Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„twarz”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zagadka twarzy
The Enigma of the Face
Autorzy:
KOT, Dobrosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047394.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
twarz, spotkanie, objawienie, dialog, rozmowa, metafora, ślad, pomiędzy, napięcie
face, encounter, revelation, dialogue, conversation, metaphor, trace, ‘in-between,’ tension
Opis:
Metafora twarzy jest centralnym i jednocześnie najbardziej problematycznym pojęciem filozofii spotkania. Myślenie o twarzy Innego ujawnia liczne napięcia, które można zawrzeć w opozycjach: dosłowność-metaforyczność, doświadczenie-spotkanie, konkretność-ogólność oraz pytanie-odpowiedź. Twarz nie daje się zredukować do żadnego z opozycyjnych biegunów, myślenie musi umieścić ją Pomiędzy nimi. Jednak bycie Pomiędzy nie jest bezruchem, tylko ciągłą dynamiką, która sprawia, że metafora staje się wieloznaczna i nieprecyzyjna. Z jednej strony może to być odebrane jako słabość myślenia. Z drugiej jednak jest to być może jedyny sposób, by myśleć Innego jako Innego, jako ciągle wymykającego się filozoficznym kategoriom.
The metaphor of the face is the central and simultaneously the most problematic concept of the philosophy of dialogue. Any attempt at cognitively ‘grasping’ the face of the Other involves numerous tensions which may be conveyed in a series of opposites such as: literality—metaphoricity, experience—encounter, concreteness—generality, and question—answer. The face cannot be reduced to either of the opposing poles, and it must be inevitably placed in-between them. Still the ‘in-between’ situation of the face is not tantamount to inertia since it causes a continuous dynamism responsible for the fact that the metaphor of the face is always ambiguous and imprecise. On the one hand, the problem of ‘grasping’ the face may be seen as evidence pointing to a weakness in human thinking. Yet on the other hand the indeterminateness of the face might reflect the only way to think the ‘Other’ as actually other, continuously evading philosophical categorization. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 2 (114); 44-60
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika światła w narracji synoptyków o przemienieniu Jezusa
Light Symbolism in the Synoptic Accounts of Jesus’ Transfiguration (Mark 9:2-8; Matthew 17:1-8; Luke 9:28-36)
Autorzy:
Janczak, Galina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621552.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
przemienienie Jezusa
światło
biała szata
promieniująca twarz jak słońce
świetlisty obłok
transfiguration
light
white clothing
face
the sun
cloud
Opis:
Artykuł podejmuję próbę ustalenia znaczenia symboliki światła, która pojawia się w narracji synoptyków o przemienieniu Jezusa. W tej perykopie można wyróżnić następujące elementy związane ze światłem: promieniująca twarz Jezusa jak słońce, lśniąco biała szata oraz świetlisty obłok. Synoptycy wykorzystują metaforę światła, żeby opisać rzeczywistość transcendentną, która ukazuje się wybranym uczniom. Motyw światła w epifaniach stanowi zrozumiałą w żydowskim i hellenistycznym środowiskach oznakę przynależności do świata nadprzyrodzonego. Promieniująca światłość stanowi atrybut boskości Jezusa oraz wskazuje na wywyższenie Jego człowieczeństwa. W synoptycznej narracji o przemienieniu Jezusa można znaleźć wspólne elementy z teofanią na Synaju i promieniowaniem twarzy Mojżesza.
The article deals with the metaphor of light as used in the three synoptic passages recounting the Transfiguration of Jesus. Light was visible to the disciples, thus the Transfiguration had an external character, expressed in the dazzling white clothing of Jesus and the radiance of his face as the sun. The synoptic Gospels’ symbolism of light is based on OT traditions such as the Mosaic theophany on Sinai and the apocalyptic vision of the Son of Man in Dn 7. By the term light (and semantically related words) the Gospel writers attempt to describe the transcendent reality which is manifested to selected disciples. The shining radiance of the transfigured Jesus, as well as the dazzling white garment, both serve to reveal Him as a heavenly figure. The symbolism of light as used in this pericope projected a divine attribute, a meaning fully comprehensible within the Jewish and Greek worlds: The bright radiance of the transfigured Jesus is an unmistakable element of His glory.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 199-225
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies