Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Caritas" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wymagania miłości w życiu społecznym w świetle encyklik Deus Caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta XVI
    The requirements of love in social life in the light of the encyclical Deus Caritas est and Caritas in veritate by Pope Benedict XVI
    Autorzy:
    Kluz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041049.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Lehre
    Deus caritas est
    Caritas in veritate
    Benedikt XVI.
    Liebe
    Gerechtigkeit
    Gemeinwohl
    gesellschaftliches Leben
    teaching
    Deus Caritas est
    Benedict XVI
    love
    justice
    the common good
    social life
    nauczanie
    encyklika Deus caritas est i Caritas in veritate
    Benedykt XVI
    miłość
    sprawiedliwość
    dobro wspólne
    życie społeczne
    Opis:
    Chrześcijańska wizja miłości, tak głęboko personalistyczna i podkreślająca wyraźnie, że nie można przeciwstawiać miłości do Boga i miłości bliźniego, nie może nie uwzględniać społecznej natury człowieka. Jeśli miłość stanowi centrum życia chrześcijanina, a zarazem wskazuje na specyfikę jego powołania i posłannictwa, to nie sposób sobie wyobrazić, żeby ta fundamentalna perspektywa życiowa nie znalazła właściwego wyrazu w odniesieniu do życia społecznego. Ta miłość powinna wyrażać się w wielu postawach społecznych, nade wszystko w tych, które uznaje się za fundamentalne zasady życia społecznego. W codziennym życiu społecznym ważna jest umiejętność wcielania w życie zasad miłości. Chodzi tu o bardzo wiele konkretnych postaw. W niniejszej refleksji omówiono – w świetle encyklik Deus caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta –  zagadnienie miłości w trzech aspektach: miłość w mikro-relacjach, miłość a sprawiedliwość w makro-relacjach oraz miłość a dobro wspólne w makro-relacjach.
    The Christian vision of love, so deeply personalistic and clearly emphasizing that the love of God and the love of neighbour cannot be opposed, has to take the social nature of man into account. If love is the centre of the Christian life and also points to the specificity of its vocation and mission, then it is impossible to imagine that this fundamental life perspective does not find the right expression in relation to social life. This love should be expressed in a number of social attitudes, especially in those which are considered fundamental principles of social life. The ability to enact the principles of love is important in everyday social life. It involves multiple specific attitudes. This paper discusses – in the light of the encyclical Deus Caritas Est and Caritas in veritate by Pope Benedict XVI - the issue of love in three aspects: love in micro-relations, love and justice in macro-relations and love as a common good in macro-relations.  
    Die christliche Sicht der Liebe, eine zutiefst personalistische und eindeutig betonende, zeigt, dass man der Liebe zu Gott und zu den Menschen nichts entgegensetzen darf, muss ihrerseits die soziale Natur des Menschen berücksichtigen. Wenn die Liebe das Zentrum des christlichen Lebens bildet und gleichzeitig auf die Spezifik seiner Berufung und Sendung verweist, bleibt es unvorstellbar, dass diese fundamentale Lebensperspektive auch im sozialen Leben ihre eigene Ausdrucksweise nicht finden könnte. Diese Liebe muss sich in vielen sozialen Haltungen äußern, vor allem in jenen, die man für fundamentale Prinzipien des gesellschaftlichen Lebens hält. Im täglichen sozialen Leben ist die Fähigkeit wichtig, die Grundsätze der Liebe in die Praxis umzusetzen. Es geht um viele konkrete Haltungen. Im Artikel wurde die Liebe im Licht der beiden Enzykliken von Papst Benedikt XVI. Deus caritas est und Caritas in veritate in drei Aspekten behandelt: Liebe in Mikro-Relationen, Liebe und Gerechtigkeit in Makro-Relationen sowie der Zusammenhang zwischen Liebe und Gemeinwohl in Makro-Relationen.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 191-210
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość Boga w ujęciu J. Razingera/Benedykta XVI
    The Notion of Gods Love in the Interpretation of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Barth, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621981.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    Chrystus
    miłość
    przyczyna
    eros
    agape
    caritas
    God
    Christ
    love
    reason
    Opis:
    The article presents the subject of God’s love in J. Ratzinger/Benedict XVI’s interpretation. The theme of God’s love, according to Ratzinger, is not to be reduced to one of the many theological issues to be discussed. Pope puts the love of God at the center of the Christian life as a principle and interpretative key. It is no coincidence that the first encyclical Deus caritas est, inaugurating his pontificate, begins with the words which are the profession of faith in the name of God who is Love. This agapetological feature of the Papal reflection sets the frame of his theology and points at the sphere where it reaches its essence and consummation. The subject of God’s love is discussed in two parts of the article: the first one consists of the analysis of the three terms: eros, agape and caritas, which are the three aspects of love. The philosophical and biblical analysis of these expressions made by Benedict XVI allows him to extract the essence of divine love. In the second part of the present article, the three moments reflecting the whole dynamics of love in the teaching of the Pope will be discussed: the source of love in the Triune God (1), the concretization and the fullest revelation of love in the person and work of Jesus Christ (2), and the relationship between the love of God and the love of man (3). The latter ultimately becomes a human response based on the primacy of God’s love, and turns into a divine-human love.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2013, 23; 245-265
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajemnica miłości Bożej w myśli Franciszka Sawickiego
    The Secret of Gods Love according to Franciszek Sawicki
    Autorzy:
    Mróz, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622010.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    miłość
    Bóg
    człowiek
    chrześcijanin
    miłosierdzie
    caritas
    love
    God
    man
    Christian
    mercy
    Opis:
    Rev. Franciszek Sawicki (1877-1952) was a philosopher, apologist and theologian who thoroughly studied the subject of “God’s eternal love”. Assuming that the most elevated expression for describing God are the words “God is love” (1 J 4:8), Sawicki searched for the most appropriate way to express this truth. He worked in the field of philosophy, theology, and direct life experience. His most significant publications on the subject of God’s love are Filozofia miłości (1924), Bóg jest miłością, Caritas w oświetleniu społecznym i moralno-religijnym (1949). According to Sawicki, man’s life consists not only of a natural dimension (what a man is) but also of his personal life (who a man is). The level of “personality” (the notion used by F. Sawicki) includes both the world of sensual nature, as well as the spiritual dimension of personality, where selfdetermination and responsibility play a special role. Here man’s social and relational assignment should be stressed. It is on the basis of “the ideal of personality” that Sawicki builds up his relational concept of love. It touches upon the intellectual, emotional, and experiential sphere. God, who is Love himself, gave a man power and enabled him to enter into a relationship of love with his Creator and Saviour. It is “the eternal love of God” that provides daily bread and grants his grace resulting from his wisdom and mercy. Sawicki spots the “gesture” of mercy in the commandment of love, which helps man to decide freely about the subject of his love: God, and, through Him and in Him, another man, his neighbour. God’s mercy is particularly emphasized towards those who betrayed the “plan of eternal love of God”. God’s love, in the act  of salvation brought by Jesus Christ (“the most personal personality”), is always ready to renew the gift of love in the man. On the other hand, man’s answer should be full of gratitude for “new life” and the renewal of love. It should abound with with acts of mercy towards those who need love, crushed by the burden of “their way”. This way Sawicki sketches the providential plan of the eternal love of God who uses its power to solve the problem of evil and suffering.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2013, 23; 197-223
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ofiarność duchowieństwa i składki kościelne (parafialne) na rzecz związku Caritas diecezji tarnowskiej w latach 1939-1945
    Autorzy:
    Gapys, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088402.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    World War II
    Catholic church
    Tarnów diocese
    Caritas
    II wojna światowa
    Kościół katolicki
    diecezja tarnowska
    Opis:
    Po początkowej destabilizacji akcji ofiarności Kościoła w diecezji tarnowskiej (subwencje kurii, osobiste datki księży i ofiary wiernych z parafii) na rzecz Caritas (głównie centrali) od 1942 r. obserwuje się wyraźny wzrost datków na tarnowską Caritas. Najszersze rozmiary przybrała akcja ofiar parafialnych (gotówka, naturalia) na centralę Caritas. W latach 1942-1944 na cele społeczne gotówkę i naturalia przekazywało ok. 30 parafii (ok. 30%), które znajdowały się na terenie 15 dekanatów (52%). Ogółem przekazano 351 445 zł, głównie z parafii w środkowym i zachodnim pasie diecezji tarnowskiej. Ofiarność duchownych z osobistych dochodów (iura stolae) kulminację osiągnęła w 1944 r., kiedy to ponad 480 księży (wobec 88 w 1940 r.) przekazało Caritasowi ponad 320 tys. zł. Wsparcie finansowe i rzeczowe, jak i datki wiernych na rzecz oddziałów parafialnych Caritas nie przybrały charakteru powszechnego, obserwowano raczej odosobnione przypadki na terenie diecezji tarnowskiej. Lokalnie jednak środki te były podstawą budżetu oddziałów, stanowiąc niekiedy nawet ¾ jego dochodów. Subwencje kurii tarnowskiej, dzięki polityce finansowej bp Komara, stanowiły najpoważniejszą pozycję w budżecie Caritas. Do 1944 r. kuria przekazała 2 472 000 zł. Było to prawie 60% ogółu przychodów Związku, ponad 78% zaś wszystkich ofiar ze strony Kościoła na stowarzyszenie.
    After the initial destabilization of the Church’s charitable actions in the Tarnów diocese (subsidies from the curia, personal donations by priests and the faithful from the parish) to Caritas (mainly its headquarters), a marked increase in donations to Caritas in Tarnów were observed from 1942. The action of parochial donations (cash, in-kind contributions) for the Caritas headquarters was the largest one. During the years 1942-1944, cash and in-kind contributions were donated by approx. 30 parishes (approx. 30%), which were located in 15 deaneries (52%). In total, PLN 351,445 was donated, mainly from the parishes in the central and western zones of the Tarnów diocese. The generosity of the clergy from their personal income (iura stolae) culminated in 1944, when over 480 priests (compared to 88 in 1940) transferred over PLN 320,000 to Caritas. Financial and material support, as well as donations from the faithful to parochial Caritas branches, did not acquire a universal character, with just isolated cases being recorded in the Tarnów diocese. Locally, however, these funds were the basis of the Caritas’ branches’ budgets, sometimes even accounting for ¾ of their income. The subsidies from the Tarnów curia, thanks to the financial policy of Bishop Komar, constituted the most important item in the Caritas budget. By 1944, the curia had donated PLN 2,472,000. It was almost 60% of the total income of the Association, and more than 78% of all donations from the Church to the Association.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 77-98
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Sumienie eklezjalne" w blasku prawdy, dobra i zbawienia
    "Ecclesial Conscience" in the Light of the Truth, the Good and Salvation
    Autorzy:
    Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
    Kopiec, Maksym
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050962.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Prawda
    Dobro
    sumienie
    Veritatis splendor
    Caritas in veritate
    Lumen fidei
    the truth
    the goodness
    conscience
    Opis:
    Artykuł przedstawia kwestię sumienia eklezjalnego jako osobowej przestrzeni, w której człowiek wierzący dokonuje oceny swojej działalności eklezjotwórczej. Kształtowanie sumienia wiernych w formacie eklezjalnym jest zgodne z teandryczną i zarazem misyjną naturą Kościoła. Zagadnienie jest ukazane na bazie trzech dokumentów papieskich: Veritatis splendor, Caritas in veritate, Lumen fidei. Źródła te wyjaśniają związki między absolutną Prawdą, Dobrem i Miłością jako transcendentaliami warunkującymi indywidualny proces zbawienia człowieka.
    The article presents the issue of ecclesial conscience as a personal space in which a believer man evaluates his own ecclesiological activity. The formation of the faithful conscience in an ecclesial format is in line with theandric and at the same time missionary nature of the Church. The issue is shown based on three papal documents: Veritatis splendor, Caritas in veritate, Lumen fidei. These sources explain the relationship between absolute Truth, Goodness and Love as transcendentals conditioning the individual process of human salvation.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 143-159
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka władz komunistycznych wobec katolickiej organizacji Caritas w latach 1945-1950
    Die Politik der kommunistischen Machthaber gegenüber der katholischen Organisation „Caritas“ in den Jahren 1945-1950
    Autorzy:
    Zamiatała, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041392.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    2. Weltkrieg
    Nachkriegsperiode
    Geschichte
    Caritas
    katholische Kirche
    II wojna światowa
    okres powojenny
    historia
    Kościół katolicki
    World War II
    post-war period
    history
    Catholic church
    Opis:
    Die ersten Nachkriegsjahre waren in Polen von einem harten politischen Kampf und der Umgestaltung der demokratischen Ordnung in ein totalitäres System geprägt. Die Politik der kommunistischen Machthaber war auf eine allmähliche Ausschaltung ihrer Gegner und die Umgestaltung der gesellschaftlichen Strukturen im Sinne der kommunistischen Ideologie ausgerichtet. Gegenüber der katholischen Kirche in Polen ging sie in der ersten Zeit von der Wahrung verhältnismäßig korrekter Beziehungen aus. Im Laufe der Zeit starteten die kommunistischen Behörden jedoch immer häufiger Aktivitäten, die auf eine Ausschaltung aller Einflüsse der Kirche aus dem Leben der Gesellschaft abzielte. Diese kirchenfeindliche Politik verstärkte sich nach 1948. Damals wurden Anstrengungen unternommen, die Arbeit der Kirche in den religiösen Organisationen und Vereinen zu beschränken, deren Einfluß auf breite Kreise der Bevölkerung ein starkes Gegengewicht zur Ausbreitung der materialistischen Ideologie bildete und einen die Entwicklung gestaltenden Faktor darstellte. Daher mußte es früher oder später zum Konflikt zwischen den neuen Machthabern und der Kirche kommen. Diese Situation blieb nicht ohne Einfluß auf die Tätigkeit der katholischen Organisation „Caritas", die ebenfalls eine der Ebenen bildete, auf der sich dieser Konflikt entwickelte. Die „Caritas" spielte mit ihren mehr als 800 000 Mitgliedern nach dem 2. Welt-krieg eine beträchtliche Rolle, nicht nur was die Minderung der Armut vieler Polen betrifft, sondern sie hatte auch wesentlichen Einfluß auf die Stärkung des Glaubens. Dies wurde besonders in der letzten Zeit ihres Wirkens deutlich, als viele von den Behörden zur Aufgabe ihrer Arbeit gezwungene kirchliche Organisationen diese im Rahmen der „Caritas" weiterführten. Die Politik der kommunistischen Behörden gegenüber der „Caritas" war eine Widerspiegelung der Politik der Kommunisten gegenüber der Kirche überhaupt. Deshalb erklärten sie sich in der ersten Zeit mit der Wiederaufnahme der Arbeit der „Caritas" einverstanden, und sie erhielt sogar materielle und finanzielle Unterstützung vom Staat. Der „Caritas" wurden zahlreiche Erleichterungen gewährt, und sie arbeitete bei gemeinsam unternommenen karitativen Aktionen mit den staatlichen Behörden zusammen, z.B. bei der Hilfe für obdachlose Kinder, für Überschwemmungsopfer oder für Repatrianten sowie in den Gegenmaßnahmen gegen das Bettlerwesen. Mit der Zeit begannen die Behörden die Tätigkeit der „Caritas" jedoch immer mehr zu beschränken, die nun als ein Mittel zur Stärkung der Einflüsse der Kirche auf die Gesellschaft angesehen wurde. Daher wich die zeitweilige Zusammenarbeit einer scharfen Rivalisierung, ja Feindseligkeit des Staates gegen-über der „Caritas". Diese Politik nahm nach 1948 an Stärke zu. Die Behörden begannen ihr zahlreiche Hindernisse und Erschwernisse in den Weg zu legen und immer mehr karitative Stellen zu übernehmen. Sie wandten außerdem verschiedene Repressalien gegen die Mitarbeiter der „Caritas" an (Einschüchterungen, Verhaftungen u.dgl.). Dies war von einer lügenhaften Pressekampagne begleitet. Seinen Höhepunkt erreichte dieser Kampf im Januar 1950, als die staatlichen Behörden auf Beschluß des Politbüros des Zentralkomitees der Polnischen Vereinigten Arbeiterpartei mit Hilfe von Funktionären des Staatssicherheitsamtes, der Staatsanwaltschaft sowie der Wojewodschafts- und Kreiskomitees der Partei zur widerrechtlichen Übernahme der „Caritas" übergingen. In dieser Situation sahen sich die polnischen Bischöfe gezwungen, diese karitative Organisation trotz zahlreicher Proteste aufzulösen, um eine Fronde im Schoße der Kirche zu vermeiden. Dadurch wurde die Tätigkeit der „Caritas" in ihren bisherigen Formen und Strukturen unterbrochen. Die Kirche führte ihre karitative Aktion allerdings im Rahmen der Pfarrpastoral in eingeschränkter Form weiter.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2000, 74; 489-568
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies