Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lord's day" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Rysy eschatologiczne Dnia Pańskiego u proroka Sofoniasza
Autorzy:
Homerski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177688.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dzień Pański
Księga Sofoniasza
jôm Jhwh
Lord's day
Zephaniah
Opis:
Die Prophezeiung So 1,2-1,3 spricht über den Tag Jahwe, d.h. über das Eingreifen des Gottes des Richters. Der Prophet gibt dem deutliche eschatologische Grundzüge. Eine kurze exegetisch-theologische Analyse der früheren Prophezeiungen: Am 5,18-20 und Iz 2, 12-17, die auch über den Tag Jahwe sprechen, hat nachgewiesen, dass sie auch gewisse eschatologische Grundzüge haben. Es kommt die Schlussfolgerung auf, dass der Text So 1,2-2,3 nicht die erste Prophezeiung ist, wie einige Kommentatoren meinen, in der der Ausdruck: jôm Jhwh (der Tag Jahwe) Zeichen eines eschatologischen Termins hat.
Źródło:
The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 33-45
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzień pański u proroka Malachiasza
Autorzy:
Homerski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177539.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dzień Pański
prorok Malachiasz
Day of Lord
Malachi
Opis:
Der Autor führte im ersten Teil des Artikels eine kurze Exegese der Texte Ml 2, 17-3, 5 und 3, 13-24 durch und machte deutlich, wie Maleachi den "Tag Jahwes" darstellt. Im zweiten Tell besprach er die Eigenschaften des "Tages Jahwes", die nur bei Maleachi vorkommen. Der Text Js 40, 3-6 konnte dem Propheten die Idee eines Boten Jahwes nahelegen, In seinem Verständnis eines Gottesmannes, dessen Aufgaben denen der Sendung von Mose und Elija entsprechen werden.
Źródło:
The Biblical Annals; 1987, 34, 1; 13-25
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of God’s Mighty Acts in Joel : The Book of Joel as an Example of Trauma Literature
Autorzy:
Balla, Ibolya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179004.pdf
Data publikacji:
2021-01-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joel
Trauma
Tenacity
Resilience
Day of the Lord
Mighty Acts
Opis:
The Book of Joel abounds in the descriptions of God’s mighty acts, including his interventions in the workings of nature and the unfolding historical events in the life of Israel and the so-called heathen nations. It has long been recognized that these acts are important in structuring the book as a whole. They can be labelled as negative or positive for the life of Israel, depending on which part of the book we interpret. In the final form of the work there is a centreline between its two major parts (1:1–2:17; 2:19–4:21), separating the descriptions of divine punishment and lament from the accounts of restoration and joy when it comes to the relationship of the covenant community with God: “Then the Lord became jealous for his land, and had pity on his people” (Joel 2:18). This verse also serves as an introduction to 2:19–4:21. What has not yet been examined in detail, however, is that the descriptions of God’s working in the nations’ history and in nature can help read the book from the viewpoint of trauma/crisis and tenacity. In the midst of crises Israel’s only hope is to repent and turn to the Lord to have mercy. In repentance, the prophet’s resilience and compassion is also significant; his words are handed down to us in a form that resembles the terminology, mood and theological teaching of certain lament psalms of the Hebrew Bible, yet representing the tradition of the day of the Lord especially important in prophetic literature. This paper aims at investigating the Book of Joel from the perspective of trauma and tenacity with a view to the scriptural allusions the author employs.  
Źródło:
The Biblical Annals; 2021, 11, 1; 63-78
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadchodzący dzień Jahwe (Iz 2, 6-22) (refleksje egzegetyczne)
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1167043.pdf
Data publikacji:
1979
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dzień Pański
egzegeza
Iz 2
6-22
Day of Lord
exegesis
Is 2
Opis:
Jesaja 2,6-22 gehört bekanntlich zu den schwierigsten Texten des grossen Propheten. Von der lückenhaften Textüberlieferung abgesehen bietet dieser Abschnitt mannigfache literarischen Probleme, die sehr verschieden beantwortet bzw. gelöst werden. Ist der genze Passus des zweiten Kapitels einheitlich? Wie sind die Komponente dieser Einheit? Rührt sie vom Propheten her oder ist sie das Werk der späteren Redaktion? In der gegenwärtigen Exegese herrscht die Tendenz vor, in dem behandelten Abschnitt mehrere unabhängige literarischen Einheiten zu finden, die mit Kehrversen getrennt bzw. zusammengefügt werden. Der Kern von Jes 2,6-22 wird zwar auf Jesaja selbst zurückgeführt, doch man beschränt ihn auf 2,10-19, worin man überigens noch einige redaktionelle Verse findet. Wenn auch der philologische und literarische Befund auf eine eingehende redaktionele Arbeit hinweist, führt das vorherrschende Thema („der Tag Jahwes") möglicherweise in die Zeit des Jesaja und erlaubt es, dem Propheten den weitaus grössten Teil in 2,6-22 überlieferten Stoffes zuzuschreiben. Es darf nicht übersehen werden, dass der „Tag Jahwes" von den späteren Redaktoren eschatologisch verstanden wurde, ohne dass die ganze Droh- und Scheltrede einen technisch-eschatologischen Sinn erhalten hätte. Auch die anthropologischen Begriffe des Abschnitts sowie der ausgeprägte Universalismus scheinen auf den Propheten selbst hinzuweisen. Die vom Redaktor beigelegten Verse bieten einen wertvollen Einblick in die theologische Ueberlieferungsgeschichte des Textes, der auch die heterodoxe Gruppe von Qumran stark beeinflusst zu haben scheint.
Źródło:
The Biblical Annals; 1979, 26, 1; 25-34
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw zwycięskiej modlitwy w narracji Joz 10,1-27
The Motif of the "Victorious Prayer" in the Narrative Josh 10:1-27
Autorzy:
Jasiński, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622329.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joshua
prayer
a miracle of the "arrested" sun and moon
the day of the Lord
Opis:
Taking the subject of “victorious prayer”, author shows in detail the literary structure of the pericope Josh 10:1-27, and draws attention that the central point of the story is verse 14a: “There was no day like that before it or after it, when the Lord listened to the voice of a man”. These words, according to the author, are important hagiograph’s indication for the proper reading of the entire pericope’s message. After analyzing the main literary issue of the story, the article presents hallmarks and fruits of the “victorious prayer” of Joshua. As motivated by trust, backed by commitment and consistent with God’s plan, resulted in a deepening Joshua’s ties with the Lord, strengthen authority both of them and complete victory over a coalition of Canaanite kings. Author suggests that “the day of Joshua” described in Josh 10:1-27, later became for the biblical authors, a kind of model using to description of the “day of the Lord”. Recognizing the pericope as “praeparatio evangelica remota”, author encourages to typological interpretation of the Book of Joshua.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 15-46
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzień Pański w nauczaniu św. Cezarego z Arles w świetle studium jego Kazań do ludu
The Lord’s day in teaching of st. Caesar of Arles in the light of study on his Sermons for people
Autorzy:
Pochwat, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613503.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dzień Pański
chrześcijanin
poganin
Msza św.
sprawy sądowe
praca
Eucharystia
przebaczenie
The Lord’s Day
Christian
Pagan
Holy Mass
court cases
work
the Eucharist
forgiveness
Opis:
Speaking about the Lord’s Day, saint Caesar of Arles († 543) explains to the faithful the importance of this day and other religious holidays. Going to church has a social dimension and clearly distinguishes Christians from Pagans. Bishop of Arles attaches much importance to the fact that Christians systematically and regularly attend church services, care about punctuality and do not leave the church before the end of the Mass. St Caesar, being an experienced pastor, instructs the faithful how to behave in the church. He shows the difference between Christianity and Paganism. Christians celebrate on Sunday, Pagans on Thursday in honour of Jupiter. He asks the faithful not to conduct any court cases on Sunday and abstain from work. Bishop of Arles put the Eucharist in the centre of the Lord’s Day. He teaches that the Eucharist is true Body and Blood of Christ. He points out that the Holy Communion is like medicine for a human being, for his body and his soul, hence the concern of the Bishop so that faithful receive the Eucharist with a pure heart. A necessary condition for receiving of the Eucharist is to forgive a neighbour.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 60; 245-262
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians
Autorzy:
Kucicki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051259.pdf
Data publikacji:
2015-12-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
paruzja
dzień Pański
eschatologia
Listy do Tesaloniczan
zmartwychwstanie
Parousia
the day of the Lord
eschatology
Thessalonians Letters
resurrection
Opis:
Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzonego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apoka¬liptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apokaliptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.
Źródło:
The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 47-67
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja mesjańska wyrażenia „słońce sprawiedliwości” (Ml 3,20)
The Messianic Interpretation of the Expression “Sun of Righteousness” (Mal 3:20)
Autorzy:
Dogondke, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621892.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Malachiasza
słońce sprawiedliwośći
sprawiedliwość
zbawienie
dzień Pański
interpretacja mesjańska
korzeń
odrośl
The Book of Malachi
sun of righteousness
justice
salvation
the day of the Lord
messianic interpretation
root
branch
Opis:
Christian tradition reads the words of the prophet Malachi on „the sun of righteousness” (Mal 3:20) as Messianic, calling Jesus Christ the sun of righteousness. This paper is an attempt to justify this belief in the context of the Old Testament, especially of the Book of Malachi. Indeed, the Messianic nature of this expression is indicated by the closest context, in which the image of rising sun has been contrasted with the image of the lack of root and branch. The total destruction of „root and branch” means no messianic hope for the wicked (Mal 3:19), but for the Godfearing the rising of the sun of righteousness is prelude to the fulfillment of this hope, about which the prophet Malachi convinces us also in these words: the sun of righteousness will rise „with its heeling rays” (Mal 3:20). On the basis of the Old Testament exegesis, the Messianic interpretation of the expression „the sun of righteousness” is fully justified.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 26; 33-47
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эсхатология святителя Викторина Петавийского: богословско-филологический анализ латинских терминов (Eschatologia św. Wiktoryna z Petawium. Teologiczno-filozoficzna analiza terminów łacińskich)
Eschatology of saint Victorinus of Poetovio: Theological and philological analysis of the Latin terms
Autorzy:
Chandoga, Nikołaj Anatoliewicz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612290.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
эсхатология
хилиазм
богословская терминология конца
Господь Иисус Христос
Викторин Петавийский
святые
нечестивые
шестой день творения
седьмой день покоя
восьмой день Суда и вечного покоя
eschatology
chiliasm
theological terminology of the end
Lord Jesus Christ
Victorinus of Poetovio
saints
wickeds
sixth day of creation
seventh day of rest
eight day of Judgment and eternal rest
Opis:
Eschatology of Victorinus of Poetovio as one of the ante-nicene chiliasts is closely related to the eight-day, or eight-thousand concept of the history of the world and the human race. According to this concept, the universe will exist four periods: the first – from the creation of God the world and the first people before the first coming of Christ on the earth (the first five days of creation, or the first five thousand years); the second – from the first coming of Christ to the second coming of Christ (the sixth day of creation, or the sixth thousand years); the third – from the second coming of Christ and to the beginning of the Last Judgment (the seventh day of rest, or the seventh thousand years); the fourth – from the beginning of the Last Judgment and to infinity (the eighth day of Judgment and eternal rest, or eight thousand years). An important aspect of the eschatology of Victorinus prelate is its christological and soteriological aspects, that is, the Lord Jesus Christ takes part in human history in each of these eight millennia. In other words, the Savior not only created the world and the first people, but daily takes care of the crown of his creation – the human race. This can be traced in the disclosure of the theological terminology of the end of Victorinus of Poetovio.
Eschatologia Wiktoryna z Petawium, jednego z przednicejskich chiliastów, jest ściśle związana z ideą ósmego dnia oraz z ideą ośmiu tysięcy lat historii świata i ludzkości. Według tej koncepcji czas istnienia wszechświata należy podzielić na cztery okresy: pierwszy – od stworzenia świata i pierwszych ludzi do pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię. To pierwsze pięć dni stworzenia, które odpowiadają czasokresowi pierwszych pięciu tysięcy lat; drugi – od pierwszego przyjścia Chrystusa do Jego drugiego przyjścia, co odpowiada szóstemu dniu stworzenia, czyli szóstemu tysiącleciu; trzeci – od drugiego przyjścia Chrystusa do początku Sądu Ostatecznego, co koresponduje z siódmym dniem odpoczynku, czyli z siódmym tysiącleciem; czwarty – od początku Sądu Ostatecznego ad infinitum, co oznacza, że okres ten obejmuje ósmy dzień (odpowiadający ósmemu tysiącleciu), będący dniem Sądu Ostatecznego oraz wiecznego odpoczynku. Ważnym rysem eschatologii Wiktoryna jest jej aspekt historyczno-soteriologiczny, co w jego interpretacji dziejów stworzenia oznacza, że Jezus Chrystus był i jest stale obecny w historii ludzkości, i to w każdym ze wspomnianych wyżej ośmiu tysiącleci. Innymi słowy, Zbawiciel nie tylko stworzył świat i pierwszych ludzi, lecz także codziennie dba o koronę swego stworzenia, którą jest rasa ludzka. Powyższe tezy można u Wiktoryna z Petawium prześledzić właśnie na bazie jego terminologii, odnoszącej się do czasów ostatecznych.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 65-82
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies