Temat: Trybunał - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Tribunal locuta – causa finita? Kontrowersyjne orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w okresie tzw. „kryzysu konstytucyjnego”
Tribunal locuta – causa finita? Jurisprudences of the Polish Constitutional Tribunal in time of constitutional crisis
Autorzy:: Bura, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046985.pdf
Data publikacji:: 2017-03-31
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: kryzys
Trybunał Konstytucyjny
konstytucja
crisis
Constitutional Tribunal
constitution
Opis:: Artykuł przedstawia opinie Europejskiej Komisji na rzecz demokracji przez prawo (Komisji Weneckiej) oraz orzecznictwo polskiego Trybunału Konstytucyjnego w czasie kryzysu konstytucyjnego; następnie przedstawione zostały poglądy doktryny polskiego prawa konstytucyjnego na temat art. 197 i art. 195 ust. 1 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997r. Zdaniem autora mamy do czynienia z różnicą stanowisk pomiędzy stanowiskiem TK, w szczególności zajętym w wyrokach w sprawach K 34/15, K 35/15, K 47/15, K 39/16 a poglądami doktryny. W związku z powyższym na tytułowe pytanie można odpowiedzieć: formalnie - tak, praktycznie - niekoniecznie.
Article presents opinions of European Commissions For Democracy Through Law (Venice Commissions) and jurisprudence of the Polish Constitutional Tribunal in time of constitutional crisis; next there are identified position of doctrine polish constitutional law regarding Article 197 and Article 195 ust. 1 of the constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997. In author’s opinion, we deal with difference of position among position of TK, particularly in sentences occupy as cases no. K 34/15, K 35/15, K 47/15, K 39/16, K 44/16, but views of doctrines. By reason of above-mentioned it is possible to answer on title question: formally – yes, practically – not necessarily.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2017, 1; 27-51
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Forms of Sexual Violence in the Jurisprudence of Ad Hoc International Criminal Tribunals
Formy przemocy seksualnej w orzecznictwie międzynarodowych trybunałów karnych ad hoc
Autorzy:: Domagała, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31845615.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: przemoc seksualna
Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii
Międzynarodowy Trybunał Karny dla Rwandy
sexual violence
International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia
International Criminal Tribunal for Rwanda
Opis:: Identyfikacja i zdefiniowanie we współczesnym prawie międzynarodowym form przemocy seksualnej – zgwałcenia, niewolnictwa seksualnego, wymuszonej prostytucji, wymuszonej ciąży i wymuszonej sterylizacji – to skutek wieloletnich wysiłków społeczności międzynarodowej zmierzającej do skutecznego ścigania i karania sprawców przemocy seksualnej w konfliktach zbrojnych. Kluczowym etapem owego procesu było funkcjonowanie trybunałów karnych powołanych w celu ukarania zbrodni popełnionych w trakcie konfliktu w byłej Jugosławii (1991–1995) oraz w Rwandzie (1994 r.). W wyniku prac Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ) i Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Rwandy (MTKR) doszło do wypracowania nowych w sensie prawnym form przemocy seksualnej (niewolnictwa seksualnego i wymuszonej ciąży), a także obowiązującej do dziś formuły definicyjnej zgwałcenia. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na główne elementy procesu identyfikacji i definiowania form przemocy seksualnej w MTKJ i MTKR, kluczowe dla powyższego procesu postępowania toczące się przed trybunałami karnymi ad hoc, jak i prześwietlenie praktyki orzeczniczej trybunałów karnych ad hoc pod kątem wskazanych form przemocy seksualnej. Analizie form przemocy seksualnej od momentu zakończenia II wojny światowej do czasów funkcjonowania MTKJ i MTKR towarzyszy koncepcja autonomizacji form przemocy seksualnej, która na użytek niniejszego artykułu rozumiana jest jako proces wyodrębniania zarówno przemocy seksualnej, jak i jej form przemocy seksualnej od innych, ogólniejszych zbrodni prawa międzynarodowego.
The identification and definition in contemporary international law of forms of sexual violence – rape, sexual slavery, forced prostitution, forced pregnancy and forced sterilization – is the result of many years of efforts by the international community to effectively prosecute and punish perpetrators of sexual violence in armed conflicts. A key stage in this process was the functioning of the criminal tribunals established to punish crimes committed during the conflict in the former Yugoslavia (1991–1995) and Rwanda (1994). As a result of the work of the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) and the International Criminal Tribunal for Rwanda (ICTR), new legal forms of sexual violence (sexual slavery and forced pregnancy) have been developed, as well as the current definition of rape. The purpose of this article is to point out the main elements of the process of identifying and defining forms of sexual violence in the ICTY and ICTR, the key proceedings before the ad hoc criminal tribunals for the above process, and to screen the jurisprudential practice of the ad hoc criminal tribunals for the forms of sexual violence identified. The analysis of forms of sexual violence since the end of the Second World War to the time of the functioning of the ICTY and the ICTR is accompanied by the concept of the autonomy of forms of sexual violence, which for the purposes of this article is understood as the process of distinguishing both sexual violence and its forms of sexual violence from other, more general crimes of international law.
Źródło:: Studia i Analizy Nauk o Polityce; 2023, 2; 27-45 (eng); 9-26 (pol)
2719-4795
Pojawia się w:: Studia i Analizy Nauk o Polityce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym: przełomowy wyrok czy stracona szansa?
Al Mahdi Case at International Criminal Court: landmark decision or a missed opportunity?
Autorzy:: Prażmowska, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046826.pdf
Data publikacji:: 2019-06-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Międzynarodowy Trybunał Kary
UNESCO
Timbuktu
dziedzictwo kultury
International Criminal Court
cultural heritage
human rights
cultural cleansing
Opis:: Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym jest sprawą przełomową, niepozbawioną kontrowersji. 27 września 2016 roku Międzynarodowy Trybunał Karny po raz pierwszy w historii wydał wyrok dotyczący zbrodni wojennej polegającej na zamierzonym kierowaniu ataków na budynki przeznaczone na cele religijne, edukacyjne, artystyczne, naukowe lub pomniki historyczne, pod warunkiem że nie są one celami wojskowymi, powołując się tym samym na art. 8 ust. 2 lit (e) (iv) Statutu Rzymskiego. Sprawa Al Mahdiego stanowi punkt wyjścia dla historycznej analizy znaczenia kultury oraz jej ochrony w prawie międzynarodowym – od wąsko postrzeganego przedmiotu ochrony w postaci dóbr kulturalnych, w czasach konfliktu zbrojnego, poprzez ochronę dziedzictwa kulturalnego w jego materialnym wyrazie, do ochrony dziedzictwa niematerialnego. Obecne rozumienie kultury jako tworu żywego oraz dostrzeżenie znaczenia, jakie kultura oraz dziedzictwo odgrywają zarówno dla lokalnych wspólnot, jak i społeczności międzynarodowej, czyni dziedzictwo istotnym elementem ludzkiej godności i tym samym praw człowieka.
The case of Al Mahdi in the International Criminal Court is a landmark case, though being a controversial one. On 27th of September 2016 the ICC for the first time issued a judgement concerning the war crime of intentionally directing attacks against buildings dedicated to religion, education, art, science or historic monuments, provided they are not military objectives. The case of Al Mahdi is a starting point for the historical analysis of the notion of culture in the international law – from the cultural property, protected in the times of armed conflicts, through cultural heritage in its tangible form, to intangible heritage. By understanding culture as dynamic and pivotal for local societies, as well as for international community, cultural heritage is now being perceived as an important part of human dignity and thus human rights.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2019, 2; 299-326
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wolność religijna w czasie pandemii koronawirusa - ocena rozwiązań polskich
Religious freedom during the coronavirus pandemic: An assessment of the Polish legal solutions
Autorzy:: Abramowicz, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1887492.pdf
Data publikacji:: 2021-12-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: wolność religijna
wolność uzewnętrzniania religii
ograniczenia wolności uzewnętrzniania religii
Trybunał Konstytucyjny
Europejski Trybunał Praw Człowieka
religious freedom
freedom to manifest religion
limitations on the freedom to manifest religion
Constitutional Court
European Court of Human Rights
Opis:: Zagrożenie z powodu rozprzestrzeniania się koronawirusa w Polsce spowodowało wprowadzenie w marcu 2020 r. stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii na terenie całego kraju. Właściwe organy władzy państwowej wprowadziły liczne ograniczenia poszczególnych praw i wolności człowieka, w tym również wolności uzewnętrzniania religii. Polski prawodawca w art. 31 ust. 3 i art. 53 ust. 5 Konstytucji RP określił zasady dotyczące możliwości wprowadzenia dozwolonych ograniczeń tej wolności. Ograniczenia takie zgodnie z przepisami konstytucyjnymi mogą być wprowadzone tylko w ustawie i w sytuacji, gdy są konieczne w społeczeństwie demokratycznym z powodu ochrony dóbr szczególnie chronionych. Muszą być proporcjonalne tak, aby nie naruszać samej istoty ograniczanego prawa. Wprowadzone ograniczenia dotyczące możliwości uczestniczenia i sprawowania kultu religijnego budzą wątpliwości co do ich legalności i konstytucyjności. Zagrożenie epidemiczne uzasadnia podejmowanie działań ze strony właściwych organów władzy państwowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jednak organy te powinny działać na podstawie i w granicach prawa. Przepisy konstytucyjne nie pozostawiają dowolności w zakresie możliwości wprowadzania ograniczeń praw i wolności człowieka, w tym również prawa do wolności religii.
The threat posed by the spread of coronavirus in Poland resulted in the introduction of the state of epidemic emergency for the whole country in March 2020, subsequently followed by the state of epidemic. The competent state authorities have introduced numerous limitations on individual human rights and freedoms, including limitations on the freedom to manifest religion. The Polish legislator laid down the principles for permissible limitations on this freedom in Articles 31(3) and 53(5) of the Constitution of the Republic of Poland. In accordance with the constitutional provisions, such limitations may only be introduced by statutory acts and in situations when they are necessary in a democratic society for the protection of specially protected goods. They must be proportionate so as not to impair the very essence of the right being limited. The introduced limitations on participating in and performing religious worship raise doubts as to their legality and constitutionality. The epidemic threat justifies taking action by competent state authorities to ensure safety. However, state authorities should act on the basis and within the limits of the law. The constitutional provisions do not leave any room for discretion as regards the possibility of introducing limitations on human rights and freedoms, including the right to freedom of religion.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 255-278
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wpływ Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na porządek prawny państw-stron Europejskiej Konwencji Praw Człowieka a koncepcja marginesu oceny. Analiza ze szczególnym uwzględnieniem wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Hirst przeciwko W
The impact of the European Court of Human Rights on the legal order of the High Contracting Parties of the European Convention on Human Rights and the doctrine of the margin of appreciaiton. Analysis with particular regard to the judgment of the European
Autorzy:: Ciżyńska-Pałosz, Angelika Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1026497.pdf
Data publikacji:: 2020-10-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Europejski Trybunał Praw Człowieka
Europejska Konwencja Praw Człowieka
margines oceny
European Court of Human Rights
European Convention on Human Rights
margin of appreciation
Opis:: W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy w XXI w. działalność Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) stanowi zagrożenie dla suwerenności państw podlegających jego jurysdykcji, czy może wpływa pozytywnie na system prawa, wymiar sprawiedliwości i funkcjonowanie tych państw. Rozważania oparto m.in. na ocenie legitymizacji ETPC, analizie skutków orzeczeń ETPC dla państw-stron Konwencji, a także charakterystyce doktryny marginesu oceny. Ważną część opracowania stanowi również analiza wyroku ETPC w sprawie Hirst przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (2) w kontekście słuszności argumentacji ETPC i reakcji Zjednoczonego Królestwa na to orzeczenie.
The article attempts to answer the question whether in the 21st century the activities of the ECtHR pose a threat to the sovereignty of states under its jurisdiction, ornwhether it positively affects their legal systems, judiciaries and overall functioning. The considerations were based, among others, on the assessment of the legitimacy of the ECtHR, analysis of the effects of ECtHR judgments on the High Contracting Parties of the Convention, as well as the description of the margin of appreciation. An important part of the study is also the analysis of the ECtHR’s judgment in the Hirst v. United Kingdom (2) case in the context of the validity of ECtHR’s arguments and UK’s reaction to this judgment.
Źródło:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2020, 1; 7-28
1898-2166
Pojawia się w:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wolność wypowiedzi i wolność wyznania w kolizji ze skutkiem śmiertelnym. Uwagi wybrane na kanwie wyroku ETPC z dnia 5 grudnia 2019 r. w sprawie Tagiyev i Huseynov v. Azerbejdżan
Freedom of Expression and Freedom of Religion in a Fatal Collision. Selected Comments based on the ECHR Judgment of 5 December 2019 in the Case of Tagiyev and Huseynov v. Azerbaijan
Autorzy:: Jaskuła, Lidia Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046872.pdf
Data publikacji:: 2021-02-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: wolność wypowiedzi
wolność wyznania
Europejski Trybunał Praw Człowieka
kolizja wolności
freedom of expression
freedom of religion
European Court of Human Rights
collision of freedoms
Opis:: Sprawa Tagiyev i Huseynov v. Azerbejdżan jest punktem wyjścia, by po raz kolejny przyjrzeć się kolizyjności wolności wypowiedzi i wolności wyznania. Zagadnienie nie jest czysto teoretyczne, a jego skutki mogą być tragiczne i nie dotyczą wyłącznie Azerbejdżanu. ETPC od kilkudziesięciu lat tworzy standardy orzekania w podobnych sprawach. Artykuł jest próbą ich zaprezentowania i zwrócenia uwagi na punkty kluczowe w procesie ważenia obu wolności oraz decydowania przez Trybunał,której z wolności dać pierwszeństwo. To prowadzi do decyzji, czy ingerencja państwa była uzasadniona i czy Konwencja została naruszona. Autorka stoi na stanowisku, że wraz z rozwojem nowoczesnych mediów o zasięgu globalnym i radykalizacji rozpowszechnianych w przestrzeni publicznej poglądów i przekonań przedstawicieli różnych grup społecznych do kolizji wolności wypowiedzi i wolności wyznania będzie dochodzić coraz częściej. ETPC proponuje w orzeczeniach konkretne wskazówki, jak w takich sprawach orzekać.
The case of Tagiyev and Huseynov v. Azerbaijan is the starting point for re-examining the collision of freedom of expression and freedom of religion. The issue is not purely theoretical, and it can have tragic effects applicable beyond Azerbaijan. The ECHR has been setting the standards for adjudicating in similar cases for several decades. The article is an attempt to present those standards and draw attention to the key points in the process of assessing the two freedoms and deciding which one should be given priority. This in turn leads to the decision whether the state interference was justified and whether the Convention was violated. The author’s position is that, along with the development of the modern global media and the radicalization of views and beliefs that are disseminated in the public sphere by members of various social groups, the collisions between freedom of expression and freedom of religion will occur more and more frequently. The ECHR sets out specific guidelines on how to adjudicate in such cases.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 1; 111-143
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Judicial search for a legal definition of religion
Sądowe poszukiwania prawniczej definicji religii
Autorzy:: Kříž, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050633.pdf
Data publikacji:: 2023-12-20
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: religia
wolność religii
Sąd Najwyższy USA
Europejski Trybunał Praw Człowieka
sprzeciw sumienia
definicja prawna
Sąd Najwyższy Kanady
Trybunał Sprawiedliwości UE
religion
US Supreme Court
freedom of religion
European Court of Human Rights
conscientious objection
legal definition
Supreme Court of Canada
ECtHR
High Court of Australia
UK Supreme Court
Court of Justice of the EU
Opis:: A prerequisite for the proper application of the law is a certain definition of the terms used in the law. A variable definition of a concept undermines the requirement of legal certainty, and an overly narrow or broad definition of a concept (compared with the general idea of its content) may lead to doubts about the fairness of legal regulation. Although the legal system uses the term “religion” relatively frequently, it does not generally define it explicitly. In most cases, this does not cause problems because there is no reasonable doubt as to whether we are dealing with a religious element. In hard cases, however, there is no choice but to decide where to draw the line between religion and other types of beliefs. The alternative is to stop distinguishing between them, thus depriving the religious element of its special legal status. The social sciences distinguish four basic approaches to the definition of a religious phenomenon. The substantive definition seeks to capture the content that a particular belief must satisfy in order to be labelled religious. The essentialist approach emphasises the experience of the believer. The functionalist definition notes the function that religion serves in the life of the believer. The analogical approach does not seek to capture the essence of religion but rather notes its manifestations and what different religions have in common. This article offers examples of the application of these theoretical approaches in jurisprudential practice. It also highlights the fact that courts work flexibly with the concept of religion and often give it a different content depending on the context under consideration.
Przesłanką właściwej aplikacji prawa jest pewne zdefiniowanie używanych w nim pojęć. Zmienność takich definicji pozostaje w sprzeczności z wymogiem pewności prawa, a nazbyt wąskie lub nazbyt szerokie zdefiniowanie danego pojęcia (w zestawieniu z powszechnym postrzeganiem jego treści) może prowadzić do wątpliwości co do słuszności regulacji prawnej. Chociaż pojęcie religii używane jest w systemach prawnych relatywnie często, nie jest w nich ono zwykle definiowane expressis verbis. W większości przypadków nie powoduje to problemów, ponieważ nie ma racjonalnych wątpliwości co do tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z elementem religijnym. Jednak w trudniejszych sprawach istnieje konieczność podjęcia decyzji dotyczącej przeprowadzenia granicy pomiędzy religią i innymi typami przekonań. Alternatywą jest zaprzestanie dokonywania pomiędzy nimi rozróżnień, a więc pozbawienie specjalnego statusu tego, co religijne. W naukach społecznych wyróżnia się cztery zasadnicze podejścia do definiowania zjawiska religijnego. Definicje substancjalne starają się uchwycić, jakie treści mają być uwzględnione w danym zespole przekonań, aby mógł on zostać uznany za religijny. W podejściu esencjalistycznym podkreśla się znaczenie doświadczenia religijnego osób wierzących. Definicje funkcjonalne koncentrują się na funkcji, jaką religia pełni w życiu wyznawców. Natomiast podejście oparte na analogii nie dąży do uchwycenia istoty religii, lecz raczej skupia się na jej przejawach oraz na cechach wspólnych różnych religii. Niniejszy artykuł omawia przykłady aplikacji tych teoretycznych ujęć w praktyce orzeczniczej. Autor dochodzi do wniosku, że sądy podchodzą do pojęcia religii w sposób elastyczny i nierzadko przypisują mu różną treść, w zależności od kontekstu analizowanej sprawy.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 11-31
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Koncepcja patient safety jako norma soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych w systemie Rady Europy
The principle of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards
Autorzy:: Tabaszewski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1369146.pdf
Data publikacji:: 2020-09-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: bezpieczeństwo osobiste
prawa pacjenta
Europejski Trybunał Praw Człowieka
zobowiązania władz krajowych
soft law
personal security
patient safety
patient rights
European Court of Human Rights
domestic obligations
Opis:: Przedmiotem artykułu uczyniono koncepcję patient safety jako normę soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych. W artykule przedstawiono stanowisko, że bezpieczeństwo pacjenta należy uznać za niezbędny fundament wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Podejście władz krajowych w zakresie zapewnienia tego prawa konwencyjnego powinno opierać się na kompleksowych działaniach zapobiegawczych oraz na systematycznej analizie informacji pochodzących od różnych typów podmiotów uprawnionych: zgłoszeń, skarg i roszczeń pacjentów, jak również w oparciu o badanie zgłaszanych przez personel medyczny incydentów i wypadków. Zgodnie z zaleceniem Rec (2006)7 Komitetu Ministrów z dnia 24 maja 2006 r. w sprawie zarządzania bezpieczeństwem pacjenta i zapobiegania zdarzeniom niepożądanym w opiece zdrowotnej dla państw członkowskich istnieje prawna potrzeba ciągłej oceny bezpieczeństwa pacjentów, ciągłej poprawy bezpieczeństwa i przewidywania sytuacji, czy i kiedy nastąpi naruszenie bezpieczeństwa pacjenta. W artykule poruszono kwestę charakteru zobowiązań państwa w tym zakresie.
The article deals with the concept of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards. It was shown that patient safety should be recognized as a necessary foundation of health care systems, and should be based on a preventive attitude and systematic analysis and feedback from different reporting systems: patients’ reports, complaints and claims, as well as systematic reporting of incidents, including complications, by healthcare personnel. According to the Recommendation Rec(2006)7 of the Committee of Ministers on the management of patient safety and prevention of adverse events in healthcare to member states, there is a legal need to assess patient safety on an ongoing basis, implement a learning organization, demonstrate ongoing safety improvement and determine when lapses in patient safety occur. The article deals with the issue of state obligations in this regard.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 313-334
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Prywatna dyskryminacja ze względu na orientację seksualną w relacjach cywilnoprawnych. Perspektywa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Private discrimination on the basis of sexual orientation in civil-law relationships. Perspective of the European Court of Human Rights
Autorzy:: Mirocha, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046962.pdf
Data publikacji:: 2017-06-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: prywatna dyskryminacja
horyzontalny efekt praw człowieka
homoseksualizm
Drittwirkung
Europejski Trybunał Praw człowieka
wolność sumienia i religii
private discrimination
horizontal effect of human rights
homosexuality
European Court of Human Rights
religious freedom
Opis:: Artykuł poświęcony jest problemowi prywatnej dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w relacjach cywilnoprawnych. Punktem wyjścia rozważań jest orzeczenie Sądu Rejonowego w Łodzi dotyczące odmowy wykonania usługi na rzecz fundacji promującej prawa społeczności LGBT. Problem ten analizowany jest z perspektywy orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Autor wyjaśnia w jaki sposób możliwe jest, że Trybunał dotyka kwestii relacji cywilnoprawnych, mimo że prawa człowieka w klasycznym ujęciu odnosiły się do relacji jednostka-państwo. Przedstawiona zostaje argumentacja na rzecz tezy, że zakaz prywatnej dyskryminacji może być ograniczany z uwagi na wolność sumienia i religii stron stosunku cywilnoprawnego.
The paper is devoted to the question of private discrimination on the basis of sexual orientation in civil-law relationships. Recent judgement of District Court in Łódź regarding the question of refusal to print posters for foundation acting in favour of LGBT society is treated as starting point. The problem is analysed from the perspective of the case-law of European Court of Human Rights. The author explains how is it possible, that ECHR manage with civil-law disputes although human rights in classical form concerned citizen-state relations. The argumentation for thesis that prohibition of private discrimination could be limited in civil-law relationships due to religious freedom is supported by examples from case-law of US Supreme Court.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2017, 2; 85-106
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Dyskryminacja nauczycieli religii. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 stycznia 2022 roku (C-282/19)
Discrimination against religion teachers. A commentary on the judgment of the Court of Justice of the European Union of 13 January 2022 (C-282/19)
Autorzy:: Parol, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050757.pdf
Data publikacji:: 2023-12-20
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: discrimination on the grounds of religion
discrimination
religious discrimination
fixed-term employment contract
public sector
article 17 TFEU
Catholic religion teachers
Court of Justice of the European Union
Treaty on the Functioning of European Union
dyskryminacja
dyskryminacja ze względu na religię
umowa o pracę na czas określony
sektor publiczny
art. 17 TFUE
nauczyciele religii katolickiej
Trybunał Sprawiedliwości UE
TSUE
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
Opis:: Glosa poddaje analizie orzeczenie prejudycjalne Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zapadłe w sprawie C-282/19, YT i in. przeciwko MIUR i Ufficio Scolastico Regionale per la Campania, z dnia 13 stycznia 2022 r. Włoski sąd krajowy wystąpił z odesłaniem prejudycjalnym, kwestionując zgodność prawa krajowego z prawem UE. Naruszenie prawa UE miało wynikać z nadużywania kolejnych umów o pracę na czas określony i braku skutecznych środków przeciwdziałania dyskryminacji włoskich katechetów ze względu na religię. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dokonując wykładni prawa, potwierdził, iż normy krajowe wykluczające nauczycieli religii katolickiej w szkołach publicznych z zakresu stosowania przepisów mających na celu wyciągnięcie konsekwencji z nadużywania kolejnych umów na czas określony – gdy w wewnętrznym porządku prawnym nie istnieje żaden inny skuteczny środek pozwalający na osiągnięcie tego celu – stanowią naruszenie prawa UE. Stwierdził także, że obowiązek posiadania misji kanonicznej nie stanowi przesłanki znoszącej zakaz dyskryminacji pracowniczej. Glosowane orzeczenie stanowi jedną z wielu spraw dotyczących nadużyć praw pracowniczych we włoskim sektorze publicznym, w którym to obszarze TSUE zasadniczo kontynuuje dotychczasową linię orzeczniczą. Novum w komentowanej sprawie stanowi wykładnia zakazu dyskryminacji ze względu na religię w dostępie do zatrudnienia i pracy. Wbrew wykładni dokonanej przez sąd krajowy, TSUE nie potwierdził istnienia bezpośredniej dyskryminacji ze względu na religię, która jest zakazana na mocy dyrektywy 2000/78 i art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Wydaje się, że wyjątkowo wyważone i wstrzemięźliwe stanowisko TSUE wynika z chęci zachowania możliwie szerokiej neutralności w obszarze ściśle związanym z pozycją prawną kościołów i innych wspólnot religijnych, której kształtowanie pozostaje w wyłącznej kompetencji państw członkowskich, zgodnie z art. 17 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
This commentary analyzes the preliminary ruling of the Court of Justice of the European Union in the case C-282/19, YT and Others v. MIUR and Ufficio Scolastico Regionale per la Campania, issued 13 January 2022. The referring court made a request for a preliminary ruling, questioning the compliance of Italian law with EU law. The infringement of EU law was allegedly due to the abuse of successive fixed-term employment contracts and lack of effective measures to prevent discrimination of Italian Catholic religion teachers on the grounds of religion. When interpreting the law, the Court of Justice confirmed that the national norms excluding Catholic religion teachers in public education establishments from the scope of the provisions intended to penalise abuse of successive fixed-term contracts – where there is no other effective measure in the domestic legal system – constitute a breach of EU law. The Court also stated that the obligation to hold missio canonica cannot constitute an objective reason precluding the prohibition of employment discrimination. The commented judgment is one of many cases concerning the abuse of workers’ rights in the Italian public sector, in which the Court basically continues the previous line of jurisprudence. A novelty in the commented case is the interpretation of the prohibition of discrimination based on religion in employment and occupation. Contrary to the interpretation made by the national court, the Court of Justice did not confirm direct discrimination based on religion, which is prohibited under Directive 2000/78 and Article 21 of the Charter of Fundamental Rights. The extremely balanced and restrained position of the Court seems to result from the desire to maintain the broadest possible neutrality in the area closely related to the status of churches and other religious communities, which remains within the exclusive competence of member states, as established by Article 17 of the Treaty on the Functioning of European Union.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 411-425
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Możliwość rezygnacji z pracy jako gwarancja ochrony wolności religijnej pracownika? Specyfika wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu na tle dotychczasowego orzecznictwa strasburskiego
The possibility of leaving job as a guarantee of the protection of employee’s religious freedom? The specificity of the judgment of European Court of Human Rights on Eweida and others against the United Kingdom in the light of the established case law
Autorzy:: Szubtarski, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043944.pdf
Data publikacji:: 2016-12-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: freedom of conscience and religion
religious freedom
Eweida and others
work
European Court of Human Rights
Law on Religion
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
Eweida i inni
praca
Europejski Trybunał Praw Człowieka
prawo wyznaniowe
Opis:: W artykule omówiono tematykę związaną z manifestowaniem przekonań religijnych w miejscu pracy na podstawie orzecznictwa Europejskiej Komisji Praw Człowieka i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Wskazano przy tym na specyfikę wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu na tle dotychczasowego orzecznictwa organów strasburskich. We wcześniejszym orzecznictwie strasburskim przyjmowano zasadę, w świetle której możliwość rezygnacji z pracy stanowi wystarczającą ochronę wolności religijnej pracownika, a tym samym nie narusza praw gwarantowanych w art. 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W ten sposób orzecznictwo Trybunału w niewystarczający sposób chroniło wolność religijną pracownika. W wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Trybunał oznajmił, że nie można dalej stosować tej zasady, która odtąd zostanie zastąpiona tzw. testem proporcjonalności. Zgodnie z nim, nałożone na pracownika ograniczenia powinny być analizowane w kontekście pytania o uzasadniony cel danych ograniczeń i proporcjonalność środków, stosowanych dla jego osiągnięcia. Dalsze stosowanie tej zasady oraz znaczenie omawianego wyroku będą widoczne w świetle przyszłego orzecznictwa.
The article discusses the issues related to the manifestation of religious beliefs in the workplace on the basis of the case law of the European Commission of Human Rights and the European Court of Human Rights. It highlights the specificity of the judgment in Eweida and others against the United Kingdom in the light of the previous jurisprudence of the Strasbourg authorities. In an earlier case law, the Court accepted the principle according to which the ability to opt out of work is sufficient protection for employee’s religious freedom and therefore there is no violation of the rights guaranteed by Article. 9 of the European Convention on Human Rights. Therefore the Court's case law does not adequately protected employee’s religious freedom. In the judgment in Eweida and others against the United Kingdom, the Court stated that it can not continue applying this principle and replaced it with a test of proportionality, according to which will analyze limitations imposed on the employee's in the context of the legitimate aim of the restrictions and the proportionality of the measures used for its achievements. Further application of this principle and the importance of this judgment will be seen in the light of future case law.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2016, 19; 159-174
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: „Wpisanie” organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka w system prawa międzynarodowego – rozważania w kontekście humanizacji prawa międzynarodowego i internacjonalizacji praw człowieka
“Inscribing” Adjudicating Bodies in Cases Involving International Law of Human Rights Into the System of International Law – Reflections in the Context of Humanization of International Law and Internationalization of Human Rights
Autorzy:: Cała-Wacinkiewicz, Ewelina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046659.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: organy rozstrzygające
międzynarodowe prawo praw człowieka
Europejski Trybunał Praw Człowieka
humanizacja prawa międzynarodowego
internacjonalizacja praw człowieka
adjudicating bodies
international law of human rights
the European Court of Human Rights
humanization of international law
internationalization of human rights
Opis:: Celem niniejszego opracowania jest ukazanie, że wpisanie w ogólne prawo międzynarodowe organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka jest na tyle silne, iż czyni naukowo koniecznym odrzucenie twierdzeń przemawiających na rzecz pełnej autonomii (niezależności) organów sądowych w prawie międzynarodowym. Powyższe ustalenie nie stanowi jednak celu samego w sobie. Antycypowane wpisanie organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka w prawo międzynarodowe umożliwi udowodnienie istnienia wpływu (oddziaływania) humanizacji prawa międzynarodowego na międzynarodowy porządek prawny. Zwieńczeniem badań z tego zakresu jest konfirmacja hipotezy badawczej, zgodnie z którą organy rozstrzygające z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka przyczyniają się nie tylko do humanizacji prawa międzynarodowego, lecz także do daleko idącej internacjonalizacji praw człowieka. Wprowadzenie owych dwóch kategorii (tj. humanizacji prawa międzynarodowego i internacjonalizacji praw człowieka) stanowi novum w dotychczas prowadzonych badaniach temu poświęconych, a weryfikacja tak postawionej hipotezy wyznacza zakres konstatacji, realizowanych na podstawie metody analitycznej oraz metody formalno-dogmatycznej.
The purpose of this study is to demonstrate that “inscribing” adjudicating bodies in cases involving international law of human rights into the universal international law is so strong, that it makes it scientifically necessary to reject assertions advocating full autonomy (independence) of judicial bodies in international law. The above finding does not, however, constitute an end in itself. The anticipating inscription of adjudicating bodies of international law of human rights into international law will make it possible to prove the existence of the influence (impact) of humanization of international law over the international legal order. The culmination of research in this regard will involve confirmation of the research hypothesis according to which bodies adjudicating in cases involving international law of human rights contribute not only to humanization of international law, but also to far-reaching internationalization of human rights. Introduction of these categories (that is humanization of international law and internationalization of human rights) is a novum in current research addressing this subject matter and verification of the hypothesis outlines the scope of observations carried out on the basis of the analytical method and the method of interpretation of applicable law.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 85-102
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Unveiling the necessity for a new international criminal court (ICC). A personal perspective amidst 21st century international law crimes in Ukraine linked to Russian Federation aggression
O zasadności powołania nowego MTK. Zarys stanowiska własnego na tle zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych na terytorium Ukrainy w XXI w. w związku z agresją Federacji Rosyjskiej
О целесообразности создания нового Международного уголовного суда (МУС). Изложение собственной позиции на фоне преступлений международного права, совершенных на территории Украины в XXI веке в связи с агрессией Российской Федерации
Щодо доцільності створення нового МКС. Зазначення власної позиції на тлі злочинів міжнародного права, скоєних на території України у 21 столітті у зв’язку з агресією Російської Федерації
Autorzy:: Berent, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33510372.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: війна
Росія
Україна
злочин міжнародного права
геноцид
міжнародний кримінальний суд
война
Россия
Украина
преступление международного права
международный уголовный суд
war
Russia
Ukraine
crime under international law
genocide
international criminal court/ICC
wojna
Rosja
Ukraina
zbrodnia prawa międzynarodowego
ludobójstwo
międzynarodowy trybunał karny
Opis:: W dniu 24 lutego 2022 r. wojska Federacji Rosyjskiej przekroczyły granice Ukrainy, suwerennego i samodzielnego państwa europejskiego. Wojna, która przyszła po pandemii COVID-19, wstrząsnęła podwalinami całego świata, który nagle przestał istnieć w takim wymiarze, w jakim współczesne społeczeństwa znały go wcześniej. Agresja rosyjska przyniosła nie tylko pełnoskalową wojnę, lecz także nieznane od 1945 r. okrucieństwa, obejmujące masowo popełniane zbrodnie prawa międzynarodowego, w tym zbrodnię ludobójstwa, a w każdym razie – uzasadnione podejrzenie ich popełnienia. Nad światem znów zawisło widmo globalnego konfliktu, a przed cywilizowaną jego częścią stanęło wyzwanie rozliczenia bezmiaru krzywd i nieszczęść wyrządzonych przez funkcjonariuszy Federacji Rosyjskiej i sił z nimi sprzymierzonych. Odpowiedzią na zbrodnie popełniane w Ukrainie stało się wydanie przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze nakazu aresztowania osób bezsprzecznie za nie odpowiedzialnych. Trybunał ten podjął stanowcze działania, są one jednak ograniczone prawnymi ramami wyznaczonymi dla jego kompetencji. Niemniej ramy te zdają się niewystarczające dla ścigania winnych pożogi wojennej w Europie. Z tego powodu konieczne jest powołanie międzynarodowego trybunału karnego dla osądzenia zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych w Ukrainie, który zostałby wyposażony w uprawnienia służące skuteczniejszemu ściganiu zbrodni inspirowanych przez Kreml i zajmujących go przedstawicieli reżimu Władimira Putina. To właśnie tym zbrodniom oraz potrzebom efektywniejszego ich zwalczania i przeciwdziałania poświęcony jest tekst niniejszy. Przedmiotem badań jest zatem przeprowadzenie analizy aktualnego stanu międzynarodowego sądownictwa w sprawach karnych, ustalenia ich skuteczności i przydatności dla osądzenia zbrodni popełnionych w Ukrainie oraz przedstawienie podstawowych pojęć, w tym pojęcia ludobójstwa, tytułem rozważań wstępnych. Celem artykułu jest wykazanie konieczności powołania nowego trybunału karnego. W studium zastosowano metodę historycznoprawną z elementami metody historyczno-filozoficznej, metodę analizy logicznej i pojęciowej instytucji prawnych (z uwzględnieniem eksplanacji funkcjonalnej), metodę aksjologiczną (z uwzględnieniem eksplanacji teleologicznej) oraz metodę systemową. Ze względu na charakter pracy metoda dogmatyczna (formalno-prawna) wykorzystana została w ograniczonym, lecz wystarczającym dla osiągnięcia celów badawczych zakresie.
24 лютого 2022 року війська Російської Федерації перетнули кордони України, суверенної та незалежної європейської держави. Війна, що послідувала за пандемією COVID-19, похитнула основи всього світу, який раптово перестав існувати в тому вигляді, в якому сучасні суспільства знали його раніше. Російська агресія принесла не лише повномасштабну війну, але й небачені з 1945 року звірства, що включають масові злочини міжнародного права, у тому числі злочин геноциду, або, в усякому разі, обґрунтовану підозру в їх скоєнні. Над світом знову нависла примара глобального конфлікту, а перед цивілізованою частиною світу постало завдання відповісти за незмірну шкоду і страждання, заподіяні посадовими особами Російської Федерації та союзними з ними силами. Реакцією на злочини, скоєні в Україні, стала видача Міжнародним кримінальним судом у Гаазі ордеру на арешт осіб, які несуть за них беззаперечну відповідальність. Суд вдався до рішучих дій, але вони обмежені правовими рамками, встановленими для його компетенції. Однак ці рамки не видаються достатніми для притягнення до відповідальності винних у розпалюванні війни в Європі. З цієї причини необхідно створити міжнародний кримінальний суд для розгляду злочинів за міжнародним правом, скоєних в Україні, який був би наділений повноваженнями для більш ефективного переслідування злочинів, інспірованих Кремлем і представниками режиму Володимира Путіна, що окупували її. Саме цим злочинам і необхідності більш ефективної боротьби та протидії їм присвячено цей текст. Об’єктом дослідження є, таким чином, аналіз сучасного стану міжнародного кримінального правосуддя, встановлення його ефективності та можливості засудження злочинів, скоєних в Україні, а також попередній розгляд основних визначень, зокрема геноциду. Мета статті – продемонструвати необхідність створення нового кримінального суду. У дослідженні використано історико-правовий метод з елементами історико-філософського методу, метод логіко-концептуального аналізу правових інститутів (у тому числі функціональний), аксіологічний метод (у тому числі телеологічний) та системний метод. Догматичний (формально-юридичний) метод використовувався обмежено, але в достатній мірі для досягнення поставлених завдань дослідження
24 февраля 2022 года войска Российской Федерации пересекли границы Украины, суверенного и независимого европейского государства. Война, последовавшая за пандемией COVID-19, потрясла основы всего мира, который внезапно перестал существовать в том виде, в каком его знали современные общества. Российская агрессия принесла не только полномасштабную войну, но и невиданные с 1945 года жестокие преступления, влекущие за собой массовые преступления по международному праву, в том числе преступление геноцида, или, во всяком случае, обоснованные подозрения в их совершении. Над миром вновь нависла угроза глобального конфликта, и перед цивилизованными его частям встал вызов привлечения к ответственности за неизмеримый вред и страдания, причиненные должностными лицами Российской Федерации и союзных ей сил. Ответом на преступления, совершенные в Украине, стала выдача Международным уголовным судом в Гааге ордера на арест тех, кто без сомнений несет за них ответственность. Этот суд предпринял решительные действия, но они ограничены правовыми рамками, установленными для его компетенции. Однако этих рамок, как представляется, недостаточно для привлечения к ответственности лиц, виновных в развязывании войны в Европе. Поэтому для рассмотрения преступлений по международному праву, совершенных в Украине, необходимо создать международный уголовный суд, который был бы наделен полномочиями для более эффективного преследования преступлений, инспирированных Кремлем и занимающими его представителями режима Владимира Путина. Именно этим преступлениям и необходимости более эффективного противодействия им и борьбы с ними посвящен настоящий текст. Таким образом, объектом исследования является анализ современного состояния международного уголовного правосудия, установление его эффективности и полезности для осуждения преступлений, совершенных в Украине, а также представление основных понятий, включая понятие геноцида – в качестве вступительных соображений. Цель статьи - показать необходимость создания нового уголовного суда. В исследовании использован историко-правовой метод с элементами историко-философского метода, а также метод логико-смыслового анализа правовых институтов (включая функциональное толкование), аксиологический метод (включая телеологическое толкование) и системный метод. В силу характера работы догматический (формально-юридический) метод использовался в ограниченном, но достаточном для достижения целей исследования объеме.
On 24 February 2022, troops of the Russian Federation crossed the borders of Ukraine, a sovereign and independent European country. The war that followed the coronavirus pandemic shook the foundations of the entire world, which suddenly ceased to exist in the way modern societies had known it by then. Russian aggression brought not only full-scale war, but also atrocities unknown since 1945 involving mass crimes under international law, including the crime of genocide – or at least a reasonable suspicion of its commitment. The spectre of a global conflict hung over the world again and the civilised part of it was faced with the challenge to account for the immeasurable harm and misery caused by officials of the Russian Federation and its allied forces. The response to the crimes committed in Ukraine was the issuing by the International Criminal Court in The Hague of an arrest warrant against those indisputably responsible for them. The Court took decisive action, but it is limited by the legal framework established for its competence. That framework; however, appears to be insufficient to prosecute those responsible for the war in Europe. For that reason, it is necessary to establish an international criminal court to try the crimes under international law committed in Ukraine, which would have the power to prosecute the crimes inspired by the Kremlin and the representatives of Vladimir Putin’s regime more effectively. It is those crimes and the need to eradicate and counteract them more efficiently that this study is devoted to. Therefore, the subject of the research is the analysis of the current state of international criminal justice to determine its effectiveness and usefulness for judging the crimes committed in Ukraine and to present basic concepts, including the concept of genocide, as preliminary considerations. The purpose of the article is to demonstrate the need to establish a new criminal court. To achieve the research goal, the historical-legal method with elements of the historical-philosophical method, the method of logical and conceptual analysis of legal institutions (including functional exploration), the axiological method (including teleological exploration) and the systemic method were used. Due to the nature of the work, the dogmatic (formal-legal) method was applied to a limited extent, but sufficiently enough to achieve the research goals.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 27-48
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Prześladowanie religijne irackich jezydów przez Państwo Islamskie. Przyczyny, przebieg, odpowiedzialność wspólnoty międzynarodowej za ukaranie sprawców
Religious persecution of the Iraqi Yezidis by the Islamic State. The reasons, course and responsibility of the international community for the punishment of the perpetrators
Autorzy:: Wawrzyńczyk, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043454.pdf
Data publikacji:: 2018-12-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: religious freedom
persecution of the Yezidis
genocide
ISIS
Islamic State
Yezidism
criminal responsibility
international criminal court
freedom of conscience and religion
Islam
Yazidis
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prześladowanie jezydów
prześladowania religijne
ludobójstwo
Państwo Islamskie
jezydyzm
odpowiedzialność karna
międzynarodowy trybunał karny
Jezydzi
Opis:: Celem opracowania jest przyjrzenie się prześladowaniu irackich jezydów, jakie dokonało się w ostatnich latach za sprawą tzw. Państwa Islamskiego Iraku i Syrii (ISIS). Przedstawione zostaną religijne i polityczne przyczyny tej zbrodni dokonanej na mniejszości religijnej zamieszkującej iracką prowincję Niniwy. Przeanalizowane zostaną również konsekwencje prawne tych aktów, a także możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców zbrodni. Artykuł składa się z trzech głównych części. Pierwsza zawiera krótki opis historii i teologii jezydyzmu. W drugiej przedstawiono genezę i przebieg prześladowań religijnych jezydów. W trzeciej zaproponowano reakcje prawne, jakie mogłaby podjąć społeczność międzynarodowa aby ukarać sprawców, w szczególności wysunięto propozycję ustanowienia międzynarodowego trybunału karnego.
The aim of this paper is to discuss the persecution of the Iraqi Yezidis by the so-called Islamic State of Iraq and Syria that took place over the last years, to present its political and religious background, and to analyse its legal consequences, which includes the possibility of punishing the perpetrators under international law. The article consists of three main parts: The first one gives a short account of the history and theology of Yezidism; the second part presents the origin and course of the religious persecution of the Yezidis; and the third part suggests some legal actions that could be undertaken by the international community with a view to punishing the perpetrators. The final section of this paper proposes the establishment of an international criminal court as an alternative solution to solve the problem of how perpetrators should be punished in such cases.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 345-367
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wybrane zagadnienia dotyczące pozycji prawnej duchownego w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Selected issues regarding the legal position of the religious minister in the case law of the European Court of Human Rights
Autorzy:: Hucał, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043516.pdf
Data publikacji:: 2018-12-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: human rights
religious minister
ECtHR
European Court of Human Rights
freedom of conscience and religion
religious organization
religious freedom
Law on Religion
duchowny
prawa człowieka
osoba duchowna
ETPCz
Europejski Trybunał Praw Człowieka
wolność sumienia i wyznania
związek wyznaniowy
wolność religijna
kościoły i związki wyznaniowe
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest zrekonstruowanie wybranych aspektów pozycji prawnej duchownego na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analizie poddano 33 wyroki i decyzje w przedmiocie dopuszczalności skargi podjęte przez organy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w latach 1976-2017. Na ich podstawie można stwierdzić, że orzecznictwo ETPCz jest w tym zakresie ugruntowane wieloletnią praktyką. Duchowny jako taki nie posiada gwarancji innych niż przysługujące każdej innej osobie wyznającej przekonania religijne, ale korzysta z pośredniego wzmocnienia tej ochrony dzięki gwarancjom korporacyjnej wolności sumienia i wyznania. To właśnie autonomia związku wyznaniowego dokonuje różnicowania jego pozycji tak pozytywnie, jak i negatywnie dla niego samego. Autonomia związku wyznaniowego jest bowiem w świetle orzecznictwa ETPCz istotnym komponentem pluralizmu w społeczeństwach demokratycznych, a należy do niej także określanie wymagań względem duchownych. Z tego powodu duchowny uzyskuje silną ochronę przed ingerencją władzy państwowej w sprawy dotyczące jego powołania i usunięcia z urzędu. Kosztem uzyskania tej ochrony jest istotne ograniczenie jego osobistej wolności sumienia i wyznania, a pośrednio także innych praw w czasie pełnienia urzędu duchownego, w stosunku do związku wyznaniowego. Należy jednak pamiętać, że ocena spraw związanych z pełnieniem urzędu duchownego jest zależna od relacji ustrojowych między związkiem wyznaniowym i państwem. W przypadku kościołów państwowych możliwe jest np. poddanie pewnych spraw kościelnych orzecznictwu państwowemu, a związek wyznaniowy może dokonać swojego samoograniczenia kształtując relacje z duchownym na podstawie zwykłej umowy o pracę. Co do zasady jednak ETPCz w sposób jasny wskazywał, że sprawy duchownych leżą poza jurysdykcją państwa i jego organów. Niemniej kontrowersje związane z orzekaniem w sprawie Károly Nagy v. Hungary wskazują, że status duchownego może ulegać pewnym zmianom w przyszłości.
The research goal is to reconstruct selected aspects of the legal position of the religious minister on the basis of the case law of the European Court of Human Rights. The analysis includes 33 judgments and decisions on the admissibility of complaints made by the bodies of the European Convention on Human Rights in 1976-2017. Based on them, it can be concluded that the ECtHR case law in this area is grounded in many years of practice. The religious minister as such has no guarantees other than those of any other person professing religious beliefs, but he benefits from the indirect strengthening of this protection by virtue of the guarantees of corporate freedom of conscience and religion. It is the autonomy of a religious organization that differentiates his position in both positive and negative respects. The autonomy of a religious organization is, in the light of ECtHR jurisprudence, an important component of pluralism in democratic societies, and it also includes determining the requirements for the religious minister. For this reason, the religious minister obtains strong protection against the interference of state power in matters relating to his appointment and removal from the office. The cost of obtaining this protection is a significant limitation of his personal freedom of conscience and religion, and indirectly also other rights while in the office of a priest, in relation to a religious organization. However, it should be remembered that the assessment of matters related to the performance of the office of a priest depends on the formal relations between a religious organization and the state. In the case of state churches, it is possible, for example, to submit certain church matters to state jurisprudence, and a religious organization can perform its self-limitation by shaping relations with the religious minister on the basis of a regular employment contract. As a rule, however, the ECtHR clearly indicated that matters concerning the religious minister lie outside the jurisdiction of the state and its organs. Nevertheless, the controversy surrounding the ruling in Károly Nagy v. Hungary indicates that the religious minister’s status may undergo some changes in the future.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 205-220
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Trybunał" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język