Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Modlitwa Pańska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    "Przyjdź królestwo Twoje!"
    Autorzy:
    Langkammer, Hugolin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178183.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Królestwo Boże
    modlitwa Pańska
    kingdom of God
    Lord's Prayer
    Opis:
    Der Verfasser untersucht diese wichtige Bitte des „Vater Unser” in einem grösseren Rahmen. Was meinte alles Jesus mit dem Reich Gottes: Eine mit Ihm schon gegenwärtige Heilswirklichkeit, die jedoch dynamisch sich entwickelt und den Menschen voll in Anspruch nimmt. Insofern wird auch diese Bitte zum Gebet der Kirche, dem von Jesus gewollten „Ort” der Verwirklichung der Herrschaft Gottes in der Weltgeschichte.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1991, 38, 1; 75-83
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Przyjdź królestwo Twoje". Sens eschatologiczny czy historyczny?
    Autorzy:
    Marklowski, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1163977.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    modlitwa Pańska
    Królestwo Boże
    Lord's Prayer
    kingdom of God
    Opis:
    Die Vertreter der „konsequenten Eschatologie“ (Loisy, Schweitzer) behaupten, das Reich Gottes sei erst am Ende der Zeiten zu erwarten. Manche Aussagen Jesu verlegen es in der Tat deutlich in die Zukunft (z. B. Mk 9, 47; 14, 25). Andere Stellen bei den Synoptikern, in denen von einem gegenwärtigen Reich die Rede ist, seien durch die besondere Redensart der Frühgemeinde zu erklären, stehen also dieser Behauptung nicht zuwider. Demgegenüber sehen die Anhänger der „realisierten Eschatologie“ (Glasson, Dodd) das Gottesreich als eine geschichtliche Wirklichkeit an, die mit der Ankunft Christi bereits begonnen hat. Zahlreiche Stellen der Evangelien können für die Richtigkeit dieser Auffassung angeführt werden (z. B. Mt 4, 17; Lk 17, 20). Die Wunder Jesu beweisen, dass das Reich Gottes Wirklichkeit geworden ist. Durch Austreibungen der bösen Geister, Krankenheilungen und Totenerweckungen tut Jesus seine königliche Macht kund und siegt über das Reich Satans. Auch manche Gleichnisse vom Gottesreich setzen es als bereits gegenwärtig voraus. Jesu gesamtes Wirken und Seine Lehren sind schliesslich nur dann vollends verständlich, wenn man Sein Bewusstsein ins Auge fasst, dass Er der Welt das Reich Gottes bringt. J. Jeremias sieht das Reich Gottes als „sich realisierende Eschatologie“ an, wodurch er die Verwirklichung der im A. Test. vorausgesagten oder auch nur angedeuteten Heilsära durch Jesus versteht. All diese Auffassungen müssen jedoch als unzureichend bezeichnet werden, da sie den Begriff des Gottesreiches in zeitliche Rahmen einengen. Das Reich Gottes besteht zwar auch in Raum und Zeit, geht aber über diese Grenzen hinaus. Jesus selbst lässt die Kategorien von Raum und Zeit in einigen Seiner Aussprüche über das Reich Gottes ausser acht (Lk 17, 20 f; Mt 13, 37 f). Das Hinwegsehen über Zeitunterschiede ist besonders im Johannesevangelium bemerkenswert (11, 25; 12,31). Das Reich Gottes ist demnach im wesentlichen eine überzeitliche Wirklichkeit. In seiner Existenz ist es nicht an das Wirken des Menschen gebunden, wenn auch der Mensch dazu berufen ist, an der Verwirklichung dieses Reiches hic et nunc mitzuwirken, ähnlich, wie er dazu berufen ist, „am eigenen Leibe zu erfüllen, was am Leidensmasse Christi noch abzutragen ist“ (Kol 1, 24). Dieses überzeitliche Reich ist also der Gegenstand der zweiten Vaterunserbitte.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1965, 12, 1; 45-48
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adveniat regnum tuum. Historia interpretacji prośby
    Autorzy:
    Pytel, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1163691.pdf
    Data publikacji:
    1964
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Modlitwa Pańska
    Królestwo Boże
    prośba
    Lord's Prayer
    Kingdom of God
    prayer
    Opis:
    L'idée du Règne de Dieu occupe dans l’enseignement aussi bien de l’Ancien Testament que du Nouveau Testament une place considérable. Cet artlcle d’un domaine si riche ne se borne pas à un seul problème mais il traite notamment comment il faut comprendre le Règne de Dieu de la seconde demande du Pater. Ce problème est regardé dans 1’aspect historique. II représente l’interprétation des Pères de 1’Église, des commentateurs de la période avant et après le Concile de Trent et les tendances de l’exégèse contemporaine. Les Pères grecs (Origène, Grégoire de Nysse, Maxime le Confesseur) prennent en considération dans leur interprétation la phase terrestre du Règne et y voient le regnum gratiae. La même route est suivie par St. Jérôme et S. Ambroise. L’interprétation des Pères de l’Église latins est diamétralement opposée, puisque elle considère la phase finale du Règne. Les Pères ci-dessus représentent donc une tendance eschatologique qui se fait voir dans leur enseignement sous double aspect: comme regnum gratiae au ciel, où Dieu règne par la gloire dans ses saints — et regnum victoriae. Ce dernier consiste en une totale victoire de Dieu remportée sur le péché, la mort et le démon. Ce règne commencera avec le dernier jugement et durera à jamais. Cette conception du regnum gloriae est acceptée par Tertulien, S. Cyprien et de la part des Pères grecs — par S. Jean Chrysostome, tandis que S. Augustin comprend la prière „Que votre Règne arrive” comme regnum victoriae. S. Thomas d’Aquin et Nicolas de Lyra voient dans le Règne de l’oraison dominicale le regnum gloriae. Théophilacte, Rupert, Maldonatus, Cornelius a Lapide, Menochius et Calmet suivent S. Augustin et acceptent 1’interprétation eschatologique au sens de regnum victoriae. C’est Salmeron qui s’éloigne de toute ces interprétations acceptant l’explication qui — dans la demande „Que votre Règne arrive” — enferme l’Église luttante et triomphante. Quant à 1’interprétation de la demande du Pater l’exégèse contemporaine prend deux directions. La première, représentée particulièrement par J. Knabenbauer et J. Bonsirven, prétend que nous prions dans le Pater pour le développement constant du Règne de Dieu. La direction seconde, sans doute prépondérante, dans l’exégèse contemporaine, considère 1’action de la volonté humaine qui étant d‘accord avec la volonté de Dieu contribuera à la réalisation du Règne. Récemment A. Hamman présente une nouvelle interprétation s’appuyant à l’exégèse des mots „eltheto he Basileia sou”. II comprend les mots adveniat regnum tuum comme priére pour la réalisation du plan divin de salut. C’est le regnum salutis. Concluant il faut constater que le Règne de Dieu contient tous les aspects cités par les commentateurs — et toute cette réalité si riche — forme 1’objet de la prière du Pater.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1964, 11, 1; 57-69
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa modlitwa uczniów Nowego Przymierza (Mt 6,9-13)
    Autorzy:
    Paciorek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627274.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia wg św. Mateusza
    Mt 6
    9-13
    Ojcze nasz
    Modlitwa Pańska
    Opis:
    Tertullian sieht im Unservater eine neue Gebetsform, die dem neuen Bund entspricht. Im Sinne dieser Auslegung wird das Gebet des Herrn exegetisch erklärt. Zuerst werden die literarische Fragen kurz besprochen (I). Dann kommt die Bedeutung der einzelnen Bitte (II). Am Ende werden einige Bemerkungen vorgestellt, die aus der Analyse des ganzen Gebetes ergeben (III).
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 4; 157-175
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wskazania dla mnichów w Komentarzu do Modlitwy Pańskiej w Regule mistrza
    Indications for monks in the Commentary to the Lord’s prayer in the Rule of the master
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612239.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Reguła
    Ojcze nasz
    człowiek
    synostwo
    prośba
    modlitwa Pańska
    Rule
    Our Father
    man
    sonship
    prayer
    Lord’s Prayer
    Opis:
    The annonymous work called The Rule of the Master, in the so-called Thema, contains a commentary to the Lord’s Prayer. The Master, in his interpretion of invocation, touches the Christian doctrine. He analyse adopted sonship, which men is receiving by the Grace of God. This grace is a fruit of salvation given by Christ passover. Every Christian receives this grace in sacrament of baptism. First three request in Lord’s Prayer, although directed to God strictly, also refer to bound between man and Father. These prayers contains double dimension: theocentric and antropocentric. First, these three request are leading to the God, and from Him, return to man to realize to him the obligations which are connected with the status: the child of God. Four next requests concer the specific needs of man, such as daily food, forgiveness, defense against the devil and temptations. We can not admit, that these four are focusing only on man. We can find in it also a deep theocentric feature. By directing these request to God, says The Master, man expect suport and help.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 143-154
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość przebaczająca i jednocząca w świetle Homilii na Ewangelię wg św. Mateusza św. Jana Chryzostoma
    Autorzy:
    Kaczmarek, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622999.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Jan Chryzostom
    egzegeza patrystyczna
    Homilie do Ewangelii według św. Mateusza
    przebaczenie
    odpuszczenie win
    wspólnota
    politeia
    Królestwo Boże
    jednanie
    jednoczenie
    błogosławieństwa
    Modlitwa Pańska
    przypowieść o nielitościwym dłużniku
    Opis:
    Artykuł jest analizą kilku homilii (XV-XVII, XVIII-XIX i LVIII-LXI) obejmujących egzegezę początku Kazania na Górze (Mt 5,1–6,15) oraz Mowy Kościelnej (Mt 18). Głównym celem artykułu jest prześledzenie związku pomiędzy przebaczeniem i budowaniem wspólnoty. Badaniu poddane są niektóre aspekty Chryzostomowego komentowania: błogosławieństw jako drogi do cnoty wyzwalającej z egoizmu; bycia solą i światłem jako konieczności świadczenia o dobroci Ojca słowem i czynem; polecenia, by się nie gniewać „na próżno” i by nie składać daru Bogu bez pojednania się z bratem. Następnie zwraca się uwagę na nakaz przekraczania wymagań krzywdzącego przez gotowość ofiarowania mu dobrodziejstwa, a przez to do naśladowania Ojca w niebie; odpuszczenie win jako drogę do osiągnięcia ich odpuszczenia przez Ojca; wskazanie postawy dziecka jako warunku wejścia do Królestwa Bożego; słowa o zgorszeniu i o upominaniu jako wyraz troski Boga o człowieka, podkreślonej jeszcze w przypowieści o owcy, a w końcu nakaz przebaczania i ilustrującą go przypowieść o nielitościwym słudze, która poprzez surowość kary dowodzi, że Bogu jest najwstrętniejsza pamiętliwość. W artykule zaznacza się, że Chryzostom w swojej egzegezie i w swych parenezach ujmuje nauczanie Jezusa w kontekście Jego misji pojednania i zjednoczenia ludzi, której to misji współuczestnikiem ma być każdy chrześcijanin – właśnie przez miłość przebaczającą i wprowadzającą przyjaźń tam, gdzie panowała nieprzyjaźń. Artykuł wskazuje też na pewne wpływy filozoficzne, którym wybitny retor podlega, gdy snuje swoją wizję politei, zaznaczając jednocześnie specyfikę relacji w niej panujących, polegającą na posiadaniu jednego Ojca, na pojednaniu mocą nie własnej woli jedynie, lecz ofiary życia Jednorodzonego.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2010, 18; 213-244
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies