Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Council Vatican II" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Russell Shaw, Eight Popes and the Crisis of Modernity (San Francisco: Ignatius Press 2020). Pp. 150. SBN: 978-1-62164-340-1 (PB), ISBN: 978-1-64229-112-4 (eBook)
Autorzy:
Nabożny, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022760.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Russell Shaw
Vatican Council II
Catholic Church’s relationship with Judaism
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 511-515
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim
The Problem of the Presence and Theology of the Latin Language in the Roman Liturgy Fifty Years After the Second Vatican Council
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
język łaciński
II Sobór Watykański
liturgia
teologia liturgii
Latin language
II Vatican Council
liturgy
theology of the liturgy
Opis:
W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego.
Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other hand we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 153-166
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w teologii Soboru Watykańskiego II
Synodality in the Theology of Vatican II
Autorzy:
Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36842842.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synodality
collegiality
Vatican Council II
People of God
communio ecclesiarum
Lumen gentium
Authority in the Church
synodalność
kolegialność
Sobór Watykański II
Lud Boży
Władza w Kościele
Opis:
Od czasu publikacji konstytucji apostolskiej Episcopalis Communio w 2018 r. przez papieża Franciszka, instytucja Synodu Biskupów otrzymała głęboką reinterpretację zakresu swojej formuły. Obecnie trwające zwyczajne Ogólne Zgromadzenie Synodu Biskupów – poświęcone tematowi Dla Kościoła synodalnego komunia, uczestnictwo i misja –rodzi wiele fundamentalnych pytań o właściwe teologiczne rozumienie Synodu Biskupów. Odwołanie się w tych wszystkich aktualnych pytań do dyskusji Soboru Watykańskiego II jest niewątpliwie słuszne i wskazane. To właśnie podczas tego Soboru zostały ukształtowane zręby jak należy rozumieć Synod Biskupów oraz jego pierwsze powołanie do życia. Analiza tego studium pochyla się zatem nad podstawowymi elementami teologii synodalności, jakie wprowadzone zostały do eklezjologii Konstytucji dogmatycznej o Kościele, a są nimi takie kwestie jak: lud Boży, Kościół jako communio ecclesiarum, kolegialność episkopalna. Jak wykazuje niniejsza analiza, soborowe sformułowanie tych wszystkich istotnych dla odnowionej eklezjologii tematów i przemyśleń nie oznacza jednak, że teologia synodalności Vaticanum Secundum nie miała ograniczeń. Samo powołanie w 1965 r. Synodu Biskupów przez papieża Pawła VI i opracowanie motu proprio Apostolica sollicitudo nie odbyło się poprzez współpracę papieża ze zgromadzonymi jeszcze podczas Soboru biskupami. Zakres Synodu Biskupów wg woli Pawła VI otrzymał tylko funkcję konsultatywną, gdy tymczasem zamysłem większości Ojców Soborowych było nadanie temu synodowi kolegialności efektywnej.
Since the publication of the apostolic constitution Episcopalis Communio in 2018 by Pope Francis, the institution of the Synod of Bishops has received a profound reinterpretation of the scope of its formula. The current Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops - dedicated to the theme – For a Synodal Church Communion, Participation and Mission – raises many fundamental questions about the proper theological understanding of the Synod of Bishops. The reference in all these topical questions to the discussions of the Second Vatican Council is undoubtedly right and advisable. It was at this Council that the framework of how the Synod of Bishops and its first vocation should be understood was shaped. The analysis of this study therefore leans towards the basic elements of the theology of synodality that were introduced into the ecclesiology of the Dogmatic Constitution on the Church, and these are issues such as the people of God, the Church as communio ecclesiarum, and episcopal collegiality. However, as this analysis shows, the conciliar formulation of all these important themes and reflections for a renewed ecclesiology does not mean that the theology of synodality of Vaticanum Secundum had no limitations. The very establishment of the Synod of Bishops in 1965 by Pope Paul VI and the elaboration of the motu proprio Apostolica sollicitudo did not take place through the collaboration of the Pope with the bishops still gathered at the Council. The scope of the Synod of Bishops, according to the will of Paul VI, was given only a consultative function, whereas the intention of the majority of the Council Fathers was to give this synod an effective collegiality.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 109-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christophera B. Butlera koncept mariologii patrystycznej
Autorzy:
Pek, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158057.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Patristic Mariology
Fathers of the Church
Christopher Basil Butler
John Henry Newman
Anglicanism
Catholicism
Vatican Council II
mariologia patrystyczna
Ojcowie Kościoła
Chistopher Basil Butler
anglikanizm
katolicyzm
sobór watykański II
Opis:
Podczas pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II w 1962 roku rozstrzygnięto niewielką liczbą głosów, że nauka o Matce Pana zostanie zamieszczona w konstytucji o Kościele. Basil Christopher Butler (1902 – 1986), opat benedyktyński Anglii był jednym z tych, którzy przygotowali projekt dokumentu mariologicznego. Otrzymał on poparcie episkopatu angielskiego. Ch. Butler wykazał w oparciu o dane biblijne i nade wszystko patrystyczne, że Matkę Chrystusa należy ukazywać w perspektywie historii zbawienia. Jego koncept patrystyczny został oparty na starożytnej figurze nowej Ewy, która stanowi pierwowzór Kościoła. Wskazał wiele pism ojców Kościoła. Zostały one wykorzystane w ósmy rozdziale Lumen gentium. Tymczasem we wstępnych projektach mariologii soborowej były nieliczne odniesienia patrystyczne. Należy zauważyć, że Ch. Butler skorzystał z pism J. H. Newmana. Podobnie jak on przeszedł z anglikanizmu na katolicyzm. Tradycja patrystyczna anglikanizmu XIX i początku XX wieku podawała wystarczająco dużo argumentów teologicznych, aby Bogurodzicy nie izolować z wykładu o Kościele.
In 1962, during the first session of Vatican II, it was decided by a small number of votes that the teaching regarding the Mother of the Lord should be placed in the constitution onthe Church. Basil Christopher Butler (1902-1986), a Benedictine abbot from England, was one of those who prepared the draft for the Mariological document. He received support from the English episcopate. Christopher Butler showed, through biblical and above all patristic sources, that the Mother of Christ ought to be seen in the perspective of salvation history. His patristic concept depended upon the ancient figure of the new Eve, who stands as the model of the Church. He pointed to many writings of the Church Fathers. They were used in the eighth chapter of Lumen Gentium. Meanwhile, in the first council drafts on Mary, there were few patristic references. Worthy of attention is that Christopher Butler used the writings of J.H. Newman. Like him, he left Anglicanism for Catholicism. The patristic tradition of Anglicanism from the 19th and the beginning of the 20th centuries gave sufficient theological arguments that the Mother of God ought not be isolated from the teaching on the Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 329-348
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Face of Christian Hope in the Renewed Funeral Rites
Oblicze chrześcijańskiej nadziei w odnowionych obrzędach pogrzebu
Autorzy:
Trojnar, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050625.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nadzieja
eschatologia
liturgia
Sobór Watykański II
hope
eschatology
liturgy
Second Vatican Council
Opis:
The Second Vatican Council brought a new look at the ultimate reality of man. It has definitely contributed to the deepening of the understanding of the Christian faith and allowed to adapt its message to the needs of modern times. It was from its inspiration that, a few years after the promulgation of the Constitution Sacrosanctum concilium, the Ordo Exsequiarum was reformed, which made it possible to introduce the changes postulated by the Council’s fathers into the funeral liturgy. In accordance with their provisions, the funeral rites were to express more clearly the paschal character of the Christian’s death. Thus, the liturgy of the funeral became a special place for proclaiming Christian hope. It therefore seems necessary, on the basis of the texts of the renewed funeral rites, to notice its paschal character.
Sobór Watykański II przyniósł nowe spojrzenie na ostateczną rzeczywistość człowieka. Zdecydowanie przyczynił się on do pogłębienia rozumienia chrześcijańskiej wiary i pozwolił dostosować jej przekaz do potrzeb współczesności. To właśnie z jego inspiracji,w kilka lat po ogłoszeniu Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium, dokonano reformy Ordo Exsequiarum, co pozwoliło na wprowadzenie do liturgii żałobnej zmian postulowanych przez ojców Soboru. Zgodnie z ich postanowieniami obrzędy pogrzebumiały odtąd przede wszystkim jaśniej wyrażać paschalny charakter śmierci chrześcijanina. Tym samym liturgia pogrzebu stała się szczególnym miejscem przepowiadania chrześcijańskiej nadziei. Konieczne wydaje się zatem, opierając się na tekstach odnowionychobrzędów pogrzebu, dostrzeżenie jej paschalnego charakteru.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 185-195
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea kościelne według aktualnego prawodawstwa Kościoła katolickiego
Autorzy:
Leszczyński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040454.pdf
Data publikacji:
2006-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
Sobór Watykański II
canon law
Catholic Church
Second Vatican Council
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2006, 85; 103-118
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie publikacje o św. Józefie w okresie posoborowym (1966-1996)
Polish publications about St. Joseph Issued in Tue post-consular period (1966-1996)
Autorzy:
Fitych, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041896.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sobór Watykański II
św. Józef
historia
dokumenty
Second Vatican Council
St. Joseph
history
records
Opis:
The author deals with Polish publications about St. Joseph, which have been brought out since the close of the Vatican Council II. He submits them to an introductory theological assessment, first of all within the ecclesiological dimension. He also responds to the following question: has Josephology, developed in Poland, completely assimilated the light given by Vatican Council II? Almost a thirty- year old cult of St Joseph consists of papers delivered at annual meetings of the Polish Josephological Study Kalisz (existing in 1969), books, publications, and learned papers. The question that has most often been raised is the broadly understood history of the cult of St Joseph (39% of all the works), which dominated even the subject matter of the theological foundations, being part of the Josephological doctrine (only 21 % of all the research; it is especially apparent in the case of learned works). The questions of ascetic theology are rarely undertaken (15% of all the works), biblical theology (10%), history of theology (8%), and liturgy (5%), pastoral and ecumenical theology, patristic theology and history of art.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1997, 68; 309-356
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia a czas. O znaczeniu czasu we współczesnym dyskursie teologicznym i antropologicznym
Theology and Time. On the Importance of Time in Contemporary Theological and Anthropological Discourse
Autorzy:
Gocko, Jerzy Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043877.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
czas
historia
teologia
teologia historii
Sobór Watykański II
time
history
theology
historical theology
Second Vatican Council
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie czasu i temporalności człowieka jako istotnych faktorów we współczesnym dyskursie teologicznym i antropologicznym. Niemała w tym zasługa dynamicznego rozwoju eklezjologii doby Soboru Watykańskiego II, a zwłaszcza wypracowania wizji Kościoła jako wspólnoty zbawienia, który nie urzeczywistnia się gdzieś na obrzeżach historii świata i ludzkości, czy poza nią. Studium będzie także okazją do ukazania złożonego procesu uhistorycznienia teologii, do przywołania wielkich teologów, którzy mieli w nim znaczny udział, a także do zwrócenia uwagi na historyczny sposób argumentowania we współczesnych debatach teologicznych.
The aim of the article is to present time and the temporality of man as important factors within contemporary theological and anthropological discourse. This is largely due to the dynamic development of ecclesiology during the Second Vatican Council, and especially to the development of the vision of the Church as a community of salvation, which does not materialize somewhere on the fringes of the history of the world and humanity, or beyond. The study reveals the complex process of historicizing theology, recalls the great theologians who have played a significant part in it, and draws attention to the historical way of arguing in contemporary theological debates.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 353-364
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia czy ekonomia zbawienia?
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177610.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
historia zbawienia
ekonomia zbawienia
Sobór Watykański II
history of salvation
economy of salvation
Second Vatican Council
Opis:
Nach dem Zweiten Vatikanischen Konzil wird in der katholischen Theologie viel von Heilsökonomie und Heilsgeschichte (von der heilshistorischen Auffassung) gesprochen. Jedoch nicht immer sind diese Begriffe eindeutig und genau präzisiert. Viele mit der Heilsgeschichte im Zusammenhang stehender Probleme sind noch immer kontrovers. Hauptziel des Artikels ist der Versuch einer Erklärung und Präzisierung der Begriffe. Nach einer kurzen Vorstellung der Lehre des Vaticanum II über die Heilsgeschichte erörtert der Autor die Begriffe Heilsökonomie und Heilsgeschichte, wobei er besonders auf die biblische Grundlage verweist. Er neigt deutlich den Lösungen zu, die die Heilsgeschichte als göttlichen Heilsplan und dessen Realisierung in der Geschichte verstehen. Nach der Bestimmung der zwischen Heilsökonomie und Heilsgeschichte auftretenden Zusammenhänge präzisiert der Autor den Begriff der Heilsgeschichte näher, indem er vom biblischen Zeitbegriff ausgeht. Dabei verengt er die Heilsgeschichte nicht nur auf das Volk Israel oder die Kirche, sondern versteht sie weitgefasster als Ganzheit der historischen Ereignisse, die einen positiven und realen Zusammenhang mit der Erlösung des Menschen haben. Die so begriffene Heilsgeschichte unterteilt er in eine allgemeine und eine spezielle. Diese Unterteilung begründet er biblisch. Die lineare Zeitkonzeption ist die Grundlage der Einteilung der Heilsgeschichte in Etappen. Er nimmt eine dreigliedrige Einteilung an: von der Schöpfung bis Abraham, von Abraham bis Jesus Christus und von Christus bis zur Parusie.
Źródło:
The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 87-102
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z islamem
Autorzy:
Wąs, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041466.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interreligious dialogue
christians
Muslims
islam
church
Second Vatican council
dialog międzyreligijny
chrześcijanie
muzułmanie
kościół
Sobór Watykański ii
Opis:
Since the beginning of islam in the 7th century christians and Muslims have been a permanent challenge for themselves. the confrontation and the closeness which accompanythem through the entire history are rooted in the universal and monotheistic character of both religions. From the christian point of view it would be diffcult to talk about interreligious dialogue or at least its modern developments, without the Second Vatican council (1962–1965) and the declaration nostra aetate. the council recognized in it the spiritual, moral and cultural values present in different religions, emphasizing spiritual and moral values between Muslim and christians. For the frst time in the history of the catholic church, the council’s fathers offcially called for the co-operation with Muslims. this is the starting point of the real dialogue between christians and Muslims. This article attempts to describe and analyse – in three parts – some aspects of the dialogical initiatives of christian-Muslim relations. A greater part of it refers to the roman catholic church, but some examples of interpretation and dialogical initiatives of the Orthodox and protestant churches are included as well. Islam as a point of reference is taken as a whole. After a short introduction containing a general defnition of dialogue and its interreligious form the frst part deals with historical facts which shaped the dialogical attitudes. the selected historical facts build a background forsome theological ideas on islam in orthodox, catholic and protestant traditions. The second part focuses on the practical aspects of dialogue – its forms and representative institutions, i.e. the pontifcal council for interreligious Dialogue, World council of churches and Orthodox center of the ecumenical patriarch in chambésy which are engaged in the dialogue on behalf of the main christian churches. the third part offers some ideas concerning aarguments for dialogue, its effciency and quality which might be important for the future of dialogue.the modern history of christian-Muslim relations shows that the dialogue between adherents of these two largest religions is possible despite that it is not an easy undertaking. the author underlines that there is no alternative to dialogue as there is no better way to defeat prejudices and heal the wounds of the past. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 223-247
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy egzegezy Nowego Testamentu w Konstytucji dogmatycznej o Boskim Objawieniu
Autorzy:
Romaniuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162020.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
egzegeza
Sobór Watykański II
Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym
exegesis
Second Vatican Council
Dogmatic Constitution on Divine Revelation
Opis:
L’article est consacré à l’analyse du seul chapitre cinq de la Constitution Dogmatique sur la Révélation. Cette analyse permet de mettre en valeur les points suivants: 1) Le document souligne souvent et de façon décisive l’historicité des Evangiles mais il laisse la possibilité de la comprendre dans un sens assez large; 2) Dans la formation de la tradition évangélique les éléments suivants, d’après le document, ont joué un rôle très important: les besoins religieux de la communauté primitive, le niveau intellectuel des fidèles et les idées maîtresses de chaque évangéliste; 3) Le document permet donc de profiter de toutes les données positives de la Formgeschichte tout en signalant les dangers que comporte une application immodérée de cette méthode; 4) On constate aussi que le salut des hommes doit être attribué non seulement à la passion et à la mort du Christ mais aussi à sa résurrection, à son ascension et à sa session à la droite du Père.
Źródło:
The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 5-18
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola francuskich teologów w intelektualnej formacji Karola Wojtyły
The Role of French Theologians in Karol Wojtyłas Intellectual Formation
Autorzy:
Dobrzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396430.pdf
Data publikacji:
2021-08-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Karol Wojtyła – Jan Paweł II
francuscy teologowie
tomizm
nouvelle théologie
Sobór Watykański II
Karol Wojtyła – John Paul II
French Theologians
Thomism
Nouvelle Théologie
Second Vatican Council
Opis:
Artykuł ukazuje wpływ katolicyzmu francuskiego na formację intelektualną i pastoralną Karola Wojtyły oraz na jego rozumienie roli Kościoła w świecie i znaczenia Soboru Watykańskiego II. Wojtyła na studiach w Rzymie „wszedł” w wir prowadzonej w Kościele intelektualnej polemiki. Toczyła się ona głównie między francuskimi teologami. Wiodącą rolę odgrywał o. Réginald Garrigou-Lagrange, moderator pracy doktorskiej studenta z Krakowa. Dla Wojtyły była istotna kwestia przeciwstawienia się dechrystianizacji. Napięcia między konserwatyzmem i progresizmem towarzyszyły polemikom w latach powojennych, jak i w czasie trwania oraz po Vaticanum II. Wojtyłę interesowała merytoryczna odpowiedź na kwestię zbawienia człowieka w dzisiejszym świecie. Umiejętnie korzystając z refleksji polemizujących stron, formułował własną syntezę teologiczno-pastoralną, wierną katolickiej tradycji, a przy tym podejmującą wyzwania nowych czasów.
The article The Role of French Theologians in Karol Wojtyla’s Intellectual Formation shows the influence of French Catholicism in the intellectual and pastoral formation of Karol Wojtyła and in his understanding of the Church’s mission in the contemporary world and of the significance of the Second Vatican Council. Studying in Rome, he knew the theological debate which developed in the Church at that time. Mainly French theologians were involved in the polemic, especially Fr. Garrigou-Lagrange who was the directorof Wojtyla’s doctorate. For the young priest from Cracow the most important issue was a reaction to the process of secularization. The tension between the conservatives and the progressives accompanied the polemics which continued in the post-war time andduring and after Vatican II. Wojtyła was interested in finding the substantive answer for the question of man’s salvation in today’s society. In a knowledgeable way he benefitted from reflections developed by both sides of the intellectual dispute in the Church and formulated his own theological and pastoral synthesis, faithful to the Catholic Tradition and able to respond to the new challenge of the contemporary world.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 1; 35-57
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
Autorzy:
Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Franciszek Blachnicki
eklezjologia communio
wspólnota
Sobór Watykański II
Church
Francis Blachnicki
ecclesiology of communion
community
the Second Vatican Council
Opis:
Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy nauczanie o Kościele zawarte w Listach św. Hieronima wpisuje się w postulaty Soboru Watykańskiego II?
Does the Teaching on the Church Contained in the Letters of St. Jerome Fit in with the Demands of the Second Vatican Council?
Autorzy:
Łukaszczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43573643.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hieronim ze Strydonu
Sobór Watykański II
Pismo Święte
eklezjologia
herezje
egzegeza
Jerome of Strydon
Second Vatican Council
Scripture
Ecclesiology
Heresies
Exegesis
Opis:
Sobór Watykański II sformułował swoją naukę eklezjologiczną w oparciu o pojęcie communnio. Polegała ona na zwróceniu się w kierunku Biblii, nauczania Ojców Kościoła oraz liturgii. Wybór ten spowodował odejście od języka prawniczego właściwego dla eklezjologii przedsoborowej na rzecz języka religijnego, który czerpał pojęcia z Biblii oraz nauczania Ojców Kościoła, w ten sposób podkreślając ich nauczanie teologiczne. Jednym z niezwykle ważnych Ojców Kościoła tworzącym w złotym okresie teologii był Hieronim ze Strydonu. Naukę o Kościele zawartą w jego Listach należy rozpatrywać w dwóch aspektach. Po pierwsze, mnich z Betlejem jest szczególnie wrażliwy na powstające herezje, które niezwykle mocno piętnuje, zwracając uwagę na zagrożenia dla jedności Kościoła. W artykule, jako przykład została przedstawiona herezja pelagianizmu. Drugim, szczególnie cennym aspektem eklezjologii Hieronima jest nauczenie na temat Kościoła w oparciu o właściwą interpretację Pisma Świętego. Egzegeza jest głównym źródłem nauczania o Kościele. To nauczanie jest głęboko powiązane z Chrystusem oraz z osobistym doświadczeniem wiary. Strydończyk nadaje swojej eklezjologii znaczenie chrystologiczne, która nosi znamiona chrystologii eschatologicznej. Tak rozumiana eklezjologia, opierająca się na prawidłowym interpretowaniu Pisma Świętego oraz trosce duszpasterskiej przejawiającej się w przestrzeganiu przed zgubnym wpływem herezji wpisuje się w nauczanie Soboru Watykańskiego II.
The Second Vatican Council formulated its ecclesiological teaching on the basis of the concept of communio. It involved turning to the Bible, the teaching of the Church Fathers and the liturgy. This choice resulted in a move away from the juridical language inherent in pre-secular ecclesiology to a religious language that drew concepts from the Bible and the teaching of the Church Fathers, thus emphasising their theological teaching. One of the extremely important Church Fathers writing in the golden age of theology was Jerome of Stridon. The teaching on the Church contained in his Epistles should be considered fromtwo aspects. First, the monk from Bethlehem is particularly sensitive to the emerging heresies, which he condemns extremely strongly, drawing attention to the threats to the unity of the Church. In the article, the heresy of Pelagianism is presented as an example. The second particularly valuable aspect of Jerome’s ecclesiology is his teaching on the Church based on the proper interpretation of Scripture. Exegesis is the main source of teaching about the Church. This teaching is deeply connected to Christ and to personal experience of faith. Stridonian gives his ecclesiology a Christological meaning, which bears the hallmarks of an eschatological Christology. An ecclesiology understood in this way, based on a correct interpretation of Scripture and pastoral care manifested in warning against the pernicious influence of heresy, is in line with the teaching of Vatican II.
Źródło:
Vox Patrum; 2024, 89; 107-122
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Sakramentalien im Allgemeinen
Sacramentals in General
Sakramentalia w ogólności
Autorzy:
Kahle, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37525351.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sacramentalia
sacraments
Codex Iuris Canonici
Second Vatican Council
liturgical reform
sakramentalia
sakramenty
Drugi Sobór Watykański
reforma liturgii
acramentalia
sacramenti
Concilio Vaticano II
riforma della liturgi
Opis:
Dieser Artikel über „Sakramentalien im Allgemeinen“ beginnt mit der Unterscheidung zwischenSakramente und Sakramentalien, wie sie im Katechismus der Katholischen Kirche dargelegt sind.Es folgt Kapitel II mit einer Beschreibung der historischen Entwicklung des Begriffs„Sakramentalien“ und wie sie verstanden wurden. Die ersten Hinweise auf den Begriff,die bei Hugo von St. Viktor bis hin zu Thomas von Aquin zu finden sind, werden vorgestellt.Es folgt eine Liste der Definitionen, die verschiedene Theologen am Vorabend entwickelt habender Verkündung des Codex Iuris Canonici im Jahr 1917. Dann gibt es eine Abhandlung-Umsetzung der Bestimmungen über die Sakramentalien, die in das kanonische Recht eingeführt wurdenunter Papst Benedikt XV. Besonderes Augenmerk wird auf die durchgeführten Arbeiten gelegt.vor und während des Zweiten Vatikanischen Konzils, bevor wir mit einem Bericht darüber fortfahrendie richterliche Behandlung von Sakramentalien bis zum Pontifikat von Papst Johannes PaulII. Kapitel III enthält eine systematische Behandlung der Sakramentalien. Anfangmit der kanonischen Definition von Sakramentalien geht es weiter mit einer Beschreibung vonihre Vielfalt und die Frage ihrer Institution. Anschließend werden die Themen Wirksamkeit und Wirkweisen sowie die Frage nach Spendern und Empfängern sakralerGeisteszustände werden behandelt. Ein Abschlusskapitel wirft drei zentrale Fragen zum Thema aufvon Sakramentalien, die zur weiteren theologischen und pastoralen Förderung anregen sollenBetrachtung.
Niniejszy artykuł Sakramentalia w ogólności rozpoczyna się od rozróżnienia między sakramentami a sakramentaliami. W rozdziale II następuje opis historycznego rozwoju terminu „sakramentalny” i jego rozumienia. Przedstawiono pierwsze wzmianki, które można znaleźć u Hugona ze św. Wiktora, i prześledzono je aż do Tomasza z Akwinu. Po tym następuje lista definicji opracowanych przez różnych teologów w przededniu promulgacji Codex Iuris Canonici w 1917 roku. Następnie omówiono przepisy dotyczące sakramentaliów, wprowadzone do prawa kanonicznego pod rządami Benedykta XV. Szczególna uwaga poświęcona jest pracom prowadzonym przed i w trakcie Soboru Watykańskiego II, a następnie opisowi magisterialnego traktowania sakramentaliów aż do pontyfikatu papieża Jana Pawła II. Rozdział III zawiera systematyczne omówienie sakramentaliów. Rozpoczyna się od kanonicznej definicji sakramentaliów. Opisano tu różnorodność sakramentaliów i kwestię ich ustanowienia. Kolejno poruszane zostają kwestie skuteczności i sposobów działania, a także dawców i biorców sakramentów. I wreszcie ostatni rozdział formułuje trzy główne pytania na temat sakramentaliów przeznaczone dla dalszej refleksji teologicznej i duszpasterskiej.
This article on “Sacramentals in general” begins with the distinction between sacraments and sacramentals as set out in the Catechism of the Catholic Church. Chapter II follows with a description of the historical development of the term “sacramentals” and how it has been understood. The first references to the term, which can be found in Hugh of St Victor, up to Thomas Aquinas are presented.There follows a list of the definitions developed by various theologians on the eve of the promulgation of the Codex Iuris Canonici in 1917. Then there is a treatment of the provisions on sacramentals which were introduced into canon law under Pope Benedict XV. Particular attention is paid to the work carried out before and during the Second Vatican Council, before continuing with an account ofthe magisterial treatment of sacramentals up to the pontificate of Pope John Paul II. Chapter III contains a systematic treatment of the sacramentals. Beginning with the canonical definition of sacramentals, it continues with a description of their variety and the question of their institution. Then the topics of efficacy and modes of action as well as the question of the dispensers and recipients of sacramentals are dealt with. A final chapter poses three central questions on the topic of sacramentals that are intended to stimulate further theological and pastoral reflection.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 35-65
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies