Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wola" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Kapłańsko-ofiarniczy charakter egzystencji wierzącego w ewangelię
    Autorzy:
    Pindel, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622939.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    List do Rzymian
    analiza retoryczna
    propositio
    wola Boża
    intertekstualność
    kapłaństwo
    paraklet
    ofiara
    Opis:
    Artykuł bada przesłanie wersetów Rz 12,1-2 w ich kontekście literacko-retorycznym, przyjmując dispositio, jaką wypracował J.-N. Aletti, a według której jest to kolejna propositio perswazji obejmującej cały List do Rzymian. Chrześcijanin, który uwierzył ewangelii, jest wezwany do tego, by był gotowy do składania w ofierze całej swojej cielesnej egzystencji, w taki jednak sposób, by ona podobała się Bogu. Drogą nieodzowną do takiej postawy jest nonkonformizm wobec tego świata oraz uległość wobec przemieniającego działania Ducha Świętego, a co umożliwia właściwą ocenę podejmowanego postępowania.
    L'autore esamina ił messagio del testo Rom 12,1-2 nel sulo contesto letterario e retorico seguendo ił dispositio elaboratoda J.-N. Aletti, secondo cui questo sarebbe il successivo propositio di persuasione distesa su tutta la Lettera ai Romani. Ił cristiano che ha creduto nel Vangelo e chiamato di essere disposto ad ofrire tuta la sua esistenza corporale, perche questa sia piaciuta a Dio. Per ragiungere questo scopo ci vuole un attegiamento di non conformismo nei confronti di questo mondo come pure una dociliUt all' azione transformativa dello Spirito San to.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2010, 17; 151-189
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Initium fidei w ujęciu Jana Kasjana
    John Cassian’s concept of initium fidei
    Autorzy:
    Nocoń, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612483.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    łaska
    wolna wola
    initium fidei
    pelagianizm
    semipelagianizm
    synergizm
    grace
    free will
    pelagianism
    semi-pelagianism
    synergism
    Opis:
    The problem of the „beginning of faith” (initium fidei) was among those which vividly captured the attention of theologians at the beginning of the 5th century, particularly in the wider context of the controversy concerning the relationship between free will and God’s grace in the work of salvation. Generally it is assumed that John Cassian, concerned, on the one hand, to show the Pelagians the necessity of grace and the radical Augustinians, on the other, the need for cooperation with the work of divine grace, failed to avoid errors which would subsequently be referred to as semi-pelagianism. With regard to the „beginning of faith”, his error is supposed to consist in the fact that the salvific initiative could derive from man. This view, however, derives from an over simplification of the thought of the Abbot of St. Victor: not only because most of his comments underline the necessity for grace in order for faith to begin in man (theological argument), but also because even in his rare „semipelagian” affirmations Cassian speaks of scintilla of good will in man, without however calling this the moment of faith strictly understood (philological argument). Above all, however, it is forgotten that for Cassian, who was educated in the spirit of oriental theology, salvation is simultaneously divine and human and lacks any form of „arithmetical” parity between God and man, which would make man an equal partner with God in the work of salvation. For Cassian, everything concerning the primacy of God in salvation is beyond question and human efforts are nothing other than the response expected by the Divine Pedagogue of His pupils as He leads them along the path of salvation, from the initium fidei to its end.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 61; 359-371
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie człowieka w pismach Jana Kasjana
    The divinization of man in the writings of John Cassian
    Autorzy:
    Nocoń, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613859.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przebóstwienie
    obraz i podobieństwo
    wolna wola
    semipelagianizm
    divinization
    image and likeness
    free will
    semi-pelagianism
    Opis:
    One of the principal ideas in oriental anthropology is that of the divinization of man. The author studies this idea in John Cassian and draws the conclusion that not only was it known to Cassian, but indeed it is the filter through which he views the question of grace. The author arrives at this conclusion, above all, by underlining oriental monasticism as the original context of the theology of divinization. Cassian was trained as a theologian and monk in this very ambience. All of the elements of the concept of divinization are present in the writings of Cassian and the two biblical models for the qšwsij of man – its creation of man in the image and likeness of God (Gen 1: 26-27) and the Transfiguration on Mount Tabor (Mt 17: 1-8; Mc 9: 2-8; Lc 9: 28-36) – are widely commented on by Cassian and form the basis of his theological and ascetical teaching. Cassian’s doctrine on grace, which is deeply penetrated by the concept of divinization, propounds the idea that, after original sin, the likeness of God in man is destroyed, but the image of God in man – reason, free will, and conscience – remains. The grace of God, perceived through the prism of divinization, in Cassian implies not a “resurrection” of the dead nature of man, but a strengthening of his relationship with God, a passage from the condition of “slave” to that of “friend”. This teaching, characterized as it is by a salvific optimism which is typically oriental, according to the author, should no longer be regarded as a form of semipelagianism. Rather, but with due qualification, it should be regarded as a valid and interesting way of speaking on the perennially difficult quaestio of the relationship between grace and free will.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 185-197
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antropologiczne konsekwencje teorii analogia entis w kontekście aktów rozumu i woli
    Anthropological Consequences of the Theory of Analogia Entis in the Context of Acts of Reason and Will
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051074.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    analogia entis
    analogia bytu
    rozum
    wola
    poznanie
    działanie
    metateologia
    analogy of being
    reason
    will
    knowledge
    activity
    metatheology
    Opis:
    Artykuł podejmuje analizę zależności między prawdą Bożą a prawdą ludzką oraz między działaniem Bożym a działaniem ludzkim. Za podstawę takiej analizy obrano spostrzeżenia, że zasada orzekania o Bogu na podstawie analogii bytu odnajduje swoje źródło nie tyle w zależności między logiką ludzkiego dyskursu a metalogiką prawdy Bożej, ile między samą rzeczywistością Boską a rzeczywistością ludzką. Jeśli więc źródłowo analogia entis dotyczy samej rzeczywistości, to zastosowanie może ona odnaleźć nie tylko w przestrzeni prawdy, lecz także w przestrzeni działania (miłości). Owa analiza jest pewnego rodzaju konfrontacją ze współczesnym, postmodernistycznym rozbiciem antropologicznym, które zgadza się na niezależność rozumu i woli. Jest również konfrontacją z szerzącym się przeświadczeniem, że chrześcijanin powinien przede wszystkim żyć według Ewangelii, natomiast kwestia poznania Boga jest już mniej konieczna (co dyskredytuje rozum i teologię). Owa konfrontacja ma na celu odpowiedź na pytanie, czy miłość ewangeliczna bez poznania Boga jest w ogóle możliwa.
    The article explains the relation between the God’s and human truth as well as God’s and human act. The starting point is the statement that the principle of predicating about God based on the analogy of being derives not so much from the relation between the logics of human discourse and the metalogics of the God’s truth, but rather between the very reality of God and that of humans. Thus, if, regarding the source, analogia entis implies the very reality, it may be applied not only to the field of the truth, but also to the area of acting (i.e. of loving). The proposed analysis is in some kind confronting against the actual postmodern anthropological split that allows an independence of the reason and will. Moreover, it is also confronting against the more and more popular conviction that a Christian should live above all according to the Gospel, meanwhile the problem of knowing God is far less necessary (which discredits the reason and theology). The purpose of the confrontation is therefore to answer the question: is evangelical love possible without knowing God?
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 127-147
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznanie i wolna wola – dwie podstawowe kategorie antropologii Ambrozjastra
    Cognition and free will – the two main categories of Ambrosiaster’s anthropology
    Autorzy:
    Babiarz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    antropologia
    ciało
    duch
    dusza
    egzegeza
    poznanie
    pożądanie
    wolna wola
    anthropology
    body
    cognition
    exegesis
    free will
    lust
    spirit
    soul
    Opis:
    Ambrosiaster belongs to the Roman school of exegesis. He deserves the attention because of the relations between him and Marius Victorinus, his predecessor, as well as Pelagius and Augustine, his successors. The purpose of the article was to present Ambrosiaster’s anthropology on the basis of his writings. The conclusions have been presented in three parts: the elements of human nature, the rationality of knowledge and the scope of free will. The first part shows the process in which the elements of nature are integrated. The spirit plays the decisive role synchronizing both the body and the soul. This dynamic and ongoing process is inspired by the presence of the Holy Spirit. The second part reveals two conditions for gaining knowledge: accepting the limitations of the mind and expanding and developing the principle of analogy. The last part presents two ways the free will is practised: by increasing how much one owns, which may be associated with lust, or by strengthening one’s inner strength. The role of the cultural and the ecclesial environment constitutes important information for the reconstruction of the views of Ambrosiaster. This raises the question whether – alongside Antioch and Alexandria – one could also talk about the Roman school of exegesis (Marius Victorinus, Ambrosiaster, Pelagius).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 143-155
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Logos-sarx christology and the sixth-century miaenergism
    Chrystologia logos-sarx a monoenergizm VI wieku
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613269.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Chrystus
    Słowo
    Logos-sarx
    monoenergizm
    bóstwo
    człowieczeństwo
    natura
    umysł
    wola
    działanie
    Christ
    Logos
    Miaenergetism
    divinity
    humanity
    nature
    mind
    volition
    will
    operation
    Opis:
    Artykuł omawia kwestię zależności między monoenergizmem jako poglądem głoszącym, że w Chrystusie działa tylko natura boska, a chrystologią typu Logos-sarx. Celem artykułu jest udowodnienie, że monoenergizm był zależny od chrystologii skoncentrowanej na Bóstwie wcielonego Chrystusa. Logos został uznany za zasadę działającą, nawet jeśli chodzi o ludzką naturę Chrystusa, tak że ludzka wola i działanie Chrystusa były umniejszane wobec Logosu. Ten model chrystologii był rozwijany szczególnie od II wieku w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, Atanazego Aleksandryjskiego i Apolinarego z Laodycei; następnie był kontynuowany przez Cyryla Aleksandryjskiego i Sewera z Antiochii; chrystologia tego typu miała wpływ na Leoncjusza z Bizancjum i Teodora z Faran. Monoenergizm w VI, a następnie w VII w. rozwijał się więc na gruncie chrystologii typu Logos-sarx, chociaż uznawał chalcedoński diofyzytyzm.
    The article discusses the question of the relation between the sixth-century Miaenergism, which is the idea of Christ having one divine-human operation, and the Logos-sarx type of Christology. The purpose of the article is to argue that the Miaenergism was dependent on the Christology centered on the divinity of incarnate Christ. The Logos was acknowledged as the active principle even of Christ’s humanity, so that the human volition and operation of Christ was neglected in favor of the Logos. This model of Christology was being developed especially from the second century in the writings of Clemens of Alexandria, Origen, Athanasius of Alexandria and Apollinarius of Laodicea; then it was continued by Cyril of Alexandria and Severus of Antioch; it also influenced Leontius of Byzantium and Theodore of Pharan. The Miaenergism of the sixth and then of the seventh century was being developed on a ground of the Logos-sarx type of Christology, although it acknowledged the Dyophysitism of Chalcedon.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 197-223
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natural Sciences and/in Moral Theology: The Case of Free Will
    Nauki przyrodnicze wobec/w teologii moralnej: kwestia wolnej woli
    Autorzy:
    Jarmużewski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158270.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wolna wola
    naui przyrodnicze
    neuronauki
    kognitywistyka
    teologia moralna
    etyka cnoty
    metodologia teologiczna
    free will
    natural sciences
    cognitive neuroscience
    moral theology
    virtue ethics
    theological methodology
    Opis:
    The issue of free will, supporting moral responsibility in various accounts of Catholic moral theology, is in a particular way situated at the crossroads of theological and non-theological disciplines. Because of its connection to philosophy, as well as to natural and empirical sciences, the topic enjoys growing interdisciplinary attention. Early studies in cognitive neuroscience of volition, inspired by the experiment of Libet (1983), suggest that free will is an illusion because our conscious intentions do not cause corresponding actions: these are initiated earlier by the unconscious brain processes. While this seems to conflict with fundamental anthropological and ethical assumptions, a closer look renders such a worry immature. The more traditional, pre-modern notion of what willing, intending and choosing actually means – and how does it relate to us having free will or not – proves largely intact by the Libet-style argumentation. At the same time, new developments within a multidisciplinary science of volition highlight several aspects of freedom and agency that could be central to the way humans produce actions and control their lives. Implications from these studies might provoke some reformulations on the side of theological ethics. They might also set forth some particular schools and traditions, such as Christian virtue ethics, as theologically preferable. All this on the condition that a kind of knowledge coming from natural sciences – which often already contains a measure of (theological) interpretation– can be seen as both relevant and integrable in theological methodology and insight. Anthropological and ethical realms strike as particularly suitable for such integration: the essential embodiment of personal agency definitely deserves more attention, also for clarifying its free and indeed moral predicate.
    Pojęcie wolnej woli, wspierające odpowiedzialność moralną w różnych ujęciach ka- tolickiej teologii moralnej, w szczególny sposób sytuuje się na skrzyżowaniu dyscyplin teologicznych i pozateologicznych. Wczesne badania nad wolą w neuronauce poznawczej, zainspirowane eksperymentem Libeta (1983), sugerują, że wolna wola jest iluzją, ponie- waż nasze świadome intencje nie powodują odpowiadających im działań: działanie te są inicjowane wcześniej przez nieświadome procesy mózgowe. Choć wydaje się to sprzeczne z podstawowymi założeniami antropologicznymi i etycznymi, bliższe przyjrzenie się tej tezie ukazuje, że jest ona niedojrzała. Jednocześnie nowe osiągnięcia multidyscyplinarnej nauki o woli zwracają uwagę na kilka aspektów wolności i sprawczości, które mogą mieć kluczowe znaczenie dla sposobu, w jaki ludzie podejmują działania i kontrolują swoje życie. Implikacje wynikające z tych badań mogą sprowokować pewne przeformułowania po stronie etyki teologicznej. Mogą też wskazać na niektóre szkoły i tradycje, takie jak chrześcijańska etyka cnót, jako teologicznie preferowane.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2022, 17; 93-111
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potestas nocendi w świetle komentarzy św. Augustyna do Księgi Hioba 1-2
    Potestas nocendi in the light of st. Augustine’s commentary to the Book of Job 1-2
    Autorzy:
    Terka, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614224.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    diabeł
    Hiob
    kuszenie
    Opatrzność Boża
    oskarżenie
    podejrzenie
    pozwolenie
    próba
    sprawiedliwość
    wolna wola
    władza szkodzenia
    God
    devil
    Job
    temptation
    Providence
    accusing
    suspicion
    permission
    trial
    justice
    free will
    the power of harming
    Opis:
    St. Augustine interprets the tragedy of Job presented in the Bible by two coincidental and connected with each other scenes: the first describes the history of man depressed with suffering, who lost his property, family and health, where the second one shows the dialog on the spiritual level between God and Satan, in consequence of which Satan receives the power of doing damage (potestas nocendi) to Job. The matter of this power, its range and goal are examined by The Bishop of Hippo by means of the relationship analysis between God, deviland Job. The power of harming comes from God and He is definitely responsible for Job’s suffering. He gives this power for devil but only for making man more prefect and revealing His justice. Where the action of devil is the charge of insincere devotion, jealousy, suspecting of hidden sin and temptation of Job in order to make him turn around from God. But for Job the experience of suffering is the trial which is given from God and by it God demands from Job taking a decision. His reply to God is described by St. Augustine as trust and agreement his will with God’s will. The power of harming is limited first by God’s will and permission given by Him, next by devil’s nature as a creature which has to ask for harming permission and hasn’t got any access to human heart, and later by Job’s will and a choice made by him. So potestas nocendi is not license of devil, but first of all the power of God and devil’s desire of harming.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 653-681
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa umysłu a syneidēsis w świetle Rz 12,1-2
    A renewal of the mind and syneidēsis in the light of Rom 12, 1-2
    Autorzy:
    Żywica, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040993.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ermutigung
    Barmherzigkeit
    Opfer
    Dienst
    Umkehr
    Erneuerung
    Geist
    Wille Gottes
    Evangelium
    encouragement
    mercy
    sacrifice
    service
    transformation
    revival
    mind
    God’s will
    Gospel
    zachęta
    miłosierdzie
    ofiara
    służba
    przemiana
    odnowa
    umysł
    wola Boża
    Ewangelia
    Opis:
    W przedłożonym studium autor wykazuje, że Paweł w propositio (12,1-2) sekcji zachęt (12,3–15,13), choć nie stosuje w nim bezpośrednio słowa syneidēsis, to jednak zastosowanym w nim słownictwem do niego się odnosi przywołując jego podstawowe funkcje i dowodzi w ten sposób jak fundamentalne znaczenie ma odnowa umysłu we właściwym, tzn. zbawczo skutecznym, edukowaniu sumienia chrześcijańskiego. Czyni to w parakletycznym kontekście, aby uświadomić Adresatom jak rozstrzygający głos mają odnowione umysł i sumienie w byciu i nieprzerwanym stawaniu się chrześcijaninem w codziennym i konkretnym przeżywaniu oraz praktykowaniu wiary w Jezusa. Z propositio czyni on fundament na którym buduje parakletyczne przesłanie Listu. Jednoznacznie w nim stwierdza, że trwale odnawiany Ewangelią Bożą umysł to absolutny warunek nieprzerwanego ewangelicznego odnawiania sumienia. Odnawiane zaś w ten sposób sumienie to, jedyny godny okazanego grzesznej ludzkości daru miłosierdzia, gwarant stałej wierności jego norm osądu ze sprawiedliwością Bożą objawioną w Chrystusie Synu Bożym, czyli jego bezwzględnej prawości, co jest niezbywalnym warunkiem osiągnięcia zbawienia wiecznego.
    In the submitted study, the author shows that Paul in the propositio (12,1-2)  the section of  encouragement (12,3-15,13), although he does not use the word syneidēsis directly, but the words used in it refer to him in conjunction with his basic functions and prove in this way how fundamental it is to renew the mind in the right, i.e. salvifically effective, education of Christian conscience. He does so in the encouragement context to make the recipients aware of how important it is to have a renewed mind and conscience in being and continuing to become a Christian in everyday and concrete living as well as practicing faith in Jesus . With propositio, he makes the foundation on which he builds the paraclesical message of the Letter. It clearly states that permanently renewed by the Gospel of God mind, is an absolute condition for an uninterrupted evangelical renewal of conscience. Thus, renewed in this way conscience is the only deity of mercy granted to sinful humanity, which guarantees constant faithfulness to its norms of judgment with God's justice revealed in Christ, the Son of God, or his absolute righteousness, which is an indispensable condition for achieving eternal salvation.
    In der vorliegenden Studie beweist der Autor, dass Paulus in Propositio (Röm 12,1-2) und in folgenden Ermahnungen (12,3–15,13) sich durch das verwendete Vokabular auf das Gewissen in seinen wichtigsten Funktionen bezieht, wenngleich er hier das Wort syneidēsis nicht verwendet. Paulus zeigt dadurch, welch eine fundamentale Bedeutung die Erneuerung im Denken in ihrer eigenen, d.h. heilseffizienten Bildung des christlichen Gewissens hat. Er tut das im parakletischen Kontext, um den Adressaten ins Bewusstsein zu rufen, welch entscheidende Bedeutung die Erneuerung im Denken sowie das Gewissen im Christsein und im unablässigen Christwerden im täglichen und konkreten Erleben des Glaubens an Jesus besitzt. Aus Propositio macht er ein Fundament, auf dem er die parakletische Botschaft des Briefes weiterentwickelt. Er stellt darin unmissverständlich fest, dass ein dauerhaft durch das Evangelium erneuertes Denken eine absolute Grundbedingung der ununterbrochenen Erneuerung des Gewissens ist. Das auf diese Weise erneuerte Gewissen ist – angesichts der sündigen Menschheit erwiesenen Barmherzigkeit – der einzig würdige Garant einer dauerhaften Treue im Einklang mit der in Christus dem Sohn Gottes offenbarten göttlichen Gerechtigkeit. Es geht also um die bedingungslose Geradlinigkeit, die eine unveräußerliche Bedingung des ewigen Heils ist.      
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 181-195
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Id non culpam, sed poenam esse iudicabam (Confessiones VII 3, 5). Niektóre wątpliwości i refleksje św. Augustyna analizującego źródło zła
    Id non culpam, sed poenam esse iudicabam (Confessions VII 3, 5): some questions and reflections of saint Augustine on the origin of evil
    Autorzy:
    Turek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613054.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    culpa
    poena
    źródło zła
    zło czynione
    zło doznawane
    wolna wola
    osąd boski
    miłość lubieżna
    pakt małżeński
    the origin of evil
    evil done (to one)
    evil endured
    free will
    divine judgement
    libidinous love
    the marital covenant
    Opis:
    In light of the distinction Saint Augustine makes between a committed evil, understood as the result of a mistake in choosing (culpa), and a suffered evil, described as the effect of a just divine judgment (poena) – a distinction he makes in several texts dealing with the origin of evil – I analyze Augustine’s reflections in the Confessions on his relationship with the unnamed women. He calls the relationship a pactum libidinosi amoris, that is, one aimed at satisfying the passions. The negative moral judgment he passes on this stage of his life is expressed with particular poignancy by the word libido/libidinosus, indicating the passions to which man submits at times. Looking back at his affair with the unnamed woman, he considers the evil committed a culpa; hence one has the impression that he wanted to place the moral responsibility of the evil committed upon himself, thus giving greater witness to the goodness of the merciful God who revealed to him gradually the truth concerning the various phases of his spiritual journey and the pain experienced along the way.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 241-250
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zachodni kamień węgielny pod chalcedoński drogowskaz kierujący ku tajemnicy Boga i człowieka
    Western Cornerstone Under the Chalcedonian Guidepost Leading to Mystery of God and a Man
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601513.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    człowiek
    Chrystus
    Wcielenie
    zbawienie
    chrystologia
    soteriologia
    Leon Wielki
    Chalcedon
    Aleksandria
    Antiochia
    dogmat
    człowieczeństwo
    tajemnica
    wola
    natura
    God
    man
    Christ
    Incarnation
    salvation
    Christology
    soteriology
    Leo the Great
    Alexandria
    Antioch
    dogma
    humanity
    mystery
    will
    nature
    Opis:
    Sobór w Chalcedonie każe wyznawać Chrystusa nie „z” dwóch natur, ale „w” dwóch naturach. Zawdzięczamy to określenie „diofizyckiej” chrystologii Leona Wielkiego. Dzięki papieskiej myśli człowieczeństwo Chrystusa zostało afirmowane. Chalcedoński drogowskaz prowadzi nie tylko w głąb misterium Chrystusa, ale wtórnie również ku tajemnicy człowieka.
    Contribution of the Western Church Christology summarized in Leo the Great’s thought turned out to be crucial in formulating the Chalcedonian dogma. The pope’s thought was formed also as a reaction to reflection of schools in Alexandra and Antioch. The article mentions the relation between the pope’s Christology and soteriology. It stresses the role of Christ’s humanity in salvation of a man. One may say that owing to Leo’s “dyophysitic” Christology the Council Fathers affirmed the humanity of Christ. From that perspective the Chalcedon Council is not only a guidepost on the way leading to the mystery of Jesus Christ, but it also secondarily indicates the mystery of a man.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 213-230
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
    Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Chrystus
    Bóg
    człowiek
    przebóstwienie
    Sobór w Chalcedonie
    III Sobór w Konstantynopolu
    sobór
    zjednoczenie
    mistyka
    teologia
    chrystologia
    antropologia
    natura
    wola
    Benedict XVI
    Christ
    God
    man
    divinization
    the Council of Chalcedon
    the Third Council of Constantinople
    Council
    union
    mysticism
    theology
    Christology
    anthropology
    nature
    will
    Opis:
    Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
    Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niepokalany wyjątek od reguły. Powołanie chrześcijan w świetle maryjnego dogmatu
    The Immaculate Exception to the Rule. Vocation of Christians in the Light of the Marian Dogma
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601416.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    człowiek
    Chrystus
    Wcielenie
    Maryja
    Matka Boża
    Niepokalane Poczęcie
    wola
    czas
    wieczność
    historia
    predestynacja
    wolność
    łaska
    współpraca
    odkupienie
    powołanie
    ekumenizm
    protestantyzm
    prawosławie
    sola gratia
    God
    man
    Christ
    Incarnation
    Mary
    Mother of God
    the Immaculate Conception
    will
    time
    eternity
    history
    predestination
    freedom
    grace
    cooperation
    redemption
    vocation
    ecumenism
    Protestantism
    Orthodox Christianity
    Opis:
    W wyjątkowej relacji Boga i Matki Pana kryje się model obowiązujący wszystkich chrześcijan (nie tylko katolików), który należy odkryć. Na Niepokalane Poczęcie można patrzeć jak na wyjątek, z którego daje się odczytać reguła współpracy człowieka z Bogiem w realizacji Jego odwiecznego planu zbawienia.
    It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity. The article also underlines an ecumenical aspect of the dogma’s contents. The author engages in polemics against the widespread (even among Catholics) opinion, according to which the Immaculate Conception should be an expression of the sola gratia principle.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 161-187
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies