Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "LIGHT" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Bóg jest światłością – co to znaczy?
God is Light - What Does It Mean?
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621557.pdf
Data publikacji:
2016-07-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światłość
światło
light
lightness
Opis:
Słowo wstępne Redaktora Naczelnego.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 5-13
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matthew’s Theology of Light (Matt 4:15-16; 5,14-16; 6:22-23)
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051266.pdf
Data publikacji:
2015-12-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło
teologia światła
teologia św. Mateusza
light
theology of light
theology of St. Matthew
Opis:
Autor artykułu, posługując się głównie metodą historii redakcji, omawia trzy teksty pierwszej ewangelii, w których występuje terminologia światła. Najpierw, sięgając do zapowiedzi proroka Izajasza, św. Mateusz ukazał wystąpienie Jezusa w Galilei jako wielką światłość, która oświeca Izraela i ludy pogańskie (Mt 4, 15-16). Następnie został poddany analizie tekst kazania na Górze, w którym uczniowie Jezusa są przedstawieni jako światłość świata; ich światłość winna świecić przed ludźmi (Mt 5, 14-16). Na koniec autor omawia logion Jezusa o oku jako lampie dla ciała, zapewniającym wierzącemu światło wewnętrzne (lux internum) (Mt6,22-28). Analizowane teksty zostały opracowane redakcyjnie przez ewangelistę, zaś „światłość” jest w nich terminem kluczowym. Według autora artykułu można mówić o specyficznej Mateuszowej teologii światła.
Źródło:
The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 21-34
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czcigodne jarzmo metafory. Kilka uwag na marginesie Platońskiej paraboli jaskini
The Honorable Yoke of Metaphor: Some Remarks Inspired by Plato’s Allegory of the Cave
Autorzy:
KOT, Dobrosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046881.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło, prawda, dobro, sens, metaforyka światła, pozaświatowość światła, aletheia
light, truth, the good, meaning, the metaphor of light, transcendent nature of light, aletheia
Opis:
Nie ma chyba w filozofii silniej zakorzenionej metafory niż światło, mające wypowiadać prawdę, poznanie, sens. U Platona jest ono niezbędnym łącznikiem między tym, co widziane, a widzeniem samym. Łącznik ten Platon nazywa jarzmem. Hermeneutyczny namysł nad tą metaforą rodzi wiele pytań, z których bodaj najważniejsze, a na pewno najbardziej niepokojące brzmi: czy to wszystko, co wiemy i przeczuwamy na temat prawdy (poznania, idei Dobra itd.), wynika z wiedzy o tych doniosłych sprawach, czy też jest konsekwencją pieczołowitej i szczegółowej analizy samej metafory światła? Innymi słowy: ile wiemy o prawdzie samej, a ile o tym, jak działa światło? Być może napięcie w jarzmie pomiędzy prawdą a światłem nie okaże się tak radykalne i aporetyczne, jak w wypowiedzianej właśnie alternatywie. Zapewne warto jednak zobaczyć, co sama metaforyka światła wnosi do naszego rozumienia prawdy, przyglądając się metaforze można bowiem dostrzec fundamentalne aporie i napięcia. W artykule analizowana jest między innymi pozaświatowość światła. W filozofiach tak od siebie różnych, jak platonizm, fenomenologia transcendentalna czy filozofia spotkania, ujawnia się pewien wspólny wzór: wszędzie tam, gdzie wykorzystana zostaje metaforyka światła, światło umiejscowione zostaje – na różne sposoby – poza światem. Takim źródłem sensu może być idea Dobra, ale też transcendentalne Ja czy Buberowskie Ty. Poprzez przywołanie rozważań Heideggera o alethei autor dochodzi do kolejnego problemu: w świetle nie widać ciemności. Czy to stwierdzenie odnosi się do natury tego, co ciemne (np. zła), czy też jest tylko i wyłącznie grą językową, ważną jedynie w ramach metafory światła? Wszystko to prowadzi do pytań o niezastępowalność metafory światła w myśleniu filozoficznym.
Apparently there is no metaphor more firmly established in philosophy than that of light which denotes truth, cognition, and meaning. In Plato, light is the bond that yokes together visibility and the faculty of sight. A hermeneutic analysis of the metaphor of ‘yoke’ engenders numerous issues, and the most important among them, as well as the most disturbing, is whether all we know and intuit about truth (or about our cognition, the idea of the Good, etc.) results from our knowledge of these important concepts, or rather it is a consequence of a thorough and detailed analysis of the metaphor of light itself. In other words, how much do we know about truth as such, and how much of this knowledge is our insight into the workings of light? Or is it rather the case that the tension between truth and light, the tension within the ‘yoke’ Plato refers to, does not prove as radical or aporetic as the initial alternative would suggest? Regardless of how we answer this question, it is indubitably worthwhile examining what the metaphor of light introduces into our understanding of truth, since an analysis of the metaphor in question may bring out the fundamental cognitive aporias and tensions we experience. The article analyzes, among others, the transcendent nature of light. Philosophies as diverse as Platonism, transcendental phenomenology, and the philosophy of encounter manifest a uniform approach to the understanding of light and tend to perceive its source outside the visible reality, whether they locate this source in the idea of the Good, in the transcendental ego or in Buber’s ‘Thou,’ thus considering each of them, respectively, a source of meaning. Heidegger’s considerations of the truth (aletheia) make the author confront another problem, namely, that of light obscuring darkness. However, does the issue in question concern the nature of the dark (e.g. evil) as such, or rather, does it manifest merely a language game valid within the scope of the metaphor of light? All these ideas prompt the conclusion about an irreplaceable status of the metaphor of light in philosophical thinking. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 77-92
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A światłość w ciemności świeci...” Konfrontacja światłości z ciemnością w Ewangelii Janowej
“The Light Shines in the Darkness …” The Confrontation of Light with Darkness in the Gospel according to St. John
Autorzy:
Piekarz, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621577.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło
ciemność
sąd
light
darkness
judgment
Opis:
Symbolika światłości i ciemności, dobrze znana autorom Starego Testamentu, występuje szczególnie często w Ewangelii Janowej. Podczas gdy łatwo jest odgadnąć, że dla Jana symbol światła odnosi się do działania Chrystusa w świecie, trudniej jest dokładnie sprecyzować symbolikę – zdecydowanie negatywną – ciemności; opinie komentatorów są bardzo podzielone. Biblijny obraz światła łączy w sobie nierozdzielnie wymiar poznawczy i moralny, światło pozwala poznać Boga, wskazuje drogę do Niego, a zarazem odsłania prawdę o ludzkich czynach, dlatego sprawcy zła unikają światła, ukrywając w mroku swoje czyny. W teologii Janowej męka Jezusa jest ukazana jako czas działania ciemności, jednak jej zwycięstwo jest tylko pozorne i bardzo krótkie: po nocy męki nadchodzi świt zmartwychwstania.
The symbolism of light and darkness, well known to the authors of the Old Testament, appears particularly often in the Gospel according to St. John. While it is relatively easy to guess that for the writer the symbol of light represents the active presence of Christ in the world, it is much harder to identify precisely the symbolism – undoubtedly negative – of the darkness. On this point commentators have differed very much in their opinions. The biblical image of light joins inseparably a cognitive dimension and a moral one: the light allows us to get to know God, marking the way to Him, and at the same time reveals the truth of human deeds. That is why evildoers avoid the light, hiding their deeds in darkness. In the theology of St. John, the Passion of Christ is presented as a time when darkness prevails, yet its victory is only a brief illusion. Following the night of Passion, the dawn of the Resurrection approaches.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 251-269
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Неосяжність Бога та його іманентність у богомисленні Макарія Єгипетського
Unutterableness of God and his immanency in the theological thought of Macarius of Egypt
Autorzy:
Zhukovskyy, Viktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613332.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Macarius
apophatism
nature
essence
energy
power
light
Opis:
Autor artykułu rozważa problem ontologicznego rozróżnienia między transcendencją i immanencją Boga w myśli teologicznej Makarego Egipskiego. W centrum jego analiz leży apofatyczny sposób interpretacji niewyrażalnej, niedostępnej i niepoznawalnej natury Boga, a także pojęciowe i terminologiczne sposoby wyrażania Bożej obecności w stworzonym bycie. Autor analizuje główne terminy stosowane przez Makarego, poprzez które wyraża on z jednej strony absolutne oddalenie Boga od świata, a z drugiej Jego obecność w świecie. Ponadto, poprzez pryzmat pneumatologii i chrystologii, rozpatruje duchowy i ascetyczny wymiar antropologicznych i soteriologicznych poglądów zawartych w teologii Makarego.
In the article the author reflects on the problem of the ontological distinction between the transcendence and immanence of God in the theological thought of Macarius of Egypt. The focus of his analysis is on the apophatic approach to the interpretation of the unutterable, inaccessible and unknowable nature of God and the conceptual and terminological ways in which God’s presence is expressed in created being. The main terms by which Macarius expresses God’s absolute remoteness from the world, on one hand, and His presence in the world on the another, are analyzed. The researcher considers the spiritual and ascetic dimension of the anthropological and soteriological views of Macarius’ theology through the prism of the pneumatology and christology.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 783-800
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło jako arché świata. Metafizyka światła Roberta Grosseteste
The Light as the arché of the World: Robert Grosseteste’s Metaphysics of Light
Autorzy:
TREPCZYŃSKI, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046912.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło, metafizyka światła, pierwsza forma, Robert Grosseteste, arché, de luce
light, metaphysics of light, the first form, Robert Grosseteste, arché, De Luce
Opis:
Robert Grosseteste (ok. 1168-1253), choć wciąż nie jest postacią powszechnie znaną, istotnie przyczynił się do rozwoju światowej filozofii, zarówno jako myśliciel, który dogłębnie przeanalizował i powiązał idee swoich największych poprzedników, jak i jako autor koncepcji zwanej metafizyką światła. Jej główna teza głosi, że wszechświat uczyniony jest ze światła jako jego arché, a dokładniej, że światło stanowi pierwszą formą cielesną wszystkich ciał, będąc zarazem formą najszlachetniejszą i najważniejszą, jako ich species i perfectio. Idea ta dobrze komponowała się z innymi głoszonymi przez Grosseteste tezami pochodzącymi z jego teologii, zgodnie z którymi istnieje również światło duchowe, a ponadto sam Bóg jest światłem, będącym jednak ponad światłem duchowym i cielesnym; wraz z nimi idea ta prowadzi do wniosku, że światło spaja całą rzeczywistość cielesną i duchową. Analiza koncepcji Roberta Grosseteste przedstawionej w jego słynnym traktacie O świetle [De luce] pokazuje, że koncepcję tę budują dobrze uzasadnione, logicznie powiązane ze sobą jasne tezy, oparte na kilku aksjomatach, innych twierdzeniach i przynajmniej jednej definicji. Dotyczy to zwłaszcza pierwszych, głównych tez, które zostały dowiedzione przez skrupulatne i zarazem poprawne sylogizmy. Wydaje się, że świetle Arystotelesowskiej idei metafizyki (nazywanej przezeń filozofią pierwszą i teologią) koncepcja ta w pełni zasługuje na miano „metafizyki światła”. A ponieważ Grosseteste bardzo cenił Arystotelesowską metodologię nauk zaprezentowaną przez Stagirytę w Analitykach wtórych (gdzie naukę – episteme – rozumie się jako wiedzę pewną o tym, co jest konieczne) i stosował ją w swoich badaniach, z poprzedniej konkluzji wyłania się kolejna, a mianowicie, że również sam Grosseteste mógł swoją koncepcję rozumieć właśnie jako metafizykę światła. Wreszcie, oryginalność tej koncepcji, pomimo oparcia jej na ideach jego poprzedników, pozwala twierdzić, że w pełni uprawnione jest mówienie o „metafizyce światła Roberta Grosseteste”.
Although Robert Grosseteste (ca. 1168-1253) is still not a widely known thinker, he significantly contributed to world philosophy, both as the one who deeply rethought and combined ideas of his greatest predecessors and as the author of the conception called a ‘metaphysics of light.’ Grosseteste’s main thesis was that the universe is made of light, which is its arché, or rather, that the light is the first corporeal form of all the bodies, the noblest and the most important one, constituing their species and perfectio. This idea was compliant with his other theses which originated from his theology and held that there is also spiritual light and that God himself is the Light which is above both corporeal and spiritual light. Thus Grosseteste concluded that light is the factor that ‘holds together’ all the reality, both in its corporeal and spiritual dimensions. An analysis of his conception, which he put forward in his work entitled De Luce, shows that it logically combines well justified and clear theses, based on some axioms, other statements and at least one definition. This is true in particular about his first, main theses which are proven by careful and correct syllogisms. With a view to Aristotle’s idea of metaphysics (which he calls „the first philosophy” and „theology”) one may say that Grosseteste’s conception may be rightly be called a „metaphysics of light”. Since Grosseteste much appreciated and followed Aristotle’s methodology of science (understood as indubitable knowledge about what is necessary, or episteme) which the Stagirite put forward in his Posterior Analytics, the former conclusion leads to another one, namely that Grosseteste himself might have considered his own ideas as a metaphysics of light. Finally, due to the originality of the conception proposed by Grosseteste, despite its being based on the ideas of his predecessors, one may claim that its description as ‘Robert Grosseteste’s metaphysics of light’ is well justified.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 93-115
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecne, kontemplacyjne, tworzące. O sposobach przejawiania się światła we współczesnym polskim malarstwie abstrakcyjnym
The Present, the Contemplative, the Creative: On the Manifestations of Light in the Contemporary Polish Abstract Painting
Autorzy:
TES, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046905.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło, malarstwo, abstrakcja, duchowość, transcendencja
light, painting, abstraction, spirituality, transcendence
Opis:
W prezentowanym tekście odnoszę się do wybranych aspektów problematyki światła we współczesnym polskim malarstwie abstrakcyjnym. Wśród rozmaitych artystycznych postaw daje się wyodrębnić rozumienie światła w naturalnym, fizykalnym sensie, jak też poszukiwanie jego metafizycznych źródeł i konotacji. W przyjętej przez mnie perspektywie istotna jest refleksja nad związkiem między pojmowaniem światła w malarstwie niefiguratywnym a tradycją religijną i filozoficzną. To bogate i złożone zagadnienie omawiam na przykładach prac, które ukazują różnorodne artystyczne ujęcia i interpretacje. Analizie zostają poddane cztery cykle obrazów autorstwa wybitnych malarzy: Genesis Adama Brinckena, Dekalog Stefana Gierowskiego, Ikony Tadeusza G. Wiktora oraz Epifanie i Angelos Władysława Podrazika. Opisowi specyfiki poszczególnych cykli towarzyszy odpowiedni kontekst wyznaczany przez Biblię, teologię ikony, filozofię światła Pseudo-Dionizego Aeropagity czy Roberta Grosseteste. Interesuje mnie także osobisty aspekt twórczego doświadczenia, który znajduje wyraz w wypowiedziach samych autorów. Zawarte w tekście elementy analizy stylistycznej podkreślają oryginalność dzieł, przekładających odwieczny archetyp światła na współczesną formę i ekspresję.
The problem of light in contemporary Polish abstract painting has heterogenous aspects. Light is explored in its natural, physical state by artists who develop new formal qualities in their artworks, but there is also a tendency to reveal the spiritual dimension. I analyze some of the most representative examples of the usage of light in its metaphysical meaning. It would be impossible to present the full panoply of this tendency, which is why I have chosen to focus on four cycles of artworks by recognized Polish painters: Adam Brincken, Stefan Gierowski, Tadeusz G. Wiktor and Władysław Podrazik. I examine the specifics of treatment of light in each case and I try to emphasize the religious, philosophical or spiritual basis for it. In the paintings one can find original interpretations of the biblical, Neoplatonic or Orthodox traditions, which is combined with personal experiences of the artists. What also interests me is the connection between the archetypal symbol of light and its contemporary form and expression.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 256-268
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światłość Bożego mieszkania według pism qumrańskich w kontekście tradycji biblijnej i apokryficznej
Light of God’s Dwelling” According to Qumran Writings, in the Context of Biblical and Apocryphal Tradition
Autorzy:
Targoński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621563.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło
mieszkanie Boga
niebo
Qumran
light
God’s dwelling
heaven
Opis:
Artykuł ukazuje sposób w jaki obraz światła jest używany do opisania Bożego mieszkania w pismach pochodzących ze wspólnoty qumrańskiej. Pierwsza jego część kreśli tło zawarte w Biblii Hebrajskiej, pozwalające zrozumieć fundament na którym budowana była teologia judaizmu drugiej świątyni. Druga część analizuje dwa najważniejsze teksty niekanoniczne, które silnie oddziaływały na teologię wspólnoty z Qumran: „1 Księgę Henocha” oraz „Księgę Jubileuszów”. W ostatniej części przeanalizowane są dwa najistotniejsze teksty spośród zwojów znad Morza Martwego, ukazujące światłość Bożego mieszkania: „Pieśń Ofiary Szabatowej” oraz „Dzieła Boże”. Wskazane są również przykłady nawiązań o charakterze eschatologicznym zawarte w innych tekstach wspólnoty.
The article explores the ways in which the writings of the Qumran community use the metaphor of light to describe God’s dwelling. The first part outlines the background contained in the Hebrew Bible, which permits an understanding of the theological foundations of Judaism in the Second Temple period. The second part considers the two important non-canonical texts of greatest importance to the Qumran community, namely First Book of Enoch and Book of Jubilees. The last part analyses the four Qumran sectarian works which employ the “light of God’s dwelling” imagery: Songs of Sabbath Sacrifice, Blessings and Curses, Songs of the Maskil and Works of God. Also examined are examples of the broader eschatological use of light in other texts of the community. Light, when used to describe God’s dwelling, emphasises the perfection of a heavenly palace and the unapproachability of the Creator by the man during his earthly lifetime.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 149-171
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Umysł widzący swoje światło" w nauce duchowej Ewagriusza z Pontu
The 'nous' Seeing Its Own Light in the Spiritual Doctrine of Evagrius Ponticus
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621586.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewagriusz z Pontu
umysł
światło
Evagrius Ponticus
spiritual doctrine
mind
light
Opis:
Ewagriusz z Pontu w swojej nauce duchowej przedstawia tzw. „modlitwę czystą”, która jest modlitwą nie tylko pozbawioną jakiegokolwiek kontaktu z rzeczami materialnymi, ale również z jakimkolwiek materialnym wyobrażeniem nous. Taki rodzaj głębokiej modlitwy jest jednocześnie źródłem poznania Boga. Umysł (nous), który osiąga stan tak głębokiego oczyszczenia podczas modlitwy doświadcza światła Bożego i widzi siebie jako świecący. Ewagriusz precyzuje, że umysł widzi siebie samego w kolorze szafiru lub nieba a niekiedy jako gwiazdę. Badacze jego pism od lat zastanawiają się czy według niego to światło pochodzi od samego umysłu czy też od Boga. Mnich z Pontu, jak się wydaje, łączy te dwa światła ze sobą uważając je jednak za oddzielone. Światło własne nous jest tylko odbiciem światła Bożego jak księżyc odbija światło słońca. Choć umysł nie jest źródłem swego światła, to jednak jego światło jest realne. W chwilach głębokiego duchowego zjednoczenia z Bogiem Jego światło oświeca ludzki nous i go przemienia w świecący i widzący światło.
The monk Evagrius of Pontus (345-399 AD) presents in his spiritual doctrine the concept of "pure prayer", that is, prayer not only devoid of any contact with material things but also divorced from any concrete image in the nous (i.e., the mind or intellect). This type of deep prayer becomes a source for the knowledge of God. Upon reaching this state of deep purification, the nous experiences during prayer the light of God and also perceives himself as radiant. Evagrius specifies that the nous sees itself in the color of the sapphire or in sky-blue, or even as a star. Scientists for a long time asked themselves whether, for Evagrius, this light originated within the mind itself, or came from God. It seems that monk of Pontus joins these two lights together, although considering them always as separate. The light of nous itself is but a reflection of the divine light, in the same way that the moon reflects the light of the sun. Even if the nous is not the source of its own light, nevertheless its light is real. In a time of deep spiritual union with God, His light illuminates the human nous and turns it into radiance.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 273-295
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdy światło zmaga się z ciemnością. Symbolika światła w Mt 28,1-10
When Light Struggles with Darkness. The Symbol of Light in Mt 28:1-10
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621583.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrystofanie
Ewangelia Mateusza
światło
zmartwychwstanie
Christophany
Matthew’s Gospel
resurrection
light
Opis:
Autor artykułu bada znaczenie symbolu światła w opisie chrystofanii (Mt 28,1-10). W pierwszej części kreśli zasadnicze rysy symboliki światła w tradycji biblijnej i pozabiblijnej Izraela, w drugiej natomiast stara się odczytać właściwe znaczenie owego symbolu w Mateuszowym opisie wydarzeń przy pustym grobie Jezusa. Zgodnie z wyznaczoną strukturą perykopy najpierw ukazuje, w jaki sposób rozumieć symbolikę świtu, błyskawicy i bieli w pierwszej części opisu chrystofanii (Mt 28,1-4). Analizując drugą część Mateuszowego opisu (Mt 28,5-10), odnosi się do motywów starotestamentowych, nawiązując do motywu „wyjścia” (exodusu) i analizując zabieg redakcyjny ewangelisty, by ukazać Jezusa w roli Mojżesza.
The Gospel of St Matthew was addressed to the Christians of Jewish origin. Further, the symbol of light often appears within Jewish biblical and extra-biblical traditions (apocrypha, pseudoepigrapha, Qumran literature, Josephus). It is not surprising, then, to find it present also in Matthew’s description of both the empty tomb of Jesus and the Christophany which follows (Mt 28:1-10). In the article, the author examines the meaning of the symbol of light as it is employed in this passage.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 227-250
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Itinararium Egerii na temat światła
Light in the Egeria’s Itinerary
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947517.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Egeria
Itinerarium
światło
liturgia
pielgrzymka
świątynia
Itinerary
light
liturgy
pilgrims
temple
Opis:
The Egeria, who have had pilgrimage to the Holy Land in 381-384, left us a significant testimony in the form of written diaries. Her itinerary is an exceptional work for scholars who are dedicated to work on history of monasticism, liturgy and customs prevailing in the Holy Land in the 4th century. Owing to this descriptions, we are able to look at the Jerusalem liturgy celebrated during the entire liturgical year including the precise localization of sacred places in the whole Holy Land, which she – tireless pilgrimage - decided to visit. In the Egeria’s Diaries we can read about the lights, which comes out of candles, candelabras, lamps and torches. One gets the impression that Egeria was trying to focus readers minds on three significant functions of the light in the liturgy. The light, which was lightning up during vespers, had been a thanksgiving prayer directed to God and had a spiritual character. The light accompanied pilgrims when they had been traveling from one temple to another, waiting for the services or just to light up the room where the liturgy was going to take place. Egeria the Pilgrimage wrote also about the light which was used to decorate the interiors and giving then splendor.  
Egeria, która odbyła swoją pielgrzymkę do Ziemi Świętej w latach 381-384, pozostawiła ważne świadectwo w postaci spisanych pamiętników. Jej Itineraria to niezwykłe dzieło dla badaczy historii monastycyzmu, liturgii i obyczajów panujących w Ziemi Świętej w IV wieku. Dzięki tym opisom mamy możliwość zapoznania się z jerozolimską liturgią odprawianą w ciągu całego roku liturgicznego, z lokalizacją miejsc świętych w całej Ziemi Świętej, które odwiedziła ta niestrudzona pątniczka. W Pamiętnikach Egerii pojawiają się także informacje na temat światła, które wydobywa się ze świec, kandelabrów, lamp i pochodni. Odnosi się wręcz wrażenie, że w swoich opisach pragnie zwrócić uwagę czytelnika na trzy ważne funkcje, jakie spełniało światło w świątyniach podczas liturgii. Zapalane w czasie nieszporów światło było modlitwą dziękczynienia składaną Bogu i posiadało swój wymiar duchowy. Światło towarzyszyło też pielgrzymom, zwłaszcza kiedy przemieszczali się z jednej świątyni do drugiej, w czasie oczekiwania na nabożeństwa oraz w celu rozwidnienia pomieszczeń, w których odbywała się liturgia. Pątniczka wskazuje również na światło, które ozdabiało wnętrze świątyń i nadawało im blasku oraz splendoru.     
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 115-130
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie światła w islamie. Mistyka światła w traktacie Nisza świateł Al-Ghazalego
Katarzyna PACHNIAK – The Concept of Light in Islam: The Mysticism of Light in The Niche of Lights by Al-Ghazali
Autorzy:
PACHNIAK, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046908.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Al-Ghazali, Nisza świateł, światło, Koran, zoroastryzm, manicheizm, neoplatonizm, sufizm, mistyka światła, Bóg
Al-Ghazali, The Niche of Lights, light, Quran, Zoroastrianism, Manicheism, Neoplatonism, Sufism, mysticism of light, God
Opis:
Osią artykułu jest werset o świetle z 24. sury koranicznej. Pierwszą część artykułu poświęcono analizie pojęcia światła w kulturze wczesnego islamu, koncentrując się na zagadnieniu, skąd fragmenty dotyczące światła znalazły się w Koranie. Po ukazaniu ogólnych trudności wiążących się z poznaniem historii wczesnego islamu zwrócono uwagę na wpływ wątków starszych religii, szczególnie zoroastryzmu i manicheizmu, a następnie neoplatonizmu, na koncepcję światła w islamie. W dalszej kolejności pokazano, że wpływ ten miał szczególne znaczenie w przypadku muzułmańskiej filozofii mistycznej (sufizmu) i podano jej podstawowe pojęcia. Druga część artykułu poświęcona została analizie traktatu Al-Ghazalego Nisza świateł [Miszkat al-anwar]. Traktat omówiono, zwracając uwagę na sposoby ukazania w nim Boga jako najwyższego Światła, które promieniuje na inne byty, będąc jednocześnie poznawalne – na różnych poziomach – dla poszczególnych ludzi. Najwyższy z nich pojmują mistycy, którzy mogą widzieć czyste światło i „wlać" je w siebie, anihilując własne „ja".
The introductory focus of the article is the verse on light present in surah An-Nur [24] of the Quran. The author first analyzes the concept of light in the culture of early Islam, attempting to establish how the verse on light found its way to the Quran. After presenting the general difficulties in a reconstruction of the early history of Islam the author shows how its concept of light was affected by older religions, in particular Zoroastrianism and Manicheism, and later Neoplatonism. The influence in question is discussed in relation to mystical philosophy in Islam (Sufism), where the impact in question was most visible. Subsequently, the basic concepts of Sufism are discussed. The second part of the article comprises an analysis of The Niche of Lights [Mishkat al-anwar] by Al-Ghazali. The treatise is described with a view to the ways in which God is shown in it as the highest Light which radiates itself onto other beings and is cognizable by people on various levels, the highest of them being accessible solely to mystics, i.e. those capable of seeing pure light and ‘pouring’ it into themselves, thus annihilating their own selves.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 135-149
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lux machina, czyli kilka uwag o fotografii i świetle
Lux machina, or Some Reamrks on Photography and Light
Autorzy:
FERENC, Tomasz
TALAGA, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046883.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
fotografia, światło, camera obscura, flesz, sztuka, percepcja
photography, light, camera obscura, flash, art, perception
Opis:
W tekście przyjmujemy, że wynalezienie fotografii jest konsekwencją rozpoczętych już w starożytności badań nad światłem oraz jego właściwościami. Analizujemy filozoficzne przesłanki prowadzące do wynalezienia fotografii oraz kluczowe dla całego procesu zjawisko powstawania obrazu zachodzące wewnątrz urządzenia zwanego camera obscura. Zwracamy uwagę na różnice między światłem naturalnym a sztucznym oraz na zmieniające się trendy w wykorzystywaniu światła przez fotografów.
In this text we assume that the invention of photography was a consequence of the study of light and its properties, which began in antiquity. We analyze the philosophical premises leading to the invention of photography and the factor which was crucial to the entire process, namely, the phenomenon of image formation taking place inside a device called a camera obscura. We pay close attention to the differences between natural and artificial light and the changing trends in the use of light by photographers.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 269-290
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw gwiazdy w Ewangelii według św. Mateusza (2,1-12)
The Motif of the Star in the Gospel of Matthew (Mt 2:1-12)
Autorzy:
Mielcarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621562.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia Mateusza
Ewangelia Dzieciństwa
gwiazda
anatole
Gospel of Matthew
star
light
anatolē
Opis:
Obraz gwiazdy w Ewangelii św. Mateusza był wielokrotnie komentowany przez egzegetów. Dawniejsze wyjaśnienia oparte na astronomicznych zjawiskach tylko w pewnym stopniu mogą przyczynić się do zrozumienia opowiadania. Inne interpretacje wspominają o wierzeniach starożytnych na temat zjawień gwiazd przy narodzinach ważnych ludzi, ale i one mogą pełnić jedynie funkcję naukowej hipotezy. Nie rozstrzygając dyskusji na temat historycznego tła wydarzeń opisanych w opowiadaniu Mateusza, warto przyjrzeć się bliżej znaczeniu frazy en tē anatolē. Bogata panorama starotestamentowych tekstów i powiązania między czasownikiem anatellō (LXX) i jego hebrajskim odpowiednikiem zāraḥ ukazują szerszy kontekst i nowe możliwości jej rozumienia. Zaproponowane wyjaśnienie wspiera waga narracyjnej funkcji gwiazdy w opowiadaniu, w którym magowie prowadzeni jej światłem docierają do Nowonarodzonego Króla.
The star image in the Gospel of Matthew has been repeatedly commented upon by many scholars. Some older interpretations, based on various known astronomical phenomena, have proved of limited use in terms of understanding the passage. There are some other explanations that depend upon ancient beliefs about stars appearing at the time an important person comes into the world. All these solutions, however, represent no more than scientific or historical hypothesis. Without entering into historical discussions about stars or the beliefs of ancient generations in the Middle East, the author of the paper proposes to look afresh at one enigmatic phrase in the Matthean story: en tē anatolē. A rich panorama of Old Testament quotations, which serve to connect the verb anatellō (LXX) with its Hebrew equivalent zāraḥ, reveal a wider context and thus some new possibilities for our understanding of the phrase. The author’s explanation is supported by an important narrative function of the star within the story, where the magi seeing its light are led to the newborn King.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 175-197
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światło jako symbol mądrości i Prawa w Księdze Mądrości
Light as a Symbol of Wisdom and the Law in the Book of Wisdom
Autorzy:
Zieliński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621578.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
światło
Prawo
mądrość
prowadzenie
Mdr 18
niezniszczalność
light
Law
wisdom
guidance
Wis 18
incorruptibility
Opis:
Artykuł analizuje znaczenie oraz symboliczny sens światła w Księdze Mądrości. Mądrość opisywana w Mdr 6,10 jest interpretowana nie jako cenniejsza od światła, ale jako światło, które jest przewodnikiem dla mędrca oraz symbolem Bożej mądrości. Szukając tekstów, które byłyby pomocne w głębszym zrozumieniu znaczenia światła, autor artykułu odsyła do Mdr 18,1-4, gdzie podkreśla się szczególne znaczenie światła oraz jego głęboki związek z prawem Mojżeszowym. To objawione prawo jest przedstawiane jako światło mądrości Bożej, które będzie przekazane innym narodom. Centralna pozycja tego tekstu w strukturze końcowej części księgi (Mdr 16–19) podkreśla znaczenie światła prawa. Jednocześnie zostaje wyeksponowana jego niezniszczalna, niezmienna natura, która czyni to prawo fundamentem życia religijnego.
In the present article, the author analyzes the meaning and symbolic sense of light in the Book of Wisdom. The Wisdom in Wis 7:10 is interpreted not as superior to light but rather as a light which is a guide for the sage and a symbol of the wisdom of God. In pursuit of a deeper comprehension of this text, the author points to Wis 18,1-4 as important in developing the sense of light, and in particular the strong connection between light and the Jewish Law–the supreme light of wisdom that God gave to all the nations. The central position of these verses within the unit of Wis 16–19 points out the absolute importance of the Law, which is described as a true light. At the same time, the writer of the Book of Wisdom emphasizes the importance of the Law as imperishable and unchangeable, a cornerstone of religious life.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 99-115
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies