Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "inwentarze" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Przewodniki oraz inwentarze po archiwach, zespołach i zbiorach opublikowane w Polsce po roku 1945
    Autorzy:
    Lenort, Feliks
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048255.pdf
    Data publikacji:
    1969
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przewodniki
    inwentarze
    archiwa
    zbiory
    źródła
    Polska
    itinerary
    inventory
    archive
    source
    Polska
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1969, 18; 133-158
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwentarz parafii Racławice z 1923 roku
    Raclawice parish inventory of 1923
    Autorzy:
    Moskal, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784055.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Racławice
    inwentarze kościołów parafialnych
    historia Kościoła
    parish church inventories
    history of the Church
    Opis:
    The parish of Racławice near Nisko was founded at the turn of the 13th and 14th centuries. Historical sources testify to the presence of at least 3 churches in the Old Polish period. In the middle of the 18th century, the owner of a part of Racławice and Przędzela, Józef Grabiński, founded the church, which burned down in 1914. After Poland regained independence in 1918, a new centre of worship was built. The temple was consecrated on May 8, 1922. The parish inventory of 1923 shows the effort made by the clergy and the faithful to equip the church with the necessary liturgical parameters.
    Parafia Racławice k. Niska, została erygowana na przełomie XIII/XIV wieku. Źródła historyczne poświadczają w okresie staropolskim obecność co najmniej 3 kościołów. W połowie XVIII wieku właściciel części Racławic i Przędzela, Józef Grabiński, ufundował świątynię, która spłonęła w 1914 roku. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku przystąpiono do budowy nowego ośrodka kultu. Świątynia została poświęcona 8 maja 1922 roku. Inwentarz parafialny z 1923 roku ukazuje wysiłek, jaki duchowieństwo i wierni podjęli, by wyposażyć kościół w niezbędne paramenty liturgiczne.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 285-300
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siedemnastowieczne inwentarze biblioteczne klasztorów dominikańskich w Gidlach, Łęczycy, Łowiczu, Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu
    The 17th-century library inventories of the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz
    Autorzy:
    Stolarczyk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1021987.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Łowicz
    Gidle
    Piotrków Trybunalski
    Sieradz
    inwentarze biblioteczne
    dominikanie
    XVII wiek
    library inventories
    the Dominican Order
    17th century
    Opis:
    The following article presents the 17th-century library inventories from the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz. The inventories of the monasteries from Łęczyca, Łowicz, Piotrków and Sieradz are part of the chartularies of the aforementioned monasteries, held today in the Archives of the Polish Province of the Dominicans in Krakow, while the inventory of the monastery in Gidle is part of a ledger of that monastery and is in the Diocesan Archive of Włocławek. The inventories of the Order of Preachers completely ignore the publishing addresses of the prints, sometimes they include the author's surname without his first name, or just the other way round; sometimes there is the author’s full name without the book title; if the title is included, it is always shortened and without the author’s name. In some cases only the nickname of the writer is mentioned. The inventories of the monasteries in Gidle, Łęczyca, Sieradz, Łowicz and older register of the Piotrków monastery do not have the numbering of the individual entries, only almost every entry begins with a new line. Such numbering was added to the newer inventory of the monastery in Piotrków Trybunalski. The older inventories of Łęczyca and Łowicz did not use any criterion for presenting the books (so it was probably the way the books were arranged on the shelves of the library). However, in the Piotrków inventory and both inventories of Sieradz, the books were divided according to the print format: in folio, quartq, octavo, sedecimo and duodecimo. The books within the formats were arranged randomly: the works of the same author were mentioned in several places. The newer inventories of these monasteries were better organized, as the works held in Łęczyca, Łowicz and Piotrków were also divided according to the print format. In the inventories of all these monasteries the books written by the same author were generally put in one place (although it was not always so), and there was also a tendency to put the works of the same type together: Bibliae and comments on the Bible, concordances, Summae, Sermones, Contiones, Postillae and  Homiliae, history, legends of the saints, the books by the Fathers of the Church, liturgics, works of dogmatic, moral and speculative theology, polemics, dictionaries, works of philosophy and rhetoric, ancient authors. Moreover, the newer inventory of Łowicz includes Libri seculares, although among them are also church writings; and the inventory of Piotrków contains Libri oratorum. Almost all the inventories, except the Gidle one have the information about the manuscripts and damage of volumes. The inventories differ significantly in the number of works they include.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 219-279
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwentarz ruchomości z 1862 r. ks. Andrzeja Chylińskiego proboszcza parafii Męka w dekanacie sieradzkim
    The 1862 inventory of movable property of Fr. Andrzej Chyliński, the parish priest of the Męka parish in the Sieradz deanery
    Autorzy:
    Szkutnik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022917.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    inwentarze rzeczy
    ruchomości
    historia Kościoła
    Męka
    XIX w.
    inventory
    movable property
    clergy
    Fr. Andrzej Chyliński
    the Mecka parish
    the Sieradz deanery
    19th century
    Opis:
    Ksiądz Andrzej Chyliński był proboszczem parafii we wsi Męka pod Sieradzem, gdzie mieszkał razem z matką oraz zapewne ze służbą. Spisany po jego śmierci w 1862 r. inwentarz dzieli ruchomości na dwa tytuły, nie wyróżniając kategorii surowcowych. Ruchomości wymienione w spisie posiadały funkcje kancelaryjne, wypoczynkowe, garderobiane, kulinarne, spiżarniane i gospodarcze. Mobiliów związanych z alkierzem było najwięcej. Mienie proboszcza z Męki liczyło łącznie 393, a po pominięciu ruchomości gospodarskich 366 sztuk zamieszczonych na 141 pozycjach inwentarza. Porównanie majątku osobistego plebana z Męki wykazuje znaczną przewagę ilościową w większości rodzajów ruchomości w stosunku do liczby rzeczy okolicznego dziekana z początku XIX wieku (łącznie 129 sztuk) oraz inwentarzy plebanów staropolskich (108 sztuk). Odwrotną zależność można zaobserwować porównując mobilia A. Chylińskiego z ruchomościami zamożnego miejskiego rzemieślnika z Zamościa z połowy XIX wieku (599 sztuk). Pleban z Męki posiadał też nieco mniej srebrnych łyżek niż porównywane zbiorowości. Najdroższe ruchomości w inwentarzu z 1862 r. stanowiły 15% sztuk rzeczy, a najtańsze 6% wszystkich. Rzeczy drogich było zatem ponad dwa razy więcej niż tanich. Przedmioty określone jako „stare” stanowiły 13% ogółu.
    Father Andrzej Chyliński was the parish priest in the village of Męka near Sieradz, where he lived with his mother and possibly with several servants. Compiled after his death in 1862, the inventory separates the movable property he had owned into two categories, without distinguishing the raw material. The movable property listed on the inventory were used for office, leisure, wardrobe, culinary, pantry and utility functions. The majority of the mobile property was situated in the alcove room. The property of the parish priest of Męka amounted to a total of 393 pieces. Upon excluding farm movables, these were 366 pieces listed as 141 inventory items. A comparison of the personal property of the Męka parish priest with the local dean from the beginning of the 19th century (129 pieces in total) and average Old Polish parish priests (108 pieces) demonstrates a significant quantitative advantage in most types of movable property. However, the opposite can be observed when comparing A. Chyliński and his movables with a wealthy city craftsman from Zamość in the mid-19th century (599 pieces). The most expensive movables in the 1862 inventory accounted for 15% of items, whereas the cheapest constituted 6% of all items. Thus, Chyliński owned more than twice as many expensive items as cheap items. Items described as ‘old’ constituted 13% of the total amount.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 371-386
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafia farna Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim w świetle opisu z 1864 roku
    Autorzy:
    Żurek SDB, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088460.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Volodymyr-Volynskyi
    Church History
    history of the Lutsk-Zhytomyr diocese
    parish churches inventory
    Włodzimierz Wołyński
    kapucyni
    historia Kościoła
    historia diecezji łucko-żytomierskiej
    inwentarze kościołów parafialnych
    Opis:
    Parafialny kościół farny we Włodzimierzu Wołyńskim zapoczątkował swoją historię w połowie XVI wieku, jako drewniany, następnie murowany, który był trzykrotnie trawiony przez pożar: w 1736, 1800 i 1833 r. Posługę pastoralną w tym kościele spełniali od 1751 r. kapucyni mieszkający w klasztorze przy kościele. Po skasowaniu klasztoru kapucynów przez władze carskie w 1832 r., w czasie represji popowstaniowych, opiekę nad parafią przejęli księża diecezjalni. Parafia przetrwała II wojnę światową. W 1958 r. została zlikwidowana przez władze komunistyczne. Świątynia wróciła do katolików w 1992 r. Duszpasterstwo prowadzą karmelici trzewiczkowi.
    Parish church in Volodymyr-Volynskyi was built in the half of the 16th century, as a wooden and brick structure which was burnt three times: in 1736, 1800, and 1833. The church was ministered by Capuchin friars from 1751, who lived in a convent built near the church soon afterward. When the convent was closed by the tsarist authority in 1832 during post-uprising repression, the parish was ministered by diocesan clergy. It survived the difficult times of World War II. In 1958 it was suppressed by communists. The church returned to its rightful owners – the Catholics at the beginning of 1992. It has been ministered by priests of the Order of the Brothers of the Blessed Virgin Mary of Mount Carmel, called Calced Carmelites to the present day.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 553-572
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafialny kościół farny Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim w 1831 roku
    The parish church of sts Joachim and Anne in Włodzimierz Wołyński in 1831
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783943.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia Kościoła
    historia diecezji łucko-żytomierskiej
    inwentarze kościołów parafialnych
    beneficjum parafialne
    the history of the Church
    the history of the diocese of Lutsk and Zhytomyr
    the inventories of the parish churches
    a parish benefice
    Opis:
    The present parish church in Włodzimierz Wołyński was founded in the mid-18th century by a person who was born there, Bishop Adam Woyna Orański, a suffragan of Kamieniec, who also consecrated it. This church was given to the Carmelites from the Order of the Blessed Virgin Mary, called the Carmelites of the Ancient Observance. In the 19th century alone, the church burnt down twice (1800, 1833). Thanks to the commitments of the local shepherds of the diocese, parish priests and the faithful, not only was it rebuilt, but it was also renovated and modernized (1856). The above description of the parish church in Włodzimierz gives un information about its history, reconstruction, liturgical implements, the interior and parish priests. It also presents the property of the parish, the number as well as the condition of the chapels in the parish.
    Fundatorem obecnego kościoła farnego we Włodzimierzu Wołyńskim był w połowie XVIII wieku tamtejszy rodak, biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki, który konsekrował świątynię. W kościele tym zostali osadzeni karmelici z Zakonu Braci Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywani karmelitami trzewiczkowymi. W samym tylko XIX wieku kościół ten ulegał dwukrotnie (1800, 1833) pożarowi. Dzięki zaangażowaniu tamtejszych pasterzy diecezji, proboszczów i wiernych nie tylko każdorazowo był odbudowywany, lecz także remontowany i modernizowany (1856). Na podstawie powyższego opisu kościoła parafialnego we Włodzimierzu dowiadujemy się o jego historii, odbudowach, wyposażeniu w sprzęt liturgiczny, wystroju oraz o proboszczach. Zamieszcza opis dóbr materialnych przynależnych do parafii, ilość i stan kaplic na terenie parafii.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 423-433
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwentarz rzymskokatolickiego kościoła parafialnego w Siehniewiczach z 14 maja 1930 roku
    The Inventory of the Catholic Church in Siehniewice of 14 May 1930
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783917.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia Kościoła
    historia diecezji pińskiej
    parafia w Siehniewiczach
    inwentarze kościołów parafialnych
    beneficjum parafialne
    Church history
    the history of the diocese of Pińsk
    the parish of Siehniewice
    the inventory of the parish churches
    the church preferment
    Opis:
    “The inventory of the Catholic church of Siehniewice prepared by father Izydor Niedroszlański during the transfer of that church to the new appointed pastor, father Henryk Kazimierowicz according to the decision of His Excellency the Bishop of Pińsk on 14 May 1930, number 1096/30”. The first wooden parish St. Mary of Assistance church in Siehniewice in the diocese of Łuck-Brześć has been founded in the middle of XVIth century. The church built of bricks have established in 1785 Józef and Maria Prozorowie. The church has been burned by the Russians in 1915 and 1922 reconstructed by the pastor father Izydor Niedroszlański und thanks to the support of the parishioners and benefactors. During the years of the Second Republic the parish of Siehniewice was placed in the new 1925 created diocese of Pińsk. The Bishop Zygmunt Łoziński gave on 14 May 1930 the administration of that parish to the successor of farther Izydor Niedroszlański. From the at that time completed inventory we are getting knowledge about the history of that parish and church, about the successively done constructions and reconstruction, about the equipment and decorations of that church. The in the inventory described material means of the parish are revealing the church preferment. The inventory is describing also the parish buildings, archives and office.
    „Inwentarz Siehniewickiego rz-kat. parafialnego kościoła sporządzony przez ks. Izydora Niedroszlańskiego przy zdaniu niniejszego nowo mianowanemu proboszczowi ks. Henrykowi Kazimierowiczowi w myśl zarządzenia J. E. Ks. Biskupa Pińskiego z dnia 14 maja 1930 roku pod Nr 1096/30”. Pierwotny, drewniany kościół parafialny pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach, w diecezji łucko-brzeskiej ufundowany został w połowie XVI wieku. Murowaną świątynię ufundowali dla tej parafii Józef i Maria Prozorowie w 1785 roku. Spalona w 1915 roku przez Rosjan, w 1922 roku została odbudowana staraniem ówczesnego proboszcza ks. Izydora Niedroszlańskiego i dzięki ofiarności parafian i dobrodziejów. W latach II Rzeczypospolitej parafia w Siehniewiczach znalazła się w granicach erygowanej w 1925 roku diecezji pińskiej. Decyzją pasterza tej diecezji. biskupa Zygmunta Łozińskiemu z 14 maja 1930 roku jej proboszcz ks. Izydor Niedroszlański przekazał ją swemu następcy w Siehniewiczach. W sporządzonym z tej okazji inwentarzu-protokole dowiadujemy się o historii świątyni, jej odbudowach i remontach, wyposażeniu i konserwacji wystroju o świątyni, jej odbudowach, wyposażeniu i konserwacji wystroju. Opisane dobra materialne przynależne da parafii ukazują stan beneficjum kościelnego w tamtych czasach. Inwentarz zamieszcza opis zabudowań gospodarczych, aktualnego inwentarza kościelnego i biura i archiwum parafialnego.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 465-476
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafia Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach w diecezji pińskiej w świetle wizytacji z 3 października 1926 roku
    The Parish of the Protection of the Blessed Virgin Mary in Siehniewicze in the Pińsk diocese based on the visitation records of 3 October 1926
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783980.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia Kościoła
    historia diecezji pińskiej
    historia parafii w Siehniewiczach
    inwentarze parafialne
    beneficjum parafialne
    the history of the Church
    the history of the diocese of Pińsk
    the history of the parish of Siehniewicze
    parish inventories
    parish benefice
    Opis:
    The original parish church dedicated to the Protection of the Blessed Virgin Mary in Siehniewicze, in the Lutsk-Brest diocese, dates from the mid-sixteenth century. The masonry church was founded by Józef and Maria Prozorów in 1785. It was burned in 1915 by the Russians and then rebuilt in 1922, thanks to the efforts of Rev. Izydor Niedroszlański and those who supported him. In the Second Republic of Poland, the parish in Siehniewicze became part of the Pińsk diocese, which was established in 1925. The history of the church and the inventory of the church and the parish property were prepared for the canonical visitation of the parish in Siehniewicze, conducted 3 October 1926 by the ordinary bishop of the Pińsk diocese, Zygmunt Łoziński.
    Pierwotna świątynia parafialna pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach, w diecezji łucko-brzeskiej pochodzi z połowy XVI wieku. Świątynię murowaną ufundowali dla tej parafii Józef i Maria Prozorowie w 1785 roku. Spalona w 1915 roku przez Rosjan, w 1922 roku została odbudowana staraniem proboszcza ks. Izydora Niedroszlańskiego i ludzi dobrej woli. W II Rzeczypospolitej parafia w Siehniewiczach należała do erygowanej w 1925 roku diecezji pińskiej. Historia parafii i sporządzony jej inwentarz, zarówno kościelny, jak i zaplecza gospodarczego, zostały opracowane na wizytację kanoniczną parafii w Siehniewiczach dokonaną 3 października 1926 roku przez ordynariusza diecezji pińskiej Zygmunta Łozińskiego.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 469-483
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archiwum kościoła św. Michała Archanioła w Michaliszkach (Białoruś) – los kolekcji na tle wydarzeń historycznych
    Autorzy:
    Zianiuk, Raisa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158297.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    visitation records
    inventories
    dissolution of monasteries
    Belarus
    kanonicy regularni od pokuty
    archiwa klasztorne
    archiwa parafialne
    księgi metrykalne
    akta wizytacji
    inwentarze
    kasata klasztorów
    Białoruś
    Canons Regular of the Penitence of the Blessed Martyrs
    monastery archives
    parish archives
    record books
    Opis:
    W znaczeniu instytucjonalnym na Białorusi nie istnieją archiwa parafialne jako niezależne instytucje pełniące funkcję gromadzenia historycznej dokumentacji, jej właściwego przechowywania i udostępnienia badaczom. Wynika to z wielu czynników: kasacji klasztorów i zamykania kościołów w XIX wieku, kilku fal nacjonalizacji majątku kościelnego i prześladowań w XX wieku. Dlatego odkrycie zbioru dokumentów w kościele we wsi Michaliszki, który mimo historycznych wydarzeń społeczno-politycznych przetrwał, choć nie w całości, można traktować jako wyjątkowe wydarzenie. W niniejszym artykule archiwum rozumiane jest jako zbiór dokumentów związanych z historią i działalnością kościoła, parafii i/lub klasztoru i przechowywanych w kościele. Zgodnie ze wstępnie wykonanym uporządkowaniem i stworzonym inwentarzem archiwum składa się z 41 teczek, w większości złożonych z jednego dokumentu (np. księgi metrykalnej lub inwentarza). W artykule dokonano analizy ewolucji składu dokumentacyjnego archiwum, scharakteryzowano grupy dostępnych dokumentów oraz określono ich potencjał informacyjny.
    In Belarus, in an institutional sense, there are no parish archives as independent institutions that perform their functions of historical completing documents, their proper storage, use and access to researchers. This is due to many factors: the dissolution of monasteries and the closure of churches in the 19th century and the waves of nationalization of church property and persecution in the 20th century. Therefore, the discovery of a collection of documents in the church of the village of Michaliszki, which survived, though not entirely, despite historical socio-political events, can be treated as an exceptional event. In this article, an archive is understood as a collection of documents related to the history and activities of a church, parish and/or monastery and kept in the church. According to the pre-arranged ordering and inventory, the archive consists of 41 folders, most of them consisting of one document (e.g. record book or inventory). The article analyzes the evolution of the document composition of the archive, characterizes the groups of available documents and determines their information potential.  
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 459-483
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mało znany inwentarz dóbr biskupstwa płockiego z 1650 roku
    Autorzy:
    Lolo, Radosław Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088406.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    inventories of episcopal goods
    Płock bishopric
    Płock diocese
    17th century glebe
    Mazovia
    economy of the 17th century
    episcopal cities of Mazovia
    Masovian granges
    inwentarze dóbr biskupich
    biskupstwo płockie
    diecezja płocka
    uposażenie XVII w.
    Mazowsze
    gospodarka XVII w.
    miasta biskupie Mazowsza
    folwarki na Mazowszu
    Opis:
    Omówiono w kontekście archiwistycznym: miejsce przechowywania, stan zachowania, opis fizyczny i przyczyny małego wykorzystania przez badaczy inwentarza dóbr biskupstwa płockiego z 1650 r. Omówienia dokonano na tle osiągnięć historiografii polskiej w przedmiotowej kwestii oraz stanu zachowania i zawartości innych inwentarzy biskupstwa płockiego z XVI-XVIII wieku zachowanych w Archiwum Diecezjalnym w Płocku. Następnie przedstawiono genezę i przebieg lustracji z 1650 r., przeprowadzonej z inicjatywy biskupa płockiego Karola Ferdynanda Wazy. Autor przedstawił treść inwentarza w rozbiciu na opisy 139 wsi, 47 folwarków, 7 miast i krótko scharakteryzował pozostałe treści. Wskazał na szerokie możliwości wykorzystania źródła w badaniach nad historią gospodarczą Mazowsza na tle porównawczym Korony, stosunków społecznych, struktury wielkości gospodarstw, osadnictwa i onomastyki.
    The following were discussed in the archival context: the place of storage, state of preservation, physical description and reasons why the 1650 inventory of the Płock bishopric has been little used by researchers. The discussion was conducted against the background of the achievements of Polish historiography in the matter in question, as well as the state of preservation and the content of other inventories of the Płock bishopric from the 16th-18th centuries, preserved in the Diocesan Archives in Płock. Then, the origin and course of the 1650 inspection and review, carried out on the initiative of the bishop of Płock, Karol Ferdynand Waza, were presented. The author presented the contents of the inventory broken down into descriptions of 139 villages, 47 granges, 7 towns and briefly characterized the other items of the contents. They pointed to the extensive possibilities of using the source in research on the economic history of Mazovia against the comparative background of the Crown of the Kingdom of Poland, social relations, the structure of farm size, settlement and onomastics.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 221-244
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies