Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Book of Isaiah" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Duch udzielony mesjaszowi w Księdze Izajasza
    The Spirit Given to the Messiah in the Book of Isaiah
    Autorzy:
    Szmajdziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044062.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    duch Boży
    mesjasz
    Księga Izajasza
    spirit of God
    messiah
    The Book of Isaiah
    Opis:
    Rzeczownik rûaḥ („duch”, a także „oddech, wiatr”) jest jednym z ważniejszych terminów teologicznych w Starym Testamencie, zwłaszcza gdy występuje w znaczeniu „duch”. Wówczas rûaḥ pozostaje zawsze w mocy Boga i jest zależny od Niego. Jako duch Boży „czuwa” on nad stworzeniem, odnawia wszystko, przywraca do życia, a po śmierci człowieka wraca do Boga, który go dał. W Księdze Izajasza rzeczownik rûaḥ występuje 51 razy. Bardzo ważną rolę odgrywa w wyroczniach, które zapowiadają i ukazują mesjasza: Iz 11,1-3a, 42,1 i 61,1. Duch jest mu udzielony jako moc Boża do wypełnienia ważnych zadań. Bóg udziela ducha w sposób trwały. Dzięki duchowi tworzy się szczególna relacja pomiędzy Bogiem a mesjaszem, która jest wyrażona takimi tytułami jak „mój sługa” lub „mój wybrany”. Jego misja jest skierowana przede wszystkim do ubogich i chorych. Jej skutkiem będzie zmiana ich sytuacji przez ustanowienie prawa i sprawiedliwości. Działalność mesjasza przekroczy granice Izraela i zostanie skierowana do wszystkich narodów. Dzięki niemu poganie będą oświeceni Bożym światłem i będą uczestniczyli w przymierzu. W takim znaczeniu wyrocznie mesjańskie z Księgi Izajasza występują w Nowym Testamencie (Mt 12,18-20; Łk 4,18-19).
    The noun rûaḥ (“a spirit”, as well as “breath, wind”) is one of the most important theological terms in the OT, especially as it occurs in the sense of “spirit”. As such, rûaḥ always remains within the power of God and depends on Him. Being God’s spirit, it “supervises” over all creatures, renews everything, restores to life, and after a person's death it returns to the God who gave Him. The noun rûaḥ occurs 51 times in the Book of Isaiah and it plays a very important role in the oracles that announce and reveal the messiah: Isaiah 11:1-3a, 42:1, and 61,1. The spirit is given to him as God’s power to perform important tasks. God gives His spirit permanently. The spirit creates a special relationship between God and the messiah, which is expressed in titles such as “my servant” or “my chosen one”. His mission is aimed primarily at the poor and the sick. Its result is a change in their situation, by the enacting of righteousness and justice. The messiah’s activity crosses Israel’s borders and will be directed to all nations. In this way the pagans will be enlightened with God’s light and will participate in His covenant. It is within this domain of meaning that the messianic oracles from the Book of Isaiah are conveyed into the New Testament (Matthews 12:18-20; Luke 4:18-19).
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 49-68
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Critical Edition and Philological Analysis of the Second Chapter of Deutero-Isaiah (Isa 41) on the Basis of the Coptic Manuscript sa 52 (M 568) in Light of Other Coptic Manuscripts Written in the Sahidic Dialect and the Greek Text of the Septuagint
    Autorzy:
    Bąk, Tomasz Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051140.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    coptic
    sahidic dialect
    the book of isaiah
    deutero-isaiah
    sa 52 (m 568)
    edition of isa 41
    Opis:
    The paper contains a critical edition and philological analysis of the second chapter of Deutero-Isaiah worked out on the basis of the Coptic manuscript sa 52.2 and other available manuscripts written in the Sahidic dialect. Firstly, it presents general information on the fragment of codex sa 52 containing the text of Isa 41. It is followed by a list of brief characteristics of the remaining witnesses that include at least some verses of the second chapter of Deutero-Isaiah. The most important part is a presentation of the Sahidic text of Isa 41, its translation into English and tables of linguistic differences between the text of the LXX and its Coptic rendering. The last part explains difficult philological questions observed in the Coptic text. The focus will be on Isa 41:11-27 since they appear only in manuscript 52.2 and have not been published so far.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2020, 10, 1; 63-91
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Critical Edition and Philological Analysis of the Text of Isa 42:1–44:5 on the Basis of the Coptic Manuscript sa 52 (M 568) and Other Coptic Manuscripts Written in the Sahidic Dialect of Coptic and the Greek Text of the Septuagint
    Autorzy:
    Bąk, Tomasz Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048767.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Coptic
    Sahidic dialect
    the Book of Isaiah
    Deutero-Isaiah
    sa 52 (M 568)
    edition of Isa 42:1–44:5
    Opis:
    This paper provides a critical edition and philological analysis of Isa 42:1–44:5, which were worked out on the basis of the Coptic manuscript sa 52.2 and other available manuscripts of the Sahidic dialect. The first part presents general information on the fragment of codex sa 52 (M 568) that includes the discussed text. The next part gives a list and brief characteristics of the other manuscripts containing at least some verses of Isa 42:1–44:5. The focal section of the paper is a presentation of the Sahidic text and its translation into English. The differences between the Sahidic text and the Septuagint, on which the Coptic translation is based, have been presented in tables. They include additions and omissions in the Coptic translation, lexical changes and semantic differences. Finally, the paper examines difficult philological questions observed in the Coptic text. Of special attention are the verses of Isa 42:1–44:5, which occur only in manuscript sa 52.2, and so far have not been published.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2020, 10, 2; 225-260
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Critical Edition and Philological Analysis of the Text of Isa 44:6–45:25 Based on the Coptic Manuscript sa 52 (M 568), Other Manuscripts Written in the Sahidic Coptic Dialect, and on the Greek Text of the Septuagint
    Autorzy:
    Bąk, Tomasz Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043547.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Coptic
    Sahidic dialect
    the Book of Isaiah
    Deutero-Isaiah
    sa 52 (M 568)
    CLM 205
    edition of Isa 44:6–45:25
    Opis:
    This paper contains a critical edition and philological analysis of Isa 44:6–45:25, which were worked out primarily on the basis of the Coptic manuscript sa 52.2 and other available manuscripts of the Sahidic dialect. Particular attention is paid to these verses since they occur only in manuscript sa 52.2 and so far have never been published. The first part presents general information on the fragment of codex sa 52 (M 568) that includes the discussed text. The next part provides a list and brief characteristics of the other manuscripts containing at least some verses of Isa 44:6–45:25. The focal section of the paper is a presentation of the Coptic text (in the Sahidic dialect) and its translation into English. The differences between the Sahidic text and the Greek text of the Septuagint, on which the Coptic translation is based, have been pointed out in tables. They include additions and omissions in the Coptic translation, lexical changes, and semantic differences. Finally, the paper is devoted to difficult philological questions observed in the Coptic text itself or in its references to the Greek text of the LXX.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 38, 2; 529-533
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sługa Jahwe w interpretacji św. Hieronima
    The Servant of Yahweh in the interpretation of st. Jerome
    Autorzy:
    Jóźwiak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613281.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Hieronim
    Komentarz do Księgi Izajasza
    Sługa Jahwe
    St. Jerome
    A Commentary on the Book of Isaiah
    the Servant of Yahweh
    Opis:
    In the history of exegesis three general models of the interpretation of the Servant of Yahweh Song can be outlined. The first one is a collective interpretation that considers the Servant to be Israel – the People of God – or its faithful part. The second interpretation was called by the scholars an individual interpretation according to which the Servant is an individual. The third one is a mixed interpretation. The Servant of Yahweh is a king who represents the nation. In this article we searched for an answer to the question who is the said Servant of Yahweh according to St. Jerome. Having analysed selected passages of St. Jerome’s commentary on the Servant Song it is not difficult to notice that the author of the Vulgate prefers the model of individual interpretation. More precisely, in his opinion the Servant of Yahweh is Jesus Christ whose suffering has a redeeming virtue.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 167-176
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Serafiny w egzegezie biblijnej św. Hieronima ze Strydonu
    The Seraphim in the Biblical Exegesis of St. Jerome of Stridon
    Autorzy:
    Jóźwiak, Magdalena Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43570281.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    St. Jerome of Stridon
    The Fathers of the Church
    the Book of Isaiah
    The Commentary on Isaiah
    Seraphim
    Ojcowie Kościoła
    św. Hieronim ze Strydonu
    Księga Izajasza
    Komentarz do Księgi Izajasza
    Serafin
    Opis:
    W okresie patrystycznym Księga Izajasza cieszyła się ogromnym zainteresowaniem tak wśród greckich, jak i łacińskich egzegetów. Sam św. Hieronim wyjaśniał proroka Izajasza niejednokrotnie. Ten komentarz jest uważany przez badaczy za szczyt Hieronimowej egzegezy. Przedmiotem niniejszego artykułu są passusy z księgi 3 Hieronimowego Komentarza do Księgi Izajasza, w której Strydończyk analizuje między innymi Iz 6, 1-3 oraz Iz 6, 6-7 (por. Hieronymus, Commentarii in Esaiam III 6, 1-3 i 6, 6-7, Vetus Latina 23, s. 307-315; s. 318-320). Otóż, w Iz 6 pojawiają się tajemnicze istoty zwane Serafinami. Po krótkim wprowadzeniu do samego komentarza, prezentujemy w tym artykule zagadnienie Serafinów w Hieronimowej egzegezie w 4 podpunktach: 1) Etymologia terminu Serafin (Serafini = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); 2) Sześć skrzydeł jako jedna z cech dystynktywnych Serafina (dwoma zakrywają twarz Boga (może swoją?), drugą parą skrzydeł zakrywają stopy Boga (a może swoje?), trzecia para zaś służy im do latania); 3) Obowiązki i zadania Serafinów (celebracja świętości Boga oraz są posyłane z różnymi zleceniami); 4) Alegoryczne rozumienie frazy Serafin (Serafiny mogą symbolizować: Stary i Nowy Testament, służebne moce niebieskie lub jakiś cień prawdy odnoszącej się do przyszłej niewoli).
    In the patristic era, the Book of Isaiah was of great interest to both Greek and Latin exegetes. St. Jerome of Stridon explained the prophet Isaiah many times. The subject of this article is the passages from book 3 of Jerome’s The Commentary on Isaiah, in which he analyzes, among others, Is 6:1-3 and Is 6:6-7 (cf. Hieronymus, Commentarii inEsaiam III 6, 1-3 and 6,6-7, Vetus Latina 23, p. 307-315, 318-320). Ergo, in Is 6 appear mysterious beings called Seraphim. After a short introduction to the commentary itself, in this article I present the issue of the Seraphim in Jerome’s exegesis in 4 subsections: (1) The etymology of the term Seraphim (Seraphim = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); (2) Six wings as one of the distinctive features of the Seraphim: (two cover the face of God (maybe theirs?), the second pair of wings covers God’s feet (or maybe theirs?), and the third pair is used for flying); (3) Duties and tasks of the Seraphim (celebration of the holiness of God and being sent with various commissions); (4) Allegorical meaning of the phrase Seraphim (Seraphim can symbolize: Old and New Testaments, serving celestial powers, or some shadow of truth relating to future captivity).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2023, 88; 113-132
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rosa ożywiająca zmarłych (Iz 26,19) – próba lektury kontekstualnej
    The Dew that Enlivens the Dead (Is 26:19). An Attempt at a contextual Reconstruction
    Autorzy:
    Pikor, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051252.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Księga Izajasza
    apokaliptyka
    eschatologia
    zmartwychwstanie
    rosa
    metafora wody
    wygnanie babilońskie
    the Book of Isaiah
    apocaliptycs
    eschatology
    resurrection
    dew
    metaphor of water
    the Babylonian exile
    Opis:
    The author seeks to read the message of Is 26:19 through its context. First it is the literary context determined by the proposition of the oracles in Is 24-27. In their light one should seeks the identities of those who will be enlivened by „a dew of light”. Then it is the historical context that should be found in the experiences of the exiles who return from the Babylonian captivity, and who tend tó reconstruct their national community. This context sheds light on the eschatological problems of this prophecy. Through the image of carnal resurrection it shows the just who come back to life.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 89-101
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies