Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "św. Jan Chryzostom" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Miłość przebaczająca i jednocząca w świetle Homilii na Ewangelię wg św. Mateusza św. Jana Chryzostoma
Autorzy:
Kaczmarek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622999.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Św. Jan Chryzostom
egzegeza patrystyczna
Homilie do Ewangelii według św. Mateusza
przebaczenie
odpuszczenie win
wspólnota
politeia
Królestwo Boże
jednanie
jednoczenie
błogosławieństwa
Modlitwa Pańska
przypowieść o nielitościwym dłużniku
Opis:
Artykuł jest analizą kilku homilii (XV-XVII, XVIII-XIX i LVIII-LXI) obejmujących egzegezę początku Kazania na Górze (Mt 5,1–6,15) oraz Mowy Kościelnej (Mt 18). Głównym celem artykułu jest prześledzenie związku pomiędzy przebaczeniem i budowaniem wspólnoty. Badaniu poddane są niektóre aspekty Chryzostomowego komentowania: błogosławieństw jako drogi do cnoty wyzwalającej z egoizmu; bycia solą i światłem jako konieczności świadczenia o dobroci Ojca słowem i czynem; polecenia, by się nie gniewać „na próżno” i by nie składać daru Bogu bez pojednania się z bratem. Następnie zwraca się uwagę na nakaz przekraczania wymagań krzywdzącego przez gotowość ofiarowania mu dobrodziejstwa, a przez to do naśladowania Ojca w niebie; odpuszczenie win jako drogę do osiągnięcia ich odpuszczenia przez Ojca; wskazanie postawy dziecka jako warunku wejścia do Królestwa Bożego; słowa o zgorszeniu i o upominaniu jako wyraz troski Boga o człowieka, podkreślonej jeszcze w przypowieści o owcy, a w końcu nakaz przebaczania i ilustrującą go przypowieść o nielitościwym słudze, która poprzez surowość kary dowodzi, że Bogu jest najwstrętniejsza pamiętliwość. W artykule zaznacza się, że Chryzostom w swojej egzegezie i w swych parenezach ujmuje nauczanie Jezusa w kontekście Jego misji pojednania i zjednoczenia ludzi, której to misji współuczestnikiem ma być każdy chrześcijanin – właśnie przez miłość przebaczającą i wprowadzającą przyjaźń tam, gdzie panowała nieprzyjaźń. Artykuł wskazuje też na pewne wpływy filozoficzne, którym wybitny retor podlega, gdy snuje swoją wizję politei, zaznaczając jednocześnie specyfikę relacji w niej panujących, polegającą na posiadaniu jednego Ojca, na pojednaniu mocą nie własnej woli jedynie, lecz ofiary życia Jednorodzonego.
Źródło:
Verbum Vitae; 2010, 18; 213-244
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Image and metaphor of the sea in the Homilies on the Gospel of saint Matthew by John Chrysostom
Obraz i metafora morza w Homiliach na Ewangelię według św. Mateusza Jana Chryzostoma
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613038.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
morze
metafora morza
Homilie na Ewangelię według św. Mateusza
John Chrysostom
sea
metaphor of sea
Homilies on the Gospel of Saint Matthew
Opis:
W artykule przeanalizowano wszystkie wypowiedzi Jana Chryzostoma z Homilii na Ewangelię według św. Mateusza, w których pojawiają się terminy: pšlagoj and q£lassa używane przez naszego autora na określenie morza. Analiza ta pozwoliła wyodrębnić kilka grup metaforyki morza. Chryzostom wskazuje na morze jako jeden z elementów wszechświata (obok nieba i ziemi). Opisuje je jako niebezpieczny i nieokiełznany żywioł, który jednak poddany jest Chrystusowi. Obraz morza, przerastającego swym ogromem inne elementy wszechświata, służy też złotoustemu na określenie bezmiaru i powszechności, a nawiązanie do morskich zagrożeń (wiatry, prądy morskie, burze, mielizny) skłania go do określenia ludzkiego życia do żeglugi przez wzburzone morze.
In this article analyzes all statements of John Chrysostom from the Homilies on the Gospel of Saint Matthew containing terms: pšlagoj and q£lassa, used by our author as a designation of the sea. This analysis allowed for the extraction of few groups of sea metaphors. Chrysostom points on the sea as one of the elements of the Universe (together with heaven and earth). He describes the sea as a dangerous and uncontrollable wild element, but still subjected to Christ. The image of the sea, which – because of its enormity – is beyond other elements of the Universe, is used by Golden Tongued to describe immensity and commonness. And the reference to sea threats (winds, sea currents, storms, shallows) inclines him to describe human life as a sailing across the rough sea.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 527-544
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Basis of John Chrysostom’s Teaching on Widowhood
Źródła nauczania Jana Chryzostoma o wdowieństwie
Autorzy:
Konieczko, Michał
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158100.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
wdowa
wdowieństwo
małżeństwo
ponowne małżeństwo
jedność małżeńska
metafora „głowa – ciało”
św. Paweł
John Chrysostom
widow
widowhood
marriage
remarriage
marital unity
“head-body” metaphor
St. Paul
Opis:
The paper presents the origins of John Chrysostom's teaching on widowhood. The author analyses the most important factors that contributed to the shaping of John’s teaching aimed at widows. The first factor was his personal experience, such as the relationship with his mother or with befriended widows. The second factor was being under a strong influence of St. Paul’s teachings, especially the Letter to the Ephesians and the First Letter to the Corinthians. The last factor was a consequence of John's distinction between the existential and essential sources of widowhood. The existential sources, i.e. mainly the imitation of virginity, are the result of John’s understanding of anthropology, while the essential sources are rooted in the unity of divine hypostases and arise from his view on Christian marriage. Chrysostom’s concept of widowhood takes on a concrete and vertical structure in which one can see a trace of the influence of philosophy and education which he received.
Artykuł przedstawia genezę nauczania Jana Chryzostoma na temat wdowieństwa. Autor analizuje w nim najważniejsze czynniki, które wpłynęły na kształt nauki Ojca Kościoła skierowanej do wdów. Pierwszym czynnikiem było jego osobiste doświadczenie, czyli relacje z matką oraz z wdowami, którymi się zajmował lub z którymi się przyjaźnił. Drugim był silny wpływ nauczania św. Pawła, szczególnie w Liście do Efezjan i w Pierwszym Liście do Koryntian. Ostatni czynnik był konsekwencją dokonanego przez Jana Chryzostoma rozróżnienia między egzystencjalnymi i esencjalnymi źródłami wdowieństwa. Źródła egzystencjalne, tj. głównie naśladowanie dziewictwa, są wynikiem spojrzenia Ojca Kościoła na antropologię, źródła esencjalne natomiast są zakorzenionew jedności boskich hipostaz i wynikają z poglądu Jana Chryzostoma na chrześcijańskie małżeństwo. Jego koncepcja dotycząca wdowieństwa przybiera spójną wertykalną strukturę, w której można dostrzec ślad wpływów filozofii i wykształcenia, jakie otrzymał.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 67-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Chryzostom objaśnia "Hymn o miłości" [1Kor 13] (In I Epistolam ad Corinthios hom. 33-34)
John Chrysostom Explains “The Song of Love” (1Cor 13) (In Epistolam ad Corinthios hom. 33-34)
Autorzy:
Iluk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612718.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
Hymn o miłości
Drugi list do Koryntian
św. Paweł
komentarz
miłość
John Chrysostom
The Song of Love
The Second Letter to the Corintians
St Paul
commentary
love
Opis:
In 1CorHom, edited in the autumn and winter of 392 and 393 AD, John Chrysostom found a natural opportunity to return to his numerous utterances on the role of love in the lives of people. Obviously, the opportunity was the 13“ chapter of this Letter - The Song of Love. Among his works, we will find a few more smali works which were created with the intention of outlining the Christian ideał of love. Many of the contemporary monographs which were devoted to the ancient understanding of Christian „love” have the phrase „Eros and Agape” in their titles. In contemporary languages, this arrangement extends between sex and love. Both in the times of the Church Fathers (the 4th century AD) and currently, the distance between sex and love is measured by feelings, States and actions which are morę or less refined and noble. The awareness of the existence of many stops over this distance leads to the conviction that our lives are a search for the road to Agape. As many people are looking not so much for a shortcut but for a shorter route, John Chrysostom, like other Church Fathers, declared: the shortest route, because it is the most appropriate for this aim, is to live according to the Christian virtues that have been accumulated by the Christian politeia. There are to be found the fewest torments and disenchantments, although there are sacrifices. Evangelical politeia, the chosen and those who have been brought there will find love) - as a State of existence. In the earthly dimension, however, love appears as a causative force only in the circle of the Christian politeia. Obviously, just as in the heavenly politeia, the Christian politeia on earth is an open circle for everyone. As Chrysostom’s listeners and readers were not only Christians (in the multi-cultural East of the Roman Empire), and as the background of the principles presented in the homilies was the everyday life and customs of the Romans of the time, the ideał - dyam] - was placed by him in the context of diverse imperfections in the rangę and form of the feelings exhibited, which up to this day we still also cali love. It is true that love has morę than one name. By introducing the motif of love - into deliberations on the subject of the Christian politeia, John Chrysostom finds and indicates to the faithful the central force that shaped the ancient Church. This motif fills in the vision of the Heavenly Kingdom, explains to Christians the sense of life that is appropriate to them in the Roman community and explains the principles of organised life within the boundaries of the Church. It can come as no surprise that the result of such a narrative was Chrysostonfs conviction that love is „rationed”: Jews, pagans, Hellenes and heretics were deprived of it. In Chrysostonfs imagination, the Christian politeia has an earthly and a heavenly dimension. In the heavenly politeia, also called by him Chrisfs, the Lord’s or the
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 291-315
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczny i antropologiczny wymiar obrzędów chrzcielnych w Kościele IV wieku
Theological and anthropological significance of baptismal rites in Church of the 4th century
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613879.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrzest św.
ryty chrzcielne
Cyryl Jerozolimski
Jan Chryzostom
Ambroży z Mediolanu
Teodor z Mopsuestii
teologiczny
antropologiczny
Holy Baptism
Baptismal Rites
Cyril of Jerusalem
John Chrysostom
Ambrose of Milan
Theodor Mopsuestia
theological
anthropological
Opis:
The Holy Baptism in Church in period of the first centuries was considered as an extra ordinary and important event, both in life of the baptized person, as well as in the entire Church community. Almost exact information on baptism in Church of the 4th century is available in existing documents of empathetical discourses on baptism by four great Fathers of the Church: St. Cyril of Jerusalem, St. John Chrysostom, St. Ambrose of Milan, and Theodor, bishop of Mopsuestia. Thus in this paper I have decided to present only the Baptismal Rites and their theological and anthropological significance. In terms of the mentioned authors’ writings, we can find two parts of the baptismal liturgy where they consist of particular Rites. The first part is devoted to so called the rites preceding a ceremony of baptism, It means to surrender Satan, take off cloths and apply the holy oil before one’s baptism. Another Rite, i.e. taking off clothes of the candidates to be baptized, was significant for the new way of life of a certain human being, and rejection of the old man with his all affairs and matters. Authors of baptismal discourses also paid their attention to application of the holy oil. The second part of Baptismal Rites was related to baptismal immersion itself. First of all, there was the following order: to reach the baptismal tank, immerse in waters three times, then leave it and put on the white clothes. The theological interpretation of particular Baptismal Rites in writings of the Church of the 4th century was rather compact. Even in case of some differences available, they were not concerned with the principal aspects, but strictly devoted to the baptism itself in order to understand the ceremony, and all particular order of the Baptismal Rites.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 113-127
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies