Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "civil law" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Późnorzymskie ustawodawstwo państwowe przeciw Żydom (IV–V wieku). Egzemplifikacja na podstawie ograniczeń praw obywatelskich
Autorzy:
Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Judaismus
römisches Recht
römisches Kaiserreich
bürgerliche Freiheiten
Kodex des Theodosius
Judaism
Roman Law
Roman Empire
Civil Liberties
Theodosianus Codex
judaizm
prawo rzymskie
cesarstwo rzymskie
swobody obywatelskie
Kodeks Teodozjański
Opis:
Przedmiotem publikacji są cesarskie ograniczenia ogłoszone względem Żydów przez rzymskich cesarzy chrześcijańskich w okresie późnego cesarstwa. Opracowanie zawęża tą problematykę tylko do dziedziny prawodawczej, ponieważ skupia się tylko na późnoantycznym ustawodawstwie skierowanym przeciwko wyznawcom judaizmu. Materiał źródłowy stanowią, zamieszczone w Kodeksie Teodozjańskim, cesarskie rozporządzenia ogłoszone w latach 339-438. Ustawodawcy zakazali wyznawcom judaizmu zawierania małżeństw mieszanych oraz nabywania niewolników-chrześcijan. Ograniczeniom uległy również kwestie zdolności sporządzania przez nich ważnych testamentów. Żydom zakazano również, bez specjalnego pozwolenia ze strony władz państwowych,  nie tylko budowania nowych synagog, ale również remontowania już istniejących świątyń żydowskich. Na początku V wieku cesarze także zdecydowali się podjąć kroki prawne w kierunku ograniczenia wyznawcom judaizmu praw publicznych, bowiem ustawowo zakazano im sprawowania niektórych urzędów. Wszystkie te ustawy z całą pewnością pogarszały sytuację prawną tej grupy ludzi.
The subject of this publication are the imperial restrictions announced toward the Jews by the Christian Roman emperors in the late Empire. The author narrows these issues only to the field of legislation, because he focuses only on late-antique legislation directed against the followers of Judaism. The source material is, contained in the Theodosianus Codex, imperial regulation promulgated in the years 339-438. The lawmakers banned the followers of Judaism to undertake mixed marriages and to acquire Christian-slaves. The restrictions were also issues about the ability to draw up their important testaments. The Jews were also forbidden, without special permission from the state authorities, not only to build new synagogues, but also repair already existing Jewish temples. At the beginning of the fifth century emperors also decided to take legal steps towards reducing the civil rights of the followers of Judaism, because the statutes prohibit the exercise of certain offices. All these laws certainly worsened the legal situation of this group of people.
Gegenstand des folgenden Artikels sind kaiserliche Begrenzungen gegenüber den Juden, eingeführt durch römische christliche Kaiser in der späten Kaiserzeit. Die Problematik wird hier auf den rechtlichen Bereich eingegrenzt, indem eine besondere Aufmerksamkeit auf die spätantike Rechtsprechung gerichtet gegen die Anhänger des Judaismus gelegt wird. Das Quellenmaterial bietet kaiserliche Erlasse aus den Jahren 339‒338 und enthaltenen im Kodex des Theodosius. Die Gesetzgeber verboten den Juden, Mischehen einzugehen sowie christliche Sklaven zu erwerben. Einige Begrenzungen bezogen sich auch auf die Fähigkeit, rechtsgültige Testamente anzufertigen. Ohne eine spezielle Erlaubnis der Staatsmacht wurde den Juden auch verboten, neue Synagogen zu errichten, und bestehende jüdische Tempel zu renovieren. Anfang des 5 Jh. haben die Kaiser einige rechtliche Schritte unternommen, den Anhängern des Judentums öffentliche Freiheiten zu begrenzen, indem ihnen die Bekleidung bestimmter Ämter verboten wurde. Alle diese Erlasse haben zweifelsohne die rechtliche Stellung dieser Personen verschlechtert.   
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 109-122
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gouvernance de la religion et liberté de conscience
Governance of religion and freedom of conscience
Zarządzenie kwestiami religijnymi i wolnością sumienia
Autorzy:
Aguilon, Claire
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043996.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
liberté de conscience
épistémologie religieuse
démocratie
droits civiques
droits politiques
freedom of conscience
religious epistemology
democracy
civil rights
political rights
religious freedom
freedom of conscience and religion
Law on Religion
wolność sumienia
epistemologia religii
prawa obywatelskie
demokracja
prawa polityczne
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
Opis:
La religion est souvent conçue comme une limite à la liberté de conscience. Cependant, du point de vue de la philosophie de la religion, il est nécessaire de souligner l'importance de l'adoption de la démocratie, qui reconnaît la liberté de conscience comme un moyen mais aussi comme finalité du pouvoir politique, en tant que principe de gouvernement. La limitation de la liberté de conscience par la religion peut être expliquée, sur le plan anthropologique, par la fonction dentitaire assurée par la religion. Néanmoins, la religion, pouvant exister sans être acceptée par tous, n'implique pas en elle-même une telle contrainte. Au-delà de la preuve d'une possible coexistence de la religion et du pluralisme politique, la religion implique intrinsèquement la reconnaissance de la liberté de conscience, résultant de la condition humaine elle-même. En retour, la foi en la valeur égale de la conscience de chaque être humain apparaît comme une motivation de la consécration juridique de la liberté de conscience.
Wpływu religii na wolność sumienia nie sposób wyjaśnić za pomocą prostych schematów. Często religia jest postrzegana jako ograniczenie wolności sumienia. Z perspektywy filozofii religii należy jednak podkreślać znaczenie wyboru demokracji jako zasady ustroju. Na poziomie antropologicznym ograniczanie znaczenia wolności sumienia przez religię może być wyjaśniane z odwołaniem się do funkcji identyfikacyjnej realizowanej przez religię. Z drugiej strony, dla swego istnienia religia nie potrzebuje akceptacji ze strony wszystkich. Poza tym, że istnieją oczywiste dowody na możliwą koegzystencję religii i pluralizmu politycznego, religia zakłada w swojej istocie uznanie wolności sumienia. Poszanowanie wolności sumienia wynika z samej natury człowieka. Religia pozwala człowiekowi na przekroczenie jego tożsamości kulturowej. Natomiast wolność sumienia opiera się na przekonaniu o równej wartości sumienia każdego człowieka. Nie jest ona jedynie środkiem, ale również jednym z celów władzy politycznej. Religia i wolność sumienia mają wspólne podstawy. Prawne uznanie wolności sumienia ma pośredni wpływ na religię poprzez regulacje dotyczące korzystania z tej wolności.
The influence of religion on the freedom of conscience cannot be defined in simple terms. Religion is often conceived as limiting the freedom of conscience. However, from the perspective of the philosophy of religion it is necessary to underline the significance of the adoption of democracy as a principle of government. The limitation of the freedom of conscience by religion could be explained, on an anthropological level, by the identity function realized by religion. Nevertheless, religion can exist without being accepted by all. Beyond the evidence of a possible coexistence of religion and political pluralism, religion inherently implies the recognition of the freedom of conscience. The respect for the freedom of conscience results from the human condition itself. Religion makes it possible to transcend one’s cultural identity. In return, the freedom of conscience is based on a faith in the equal value of the conscience of every human being. The latter is recognized not only as the means but also as one of the purposes of political power. Religion and the freedom of conscience seem to derive from common foundations. The legal recognition of the freedom of conscience has a concomitant impact on religion by the regulation of its exercise.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 135-166
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowny jako podmiot administrujący w sprawach z zakresu administracji stanu cywilnego
The religious minister as an administrative entity in cases concerning civil status administration
Autorzy:
Tunia, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043512.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
public administration
civil status administration
administrative entity
marriage
religious minister
churches and religious organizations
religious organization
Law on Religion
administracja publiczna
administracja stanu cywilnego
duchowny
małżeństwo
podmiot administrujący
kościoły i związki wyznaniowe
prawo wyznaniowe
osoba duchowna
Opis:
Przedmiotem artykułu jest ukazanie charakteru i katalogu zadań wykonywanych przez podmioty należące do kościołów i innych związków wyznaniowych w zakresie administracji stanu cywilnego. W związku z tym  w pierwszej części artykułu wyjaśnione zostały podstawowe pojęcia stosowane w publikacji, a następnie wskazany został krąg podmiotów administrujących w systemie administracji stanu cywilnego. Dokonana została analiza zadań, jakie realizowane są przez podmioty wyznaniowe (duchownych) jako podmioty wykonujące określone zadania z zakresu administracji stanu cywilnego. Zadania te sprowadzają się do wykonywania określonych czynności związanych z zawarciem i rejestracją małżeństwa w trybie określonym w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Są to zadania wykonywane w sytuacjach zwyczajnych oraz w przypadkach nadzwyczajnych tj. w razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron zawierających małżeństwo. W konkluzji rozważań stwierdzono, że funkcje, jakie w toku procedury zawarcia małżeństwa w trybie art. 1 § 2 k.r.o. sprawuje duchowny mają charakter zadań zleconych z zakresu administracji publicznej. Podstawę do ich wykonania stanowią odpowiednie przepisy prawa państwowego. W toku tych czynności duchowny działa nie we własnym imieniu, ale jako organ osoby prawnej, którą jest określona jednostka organizacyjna kościoła lub innego związku wyznaniowego (np. parafia). Wykonując te czynności duchowny jest podmiotem administrującym, który realizuje tę funkcję w imieniu kościoła lub innego związku wyznaniowego uprawnionego do stosowania wyznaniowej formy zawarcia małżeństwa na podstawie odpowiednich przepisów prawa.
The aim of the article is to present the character and variety of tasks performed by entities belonging to churches and other religious organizations as far as civil status administration is concerned. In the first part, the key terms used in the article, such as civil status administration and administrative entity, are introduced and explained. Then the administrative entities involved in the system of civil status administration are enumerated, which is followed by the analysis of the tasks realized by religious entities (religious minister) as subjects engaged in the administration of civil status. These tasks concern activities connected with concluding and registering marriages in accordance with Art. 1 § 2 of the Family and Guardianship Code. They are carried out under ordinary as well as extraordinary circumstances, that is, in cases of direct life threat to one of the parties concluding a marriage. The article concludes by arguing that that the functions performed by the religious minister in the course of the procedure of concluding a marriage in accordance with Art. 1 § 2 of the Family and Guardianship Code have the character of administrative tasks delegated to public administration. The basis for their execution of these functions are appropriate regulations of state law. When performing these activities, the religious minister does not act on his behalf but as a body of a legal entity which is a particular organizational unit of a church or some other religious organization (e.g., a parish). Thus, the religious minister is an administering entity who carries out this function on behalf of a church or some other religious organization entitled to apply the religious form of concluding a marriage in accordance with relevant legal regulations.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 7-26
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo odmowy zeznań przez duchownego w polskiej i niemieckiej procedurze cywilnej – analiza prawno-porównawcza
The right to refuse testimony by a clergyman in the Polish and German civil procedure – a legal comparative study
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043485.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
clergyman
witness
testimony
confession
right to refuse to testify
code of civil procedure
civil proceedings – Poland – Germany
Polen – Deutschland – der Geistliche
das Zivilprozessordnung
das Zeugnisverweigerung
Law on Religion
freedom of conscience and religion
postępowanie cywilne – Polska – Niemcy
kodeks postępowania cywilnego
prawo odmowy zeznań
świadek
zeznania
duchowny
wolność sumienia i religii
osoba duchowna
Opis:
Polski Kodeks Postępowania Cywilnego w art. 261 § 2 zd. 2 przewiduje możliwość odmowy zeznań przez duchownego co do faktów powierzonych mu na spowiedzi, przy czym jest to regulacja odmienna względem innych polskich procedur, które zazwyczaj zawierają w odniesieniu do takich faktów bezwzględny zakaz dowodowy. W doktrynie zgłaszane są postulaty zmiany rozwiązań zastosowanych w procedurze cywilnej, która w ocenie wielu autorów nie chroni należycie duchownych i osób powierzających im informacje. W tym stanie rzeczy punktem odniesienia są odpowiednie unormowania obce, które dostarczyć mogą gotowych rozwiązań lub wskazać właściwy kierunek zmian normatywnych, jak też zwrócić uwagę na potencjalne problemy występujące na gruncie odmiennych regulacji i ich stosowania. Celem artykułu jest przedstawienie zastosowanych w niemieckiej Zivilprozessordnung rozwiązań w zakresie prawa odmowy zeznań przez duchownego i porównanie ich z obecnymi przepisami polskiej procedury cywilnej. Analiza prawno-porównawcza obejmuje model regulacji w zakresie prawa odmowy zeznań przez duchownego, zakres podmiotowy i przedmiotowy tego prawa, kwestie dotyczące pouczenia duchownego o jego uprawnieniach, dopuszczalność składania zeznań, możliwość zwolnienia od obowiązku zachowania tajemnicy oraz zagadnienie ochrony informacji powierzonych duchownym poza sprawowaniem duszpasterstwa.
Section 261 para. 2 of the Polish Code of Civil Procedure provides for the possibility to refuse testimony by a clergyman regarding facts revealed to him during confession. This regulation differs from other Polish legal procedures, which usually treat such facts as inadmissible evidence. There is an ongoing debate in the doctrine about changing the rules of the civil procedure, which, as many authors argue, does not properly protect the clergy and people who reveal information to them. Given that, a point of reference can be sought in foreign regulations, which may provide ready solutions or indicate the right direction of normative changes as well as shed some light on some potential problems with the interpretation and application of regulations already introduced in other countries. This article aims to present the regulations of the German Zivilprozessordnung concerning the clergyman’s right to refuse testimony and to compare them with the current provisions of the Polish Code of Civil Procedure. The legal-comparative analysis concerns the model of legal regulation of the right to refuse testimony by clergymen, the subjective and objective scope of this right, the duty of the judge to advise the clergyman of his rights, the admissibility of the clergyman’s testimony and the issue of protecting information revealed to clergymen outside his pastoral service.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 157-181
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE SCIENCE OF LAW REGARDING NEW LEGAL CONTRACTUAL COMMERCIAL INSTITUTIONS FROM THE POINT OF VIEW OF THE CONTINENTAL CIVIL LAW SYSTEMS: THE SPANISH AND GERMAN EXAMPLES
Autorzy:
Palao-Uceda, Juan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915790.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
science of law
Roman law
codification
civil law
new contracts
Opis:
This article tries to return to the essence of civil law which, with a little more than ten key contractual institutions, allows all disputes created from newly founded institutions to be examined and interpreted. If law is science it must be ableto be reduced to a set of basic concepts that have been coined and concluded from daily contractual practice and, almost in their entirety, have been in force over time. Hence the study of Roman law and Roman legal tradition remain a constantreference to our continental law. However, this does not prevent them from being open to gradual enrichment.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2018, 35, 4; 73-102
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność potwierdzenia czynności prawnych dokonanych w braku lub z przekroczeniem umocowania do działania za wyznaniową osobę prawną, w świetle nowelizacji art. 39 kodeksu cywilnego
Admissibility of confirming legal actions performed on behalf of legal persons of religious organizations without or outside the mandate of representation in light of the amendment to Article 39 of the Polish Civil Code
Autorzy:
Strzała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044027.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
civil law
legal person of a religious organization
development of internal will
suspended ineffectiveness
confirmation; restrictions to representation
limits of the mandate of representation
prawo cywilne
wyznaniowa osoba prawna
wytworzenie woli wewnętrznej
bezskuteczność zawieszona
potwierdzenie
ograniczenia reprezentacji
granice umocowania
Opis:
Z dniem 1 marca 2019 r. zmieniono art. 39 kodeksu cywilnego, wprowadzając jednoznacznie sankcję bezskuteczności zawieszonej umowy zawartej za osobę prawną w braku lub z przekroczeniem umocowania do chwili potwierdzenia lub upływu terminu wyznaczonego do tegoż. W przypadku wyznaniowych osób prawnych dopuszczalność i skuteczność potwierdzenia takiej wadliwej czynności prawnej w wielu przypadkach może budzić poważne wątpliwości. Niejednokrotnie prawo własne nie przewiduje w sposób jasny organu właściwego w sprawach potwierdzania wadliwych oświadczeń woli. Kontrowersje co do skuteczności potwierdzenia powstają także w sytuacji, gdy normy ustrojowe wyznaniowych osób prawnych przewidują wyłącznie poprzedzające zawarcie umowy akty współdziałania podmiotów uczestniczących w wytworzeniu ich woli wewnętrznej. W niektórych przypadkach nie będzie możliwe uzupełnienie brakujących aktów współdziałania z uwagi na ukształtowanie norm kompetencyjnych. Dodatkowo w przypadku zastrzeżenia w prawie własnym wspólnoty religijnej sankcji nieważności dochodzi do rozbieżności pomiędzy systemami prawnymi – prawa państwowego i prawa wewnętrznego.
Article 39 of the Polish Civil Code was amended on March 1, 2019. One of the changes brought in by the amendment is the sanction of suspended ineffectiveness of a contract concluded on behalf of a legal entity without or outside the mandate of representation, which applicable until the contract is confirmed or until a given contract confirmation date. As far as legal persons of religious organizations are concerned, the admissibility and effectiveness of confirming such defective legal actions may raise serious doubts in many cases. The internal law of a religious organization often fails to clearly indicate a body competent for confirming defective declarations of will. Controversies over the effectiveness of such confirmations also arise in cases when the institutional norms of legal persons of religious organization permit only acts of cooperation between subjects participating in developing their internal will before a contract is concluded. In some cases, it will be impossible to supply the missing acts of cooperation due to the shape of relevant competence norms. In addition, when the internal law of a religious organization includes the sanction of contract ineffectiveness, there arises a conflict between the two legal systems – state law and internal law of a religious organization.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 83-99
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokonywanie czynności procesowych przed sądem kościelnym jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 12 stycznia 2017 r., I ACa 676/16
Acting in litigation before an ecclesiastical court as a circumstance excluding the parties’ liability for the infringement of personality rights. Commentary to the judgment of the Court of Appeals in Białystok of 12 January 2017, I ACa 676/16
Autorzy:
Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043381.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
personality rights
canon law
civil law
ecclesiastical court
dobra osobiste
prawo kanoniczne
sąd kościelny
prawo państwowe
Opis:
Glosa omawia wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, w którym sąd ten uznał działanie w ramach czynności stron procesu przed sądem kościelnym za okoliczność wyłączającą odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych osoby fizycznej. Według autorki glosy na aprobatę zasługuje zarówno stanowisko co do dopuszczalności drogi sądowej przed sądami państwowymi w sprawach o ochronę dóbr osobistych naruszonych przed sądem kościelnym, jak też pogląd, iż ochrona dóbr osobistych nie przysługuje w przypadku zaistnienia okoliczności wyłączających bezprawność naruszenia takiego dobra. Działanie przed sądem kościelnym, którego funkcjonowanie aprobowane jest w ustawodawstwie państwowym, mieści się w grupie przypadków działania w ramach porządku prawnego. Kwalifikacja działania w ramach przysługujących stronie praw procesowych, zarówno w przypadku działań przed sądem państwowym, jak i sądem kościelnym, wymaga stwierdzenia, że działania te są oparte na istniejącym prawie podmiotu do działania, działaniu w granicach kompetencji zakreślonych przez porządek prawny, przytaczaniu okoliczności prawdziwych (lub co do których istnieją uzasadnione podstawy do uznawania ich za prawdziwe) w sposób oględny i w zakresie niezbędnym dla realizacji własnego prawa.
This commentary discusses the judgment entered by the Court of Appeals in Białystok, Poland, wherein the court held that the circumstance of acting in litigation before an ecclesiastical court excluded the parties’ liability for the infringement of personality rights. In the author’s opinion, the decision merits approval both as to the view concerning the admissibility of the judicial path before a state court in matters of the protection of personality rights violated before an ecclesiastical court and as to the claim that the protection of personality rights is not available in circumstances excluding the unlawfulness of such a violation. Acting before an ecclesiastical court, which operates with the approval of state legislation, fits within the group of cases in which one is acting within the boundaries of the legal order. The legal qualification of activities arising from a party’s procedural rights, whether acting before a state court or an ecclesiastical court, requires verifying whether such activities are based on the existing legal right of a subject to act, which means acting within the competence set out by the legal order, citing true facts (or justifiably regarded as true) in a moderate manner and to the extent necessary for the enforcement of the party’s right.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 421-440
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja odpowiedzialności państwa za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy – czy współcześnie obowiązujące porządki prawne zapewniają skuteczną (prawną i sądową) ochronę poszkodowanemu i państwu? – kilka uwag na temat prawa niemieckiego, polskiego or
The institution of the State’s liability for detrimental acts of officials – do today binding legal orders give effective (legal and judicial) protection to the victim and the State? – some remarks on German, Polish and European Union law from Roman law p
Autorzy:
Krygier, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046508.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo rzymskie
prawo Unii Europejskiej
niemieckie prawo cywilne
polskie prawo cywilne
delikty
odpowiedzialność państwa za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy
ochrona prawna i sądowa
interes poszkodowanego a interes państwa
Roman law
European Union law
German civil law
Polish civil law
tort law
State’s liability for detrimental acts of officials
legal and judicial protection
victim’s interest and State’s interest
Opis:
Instytucja odpowiedzialności państwa za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy ma swoje korzenie w starożytnych systemach prawnych, w szczególności w prawie rzymskim. Ze względu na fakt, iż Rzymianie nie wyróżniali państwa jako osoby prawnej w dzisiejszym tego słowa znaczeniu, w sposób jasny wyjaśnia dlaczego winny urzędnik (łac. magistratus) ponosił osobistą odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy wykonywaniu swoich obowiązków. W tym systemie prawnym, państwo w pełni chroniło swoje interesy, podczas gdy poszkodowani mogli pozywać tylko niektórych urzędników, co nie gwarantowało im (tj. poszkodowanym) skutecznej (prawnej i sądowej) ochrony. Na przestrzeni wieków, instytucja ta stopniowo ewoluowała od osobistej odpowiedzialności urzędnika do odpowiedzialności państwa, m.in. w Niemczech i w Polsce. Współcześnie, uczeni jak i praktykujący prawnicy zastanawiają się, czy obowiązujące przepisy prawne w obu państwach zapewniają skuteczną (prawną oraz sądową) ochronę za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy: poszkodowanemu względem państwa z jednej strony, a państwu względem winnego urzędnika z drugiej strony. Wydaje się, że nie ma zbyt wielu wątpliwości w odniesieniu do ochrony poszkodowanego, czego nie można stwierdzić w stosunku do ochrony interesów państwa. Zastanawiające jest również zagadnienie, w jaki sposób instytucja ta funkcjonuje w prawie Unii Europejskiej? Ponieważ obecnie instytucja odpowiedzialności państwa, a w szczególności jej skuteczność, jest szeroko dyskutowana w środowisku prawnym, głównym celem autorki jest podjęcie próby odpowiedzi na pytanie zawarte w tytule niniejszej publikacji.
The institution of State’s liability for detrimental acts of officials has its roots in ancient legal systems, especially in Roman law. Due to the fact that the Romans did not recognize the State as the legal person in today’s meaning, it clearly explains why a guilty official (lat. magistratus) bore personal liability for damage caused in exercising his duties. In this legal system the State completely protected its interests while the victims could only sued some of guilty magistrates what it did not guarantee them (i.e. the vicitims) effective (legal and judicial) protection. Over centuries, the institution has gradually evaluated from magistrate’s personal liability to the State’s liability (i.a. in Germany and in Poland). Nowadays, scholars and practising lawyers ponder over if binding provisions in both countries give effective (legal and judicial) protection for detrimental acts of officials: the victims against the State on the one hand and the State against the deliquent official on the other hand. It seems that there are no so many doubts about the victim’s protection, what it cannot be said in relation to the protection of the State’s interests. It is also interesting how this institution functions in the European Union? Because of the fact that the institution of the State’s liability, and in particular its effectiveness, is widely discussed in legal community, the main aim of the author is to take an attempt to answer the question which is posed in the topic.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 209-219
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunek działań prawodawczych ustawodawcy w stosowaniu prywatnej i hybrydowej formy działania w administracji publicznej
The direction of legislative activity by legislator in the use of the private and hybrid form of action in public administration
Autorzy:
Bieś-Srokosz, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046417.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawne formy działania
hybrydowe prawne formy
umowa cywilnoprawna
konsensualne prawne formy
legal forms of action
hybrid legal forms
civil law agreements
consensual legal forms
Opis:
Działania prawodawcze ustawodawcy w ostatnich latach można podzielić na te, które ukierunkowane są na stanowienie umowy cywilnoprawnej jako jednej z dominujących form działania w administracji publicznej oraz na te, które ukierunkowane są na stanowienie hybrydowych prawnych form działania w przepisach prawa administracyjnego. Obydwa kierunki działalności normodawcy nie spotykają się z aprobatą w środowisku naukowym. W związku z tym, podnoszony jest w doktrynie głos dokonania ponownej klasyfikacji prawnych form działania z uwzględnieniem, tych form, które ze względu na mieszane cechy (prawa publicznego i prawa prywatnego) przysparzają wiele wątpliwości interpretacyjnych oraz przyczyniają się do zwiększenia chaosu terminologicznego w siatce podstawowych pojęć prawa administracyjnego.
Legislative activities of the legislator in recent years can be divided into those that are focused on the drafting a civil law agreement as one of the dominant forms of action in public administration and those focused on the drafting of hybrid legal forms of action in administrative law. Both fields of activity of the legislator do not meet with approval in the scientific community. In connection with this, the voice of re-classifying legal forms of action is taken into account, including those forms which, due to mixed features (public law and private law) create many interpretative doubts and contribute to the increase of terminological chaos in the network of basic concepts within administrative law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 65-75
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsensualne formy działań administracyjnoprawnych zastępujące lub uzupełniające decyzje administracyjne
Consensual forms of administrative-legal actions replacing or supplementing administrative decisions
Autorzy:
Kamiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046418.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawne formy działania administracji publicznej
konsensualne formy działania w prawie administracyjnym
decyzja administracyjna
ugoda administracyjna
umowa cywilnoprawna w działaniach administracji publicznej
legal forms of public administration actions
consensual forms of actions in administrative law
administrative decision
administrative settlement
civil law agreement in public administration activities
Opis:
Opracowanie zostało poświęcone problematyce konsensualnych form działań organów administracji publicznej lub podmiotów prywatnych, które zastępują lub uzupełniają decyzje administracyjne. W pierwszej części rozważań analizie poddano konsensualne formy działań administracyjnoprawnych stanowiących alternatywne formy prawne załatwiania spraw administracyjnych. Alternatywność tego rodzaju form polega na możliwości wyboru formy prawnej załatwienia sprawy administracyjnej, pierwszeństwie użycia formy konsensualnej i subsydiarności decyzji administracyjnej albo możliwości zastąpienia (substytucji) już wydanej decyzji administracyjnej przez określony typ formy konsensualnej. W części drugiej analizy omówiono i poddano teoretycznej ocenie rozwiązania normatywne ustanawiające podstawy kompetencyjne do uzupełniania lub nawet konkretyzowania treści decyzji administracyjnych za pośrednictwem uprzednich lub następczych konsensualnych form działania organów administracji publicznej oraz podmiotów spoza systemu administracji publicznej.
The study has been devoted to the issues of consensual forms of administrative-legal actions replacing or supplementing administrative decisions. The first part of considerations deals with the consensual forms which are the alternative legal forms of disposing of the administrative matters. The alternativity of these forms lies in the choice of the legal form of administrative matter disposing, the priority of using the consensual form and the subsidiarity of the administrative decision or in the legal possibility of replacing (substitution) the already issued decision with the consensual form. The second part of the analysis was focused on the normative solutions establishing the competence bases for the complementing or even concretizing of the administrative decision content by means of the consensual forms of the administrative authorities and private entities actions.  
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 91-104
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontradyktoryjność postępowania apelacyjnego – wybrane zagadnienia
Adversarial character of civil appeal proceedings – selected issues
Autorzy:
Rzewuski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046515.pdf
Data publikacji:
2020-10-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zasady prawa
zasada kontradyktoryjności
proces cywilny
postępowanie odwoławcze
principles of law
adversarial principle
civil proceedings
appeal proceedings
Opis:
Na gruncie poszczególnych gałęzi prawa wyróżnia się tzw. naczelne zasady prawa, będące odzwierciedleniem podstawowych założeń danej dziedziny prawa. Do takich zasad na gruncie postępowania cywilnego, zaliczana jest zasada kontradyktoryjności. W najbardziej ogólnym ujęciu oznacza ona obciążenie stron procesowych ciężarem przytaczania okoliczności faktycznych i zgłaszania dowodów na ich poparcie. Kognicja sądu cywilnego, w myśl tej zasady, sprowadza się jedynie do oceny zaoferowanego przez strony materiału dowodowego i wydania na tej podstawie stosownego rozstrzygnięcia. Wprowadzenie zasady kontradyktoryjności powinno w sposób odczuwalny przyczynić się do stworzenia szybkiego i efektywnego mechanizmu służącego do wymierzania sprawiedliwości na podstawie materiału dowodowego zaoferowanego przez strony. Nagrodą za należyte wywiązanie się z nałożonego ustawą obowiązku wykazania swoich racji, winno być wygranie procesu.
Among the particular branches of law, one can distinguish the so-called primary principles of law. They mirror the basic assumptions of a specific area of law. Adversarial principle is regarded as one of such principles within the field of civil proceeding. In the most general approach, the principle indicates the burden that rests on the parties – presenting factual situation and invoking evidence to support it. Under this rule, the cognition of civil court is limited solely to assessing the evidence introduced by parties and providing a suitable decision on this basis. Introduction of the adversarial principle ought to significantly contribute to creating a quick and efficient mechanism for bringing to justice based on evidence invoked by the parties. Winning the court case ought to constitute a reward for appropriate fulfillment of one’s law-imposed obligation to present rationale.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 101-118
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce procesu cywilnego w systematyce prawa rzymskiego
Position of civil procedure in the sistematization of Roman law
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046494.pdf
Data publikacji:
2020-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rzymski proces cywilny
ochrona praw prywatnych
systematyka prawa rzymskiego
Roman civil procedure (process)
sistematization of Roman law
Opis:
Z problematyką rzymskiej procedury cywilnej wiąże się pojawienie licznych i interesujących kwestii oraz pytań problematycznej natury. Przykładowo, pewne wątpliwości może wzbudzić publiczny czy też prywatny charakter tego postępowania. Artykuł przedstawia pewne wybrane kontrowersyjne problemy związane z miejscem procesu cywilnego w systematyce prawa rzymskiego. System prawa procesowego w antycznym Rzymie przechodził dynamiczną ewolucję aż do czasów Justyniana. Najistotniejsze, z punktu widzenia dydaktycznego wydaje się przedstawienie, godnego uznania i misternie skonstruowanego, podobnie jak całe rzymskie prawo prywatne, rzymskiego procesu formułkowego. Rzymianie nie dokonali całościowej kodyfikacji procesu cywilnego, nie był on także dla nich zasadniczo odrębnym działem prawa. Tematyka rzymskiej procedury cywilnej, ze względu na swój doniosły wpływ na rozwój i kształt rzymskiego prawa prywatnego, zawarta jest zazwyczaj w jednym z rozdziałów podręczników prawa rzymskiego. Właściwy sposób przedstawienia tego działu powinien pomóc studentom w zrozumieniu historycznego podłoża współczesnych kierunków rozwoju procedury cywilnej i prawidłowej ocenie humanistycznych wartości rzymskiego procesu cywilnego.
There are numerous and highly interesting problems and questions arising from the Roman law of civil procedure. We might have, for instance, some doubts becouse of public or private character this procedure. The article presents some controversial and selected issues considered with position of civil procedure in the sistematization of Roman law. The system of the law of procedure in ancient Rome had its own dynamic evolution down to Justynian period. The most important for the didactic purpose seems to be the Roman formulary procedure, which was intricate an has attracted the same admiration as Roman private law. The Roman had never gathered this procedure sistematically or studied it as an autonomous subject. The Roman law of civil procedure, in spite of its fundamental influence on the development and structure of the Roman system of private law, is usually confined to a chapter in textbooks on Roman law. The right way of enunciate this part should helps the students to understand the historical background of present trends in civil procedure and to appraise the humanistic factors working in them.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 427-448
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie regulacji umów o współdziałanie
On the need to regulate cooperation agreements in the Polish Civil Code
Autorzy:
Klaja, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1026546.pdf
Data publikacji:
2020-09-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
umowy o współdziałanie
spółka cywilmna
joint venture
konsorcjum
pool
cooperation agreements
civil law partnership
consortium,
Opis:
Przedmiotem publikacji jest problematyka umów o współdziałanie. W artykule dokonano krytycznej oceny aktualnego stanu regulacji, a także podjęto próbę określenia cech wspólnych oraz umiejscowienia form współdziałania w systemie prawa cywilnego poprzez delimitację przedmiotowych umów i typowych umów zobowiązaniowych, a także odwołanie się do prawa osobowego. Publikacja stanowi głos w dyskusji nad założeniami przyszłej regulacji umów o współdziałanie w Kodeksie cywilnym.
The subject of this article is the issue of cooperation agreements under Polish law. The article presents a critical assessment of the current legal regulation. It focuses on attempts to determine characteristic features and to place cooperation agreements in the civil law system by distinguishing between cooperation and typical agreements, as well as referring to the personal civil law. The publication is a voice in the discussion on the assumptions of the future regulation of cooperation agreements in the Polish Civil Code.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2019, 4; 87-98
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe dylematy realizacji prawa cywilnego w prawie administracyjnym w kontekście stosowania instrumentów administracyjnych (i odwrotnie). Poszukiwanie optymalnego modelu współistnienia obu sfer prawa w perspektywie współczesnych wyzwań, przy uwzględn
Basic dilemmas of implementing civil law in administrative law in the context of the use of administrative instruments (and vice versa).Searching for the optimal model of coexistence of both spheres of law in the perspective of contemporary challenges, ta
Autorzy:
Zdyb, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046415.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo administracyjne
prawo cywilne
instytucje hybrydowe
dylematy
relacje
poszukiwanie modelu prawa
system normatywny
administrative law
civil law
hybrid institutions
dilemmas
relations
searching for the legal model
normative system
Opis:
Podjęta w artykule problematyka dotyczy bardzo złożonych problemów występujących w ramach systemu prawa a dotyczących relacji prawa cywilnego i administracyjnego. Wskazanie granic pomiędzy oboma dziedzinami prawa, mimo że doktryna posługuje się wieloma kryteriami nie jest łatwe, ponieważ rozwiązywane przez prawo problemy są niejednokrotnie bardzo złożone i niejednorodne. Dlatego też bardzo często mamy do czynienia z wzajemnym przenikaniem się i dopełnianiem a przez to złożonym procesem współistnienia prawa cywilnego i administracyjnego. Owo skomplikowane współistnienie ma miejsce w większości sfer regulowanych prawem i dotyczących ładu publicznego w państwie. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na różnego rodzaju konstrukcje hybrydowe, gdzie relacje prawo cywilne – prawo administracyjne mogą być bardzo skomplikowane (Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, Narodowy Fundusz zdrowia, system ochrony konkurencji i konsumentów itd.,).Trzeba także zwrócić uwagę na problem przenikania się i wzajemnego dopełniania się prawa cywilnego i administracyjnego na gruncie prawa gospodarczego, zwłaszcza w zakresie dotyczącym obrotu instrumentami finansowymi, prawa bankowego, handlu zagranicznego, ochrony konkurencji a także porządkowania stosunków własnościowych itd. Właściwe rozwiązanie tych problemów jest dla prawników poważnym wyzwaniem.
The issues raised in the article concern very complex problems occurring within the legal system and relating to the relationship between civil and administrative law. Indication of the boundaries between both areas of law, although the doctrine uses many criteria, is not easy, because the problems solved by law are often very complex and heterogeneous. Therefore, very often we are dealing with the mutual penetration and complementation and thus with the complex process of coexistence of civil and administrative law. This complex coexistence takes place in most of the spheres regulated by law and concerning public order in the state. In this context, attention should be paid to various types of hybrid constructions, where civil law - administrative law relations can be very complicated (State Treasury, National Bank of Poland, National Health Fund, competition and consumer protection system, etc.). Attention should also be paid to the problem of penetration and complementation of civil and administrative law on the basis of commercial law, in particular in the area of trading in financial instruments, banking law, foreign trade, protection of competition as well as ordering ownership relations. The right solution to these problems is a serious challenge for lawyers.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 23-46
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Swoboda wyboru formy prywatnoprawnej w działaniach administracji publicznej
Freedom of choice of a private-law form in the public administration activity
Autorzy:
Kłosowska-Lasek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046467.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
swoboda umów
umowa cywilnoprawna
freedom of contracts
civil-law contract
Opis:
Artykuł dotyczy różnych aspektów możliwości wyboru formy prywatnoprawnej przez organy administracji publicznej. W pierwszym rzędzie odnosi się do możliwości stosowania w działalności administracji publicznej zasady swobody umów i jej ograniczeń. Przedstawia także zagadnienie dopuszczalności zawierania umów cywilnoprawnych bez wyraźnej podstawy prawnej, czy też dokonywania przez administrację wyboru między formami prawa cywilnego i administracyjnego.
The article concerns various aspects of the possibility of choosing a private law form by public administration bodies. In the first place, it refers to the possibility of applying the principle of freedom of contract, and its limitations, in public administration activity. It also presents the issue of the admissibility of concluding civil-law contracts without an explicit legal basis or choosing between forms of civil and administrative law.  
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 105-124
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies