Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "eternal damnation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Kara wieczna a grzech pierworodny. Konieczność debaty.
The Eternal Damnation and the Original Sin. The Necessity of a Debate
Autorzy:
Piotrowski, Eligiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044294.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
grzech pierworodny
wieczne potępienie
ewolucja
antropogeneza
Magisterium
original sin
eternal damnation
evolution
anthropogenesis
Opis:
Wieczne potępienie jest pierwszą konsekwencją grzechu pierworodnego. Tę prawdę Kościół potwierdzał przez stulecia, wydając w tej materii jednoznaczne orzeczenia, które do dzisiaj zachowują swoją ważność. Nauczanie Synodu w Kartaginie (411), mówiące wprost o wiecznym potępieniu ludzi zmarłych w grzechu, potwierdzają kolejne synody, sobory i współczesne dokumenty Kościoła. Taka jest też nauka Katechizmu. Zasadniczym problemem jest fakt, że Magisterium wiąże nauczanie o grzechu pierworodnym z nienaukową prawdą o pochodzeniu człowieka obecną na kartach Biblii. Jednocześnie nauka o grzechu pierworodnym jest koniecznym fundamentem przepowiadania o zbawieniu. Konflikt (a przynajmniej napięcie) pomiędzy nauką a wiarą jest oczywisty, a czynione próby wydają się nie dostrzegać istoty problemu albo problem ten bagatelizować. Trudno jednak uzasadnić, że grzech pierworodny jest skutkiem przewinienia jednej ludzkiej pary. Konieczna jest więc debata na temat rzeczywistości „grzechu pierworodnego” i uzgodnienie jego rozumienia ze współczesnym stanem wiedzy, zwłaszcza w perspektywie możliwego wiecznego potępienia wszystkich niezbawionych.
The eternal damnation is the first consequence of original sin. This truth has been confirmed by the Church through centuries, issuing unequivocal judgments in this matter, which remain valid until today. The teaching of the synod in Carthage (411), which speaks directly of the eternal condemnation of people who died in original sin, is confirmed by successive synods, councils and contemporary documents of the Church. This is also the teaching of the Catechism. The fundamental problem is that Magisterium links the teaching of original sin with the unscientific truth about human origins present on the pages of the Bible. At the same time, learning about original sin is the indispensable basis for the preaching of salvation. The conflict (or at least the tension) between science and faith is obvious, and the attempts made do not seem to notice the essence of the problem or it is treated in a banal way. It is difficult to justify, however, that it is the result of the offence of one human couple. Therefore, it is necessary to debate the reality of  "original sin" and to reconcile it with the modern state of knowledge.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 285-313
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kto może zostać potępiony? Lektura kontekstualna Ap 21,8
Who Can Be Damned? A Contextual Reading of Rev 21:8
Autorzy:
Kotecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044270.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kara wieczna
potępienie
grzech
Apokalipsa św. Jana
„jezioro siarki i ognia”
analiza kontekstualna
eternal punishment
damnation
sin
the Book of Revelation
“the fiery lake of burning sulfur”
contextual analysis
Opis:
Autor artykułu dokonuje analizy kontekstualnej Ap 21,8. Tekst ten mówi o karze wiecznej, używając metafory jeziora ognia i siarki. Analiza tego obrazu w kontekście Apokalipsy św. Jana, całej Biblii, jak i literatury pozabiblijnej, prowadzi do wniosku, że jest to miejsce czy stan wiecznego potępienia, pozbawione nadziei, bez żadnej możliwości odmiany losu tych, którzy tam się znajdą. Jest ostatecznym pozbawieniem się możliwości wspólnoty z Bogiem. Ap 21,8 wymienia również listę potencjalnie zagrożonych wiecznym potępieniem. Analizowana w świetle pozostałych list z Apokalipsy św. Jana (9,20-21; 21,27; 22,15) pokazuje, że nie jest ona kompletna, a raczej rodzaj portretu lub modelu kogoś, kto może zostać potępiony. Wszystkie wymienione w tym tekście wady czy grzechy – w większym lub mniejszym stopniu – odnoszą się do idolatrii albo są jej konsekwencją. Stają się w ten sposób obrazem świata pogańskiego, w którym żyją chrześcijanie i który może zagrażać im od wewnątrz. W takim kontekście Ap 21,8 jest rodzajem przestrogi dla chrześcijan powołanych do wspólnoty zbawionych. Celem ich życia jest udział w Mieście Świętym (doskonałej wspólnocie z Bogiem i Barankiem), a nie w „jeziorze ognia i siarki”. Chrześcijanie mają żyć jak zbawieni, a nie jak ludzie tego świata, świata pogańskiego zanurzonego w idolatrii. Perykopa Ap 21,8-9 odczytana w kontekście całej księgi wskazuje na wszystkie szanse i możliwości, jakie otrzymują chrześcijanie, aby mieć udział w nieograniczonym życiu wiecznym.
The author of the article offers a contextual analysis of Rev 21:8. The text describes the eternal punishment using the metaphor of the fiery lake of burning sulfur. In the context of the Book of Revelation, the whole Bible and the extra-biblical sources the analysis of this image leads to the conclusion that this is a place or state of eternal damnation, deprived of hope and any possibility of changing the fate of those who are there. It is an ultimate deprivation of the possibility of communion with God. Rev 21:8 also presents a list of those who are potentially endangered with eternal damnation, which is analyzed in the light of other enumerations from the Book of Revelation (9:20-21; 21:27; 22:15). It shows that this is not a complete list, but rather a kind of portrait or model of those who can be condemned. All the faults or sins mentioned in this text – to a greater or lesser extent – refer to idolatry or are the consequence of it. Thus, they become an image of the pagan world in which Christians live and which can threaten them from within. In this context, Rev 21:8 is a type of warning for Christians called to the community of the saved. The aim of their lives is to live in the Holy City (a perfect communion with God and the Lamb), not in the “fiery lake of burning sulfur”. Christians are to live like the saved people, not like the people of this world, a pagan world immersed in idolatry. The pericope of Rev 21:8-9 read in the context of the whole Book of Revelation shows all the chances or opportunities given to Christians to participate in an unlimited eternal life.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 133-160
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies