Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ORTHODOXY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Dobór czytań biblijnych w okresie przygotowawczym do Wielkiego Postu w Kościele prawosławnym
    The Selection of Biblical Readings in the Preparatory Period before Lent in the Orthodox Church
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043858.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Wielki Post
    prawosławie
    Pismo Święte
    Lent
    Orthodoxy
    Sacred Scripture
    Opis:
    Poniższy artykuł dotyka zagadnienia doboru oraz miejsca perykop z Pisma Świętego, które rokrocznie recytowane są w prawosławnych świątyniach w okresie przygotowawczym do wyjątkowego okresu roku liturgicznego, jakim jest Wielki Post. W artykule wykorzystano w głównej mierze metodę opisową wymienionego okresu. Publikacja wskazuje na logiczne i dydaktyczne zarazem umiejscowienie fragmentów biblijnych u progu Wielkiego Postu.
    The article deals with the selection and sequence of the pericopes from the Sacred Scriptures that are recited every year in Orthodox churches in the period of preparation for the special season of the liturgical year known as Lent. The article mainly uses the descriptive method. The publication points to the logical and didactic location of the biblical readings at the threshold of Lent.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 319-328
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Herezje wczesnochrześcijańskie – zagadnienia wprowadzające
    Early Christian heresies – introductory issues
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612815.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    herezja
    schizma
    Ojcowie Kościoła
    ortodoksja
    doktryna
    heresy
    schism
    Fathers of the Church
    orthodoxy
    doctrine
    Opis:
    In the times of the Church Fathers the notion of heresy was related to the false doctrine what became the cause of derogations from the unity of the Church. It was a false tenet about God, hence the Fathers of the Church tried to define not only mistakes created within the Church, but also to develop orthodox doctrine. Due to the vastness of the this subject authors and texts defining heresies were selected. Firstly, attention was drawn on the Greek term a†resij contained in pagan literature and the writings of the New Testament, which allowed to see what was the impact, especially the biblical definition of heresy, on the understanding of the early Christian writers, especially before the first Council of Nice in 325. It was also necessary to ask about the origin of heresy and its characteristics. Fathers affirmed unequivocally that their creation were associated mainly with making the wrong choices. The result of this were incorrect relations of heretics to the truth and to the Church, wrong image of God and abiding in stubbornness. Fathers also attempted to define more precisely the scope of meaning of schism and heresy, which are concepts often used as synonyms.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 7-20
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralne przesłanie komentarza św. Cezarego z Arles do Apokalipsy św. Jana
    The pastoral message of the commentary of st. Caesarius of Arles on the Apocalypse of st. John
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612823.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Cezary z Arles
    Tykoniusz
    Apokalipsa św. Jana
    eklezjologia
    ortodoksja
    heterodoksja
    Caesarius of Arles
    Ticonius
    The Apocalypse of St. John
    ecclesiology
    orthodoxy
    heterodoxy
    Opis:
    The article discusses the commentary of St. Caesarius of Arles on the Apocalypse of St. John. The bishop of Arles wrote his commentary on the basis of the Ticonius’s study. Due to this fact, the work of Caesarius, which has been saved all in one piece, is an extremely important source of information about the commentary of Ticonius and may be very useful in the process of its reconstruction. The explication of the Apocalypse, written by the Gallic shepherd, is practical. The author tried to make comments on the Apocalypse in the context of the situation of the Church in Gaul. He was more interested in ecclesiological message of St. John’s text rather than in its eschatological message. In consequence, the commentary was very practical and might have been used by priests who had to face such problems as the schism of the Church, rebaptism and relations with heretics.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 715-726
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Saint Ambrose of Milan and the establishment of Christianity within the conventions of the new language for the Christians
    Święty Ambroży z Mediolanu i ugruntowywanie się chrześcijaństwa – tworzenie nowego języka dla chrześcijan
    Autorzy:
    Zajc, Neža
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612534.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary
    Ambroży z Mediolanu
    ortodoksja
    teologia
    język liturgiczny
    hymny
    Nicene-Constantinopolitan Creed
    St. Ambrose of Milan
    Orthodoxy
    theology
    liturgical language
    hymns
    Opis:
    Autor artykułu chce ukazać ortodoksyjny kontekst, będący efektem orzeczeń soborowych, traktowany jako pewien ekumeniczny aspekt myśli teologicznej św. Ambrożego, który milcząco wymuszał jednoczesne korzystanie z Zachodniej i Wschodniej tradycji liturgicznej. Pozycja Ambrożego jako biskupa Mediolanu, który głęboko rozpatrywał problemy dotyczące „nowego” języka chrześcijańskiego używanego w liturgii, a także problem historii Kościoła i liturgii, pozwoliła mu bezpośrednio wpływać na poprawę stosunków między Niceą Wschodu i Zachodu. Jego hymny, osobiste pisma i traktaty odzwierciedlały dogmatyczne, językowe i ikonograficzne trudności tworzenia się państwa chrześcijańskiego: od Nicei do Trullo (lub od Konstantyna Wielkiego do Justyniana II), przez które Bizancjum weszło ostatecznie w niezwykle trudny okres ikonoklazmu (w latach 711-843).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 61; 157-169
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymat biskupa Rzymu w perspektywie prawosławnej. Ekumeniczne nadzieje
    Autorzy:
    Glaeser, Zygfryd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041178.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Primat
    Bischof von Rom
    Kirche
    Konziliarität
    Orthodoxie
    Dialog
    Ökumenismus
    Primacy
    Bishop of Rome
    Church
    conciliarity
    Orthodoxy
    dialogue
    ecumenism
    prymat
    biskup Rzymu
    Kościół
    soborowość
    prawosławie
    dialog
    ekumenizm
    Opis:
    Jednym z istotnych problemów w relacjach rzymskokatolicko-prawosławnych jest różnica w interpretacji aktualnych form sprawowania prymacjalnej roli w Kościele przez biskupa Rzymu. Współczesne badania nad istotą i sposobem wypełniania posługi na rzecz powszechnej jedności Kościoła nabierają nowego dynamizmu po publikacji „ekumenicznej encykliki” Jana Pawła II Ut unum sint. Papież zwrócił się do pasterzy i teologów z prośbą o nawiązanie z nim „braterskiego i cierpliwego dialogu” (zob. US 95-96), aby wspólnie poszukiwać „takich form sprawowania owego urzędu, w którym możliwe będzie realizowanie przez jednych i drugich posługi miłości” (US 95). W oparciu o wyniki badań historycznych, współcześni teologowie prawosławni wyrażają przekonanie, że idea prymatu rzymskiego była zawsze obecna w teologicznej świadomości chrześcijańskiego Wschodu. Kościoły wschodnie nie negują prymatu czci przysługującego papieżowi jako biskupowi Rzymu oraz jako pierwszemu biskupowi całego Kościoła. Uznając prymat stolicy rzymskiej za bezsporny fakt historyczny, teologowie prawosławni widzą zasadniczy problem w określeniu jego natury. Nie akceptują prymatu w sensie jurysdykcyjnym.
    One of the essential problems in the relationship between Catholic-Orthodox churches is the difference in the interpretation of the current forms of the primacy in the Church of the Bishop of Rome. Contemporary studies on the essence and on the method of accomplishing this service on behalf of the universal Church’s unity assumed new dynamics after the publication of the ecumenical encyclical letter of John Paul II – Ut unum sint. The Pope addressed and requested the pastors and theologians to establish with him a “patient and fraternal dialogue” (see US 95-96), for both parties to strive to achieve “the forms in which this ministry may accomplish a service of love recognized by all concerned” (US 95). The contemporary Orthodox theologians, based on the results of historical studies, are convinced that the idea of the Roman primacy has been always presented in the theological awareness of the Christian East. The Eastern Churches do not negate the primacy of the Pope, as the Bishop of Rome, and as the first bishop of the whole Church. Recognizing the primacy of the Holy See as an incontestable historical fact, the Orthodox theologians see the crucial problem in the determination of its nature. They do not accept the primacy in the juridical sense.
    Eines der wesentlichen Probleme im Verhältnis zwischen römischen Katholiken und Orthodoxen ist der Unterschied in der Interpretation der gegenwärtigen Formen der Ausübung von der primatialen Rolle des Bischofs von Rom. Die gegenwärtigen Untersuchungen über das Wesens und die Art und Weise der Ausübung des Dienstes zugunsten der allgemeinen Einheit der Kirche haben nach der Erscheinung der "ökumenischen Enzyklika" von Johannes Paul II. Ut unum sint einen neuen Auftrieb erhalten. Der Papst hat sich an die Hirten und Theologen mit der Bitte gewandt, mit ihm in einen "brüderlichen und geduldigen Dialog" einzutreten, um gemeinsam "solche Formen der Ausübung dieses Amtes zu suchen, in denen die Realisierung des Dienstes der Liebe durch die Einen und die Anderen möglich wird" (US 95). Anhand der historischen Untersuchungen, äußern heutige orthodoxe Theologen die Überzeugung, dass die Idee des römischen Primats schon immer im Bewusstsein des christlichen Ostens gegenwärtig war. Die östlichen Kirchen stellen das Ehrenprimat, das dem Papst als dem Bischof von Rom und dem ersten Bischof der gesamten Kirche gezollt wird, nicht in Frage. Indem sie den Primat des römischen Stuhls anerkennen, sehen sie das größte Problem in der Definition seiner Natur. Der Iurisdiktionsprimat wird von Ihnen nicht akzeptiert.     
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 161-184
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Objawienie w ujęciu radykalnej ortodoksji
    Revelation According to Radical Orthodoxy
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050731.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    radykalna ortodoksja
    John Milbank
    Catherine Pickstock
    Graham Ward
    objawienie
    egzegeza Pisma Świętego
    interpretacja alegoryczna
    metafizyka partycypacji
    krytyka nowożytności
    dualizm wiary i rozumu
    surnaturel Henriego de Lubaca
    radykalizm a ortodoksja
    biegunowość
    jedność a rozróżnienie
    teologia a filozofia
    fideizm Karla Bartha
    radical orthodoxy
    revelation
    biblical exegesis
    allegorical interpretation
    metaphysics of participation
    criticism of modernity
    dualism of faith and reason
    Henri de Lubac’ surnaturel
    radicalism vs orthodoxy
    polarity
    unity vs distinction
    theology vs philosophy
    Karla Barth’s fideism
    Opis:
    Rozległemu zakresowi zainteresowań teologicznych radykalnej ortodoksji odpowiada szerokie rozumienie objawienia. W artykule zaprezentowano, jakim ujęciom sprzeciwiają się, a jakie interpretacje objawienia proponują zwolennicy ruchu. Podążając za Tomaszem z Akwinu, reprezentanci radykalnej ortodoksji przyjmują, że objawienie jest wydarzeniem, w którym łączą się oświecenie intelektu, interpretacja rzeczywistości w tym świetle oraz wewnętrzna przemiana duszy. Taki punkt widzenia wiąże się z odrzuceniem nowożytnej koncepcji objawienia (dziedzictwo Suáreza). Zdaniem reprezentantów radykalnej ortodoksji powrót do patrystyki i średniowiecza, zwłaszcza do metafizyki partycypacji, ma pozwolić na przekroczenie dualizmów wiary i rozumu oraz natury i łaski. Henriego de Lubaca paradoks surnaturel zostaje rozciągnięty również na kwestie egzegezy Pisma Świętego oraz rozwoju doktryny. Poruszono także zagadnienie relacji teologii i filozofii. Dyskusję z poglądami liderów ruchu należy sprowadzić do metasporu dotyczącego biegunowości: jedność – rozróżnienie. W zakończeniu stanowisko radykalnej ortodoksji zostało ukazane na tle katolickiej teologii. Okazuje się, że radykalizm charakteryzujący ruch sprawia, że ortodoksyjna równowaga typowa dla katolicyzmu chwieje się w posadach.
    A broad understanding of revelation corresponds to a wide range of theological interests of radical orthodoxy. The article shows which conceptions are struggled against and which interpretations of revelation are promoted by the movement’s supporters. Following Thomas Aquinas, representatives of radical orthodoxy assume that revelation is an event which combines illumination of the intellect, the interpretation of reality in this light and internal transformation of a soul. Such a point of view leads to rejection of a modern conception of revelation (Suárez’s heritage). According to representatives of radical orthodoxy, by coming back to patristic and medieval roots, especially to metaphysics of participation, one can overcome dualisms of faith and reason together with those of nature and grace. Henri de Lubac’s surnaturel paradox is spread onto issues of biblical exegesis and development of doctrine. Issues of relation of theology to philosophy is dealt with as well. In fact the discussion with opinions of leaders of the movement should be reduced to a meta-argument concerning the polarity: unity vs distinction. Finally, the attitude of radical orthodoxy is presented against a background of catholic theology. The radicalism characteristic of the movement turns out to simultaneously shake the orthodox balance typical of Catholicism.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 237-260
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Theologian Today. Identity and Spirituality of a Theologian in Pope Francis Statements
    Teolog dzisiaj. Tożsamość i duchowość teologa w wypowiedziach papieża Franciszka
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050776.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    papież Franciszek
    tożsamość teologa
    duchowość teologa
    duchowość misyjna
    spotkanie z Chrystusem
    żywa wiara
    ewangelizacja
    ortodoksja egzystencjalna
    Słowo Boże
    Lud Boży
    Pope Francis
    identity of a theologian
    spirituality of a theologian
    missionary spirituality
    encounter with Christ
    living faith
    evangelisation
    existential orthodoxy
    Word of God
    People of God
    Opis:
    The author arranged Pope Francis’ statements drawing a portrait of a theologian, and then on their basis characterized the spirituality of the person involved in scientia fidei. The theologian, according to the Holy Father, encountered Christ personally and cannot live without Him. United with the Son, he participates in His knowledge of the Father. The successor of St. Peter demands from the Catholic theologian existential orthodoxy, which is the sine qua non condition of practising orthodox theology. The spirituality of the theologian is inscribed in the “missionary spirituality” proposed to the whole Church; the theologian should be personally involved in the work of evangelization. The Pope also emphasizes the connection between the doctrine of faith and the spiritual life or even with holiness. The theologian, open to Deus semper maior, prays on his knees, but includes in his or her prayer the affairs of the people; his or her reflection is on the border between the Revelation and reality. The soul of theology is not only to listen to the Word of God, but also to take into account the “hermeneutical value” of the People of God. Francis urges us to abandon the theology done only “from behind the desk.” The theologian’s spirituality must include the willingness to be permeated with the smell of the people and the street.
    Autor uporządkował wypowiedzi papieża Franciszka kreślące portret teologa, następnie na ich podstawie scharakteryzował duchowość uprawiającego scientia fidei. Teolog według Ojca Świętego spotkał Chrystusa osobiście i nie może bez Niego żyć. Zjednoczony z Synem uczestniczy w Jego poznaniu Ojca. Następca św. Piotra domaga się od katolickiego teologa ortodoksji egzystencjalnej, która jest warunkiem sine qua non uprawiania ortodoksyjnej teologii. Duchowość teologa wpisuje się w zaproponowaną całemu Kościołowi „duchowość misyjną”; teolog winien osobiście włączyć się w dzieło ewangelizacji. Papież podkreśla również związek nauki wiary z życiem duchowym czy wprost ze świętością. Otwarty na Deus semper maior teolog modli się na kolanach, ale w modlitwę włącza sprawy ludzi; jego refleksja znajduje się na granicy Objawienia i rzeczywistości. Duszą teologii jawi się nie tylko słuchanie Słowa Bożego, ale również wzięcie pod uwagę „hermeneutycznej wartości” Ludu Bożego. Franciszek namawia do porzucenia uprawiania teologii jedynie „zza biurka”. Do duchowości teologa zaliczyć trzeba gotowość na przeniknięcie zapachem ludzi i ulicy.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 37-57
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies