Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hope" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Christian Experience and Paul’s Logic of Solidarity: the Spiral Structure of Romans 5–8
Autorzy:
Eastman, Susan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088491.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Christian experience
rhetoric
solidarity
lament
hope
Opis:
This essay investigates key aspects of the rhetorical structure of Romans 5–8 in relationship to Paul’s depictions of Christian experience. Taking Romans 5:1–5 as a blueprint for a trajectory of hope in chapters 5–8, I discuss three textual “detours” where Paul interrupts that trajectory: a rhetorical performance of life under sin (7:7–25), a depiction of union with all creation in suffering and hope (8:18–27), and a cry of lament (8:26). These rhetorical interruptions evoke Christian experience in solidarity with all creation - a solidarity that in turn displays Christ’s redemptive participation in the depths of all human dereliction, and thereby evokes hope.
Źródło:
The Biblical Annals; 2022, 12, 2; 233-253
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustine on Hope in Times of Suffering
Augustyn o nadziei w czasach cierpienia
Autorzy:
Drever, Matthew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158086.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustine
hope
suffering
Theological Virtues
sermons
letters
Enchiridion
Opis:
This article examines the way Augustine draws on the theological virtue of hope to address how people should live in times of suffering. Of the three theological virtues – faith, hope, and love – hope is the least explored theme in contemporary Augustinian scholarship. This article develops a framework for Augustine’s model of hope from his Enchiridion and then applies it to select Sermons and Letters. Through this, we see that for Augustine hope does not represent either an anesthetizing, otherworldly vision that neglects suffering or an extreme ascetic embrace of suffering. Rather, hope seeks the transcendent good that acknowledges the profound depth of suffering while also maintaining a vision of happiness to come. Here, Augustine draws on hope to maintain a tension between temporal and eternal life, between the present reality of suffering and the future hope of happiness. We will also see a close connection between hope and its compatriots of faith and love, a connection Augustine utilizes to explore how hope transforms the moral and spiritual principles that guide our actions in the world.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 82; 145-166
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie nadziei w listach św. Ambrożego z Mediolanu
Il concetto della speranza nelle lettere di s. Ambrogio di Milano
Autorzy:
Nowak, Polikarp
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947678.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ambroży z Mediolanu
Listy
nadzieja
Ambrose
epistles
hope
Opis:
Poiche recentemente il Papa Benedetto XVI ci ha voluto ricordare la grandę attualita della speranza eon la sua lettera enciclica Spe salvi, rievocando anche la testimonianza dei cristiani e pastori dei tempi antichi, mi e venuta l’idea di esaminare sotto 1’aspetto del termine della speranza le Lettere di S. Ambrogio di Milano. Nella ricerca e apparsa la ricchezza del suo insegnamento a questo riguardo. II primo e piu frequente senso del termine „speranza” e proprio quello profondamente cristiano ed escatologico. Specialmente nei commenti alle Lettere di San Paolo il nostro Autore dimostra una vicinanza del pensiero eon quello da cui inizia il Papa la sua enciclica: „Nella speranza siamo stati salvati”. Nelle riflessioni sulla speranza S. Ambrogio, sulPesempio delPApostolo Paolo, mette in stretto collegamento eon essa le altre virtu, specialmente la fede e la carita. Contemporaneamente awerte che la contrastano i vizi, i quali deviano i nostri desideri dal Signore e dal suo premio eterno verso i beni materiali e temporali. Un ampio spazio nelFinsegnamento sulla speranza del nostro Vescovo occupa la relazione tra questa e le sofferenze e persecuzioni, subite dai giusti per la causa del Signore e della fede. Egli richiama qui l’esempio di tanti profeti e giusti biblici come anche i fedeli Pastori della Chiesa, esortando i suoi fedeli ad imitarli. Non per ultimo offre anche il proprio esempio, quando nei momenti drammatici del suo episcopato non esita di manifestare la sua prontezza al martirio per non cedere alle ingiuste pretese degli ariani o degli imperatori, i quali minacciavano il bene spirituale del gregge a lui affidato. La visione della speranza di S. Ambrogio e molto cristocentrica, come del resto tutta la sua teologia. Infatti, proprio Cristo e la sorgente e garanzia della nostra vera speranza. In questo contesto si pone un’espressione che si puó dire il frutto maturo delPinsegnamento del nostro Dottore sulla speranza: II fine della nostra speranza e il suo amore (Epistoła 16, 3).
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 743-760
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Somiglianze nella visione delle «cose ultime» tra Hans Urs von Balthasar e Faustina Kowalska
Similarities Between Hans Urs von Balthasar and Faustina Kowalska in the Perception of "Last Things"
Autorzy:
Raczyński-Rożek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601824.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
eschatologia
giudizio
speranza
inferno
sheol
eschatology
judgment
hope
hell
Opis:
Teologia del XX secolo ha sottolineato di nuovo la dipendenza reciproca tra la teologia e la spiritualità: la teologia deve interpretare la mistica e la mistica deve approfondire le riflessioni teologiche. Questa dipendenza si realizza chiaramente nelle opere di Hans Urs von Balthasar, uno dei teologi più significativi della teologia contemporanea. Ispirante e interessante è la somiglianza tra il suddetto teologo e la mistica polacca, Faustyna Kowalska. Nonostante, entrambi non hanno mai sentito uno dell’altro, si possono trovare le osservazioni simili e non ovvi in diverse descrizioni della realtà di Dio. L’articolo si limita alle questioni escatologiche.
The twentieth century theology has underlined the interdependence of theology and spirituality: the role of theology is to interpret spirituality and spirituality is to give a new life to theology. We can observe this dependence clearly in Hans Urs von Balthasar’s works. He was one of the restorers of the contemporary theology. The similarities between the theologian from Switzerland and Polish mystic Faustyna Kowalska are inspiring and interesting. The two, who have never heard about each other, have similar points of view in some aspects of reflection about God. The purpose of this article is to show these similarities in the field of eschatology. It means, exactly, a new perception of the judgment, eternal happiness and punishment in purgatory and hell.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 129-145
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja "kary wiecznej" w eschatologii Wacława Hryniewicza
The Concept of Eternal Punishment in Wacław Hryniewicz’s Eschatology
Autorzy:
Raczyński-Rożek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044283.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hryniewicz
kara wieczna
nadzieja
apokatastaza
eternal punishment
hope
apocatastasis
Opis:
Wacław Hryniewicz znany jest w Polsce przede wszystkim z propagowania teologii nadziei powszechnego zbawienia. Kwestią, która od razu narzuca się czytelnikowi eschatologii lubelskiego teologa, jest pytanie o istnienie piekła czy też kary wiecznej. Rzeczywistość ta, obecna w nauczaniu Jezusa i przepowiadana przez wieki w Kościele, zdaje się negować istnienie nadziei opisywanej przez lubelskiego teologa. W odpowiedzi na tę wątpliwość w artykule zostały omówione najważniejsze argumenty teologiczno-spekulatywne, biblijne oraz egzystencjalne dotyczące rzeczywistości potępienia w eschatologii Wacława Hryniewicza. Podjęto także próbę krytycznego ustosunkowania się do nich.
Wacław Hryniewicz is known in Poland above all for propagating the theology of the hope of universal salvation. The issue that immediately imposed upon the reader of the eschatology of the theologian from Lublin, is the question of the existence of hell or eternal punishment. This reality, present in the teaching of Jesus and foretold in the Church for centuries, seems to contradict the existence of the hope described by Hryniewicz. In response to this doubt, the article discusses the most important theological, speculative, biblical and existential arguments regarding the reality of damnation in the eschatology of Wacław Hryniewicz. It also attempts at a critical examination of these arguments.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 217-242
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Face of Christian Hope in the Renewed Funeral Rites
Oblicze chrześcijańskiej nadziei w odnowionych obrzędach pogrzebu
Autorzy:
Trojnar, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050625.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nadzieja
eschatologia
liturgia
Sobór Watykański II
hope
eschatology
liturgy
Second Vatican Council
Opis:
The Second Vatican Council brought a new look at the ultimate reality of man. It has definitely contributed to the deepening of the understanding of the Christian faith and allowed to adapt its message to the needs of modern times. It was from its inspiration that, a few years after the promulgation of the Constitution Sacrosanctum concilium, the Ordo Exsequiarum was reformed, which made it possible to introduce the changes postulated by the Council’s fathers into the funeral liturgy. In accordance with their provisions, the funeral rites were to express more clearly the paschal character of the Christian’s death. Thus, the liturgy of the funeral became a special place for proclaiming Christian hope. It therefore seems necessary, on the basis of the texts of the renewed funeral rites, to notice its paschal character.
Sobór Watykański II przyniósł nowe spojrzenie na ostateczną rzeczywistość człowieka. Zdecydowanie przyczynił się on do pogłębienia rozumienia chrześcijańskiej wiary i pozwolił dostosować jej przekaz do potrzeb współczesności. To właśnie z jego inspiracji,w kilka lat po ogłoszeniu Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium, dokonano reformy Ordo Exsequiarum, co pozwoliło na wprowadzenie do liturgii żałobnej zmian postulowanych przez ojców Soboru. Zgodnie z ich postanowieniami obrzędy pogrzebumiały odtąd przede wszystkim jaśniej wyrażać paschalny charakter śmierci chrześcijanina. Tym samym liturgia pogrzebu stała się szczególnym miejscem przepowiadania chrześcijańskiej nadziei. Konieczne wydaje się zatem, opierając się na tekstach odnowionychobrzędów pogrzebu, dostrzeżenie jej paschalnego charakteru.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 185-195
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łaska Boża i jej nieodzowna pomoc w utrzymaniu nadziei w codziennym życiu człowieka na przykładzie pism Paulina z Noli
The indispensable role of God’s grace in upholding the virtue of hope in daily life – the case of Paulinus of Nola
Autorzy:
Pałucki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612887.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Paulin z Noli
nadzieja
łaska
przyjaźń
śmierć
Paulinus of Nola
hope
grace
friendship
death
Opis:
Letters and songs of Paulinus of Nola († 431) require a reader to be keen, careful and critical to the content its carries, specifically from the dogmatic point of view. Paulinus differentiates God’s the Father Grace, Christ’ Grace, Grace given by the Holy Spirit and finally grace received by people through the intercessions of saints. He never questions the dogma of the Trinity, but he is nonetheless criticised by Hieronymus as being too general in his writings, especially in poems. It is important to note that grace (gratia) as perceived by Paulinus of Nola does not only mean sacramental grace, but also the gift that allows one to uphold the virtue of hope and to grow spiritually and intellectually. In addition, the friendship and help given to a friend is a gift from God and manifestation of His grace.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 499-508
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja na jedność? Herezje i heretycy w listach św. Ambrożego
Hope for the unity? Heresies and heretics in st. Ambrose’s letters
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613040.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ambroży z Mediolanu
herezja
heretycy
listy
jedność
nadzieja
Ambrose of Milan
heresy
heretics
letters
unity
hope
Opis:
This article presents the results of the analysis of the correspondence of St. Ambrose, the Bishop of Milan, concerning heresies and heretics and the hope of their final reconciliation with the Church. The article consists of two essential parts, the first shows the definition and essence of heresies and heretics, including examples of heretics and how they act. The second part focuses on dealing with heretics and fighting for the unity of the Church. This section shows the ways in which this fight is taking place and the parties responsible for it: the bishops and the emperors. Reading the letters of St. Ambrose does not leave any illusions – the Bishop of Milan has gradually been losing the hope for ending such conflicts, above all with the Arians. Reasons for such an attitude are repeatedly presented in his letters – the conflict of the basilicas, the attitudes of the heretics, the weakness of orthodox believers and priests. It seems, however, that in spite of everything still smoulders in him spark of hope, because to the last letter of preserved correspondence he calls for return to the bosom of the Church and orthodoxy.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 327-340
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II o roli Kościoła w Europie
John Paul II on the role of the Church in Europe
Autorzy:
Mazurkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046900.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Europa
Kościół katolicki
sekularyzacja
nadzieja
islam
Ecclesia pagana
ewangelizacja
Europe
Catholic Church
secularization
hope
Islam
evangelization
Opis:
Autor podejmuje refleksję nad tekstem adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Ecclesia in Europa. Obejmuje ona opis współczesnej kondycji kulturowej Europy oraz aktualnych wyzwań w postaci islamu i sekularyzmu. Trzecim i bodaj najważniejszym wyzwaniem jest kondycja religijna osób ochrzczonych, które formalnie należą do Kościoła, ale w praktyce żyją tak, jakby Boga nie było. W tekście szczególnie wyakcentowany jest problem ograniczenia perspektywy życiowej i refleksji do wymiaru horyzontalnego, pokusa gaszenia nadziei oraz konieczność przyznania w działaniach Kościoła pierwszeństwa ewangelizacji przed jakimikolwiek innymi, drugorzędnymi celami.
The author makes a reflection on the text of the apostolic exhortation of John Paul II Ecclesia in Europa. It includes a description of the contemporary cultural condition of Europe and of the current challenges as Islam and secularism. The third and most important challenge is the religious condition of those baptized persons who formally belong to the Church, but in practice they live as if there would be no God. The text emphasizes in particular the problem of limiting the perspective of life and reflection to the horizontal dimension, the temptation to extinguish hope, and the need for the Church to give in her activities priority to evangelization against any other secondary purpose.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 187-203
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwag kilka o lęku w obliczu śmierci.
Few remarks concerning anxiety in the face of death.
Autorzy:
Pawliszyn, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041046.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Angst
Tod
Hoffnung
Mensch in der Welt
anxiety
death
hope
man in the world
lęk
śmierć
nadzieja
człowiek w świecie.
Opis:
Śmierć człowieka, zwłaszcza moja śmierć, to najbardziej doniosłe wydarzenie jakie przydarza się w życiu. Jawi się ona jako nieuchronny koniec wszelkiego możliwego doświadczenia, ustanie jakiejkolwiek relacji, kres wspomnień i nadziei. Wywołuje ona u żyjących najrozmaitsze reakcje, by wymienić chociażby takie jak: fascynacja, trwoga, stres, przyzwolenie, chęć oswojenia. Każda z nich może być poddana analizie, każda też ukaże śmierć w innym aspekcie. W proponowanym artykule autor wskazuje na jeszcze inną reakcję, a jest nią przeżycie lęku. Wydaje się, że jest to przeżycie o charakterze kluczowym, zarówno kiedy myślę o niej jako czymś, co może w każdej chwili dotknąć mnie samego, jak i wtedy, gdy uświadamiam sobie, że możliwe jest odejście bliskiej czy chociażby znanej mi osoby. Inspiracją dla tych analiz stało się kilka tekstów Josepha Ratzingera.
The death of a person, particularly my own death, is the most momentous occasion that happens in a lifetime. It seems to be an inevitable end of any possible experience, ceasing any relationship, the end of memories and hopes. It evokes various reactions in the living, just to mention some as: fascination, fear, stress, consent, willingness to familiarization. Each of them may be analysed, while each one shows also the death in a different aspect. In the proposed article, the author indicates another reaction - that is experiencing anxiety. It appears that this is the key experience, both when I am thinking about it as something that may afflict me at any moment, as well as when I become aware that there is a possibility of exit of the loved ones or just a popular person. Some texts by Joseph Ratzinger have inspired me to carry out such analyses.  
Der Tod des Menschen, vor allem mein Tod, ist das bedeutungsvollste Ereignis im Leben. Er scheint das unweigerliche Ende aller möglichen Erfahrung, das Aufhören aller Beziehungen, das Ende aller Erinnerungen und Hoffnungen. Bei Lebenden weckt der Tod verschiedene Reaktionen, um nur einige zu erwähnen: Faszination, Furcht, Stress, Zulassung, Versuch der Bezähmung. Jede Reaktion kann man getrennt analysieren, jede zeigt den Tod in einem anderen Aspekt. Im Artikel verweist der Autor auf noch eine weitere Reaktion: die Erfahrung von Angst. Es scheint, dass dies eine Schlüsselerfahrung ist, sowohl wenn ich an den Tod denke als an etwas, das jede Zeit mich selber treffen kann, als auch, wenn ich mich bewusst werde, dass das Weggehen eines lieben oder zumindest bekannten Menschen möglich ist. Die Inspiration zu diesen Analysen gaben einige Texte von Joseph Ratzinger.           
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 173-190
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hope found, hope lost – eschatological aspects in the interpretations of Israelites’ wilderness wanderings. Two sides of one story: Origen’s 27. Homily on the Book of Numbers and Jerome’s Letter 78
Nadzieja odnaleziona i utracona – eschatologiczny wymiar wędrówki Izraelitów przez pustynię. Dwa sposoby widzenia jednej historii: Homilia 27. na Księgę Liczb Orygenesa i List 78. Hieronima
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612821.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
Hieronim
Księga Liczb
Izrael
wędrówka
postoje na pustyni
eschatologia
nadzieja
Origen
Jerome
Book of Numbers
Israel
wandering
stops in the desert
eschatology
hope
Opis:
Pisma Orygenesa i Hieronima, które są bazą źródłową artykułu, choć w różnej formie literackiej – homilia i list – i napisane w innym celu i w różnym czasie, oba ukazują egzegezę 33. rozdziału Księgi Liczb w którym opisane są postoje Narodu Wybranego na pustyni na drodze ku Ziemi Obiecanej. Oba dzieła są klasycznym przykładem interpretacji alegorycznej tekstu Pisma świętego. Obaj autorzy interpretują 42 postoje podczas wędrówki Izraela po pustyni przede wszystkim jako Boży plan duchowego rozwoju chrześcijanina, lecz także obecne są w ich rozważaniach elementy eschatologiczne. W prezentowanym artykule ukazane są te eschatologiczne idee obecne w obu interpretacjach wędrówki Narodu Wybranego ku Ziemi Obiecanej, źródła ich interpretacji, ich podobieństwa i różnice, zależność Hieronima od Orygenesa w jego interpretacji postojów na pustyni, ze szczególnym uwzględeniem idei eschatologii zrealizowanej obecnej w dziele Aleksandryjczyka. Orygenes w swej interpretacji przedstawił bogaty obraz eschatologicznej nadziei, podczac gdy Hieronim niemal w ogóle nie wspomina w swym liście o nadziei na drodze ku Bogu po śmierci.
The writings of Origen and Jerome, which are the source of the article, although in a different literary form – a homily and a letter – and written for a different purpose and at different times, both are exegesis of the chapter 33 of the Book of Numbers in which the stops of the Israelites in the desert on the road to the Promised Land are described. Both texts are the classic examples of allegorical interpretation of the Scripture. Both authors interpret the 42 “stages” of Israel’s wilderness wanderings above all as God’s roadmap for the spiritual growth of individual believers, but there are present as well eschatological elements in their interpretations. In the presented paper there are shown these eschatological ideas of both authors included in their interpretations of the wandering of the Chosen People on their way to the Promised Land, sources of their interpretations, similarities and differences, and the dependence of Jerome on Origen in the interpretation of the stages, with the focuse on the idea of realized eschatology, present in Alexandrinian’s work. Origen has presented in his interpretation a very rich picture of the future hope, but Jerome almost nothing mentioned in his letter about hopes of the way towards God after death.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 727-742
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pewniejsza nadzieja? Zachęty do życia monastycznego w epistolografii IV i V wieku
Surer hope? Encouregments for taking up a monastic life in the Latin Christian letters of the 4th and 5th century
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613125.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
Hieronim
Paulin
listy
nadzieja
życie monastyczne
świat
bogactwo
służba wojskowa
Augustine
Jerome
Paulinus of Nola
letters
hope
monastic life
world
richness
military service
Opis:
The turn of the 4th and 5th centuries is a period of exuberant development of a monastic life in the West. This fact was also reflected in the correspondence of the authors of this period (Ambrose, Augustine, Jerome and Paulinus Nolensis of Nola), who are considered to be the fathers of the Western monasticism. Many people entered the path of life devoted to Christ voluntarily and without dilemmas, but there were also those who were encouraged to make this decision and yet they felt some resistance. Of this we can also find testimonies in the letters of the authors mentioned above. Among their nearly 500 letters, we find only seven that relate to the theme of calling and encouragement to the monastic life. They are directed to only three people (two soldiers and wealthy married couple), which, however, are an example of serious dilemmas and problems with entering the path of monastic life. The authors show in their letters arguments for taking up monastic life and ways of its implementation. The letters show a better and more perfect life. In letters there is no call for leaving the world in a literal way, but only a peculiar “abandonment” of the world, and above all a profound eschatological dimension of such a decision. There is a deep hope that for abandoning what is earthly, a reward that transcends earthly goods awaits for a man who undertakes a monastic life. In the face of the vanity of the world, its worries and problems, certainly a better hope is shown in the encouragements of the letters.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 193-204
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O czymś, „co wiecznie już-już ma się ziścić”. Przemiany nadziei w epoce romantyzmu (tłum. D. Chabrajska)
“Something Evermore about to Be.” The Transformation of Hope in the Romantic Era
Autorzy:
POTKAY, Adam
CHABRAJSKA, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046901.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
emocja, nadzieja, John Stuart Mill, romantyzm, Percy B. Shelley, cnota teologiczna, William Wordsworth
emotion, hope, John Stuart Mill, Romanticism, Percy B. Shelley, theological virtue, William Wordsworth
Opis:
W tradycji kultury Zachodu nadzieja jest pojęciem o dwóch sensach. Z jednej strony opisuje ono emocję, za przeciwieństwo której z reguły uznajemy lęk, z drugiej zaś strony pewien szczególny rodzaj nadziei uważamy (obok wiary i miłości) za cnotę teologiczną i w tym sensie jej przeciwieństwem jest rozpacz. Jako cnota teologiczna – polegająca na oczekiwaniu wiekuistego uczestnictwa w chwale Bożej – nadzieja w kulturach chrześcijańskich zawsze jawi się jako coś dobrego. Jako emocja świecka nadzieja w wyraźniejszy sposób łączy się z próbą oceny niepoznawalnej przyszłości. W zależności zaś od przedmiotu swojej intencji nadzieja może również nabierać charakteru moralnie wątpliwego. W polu mojego eseju znajduje się historia rozumienia nadziei w osiemnastym i dziewiętnastym stuleciu, w szczególności namysł nad nią, jaki odnajdujemy w dziele Williama Wordswortha, Percy’ego B. Shelleya i Johna Stuarta Milla. W epoce romantyzmu nadzieja zaczyna funkcjonować jako nowa, na poły świecka cnota, w mniejszym bądź większym stopniu oderwana od religii objawionej – jest to nadzieja na „więcej życia”, na lepszą czy też doskonalszą kondycję jednostki, a nawet gatunku ludzkiego w czasie bądź w wieczności.
Hope is a double-edged concept in the Western tradition: on one hand, it is an emotion, and its opposite is fear. On the other hand, hope of a specific kind is one of the three theological virtues (along with faith and love), and its opposite is despair. As a theological virtue— the anticipation of sharing eternally in the glory of God—hope is always a good thing in Christian cultures. As a secular emotion, hope is more clearly related to assessments of an unknowable future. And depending on its object, it may also be morally problematic. This essay examines hope in British literature and philosophy from the seventeenth to the nineteenth century, with particular attention to the writings of William Wordsworth, Percy Shelley, and John Stuart Mill. Hope comes in the Romantic era to underwrite a new, semi-secularized virtue: the hope, more or less independent of revealed religion, for more life, a better or perfected condition of the individual or of the species in time or eternity.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 153-167
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biopolitics and Integral Human Development. Contribution of the social teaching of the Church
Autorzy:
Ďačok, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040960.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
“Kultur der Fürsorge”
“Kultur des Wegwerfens”
Biomacht
positive und negative Biopolitik
Laudato si’
Soziallehre der Kirche
christliche Hoffnung
Liebe und Kreativität
„Culture of Care”
„Culture of Waste”
biopower
positive and negative biopolitics
Social teaching of the Church
Christian hope
love and creativity
„kultura troski”
„kultura wyrzucania”
bio-władza
pozytywna i negatywna biopolityka
nauka społeczna Kościoła
chrześcijańska nadzieja
miłość
kreatywność
Opis:
This Paper takes in consideration the Social teaching of the Church, particularly expressed in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato si’ and in other documents of the Magisterium. The article presents the basic characteristics of „Culture of Care” and „Culture of Waste”, of biopower, of positive biopolitics and of negative biopolitics (thanatobiopolitics) with some alarming examples (legalization of abortion, selective abortions of females, destruction of supernumerary frozen embryos, lobbying for the legalization of euthanasia). Subsequently, it introduces the contribution of the Christian faith to these debates, from the biblical, theological and moral point of view, and invites the reader to respond to the urgent challenges in biopolitics by the responsible creativity in the social, moral and political fields. The „Culture of Care” is a culture of acceptance of the other, shaped by Christian hope and love, a culture of presence and of interest in the other, following the example of Jesus Christ.
W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
Im Artikel wird die Soziallehre der Kirche analysiert, vor allem wie sie in der Enzyklika vom Papst Franciscus Laudato si’ und anderen Dokumenten des Lehramtes formuliert wird. Es werden die grundlegenden Charakteristika der „Kultur der Fürsorge“ sowie der „Kultur des Wegwerfens“ vorgestellt, aber auch die Fragen der Biomacht, der positiver und negativer Biopolitik (Thanatopolitik) mit manchen alarmierenden Beispielen (Legalisierung der Abtreibung, selektive Abtreibung der Mädchen, Zerstörung der überzähligeneingefrorenen Embryos, Lobbying für die Legalisierung der Euthanasie). Des Weiteren wird der Beitrag der Kirche in diesen Debatten unter biblischen, theologischen und ethischen Aspekten vorgestellt sowie die Bedeutung der Aktivität in diesem Bereich unterstrichen. Die wichtigsten Herausforderungen in der Biopolitik müssen durch die verantwortungsvolle Kreativität in sozialen, moralischen und politischen Bereichen bewältigt werden. „Kultur der Fürsorge“ ist eine Kultur der Akzeptanz der anderen, gestaltet durch christliche Hoffnung und Liebe. Es ist eine Kultur der Anwesenheit und des Interesses für andere nachdem Beispiel Jesu Christi.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 151-171
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies