Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "early Christian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Chrześcijańskie widowiska zastępcze w propozycji Ojców Kościoła
Christian substitute spectacles in proposal of certain Church Fathers
Autorzy:
Longosz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612742.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wczesnochrześcijański stosunek do widowisk
starożytne widowiska publiczne
wczesnochrześcijańskie widowiska zastępcze
Early Christian attitude to the spectacles
ancient public spectacles
early Christian alternative spectacles
Opis:
The Church Fathers presented a decidedly negative stance toward all public spectacles of their time, which they generally accused of being immoral and idolatrous in nature. For this reason, the ancient Church, although it has inherited many spectacular elements (especially in the area of liturgy – processions and acclamations, among others; and in the sphere of the language – many terms, expressions and comparisons), has never created its own drama. Many authors of that time, especially those concerned with pastoral implications, noticed that this definitely negative attitude was failing in practice, because many Christians, even though they had renounced the spectacular splendor of the devil at baptism, often attended spectacles, because it was very difficult to eradicate their desire to watch performances, which they treated as a public pleasure they are entitled to (voluptates). In response to this situation, many early Christian writers renounced efforts to uproot people’s desire for viewing pleasure, and proposed to change the subject being viewed. Instead of harmful public spectacles, they suggested watching Christian substitute performances, which included beautiful scenery of nature (as was already suggested by some stoics), but most often more expressive biblical scenes or events. The author of the article selects and presents five early Christian writers – Tertullian, Novatian, St. John Chrysostom, St. Augustine and Quodvultdeus, who openly wrote about such substitute Christian performances.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 303-360
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja i monastycyzm manichejski w dolinie Nilu i jego wpływ na tamtejsze chrześcijaństwo na przełomie III/IV wieku
Manichaean missionary activity and monasticism in the Nile valley and their influence on local Christianity on the verge of the 3rd and 4th centuries
Autorzy:
Scholz, Piotr O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mani
gnoza
misja wczesnochrześcijańska
Egipt
patrystyka
gnosis
early Christian mission
Egypt
patristics
Opis:
Since the discovery of the substantial corpus of Manichaean writings, especially the Kephalaia (editio princeps Polotsky-Böhlig, 1934-1940), the Cologne Mani Codex (= CMC), and the hitherto incompletely published library from Dachla (Ian Gardner, 2000), there can be no doubt as to the activities of the missionaries of the great Persian gnostic Mani in the Southern Nile Valley and Red Sea regions. This fact not only confirms the views of J. Helderman “that the Manichaean missionaries entered Egypt from the South-East, i.e. initially to Upper Egypt” (‘Manichäische Züge im Thomasevangelium’, 483f., note 42), but also the historical observations concerning the origins and development of monasticism. The latter was not without Manichaean influence, not merely in Egypt, but also in Nubia and Ethiopia. A mosaic, seemingly depicting Mani (from the collection of Elie Borowski), testifies to the pictorial needs of the Manichaeans as do the mural paintings from Pachoras/Faras depicting the likeness of Onophrios. These demonstrate the popularity of the crinite ascetic”, a figure also found in the CMC. It is imperative to recall the decisive importance of the southern kingdoms along the Red Sea during the Axial Age (Karl Jaspers), in order to kindle historical awareness in Europe of this currently overlooked region on the eve of its islamicisation – something which for decades I have noted the importance of in numerous publications (cf. foot-note 40). Here, local Christianity (viewed anachronistically) was marked by a heretical-gnostic diversity from the very beginning, which in turn weakened the spread of Christian teaching in the region. Islam was initially seen here by some as a Christian heresy (as pointed out by A. v. Harnack) and which even became accepted (e.g. in Ethiopia or Nubia, as noted by H. Jansen, Muhammed [German ed.: Münich 2008], 141). Thus, the local doctrinal pluriformity of Christianity during the jāhiliyya prepared the way for the later Islamic expansion. Manichaeism belongs unequivocally to the “periphery cultures of the Christian world” (Pogranicza chrześcijaństwa) as well as constituting a part of expanding Christianity in the Late Antique world. Manichaeism still holds many secrets, but at the same time their answers, as illustrated by this article. Hence, the gnostic element of Early Christianity is worthy of continued intensive study, something which unfortunately in Poland is still quite inadequate.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 361-378
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska bazylika rzymska – kontynuacja czy innowacja?
Early Christian Roman basilica – continuity or innovation?
Autorzy:
Kalinowski, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612807.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
geneza formy bazyliki wczesnochrześcijańskiej
basilica Constantiniana
origins of Early Christian basilica
Opis:
The article is an attempt to arouse a discussion about the originality of the design of Roman Christian basilica. The author deals with the form of basilica Constantiniana and strives to reconstruct its architectonic and functional programme. Formal borrowings from forum basilicas and imperial audience halls have been indicated. The formal adoption from those objects has been justified in two ways. The idea of acquiring the scale and inside arrangement from forum basilicas stemmed from the similarity of function. In turn, hierarchical order of the interior was achieved due to an apse moved to the shorter side with the entrances on the opposite one; such a compositional solution was taken from imperial basilicas. It was aimed to focus an attention of the faithful at actions which were taking place against the apse as well as at the bishop himself. The apse’s symbolic significance raised the rank of a building, thus granting a bishop the emperor’s authority. The development of Roman Christian basilica – understood as such process – turned this object into original architectonic creation. It joined ingeniously the function of gathering the faithful (procedure unknown to the prior Roman cult architecture) with the visualisation of the symbolism of power – of a bishop, in this case – emanating from the form of the apse and from the structure of the building, both derived from imperial basilicas.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 189-203
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia i topografia wczesnochrześcijańskich baptysteriów. Próba spojrzenia teologiczno-historycznego
Typology and Topography of Early Christian Baptisteries. An Attempt at a Theological and Historical Perspective
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43556613.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
baptysterium
chrzest
architektura starożytna
sztuka wczesnochrześcijańska
baptistery
baptism
ancient architecture
early Christian art
Opis:
W artykule poruszono istotny problem badawczy związany z typologią i topografią wczesnochrześcijańskich baptysteriów. Po wprowadzeniu historycznym i filologicznym omówiono dwa zasadnicze zagadnienia. Pierwszym jest przedstawienie różnych form architektonicznych baptysteriów oraz ich dekoracji. Drugim zaś jest omówienie topografii baptysteriów w kompleksach kościelnych. W konkluzji podkreślono, że w starożytności nie istniał żaden typ budowli, który byłby charakterystyczny dla chrześcijańskich baptysteriów i jednoznacznie wskazywałby na liturgiczne przeznaczenie obiektu. Przy wznoszeniu baptysteriów nie kierowano się też symboliką chrześcijańską, lecz wykorzystywano istniejące wzorce architektoniczne, których przestrzeń mogła być przystosowana do celebrowanych w nich obrzędów. Zwrócono też uwagę, na fakt, że nie istniały ściśle określone zasady lokalizacji baptysteriów w kompleksach kościelnych, gdyż były one wznoszone w różnych powiązaniach z obiektem centralnym, jakim jest kościół. Na chrześcijańskie i liturgiczne przeznaczenie obiektów wskazuje przede wszystkim ich dekoracja o tematyce chrześcijańskiej oraz ich lokalizacja w kompleksach zabudowań kościelnych.
The article addresses a significant research problem related to the typology and topography of early Christian baptisteries. After the historical and philological introduction, two main issues are discussed. The first is to present various architectural forms of baptisteries and their decorations. The second is to discuss the topography of baptisteries in church complexes. In conclusion, it was emphasized that in antiquity there was no type of building that would be characteristic of Christian baptisteries, and would clearly indicate the liturgical purpose of the building. The erection of baptisteries was also not guided by Christian symbolism, but existing architectural patterns were used, which the space could be adapted to the rites celebrated in them. It was also pointed out that there were no strictly defined rules for the location of baptistery in church complexes, because they were erected in various connections with the central object, which is the church. The Christian and liturgical purpose of the objects is indicated primarily by their decoration with a Christian theme and their location in the complexes of church buildings.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 87; 365-394
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epitafia dla najmłodszych i najstarszych chrześcijan w katakumbach rzymskich
Youngest and oldest Christians in epitaphy at Roman catacombs
Autorzy:
Stawoska-Jundziłł, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612859.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rzym
epigrafika nagrobna
rodzina wczesnochrześcijańska
noworodki
seniorzy
Rome
funeral epigraphy
early Christian family
infants
oldest
Opis:
In this article I analyse text on epitaphs in Roman Catacombs (III-VI century) of youngest (children to one years old) and oldest (above eighty years old) Christians. We observe here huge number of children in funeral inscriptions in comparison to other age group. In both analysed groups have similar character of inscription. It shows minimal amount of text and not very many religion reference. Perhaps it is result of believing that short or “to long” life are lacking value.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 403-439
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Varii errores qui ab origine mundi emerserunt”. The semantic scope of the term “heresy” in Philastrius’ of Brescia Diversarum hereseon liber
Varii errores qui ab origine mundi emerserunt. Zakres semantyczny terminu „herezja” w Diversarum hereseon liber Filastriusza z Brescii
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612993.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filastriusz z Brescii
herezja
schizma
wczesnochrześcijańska teologia
Filastrius of Brescia
heresy
schism
early Christian theology
Opis:
Biskup Brescii Filastriusz, autor pierwszego łacińskiego katalogu herezji, napisanego między rokiem 380 a 388, przedstawił wyjątkowo dużą ilość ruchów heterodoksyjnych: 28 w łonie judaizmu i 128 we wczesnym chrześcijaństwie. Był to efekt przypisywania terminowi „herezja” (heresis) szerokiego zakresu semantycznego. Dla Filastriusza termin ten pokrywał się znaczeniowo z terminem „błąd” (error), rozumianym jako jakiekolwiek odejście od uniwersalnej prawdy w dziejach świata, inspirowane przez szatana jako „ojca kłamstwa”, pojawiające się przede wszystkim w judaizmie i w chrześcijaństwie. Wśród poglądów wczesnochrześcijańskich, określonych przez biskupa Brescii terminem „herezja”, można wyróżnić pięć grup. Pierwsza najliczniejsza grupa obejmuje błędne poglądy dotyczące zasadniczych kwestii teologicznych zawartych w regule wiary, takich jak: koncepcja Boga stwórcy i Jezusa Chrystusa zbawiciela. Grupa druga to błędne doktryny antropologiczne, np. kwestionujące zmartwychwstanie ludzkiego ciała lub głoszące pogląd o materialności ludzkiej duszy. Trzecią grupę stanowią poglądy związane z błędną, przesadnie dosłowną interpretacją Pisma Świętego, zwłaszcza ksiąg Starego Testamentu, a także idee kosmologiczne, które nie zgadzają się z opisami zawartymi w Biblii. Czwarta grupa obejmuje postawy moralne, związane ze sposobem życia, opartym na laksyzmie lub rygoryzmie, a także z nieprzestrzeganiem praw kościelnych, ale nie zagrażające podstawowym prawdom wiary chrześcijańskiej. Grupę piątą tworzą ruchy określane przez autorów okresu późnopatrystycznego terminem „schizma” (schisma), którego biskup Brescii w swoim dziele w ogóle nie używa. W traktacie Filastriusza znaczenie terminu „herezja” wykracza poza niezgodność z chrześcijańską regula fidei. Według niego każde wykroczenie – czy to w zakresie nauczania doktrynalnego czy praktyki życiowej, a także odnośnie do rozumienia tekstu Pisma Świętego – zasługuje na miano herezji, ponieważ obraża Boga i Kościół. Nie należy więc różnicować błędów na większe i mniejsze, ale w równym stopniu potępiać je jako postawy skierowane przeciw Bogu jako Ojcu Prawdy.
The bishop of Brescia, Philastrius, author of the first Latin catalogue of heresies, written between 380 and 388, presented in his treaty an extremely large number of heterodox movements: 28 within Judaism and 128 in early Christianity. This comes as a result of a wide understanding of the term heresis. For Philastrius this term was synonymous with the term error, recognized as any deviation from the universal truth in the history of the world, inspired by Satan as “the father of lies”, ocurring primarily in Judaism and Christianity. Among the early Christian views defined by the bishop of Brescia as heresy five groups can be distinguished. The first group includes mainly the erroneous views on fundamental theological questions contained in the rule of faith, such as the concept of a creator God and saviour Jesus Christ. The second set of heresies, closely related with the previous one, contains the erroneous doctrines of anthropology, such as questioning the resurrection of the human body or the view of the materiality of the human soul. The third group includes the views related to the misinterpretation of Scripture, especially exaggerated literal interpretations of the texts of the Old Testament, as well as the cosmological views which do not agree with descriptions contained within the Bible. The fourth group contains the moral issues related to the based on laxism or rigorism way of life, as well as to the attitude of lack of deference to the laws of the Church, but non-threatening the primary truths of the Christian faith. The fifth group of heresies includes the movements defined by the authors of the late patristic period as a schizm, while the term schisma is not at all used by the bishop of Brescia in his work. The semantic scope of the term heresis in Philastrius’ treaty went beyond the noncompliance with the regula fidei. According to the bishop of Brescia each offense – whether in doctrinal teaching or practice of life, as well as with regard to the understanding of the text of Scripture – is a heresy because it offends God and the Church. Therefore, in Philastrius opinion one should not differentiate between superior and minor error, but equally condemn them as attitudes directed against God as the Father of Truth.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 315-325
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karl Holl (1866-1926) – luterański badacz źródeł patrystycznych
KARL HOLL (1866-1926) – A LUTHERAN RESEARCHER OF PATRISTIC SOURCES
Autorzy:
Widok, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613569.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Karl Holl
historyk
literatura wczesnochrześcijańska
protestantyzm
wydania krytyczne
Early Christian literature
critical editions
Protestantism
historian
Opis:
The content of this article was devoted to the researcher of Christian antiquity, Karl Holl (1866-1926), who lived in the late nineteenth and early twentieth century. Born into a Protestant family, he was deeply involved in the deepening and development of Protestantism in Germany with both socio-religious and literary activity. In addition to this range of activities in his life, he also turned out to be an outstanding historian, also publishing scientific contributions relating to Christian antiquity. Of these, critical editions including Epiphanius writings deserve special mention. He boldly presented his point of view regarding the authorship of works depicting Epiphanius as iconoclast, and being attributed to other authors for centuries. Despite the extensive discussion lasting several decades in the 20th century, the research line outlined by K. Holl remained unchanged. The research proficiency and reliability in conducting philological and historical analyzes of this scholar therefore deserve recollection.   Key words: Karl Holl, historian, Early Christian literaturę, critical editions, Protestantism.
Treść niniejszego artykuł została poświęcona badaczowi starożytności chrześcijańskiej, jakim był żyjący na przełomie XIX i XX w. Karl Holl (1866-1926). Urodzony w rodzinie protestanckiej znacznie angażował się w pogłębienie i rozwój protestantyzmu w Niemczech zarówno aktywnością społeczno-religijną, jak i twórczością pisarską. Obok tego pasma działalności w jego życiu okazał się on ponadto wybitnym historykiem, także publikując przyczynki naukowe odnoszące się starożytności chrześcijańskiej. Spośród nich na szczególną wzmiankę zasługują wydania krytyczne obejmujące pisma Epifaniusza. Śmiało zaprezentował bowiem swój punkt widzenia w kwestii autorstwa utworów ukazujących Epifaniusza jako ikonoklastę, a będących przez wieki przypisywane innym autorom. Mimo szerokiej dyskusji trwającej kilka dziesięcioleci w XX w. linia badawcza nakreślona przez K. Holla pozostała niezmieniona. Kunszt badawczy i solidność w prowadzeniu analiz filologicznych i historycznych tego uczonego zasługują zatem na przypomnienie.   Słowa kluczowe: Karl Holl, historyk, literatura wczesnochrześcijańska, wydania krytyczne, protestantyzm  
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 501-530
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clement of Alexandria’s Homily "Quis Dives Salvetur?" and Its Pastoral Challenges for Alexandrian Christians
Autorzy:
Plátová, Jana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43546750.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Clement of Alexandria
Quis dives salvetur?
Interpretation of Mk 10,17-31
Early Christian homiletics
Biblical exegesis
Allegorical interpretation
Opis:
The article reconsiders the structure of Clement’s writing Quis dives salvetur? and as a consequence questions the traditional designation of this text as a homily. In the first part, the article focuses on the Gospel text quoted by Clement and attempts to explain some of the unusual choices of the text. In the second part, it highlights some pastorally interesting or, on the contrary, controversial aspects of Clement’s interpretation: (a) the use of the Stoic concept of indifferent things, which makes it possible to give emphasis to the freedom of human decision; (b) the thorough justification of the allegorical interpretation of Mk 10, 21; (c) the pastoral project of the “divine business” based on Lk 16, 9 and finally (d) the possibility of a second repentance after baptism justified by the story of the Apostle John.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 85; 7-22
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw światła i ciemności w mistyce Pseudo-Makarego
The Motif of Light and Darkness in the Mysticism of Pseudo-Macarius
Autorzy:
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621529.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pseudo-Makary
mistyka wczesnochrześcijańska
światło i ciemność
pneumatologia
Pseudo-Macarius
Symeon of Mesopotamia
early Christian mysticism
light and darkness
pneumatology
Opis:
Artykuł przybliża tematykę światła oraz jego roli w rozwoju dyscypliny ascetycznej i mistyki wczesnochrześcijańskiej na podstawie analizy tekstów wybranych z duchowej kolekcji Pseudo-Makarego. Jego teologia światła wyraźnie nawiązuje do myśli Orygenesa; widoczne są też wpływy innych pisarzy kościelnych reprezentujących dziedzictwo zarówno greckiej tradycji aleksandryjskiej, jak i myśli syryjskiej. Teologiczne przesłanie Symeona z Mezopotamii należy odczytywać w kontekście pneumatologicznym. Fundamentalną prawdą jego duchowych homilii jest komunia w Duchu Świętym i przyjęcie Jego pełni. W koncepcji naszego Autora odzwierciedla się tradycja duchowa nazwana przez badaczy une mystique pneumatique. Dzięki homiliom makariańskim ta mistyka pneumatologiczna rozprzestrzeniła się w świecie greckim, a później bizantyjskim. Interesujące wątki apologetyczne pojawiają się na marginesie głównej tematyki i omawiane są bardzo oszczędnie w kontekście ogólnej polemiki z herezjami.
The aim of this article was to familiarize the reader with the imagery of light, particularly its role in the development of ascetic discipline and early Christian mysticism. The vehicle for this exploration is an analysis of selected texts from the spiritual collection of the monk and hermit Pseudo-Macarius (Symeon of Mesopotamia). In Macarius’s theology of light one may find clear references to the thought of Origen, as well as the influence of other Church writers representing the heritage of both Greek Alexandrian tradition and Syrian thought. The theological message of Symeon of Mesopotamia should be read in the pneumatological context. The fundamental truth of his spiritual homilies is communion in Holy Spirit and the reception of His fullness. In the article, the author seeks to elucidate and interpret the spiritual tradition known to researchers as une mystique pneumatique. The homilies of Macarius significantly contributed to the dissemination of this pneumatological mysticism throughout the Greek and later Byzantine world. The interesting apologetic themes appear on the margins of the main subject of the works and are very superficially discussed in the context of the general polemics with heresies.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 297-319
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół Surb Sargis w Tekor w Armenii. Między Persją a Bizancjum
The Surb Sargis (st. Sergei’s) church in Tekor (Armenia): between Persia and Byzantium
Autorzy:
Próchniak, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614246.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wczesnochrześcijańska architektura Armenii
najwcześniejsze kościoły kopułowe
geneza kopuły na trompach
Armenian early-Christian architecture
earliest churches with domes
squinch dome genesis
Opis:
The Surb Sargis (St. Sergei’s) church in Tekor, in the Shirak region of the present-day Turkey, is nowadays in total ruin. Fortunately, before its destruction by the 1911 earthquake, it had been extensively studied (e.g. by T. Toramanian and J. Strzygowski) and the documentation preserved allows us to treat it as one of the most important early-Christian buildings in both Armenia and the whole Orbis Christianus (Fig. 1-3). It is highly probable that the church was built at the site of an earlier pagan temple, utilising the former building’s tall 9-step crepidoma. Between the beginning of the 4th and the ending of the 5th century a three-nave basilica without a dome was built on the earlier base, only to be thoroughly rebuilt in the years 478-504 (dating based on the inscription at the lintel of the western portal; Fig. 4). After the rebuilding, the church acquired its 9-square structure designed by 3 naves and 3 bays. The central bay was covered with a small cupola, or rather, a cupola-structure (Fig. 5 and 7). Taking into account the contemporary state of research one may suppose that this innovative construction is the earliest known link in the process of emerging of the cross-cupola plan of churches, dominating till today in the church architecture of Eastern Christianity. The reduction of the corners of the central bay – in order to adjust its square shape to the circular base of the dome – was achieved by the construction of four small squinches (Fig. 8). This solution was most probably taken over from the 2nd – 3rd-century architecture of Persia, with which the pre-Christian Armenia had long maintained strong and varied contacts. Apart from the Tekor basilica, squinches were also used in two other buildings on the Ararat Upland near Erevan: in the small grave chapel at the Voghjaberd cemetery (5th – 6th century; Fig. 9-12) and in the one-nave church Surb Poghos- Petros (St. Paul and Peter’s) in Zovuni (between the ending of the 5th and the turning of the 6th and 7th centuries). These examples allow one to treat Armenia as a bridge between the architecture of Persia and Byzantium, where similar constructions appeared and spread widely in later periods.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 547-564
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim
Autorzy:
Banasiak, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158071.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pedagogy
Sergei Awierintsev
Byzantium
Russian literature
Disciple of Christ
Early Christian literature
pedagogia
Siergiej Awierincew
Bizancjum
literatura rosyjska
uczeń Chrystusa
literatura wczesnochrześcijańska
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki bycia uczniem Chrystusa. Temat Kościoła jako szkoły, Jezusa jako nauczyciela, chrześcijan jako uczniów i dzieci Bożych był podejmowany często przez Ojców Kościoła. W związku z tym wykorzystane zostały takie teksty patrystyczne, jak: Paedagogus Klemensa Aleksandryjskiego, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi Atanazego Aleksandryjskiego, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII Teodoreta z Cyru, De Spiritu Sancto Bazylego Wielkiego, Vita Moysis Grzegorza z Nyssy, De perfectione hominis Efrema Syryjczyka. W artykule przeanalizowany został esej naukowy o pedagogii patrystycznej: Świat jako szkoła (1977) Siergieja Awierincewa, rosyjskiego intelektualisty, zafascynowanego spuścizną wczesnochrześcijańskich autorów. Analiza przedstawia eseistyczne przybliżenie, ukazujące takie zagadnienia, jak: szkoła uczniów Chrystusa, szkoła dzieci Bożych, niemowląt, dzieci-starców i starców-dzieci, szkoła prostoty, pokuty i chrześcijańskich zmagań. Metodologia badawcza oparta jest tu przede wszystkim na hermeneutycznym wczytywaniu się w teksty (patrystyczne, eseistyczne, poetyckie), ale też na wychwyceniu eseistycznej optyki Awierincewa, przy uwzględnieniu kontekstów historycznych, społeczno-politycznych, biograficznych, literaturoznawczych. Siergiej Awierincew, zajmujący się patrystyką w niesprzyjających ateistycznych warunkach państwa totalitarnego, poprzez swoje, na pozór nieaktualne i zupełnie niekoniunkturalne badania nad chrześcijańskim antykiem wniósł niebagatelny wkład w duchowe odrodzenie społeczeństwa w czasach schyłku Związku Radzieckiego oraz na początku transformacji polityczno-gospodarczej.
The article deals with the issue of being a disciple of Christ. The topic of the Church as a school, Jesus as a teacher, Christians as disciples and children of God was often taken up by the Fathers of the Church. Therefore, the article uses such patristic texts as: Paedagogus by Clement of Alexandria, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi by Athanasius of Alexandria, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII by Theodoret of Cyrus, De Spirit of Sancto by Basil the Great, Vita Moysis by Gregory of Nyssa, De perfectione hominis by Efrem the Syrian. The article analyzes the essayist approach to patristic pedagogy in the text Mir kak shkola (1977) by Sergei Awierintsev, a Russian intellectual, fascinated by the legacy of early Christian authors. The analysis presents an essayistic approximation showing such issues as: the school of Christ's disciples, the school of God's children, the school of infants, the school of old and old children, the school of simplicity, the school of penance, the school of struggle. The research methodology is based here primarily on hermeneutical reading into texts (patristic, essayistic, poetic), but also on capturing Awierintsev's essayistic optics, taking into account historical, socio-political, biographical and literary contexts. Sergey Awierintsev, who dealt with patristics in the unfavorable atheistic conditions of a totalitarian state, through his seemingly outdated and completely non-cyclical research on Christian antiquity, made a significant contribution to the spiritual revival of society in the days of the decline of the Soviet Union and the beginning of the political and economic transformation.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 111-126
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatralna wizualizacja ludzkich emocji jako retoryczny środek perswazji w homiliach Bazylego Wielkiego o ludzkich wadach
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158083.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bazyli Wielki
emocje
wady moralne
kaznodziejstwo wczesnochrześcijańskie
retoryka
teatr
wizualizacja przekazu
Basil the Great
emotions
moral vices
early Christian preaching
rhetoric
theatre
visualization of message
Opis:
Przedstawianie różnych stanów emocjonalnych w sposób obrazowy, odwołujący się do wrażeń wzrokowych, charakterystyczny dla spektaklu teatralnego, jest częstą praktyką Bazylego Wielkiego (zm. 379 r.) w jego homiliach o wadach gniewu, zazdrości, bogacenia się i pijaństwa. Przeprowadzona analiza homilii moralnych pozwoliła na wydobycie i omówienie w niniejszym artykule trzech szczególnych retorycznych środków perswazji, które posłużyły kaznodziei do ukazania w sposób obrazowy ludzkich emocji. Są to: 1) wprowadzanie scen dialogowych z udziałem postaci uosabiających krytykowane wady i przejawiających różne emocje; 2) plastyczny sposób prezentowania uczuć postaci z zastosowaniem ruchu scenicznego i wykorzystaniem elementów scenografii; 3) odwoływanie się do słuchaczy jako widzów i wywoływanie u nich emocji przez wrażenia wizualne. Za pomocą tych środków retorycznych Bazyli prezentował swojemu audytorium rodzaj teatralnego spektaklu, wzbudzając także u słuchaczy emocje w postaci lęku przed popadnięciem w niewolę wad krytykowanych przez kaznodzieję. Podobnie jak w antycznej tragedii greckiej pouczenia homiletyczne Bazylego dzięki elementom wizualnym pełniły rolę swoistego oczyszczenia duszy ze złych emocji związanych z uzależnieniem od moralnych wad.
The presentation of various emotional states in a pictorial way, referring to visual impressions, characteristic of a theatrical performance, is a common practice of Basil the Great (d. 379) in his homilies on the vices of anger, jealousy, getting rich and drunkenness. The analysis of the homilies makes it possible to extract and discuss in this article three specific rhetorical means of persuasion that were used by the preacher to present human passions in a pictorial manner: 1) introducing dialogue scenes with the participation of characters embodying the criticized faults and displaying various feelings; 2) a plastic way of presenting the characters’ passions with the use of stage movement and elements of the scenery; 3) appealing to listeners as viewers and evoking emotions in them through visual impressions. With the help of these rhetorical means, Basil presented a kind of theatrical spectacle to his listeners, arousing in them a feeling of fear of falling into the slavery of the vices criticized by the preacher. As in the ancient Greek tragedy, Basil’s homiletic teachings, thanks to their visual elements, played the role of a kind of purification of the soul from bad sentiments related to addiction to moral defects.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 73-88
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pontius Pilate as a Late Antiquity and Early Medieval Judge – Iconographic Representations
Autorzy:
Rupiewicz, Romana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046753.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Poncjusz Piłat
ikonografia – prawo
sztuka wczesnochrześcijańska
sztuka karolińska
sztuka ottońska
sarkofagi
plakiety
Pontius Pilate
iconography – law
Early Christian art
Carolingian art
Ottonian art
sarcophagi
plaques
Opis:
The image of a judge in Late Antiquity is shrouded in mystery as visual artefacts depicting court proceedings are scarce. Early Christian sarcophagi and miniatures adorning early manuscripts help in researching this topic. Illustrations of the trial of Jesus found there fully represent jurisprudence of the 4th and 5th century. Western artists had no knowledge of the hearing held at the beginning of the first century in Jerusalem, in a Roman province, hence they recreated what they knew from experience. The pictures presenting the trial of Jesus are probably the most important iconographic evidence of court proceedings in which a judge and an accused stand facing each other. Based on the iconography analysed, we can see that certain elements are recurrent. They include a curule seat, crossed legs of the judge, a laurel wreath, a table, presence of other persons wearing soldiers’ uniforms and clerks, whose role was probably that of a record taker. The image of Pilate in Late Antiquity is, in fact, a representation of early court scenes.
Wizerunek późno antycznego sędziego pozostaje owiany tajemnicą, ponieważ wizualne artefakty obrazujące procesy sądowe należą do rzadkości. Zabytkami pomagającymi rozpoznać ten temat są sarkofagi wczesnochrześcijańskie oraz iluminacje zawarte we wczesnych manuskryptach. Znajdujące się tam przedstawienia sądu nad Jezusem w pełni odwołują się do kultury prawnej IV i V w. Zachodni twórcy nie mieli wiedzy na temat procesu, który odbył się na początku I w. w Jerozolimie, prowincji rzymskiej. Z tego powodu przedstawiali to, co znali z doświadczenia. Obrazy Sądu nad Jezusem są prawdopodobnie najważniejszymi świadectwami ikonograficznymi przywołującym wydarzenia prawne, w których sędzia i oskarżony stoją naprzeciw siebie. Na podstawie przeanalizowanej ikonografii możemy zauważyć, że pewne elementy powtarzają się. Należą do nich krzesło kurulne, skrzyżowane nogi sędziego, wieniec laurowy, stół, obecność innych osób w strojach żołnierskich, a także urzędników, którzy być może pełnili funkcje protokolantów. Późno antyczne wyobrażenia Piłata są w istocie odwzorowaniem wczesnych scen sądowych.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 157-193
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza herezji wczesnochrześcijańskich w ujęciu Filastriusza z Brescii
The origin of early Christian heresies according to Philastrius of Brescia
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614216.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filastriusz z Brescii
herezje wczesnochrześcijańskie
judaizm
starożytna filozofia grecka
platonizm
stoicyzm
epikureizm
gnostycyzm
manicheizm
montanizm
Philastrius of Brescia
early Christian heresies
Judaism
ancient Greek philosophy
Platonism
Stoicism
Epicureanism
Gnosticism
Manichaeism
Montanism
Opis:
The original Latin catalogue of heresies, produced by Saint Philastrius of Brescia in the second half of IVth century, encompasses several observations regarding the source of early Christian heterodox movements. These views are dispersed and interwoven into the analysis of particular heresies, and as such do not constitute an integral and standalone teaching on the nature of unorthodoxy and its genesis. The present work attempts at enucleating this standpoint and summarising it in a comprehensive and complementary manner. Regarding the issue of the foundation of heresy, Philastrius proposed his own point of view based on the following threefold argumentation: the theological (Satan is the father of all the world’s heterodoxy – comprehended as a lapse form God’s truth), the moral (heresies rise due to one’s pride), and historical and cultural (errors in early Christian doctrine derive from the Judaic sects or else from the counterfactual views of the ancient Greek philosophers). Philastrius’ perspective refers back to an extensive and modestly younger work Panarion by Epiphanius of Salamis, in which the topic of Jewish-deriving deviations from the doctrine was treated even more at length. The Bishop of Brescia’s index has been the inspiration for the later catalogues of unorthodoxy by St. Augustine (narrow in the topic of Judaic origins of heretical movements and rather focused on influences from the ancient philosophical schools) and Isidore of Seville (intermingling both sources of early heretical movements – i.e. Judaic and Greek – withholding the determination which of them has in fact more influenced the uprising of heterodoxy and the doctrine itself).
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 631-651
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Odnawia się młodość twoja jak orła” (Ps 103 [102], 5) . Motyw orła z krzyżem w dziobie na późnoantycznej tkaninie z Egiptu w kolekcji Władysława Czartoryskiego
Autorzy:
Głowa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158111.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
późnoantyczne tkaniny z Egiptu
kolekcja Władysława Czartoryskiego
moty orła w sztuce starożytnej i wczesnochrześcijańskiej
późnoantyczna kultura materialna
Late Antique textiles from Egypt
Władysław Czartoryski collection
eagle in ancient and Early Christian art
Late Antique material culture
Opis:
W artykule przeprowadzona została analiza formalna, interpretacja ikonograficzna i ikonologiczna przedstawienia orła na mało znanej późnoantycznej tkaninie z Egiptu w Muzeum Narodowym w Krakowie. We wprowadzeniu zarysowuję kontekst jej pochodzenia, następnie przechodzę do analizy formalnej dekorującego ją wyobrażenia i do wskazania analogii zarówno wśród innych zachowanych tkanin z tego okresu, jak i innego rodzaju zabytków późnoantycznych z terenów Egiptu i Nubii. Aby zrozumieć znaczenie motywu orła w sztuce tej epoki w ogóle, a w szczególności na tkaninach, najpierw omawiam w oparciu o źródła pisane i ikonograficzne symbolikę tego ptaka w świecie starożytnym i wczesnochrześcijańskim, a następnie znaczenie dekoracji na ubiorach i tkaninach domowego użytku w epoce późnego antyku. Motyw orła i towarzyszących mu atrybutów okazuje się wielowymiarowym i możliwym do odczytania w różnych kluczach symbolem, ilustrującym wielokulturowość późnoantycznego świata. 
The paper presents a formal analysis as well as an iconographic and iconological interpretation of the representation of an eagle on a little-known Late Antique textile from Egypt stored at the National Museum in Krakow. In the introduction, I outline the context of its origin, then move on to a formal analysis of the image decorating it and to indicate parallels both among textiles and other types of late antiquities from Egypt and Nubia. In order to understand the meaning of the eagle in the art of this era in general, and on textiles in particular, I first discuss, based on written and iconographic sources, the symbolism of this bird in the ancient and Early Christian world, and then the importance of decorations on clothing and household textiles in the late antiquity. The motif of the eagle and accompanying it attributes turns out to be a multidimensional symbol that can be read in various keys, illustrating the multiculturalism of the Late Antique world.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 343-366
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies