditioned by nothing, non-derivable from anything and therefore as a purely religious given and truth par excellence, accessible to man through Its free Revelation, which It also infinitely transcends.
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 3; 713-734
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobór czytań biblijnych w okresie przygotowawczym do Wielkiego Postu w Kościele prawosławnym
The Selection of Biblical Readings in the Preparatory Period before Lent in the Orthodox Church
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043858.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wielki Post
prawosławie
Pismo Święte
Lent
Orthodoxy
Sacred Scripture
Opis:
Poniższy artykuł dotyka zagadnienia doboru oraz miejsca perykop z Pisma Świętego, które rokrocznie recytowane są w prawosławnych świątyniach w okresie przygotowawczym do wyjątkowego okresu roku liturgicznego, jakim jest Wielki Post. W artykule wykorzystano w głównej mierze metodę opisową wymienionego okresu. Publikacja wskazuje na logiczne i dydaktyczne zarazem umiejscowienie fragmentów biblijnych u progu Wielkiego Postu.
The article deals with the selection and sequence of the pericopes from the Sacred Scriptures that are recited every year in Orthodox churches in the period of preparation for the special season of the liturgical year known as Lent. The article mainly uses the descriptive method. The publication points to the logical and didactic location of the biblical readings at the threshold of Lent.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 319-328
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herezje wczesnochrześcijańskie – zagadnienia wprowadzające
Early Christian heresies – introductory issues
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612815.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
herezja
schizma
Ojcowie Kościoła
ortodoksja
doktryna
heresy
schism
Fathers of the Church
orthodoxy
doctrine
Opis:
In the times of the Church Fathers the notion of heresy was related to the false doctrine what became the cause of derogations from the unity of the Church. It was a false tenet about God, hence the Fathers of the Church tried to define not only mistakes created within the Church, but also to develop orthodox doctrine. Due to the vastness of the this subject authors and texts defining heresies were selected. Firstly, attention was drawn on the Greek term a†resij contained in pagan literature and the writings of the New Testament, which allowed to see what was the impact, especially the biblical definition of heresy, on the understanding of the early Christian writers, especially before the first Council of Nice in 325. It was also necessary to ask about the origin of heresy and its characteristics. Fathers affirmed unequivocally that their creation were associated mainly with making the wrong choices. The result of this were incorrect relations of heretics to the truth and to the Church, wrong image of God and abiding in stubbornness. Fathers also attempted to define more precisely the scope of meaning of schism and heresy, which are concepts often used as synonyms.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 7-20
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralne przesłanie komentarza św. Cezarego z Arles do Apokalipsy św. Jana
The pastoral message of the commentary of st. Caesarius of Arles on the Apocalypse of st. John
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612823.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Cezary z Arles
Tykoniusz
Apokalipsa św. Jana
eklezjologia
ortodoksja
heterodoksja
Caesarius of Arles
Ticonius
The Apocalypse of St. John
ecclesiology
orthodoxy
heterodoxy
Opis:
The article discusses the commentary of St. Caesarius of Arles on the Apocalypse of St. John. The bishop of Arles wrote his commentary on the basis of the Ticonius’s study. Due to this fact, the work of Caesarius, which has been saved all in one piece, is an extremely important source of information about the commentary of Ticonius and may be very useful in the process of its reconstruction. The explication of the Apocalypse, written by the Gallic shepherd, is practical. The author tried to make comments on the Apocalypse in the context of the situation of the Church in Gaul. He was more interested in ecclesiological message of St. John’s text rather than in its eschatological message. In consequence, the commentary was very practical and might have been used by priests who had to face such problems as the schism of the Church, rebaptism and relations with heretics.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 715-726
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Ambrose of Milan and the establishment of Christianity within the conventions of the new language for the Christians
Święty Ambroży z Mediolanu i ugruntowywanie się chrześcijaństwa – tworzenie nowego języka dla chrześcijan
Autorzy:
Zajc, Neža
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612534.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary
Ambroży z Mediolanu
ortodoksja
teologia
język liturgiczny
hymny
Nicene-Constantinopolitan Creed
St. Ambrose of Milan
Orthodoxy
theology
liturgical language
hymns
Opis:
Autor artykułu chce ukazać ortodoksyjny kontekst, będący efektem orzeczeń soborowych, traktowany jako pewien ekumeniczny aspekt myśli teologicznej św. Ambrożego, który milcząco wymuszał jednoczesne korzystanie z Zachodniej i Wschodniej tradycji liturgicznej. Pozycja Ambrożego jako biskupa Mediolanu, który głęboko rozpatrywał problemy dotyczące „nowego” języka chrześcijańskiego używanego w liturgii, a także problem historii Kościoła i liturgii, pozwoliła mu bezpośrednio wpływać na poprawę stosunków między Niceą Wschodu i Zachodu. Jego hymny, osobiste pisma i traktaty odzwierciedlały dogmatyczne, językowe i ikonograficzne trudności tworzenia się państwa chrześcijańskiego: od Nicei do Trullo (lub od Konstantyna Wielkiego do Justyniana II), przez które Bizancjum weszło ostatecznie w niezwykle trudny okres ikonoklazmu (w latach 711-843).
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 157-169
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymat biskupa Rzymu w perspektywie prawosławnej. Ekumeniczne nadzieje
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041178.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Primat
Bischof von Rom
Kirche
Konziliarität
Orthodoxie
Dialog
Ökumenismus
Primacy
Bishop of Rome
Church
conciliarity
Orthodoxy
dialogue
ecumenism
prymat
biskup Rzymu
Kościół
soborowość
prawosławie
dialog
ekumenizm
Opis:
Jednym z istotnych problemów w relacjach rzymskokatolicko-prawosławnych jest różnica w interpretacji aktualnych form sprawowania prymacjalnej roli w Kościele przez biskupa Rzymu. Współczesne badania nad istotą i sposobem wypełniania posługi na rzecz powszechnej jedności Kościoła nabierają nowego dynamizmu po publikacji „ekumenicznej encykliki” Jana Pawła II Ut unum sint. Papież zwrócił się do pasterzy i teologów z prośbą o nawiązanie z nim „braterskiego i cierpliwego dialogu” (zob. US 95-96), aby wspólnie poszukiwać „takich form sprawowania owego urzędu, w którym możliwe będzie realizowanie przez jednych i drugich posługi miłości” (US 95). W oparciu o wyniki badań historycznych, współcześni teologowie prawosławni wyrażają przekonanie, że idea prymatu rzymskiego była zawsze obecna w teologicznej świadomości chrześcijańskiego Wschodu. Kościoły wschodnie nie negują prymatu czci przysługującego papieżowi jako biskupowi Rzymu oraz jako pierwszemu biskupowi całego Kościoła. Uznając prymat stolicy rzymskiej za bezsporny fakt historyczny, teologowie prawosławni widzą zasadniczy problem w określeniu jego natury. Nie akceptują prymatu w sensie jurysdykcyjnym.
One of the essential problems in the relationship between Catholic-Orthodox churches is the difference in the interpretation of the current forms of the primacy in the Church of the Bishop of Rome. Contemporary studies on the essence and on the method of accomplishing this service on behalf of the universal Church’s unity assumed new dynamics after the publication of the ecumenical encyclical letter of John Paul II – Ut unum sint. The Pope addressed and requested the pastors and theologians to establish with him a “patient and fraternal dialogue” (see US 95-96), for both parties to strive to achieve “the forms in which this ministry may accomplish a service of love recognized by all concerned” (US 95). The contemporary Orthodox theologians, based on the results of historical studies, are convinced that the idea of the Roman primacy has been always presented in the theological awareness of the Christian East. The Eastern Churches do not negate the primacy of the Pope, as the Bishop of Rome, and as the first bishop of the whole Church. Recognizing the primacy of the Holy See as an incontestable historical fact, the Orthodox theologians see the crucial problem in the determination of its nature. They do not accept the primacy in the juridical sense.
Eines der wesentlichen Probleme im Verhältnis zwischen römischen Katholiken und Orthodoxen ist der Unterschied in der Interpretation der gegenwärtigen Formen der Ausübung von der primatialen Rolle des Bischofs von Rom. Die gegenwärtigen Untersuchungen über das Wesens und die Art und Weise der Ausübung des Dienstes zugunsten der allgemeinen Einheit der Kirche haben nach der Erscheinung der "ökumenischen Enzyklika" von Johannes Paul II. Ut unum sint einen neuen Auftrieb erhalten. Der Papst hat sich an die Hirten und Theologen mit der Bitte gewandt, mit ihm in einen "brüderlichen und geduldigen Dialog" einzutreten, um gemeinsam "solche Formen der Ausübung dieses Amtes zu suchen, in denen die Realisierung des Dienstes der Liebe durch die Einen und die Anderen möglich wird" (US 95). Anhand der historischen Untersuchungen, äußern heutige orthodoxe Theologen die Überzeugung, dass die Idee des römischen Primats schon immer im Bewusstsein des christlichen Ostens gegenwärtig war. Die östlichen Kirchen stellen das Ehrenprimat, das dem Papst als dem Bischof von Rom und dem ersten Bischof der gesamten Kirche gezollt wird, nicht in Frage. Indem sie den Primat des römischen Stuhls anerkennen, sehen sie das größte Problem in der Definition seiner Natur. Der Iurisdiktionsprimat wird von Ihnen nicht akzeptiert.     
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 161-184
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Objawienie w ujęciu radykalnej ortodoksji
Revelation According to Radical Orthodoxy
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050731.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
radykalna ortodoksja
John Milbank
Catherine Pickstock
Graham Ward
objawienie
egzegeza Pisma Świętego
interpretacja alegoryczna
metafizyka partycypacji
krytyka nowożytności
dualizm wiary i rozumu
surnaturel Henriego de Lubaca
radykalizm a ortodoksja
biegunowość
jedność a rozróżnienie
teologia a filozofia
fideizm Karla Bartha
radical orthodoxy
revelation
biblical exegesis
allegorical interpretation
metaphysics of participation
criticism of modernity
dualism of faith and reason
Henri de Lubac’ surnaturel
radicalism vs orthodoxy
polarity
unity vs distinction
theology vs philosophy
Karla Barth’s fideism
Opis:
Rozległemu zakresowi zainteresowań teologicznych radykalnej ortodoksji odpowiada szerokie rozumienie objawienia. W artykule zaprezentowano, jakim ujęciom sprzeciwiają się, a jakie interpretacje objawienia proponują zwolennicy ruchu. Podążając za Tomaszem z Akwinu, reprezentanci radykalnej ortodoksji przyjmują, że objawienie jest wydarzeniem, w którym łączą się oświecenie intelektu, interpretacja rzeczywistości w tym świetle oraz wewnętrzna przemiana duszy. Taki punkt widzenia wiąże się z odrzuceniem nowożytnej koncepcji objawienia (dziedzictwo Suáreza). Zdaniem reprezentantów radykalnej ortodoksji powrót do patrystyki i średniowiecza, zwłaszcza do metafizyki partycypacji, ma pozwolić na przekroczenie dualizmów wiary i rozumu oraz natury i łaski. Henriego de Lubaca paradoks surnaturel zostaje rozciągnięty również na kwestie egzegezy Pisma Świętego oraz rozwoju doktryny. Poruszono także zagadnienie relacji teologii i filozofii. Dyskusję z poglądami liderów ruchu należy sprowadzić do metasporu dotyczącego biegunowości: jedność – rozróżnienie. W zakończeniu stanowisko radykalnej ortodoksji zostało ukazane na tle katolickiej teologii. Okazuje się, że radykalizm charakteryzujący ruch sprawia, że ortodoksyjna równowaga typowa dla katolicyzmu chwieje się w posadach.
A broad understanding of revelation corresponds to a wide range of theological interests of radical orthodoxy. The article shows which conceptions are struggled against and which interpretations of revelation are promoted by the movement’s supporters. Following Thomas Aquinas, representatives of radical orthodoxy assume that revelation is an event which combines illumination of the intellect, the interpretation of reality in this light and internal transformation of a soul. Such a point of view leads to rejection of a modern conception of revelation (Suárez’s heritage). According to representatives of radical orthodoxy, by coming back to patristic and medieval roots, especially to metaphysics of participation, one can overcome dualisms of faith and reason together with those of nature and grace. Henri de Lubac’s surnaturel paradox is spread onto issues of biblical exegesis and development of doctrine. Issues of relation of theology to philosophy is dealt with as well. In fact the discussion with opinions of leaders of the movement should be reduced to a meta-argument concerning the polarity: unity vs distinction. Finally, the attitude of radical orthodoxy is presented against a background of catholic theology. The radicalism characteristic of the movement turns out to simultaneously shake the orthodox balance typical of Catholicism.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 237-260
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theologian Today. Identity and Spirituality of a Theologian in Pope Francis Statements
Teolog dzisiaj. Tożsamość i duchowość teologa w wypowiedziach papieża Franciszka
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050776.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
papież Franciszek
tożsamość teologa
duchowość teologa
duchowość misyjna
spotkanie z Chrystusem
żywa wiara
ewangelizacja
ortodoksja egzystencjalna
Słowo Boże
Lud Boży
Pope Francis
identity of a theologian
spirituality of a theologian
missionary spirituality
encounter with Christ
living faith
evangelisation
existential orthodoxy
Word of God
People of God
Opis:
The author arranged Pope Francis’ statements drawing a portrait of a theologian, and then on their basis characterized the spirituality of the person involved in scientia fidei. The theologian, according to the Holy Father, encountered Christ personally and cannot live without Him. United with the Son, he participates in His knowledge of the Father. The successor of St. Peter demands from the Catholic theologian existential orthodoxy, which is the sine qua non condition of practising orthodox theology. The spirituality of the theologian is inscribed in the “missionary spirituality” proposed to the whole Church; the theologian should be personally involved in the work of evangelization. The Pope also emphasizes the connection between the doctrine of faith and the spiritual life or even with holiness. The theologian, open to Deus semper maior, prays on his knees, but includes in his or her prayer the affairs of the people; his or her reflection is on the border between the Revelation and reality. The soul of theology is not only to listen to the Word of God, but also to take into account the “hermeneutical value” of the People of God. Francis urges us to abandon the theology done only “from behind the desk.” The theologian’s spirituality must include the willingness to be permeated with the smell of the people and the street.
Autor uporządkował wypowiedzi papieża Franciszka kreślące portret teologa, następnie na ich podstawie scharakteryzował duchowość uprawiającego scientia fidei. Teolog według Ojca Świętego spotkał Chrystusa osobiście i nie może bez Niego żyć. Zjednoczony z Synem uczestniczy w Jego poznaniu Ojca. Następca św. Piotra domaga się od katolickiego teologa ortodoksji egzystencjalnej, która jest warunkiem sine qua non uprawiania ortodoksyjnej teologii. Duchowość teologa wpisuje się w zaproponowaną całemu Kościołowi „duchowość misyjną”; teolog winien osobiście włączyć się w dzieło ewangelizacji. Papież podkreśla również związek nauki wiary z życiem duchowym czy wprost ze świętością. Otwarty na Deus semper maior teolog modli się na kolanach, ale w modlitwę włącza sprawy ludzi; jego refleksja znajduje się na granicy Objawienia i rzeczywistości. Duszą teologii jawi się nie tylko słuchanie Słowa Bożego, ale również wzięcie pod uwagę „hermeneutycznej wartości” Ludu Bożego. Franciszek namawia do porzucenia uprawiania teologii jedynie „zza biurka”. Do duchowości teologa zaliczyć trzeba gotowość na przeniknięcie zapachem ludzi i ulicy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 37-57
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies