Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "I31" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
„Głosić Słowo Boże z mocą” (Dz 4,23-31)
Autorzy:
Nyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623868.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dzieje Apostolskie
Dz 4
23-31
słowo
słowa i znaki
Opis:
Die literarischen Beobachtungen über den Text des Gemeindegebetes Apg 4,23-31 haben ergeben, dass sein Hauptanliegen in der Bitte um freimütiges Verkünden des Wortes, in den Versen 4,29-30 ausgedrückt ist. Wie das ganze Gebet der Jerusalemer Gemeinde in der Makrostruktur des ersten Hauptteils der Apostelgeschichte einen Wendepunkt darstellt, so muss der Satz "das Wort Gottes mit allem Freimut zu verkünden" als Leitvers des Gebetes betrachtet werden. Rein grammatikalisch gesehen, ist mit dem Leitvers der nächste Vers 4,30 verbunden, der die Begleitumstande der apostolischen Verkündigung naher charakterisiert. Diese Begleitumstände der Predigt bestehen in " Zeichen und Wundern", die von den Aposteln im Namen Jesu getan werden. Somit erweist sich das Predigen des Wortes nicht nur als freimütig, sondern auch als vollmächtig. Sie ist nämlich von Gott her legitimiert und sie schöpft ihre innere Kraft vom heiligen Geist.Die Verortung des Gebetes Apg 4,23-31 in der lukanischen Theologie weist auf seine eschatologische Ausprägung hin. Nach der lukanischen Sicht der Kirchenzeit als einer eminent eschatologischen Situation, in der endgültige Entscheidungen zu treffen sind, erscheint die vollmächtige Predigt im naheren Kontext des Konfliktes mit dem Synedrium als eine Art "eschatologischer Waffe". Zu diesem eschatologischen Gepräge des Gemeindegebetes tragen außer der Anwendung des eschatologisch-mesianischen Psalms 2,1-2 in 4,25-26 auch die für den dritten Evangelisten wichtigen Merkmale der anbrechenden Endzeit wie: Das Erfüllt werden mit dem heiligen Geist, die vollmächtige Predigt des Wortes und die Störungen der kosmischen Ordnung nach der Art des Erdbebens.
Źródło:
Verbum Vitae; 2005, 7; 139-165
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do grobu jako problem kulturowy i prawny
Rights for grave as a culture and law problem
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Gołda-Sobczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046454.pdf
Data publikacji:
2020-10-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
śmierć
grób
zwłoki ludzkie
ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych
prawo podmiotowe rodziny
koszty pogrzebu
ekshumacja
death
grave
human corpses
Act of Law of January 31
about cemeteries and burial of deceased individuals
subjective right of the family
costs of the funeral
exhumation
Opis:
Jakkolwiek problem śmierci nurtuje od dawna teologów, filozofów, psychologów, socjologów, antropologów, kulturoznawców, to jednak w ostatecznym rozrachunku regulacja obszarów związanych z zakończeniem życia ludzkiego należy do prawników. Oni muszą odpowiedzieć na pytanie, kiedy następuje kres życia człowieka oraz rozwiązanie skomplikowanych problemów prawnych, związanych z ochroną dóbr osobistych zmarłego. Wprawdzie rodzina zmarłego nie dysponuje jego zwłokami, to jednak jej w pierwszym rzędzie przysługuje prawo do decydowania o pochówku zmarłego. Może to oczywiście wywoływać konflikty. Prawo do grobu ma charakter osobisty i majątkowy. Reguluje je ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Z pogrzebem wiążą się oczywiście kwestie natury finansowej, które nie stanowią długu spadkowego. W praktyce poważne trudności może nastręczać spełnienie woli zmarłego, co do miejsca, bądź sposobu pochówku. Kontrowersje mogą niekiedy budzić napisy na nagrobkach, z czym wiąże się prawo do wykonywania kultu zmarłego. Prawo do pochowania przysługujące najbliższej rodziny osoby zmarłej jest osobistym prawem podmiotowym. Istotna jest także kwestia ekshumacji.
Although the problem of death has long been bothering theologians, philosophers, psychologists, sociologists, anthropologists and culture experts, ultimately the regulation of areas related to the end of human life belongs to lawyers. They have to answer the questions when the human life ends and when the complex legal problems related to the protection of the deceased’s personal rights are solved. Although the family of the deceased is not in the possession of the deceased’s body, first and foremost the family own the right to decide on the deceased’s burial. This can of course cause conflicts. The right to the grave is personal and property. It is regulated by the Act of Law of January 31, 1959 about cemeteries and burial of deceased individuals. Of course, the funeral involves financial issues that do not constitute inheritance debt. In practice, serious difficulties may give rise to the will of the deceased as to the place or method of burial. Controversies can sometimes be aroused by the inscriptions on the tombstones, which involves the right to perform the worship of the deceased. The right to be buried by the immediate family of the deceased is a personal subjective right. The issue of exhumation is also important.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 197-219
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies