Temat: commercial law company - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Charakterystyka i fenomen spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w słowackim porządku prawnym
Characteristics and the phenomenon of a limited liability company in the Slovak legal order
Autorzy:: Palka, Karolina Judyta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1026640.pdf
Data publikacji:: 2021-01-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
prawo spółek
spółka
słowacki kodeks handlowy
limited liability company
company law
company
slovak commercial law
Opis:: W artykule starano się scharakteryzować najważniejsze właściwości słowackiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, próbując tym samym wytłumaczyć jej fenomen, polegający na tym, że ten rodzaj spółki jest najczęściej wybieranym przez przedsiębiorców na Słowacji. Tekst został podzielony na cztery zasadnicze części, w których przedstawiono przede wszystkim poszczególne zalety słowackiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W pierwszej części tekstu podano podstawowe informacje. W kolejnej zaprezentowano najważniejsze informacje dotyczące poszczególnych organów tej spółki. W części trzeciej podjęto próbę krótkiego wyjaśnienia braku zainteresowania prostą spółką akcyjną, która niejako miała być dużo bardziej przystępna dla przedsiębiorców. Z kolei w ostatnim, czwartym fragmencie zawarto podsumowanie, przedstawiające w punktach najważniejsze cechy słowackiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które czynią ją najbardziej atrakcyjną dla przedsiębiorców.
The article attempts to characterize the most important properties of a Slovak limited liability company, trying to explain its phenomenon, which is the fact that this type of company is most frequently selected by entrepreneurs in Slovakia. The text has been divided into four main parts, which present the individual advantages of the Slovak limited company. The first part of the text presents basic information. The second one presents the most important information on individual bodies of this company. The third part tries to explain briefly the lack of interest in a simple joint-stock company, which, in theory, is supposed to be more accessible to entrepreneurs. The last fourth fragment contains a short summary, presenting in points the most important features of the Slovak limited company, which make it the most attractive for entrepreneurs.
Źródło:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2020, 3; 127-144
1898-2166
Pojawia się w:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The Issue of The Ultra Vires Principle in Turkish Company Law: Has It Been Abolished or Just Hidden?
Autorzy:: Yasan, Mustafa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046666.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: zasada ultra vires
turecki kodeks handlowy
tureckie prawo spółek
zdolność prawna
spółki handlowe
Ultra vires principle
Turkish Code of Commerce
Turkish Company Law
Capacity to have rights and obligations
Commercial companies
Opis:: The Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.
Turecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności prawnej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która została inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włączając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w kodyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwagę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawodawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 359-375
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki