Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Saint Augustine" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Święty Augustyn i synody Afryki północnej przełomu IV i V wieku
Saint Augustine and the Synods of North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36834578.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synod
Saint Augustine
synodal activity
auctoritas
Święty Augustyn
działalność synodalna
Opis:
Działalność synodalna Kościoła w Afryce Północnej na przełomie IV i V wieku, choć z jednej strony zdumiewa swym dynamicznym rozwojem, to jednak z drugiej uwidacznia także wielość i zakres problemów, z jakimi mierzył się Kościół afrykański. Tak wybitni pasterze, jak zwłaszcza biskup Kartaginy i prymas Afryki Prokonsularnej Aureliusz (391‒430) oraz biskup Hippony Augustyn (396‒430), uczynili z synodów skuteczny oręż w walce ze schizmą donatystów i herezją pelagianizmu. Niemniej ważną materią zwoływanych wówczas zgromadzeń synodalnych były sprawy związane z dyscypliną duchowieństwa, liturgią i życiem Kościoła. Synody (concilia) cieszyły się właściwą sobie powagą i autorytetem (auctoritas). Znaczącą rolę wśród nich odegrały zwłaszcza synody plenarne. Jako przejaw kolegialności biskupiej rzucają wiele światła na relację biskupów afrykańskich z biskupem Rzymu, a także są świadectwem eklezjalnej afrykańskiej specyfiki, a niekiedy także i autonomii.
The synodal activity of the Church in North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries, although on the one hand is astonishing with its dynamic development, on the other hand, also highlights the multiplicity and scope of problems that the African Churchfaced. Such outstanding pastors as, in particular, the Bishop of Carthage and the Primate of Proconsular Africa, Aurelius (391‒430) and the Bishop of Hippo, Augustine (396‒430), made synods an effective weapon in the fight against the Donatist schism and the heresy of Pelagianism. No less important matters of the synodal meetings convened at that time were matters related to the discipline of the clergy, the liturgy and the life of the Church. Synods (concilia) enjoyed their own seriousness and authority (auctoritas). Plenary synods in particular played a significant role among them. As a manifestation of episcopal collegiality, they shed a lot of light on the relationship of African bishops to the Bishop of Rome, and are also a testimony to African ecclesial specificity and autonomy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 91-108
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La synthèse théologique du bien commun chez Augustin
Autorzy:
Nebel, Mathias
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158107.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Common good
Saint Augustine
The City of God
Christ as the Common Good
Charity as the kenotic dynamic of the common good
Opis:
L’article cherche à comprendre comment Augustin a radicalement reformulé, depuis une perspective théologique, la notion politique de bien commun de l’antiquité classique. L’argument principal est que cette réinterprétation découle naturellement de la théologie néotestamentaire de la koinonia qui unit l’Eglise, comme le montre la lettre a Volusianus et les homélies sur l’Epitre aux Parthes. A partir de cette lecture, il devient alors plus aisé de comprendre la fameuse reformulation de la définition de société aux livres II et XIX de la Cité de Dieu. Nous concluons en identifiant les trois thèmes qui, à partir d’Augustin, seront étroitement associé à la notion de bien commun en occident : 1) Le bien commun n’est plus un concept, mais une Personne et un Espace. Christ, en son humanité, est le seul et unique Bien Commun du genre humain. 2) Le Bien Commun universel est d’ordre eschatologique ; dans l’histoire on ne peut parler au mieux que de biens communs partiel et imparfait. 3) La charité est le moteur de la dynamique d’accomplissement du Bien Commun universel dans l’histoire.
The article seeks to understand how Augustine radically reformulated the political notion of the common good of classical antiquity, from a theological perspective. The main argument is that this reinterpretation follows naturally from the New Testament theology of the koinonia uniting the Church, as shown in the letter to Volusianus and Augustine's homilies on the Epistle to the Parthians. From this reading, it then becomes easier to understand the famous reformulation of the definition of society in books II and XIX of the City of God. We conclude by identifying the three themes that, from Augustine onwards, will be closely associated with the notion of the common good in the western political theology: 1) The common good is no longer a concept, but a Person and a Space: Christ in his humanity is the one and only Common Good of the human race. 2) The universal Common Good is eschatological; in history we can only speak of partial and imperfect common goods. 3) Charity is the driving force behind the dynamic fulfilling the universal Common Good in history.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 247-270
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies