Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Łobodowski, Józef" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Genesis i apocalypsis. Poemat o mieście Lublinie Józefa Czechowicza i Ballada lubelska Józefa Łobodowskiego
Genesis and apocalypsis. Józef Czechowicz’s Poem About Lublin and Józef Łobodowski’s Lublin Ballade
Genesis i apocalipsis. Поема про місто Люблін Юзефа Чеховича та Люлінська балада Юзефа Лободовського
Autorzy:
Cymerman, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048424.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Чехович, Юзеф Лободовський, Люблінський авангард, поетичні твори, Люблін
Józef Czechowicz, Józef Łobodowski, awangarda lubelska, utwory poetyckie, Lublin
Józef Czechowicz, Józef Łobodowski, Lublin avant-garde, Lublin, poem
Opis:
Artykuł zestawia ze sobą dwa utwory poetyckie poświęcone Lublinowi – Poemat o mieście Lublinie Józefa Czechowicza (napisany w 1934 roku, opublikowany po raz pierwszy w 1959 roku) i Balladę lubelską Józefa Łobodowskiego (opublikowaną w 1964 roku). Opisane w nim są okoliczności powstania obu tekstów, a także różnice w sposobie ukazywania przez obydwu poetów bliskiego im miasta. Jednocześnie zestawienie to pozwala na postawienie pytania o swoistość i charakterystyczne cechy formacji tak zwanej awangardy lubelskiej, do której zalicza się zarówno Czechowicza, jak i Łobodowskiego.
У статті зіставляються дві поетичні праці, присвячені Любліну – Поема про місто Люблін Юзефа Чеховича (написана в 1934 році, вперше опублікована в 1959 році) та Люлінська балада Юзефа Лободовського (видана в 1964 році). Автор статті описує обставини написання двох текстів, а також аналізує відмінності в тому, як обидва поети зображують місто, в якому вони живуть. Водночас ця компіляція дозволяє поставити питання про специфіку та характерні особливості формування так званого Люблінського авангарду, до якого входять як Чехович, так і Лободовський.
The article compares two poems devoted to Lublin – Poem About Lublin by Józef Czechowicz (written in 1934, published for the first time in 1959) and the Lublin Ballade by Józef Łobodowski (published in 1964). It describes the circumstances of the creation of both texts, as well as the differences in the way both poets showed the city. This comparison also allows to ask a question about the specificity and characteristic features of the so-called Lublin avant-garde formation, which includes both Czechowicz and Łobodowski.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 79-89
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Łobodowski w kręgu awangardy lubelskiej
Józef Łobodowski in the Circle of the Awangarda Lubelska
Юзеф Лободовський в кругах “Люблінського авангарду”
Autorzy:
Choma-Suwała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048535.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Лободовський, Люблінський авангард, біографія, поезія, публіцистика, переклад
Józef Łobodowski, Awangarda Lubelska, biografia, poezja, publicystyka, przekład
Józef Łobodowski, Awangarda Lubelska, biography, poetry, journalism, translation
Opis:
Tematem poniższego artykułu jest życie i twórczość literacka Józefa Łobodowskiego na tle Awangardy Lubelskiej. Awangarda Lubelska wywodząca się z grupy „Reflektor” w dużej mierze ukształtowała intelektualną, estetyczną i etyczną postawę Józefa Łobodowskiego. Wpływała na jego twórcze wybory. Mimo iż należał do przedstawicieli młodszej generacji podążał za Józefem Czechowiczem, który był duchowym mistrzem i najważniejszą osobowością lubelskiego środowiska literackiego. Połączył ich przede wszystkim odrębny rodzaj poezji, który był wynikiem rozczarowania współczesnością. Jej cechami charakterystycznymi był przede wszystkim katastrofizm i emocjonalna wizyjność. Twórczość przedstawicieli Awangardy Lubelskiej łączyła w sobie także społeczne zaangażowanie i elementy regionalizmu. Jej sensem było poczucie porażki, buntu przeciwko rzeczywistości, odniesienie do tradycji biblijnej, romantyzmu i symboliki.
The subject of the following article is the life and literary work of Józef Łobodowski against the background of the Awangarda Lubelska. Awangarda Lubelska originating from the group "Reflektor" largely shaped the intellectual, aesthetic and ethical attitude of Józef Łobodowski. It influenced his creative choices. Although he belonged to representatives of the younger generation, he followed Józef Czechowicz, who was a spiritual master and the most important personality of the Lublin literary community. They were connected above all by a separate type of poetry that was the result of disappointment in the present. Her characteristics were primarily catastrophe and emotional vision. The work of representatives of Awangarda Lubelska also combined social involvement and elements of regionalism. Its sense was a sense of failure, rebellion against reality, a reference to biblical tradition, romanticism and symbolism.
Основною темою даної статті є спроба висвітлити життя та літературну діяльність Юзефа Лободовського на тлі Люблінського авангарду. “Люблінський авангард”, який є продовжувачем групи “Рефлектор”, значною мірою сформував інтелектуальне, естетичне та етичне ставлення Юзефа Лободовського. Це, без скмніву, вплинуло на його творчий вибір. Хоча він належав до представників молодого покоління, він пішов за Юзефом Чеховичем, який був духовним учителем і найважливішою особистістю люблінської літературної спільноти. Те, що їх об’єднало, це окремий вид поезії, який з’явився внаслідок розчарування сучасністю. Його характеристиками були насамперед катастрофізм та емоційне бачення. Робота представників “Ллюблінського авангарду” також поєднувала соціальну заангажованість та елементи регіоналізму. Його питомою ознакою було відчуття невдачі, повстання проти реальності, посилання на біблійні традиції, романтизм та символізм.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 61-77
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emotions in the poetry of Józef Łobodowski
Emocje w poezji Józefa Łobodowskiego
Емоції в поезії Юзефа Лободовського
Autorzy:
Ołdakowska-Kuflowa, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048419.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Лободовський, поезія ХХ століття, викликання почуттів, літературна умовність
Józef Łobodowski, poezja XX wieku, ewokacja uczuć, konwencja literacka
Józef Łobodowski, poetry of the XX century, evocation of feelings, literary convention
Opis:
The aim of the paper is to show the creative individuality of the poetry of Józef Łobodowski in a specific aspect. This is achieved by the literary analysis and the confrontation of its results with the knowledge on prevailing literary trends. Łobodowski as a poet of the Lublin avant-garde, working in exile since the Second World War, referred to poetic motifs and techniques of the first avant-garde, however it was too tight in its poetics for the „człowiek gwałtowny”. The postulate of reserved statements and pseudonymising of feelings, by means of distant and sparse metaphors, did not suit his creative temper. He reached for literary forms and conventions, both native and exotic, which allowed him, contrary to the dominant tendencies, to fulfil the needs, treated in the XX-century poetry as out of date, including the need to express emotions. He used techniques allowing for the mediated evocation of feelings, although he was called the last romantic, he rarely allowed himself to manifest his personal emotions in direct lyric, which in Romanticism was still treated as a natural phenomenon by both authors as well as readers.
Дана робота має на меті показати творчу індивідуальність поезії Юзефа Лободовського у вибраному аспекті. Це досягається літературним аналізом та зіставленням його результатів із синтетичними знаннями про переважаючі літературні тенденції. Лободовський, як поет люблінського авангарду, працюючи в еміграції з часів Другої світової війни, посилався на поетичні мотиви та прийоми першого авангарду, однак у його поетиці "жорстому чоловіку" був занадто тісно. Постулат економічних висловлювань та псевдонімізування почуттів із використанням далеких і щадних метафор не відповідав його творчому темпераменту. Він потягнувся до літературних форм і умовностей, як рідних, так і екзотичних, що дозволило йому, всупереч домінуючим тенденціям, задовольнити потреби, що вважаються застарілими у поезії 20 століття, включаючи потребу виражати емоції. Він використовував прийоми, що дозволяли опосередковано викликати почуття, і хоча його називали останнім романтиком, він рідко дозволяв собі проявляти свої особисті емоції прямою лірикою, яка як і раніше трактувалася в романтизмі як природне явище як авторами, так і читачами.
Praca ma na celu ukazanie indywidualności twórczej poezji Józefa Łobodowskiego w wybranym aspekcie. Służy temu analiza literacka oraz konfrontacja jej wyników z syntetyczną wiedzą o panujących trendach literackich. Łobodowski jako poeta awangardy lubelskiej, od drugiej wojny światowej tworzący na emigracji, nawiązywał do motywów i technik poetyckich pierwszej awangardy, jednakże w jej poetyce, „człowiekowi gwałtownemu” było zbyt ciasno. Postulat oszczędnych wypowiedzi i pseudonimowania uczuć za pomocą odległych i oszczędnych w słowa metafor nie odpowiadał jego temperamentowi twórczemu. Sięgał po formy i konwencje literackie, rodzime oraz egzotyczne, które pozwalały mu wbrew dominującym tendencjom realizować potrzeby traktowane w poezji XX wieku jako nieaktualne, w tym potrzebę wyrażania emocji. Stosował techniki pozwalające na zapośredniczoną ewokację uczuć, a choć został nazwany ostatnim romantykiem, z rzadka pozwalał sobie na manifestację osobistych emocji w liryce bezpośredniej, co jeszcze w romantyzmie traktowane było jako zjawisko naturalne tak przez twórców, jak i czytelników.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 47-59
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki rosyjskie w publicystyce Józefa Łobodowskiego
Russian Motifs in Józef Łobodowski’s Journalism
Російські мотиви Юзефа Лободовського: публіцистика
Autorzy:
Woźniak, Anna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048455.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Лободовський, журнал “Культура”, “російське питання”
Józef Łobodowski, czasopismo „Kultura”, kwestia rosyjska
Łobodowski, the Parisian “Kultura” Journal, Russian question
Opis:
W artykule poruszono wątki rosyjskie emigracyjnej publicystyki Józefa Łobodowskiego na materiale kilku wybranych szkiców, esejów i recenzji, poczynając od lat 50. XX wieku, drukowanych w czasopismach, zwłaszcza paryskiej „Kulturze”, ale także w pismach londyńskich „Wiadomości”, „Tydzień Polski”. Celem podjętych rozważań było wpisanie tekstów publicysty w przestrzeń „programu wschodniego” i ideę dialogu polsko-ukraińsko-rosyjskiego, propagowanych w środowisku „Kultury” i Instytutu Literackiego w Paryżu. Zastosowano tu metodę obrazowania poglądów autora na „kwestię rosyjską”, ocenę emigracji rosyjskiej i jej dążeń anty-sowieckich. Zwrócono uwagę na dwie cechy publicystyki Łobodowskiego w kwestii rosyjskiej: eksponowanie zainteresowania Rosją, jej literaturą, poezją i kulturą, oraz nienawiść do Rosji imperialnej, zarówno dawnej jak i sowieckiej
Дана стаття торкається російських тем в емігрантській публіцистиці Юзефа Лободовського. Матеріалом для цього дослідження стали вибрані ескізи, есе та рецензії, які, починаючи з 1950-их років, друкувалися в журналах, особливо в паризькій “Культурі”, а також у лондонських “Новинах” (“Wiadomości”) та “Польському тижні” (“Tydzień Polski”). У наших міркуваннях вводимо журналістські тексти у простір “східної програми” та ідеї польсько-українсько-російського діалогу, що пропагувався в середовищі “Культури” та Літературного інституту в Парижі. Це дозволяє показати погляд автора на “російське питання”, а також його оцінку російської еміграції та її антирадянських стремлінь. Ми звернули увагу на дві риси публіцистики Лободовського у контексті російського питання: він виявляє інтерес до Росії, російської літератури, поезії та культури, одночасно він ненавидить імперську Росію – давню та радянську.
The article deals with Russian motifs in Józef Łobodowski’s émigré journalist oeuvre. The observations draw upon selected sketches, essays and reviews printed from the 1950 onwards in various periodicals – particularly in the Parisian “Kultura”, but also in the London journals “Wiadomości” [News] and “Tydzień Polski” [The Polish Weekly]. Łobodowski’s journalist texts are analysed as representative of the emigration “Eastern program”, supportive of the idea of Polish-Ukrainian-Russian dialogue, promoted in the “Kultura” milieus and the related Literary Institute in Paris. The article also analyses the journalist’s stance on the “Russian question”, his evaluation of the Russian emigration and its anti-Soviet aspirations. Two features of Łobodowski’s journalism on the Russian question are primarily highlighted: a clear exposition of his interests in Russia, its literature, poetry and culture, as well as his open resentment against the imperialist Russia, both tsarist and Soviet.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 122-132
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święto obfitości. Wiersze Józefa Łobodowskiego o naturze i sztuce
Feast of Abundance. Poems by Jozef Lobodowski About Nature and Art
Фестиваль достатку. Вірші Юзефа Лободовського про природу та мистецтво
Autorzy:
Ligęza, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048418.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Лободовський, польська еміграційна поезія, посилання на культуру, взаємодія мистецтв, поетика надмірності, краса
Józef Łobodowski, polska poezja emigracyjna, odniesienia do kultury, korespondencja sztuk, poetyka nadmiaru, piękno
Józef Lobodowski, Polish emigrant poetry, references to culture, interaction of arts, poetics of redundancy, beauty
Opis:
W niniejszej pracy autor zajmuje się utworami poetyckimi Józefa Łobodowskiego z jego późnego okresu, które powstały na emigracji, w centrum zainteresowania umieszczając odczytania wierszy chwalących urodę świata, radość istnienia i swobodę poetyckiego słowa. Posługuje się metodą analizy literackiej oraz uwzględnia różnorodne odniesienia literackie i kulturowe, w tym korespondencję sztuk. Znaczną uwagę Łobodowski poświęca pochwale kobiecego ciała – bliskiego piękna natury. Portretowanie ciała kobiecego wzbogaca się o odwołania do malarstwa, rzeźby, architektury oraz muzyki. W swych hymnach, madrygałach i sonetach poeta posługuje się stylizacją, głównie opierając się na wzorach języka baroku.                 Formuła „święto obfitości” oznacza bogactwo obrazów i wielości kulturowych skojarzeń oraz odnosi się równocześnie do poetyki nadmiaru i nagromadzenia figur retorycznych, wyliczeń, metafor, porównań, antytez. Kultura antyku wraz z mitologią Greków i Rzymian została przez Łobodowskiego świetnie przyswojona. Przeżywanie intensywnie objawiającego się piękna w tej poezji przeciwstawia się dziedzictwu romantycznemu szkoły ukraińskiej oraz dwudziestowiecznemu katastrofizmowi. Marzenie o literackim świecie osobnym, o przestrzeni arkadyjskiej, służy swoistej terapii, gdyż poeta pragnie znaleźć przeciwwagą dla doświadczeń złego wieku XX, opanować metafizyczny lęk.
У цьому дослідженні автор розглядає поезії Юзефа Лободовського з його пізнього періоду, які були написані у вигнанні, розміщуючи в центрі інтересів читання віршів, що прославляють красу світу, радість існування та свободу поетичного слова. Тут використовується метод літературного аналізу та враховуються різні літературні та культурні посилання, включаючи взаємодію мистецтв. Лободовський приділяє значну увагу жіночому тілу – близькому до краси природи. Зображення жіночого тіла збагачуються поетом посиланнями на живопис, скульптуру, архітектуру та музику. У своїх гімнах, мадригалах та сонетах він використовує стилізацію, головним чином за зразками мови бароко.                 Формула “фестиваль достатку” позначає багатство образів та безліч культурних асоціацій з одночасним використанням поетики надмірності та накопичення риторичних фігур, вичислювання, метафор, порівнянь та антитез. Культура античності, поряд з міфологією греків та римлян, добре засвоєна Лодовським. У його творчості досвід інтенсивно розкритої краси протистоїть спадщині романтичної української школи та насторям катастрофізму ХХ століття. Мрія про окремий літературний світ, про аркадський простір, служить своєрідною терапією, адже поет хоче знайти противагу для досвіду сумнозвісного ХХ століття та подолати метафізичний страх.
In this work the author discuses and reads Józef Łobodowski’s poems, which were created during his emigré period. The author concentrates on interpretation of the poems glorifying the beauty of the world, joy of being and liberty of the poetic word. Łobodowski praises the woman body, so closed to  the loveliness of nature.  Portrait-painting of woman body in this poetry has been enriched by the appeals to paintings, sculptures, architecture and music. In his hymns, madrigals and sonnets the poet uses stylization, going back to the patterns of baroque literary language.                 The formula “feast of abundance” means richness of poetic pictures and multiplicity of cultural associations and refers to the poetics of surplus. The important role plays accumulation rhetoric figures, iuxtapositions, metaphors, comparisons and antithesis’. The culture of Greco-Latinian civilisation with the Greek and Roman mythology was very well assimilated by the poet. In this poetry the experience of the intensive loveliness contrasts with heritage of so called Ukrainian  school in Polish romanticism and XX-th century catastrophism. The dream about the separate world, about Arcadian space is a kind of therapy, because poet tries to find counterbalance to experiences of the bad world and want to surpass the metaphysical fear.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 31-46
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o nazewnictwie miejskim Lublina (na przykładzie powieści "Czerwona wiosna" Józefa Łobodowskiego)
Some Remarks on the Urbanonymy in Lublin (Exemplified by the Novel “Czerwona wiosna [The Red Spring]” by Józef Łobodowski)
Декілька зауважень про урбаноніми Любліга (на прикладі роману Юзефа Лободовського "Червона весна")
Autorzy:
Czyżewski, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048451.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Лободовський, польська еміграційна література, міські власні назви – урбанонімія; власні назви в літературі, Люблін
Józef Łobodowski, polska literatura emigracyjna, nazewnictwo miejskie – urbanonimia; nazwy własne w literaturze, Lublin
Józef Łobodowski, Polish émigré literature, urban naming – urbanonymy;
proper names in literature, Lublin
Opis:
Przedmiotem badań są funkcje nazwy własnej występujące w powieści Czerwona wiosna Józefa Łobodowskiego (1909 –1988), pisarza emigracyjnego. Funkcje te określone zostały na podstawie wydobytego z przestrzeni miejskiej międzywojennego Lublina nazewnictwa poświadczonego w wymienionym utworze. Urbanonimy powieściowe to autentyczne nazwy własne ulic, placów, dzielnic itd. grodu nad Bystrzycą. Funkcjonują w przestrzeni zamkniętej wyznaczonej przez centrum i peryferia, np. ulica Podwale określa swoje miejsce w przestrzeni miejskiej w stosunku do granic grodu (dawnych wałów obronnych). Podobnie Brama Krakowska otwiera przestrzeń Starego Miasta na zewnątrz w kierunku Krakowskiego Przedmieścia. Nazwy własne w miejskiej przestrzeni ówczesnego Lublina obok funkcji lokalizacyjnej, identyfikacyjnej i wyodrębniającej pełnią funkcję socjologiczną. Nazwa Podzamcze charakteryzuje zamieszkującą tę dzielnicę ludność jako żydowską; podobnie ówczesne Bronowice jako dzielnicę robotniczą. Funkcja ekspresywna powieściowych urbanonimów wyznacza stosunek emocjonalny bohatera i pisarza do określonych fragmentów przestrzeni miejskiej Lublina, miasta młodości bohatera powieści – Józefa Zakrzewskiego i arkadii młodości autora Czerwonej wiosny, Józefa Łobodowskiego.
Об’єктом даного дослідження є функції власних назв, що з’являються в романі Червона весна польського письменника-емігранта Юзефа Лободовського (1909–1988). Ці функції були визначені на основі номенклатури, вилученої з міського простору міжвоєнного Любліна, засвідченої у згаданому романі. Присутні в повісті урбаноніми – це реальні власні назви вулиць, площ, районів тощо міста на річці Бистшиця. Вони функціонують у замкнутому просторі, визначеному центром та периферією міста, наприклад, вулиця Podwale визначає своє місце у міському просторі відносно меж городу (колишні захисні вали). Подібним чином, Краківські ворота (Brama Krakowska) відкривають простір Старого міста в напрямку до Краківського передмістя (Krakowskie Przedmieście). Власні імена в міському просторі тодішнього Любліна, крім місця розташування, функції ідентифікації та розрізнення, виконують соціологічну функцію. Назва Підзамче (Podzamcze) характеризує населення, що проживає в цьому районі, як єврейське; так само, як Броновіце (Bronowice) – як район робочого класу. Виразна функція міських імен роману визначає емоційне ставлення головного героя та письменника до конкретних фрагментів міського простору Любліна, міста молодості героя роману – Юзефа Закржевського та аркадії молодості автора Червоної весни Юзефа Лободовського.
The subject of research is the functions of the proper names present in the novel “Czerwona wiosna [The Red Spring]” by Józef Łobodowski (1909-1988), an émigré writer. These functions have been defined based on the names extracted from the urban space of interwar Lublin evidenced in the work in question. The urbanonyms in the novel are genuine proper names of the streets, squares, districts, etc. in the city on the Bystrzyca River (i.e. Lublin). They function within the enclosed space defined by the center and the outskirts, for example Podwale street [meaning: at the defensive wall] defines its place in the urban space in relations to the town limits (former defensive walls). Similarly Brama Krakowska [the Krakow Gate] opens the space of Stare Miasto [Old Town quarter] outside towards Krakowskie Przedmieście [Krakow outskirt] street. In addition to their function of location, identification and distinction the proper names in the city space of the then Lublin perform a sociological function. The name Podzamcze characterizes the population living in this quarter as Jewish; similarly, the name Bronowice characterizes the quarter as a working class district. The expressive function of the urbanonyms in the novel defines the attitude of the main character and the writer towards specific fragments of Lublin’s urban space – the city of the novel’s hero Józef Zakrzewski’s youth and the arcadia of Józef Łobodowski’s youth (the author of “The Red Spring”).
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 103-120
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Złota hramota" i "Pieśni o Ukrainie" Józefa Łobodowskiego w ukraińskiej krytyce lat 50. XX w.
"Золота грамота" і "Пісня про Україну" Юзефа Лободовського в українській критиці 1950-х років.
Autorzy:
Choma-Suwała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233739.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
poetry
Józef Łobodowski
literary criticism
Ukrainian press
translation
poezja
krytyka literacka
prasa ukraińska
przekład
поезія
Юзеф Лободовський
літературна критика
українська преса
переклад
Opis:
Przedmiotem artykułu jest opis recepcji poezji Józefa Łobodowskiego w prasie ukraińskiej w latach 50. XX w. Po ukazaniu się drukiem zbiorów Złota hramota i Pieśń o Ukrainie odpowiednio w 1954 i 1959 roku pojawił się szereg recenzji, wywiadów, komentarzy i szkiców autorstwa m.in. Pawła Kotowycza, Światosława Horodyńskiego, Jewhena Małaniuka i Jurija Szerecha. Były one poświęcone zarówno poezji Łobodowskiego, jak i jego proukraińskiej postawie. Teksty krytyczno-literackie miały na celu nie tylko reklamowanie nowych publikacji znanego ukraińskiemu środowisku literackiemu pisarza, ale także przybliżenie jego poezji ukraińskiemu czytelnikowi. Większość artykułów opatrzona była fragmentami utworów w ukraińskim przekładzie autorstwa Światosława Horodyńskiego, zawierały one ogólną charakterystykę i ocenę dzieł pisarza, spośród których za najważniejsze uznano jego wiersze poświęcone Ukrainie.
У статті описується рецепція поезії Юзефа Лободовського в українській пресі 1950-х років. Після виходу друком збірок Золота грамота і Пісня про Україну у 1954—1959 рр. з’явилася низка рецензій, інтерв’ю, коментарів і замальовок, у т.ч. Павла Котовича, Святослава Городинського, Євгена Маланюка та Юрія Шереха. Вони були присвячені як поезії Лободовського, так і його проукраїнській позиції. Критичні літературні тексти мали не лише прорекламувати нові видання відомого українському літературному середовищу письменника, а й донести його поезію до українського читача. Більшість статей містили уривки з українського перекладу Святослава Городинського, загальну характеристику та оцінку творчості письменника у якій найважливішими вважалися його вірші присвячені Україні.  
The subject of the article is a description of the reception of Józef Łobodowski's poetry in the Ukrainian press in the 1950s. After the collections of the Golden рramot and Song about Ukraine were published in print in 1954 and 1959, respectively, a number of reviews, interviews, commentaries and sketches appeared, including by, among others Paul Kotovych, Sviatoslav Horodynsky, Yevhen Malaniuk and George Shevelov. They were devoted to both Łobodowski's poetry and his pro-Ukrainian attitude. Critical-literary texts were intended not only to advertise the new publications of the writer known to the Ukrainian literary community, but also to introduce his poetry to the Ukrainian reader. Most of the articles had excerpts from the Ukrainian translation by Sviatoslav Horodynsky, they contained a general description and evaluation of the writer's works, among which his poems devoted to Ukraine were considered the most important.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2022, 6, 17; 1-14
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Юзеф Лободовський –популяризатор національної української літератури
Jozef Lobodowski – popularizer of Ukrainian national literature
Józef Łobodowski – popularyzator literatury ukraińskiej
Autorzy:
Siryk, Ludmiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048409.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Юзеф Лободовський, літературна публіцистика, переклади, популяризація, антирадянська позиція
Józef Łobodowski, literatura, publicystyka literacka, przekład, popularyzacja, postawa antyradziecka
Jozef Lobodowsky, literary journalism, translation, popularization, anti-Soviet position
Opis:
У статті розглядається діяльність Юзефа Лободовського в галузі популяризації  української літератури серед польського читача. Дослідження проведено на матеріалі вибраних текстів літературної публіцистики митця (статті, рецензії, інформації) і на матеріалі його перекладів з української поезії, прози і літературної критики. Показано його погляди на історію і особливі риси української літератури. Звернено увагу на дві риси обговорюваної публіцистики: експонування трагічної долі українського письменства XIX–XX ст., та підкреслення поступового розвитку літератури національно-визвольного характеру попри несприятливі умови. Доповненням та ілюстрацією розглянутих поглядів було представлення  перекладацького доробку Лободовського. Виявлено, що об’єктом його перекладацьких зацікавлень була творчість переважно заборонена радянською цензурою, творчість материкових і еміграційних письменників, які сповідували демократичні, визвольні та гуманістичні пріоритети.
Tematem niniejszego artykułu jest działalność Józefa Łobodowskiego na rzecz popularyzacji literatury ukraińskiej wśród czytelników polskich. Badanie zostałoprzeprowadzone na podstawie tekstów z zakresu publicystyki literackiej (artykuły, recenzje, informacje), przekładów z języka ukraińskiego poezji, prozy i krytyki literackiej, a także jego wystąpień na spotkaniach i konferencjach literackich. Zostały przedstawione poglądy pisarza na historię literatury ukraińskiej i wyeksponowane przez niego cechy szczególne tej literatury. W omawianej publicystyce zaakcentowane są dwie cechy, mianowicie: niesprzyjające warunki piśmiennictwa ukraińskiego XIX i XX wieku oraz konsekwentny rozwój literatury o charakterze narodowo-wyzwoleńczym wbrew wspomnianym warunkom. Analizę poglądów i postawy uzupełnia omówienie spuścizny translatorskiej twórcy. Stwierdzono, że obiektem zainteresowań tłumacza jest twórczość zakazana przez cenzurę radziecką oraz postawa pisarzy krajowych i emigracyjnych, którzy uznawali wartości demokratyczne, niepodległościowe i humanistyczne. Zaprezentowany czytelnikom szkic zawiera próbę podkreślenia pionierskiej działalności Łobodowskiego w dziedzinie popularyzacji literatury i myśli ukraińskiej.
The activities of Josef Lobodowski in Ukrainian literature promotion among Polish reader are reviewed in the article. The study was conducted on the basis of the selected texts the artist’s literary journalism (articles, reviews, information) and on the material of his translation from Ukrainian poetry, prose and literary criticism. His views on the history and features of Ukrainian literature are shown. Two features of the discussed journalism are noteworthy: a demonstration of the tragic fate of Ukrainian literature of the 19th-20th centuries and an emphasis on the gradual development of the literature of a national liberation character, despite adverse conditions. Add addition and illustration of the views discussed was the idea of translating the Lobodowski heritage. It turns out that the object of his translation interests was work, mainly prohibited by Soviet censorship, the work of writers from the mainland and emigrants who professed democratic, liberation and humanistic priorities.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2019, 5, 14; 15-29
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies