Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Punishment" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znaczenie rzeczownika κόλασις w Septuagincie, pseudoepigrafach Starego Testamentu i w Nowym Testamencie w nawiązaniu do interpretacji Wacława Hryniewicza tekstu Mt 25,46
The Meaning of the Noun κόλασις in the Septuagint, the Old Testament Pseudepigrapha and the New Testament. A Response to Wacław Hryniewicz’s Interpretation of Mt 25:46
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044316.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
κόλασις
kara
kara wieczna
Mt 25:46
punishment
eternal punishment
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na zaproponowaną przez ks. prof. Wacława Hryniewicza interpretację Mt 25,46. Odnosząc się do pierwotnego znaczenia przymiotnika αἰώνιος i rzeczownika κόλασις w klasycznym języku greckim, Hryniewicz uważa, że syntagma εἰς κόλασιν αἰώνιον powinna być rozumiana nie w znaczeniu kary wiecznej, lecz jako kara wychowawcza, której celem jest zmiana i poprawa zachowania osoby ukaranej. Trwałaby ona jedynie przez pewien czas, ale nie na zawsze – nie byłaby karą wieczną, tzn. nie mającą końca. W artykule została dokonana analiza znaczenia słowa κόλασις w Septuagincie, w greckich apokryfach ST i w NT w celu przekonania się, czy rzeczywiście rzeczownik ten został użyty w tych pismach w znaczeniu, które przypisał mu W. Hryniewicz. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań można stwierdzić, że κόλασις straciło swoje pierwotne znaczenie, które nadał mu Hryniewicz, a przynajmniej nie jest ono tak jednoznaczne, jak twierdzi ów teolog. Słowo to najczęściej odnosi się do kary za czyn, który jest zakazany przez Prawo, bądź do czynu moralnie podejrzanego. Jedynie niektóre teksty wyraźnie wskazują na dydaktyczny aspekt analizowanego słowa. W zdecydowanej większości wypadków obecności wymiaru dydaktycznego kary jest jedynie domniemywana, ponieważ każda kara (oprócz kary śmierci i sądu ostatecznego) może być postrzegana jako mająca charakter dydaktyczny. Analiza znaczenia κόλασις dokonana w niniejszym artykule podważa twierdzenie W. Hryniewicza, że w Mt 25,46 słowo to zachowało swoje pierwotne – odnoszące się do kary wychowawczej – znaczenie.
This article is an attempt at responding to Rev. Prof. Wacław Hryniewicz’s interpretation of Mt 25:46. Referring to the original meaning of the adjective αἰώνιος and the noun κόλασις in classical Greek, Hryniewicz maintains that the syntagma εἰς κόλασιν αἰώνιον should be understood not as denoting eternal punishment but as an expression of disciplinary punishment (aimed at the transformation and improvement of the behaviour of the person punished); thus, the punishment would only last for a particular period of time and not forever. The present article undertakes the analysis of the word κόλασις in the Septuagint, in Greek Old Testament pseudepigrapha and in the New Testament to find out if the word is in fact employed in the meaning Hryniewicz ascribes to it. The analysis conducted shows that the word has lost its original meaning or at least its meaning is not univocal (explicite). The noun most often refers to punishment as penalty for a deed that is either forbidden by the law or morally suspect. Few texts clearly point to the didactic aspect of κόλασις. In the vast majority of cases, the presence of such an aspect is only implied, for each punishment (apart from death penalty and God’s ultimate judgment) may be claimed to have a didactic dimension. The analysis of the meaning of κόλασις conducted in this article disproves Hrynkiewicz’s claim that in Mt 25:46 the noun retains its original meaning, alluding to punishment’s didactic aspect.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 409-443
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara wieczna – czym jest?
Eternal Punishment - whats that?
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621425.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kara
potępienie
punishment
condemnation
Opis:
Słowo wstępne redaktora naczelnego, ks. prof. dr. hab. Henryka Witczyka (KUL).
Editorial written by Editor-in-Chief, Professor Henryk Witczyk (KUL).
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 7-10
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie przekleństw w kodeksach prawnych Pięcioksięgu
Autorzy:
Filipiak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162718.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
przekleństwo
Pięcioksiąg
kara
curse
Torah
punishment
Opis:
L’exégèse moderne qui s’attache à expliquer les fondements mêmes de la religion de l’A. T. doit répondre, entre autres, à la question, pourquoi y at-il tant de malédictions dans l’Ecriture, et en particulier dans les codes des lois du Pentateuque, et quel est leur rôle? Un examen attentif mène à la conclusion qu’elles s’y rattachent à l’idée d’alliance. Les codes du Pentateuque revêtent la forme de l’alliance, schème universellement adopté dans l’Orient ancien; or les malédictions en formaient un des éléments constants. La malédiction y jouait le rôle de sanction juridique. C’était pourtant une sanction d’un genre particulier car elle ne précisait point par qui, ni de quelle manière, elle devait être exécutée L’on peut se demander alors quel était le sens de la „sanction de la malédiction”? Pour l’homme antique la malédiction possédait une force magique obligeant la divinité à intervenir, ou même la capacité d’amener des ma’heurs par sa vertu propre; pour l’Israelite elle n’était „parole efficace” qu’autant que derrière elle se tenait Dieu qui punit le péché en envoyant les châtiments qu’elle annonçait.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 47-59
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concept of Judgment according to Rev 11:15–18a
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178852.pdf
Data publikacji:
2017-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
book of revelation
judgment
reward
punishment
Opis:
The presented paper analyzes the text of Rev 11:15–18. The analysis showed that the divine judgment depicted in the discussed text has two dimensions. First, it is the reward for the faithful which is defined as “giving reward” (dounai ton misthon). This reward is being given to the faithful (designed as douloi, phoboumenoi to onoma, prophetai, hagioi). The other aspect of the judgment is a negative one. The act of punishment is expressed by the verbs krino and diaphtheiro. The people being judged and punished are defined as nekroi and diaphtheriontes ten gen. The term nekroi, in the author’s opinion, is to be understood in a spiritual meaning. The sentence pronounced on the culprits is a typical example of retributive justice. Because the term nekroi is to be understood spiritually (i.e., the matter is “the spiritually dead”) one cannot see in Rev 11:15–18 a direct announcement of the last judgment. The analysis of the following context shows that the beginning of the last judgment is performed by means of events depicted in Rev 12. The main criterion of affiliation regarding one of the two groups (the rewarded or the punished) is the attitude towards the Messiah presented in Rev 12:5. It does not mean that there is no relationship between the judgment having been already executed and the last judgment. The verdict pronounced by the last one will be a logical consequence of what takes place now.
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 1; 87-106
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspective of Sentencing Guidelines Implementation in Continental Law System
Autorzy:
Rasim, Babanly
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195122.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sentencing
sentencing guidelines
scale of punishment
inconsistency in punishment
equality of citizens before the law and the courts
Opis:
The article examines the positive and negative aspects of the existence of sen-tencing guidelines in different legal systems, as well as the reasons and purpose of implementing the relevant guidelines . Analyzed aspects that lead to the conclu-sion of feasibility or unreasonableness implementation of sentencing guidelines in continental law system and it is proved the absence of obstacles for the implemen-tation of the said sentencing guidelines in such a legal system for
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2016, 24, 1; 41-50
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wypali całkowicie wszystko i pozostanie palący się pył” (4Syb 177). Eschatologiczna kara w przekazie IV Księgi Sybilliańskiej
„All things he will burn, and it shall be black dust” (4Syb 177). Eschatological Punishment in the Fourth Sibylline Book
Autorzy:
Miduch, Maria Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044250.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
eschatologia
kara
tradycja sybilliańska
eschatology
punishment
Sibylline tradition
Opis:
IV Księga Sybillińska, mająca swoje korzenie w judaizmie diaspory greckiej, jest dziełem, które miało na celu skłonienie pogan do zmiany ich stylu życia. Sybilla w sposób obrazowy udziela swoim słuchaczom pouczeń o charakterze moralnym. Elementy eschatologiczne pojawiające się w tekście księgi są traktowane jak narzędzie do osiągnięcia zamierzonego celu. Wizja kary ma służyć zachęcie do porzucenia grzesznego życia. W idei kary prezentowanej przez autora dzieła możemy zauważyć pewną etapowość: od kary o wymiarze pedagogicznym do kary wiecznej, nieodwracalnej.
The Fourth Sibylline Book, rooted in Greek-Jewish diaspora, is a piece written in order to make pagans change their ways. The Sibylline instructs on morality by the use of illustrations. The eschatological elements in the text are used as tools, providing means to an end. The image of punishment is meant to encourage abandoning the life of sin. We may notice a stageability of sorts in the concept of punishment portrayed by the author of the book: from a punishment as a pedagogical measure, to punishment that is eternal and irreversible.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 67-80
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temat nagrody i kary jako motyw parenetyczny w listach św. Pawła
Autorzy:
Romaniuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162865.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nagroda
kara
listy Pawłowe
award
punishment
Paul's epistles
Opis:
Cet article a pour but de démontrer que les motifs de la récompense et du châtiment futur ne sont pas uniques et ne jouent même pas un rôle principal dans la parénèse de saint Paul. C’est ainsi que dans les épîtres aux Thessaloniciens le motif de la rémunération n’existe pas du tout et celui du châtiment futur ne revient que dans forme de l’idée qu’on se fait de Dieu: Distributeur de la justice. La nature du châtiment n’y est pas précisée et on ne trouve même pas une allusion quelconque à la poena damni. Etant donné le caractère purement eschatologique des Epitres aux Thessaloniciens on s’étonne que le motif de la peine éternelle apparaisse si rarement das ces écrits. Dans les Grandes Epîtres, les textes concemant le thème de la rétribution peuvent être partagés en deux groupes: le premier est constitué par ceux qui touchent a l’idée du châtiment terrestre tandis que dans le deuxième se trouvent ceux qui parlent de la rémunération ou du châtiment éternel. II faut reconnaître que les motifs de la rétribution sont tout spécialement développés dans les Grandes Epîtres et parmi elles la première aux Corinthiens occupe la première place. Il est vrai que la crainte du châtiment prédomine, mais le thème de la rémunération n’y est pas négligé. La nature du châtiment ainsi que de la récompense est bien précisée: le châtiment consistera non seulement en ce que le pécheur sera soumis aux souffrances, mais aussi en ce qu’il sera repoussé par Dieu; il passera par les épreuves du feu et sera même dans une certaine mesure détruit par le feu. Les peines terrestres sous forme des maladies et faiblesses physiques viennent de Dieu, et l’apôrte en personne sera aussi celui qui punira parfois les pécheurs. Dans les Epîtres de la Captivité les motifs de la récompense et du châtiment sont rares. Ils ne sont même pas abordés dans les Epitres aux Colossiens et aux Philippiens. Dans l’Epître aux Ephésiens le motif de la rémunération domine. On a donc le droit de constater qu’au temps de la rédaction des Epîtres de la Captivité d’autres motifs étaient considérés comme plus efficaces par saint Paul. La recherche des motifs de la récompense et du châtiment futur dans les Epîtres Pastorales ne donne pas de grands résultats: le thème du châtiment ultérieur n’y est pas mentionné, 1’idée de la rémunération ne revient que quelques fois comme motif. C’est aussi les motifs christologiques, comme dans les Epîtres de la Captivité, qui se trouvent, ici également sur le premier plan. Bref: les motifs de la rémunération future sont déjà à noter dans les Epîtres aux Thessaloniciens, mais on les ren contre le plus souvent dans les Epîtres aux Corinthiens. Ils disparaissent peu à peu dans les Epîtres ultérieures, pour faire place à des motifs plus élevés ce qui s’harmonise bien avec la ligne générale du développement et du caractère spécifiquement sotériologique de la théologie paulinienne.
Źródło:
The Biblical Annals; 1969, 16, 1; 41-59
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja "kary wiecznej" w eschatologii Wacława Hryniewicza
The Concept of Eternal Punishment in Wacław Hryniewicz’s Eschatology
Autorzy:
Raczyński-Rożek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044283.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hryniewicz
kara wieczna
nadzieja
apokatastaza
eternal punishment
hope
apocatastasis
Opis:
Wacław Hryniewicz znany jest w Polsce przede wszystkim z propagowania teologii nadziei powszechnego zbawienia. Kwestią, która od razu narzuca się czytelnikowi eschatologii lubelskiego teologa, jest pytanie o istnienie piekła czy też kary wiecznej. Rzeczywistość ta, obecna w nauczaniu Jezusa i przepowiadana przez wieki w Kościele, zdaje się negować istnienie nadziei opisywanej przez lubelskiego teologa. W odpowiedzi na tę wątpliwość w artykule zostały omówione najważniejsze argumenty teologiczno-spekulatywne, biblijne oraz egzystencjalne dotyczące rzeczywistości potępienia w eschatologii Wacława Hryniewicza. Podjęto także próbę krytycznego ustosunkowania się do nich.
Wacław Hryniewicz is known in Poland above all for propagating the theology of the hope of universal salvation. The issue that immediately imposed upon the reader of the eschatology of the theologian from Lublin, is the question of the existence of hell or eternal punishment. This reality, present in the teaching of Jesus and foretold in the Church for centuries, seems to contradict the existence of the hope described by Hryniewicz. In response to this doubt, the article discusses the most important theological, speculative, biblical and existential arguments regarding the reality of damnation in the eschatology of Wacław Hryniewicz. It also attempts at a critical examination of these arguments.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 217-242
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE VICTIM AS A FORGOTTEN FIGURE IN THE JUSTICE SYSTEM – A FEW REMARKS IN THE LIGHT OF PAST FORMS OF PUNISHMENT
Autorzy:
Kania, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915916.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
consensual methods of resolving the conflicts
victim
evolution of forms of punishment
Opis:
This article focuses on selected problems regarding the evolution of the punishment process. The starting point remains the assumption that regardless of the historical period, every palpable form of injustice related to a violation of a certain area of goods has resulted in an intervention approved at the given moment in history. The study notes that in the early pre-state period, seeking a remedy for wrongdoing was a private matter of the victim (or their family or clan) who could in that wayavenge on their own the injustice they had suffered. The process of publicising criminal law that began at the end of the Middle Ages has marginalised the process role of a victim in the possibilities to seek the remedy. However, the vertical criminal law relationship has, over time, changed to some extent. The privatisation of the justice system – especially noticeable nowadays – makes it possible to see that consensual methods of resolving conflicts caused by an offenceessentially contributed to the reversal of a certain historical process. That reversal was certainly intended to “reveal” the victim, and thus to return the conflict resulting from the offence to its “owners,” i.e. the perpetrator and the victim.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2017, 31, 4; 33-44
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara wieczna i jej przeciwwaga w Mt 25,46
Eternal Punishment and Its Counterweight in Matthew 25:46
Autorzy:
Linke, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044259.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Mateusza
sąd ostateczny
przypowieści.
Gospel of Matthew
final judgment
eternal punishment
Opis:
„Kara wieczna” w Mt 25,31-46 to pojęcie symetryczne do „życia wiecznego”. Symetryzm cechuje całą jednostkę kompozycyjną, do której należy ta perykopa . Jest też ona realizacją modelu obecnego już w Ewangelii według św. Marka, ale rozwiniętego w Ewangelii według św. Mateusza. Model składa się z trzech części: przypowieści, separatora oraz alegoryzującej interpretacji początkowej przypowieści. W tym kontekście „kara wieczna” jest odpowiednikiem niedopuszczenia nierozumnych panien na ucztę weselną.
“Eternal Punishment” in Mattew 25:31-46 is a symmetrical concept for “eternal life”. Symmetry characterizes the entire compositional unit to which this pericope belongs. It is also the implementation of the model already present in Mark, but developed in Matthew. The model consists of three parts: a parable, a separator, and an allegorizing interpretation of the initial parable. In this context, the “eternal punishment” is the equivalent of rejecting of sensless girls from a possibility to participate in the wedding feast.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 83-107
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pośmiertna kara w ujęciu Czwartej Księgi Machabejskiej
Posthumous Punishment as Described by Fourth Book of Maccabees
Autorzy:
Baran, Grzegorz Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044248.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Czwarta Księga Machabejska
kara pośmiertna
kara wieczna
Fourth Book of Maccabees
posthumous punishment
Opis:
Jedną z kwestii teologicznych Czwartej Księgi Machabejskiej jest kara pośmiertna, której istotę autor tego dzieła ukazał w odniesieniu do Antiocha IV Epifanesa. Celem artykułu jest wykazanie, że autor Czwartej Księgi Machabejskiej miał na uwadze wieczny wymiar tej kary. Podjęte zamierzenie zostanie realizowane na podstawie analizy terminów (przymiotniki: ἀκαταλύτος, αἰώνιος; rzeczownik αἰών) oraz form czasownikowych (zob. 4 Mch 18,5; 18,22), które opisują pośmiertną karę Antiocha IV. Przeprowadzone analizy pozwolą uchwycić zarówno wymiar, jak i charakter pośmiertnej retrybucji w ujęciu Czwartej Księgi Machabejskiej.
One of the theological issues of the Fourth Book of Maccabees is the posthumous punishment, the essence of which the author of the Fourth Book of Maccabees demonstrated with reference to Antiochus IV Epiphanes. The purpose of the article is to show that the author of the Fourth Book of Maccabees had in mind the eternal dimension of this punishment. The analysis is implemented based on the analysis of individual terms (adjectives ἀκαταλύτος, αἰώνιος; noun αἰών) and forms of verbs (see 4 Macc 18:5 and 18:22) which describe the post-mortem punishment of Antiochus IV. The conducted analyzes allow to capture both the dimension and the character of post-mortem retribution as described by the Fourth Book of Maccabees.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 39-65
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social and Legal Issues of Corporal Punishment of Children
Autorzy:
Grinevičiūtė, Kristina
Vitkutė - Zvezdinienė, Iveta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046850.pdf
Data publikacji:
2018-12-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kary cielesne
prawa dziecka
odpowiedzialność karna
corporal punishment
children’s rights
criminal responsibility
Opis:
Research problem. A democratic state is guided by the rule of law and the principles of the human rights and freedoms. Ratifying the European Convention on Human Rights and The European Social Charter or Revised European Social Charter, Member States undertake to respect all people of their jurisdiction rights, including all children. The child is not the family or the state property. Child is a citizen from birth, so it is necessary to look seriously into each such member public offense. When we talk about the criminal cruelty, especially in serious case of child rights violation (murder, sexual assault, and so on), everyone unanimity agree, that no one member of the society cannot tolerate such child abuse. But society begins to split into different camps – from the positive approach into the sentence, to the punishment classification into violence-category - when the discussion is tilting about the child's upbringing without violence. This tendency is due to several reasons. First is that a deliberate arm lift against a child is the belief that slapping "educated" child will become better. Second, parenting is the natural values, or in other words, the right of parents to educate their children in their own training methods. The aim of this article is to provide legal assessment of corporal punishment of children for educational purposes. In order to achieve this aim will be analyse the position of legislator of corporal punishment of children for educational purposes; by analyse proposals and ideas regarding delimitation of corporal punishment, to single out the theories of corporal punishment of children for educational purposes in criminal law jurisprudence.
W artykule przedstawiono obowiązujące akty prawa międzynarodowego oraz wewnętrznego wybranych krajów dotyczące stosowania kar fizycznych wobec dzieci. Ukazano, że dziecko jest obywatelem od urodzenia i ma wszystkie prawa, które muszą być chronione. Kiedy mówimy o okrucieństwie kryminalnym, szczególnie w poważnym przypadku naruszenia praw dziecka (morderstwo, napaść na tle seksualnym itd.), wszyscy jednomyślnie zgadzają się, że nikt z członków społeczeństwa nie może tolerować takiego wykorzystywania dzieci. Ale społeczeństwo zaczyna się dzielić na różne obozy – od pozytywnego podejścia do zdania po klasyfikację kar w kategorię przemocy – kiedy dyskusja toczy się wokół wychowania dziecka bez przemocy. Ta  tendencja wynika z kilku powodów. Po pierwsze, to wiara ze celowe podniesienie ręki przeciwko dziecku lepiej „wykształci” dziecko. Po drugie, rodzicielstwo jest wartościami naturalnymi i to jest prawo rodziców do wychowywania dzieci w ich własnych metodach. Celem tego artykułu jest ocena prawna kary cielesnej wobec dzieci w celach wychowanie. Aby osiągnąć ten cel będzie analizowana stanowisko ustawodawcy oraz orzecznictwo prawa karnego.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 4; 93-104
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie przymiotnika αἰώνιος w Setpuagincie, pseudoepigrafach Starego Testamentu i Nowym Testamencie w nawiązaniu do interpretacji Wacława Hryniewicza tekstu Mt 25,46
The Meaning of the Adjective αἰώνιος in the Septuagint, the Old Testament Pseudepigrapha and the New Testament. A Response to Wacław Hryniewicz’s Interpretation of Mt 25:46
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044321.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
αἰώνιος
wieczność
kara wieczna
życie wieczne
Mt 25:46
eternity
eternal punishment
eternal life
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie znaczenia przymiotnika αἰώνιος, które przyjmuje on w Septuagincie, pseudoepigrafach Starego Testamentu i Nowym Testamencie. Inspiracją do napisania artykułu była interpretacja tekstu Mt 25,46 przez ks. prof. Wacława Hryniewicza. Dowodzi on, że omawiany przymiotnik – użyty dwa razy we wspomnianym wersecie – w syntagmie εἰς κόλασιν αἰώνιον znaczy „długotrwały”, tzn. trwający przez długi czas, ale mający koniec (Hryniewicz odnosi się do znaczenia analizowanego słowa, które przyjmuje ono w grece klasycznej), podczas gdy w εἰς ζωὴν αἰώνιον przyjmuje znaczenie „wieczny”, tzn. ma swój początek, ale nie ma końca. Na tej podstawie Hryniewicz uważa, że kara, o której mówi Mt 25,46, nie jest wieczna, lecz ograniczona w czasie (w jego mniemaniu interpretację tę potwierdza również rzeczownik κόλασιν rozumiany jako kara ukierunkowana na refleksję, której celem jest poprawa postępowania).          Artykuł analizuje znaczenie αἰώνιος w LXX, w pseudoepigrafach Starego Testamentu i Nowym Testamencie, wskazując na wyraźną ewolucję znaczenia tego słowa w powyższych tekstach. Zwłaszcza w pseudoepigrafach Starego Testamentu, posiadających apokaliptyczny charakter, przymiotnik ten przyjmuje znaczenie „wieczny” w tym sensie, że ma początek, ale nie ma końca (jest to tzw. wieczność względna). Przyczyną tej zmiany znaczenia była rodząca się wiara w życie pozagrobowe i nagrodę albo karę, która czeka na każdego po jego śmierci.          Zakończenie artykułu wskazuje na błędy i nieścisłości dotyczące refleksji Hryniewicza na temat kary wiecznej na podstawie Mt 25,46.
The article is devoted to the meaning that the adjective αἰώνιος assumes in the Septuagint, the Old Testament pseudepigrapha and the New Testament. Such a reflection was inspired by Rev. Prof. Wacław Hryniewicz’s interpretation of Mt 25:46. Hryniewicz argues that the adjective in question used twice in the verse in the syntagma εἰς κόλασιν αἰώνιον means “long-lasting”, that is lasting for a long time but having its end (Hryniewicz refers to the meaning of the adjective in classical Greek), while in εἰς ζωὴν αἰώνιον it means “eternal”, that is having its beginning but no end. It is on this basis that Hryniewicz concludes that the punishment the verse mentions in not eternal but temporary (in his view, this also confirms the meaning of the noun κόλασις as punishment aimed at generating reflection and improvement). The present article analyzes the meaning of αἰώνιος in LXX, in the Old Testament pseudepigrapha and in the New Testament, pointing to a clear evolution of the meaning of the word in these texts. It is especially in the Old Testament pseudepigrapha of an apocalyptical character that the adjective is imbued with the meaning of “eternal”, that is having its clear beginning but no end in time (the so-called relative eternity). This happened due to the arising belief in the afterlife and the reward or punishment awaiting everybody after his or her death. The conclusion of the article points to certain mistakes and inaccuracies of Hryniewicz’s reflections on eternal punishment.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 445-490
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Summum supplicium in the Legislation of Christian Roman Emperors
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046742.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
summum supplicium
kara śmierci
rzymskie ustawodawstwo karne
chrześcijaństwo
capital punishment
Roman criminal legislation
Christianity
Opis:
This publication is an attempt to answer the question: what was the role of the criminal penalty, especially in its strictest form (summum supplicium) in the Roman legislation of Christian emperors? Finally, whether is it noticeable, based on the example of summum supplicium, that Christianity influenced the Roman criminal law in any way? As it has been demonstrated, the new state religion did not radically change the Roman criminal legislation. The legislation of the Christian emperors confirmed both, the division of society into servi and liberii that had existed for centuries in the Roman state and the diversity of the legal situation of individual social groups. Punishment in the legislation of Christian emperors continued to fulfil the role it had played in the previous centuries and became, even more than ever before, an essential tool for the political struggle of the present state authority. The finest example of this was the legislation of Constantine the Great, followed by all the severity of criminal repression which resulted in the issuing of this legal act. A great desire to bring about a new order, maintain power and even the fear of losing it can be detected in the strictness of the Constantine’s legislation. Finally, the once persecuted Christians began to behave like their previous persecutors.
Niniejsza publikacja została poświęcona próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie – jaką rolę pełniła kara kryminalna, a zwłaszcza jej najsurowszy wymiar (summum supplicium), w ustawodawstwie rzymskich cesarzy chrześcijańskich? W końcu, czy na przykładzie summum supplicium można zauważyć, że chrześcijaństwo wpłynęło w jakiś sposób na rzymskie prawo karne. Jak wykazano, nowa religia państwowa nie zmieniła w radykalny sposób rzymskiego ustawodawstwa karnego. Prawodawstwo cesarzy chrześcijańskich utwierdziło istniejący od wieków w państwie rzymskim podział społeczeństwa na servi i liberii oraz zróżnicowanie sytuacji prawnej poszczególnych grup społecznych. Kara w ustawodawstwie cesarzy chrześcijańskich nadal spełniała te funkcje, które pełniła w poprzednich wiekach, ale stała się w jeszcze większym stopniu niż do tej pory, zasadniczym narzędziem walki politycznej obecnej władzy państwowej. Najlepszym tego przykładem było ustawodawstwo Konstantyna Wielkiego, ale także cała surowość represji karnej, której efektem było wydanie tego aktu prawnego. W surowości ustawodawstwa Konstantyna widać wielką chęć zaprowadzenia nowego porządku, utrzymania władzy, ale jeszcze bardziej strach przed jej utratą. W końcu prześladowani wcześniej chrześcijanie zaczęli postępować tak, jak ich poprzedni prześladowcy.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 39-56
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klęski militarne jako wyraz gniewu Boga w "Dialogu przeciwko Żydowi" Sergiusza Stylity
Military Defeat as an Expression of the Wrath of God, Based on Sergius the Stylite’s "Dialogue Against a Jew"
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044644.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sergiusz Stylita
Żydzi
polemika antyżydowska
Sergius Stylit
Josephus Flavius
punishment of God
history
Jews
Judaizantes
Orient
Opis:
W artykule poddano analizie tekst Sergiusza Stylity, "Dialog przeciwko Żydowi", pochodzący prawdopodobnie z VII wieku. Jednym z kluczowych argumentów użytych w polemice była kwestia kary, jaką zdaniem Sergiusza wymierzył Bóg Izraelitom za ich brak wiary i odrzucenie Jezusa. Autor traktatu interpretuje bowiem niepowodzenia doczesne, jakie dotknęły naród wybrany, jako znak, poprzez który Bóg wyraził swój brak aprobaty dla działań Żydów. W tekście pojawiają się cytaty z Wojny żydowskiej Józefa Flawiusza traktowane jako historyczne potwierdzenie boskiego wyroku. Sama argumentacja ukazująca brak możliwości sprawowania kultu i klęski, jakie dotknęły naród, jako dowód na przeminięcie Starego Przymierza i jego przeniesienie na chrześcijan, wpisuje się w polemikę antyżydowską późnego antyku, gdzie dowodem na przeminięcie żydowskiej politei był los Jerozolimy i jej mieszkańców.
The text of Sergius the Stylite’s "Dialogue Against a Jew", probably dating from the 8th century, is analysed in this article. One of the key arguments used in the polemic was the matter of punishment, which, according to Sergius, God imposed on the Israelites for their lack of faith and rejection of Jesus. The author of the tract interprets the chosen people’s earthly misfortunes as a sign by which God expressed His disapproval of the Jews’ deeds. Within the text are citations from "The Wars of the Jews" by Flavius Josephus, which Sergius treats as the historical confirmation of God’s plan. The whole argumentation – presenting the impossibility of carrying out acts of worship, together with the misfortunes of the Jewish people, as proof that the Old Covenant has faded away and been passed to Christians – is in line with other anti-Jewish propaganda of Late Antiquity in which the fate of Jerusalem and its citizens is offered as proof that Jewish politeia had faded away.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 365-383
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies