Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nawrócenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Metanoia i pójście za Jezusem w orędziu ewangelicznym
    Autorzy:
    Langkammer, Hugolin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177965.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    nawrócenie
    naśladowanie Jezusa
    conversion
    imitation of Jesus
    Opis:
    Der vorliegende Artikel zeigt auf der Grundlage der sehr genau durchgeführten Analyse von Mk 1, 15 die theologische Bedeutung des Begriffs metánoia und der Formulierung „Nachfolge Jesu”. Da beide mit dem von Jesus verkündigten Anbruch des Reiches Gottes in engem Zusammenhang stehen, hat es sich als notwendig erwiesen, die wesentlichen Bestandteile der Lehre Jesu über sie vorzustellen. Im Rahmen der „Nachfolge Jesu” wurden zunächst die eine solche Tatsache ermöglichenden Bedingungen besprochen und danach der Weg, wie man Jesus nachfolgen soll, nachgezeichnet, so wie die Evangelien ihn präsentieren. Den Artikel beschließen Reflexionen über die bleibende Aktualität dieses Rufes Jesu.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 111-125
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzech Kaina w ocenie Ojców Kościoła
    The sin of Cain in the assessment of the Church Fathers
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612770.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kain
    grzech
    Abel
    bratobójstwo
    nawrócenie
    Cain
    sin
    fratricide
    conversion
    Opis:
    Fathers of the Church have left comments on Genesis as well as other works, which explain not only the biblical descriptions of the origins of the world and man, but also Gen 4: 1-16, where it speaks of the sin of Cain. In this paper we present an assessment of the sin of Cain made by some of the Fathers of the Church. It should be noted that they do not stop only on the sin of fratricide, although condemn it the most, but focus their attention also on other sins of Cain, which preceded and led to the killing of Abel by his jealousy, anger, evil thoughts, insincerity. Fathers of the Church recognize the individual and social character of the sins of Cain, which manifests itself in leaving his from God and separation from relatives. This resulted in a permanent division of the family. Fathers also point to the mercy of God and a willingness to forgive. Commentators of Gen 4:1-16 biblical text, however, do not see in Cain repent for any sin committed by him.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 105-118
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nawrócenie i pokuta w księdze Apokalipsy św. Jana
    Autorzy:
    Rubinkiewicz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177971.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    nawrócenie
    pokuta
    Apokalipsa św. Jana
    conversion
    penance
    Revelation
    Opis:
    Der Verfasser des Artikels analysiert diejenigen Texte der Johannes-Offenbarung, die von Umkehr und Buße handeln. Die meisten von ihnen (12) finden sich in den Sendschreiben an die sieben Gemeinden (Offb 2-3), während es im apokalyptischen Teil des Werkes weniger sind (nur vier). Im Ergebnis der durchgeführten Analysen zeigt der Verfasser, daß Christus keine moralischen Forderungen an den Menschen stellt, die seine Kräfte überschreiten. Ein Beweis dafür sind die Gemeinden in Smyrna und Philadelphia, die ausschließlich gelobt werden. Die größte Gefahr für den Christen ist die Verletzung der Reinheit des Glaubens, die andere Vergehen nach sich zieht. Nur Gott kennt das Maß der von den einzelnen Menschen und Gemeinschaften geforderten Vollkommenheit, und deshalb darf man nicht aufhören, die eigenen Taten zu vervollkommnen. Eine große Gefahr für die Gemeinde stellt die vorgetäuschte Heiligkeit dar, der die erste Liebe verlorengegangen ist (Ephesus, Laodizea, Sardes). Buße und Umkehr haben solidarischen Charakter, d.h. wenn einzelne Gemeindeglieder sich falsch verhalten haben, muß die gesamte Ortskirche Buße tun und umkehren.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 149-160
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku chrześcijańskim korzeniom Europy. Znaczenie nawrócenia cesarza Konstantyna dla Kościoła, dla Cesarstwa Rzymskiego, dla Europy
    Towards the Christian roots of Europe. Constantine’s conversion and its consequences for the Church, for the Roman Empire and for Europe
    Autorzy:
    Grzywaczewski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611856.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Konstantyn
    nawrócenie
    Sobór Nicejski
    cezaropapizm
    Constantine
    conversion
    Council of Nicaea
    caesaropapism
    Opis:
    The article is consecrated to Constantine’s conversion and to its consequences for the Church, for the Roman Empire and for Europe. There is a general opinion that, even if his attachment to Christianity was not very mature, he worked for the Christian religion during all his life. He has taken many decisions on behalf of the Church; he protected her against the Donatists in Africa. His position towards the Arian heresy was not very clear. He did not pay attention to the dogmatic formulas, but especially to those solutions which guaranteed peace among people. Surely, the emperor once introduced into the Church, remained there as her protector and head. The society was accustomed the emperor’s position as pontifex maximus. Bishops did not protested against his involving into ecclesiastic matters because he worked on their behalf. The effect of Constantine’s attitude was: the Christianization of the Roman Empire and the connection of the Church to the State. In later centuries such an alliance of the altar with the throne was boring for the Church. It is said that every privilege has to be paid. The Roman Empire was collapsed in the end of the fifth century, but its heritage remained in Europe. Charlemagne, cooperating with Pope Leon III, tried to restore the Roman Empire as a Christian State, but he failed to do it. Surely, by his support for schools and studies, he contributed to the European culture. The idea of the Sacrum Imperium Romanum appeared again in the times of Otto I, and especially of Otto III. Such an idea was not possible to be put into practice. The Roman Empire has never been restored, but many of its elements were assimilated by the Church and by medieval Europe. There are to be noticed in all European countries in our time.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 61; 9-38
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawda o Bogu Stwórcy, stworzeniu i jego odnowie, według "Wyznań" św. Augustyna
    Autorzy:
    Zarzycki, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947516.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    stworzenie
    nawrócenie
    teologia
    Augustyn
    Wyznania
    Confessiones
    creation
    theology
    Augustine
    Confessions
    convertion
    Opis:
    Artykuł podejmuje temat stworzenia, który obok filozoficznego zagadnienia szukania prawdy i teologiczno-duchowej  confessio stanowi jedno z głównych zagadnień  „Wyznań” Augustyna.  Najpierw autor wskazuje na ważność tego zagadnienia w tym dziele i poszukuje sposobu powiązania go z dwoma odmiennymi tematycznie częściami „Wyznań”, autobiograficzną i egzegetyczną. Dalej ukazuje Augustyna „krętą drogę” poszukiwania prawdy o Stwórcy i stworzeniu wiodącą przez czas błędów młodości i okres zagubienia się w sekcie manichejczyków (materializm, dualizm metafizyczny). Objaśnia zaistniałe u Augustyna, pod wpływem neoplatonizmu  doświadczenie „powrotu do samego siebie” i uzyskanie światła prawdy o Stwórcy i stworzeniu, a potem uzyskanie pod wpływem lektury Słowa Bożego łaski nawrócenia jako daru „nowego stworzenia”. W ostatniej części artykułu autor na podstawie ostatnich ksiąg „Wyznań” przybliża teologię i duchowość „nowego stworzenia” objaśniając je w sensie  dosłownym i alegorycznym. Artykuł podejmuje temat stworzenia, który obok filozoficznego zagadnienia szukania prawdy i teologiczno-duchowej  confessio stanowi jedno z głównych zagadnień  „Wyznań” Augustyna.  Najpierw autor wskazuje na ważność tego zagadnienia w tym dziele i poszukuje sposobu powiązania go z dwoma odmiennymi tematycznie częściami „Wyznań”, autobiograficzną i egzegetyczną. Dalej ukazuje Augustyna „krętą drogę” poszukiwania prawdy o Stwórcy i stworzeniu wiodącą przez czas błędów młodości i okres zagubienia się w sekcie manichejczyków (materializm, dualizm metafizyczny). Objaśnia zaistniałe u Augustyna, pod wpływem neoplatonizmu  doświadczenie „powrotu do samego siebie” i uzyskanie światła prawdy o Stwórcy i stworzeniu, a potem uzyskanie pod wpływem lektury Słowa Bożego łaski nawrócenia jako daru „nowego stworzenia”. W ostatniej części artykułu autor na podstawie ostatnich ksiąg „Wyznań” przybliża teologię i duchowość „nowego stworzenia” objaśniając je w sensie  dosłownym i alegorycznym.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2019, 71; 543-572
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakrament pokuty i pojednania. Kryzys współczesny i kryzys doktrynalny
    The Sacrament of Penance. Contemporary Crisis and Doctrinal Response
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601533.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pokuta
    pojednanie
    nawrócenie
    spowiedź
    łaska sakramentalna
    Kościół
    penance
    reconciliation
    conversion
    confession
    sacramental grace
    Church
    Opis:
    Sakrament pokuty i pojednania – spowiedź – stał się w ostatnich dziesięcioleciach przedmiotem rozmaitych interpretacji teologicznych, które wpłynęły na jego praktykowanie. Niejednokrotnie proponowane interpretacje przyczyniły się do wywołania rozmaitych sytuacji kryzysowych w jego praktykowaniu albo przynajmniej wzbudzają podejrzliwość w stosunku do niego. Sytuacja domaga się ponownego przemyślenia niektórych aspektów teologii sakramentu pokuty i pojednania. Wydaje się, że utrwalona doktryna kościelna w tej materii sugeruje potrzebę przemyślenia zwłaszcza trzech kwestii: jaka jest specyficzna łaska sakramentu spowiedzi, na czym polega upodobnienie do Chrystusa, którego ten sakrament dokonuje, oraz w czym wyraża się jego właściwa eklezjalność. Na te trzy kwestie zostaje zwrócona uwaga w niniejszym artykule, przy bezpośrednim odniesieniu się do wspomnianych przejawów kryzysu w dziedzinie pokuty sakramentalnej.
    The sacrament of Penance and Reconciliation – a confession – in the recent decades has become a subject of manifold theological interpretations which have influenced its practicing. Recursively suggested interpretations have resulted in various critical moments in its practicing, or at least they contribute to the rise of suspicions directed at it. The situation calls for reconsideration of certain aspects of the theology of the sacrament of Penance and Reconciliation. It appears that the Church doctrine preserved in this matter implies the need for consideration of the three most vital questions, namely: what is the specific grace of the sacrament of Penance, what does the likeness of Christ, resulting from this sacrament, consist in, and how is the actual ecclesiality of the sacrament manifested. This article focuses on these three questions, positioning itself in a direct reference to the mentioned symptoms of the crisis in the sphere of sacramental penance. In the case of the first question the reader’s attention is brought to the relation between the sacrament of Penance and Baptism, which makes it possible to grasp the specificity of sacramental penance. The second question emphasises the truth that the likeness of Christ the Redeemer, who through his death judges men’s sins, may be achieved only by penance. As far as the third question is concerned, it is reminded that through conversion and penance a Christian renews his bond with the Church that in turn supports the sinner in the act of conversion and penance.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 53-74
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Św. Augustyn, jego życie moralne i duchowe w autowypowiedziach Enarrationes in psalmos
    St. Augustine, his moral and spiritual life in the light of his statements in Enarrationes in psalmos
    Autorzy:
    Wojda, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613977.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Augustyn z Hippony
    autobiografia
    psalmy
    nawrócenie
    chrzest
    walka duchowa
    Augustine of Hippo
    autobiography
    psalms
    conversion
    baptism
    spiritual warfare
    Opis:
    St. Augustine, beside his typically autobiographical work – Confessiones, left a number of statements about himself in his many writings, among which the outstanding place is taken by his Enarrationes in Psalmos. By reflecting on the person of St. Augustine, through the prism of his statements in Enarrationes in Psalmos, one can reveal and realize the great richness of what regards his moral and spiritual life. Augustine, being a priest, then a bishop, and fulfilling the office of preacher, refers to his life from before his conversion, recalls his baptism, and analyzes his commitment to the new way of life. His conversion and baptism are of particular importance by driving him from one stage of life to the other. This second phase of his biography, however, does not cancel out some struggles with worldly temptations and various adversities in pastoral ministry. The leading of „perfect” life is embodied in the work of God’s mercy. Confessiones efficiently assist to discover Augustine of Enarrationes in Psalmos, who reveals his heart and his person for the benefit of people entrusted to his pastoral care.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 60; 473-486
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"
    The Teaching of Saint Augustine on the Anger of God as Contained in the "Enarrationes in Psalmos"
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044640.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Augustyn
    Objaśnienia Psalmów
    gniew Boga
    gniew człowieka
    miłosierdzie
    nawrócenie
    Augustine
    Psalms
    God’s anger
    man’s anger
    mercy
    conversion
    Opis:
    Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.
    God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first  connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 33; 315-341
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczna krytyka homoseksualizmu w nauczaniu Szenudy III
    Theological Criticism of Homosexuality in the Teaching of Shenouda III
    Autorzy:
    Halkowicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601812.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Szenuda III
    homoseksualizm
    Kościół
    teologia
    krytyka
    nawrócenie
    świętość
    miłość
    kapłaństwo
    sakramenty
    Shenouda III
    homosexuality
    Church
    theology
    criticism
    conversion
    holiness
    love
    priesthood
    sacraments
    Opis:
    Chrystus ustanowił Kościół dla dobra ludzkości. Wszedł on na światło dzienne poprzez Paschę Jezusa. Jako Mistyczne Ciało Chrystusa Kościół, będąc żywym organizmem, powinien podejmować problemy, które zagrażają przyszłości całej ludzkiej społeczności. Jednym z takich problemów jest homoseksualizm. Zagadnienie to od wielu już lat jest podejmowane w wielu dyskusjach publicznych. Panująca swoboda obyczajowa, promowanie źle rozumianej tolerancji wpływa na coraz bardziej burzliwe dyskusje. Niniejszy artykuł jest próbą ukazania teologicznej krytyki homoseksualizmu w nauczaniu Szenudy III. Koptyjski papież naucza, że homoseksualizm narusza świętość Kościoła, niszczy obraz Boga w człowieku, jest sprzeczny z naturą ludzką, stanowi zagrożenie dla zdrowia, zaprzecza męskości, niszczy duchowość człowieka, jest sprzeczny z tajemnicą sakramentalną Kościoła, burzy prawdziwą miłość i prawdę. Dlatego Szenuda III wzywa czynnych homoseksualistów do nawrócenia i trzymania się prawdziwej nauki.
    Christ appointed the Church for good of humanity. It came to light through Passover of Christ. As Mystical Body of Christ the Church as living organism should take problems which threaten the future of entire human community. One of such problems is homosexuality. This issue has been taken for years in many public discussions. The dominant freedom of morals, promotion of wrongly understood tolerance impact on more and more heated discussions. This paper is an attempt to show the theological criticism of homosexuality in the teaching of Shenouda III. The Coptic pope teaches that the homosexuality violates holiness of the Church, destroys the image of God, is contrary to the human nature, is a threat for health, is inconsistent with masculinity, destroys spirituality of the human being, is contrary to the sacramental mystery of the Church, destroys true love and the truth. Therefore Shenouda III calls active homosexuals on conversion and keeping the true teaching.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 183-194
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
    Autorzy:
    Dola, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041455.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dialogue
    religion
    christianity
    non-christian religions
    theology
    trinity
    israel
    covenant
    dialog
    religia
    chrześcijaństwo
    religie pozachrześcijańskie
    teologia
    Trójca Święta
    Izrael
    przymierze
    duchowość
    nawrócenie
    modlitwa
    Opis:
    Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
    Since Vatican ii there have been issued many church documents of different rank, which are explicitly devoted to dialogue with non-christian religions or contain statements on the matter; there is also a very comprehensive bibliography on interreligious dialogue. the article presents three issues which occupy a signifcant place in these works. the frst is the theological bases for dialogue. they have been expressed in the trinitarian structure. At the heart of the dialogue is faith in God, the creator and father of all people, in the Son, through whom universal salvation took place and the Spirit, which everywhere personifes the salvation work of God in three persons. The second issue, which is the content of the article, expresses a unique position of Judaism in dialogue of christianity with other religions. the importance of israel for the emergence and existence of the church, and at the same time for her salvation role for the entire Jewish people, is an important spur to the refection on the salvation relationship of christianity to other religions. the dialogue is diffcult to operatewithout a proper spiritual attitude. this issue is the subject of interest of the third point in the article. Spirituality shaped by attitudes of conversion and submission to the willof God, especially in the prayerful elation of the human heart, becomes a source of behaviours which are conducive to dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 199-208
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola świadectwa w nowej ewangelizacji na przykładzie nowych ruchów eklezjalnych
    The Role of Testimony in the New Evangelization: The Case of the New Movements in the Church
    Autorzy:
    Płusa, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621726.pdf
    Data publikacji:
    2015-10-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    świadectwo chrześcijańskie
    nowa ewangelizacja
    nowe ruchy w Kościele Katolickim
    nawrócenie pastoralne
    Christian testimony
    new evangelization
    kerygma
    new movement in the Catholic Church
    pastoral conversion
    Opis:
    The issue of testimony in evangelization is today quite widely addressed, both in pastoral literature and in the formation of new movements within the Church. The teaching of the Church also raises this issue as the center of evangelization engagement. In this paper, we engage the problem of the role of testimony from the point of view of the evangelization movements, and its importance for the new evangelization. Our analysis of this topic first addresses the problem of the aim set by the new religious movements, and which is: the transformation of human life under the influence of an encounter with Christ and one’s witness to it. The testimony, which is intended to attract a man to Christ, is born of a certain Christian experience and is the result of a personal relationship with God. This origin of the testimony dictates the motivation of the witness. This motivation is included in the testimony of life, which is a tool for both pre-evangelization and evangelization. Testimony of one’s word has its center of gravity in the proclamation of the kerygma and the Gospel of grace. Fruitful testimony strengthens the identity of disciple-missionary and co-creates pastoral conversion of ecclesial communities. This is also an expression of the call of the new evangelization to the baptized who have lost a personal relationship with Christ and the Church.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 27; 275-296
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inspiracje encykliki "Laudato si" dla duszpasterstwa
    Inspirations Drawn from the "Laudato si" Encyclical for Pastoral Care
    Autorzy:
    Fiałkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621277.pdf
    Data publikacji:
    2017-05-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    duszpasterstwo
    ekologia
    Kościół wobec ekologii
    encyklika
    szacunek dla świata stworzeń
    konsumpcjonizm
    nawrócenie ekologiczne
    pastoral care
    ecology
    Church and ecology
    respect for the world
    consumerism
    ecological conversion
    Opis:
    Encyklika pt. "Laudato si'. W trosce o wspólny dom" jest pierwszym tak wysokiej rangi dokumentem Kościoła katolickiego poświęconym problematyce ochrony środowiska. Wpisuje się w ona posoborowe nauczanie Kościoła dotyczące szeroko pojętej kwestii ekologicznej, którą uznaje się za „znak czasu”. Papież Franciszek nie tylko wykorzystuje dorobek swoich poprzedników, ale także wnosi charakterystyczne elementy znamionujące jego pontyfikat. Zagadnienie ochrony środowiska, będące częścią nauczania społecznego Kościoła, jest również ważnym wyzwanie dla duszpasterskiej działalności Kościoła. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie jakie inspiracje dla współczesnego duszpasterstwa Kościoła przynosi nauczanie encykliki pt. "Laudato si'?" Poszukując odpowiedzi na tak postawiony problem wybrano i omówiono cztery inspiracje dla duszpasterstwa: teologiczny wymiar środowiska naturalnego, który w rozważaniach o problemach ekologicznych jest często pomijany, a tymczasem dopiero w świetle Objawienia środowisko naturalne ukazuje się w nowych i pełniejszych wymiarach; nawrócenie ekologiczne, które umieszcza kryzys ekologiczny w perspektywie moralnej; zagrożenia konsumpcjonizmu, który należy traktować jako postawę antyekologiczną, szkodliwą dla człowieka i środowiska naturalnego; kształtowanie postawy szacunku dla świata, wyrażającą się w przywróceniu należnego miejsca Bogu w życiu człowieka oraz umiarem i pokorą wobec środowiska naturalnego. 
      The Laudato si'. On Care For Our Common Home encyclical is the first document of such a status in the Catholic Church devoted to the topic of environmental protection. It finds its context within the post-council teaching of the Church concerning the broadly understood ecological issues, which are treated as the sign of the times. Pope Francis not only builds on the heritage of his predecessors, but also shapes the reality through the elements characteristic of this pontificate. The issue of environmental protection, being part of the social teaching of the Church, presents a big challenge for pastoral activity. This article aims at finding an answer to the question about the inspiration drawn by the Church from the Laudato si' encyclical. In order to achieve this goal, four inspirations for pastoral care have been selected and discussed: (1) the theological aspect of the natural environment, which is often neglected in ecological analyses, is fully presented in the light of Revelation; (2) the ecological conversion, which sees the ecological crisis from the moral perspective; (3) the threats of consumerism, which should be treated as an anti-ecological approach, harmful for both people and the natural environment; (4) the respectful approach toward the world, expressed through a respect for both God and the natural environment.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 31; 321-340
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Przypomnij sobie…” (Ap 2,5; 3,3) Duch Święty żywą pamięcią Kościoła w świetle Apokalipsy Janowej
    “Remember …” (Rev 2:5; 3:3). The Holy Spirit as the Church’s Living Memory according to the Revelation of John
    Autorzy:
    Podeszwa, Paweł Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044083.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalips
    List do Kościoła w Efezie
    List do Kościoła w Sardach
    Duch Święty
    pamięć
    nawrócenie
    depozyt wiary
    Revelation
    Letter to the Church in Ephesus
    Letter to the Church in Sardis
    Holy Spirit
    memory
    conversion
    deposit of faith
    Opis:
    Duch Święty przypomina Kościołowi wszystko, co powiedział i uczynił Jezusa. Dwa teksty z Apokalipsy Janowej wskazują wyraźnie na tę funkcję Parakleta, który mówi do wspólnoty, odwołując się jednocześnie do jej pamięci: w Liście do Kościoła w Efezie (2,5) oraz w Liście do Kościoła w Sardach (3,3). Oba pisma zawierają imperatyw „przypomnij sobie”.  W ich świetle staramy się odpowiedzieć na podstawowe pytanie: o czym Duch Święty przypomina Kościołowi? Analizowane teksty, w których Duch Święty wzywa wspólnotę Kościoła do pobudzenia pamięci, wyraźnie wskazują, że chodzi przede wszystkim najpierw o przypomnienie fundamentów chrześcijańskiej wiary (wcielenie, misterium paschalne) oraz tożsamości chrześcijan, przez chrzest złączonych z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Jezusem i zrodzonych do nowego życia. Wezwanie do pamiętania jest równoznaczne z koniecznością gorliwego strzeżenia depozytu wiary oraz nawracania się, to znaczy przyjmowania mentalności i zamysłu samego Boga, co dalej ma owocować konkretnymi czynami wiary. Motywacją do takiej postawy chrześcijan jest pamięć o dobrodziejstwach i darach Boga. Duch Święty, nazywany przez Katechizm Kościoła Katolickiego „żywą pamięcią Kościoła” (1099), pobudzając i aktywując pamięć wspólnoty, mobilizuje do żywej i owocującej wiary, która wyraża się w prawdziwym chrześcijańskim świadectwie przynależności do Jezusa, braterskiej miłości oraz gorliwym głoszeniu Dobrej Nowiny.
    The Holy Spirit reminds the Church about everything that Jesus said and did. Two texts from the Book of Revelation clearly point to this function of the Paraclete, who speaks to the community, at the same time referring to its memory, in the Letter to the Church in Ephesus (2:5) and in the Letter to the Church in Sardis (3:3). Both texts contain an imperative "remember".  In their light, we attempt to answer the basic question: What does the Holy Spirit remind the Church about? The analyzed texts, in which the Holy Spirit calls upon the Church community to stimulate memory, clearly indicate that the main issue, first and foremost, is about remembering the foundations of the Christian faith (incarnation, paschal mystery) and the identity of Christians united, through baptism, with the crucified and risen Jesus and born into a new life. The call for remembering is tantamount to the need to eagerly guard the deposit of faith and conversion, that is to accept God’s intention and plan, which is supposed to lead to committing concrete acts of faith. The motivation for such an  attitude of Christians is the memory of God's kindness and gifts. The Holy Spirit, called by the Catechism of the Catholic Church "the Church's living memory" (1099), stimulating and activating the memory of the community, mobilizes to a living and fruitful faith, which is expressed in a true Christian testimony of belonging to Jesus, brotherly love and zealous proclamation of Good News.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 111-127
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies