Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "O11" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Interpretacja przypowieści o synu marnotrawnym w polskim kaznodziejstwie (1945-2000)
Autorzy:
Pindel, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627246.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Łukasza
Przypowieść o synu marnotrawnym
Łk 15
11-32
homiletyka
kaznodziejstwo
Opis:
Mit der Methode Wirkungsgeschichte werden die charakteristischen Tendenzen beschrieben, die unter den polnischen Theologen vorkommen worden sind, die ihre Auslegung des Gleichnisses über den Barmherzigen Vater (Luk 15,11-32) in den letzten 50 Jahren formuliert haben. Es geht dabei nur um populäre und pastorale Interpretationen, die für die breiten Kreisen adressiert sind. Die Resultaten werden mit einer ,,Kontrollgruppe“ konfrontiert. Die vergleichbare Gruppe, wenn es um ihre Kompetenzen und Ziel der Auslegung geht, werden die Lateinischen Väter (bis zu Augustinus) betrachten.Die gemeinsame Tendenz unter den polnischen Theologen kann man als das grosse Interesse an dem Barmherzigen Vater und seine Beziehung zum jüngeren Sohn bezeichnen. Als Ziel solcher Auslegung in der Nachkriegszeit kann man die Vertiefung der Praxis des Sakramentes der Busse vermuten. In den späteren Texten ging es mehr um die persönliche Beziehung zu Gott, der nicht nur barmherzig ist, sondern auch seine Kinder immer und grenzenlos akzeptiert. Diese Tendenz scheint es deutlich, wenn wir diese Beobachtungen mit der Auslegung der Kontrollgruppe konfrontieren. Es stellt sich heraus, dass bei den ersten Lateinischen Theologen nicht die Barmherzigkeit des Vaters, sondern die Folge der Sünde betont sind. Dazu muss man sagen, dass die Kirchenväter zurückhaltend das Gleichnis über den Barmherzigen Vater erklären. Man kann vermuten, dass die strenge Bussdisziplin in den ersten Jahrhunderten für diese Resultate der Wirkungsgeschichte verantwortlich ist.Unsere Antwort auf die Frage, warum so verschiedene Akzente in den beiden Epochen der Kirche vorkommen sind, lautet: die zeitgenössischen Theologen reagieren auf die Bedürfnisse der modernen Gesellschaft. Es scheint zu sein, dass eines von den ,,Zeichen der Zeit" die Suche nach dem wahren Gesicht des Vaters ist. Die theologische Absicht des Lukas verlangt jedoch die Verkündigung um solche Elemente zu ergänzen, die der pastoralen Voraussetzungen entsprachen. Es geht um die Akzeptanz für die Barmherzigkeit Gottes in Bezug auf die andere, aber auch um die Wahrheit über die Folgen der Sünde und des Bösen im Leben des Menschen.
Źródło:
Verbum Vitae; 2003, 3; 233-253
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja 1Hen 9,1-3 w strukturze literackiej mitu o upadłych aniołach 1Hen 6-11
The Function of 1 En. 9:1–3 in the Literary Structure of the Myth of the Fallen Watchers (1 Enoch 6–11)
Autorzy:
Domka, Natalia Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179038.pdf
Data publikacji:
2019-03-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
: 1hen 9
1-3
1hen 6–11
1 henoch
księga czuwających
mit o upadłych
aniołach
struktura 1hen 6–11
1 en 9
1 en 6–11
1 enoch
book of the watchers
myth of the fallen
angels
literary structure of 1 en 6–11
Opis:
Artykuł analizuje strukturę 1Hen 9,1-3 i jego funkcję w  strukturze mitu o upadłych aniołach (1Hen 6-11). Ten krótki tekst przedstawia czterech aniołów, ich postrzeganie nieszczęśliwego stanu ludzkości i przyjęcie ludzkiej skargi skierowanej do Boga. Pozytywna prezentacja czterech aniołów może zostać skontrastowana przez negatywną prezentację poległych Czuwających w 1Hen 6,2-3,7-8. Z drugiej strony, 1Hen 9,1-3 odnosi się do 1Hen 10, 1-16, gdzie ci sami czterej aniołowie otrzymują od Boga boskie zlecenie. Ponieważ stanowi decydujący zwrot w narracji mitu, 1Hen 9,1-3 dzieli go na dwie części, co implikuje symetryczny układ mitu.
The article analyses the structure of 1 En. 9:1-3 and its function within the larger structure of the myth of the fallen Watchers (1 En. 6–11). The short text introduces the four angels on the scene, their perception of the miserable state of humanity, and the reception of human complaint directed to God. The positive presentation of the four angels can be contrasted by the negative presentation of the fallen Watchers in 6,2-3.7-8. On the other hand, 1 En. 9:1-3 is related to 1 En 10:1-16 where the same four angels receive from God the divine commissioning. Since it introduces the decisive turn in the myth narrative thread, 1 En 9:1-3 divides the myth into two parts, which implies the symmetric disposition of the myth. 
Źródło:
The Biblical Annals; 2019, 9, 2; 285-314
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień czwarty (Rdz 1,14-19)
Time in the Priestly Creation Narrative: TheDay Fourth Day (Gen 1:14-19)
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043849.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kapłańskie opowiadanie o stworzeniu
Heptameron
Rdz 1,14-19
Rdz 1
Rdz 1–11
ciała niebieskie
czas
priestly creation narrative
Heptaemeron
Gen. 1:14-19
Gen. 1
Gen. 1–11
heavenly bodies
time
Opis:
Organizacja kosmosu w wymiarze czasowym (temporalnym) wydaje się stanowić istotny, choć niekiedy ignorowany, element kapłańskiego opowiadania o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Jej logika opiera się na osi wyznaczonej przez pierwszy, czwarty, i siódmy dzień stworzenia: powstanie światła, stworzenie ciał niebieskich, wreszcie konsekrację szabatu. W artykule tym autor podejmuje krytyczną refleksję nad centralnym elementem osi, na której wspiera się temporalna organizacja kosmosu: opisem czwartego dnia stworzenia (Rdz 1,14-19). Analizując strukturalny i semantyczny wymiar opisu stworzenia ciał niebieskich autor uwypukla ich wyjątkowe miejsce i niepowtarzalną rolę w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu świata.
The temporal organization of the cosmos seems to be an important, though sometimes ignored, element of the priestly creation narrative in Gen 1,1-2,4a. Its logic is based on the axis determined by the first, fourth, and seventh days of creation: the creation of luminaries, of celestial bodies, and finally the consecration of the Sabbath. In this article, the author takes up a critical reflection on the central element of the axis: the description of the fourth day of creation in Gen 1,14-19. In analyzing the structural and semantic dimensions of this text, the author emphasizes the unique place and role of the celestial bodies in the description of the created world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 11-29
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramat ojcowskiej miłości (Łk 15,11-32)
The Drama of Fathers Love (Luke 15:11-32)
Autorzy:
Muszytowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622033.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Łk 15
11-32
przypowieść o miłosiernym ojcu
honor rodziny
synostwo
braterstwo
Luke 15
parable of the merciful father
family honor
sonship
brotherhood
forgiveness
joy
Opis:
The parable of the father and his two sons in the Gospel of Luke (Luke 15:11-32) makes part of a series of parables depicting the attitude of God toward sinful man. It is the attitude of seeking, concern, love, and joy in the presence of which nobody, even the greatest sinner, is excluded. The present article focuses on that attitude by exposing relationships between father and his two sons. Despite the fact that the narrative presents the events from the perspective of the sons, the father can be considered the main character of the parable. The story of the sons shows the drama of father’s love which was rejected and misunderstood by them. Both sons lose their dignity by denying their father’s love, but only the younger seems to realize it. The father shows both of them the same love and assures them that in his eyes they have never lost their sonship and they have never been deprived of it. Each of the children has to be re-adopted; each in his own way indicated by the father. The younger has to accept paternal forgiveness which is full of mercy and joy prompted by his return. The elder, on the other hand, has to imitate the mercy and joy offered by the father to his younger son.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 105-126
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies