Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Szwarc, Krzysztof" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    "Chrystologia doświadczenia" św. Tereski z Lisieux
    "The Experience Christology" of St. Theresa of Lisieux
    Autorzy:
    Szwarc, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600305.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Młodziutka karmelitanka z Lisieux, karmiąca się Słowem Bożym i wierna kościelnej interpretacji Objawienia, w spotkaniu z żywą postacią Jezusa, w osobistym doświadczeniu wiary dociera do wielkiej chrystologii na podstawie własnego życia i misji „małej drogi”. Tereska z Lisieux pomaga nam odnaleźć drogę do scalenia teologii ze świętością, do ponownego odkrycia faktu, że ze świętości, która w istocie swej jest przecież przebywaniem w obecności Boga, wyrasta prawdziwa teologia. Jej doświadczenie Jezusa Chrystusa nie dokonuje się w izolacji od doświadczeń minionych pokoleń czy epok; od doświadczeń uczniów Jezusa czy teologów, którzy formułowali dogmatyczne orzeczenia chrystologiczne; od doświadczeń poszczególnych wyznawców jak i całych wspólnot; w odosobnieniu od Pisma świętego czy Tradycji, ale należy do historii chrystologicznej wiary uczniów Jezusa. Doświadczenie wiary Teresy jest na wskroś chrystocentryczne – racjonalnie, emocjonalnie i egzystencjalnie
    The article presents the Christology of St Theresa of the Child Jesus and the Holy Face, perceived through her experience of faith, through a reality of life in a personal and individual relation with Jesus. Jesus, whom she had known from the Gospel and from the faith witness of the Church, is this One, whom she personally met and felt on her own way of life, wherein He became her inseparable Companion, the Master of life and the Bridegroom in love. For Theresa, Jesus of Nazareth is not an abstract subject of her girlish admiration. He is God, who became a man, gave himself away in a death and resurrected. Such Jesus – living, appealing and acting – was experienced by a youthful, mature woman behind the walls of a monastic Carmel. She was experiencing Him through the faith, that was shepherded in love the way of suffering through a dark valley of His absence. Through hope and love, she joined the Crucified to the core there, recognizing a sense of suffering. That is why the faith experience of Theresa is throughout the Christocentric one – rationally, emotionally and existentially, formulating in an integral and toward Paschal way the mystery of the Incarnation, wherein a meeting of God and man in the mystery of love is the focal point. This meeting becomes a foundation and a source of a spiritual maturity of Theresa, who is prepared to follow Paschal footsteps of Christ on her own way of life, joining her Master in love and destitution.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2011, 5, 2; 311-324
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eucharystia jako "osoba" miłującego Chrystusa w świetle teologii Romano Guardiniego
    The Eucharist as a 'Person' of Loving Christ in the Light of Romano Guardini's Theology
    Autorzy:
    Szwarc, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600425.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Eucharystia jest uobecnieniem osobowej miłości; jest wręcz kochającą osobą wcielonego Syna Bożego. Nie tylko wydaje się za tych, których kocha, ale również karmi ich w sensie dosłownym samym sobą, tym kim sam jest, przemieniając ich w siebie. W misteryjny sposób zatem mamy tu do czynienia z tym, co stanowi zasadę i szczyt miłości w jakiejkolwiek relacji. Osoba kochająca jest nade wszystko gotowa szukać dobra osoby kochanej nawet za cenę ofiary złożonej z siebie. Ofiara jest tym, co nie tylko karmi i odżywia więzi miłości w relacji osób na poziomie niezbędnego utrzymywania ich przy życiu, ale je także odnawia, buduje i umożliwia ich rozwój. W eucharystii zatem możemy odnaleźć osobę kochającą i wciąż zbawczo wyrażającą swą troskę o tych, których kocha. Osoba Chrystusa, nosząc na sobie rany doznane wskutek miłości, wciąż wiąże się zbawczo z miłości i w miłości z historią osób ludzkich, które obdarowuje samym sobą, tworząc z nich wspólnotę. Eucharystia jest sakramentem uobecniającym realizm Chrystusowej miłości.Eucharystia jest uobecnieniem osobowej miłości; jest wręcz kochającą osobą wcielonego Syna Bożego. Nie tylko wydaje się za tych, których kocha, ale również karmi ich w sensie dosłownym samym sobą, tym kim sam jest, przemieniając ich w siebie. W misteryjny sposób zatem mamy tu do czynienia z tym, co stanowi zasadę i szczyt miłości w jakiejkolwiek relacji. Osoba kochająca jest nade wszystko gotowa szukać dobra osoby kochanej nawet za cenę ofiary złożonej z siebie. Ofiara jest tym, co nie tylko karmi i odżywia więzi miłości w relacji osób na poziomie niezbędnego utrzymywania ich przy życiu, ale je także odnawia, buduje i umożliwia ich rozwój. W eucharystii zatem możemy odnaleźć osobę kochającą i wciąż zbawczo wyrażającą swą troskę o tych, których kocha. Osoba Chrystusa, nosząc na sobie rany doznane wskutek miłości, wciąż wiąże się zbawczo z miłości i w miłości z historią osób ludzkich, które obdarowuje samym sobą, tworząc z nich wspólnotę. Eucharystia jest sakramentem uobecniającym realizm Chrystusowej miłości.
    The article presents the personalistic perspective on the mystery of the eucharist, as an evolving relationship with people who love: God and man, in the view of Romano Guardini, the German theologian of italian descent. The eucharist makes present the whole life of Christ, who makes himself known as the heights of love. A man proceeds in his human life to this summit and he comes to understand it in an encounter with the loving person of Christ. This is the love of the person of Christ, who absolutely devotes everything to save the man, whom He loves. That is why the act of love, which is revealed by the person of loving Christ, expresses itself in the dedication with a sacrifice of cross as its climax. The love of someone who is prepared for anything, may truly transform this to whom it is addressed. In the eucharist, there is not only the expression of that love of presence, but above all, it offers nourishment to the man, who provides him a participation in the love of the Loving person. The nourishment is life and sacrificial love, expressed ‘by’ and ‘in’ the person of Christ, who as a whole gives himself to the man out of love, feeding him with what he is, transforming him into himself.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2012, 6, 1; 115-126
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół jako realitas complexa w świetle tajemnicy obcowania świętych
    Church as a Reality Complexa in the Light of the Communion of Saints
    Autorzy:
    Szwarc, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597544.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Opis:
    Tajemnica świętych obcowania, wprowadza nas w złożoną rzeczywistość wspólnoty Kościoła (realitas complexa) w niebie i na ziemi. Swoje źródło ma ona w miłości Trójjedynego Boga, który poprzez udzielenie się człowiekowi zaprosiłgo do wspólnoty miłości ze sobą. Nie samego, ale razem z całą wspólnotą ludzką. Bóg udzielił nam siebie w swoim Synu, w którym jest pełnia Bóstwa i który rozwija ją w swoim Mistycznym Ciele, gdzie każdy ma swoje miejsce. Tu też jest źródło naszego życia, wszelkiego dobra, które dostaje się do nas, a przez nas do wspólnoty, wraz z którą tworzymy Ciało Chrystusa. Bóg zaprasza nas do płodności duchowej, która swe korzenie ma w Eucharystii. Tu ujawnia się cel obcowania świętych,życia, przeznaczenia, obdarowania i powołania człowieka. Jest nim wspólnota osób – braci i sióstr uczestniczących we wspólnocie Osób Ojca, Syna i Ducha Świętego. Złożona rzeczywistość Kościoła (pielgrzymującego, oczyszczającego się i chwalebnego) staje się ostatecznie communio sanctorum in caritate Trnitatis Dei.
    The article is an attempt of perceiving a complex reality of the Church – realitas complexa – in the light of the article of faith: I do believe in the Communion of Saints. In the light of this mystery of the Church is a community of people – both these being on a pilgrimage waynof faith and those who had already entered through death into a state of eschatological fulfillment, or need any further purification after death, to be fully unified with God. This is a complex community, embracing either the living people or deceased ones. It is based on a community of love created by the Triune God in Himself. Communio sanctorum is made of people (living on the earth and being on the pilgrimage way of faith to heaven, the saved ones and the purifying ones) with the within-trinitarian Divine life (KDK 18.19.21). This community initiated by Father is built by Christ, and it creates in Him a community of life, love and truth of the One Mystical Body (KK 9.50; KDK 32; DM 3), where Christ is both the source of this community and its eschatological end at the same time (KK 50; KDK 39; DE 20). The Holy Spirit is the principle of unity, mutual communication and relations within this complex reality (KK 13; DE 2; DM 40). The One Spirit creates and animates the One Body of Christ, guiding one to which others had already been reached by the other ones. And what builds the Mystical Body of Christ and constitutes a community to some extent, is the Eucharist, which unifies the one Who builds – Christ (head of the Body) with those from whom the construction is made and who wants to co-build (members of the Body). Here a purpose and a meaning of the built community of saints is revealed in the most absolute way – brotherly supper of a heavenly feast. Here the conclusion and its purpose is comprised, where some go and others are already sitting down, but all of them standing together around the same table, which means a fulfillment for ones and only a foretaste for the others. At the same time, the Eucharist gives us the subject of the fullest communion of saints – a community of people taking part in the community of goods and it is widely understanding. These living on the earth may share material goods apart from the spiritual goods. The purifying ones, the saved ones and those being on the pilgrimage way of faith exchange among themselves the spiritual goods and prayer, forming a community of life, love and truth. This exchange of goods, which occurs in a community of people, is dictated by the mutual concern of love to fulfill a purpose of the communion sanctorum. And this goal is reflected in a glory of God, praised by the community of Church on the earth and in heaven, in the form of a holy life, unified with God.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2011, 5, 1; 75-94
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies