Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "criminal responsibility" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Social and Legal Issues of Corporal Punishment of Children
Autorzy:
Grinevičiūtė, Kristina
Vitkutė - Zvezdinienė, Iveta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046850.pdf
Data publikacji:
2018-12-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kary cielesne
prawa dziecka
odpowiedzialność karna
corporal punishment
children’s rights
criminal responsibility
Opis:
Research problem. A democratic state is guided by the rule of law and the principles of the human rights and freedoms. Ratifying the European Convention on Human Rights and The European Social Charter or Revised European Social Charter, Member States undertake to respect all people of their jurisdiction rights, including all children. The child is not the family or the state property. Child is a citizen from birth, so it is necessary to look seriously into each such member public offense. When we talk about the criminal cruelty, especially in serious case of child rights violation (murder, sexual assault, and so on), everyone unanimity agree, that no one member of the society cannot tolerate such child abuse. But society begins to split into different camps – from the positive approach into the sentence, to the punishment classification into violence-category - when the discussion is tilting about the child's upbringing without violence. This tendency is due to several reasons. First is that a deliberate arm lift against a child is the belief that slapping "educated" child will become better. Second, parenting is the natural values, or in other words, the right of parents to educate their children in their own training methods. The aim of this article is to provide legal assessment of corporal punishment of children for educational purposes. In order to achieve this aim will be analyse the position of legislator of corporal punishment of children for educational purposes; by analyse proposals and ideas regarding delimitation of corporal punishment, to single out the theories of corporal punishment of children for educational purposes in criminal law jurisprudence.
W artykule przedstawiono obowiązujące akty prawa międzynarodowego oraz wewnętrznego wybranych krajów dotyczące stosowania kar fizycznych wobec dzieci. Ukazano, że dziecko jest obywatelem od urodzenia i ma wszystkie prawa, które muszą być chronione. Kiedy mówimy o okrucieństwie kryminalnym, szczególnie w poważnym przypadku naruszenia praw dziecka (morderstwo, napaść na tle seksualnym itd.), wszyscy jednomyślnie zgadzają się, że nikt z członków społeczeństwa nie może tolerować takiego wykorzystywania dzieci. Ale społeczeństwo zaczyna się dzielić na różne obozy – od pozytywnego podejścia do zdania po klasyfikację kar w kategorię przemocy – kiedy dyskusja toczy się wokół wychowania dziecka bez przemocy. Ta  tendencja wynika z kilku powodów. Po pierwsze, to wiara ze celowe podniesienie ręki przeciwko dziecku lepiej „wykształci” dziecko. Po drugie, rodzicielstwo jest wartościami naturalnymi i to jest prawo rodziców do wychowywania dzieci w ich własnych metodach. Celem tego artykułu jest ocena prawna kary cielesnej wobec dzieci w celach wychowanie. Aby osiągnąć ten cel będzie analizowana stanowisko ustawodawcy oraz orzecznictwo prawa karnego.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 4; 93-104
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Age of a Victim as Crime’s Feature in Roman Law
Autorzy:
Kosior, Wojciech J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046748.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
odpowiedzialność karna i deliktowa
prawo rzymskie
wiek
delictual and criminal responsibility
Roman law
age
Opis:
The conducted research revealed that the matter of age in the sources of Roman law appeared several times in a combination with the victim and was the feature of some delicts and crimes. The article demonstrates that in Roman law, in cases of unlawful acts, not only was the perpetrator’s age important, but also sometimes the age of the victim depended on the perpetrator’s liability. In modern law, we can also find the provisions in which the perpetrator’s liability depends on the age of the victim. For example, Article 200 § 1 of the Polish Penal Code can be listed here. The aim of the presented article is to describe unlawful acts (mostly crimes) occurring in Roman law, in which the perpetrator’s liability depended on the age of the victim. So far, the above-mentioned thematic hasn’t been described in the literature of the subject, because when the matter of age in this context was analyzed, the most attention was focused on the age of the perpetrator and his ability to bear liability. The result of the research was to discover and elaborate Roman law sources where in fact the perpetrator’s liability depended on the age of the victim. Selected examples are presented in the text.
Przeprowadzone badania ujawniły, że wiek w źródłach prawa rzymskiego, kilkakrotnie pojawił się w połączeniu z osobą pokrzywdzonego (poszkodowanego) i stanowił znamię niektórych deliktów i przestępstw. Pokazuje to, że w prawie rzymskim przy czynach bezprawnych wiek miał znaczenie nie tylko wtedy, gdy dotyczyło to samego sprawcy. Niekiedy odpowiedzialność sprawcy była uzależniona od tego, w jakim wieku był pokrzywdzony. We współczesnym prawie również możemy odkryć przepisy, które odpowiedzialność sprawcy uzależniają od wieku ofiary. Prezentowany artykuł ma na celu przedstawienie czynów bezprawnych występujących w prawie rzymskim, w których odpowiedzialność sprawcy była uzależniona od wieku ofiary. Dotychczas taka tematyka nie była podejmowana w literaturze przedmiotu, bowiem jeżeli temat wieku w takim kontekście był analizowany, to najczęściej uwaga skupiała się na wieku sprawcy i jego zdolności do ponoszenia odpowiedzialności.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 91-109
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykroczenie niszczenia lub uszkadzania urządzeń służących do ochrony brzegów wód morskich lub śródlądowych (art. 81 Kodeksu wykroczeń)
Administrative Offence of Destruction or Damage to Devices Constructed for Protection of Sea Shores and Inland Waters (article 81 of The Petty Offences Code)
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046712.pdf
Data publikacji:
2021-02-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
uszkodzenie
zniszczenie
urządzenie służące do ochrony brzegów
ochrona przyrody
odpowiedzialność karna
damage
destruction
device constructed for protection of the shores
nature protection
criminal responsibility
Opis:
Artykuł obejmuje analizę ustawowych znamion wykroczenia niszczenia lub uszkadzania urządzeń służących do ochrony brzegów wód morskich lub śródlądowych. Jest to ciekawy typ czynu zabronionego polegającego na wywołaniu czyny za bezskutkowe, jednak Autor twierdzi, że analizowany czyn ma charakter skutkowy. Z uwagi na konstrukcję typu wywołuje on trudności na gruncie zbiegu przepisów ustawy. Ich rozstrzygnięcie następuje na gruncie tzw. reguł wyłączania wielości, z uwzględnieniem zarówno logicznych, jak teleologicznych zasad wykładni.
The article covers the analysis of statutory marks of an administrative offence of destruction or damage to devices constructed for protection of sea shores and inland waters. This is an interesting type of a prohibited act that involves causing an abstract threat to the protected goods. The doctrine considers such acts to be ineffective, but the author believes that the act under analysis is of effective nature. Due to the construction of the type of offence, it causes difficulties on the basis of the overlap of the provisions of the act. Settlement of the Article 81 takes place on the grounds of the so-called rules for excluding a multiplicity, including both logical and teleological rules of interpretation.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 1; 225-244
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prześladowanie religijne irackich jezydów przez Państwo Islamskie. Przyczyny, przebieg, odpowiedzialność wspólnoty międzynarodowej za ukaranie sprawców
Religious persecution of the Iraqi Yezidis by the Islamic State. The reasons, course and responsibility of the international community for the punishment of the perpetrators
Autorzy:
Wawrzyńczyk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043454.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religious freedom
persecution of the Yezidis
genocide
ISIS
Islamic State
Yezidism
criminal responsibility
international criminal court
freedom of conscience and religion
Islam
Yazidis
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prześladowanie jezydów
prześladowania religijne
ludobójstwo
Państwo Islamskie
jezydyzm
odpowiedzialność karna
międzynarodowy trybunał karny
Jezydzi
Opis:
Celem opracowania jest przyjrzenie się prześladowaniu irackich jezydów, jakie dokonało się w ostatnich latach za sprawą tzw. Państwa Islamskiego Iraku i Syrii (ISIS). Przedstawione zostaną religijne i polityczne przyczyny tej zbrodni dokonanej na mniejszości religijnej zamieszkującej iracką prowincję Niniwy. Przeanalizowane zostaną również konsekwencje prawne tych aktów, a także możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców zbrodni. Artykuł składa się z trzech głównych części. Pierwsza zawiera krótki opis historii i teologii jezydyzmu. W drugiej przedstawiono genezę i przebieg prześladowań religijnych jezydów. W trzeciej zaproponowano reakcje prawne, jakie mogłaby podjąć społeczność międzynarodowa aby ukarać sprawców, w szczególności wysunięto propozycję ustanowienia międzynarodowego trybunału karnego.
The aim of this paper is to discuss the persecution of the Iraqi Yezidis by the so-called Islamic State of Iraq and Syria that took place over the last years, to present its political and religious background, and to analyse its legal consequences, which includes the possibility of punishing the perpetrators under international law. The article consists of three main parts: The first one gives a short account of the history and theology of Yezidism; the second part presents the origin and course of the religious persecution of the Yezidis; and the third part suggests some legal actions that could be undertaken by the international community with a view to punishing the perpetrators. The final section of this paper proposes the establishment of an international criminal court as an alternative solution to solve the problem of how perpetrators should be punished in such cases. 
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 345-367
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność stosowania podstępu przez rzecznika dyscyplinarnego podczas przesłuchania obwinionego w postępowaniu dyscyplinarnym policjantów
The admissibility of the use of deception by the disciplinary ombudsman during the interrogation of the accused in the disciplinary proceedings of police officers
Допустимость использования дисциплинарным уполномоченным уловки в ходе допроса обвиняемого в дисциплинарном производстве в отношении сотрудников полиции
Допустимість застосування підступу дисциплінарним речником під часдопиту обвинувачених у дисциплінарному провадженні поліцейських
Autorzy:
Jasińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33533862.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
podstęp
odpowiednie stosowanie
postępowanie karne
odpowiedzialność dyscyplinarna
deception
appropriate application
criminal proceedings
disciplinary responsibility
уловка
надлежащее применение
уголовное разбирательство
дисциплинарная ответственность
підступ
відповідне використання
кримінальне провадження
дисциплінарна відповідальність
Opis:
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie zagadnienia możliwości zastosowania podstępu podczas przesłuchania policjanta przez rzecznika dyscyplinarnego w ramach prowadzonego postępowania dyscyplinarnego. Kwestia odpowiedzialności dyscyplinarnej policjantów nie budzi wątpliwości, gdyż Policja jako zawód zaufania publicznego musi spełniać wyższe standardy moralne. Dlatego też występowanie tego rodzaju odpowiedzialności jest zasadne. Należy jednak pamiętać, że prowadzenie postępowania dyscyplinarnego nie może być dowolne, musi podlegać gwarancjom konstytucyjnym. Pierwszą kwestią, która została zbadana, jest możliwość odpowiedniego zastosowania przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących warunków przesłuchania obwinionego, jako że ustawa resortowa w tym zakresie milczy, a odesłanie w niej zawarte do przepisów K.p.k. jest ograniczone i nie zawiera uregulowań w tym zakresie. Posłużono się metodą dogmatyczno-prawną, która doprowadziła do sformułowania wniosku, że na zasadach analogii legis dopuszczalne jest odpowiednie stosowanie przepisów o przesłuchaniu obwinionego z K.p.k. do postępowania dyscyplinarnego policjantów, a co za tym idzie, zdaniem autorki, możliwe jest stosowanie podstępu w sposób limitacyjny, uzależniony od indywidualnej sprawy.
The subject of this article revolves around the issue of the admissibility of the use of deception during the interrogation of a police officer by a disciplinary ombudsman in the course of disciplinary proceedings. The issue of the disciplinary responsibility of police officers is not in question, as the police – as a profession of public trust – must meet higher moral standards. Therefore, the existence of this type of accountability is justified. Nevertheless, it is important to remember that the conduct of disciplinary proceedings cannot occur on a discretionary basis and must be subject to constitutional guarantees. The first aspect examined was the possibility of the application of appropriate provisions of the Code of Criminal Procedure, which relate to the conditions of interrogation of the accused, as the ministerial act does not provide any information in this respect and the reference to the provisions of the aforementioned Code is limited and does not contain any regulations in this respect. The use of a dogmatic-legal method led to the conclusion that based on the principles of the legis analogy, it is permissible to appropriately apply the provisions on the interrogation of the accused contained in the Code of Criminal Procedure during the disciplinary proceedings of police officers. According to the author, it is consequently possible to apply deception in a limiting manner, depending on the individual case.
Предметом настоящей статьи является изложение вопроса о возможности использования уловки в ходе допроса сотрудника полиции дисциплинарным уполномоченным в рамках дисциплинарного производства. Вопрос о дисциплинарной ответственности в данном случае не вызывает сомнений, поскольку сотрудники полиции, как представители профессии общественного доверия, должны соответствовать более высоким моральным стандартам. Поэтому существование данного вида ответственности является законным. Однако следует помнить, что ведение дисциплинарного производства не может быть произвольным и должно подчиняться конституционным гарантиям. Первый вопрос, который был рассмотрен – это возможность надлежащего применения положений Уголовно-процессуального кодекса об условиях допроса обвиняемого, поскольку ведомственный закон в этом отношении ничего не говорит, а содержащаяся в нем ссылка на положения Уголовно-процессуального кодекса ограничена и не содержит норм относительно этой области. В статье использован догматико-правовой метод, который позволил сформулировать вывод о том, что согласно принципам аналогии legis допустимо надлежащее применение положений о допросе обвиняемого из Уголовно-процессуального кодекса также к дисциплинарным производствам в отношении сотрудников полиции, и поэтому, по мнению автора, можно применять уловку в ограничительном порядке, в зависимости от конкретного случая.
Предметом статті є представлення питання про можливість застосування підступу під час допиту поліцейського дисциплінарним речником у рамках дисциплінарного провадження. Питання дисциплінарної відповідальності поліцейських не викликає жодних сумнівів, адже Поліція, як професія, яка користується суспільною довірою, має відповідати вищим моральним стандартам. Тому наявність такого виду відповідальності є виправданою. Проте слід пам’ятати, що здійснення дисциплінарного провадження не може бути свавільним і відбуватися з урахуванням конституційних гарантій. Перше питання, яке розглядалося, це можливість належного застосування положень Кримінально-процесуального кодексу щодо умов допиту обвинувачених, оскільки відомчий акт про це нічого не говорить, а посилання в ньому на положення Кримінально-процесуального кодексу є обмеженим і нерегульованим у цьому відношенні. Використано догматично-правовий метод, який допоміг сформулювати висновок про допустимість на підставі законодавчої аналогії належного застосування положень КПК про допит обвинуваченого до дисциплінарного провадження поліцейських, і, таким чином, на думку автора, можна обмежено використовувати підступ, залежно від конкретної справию.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 27-42
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies