Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kontekst" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    "Kiedy zaś nadeszła pełnia czasu" (Ga 4, 4)
    Autorzy:
    Ordon, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178489.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ga 4
    4
    kontekst literacki
    teologia
    Gal 4
    literary context
    theology
    Opis:
    Die literarische Analyse der Perikope Ga 4, 1-7 zeigt auf, dass sie eine konzentrische Struktur bildet. In ihrem Zentrum befindet sich die Aussage von Ga 4, 4. Zugleich ais theologisches Zentrum der ganzen Einheit weist sie aufden soteriologischen Wendepunkt der Weltund Menschengeschtchte hin. Seine einzigartige heilsgeschichtliche Bedeutungnhebt der antithetische Parallelismus zwischen Ga 4, 1-3 und Ga 4, 5-7 hervor. Dadurch wird nämlich die Situation des Menschen vor und nach der Inkarnation Jesu klar dargestellt. Auf diesem literarisch- teologischen Hintergrund bekommt seinen eigentlichen Sinn der einfuhrende Satz: „Ais die Fulle der Zeit gekommen ist”. Es geht darin nicht nur um das Erfiilltwerden der alttestamentlichen Zeit der Verheissung und Prophetie, sondern auch um den Vollmass die inhaltliche Erfüllung der Zeit mit der Menschwerdung des Gottessohnes und zugleich um den Anfang der eschatologichen Periode mit ihrem ganzen heilsgeschichtlichen Inhalt. Auf diese Weise wird die jśulinische „Fulle der Zeit” zur Mitte der Zeit - summum temporis.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2001, 48, 1; 105-119
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "A ten, kto przylgnie do Pana, stanowi z Nim jednego ducha" (1 Kor 6,17)
    Autorzy:
    Rosłon, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1163947.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zjednoczenie
    kontekst
    analiza
    1Kor 6
    17
    unity
    context
    analysis
    1Cor 6
    Opis:
    II testo di 1 Cor 6,17 benchè abbonda di contenuto teologico assai interessante, oltre che ci offra buon esempio di coraggiosa maniera con cui Paolo seppe dall’antitesi inaspettata ricavar utile per far meglio apparire il suo pensiero, nondimeno questo testo non è stato abbastanza spiegato finora. II versicolo 17 fa parte della replica di Paolo sopra dignità e santità del corpo umano, istituita essa a cagione di sbagliata interpretazione della libertà cristiana da parte dei Corinti, chi la applicarono alla vita sessuale. Nei versicoli 16 e 17 insieme, risulta un’antitesi di tipo: σαρξ— πνευμα ο σωμα— πνευμα. Gli esegeti si occupavano già di trovare la ragione per cui Paolo nel v. 16 potè servirsi della citazione di Gen. 2,24, relativamente riguardante il caso del matrimonio legittimo, applicandola all’unione peccaminosa di cristiano con meretrice; cercavano inoltre di determinare il senso proprio delle parole usate nell’antitesi (σαρξ ο σωμα in riguardo a πνευμα).  Questa occasione approfittando è stata sottolineata la vicinanza di signifieazione tra 1’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα e tra un’altra antitesi, pure essa paolina, cioè σωμα ψυχικον —  σωμα πνευματικον. Aiutandosi dell’ultima aspiravano pervenir alla più profonda spiegazione della prima antitesi (σαρξ — πνευμα nei vv. 16 e 17). Comiciando anche con 1’analisi del significato di verbo κολλασθαι si esaminava presso gli esegeti diverse possibilità per cui il fedele cristiano potesse unirsi con Cristo; così si sperava di venire a stabilire il contenuto dell’espressione „uno spirito”. Il più incompensabile mancamento delle soluzioni finora messe alla luce, segue dalia troppo poca avvertenza all’argomentazione nella pericope di 1 Cor. 6,12—20 in tutto, di cui fa parte il v. 17, che ci interessa specialmente. A questo mancamento appunto si vorrebbe che fosse adempito, perciò nel l’articolo nostro si dà più d’emfasi all’inquadrare bene il v. 17 nel l’argomentazione insieme, di cui ne si trova. Interpretando quel testo non si può mai oltrepassare lo schema di composizione della pericope, siccome l’argomento dell’Apostolo fu stato composto, già cominciare dal v. 13a, simmetricamente, usando Lui degli antitesi. In tale genere di composizione il versicolo 17 fa compito d’indicare meglio quanta diversità esiste tra le consequenze del peccato immondo e tra effetti della unione con Cristo. In ciò che riguardala genesi dell’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα nei vv. 16 e 17, c’è da accettare con grande probabiltà, che Paolo, secondo il suo costume, già col v. 17 cominciò di preparare i suoi lettori al pensiero sulló Spirito Santo, di cui poco più avanti gli viene a dire. A questo fine volle in antecedenza introdurre il termine πνευμα. Così psycologicamente sviluppa Paolo il suo argomento passando dalle cose più note (le quali di solito introduce con ουκ οιδατε οτι) alle cose meno conosciute, di cui gli occorre dare ancora una spiegazione. Alla stessa conclusione, cioè che al σωμα, con cui vengono unite due persone umane nel v. 16, corrisponde in v. 17 lo spirito di Cristo, che vuol dire le Spirito santo, il fattore del Corpo mistico, ci conduce dalia sua parte anche 1’analisi dell’antitesi nei vv . 16 e 17. Per il contesto remoto, che ci può giovare nel spiegare il carattere dell’unione con Cristo, secondo il v. 17 bisognerebbe scegliere tali testi, in cui l’espressione εν πνευμα significha l’unione assorbente tutta la persona umana, oltre che dovrebbe essere legato alla speranza nella risurrezione corporale, e di più un tale, che potrebbe darsi presentare sotto la metafora di corpo e dei membri. Finalmente dovrebbero venir fuori i testi nel suo insieme riferibili a Cristo. Alle sopra elencate condizioni corrispondono proprio i seguenti testi della stessa lettera paolina: 1 Cor. 12,12.13.27 e 15,42.45, i quali conseguentemente vengono assunti all’approfondire la spiegazione di 1 Cor. 6,17. La concludione dell’analisi di 1 Cor. 6,17 è come segue: Questi s’unisce con Cristo, chi possiede lo spirito divino ossia lo spirito di Cristo, ciò vuol dire quello spirito ch’è proprio di Cristo stesso. L’espressione nel 1 Cor. 6,17: „chi aderisce al Signore forma un solo spirito con Lui” significa che un tale gode dello stesso Spirito santo col Signore per cui gli è permesso d’avere una ben fondata speranza di risurrezione, perchè il Cristo risorto è lo „spirito vivificatore”. Durante la vita terrena il cristiano già è tempio di Spirito santo. L’unione con Cristo, di cui si parla nel v. 17, è niente altro principalmente che 1’effetto del battesimo (allora 1’inserimento al Corpo mistico di Cristo). Non occorre che sia necessariamente 1’unione mistica, strettamente detta, ossia che supponga la coscienza di partecipazione intima nella vita in Dio.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1965, 12, 1; 59-73
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia perykopy Rdz 49, 3-17. 19-27
    Autorzy:
    Szwarc, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178432.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    kontekst
    struktura
    treść
    Opatrzność Boża
    posłannictwo
    context
    structure
    content
    God’s Providence
    mission
    Opis:
    The purpose of the essay is to study the theological meaning of the verses Gen. 49, 3-17. 19-27. The conducted research shows that they contain lively, numbered among the crucial ones, historio-salutary ideas, including the Messianic ones. Their leading theological message, seen in its general outline by looking at it through the closest literary context of the verses (I), finds its detailed meaning, which is deepened, when one looks into its structure (II), and finally in its content (III). It can be formulated as follows:− owing to God’s Providence the once separate tribal societies unified into a monolithic community of the people of Jhwh, however, keeping its individuality;− the individuality is expressed in, among others, each member of Israel having a mission to accomplish, a mission given to him by God himself;− Juda’s vocation appears exceptional, when viewed against other ones, as it remains in direct relation with realizing God's plan of salvation;− the aim of the plan is removing the sin and its results as well as introducing universal peace and happiness
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2004, 51, 1; 5-18
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostatnie przemówienie zmartwychwstałego Chrystusa (Łk 24, 44-49)
    Autorzy:
    Ordon, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177529.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    przemówienie Chrystusa
    kontekst
    struktura
    egzegeza
    Łk 24
    44-49
    Christ's speech
    context
    structure
    exegesis
    Opis:
    Die letzte Rede des auferstandenen Christus in der lukanischen Fassung (24, 44-49) kann als sein Vermächtnis an die Jünger gelten. Deswegen wurde sie zum Gegenstand der literarischen und exegetischen Analyse des Verfassers. Auf ihrem Grund stellte man die klare, dreiteilige Gliederung der Rede fest: die Vorbereitung der jünger zum Zeugnisgeben durch die Belehrung und innere Beleuchtung (24, 44-47a), dann die Ernennung zum Zeugnisamt (24, 47b-48), die zugleich die Sendung der Jünger bedeutet und endlich ihre Ausrüstung für die zukünftige Aufgabe durch die Zusage des HI. Geistes (24, 49). Der verheissene Geist wird die Jünger bevollmächtigen und unterstützen. Er wird auch ihre Sendung als von Gott stammend gewährleisten.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1987, 34, 1; 87-100
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Testament Jezusa (J 19, 25-27). Nowe trendy interpretacyjne
    Autorzy:
    Kudasiewicz, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177519.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Testament Jezusa
    kontekst
    gatunek literacki
    J 19
    25-27
    Jesus' testament
    context
    literary genre
    Jn 19
    Opis:
    The author presents the Testament of Jesus in the light of investigations that has been carried out mainly by Roman language exegetes in the last 20 years. The paper consists of four parts: a) The context of the Testament of Jesus. The further context is sign in Cana (Jn 2, 1-11). There is a clear-cut terminological parallelism between Jn 19, 25-27 and Jn 2, 1-11 (e.g. "hour", "woman") and a parallelism in respects of contents (the same figurer Jesus, His Mother, disciples). Since the marriage at Cana bore a messianic sense, the also the Testament of Jesus bears a messianic and not private sense. The immediate context is Jn 19,23-24: the scene with Jesus’ tunic. The that was not torn has an ecclesiological sense: it sheds light on a more profound understaning of the Testament. b) Contemporary investigations proved (De Godet) that Jn 19,25-27 is the so-called "literary scheme of revelation" which occurs four times in John (1,29; 1,36; 1,47; 19,25-27). Thanks to this literary genre the Testament of Jesus bean a revelatory character. From the hights of the cross Jesus reveals a new dimension of Mary’s motherhood and sonshig of the beloved disciple. c) The sense of the Testament. Mary and John standing by the cross bear a character of concrete persons who have their own role in the history of redemption. At the same time however, they have a representative and symbolic sense. Mary is a personification of the Church-Mother; John, on the other hand, represents all disciples of Jesus. d) The execution of the Testament. Contemporary investigations pinpoint particularly three element: "hour", "take" and "to his own home". At the hour of death which was the hour of redemption, to the spiritual goods that had already been given to His disciples (faith, grace, God’s word, God’s Spirit) Jesus added yet His Mother as a type and symbol of the Church. The disciple took her into his interior, i.e. his spiritual life, the life of faith.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1990, 37, 1; 49-61
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od „Koreany” do „Alma e coracao”. Semantyka i pragmatyka piosenek olimpijskich
    From „Koreana” to „Alma e coracao”. Semantics and pragmatics of olimpic theme songs
    Autorzy:
    Nowak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179627.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    piosenka olimpijska
    semantyka
    pragmalingwistyka
    kontekst
    rama interpretacyjna
    presupozycje
    konotacje
    implikatury
    Olympic theme songs
    Semantics
    Pragmalinguistics
    Context
    Interpretation frame
    Presupposition
    Connotations
    Implications
    Opis:
    W przestrzeni publicznej istnieją różnorodne sposoby wyrażania bycia społecznością olimpijską, zjednoczonej ideami barona Pierre’a de Coubertina. Taki charakter mają znicz olimpijski, pięć kółek olimpijskich, flaga olimpijska i wiele znaków graficznych, werbalnych i dźwiękowych, obecnych w symbolicznej przestrzeni publicznej. Jednym z tego rodzaju spajających „olimpijczyków” komunikatów miały być także muzyka, piosenki i hymn olimpijski. Kilkadziesiąt piosenek, które przez ostatnie 30 lat były kojarzone z igrzyskami opiera się na semantyce emocji i interpretacji ducha, płomienia, snu, marzeń, które w zależności od autora tekstu mają bardziej lub tylko nieco mniej sztampowy charakter. Nie są zbyt gęste semantycznie i pragmatycznie, ale aktywują różne konteksty i ramy interpretacyjne oraz są niedookreślone tematycznie (nie wiadomo często, czy są o sporcie czy o miłości). Z pewnością jest w nich komunikacja nie wprost, a kooperacja opiera się na presupozycjach i implikaturach.
    In public space there is a variety of means to express the feeling of belonging to the Olympic community united by the ideas of Baron Pierre de Coubertin. The Olympic torch, five Olympic circles and the Olympic flag all represent this, so do many graphic, verbal and sound signs present in the symbolic public space. One of such messages uniting ‘the Olympians’ would be music, Olympic songs and the Olympic anthem. The several dozens of songs associated with the Olympic games throughout last 30 years are based on the semantics of emotion and the interpretation of spirit, flame, dream which, depending on the author, are more or less clichéd. They are not overly substantial in semantic and pragmatic aspect, but they do activate different contexts and interpretational frames; they are also vague in terms of the theme (it is often unclear whether they are about sports or love). Surely the communication in them is not direct and cooperation is based on presuppositions and implications.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 2; 113-122
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukaranie Asaela (1 Hen. 10,4-8) w kontekście mezopotamskiej literatury zwalczającej czarną magię
    The Punishment of Asael (1 En. 10:4-8) in Light of Mesopotamian Anti-Witchcraft Literature
    Autorzy:
    Drawnel, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053213.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1 Henoch
    Księga Czuwających
    Asael
    literatura zwalczająca magię
    kontekst późnobabiloński
    1 Enoch
    Book of Watchers
    anti-witchcraft literature
    Late Babylonian context
    Opis:
    The literary pattern of Asael’s punishment in the Enochic myth (1 En. 10,4-8) does not seem to originate in biblical literature or Greek mythology. It is far more probable that Babylonian anti-witchcraft literature provides the proper background for most of the elements in that literary pattern. The Jewish composer who lived in Mesopotamia in Late Babylonian period treated Asael and other Watchers as warlocks against whom some elements of exorcistic rituals have to be applied. The elimination of Asael and other Watchers from the earthly realm paved the way for the Jewish context of knowledge transmission, exemplified by Enoch and his insight into the structure of the world, revealed to him by angels faithful to the God of Israel.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2013, 3, 2; 285-307
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Knowledge Transmission in the Context of the Watchers’ Sexual Sin with the Women in 1 Enoch 6-11
    Autorzy:
    Drawnel, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178544.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1 Henoch
    Księga Czuwających
    upadli aniołowie
    grzech seksualny
    przekaz wiedzy
    kontekst kultury Mezopotamii
    1 Enoch
    Book of Watchers
    fallen angels
    sexual sin
    knowledge transmission
    Mesopotamian background
    Opis:
    The first part of this research scrutinizes previous scholarly opinions concerning the belonging of the motif of instruction to the original narrative. While the conclusions of especially Nickelsburg and Hanson are negative, the mainly thematic criterion used by them in the separation of the literary strata indicates that they could not see any thematic connection between the Watchers and the motif of knowledge transmission. The second part of the research shows the interrelationship between the mythological origins of scribal and medical knowledge transmission in cuneiform sources and the response of Jewish priests in Babylonia. The latter group rejected Babylonian cuneiform arts and opted for Aramaic type of knowledge with the creation of a different ideal scribe from before the flood (Enoch), different transcendent channel of knowledge transmission (angels faithful to God), and different channel of knowledge transmission from father to son in patriarchal and Levitical genealogies. The third part of the research explores the metaphorical meaning of especially the “great sin” of “fornication” committed by the Watchers. The sin of fornication with women and successive defilement of the Watchers have to be interpreted in relation to the metaphorical, not literal, meaning of these terms found in the biblical account where they often figuratively express apostasy from the God of Israel and idolatrous relationship with other gods.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2012, 2, 1; 123-151
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawodowa wiedza Asaela (1 Hen. 8,1) i jej relacja do starożytnej Mezopotamii
    The Professional Skills of Asael (1 En. 8:1) and Their Relation to Ancient Mesopotamia
    Autorzy:
    Drawnel, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053268.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    1 Henoch
    Księga Czuwających
    mit o upadłych aniołach
    zawodowe umiejętności Asaela
    kontekst Mezopotamii
    świątynia babilońska
    1 Enoch
    Book of Watchers
    Myth of the Fallen Watchers
    professional skills of Asael
    Mesopotamian background
    Babylonian temple
    Opis:
    In 1 En. 8:1 one of the fallen Watchers, Asael, teaches humanity about the elaboration of metals, precious stones, and the use of minerals and dyes. In order to understand the reasons for the presentation of his professional skills, it seems necessary to analyze the cultural background of that Enochic tradition in the context of the Late Babylonian temple, with its large and skilled workforce used for the upkeep of cultic, economic and military activities. The Aramaic terminology in 1 En. 6:8 and 8:1 recovered from 4Q201 properly corresponds to what we now know about the functioning of the Babylonian artisans working for, and in cooperation with, the Late Babylonian temple.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2013, 3, 1; 47-66
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies