Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Siemieniec, Tomasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Zmartwychwstanie Jezusa jako klucz do interpretacji dziejów świata (Ap 5,6-10)
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1623245.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zmartwychwstanie
    Apokalipsa
    historia
    świat
    Opis:
    The article discusses the role of Christ the Lamb in the light of Rev 5,6-10. In the first plane Christ appears in the glory of his victory. A visible sign of this victory is the place in the midst of the divine throne. At first his victory consists in martyr’s death. It entitled God to enter into a new bond with the people purchased for him. But the victory of the Lamb cannot be limited only to the martyrdom. For he appears in this vision as "standing, as though it had been slain". Such pose suggests victory not only through the martyrdom, but also through the resurrection. The victory achieved by the Lamb gives him right to take the scroll: from the right band of "the One, who is sitting on the throne". This scroll symbolizes divine plan toward the world and the people. Banding of the scroll to the Lamb means to initiate this scheme. For this reason the resurrection of Christ the Lamb can be seen as a key event to the accomplishment of God's purpose. Divine project is being realized in the history of the world and 1he people. Attitude of men expresses either approval of 1he divine plan or refusal of it. In this context we can speak about judgment (it is suggested by OT-background of 1he symbol of a scroll-book). Judgment consists in a division of humankind in to two groups. One group includes those people who are on God's side. They accept divine plane (which culminates in the resurrection of Christ) and by their life participate in the fulfilment of it. The other group rejects divine project by coming out against God and Lamb. The sentence is simply a consequence of their choice: the reward for the faithful and punishment for the disloyal ones. 
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2009, 15; 249-262
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Numbers 5:11–31 as the Old Testament Background for Revelation 8:11
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43469334.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Revelation of John
    Book of Numbers
    Sotah ritual
    bitter water
    idolatry
    adultery
    Opis:
    The article examines possible links between the ritual of bitter water, described in Numbers 5:11–31, and one of the aspects of the plague, described as the event following the third trumpet in the Book of Revelation (Rev 8:11). Such a connection has not been analysed by scholars so far. The ritual described in Numbers 5 not only has a legal meaning but it is also the starting point for a theological tradition of understanding adultery as a metaphor for Israel’s unfaithfulness to YHWH. The prophetic texts of the OT use motifs taken from Num 5 to depict the lawsuit that YHWH brings against the unfaithful people. According to the author of this article, the use of the motif of drinking bitter water in Rev 8:11 falls into a similar pattern. This is a ritual performed to reveal the guilt of the sinners described in Rev as hoi anthrōpoi.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2024, 14, 1; 93-113
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość „martwych” (οἱ νεκροί) w świetle Ap 20,4-5
    The Identity of “the Dead” (oἱ νεκροί) according to Rev 20:4-5
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178679.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalipsa św. Jana
    Martwi
    Śmierć
    Pierwsze Zmartwychwstanie
    Eklezjologia
    Millennium
    Życie
    The Book of Revelation
    Death
    Dead
    First Resurrection
    Ecclesiology
    Life
    Opis:
    The article analyzes the term οἱ νεκροί, in Rev 20,4-5. All scholars examining this text assume that the term hoi nekroi should be interpreted here literally, i.e. it denotes the dead in a physical meaning (as people who have been killed or died). However such assumption causes a variety of problems concerning especially the chronology of events described in Rev 20,1-10. This problem seems to be resolved if “the dead” are interpreted in spiritual sense (as spiritually dead).Basing on this assumption the presented paper aims to define identity of the dead in Rev 20,4-5. The presentation has been made in three stages. At the beginning the state of research has been presented. This analysis points out a necessity of another look at the term οἱ νεκροί, used in Rev 20,4-5. The second stage consists in examining the question whether the spiritual meaning of οἱ νεκροί is possible in the light of other passages of the Book of Revelation and in the context of the whole Johannine tradition (especially in the Forth Gospel). At the end the role of οἱ νεκροί in Rev 20,4-5 has been defined.    
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2017, 7, 4; 531-550
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kim są „psy” w Ap 22,15? Lektura terminu οἱ κύνες w greckim antycznym kontekście kulturowym
    Who Are „The Dogs” in Rev 22:15? Reading of the Term οἱ κύνες in the Ancient Greek Cultural Context
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621009.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalipsa św. Jana
    Psy
    Hellenizm
    Pederastia
    Homoseksualizm
    Starożytna Grecja
    The Book of Revelation
    Dogs
    Hellemism
    Pederasty
    Homosexuality
    Ancient Greece
    Opis:
    Prezentowany artykuł zajmuje się analizą motywu psa w Ap 22,15 w kontekście kulturowym starożytnej Grecji. Analiza stanu badań pokazała, że egzegeci w interpretacji terminu οἱ κύνες odwołują się przede wszystkim do tekstów paralelnych znajdujących się w samej Biblii (oraz literaturze pozabiblijnej). Taka interpretacja nie wyczerpuje jednak bogactwa znaczeniowego metafory psa. Ten sam tekst czytany przez chrześcijan, którzy mieli za sobą doświadczenie kultury hellenistycznej otwiera się na nowe znaczenia. Zdaniem autora artykułu chrześcijanie wywodzący się z kultury hellenistycznej mogli widzieć motyw psa w powiązaniu z zalotami o charakterze pederastycznym, gdzie stanowił on uosobienie starszego partnera w tej relacji – tzw. erastesa. Takie rozumienie metafory psa ma u swoich fundamentów odwołanie się do polowania, które stanowiło ważny element życia antycznych Greków. W literaturze greckiej oraz w malarstwie wazowym, przedstawiając homoseksualne zaloty starszych – erastesów względem młodszych – eromenosów odwoływano się do idei polowania. Widoczne jest to w ikonografii, gdzie sceny ukazujące pederastię często zawierają motyw psa, oraz literaturze, gdzie wysiłki erastesa ukazane są na podobieństwo polowania. Autor Apokalipsy umieszczając „psy” pośród kategorii ludzi wykluczonych z udziału w Mieście Świętym pokazał, że praktyki pederastyczne zamykają dostęp do wspólnoty nowego ludu Bożego. 
    The presented article deals with the metaphor of “the dog” in Rev 22:15 on the cultural background of Ancient Greece. The analysis of the state of research has shown that exegetes interpreting the term οἱ κύνες refer primarily to parallel texts found in the Bible itself (and in extra-biblical religious literature). However, such an interpretation does not exhaust the richness of meaning of the metaphor of “the dog”. The same text read by Christians who have had a previous experience of Hellenistic culture opens up new ways for an exploration of new meanings of “the dog” metaphor. According to the author of the article, Christians originating from Hellenistic culture could see the motif of “the dog” in connection with pederastic courtship, where it was the embodiment of an older partner in this relationship – the so-called erastes. This understanding of the metaphor of “the dog” is based on the reference to hunting, which was an important part of the life of ancient Greeks. In Greek literature and in vase painting, when presenting the homosexual courtship of the elder – erastes towards the younger – eromenos, one often referred to the idea of hunting. This is evident in iconography, where scenes of pederasty often employ motifs of a dog, and in literature, where erastes’ efforts are depicted in the likeness of hunting. The author of the Apocalypse, placing “dogs” among the categories of people excluded from participation in the New Jerusalem, showed that pederastic practices prevent access to the community of God's new people.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 895-912
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obietnice Ducha dla „martwych” w świetle Ap 14,13
    Promises of the Spirit for “the Dead” in the Light of Rev 14:13
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044088.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalipsa św. Jana
    Duch Święty
    makaryzm
    błogosławieństwo
    Book of Revelation
    Holy Spirit
    macarism
    beatitude
    Opis:
    Artykuł porusza kwestię obietnic Ducha dla „martwych” w świetle Ap 14,13. Punktem wyjścia jest stan badań nad tekstem Ap 14,13. Zostało wykazane, że – jak dotąd – uczeni głownie skupiali się na adresatach tego makaryzmu, poszukując odpowiedzi na pytanie o to, czy idzie tutaj o wszystkich chrześcijan, czy tylko o męczenników. Autor artykułu proponuje rozumieć „martwych” w kategoriach duchowych (jako martwych duchowo). Wskazuje na to kontekst makaryzmu, którym jest wizja 14,6-13, jak również fakt, że duchowe znaczenie terminu „martwi” nie stoi w sprzeczności z innymi tekstami Apokalipsy. W związku z tym mamy tu błogosławieństwo dla tych, którzy się nawracają. Duch Święty jawi się tutaj jako Ten, który potwierdza obietnice dane w makaryzmie, a co za tym idzie, jest Tym, który nadaje dynamizm głoszonej „odwiecznej dobrej nowinie”. Duch, przemawiając w Ap 14,13, jawi się jako Osoba, która wyraża siebie samego, przekazując orędzie ludziom. Paralelne do wypowiedzi Ducha polecenie spisania treści błogosławieństwa ukazuje rolę tegoż Ducha w procesie, który nazywamy natchnieniem skrypturystycznym. Zatem Duch odgrywa tutaj bardzo ważną rolę w przekazie dobrej nowiny, która z jednej strony wzywa do nawrócenia, a z drugiej, w przypadku, kiedy to nawrócenie nastąpi, wskazuje na rychłą realizację zbawczych obietnic.
    The article deals with the problem of promises of the Spirit for “the Dead” in the light of Rev 14:13. The point of departure for this analysis is the presentation of the current state of research. It has been demonstrated that, until now, scholars have focused on the question of the recipients of this macarism, whether it applies to all Christians or merely martyrs. The author of the article proposes to understand “the dead” as spiritually dead. This meaning is indicated by the context of the macarism, which is the whole vision in Rev 14:6-13, as well as by the fact that this spiritual sense of the term “the dead” does not contradict other texts of Revelation. Thus we have here a blessing for those who repent. The Holy Spirit shows himself here as the one who confirms the promises given in the blessing, and consequently as the one who animates the eternal gospel being proclaimed. The Spirit, speaking in Rev 14:13, reveals himself as a person who expresses himself by delivering the message to humankind. The command to write the content of the blessing (v. 13a), parallel to the Spirit’s statement (v. 13b), reveals the role of this Spirit in the process, called “a scripturistic inspiration”. Therefore the Spirit plays here an important role in the transmission of the eternal gospel which, first, calls for repentance, and, when repentance is forthcoming, promises an early accomplishment of salvific promises.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 129-143
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. I. Ap 1–3. II. Ap 4–13 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2018-2019)
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044329.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalipsa
    Book of Revelation
    Opis:
    Recenzja książek: Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część I. Ap 1-3 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2018). Ss. 202. 18,90 zł. ISBN 978-83-65860-12-5. Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część II. Ap 4-13 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2019). Ss. 208. 23,42 zł. ISBN 978-83-65860-22-4.
    Review of two books: Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część I. Ap 1-3 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2018). Ss. 202. 18,90 zł. ISBN 978-83-65860-12-5. Janusz M. Czerski, Apokalipsa Świętego Jana. Wstęp i Komentarz. Część II. Ap 4-13 (Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2019). Ss. 208. 23,42 zł. ISBN 978-83-65860-22-4.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 36; 497-504
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczna funkcja terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej
    The Theological Function of the Terms καιρός and χρόνος in the Revelation of John
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044509.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Apokalipsa św. Jana
    czas
    kairos
    chronos
    teologia historii
    καιρός
    χρόνος
    Book of Revelation
    time
    theology of history
    Opis:
    Prezentowany artykuł zajmuje się teologiczną funkcją terminów καιρός i χρόνος w Apokalipsie Janowej. Rzeczownik kairos występuje pięć razy w księdze (1,3; 11,18; 12,12; 12,14; 22,10). Akcentuje on przede wszystkim interwencję Boga w dzieje świata i ludzi. Choć termin kairos nacechowany jest eschatologicznie, to jednak Bożej interwencji nie można jednak ograniczać jedynie do paruzji. Czasy eschatologiczne zostały bowiem zainaugurowane wraz z przyjściem Mesjasza na ziemię. Z tego powodu całe dzieje świata widziane z tej perspektywy stają się nieustannym kairos, kiedy to Bóg działa na rzecz ludu. Termin chronos, który w swoim podstawowym znaczeniu wskazuje na okres czasu, w Apokalipsie akcentuje czas widziany niejako z perspektywy człowieka (z ziemskiej perspektywy). Jest to zatem czas dany człowiekowi na nawrócenie (2,21), czas objawiania się Boga w historii (10,6). Jest to również czas działania Szatana, który widziany w świetle wydarzenia Mesjasza, jawi się jako „czas krótki” (6,11; 20,3), nawet jeśli dla wiernych jest to czas prześladowania.
    The presented article deals with the theological function of the terms καιρός and χρόνος in the Book of Revelation. The noun καιρός occurs five times in this book (1:3; 11:18; 12:12; 12:14; 22:10) and stresses primarily the intervention of God in the history of the world and men. Although the term καιρός is marked eschatologically, the intervention of God cannot be reduced to the Parousia. The eschatological times have been inaugurated along with the coming of Messiah to the earth. For this reason the whole history of the world, seen from this perspective, becomes a continuous καιρός, when God acts for the benefit of His people. The term χρόνος, which in its basic meaning denotes a period of time, is used in the Book of Revelation to stress time as seen from the perspective of men (and the earth). It is therefore the time given to men to repent (2:21), and the time of the revelation of God in the course of human history (10:6). It is the time of Satan's activity as well, a period which, perceived in light of the Messiah-event, appears as “a short time” (6:11; 20:3), even if it means a time of persecution for believers.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 35; 307-342
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Concept of Judgment according to Rev 11:15–18a
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178852.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    book of revelation
    judgment
    reward
    punishment
    Opis:
    The presented paper analyzes the text of Rev 11:15–18. The analysis showed that the divine judgment depicted in the discussed text has two dimensions. First, it is the reward for the faithful which is defined as “giving reward” (dounai ton misthon). This reward is being given to the faithful (designed as douloi, phoboumenoi to onoma, prophetai, hagioi). The other aspect of the judgment is a negative one. The act of punishment is expressed by the verbs krino and diaphtheiro. The people being judged and punished are defined as nekroi and diaphtheriontes ten gen. The term nekroi, in the author’s opinion, is to be understood in a spiritual meaning. The sentence pronounced on the culprits is a typical example of retributive justice. Because the term nekroi is to be understood spiritually (i.e., the matter is “the spiritually dead”) one cannot see in Rev 11:15–18 a direct announcement of the last judgment. The analysis of the following context shows that the beginning of the last judgment is performed by means of events depicted in Rev 12. The main criterion of affiliation regarding one of the two groups (the rewarded or the punished) is the attitude towards the Messiah presented in Rev 12:5. It does not mean that there is no relationship between the judgment having been already executed and the last judgment. The verdict pronounced by the last one will be a logical consequence of what takes place now.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2017, 7, 1; 87-106
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies