Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "symbolism," wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Symbolika księżyca w Enarrationes in psalmos św. Augustyna
Symbolism of the Moon in The enarrationes in psalmos by st. Augustine
Autorzy:
Zgraja, Brunon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611967.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Św. Augustyn
Enarrationes in Psalmos
księżyc
symbolika
St. Augustine
moon
symbolism
Opis:
The present article proves that Augustine, explaining in Enarrationes in Psalmos the texts of Psalms, does not treat references occurig in them, to the moon merely as a part of the descriptions of beauty of the created world, but tries to perceive in it a hidden meaning, the disclosure of which serves the interpreation of different theological questions. For the bishop of Hippo, the moon is a metaphor of God the Creator, of Christ, of the Church and of the human being. With reference to God the Creator, the moon is to remind Christians, that God creating everything as being good and beautiful, He himself is the Good and the Beauty. Furthermore, the motive of the moon is to point to God’s self-sufficiency, his freedom and independence. The moon as metaphor of Christ, in turn, allows to perceive in Him the true God who, through the event of Incarnation, revealed to the human being the eternal plan of salvation. The ecclesiological dimension of the symbolism of the moon, however, introduces the concept of the beginnings of the Church, points out to its persecutions and to the presence of sinful people in it. What’s more, the moon-Church is the mystical Body of Christ and Christi s its Head. It is, furthermore, a Glorious Church that will be reigning with Christ for ever. Through the antropological dimension of the figure of the moon, Augustine exposes to the listeners of his sermons the truth about human fragility, corporality and mortality, moral inconstancy and a necessity for gaining more and more perfection with the suport of the Holy Spirit. The moon is salso to direct the human thinking at the truth of resurrection.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 735-753
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa Abrahama 1-6. Propozycja interpretacji symbolicznej
Autorzy:
Rubinkiewicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177649.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa Abrahama
symbolika
Apocalypse of Abraham
symbolism
Opis:
Der Verfasser des vorliegenden Artikels stellt seine eigene Interpretationsvoraussetzung der ersten sechs Kapitels der Abrahams Apokalypse dar. In dieser Abrahams Apokalypse 1-6 kann man dieser Interpretation nach zwei Bedeutungsschichten unterscheiden. Erste haggadische Lage stellt eine Kritik der Abgötterei dar. Zweite symbolische Lage sieht in den Idolenbenennungen und in ihrer Geschichte eine Kritik der Imperien, die Israel unterdrückt haben, Und so Marumat symbolisiert Rom, fünf aus Stein ausgeschnitzten Idole stellen fünf römische Kaiser: Galba, Otton, Vitelius, Vespasian und Titus dar. Der Idol Nachin würde Nerodarstellen, der Idol Barysat würde von Persien besiegte Babylonien versinnbildlichen. Solche Idole wie Suzuch und Ioavan sollte man entsprechend auf Cyrus und Alexander den Grossen beziehen. Es würde sich daher um wier Imperien: Rom Babylonien, Persien und Griechenland handeln. Indem der Verfasser der Abrahams Apokalypse eine Kritik dieser Idole durchführt, möchte er darauf hinweisen, dass keine dieser Mächte ein wirklicher Israels Erreter war, und die mit ihnen geschlossenen Bündnisse nur Schaden brachten.
Źródło:
The Biblical Annals; 1982, 29, 1; 79-95
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika wody w pismach św. Jana Ewangelisty i w Qumran
Autorzy:
Szojda, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162158.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
woda
symbolika
Qumran
Ewangelia według św. Jana
water
symbolism
John
Opis:
Le rite l’introduction exigé par les règles de Qumran pouvait avoir sa genèse dans le baptême des prosélytes juifs. Le quatrième Évangile mentionne un baptême semblable quand il parle de S. Jean Baptiste. Les convergences qui existent entre les rites d’introduction de Qumran et le baptême des prosélytes ainsi que celui de Jean, indiquent la provenance de ces rites de l’Ancien Testament. Les Qumraniens, ainsi que S. Jean, unissent l’eau et l’esprit. Dans les écrits esséniens l’eau opère la purification du corps. Elle constitue aussi le symbole de la pureté morale chez S. Jean. L’eau forme l’image de la réalité nouvelle qui s’accomplit dans le baptisé par 1’opération de l’Esprit Saint. On peut trouver la genèse de 1’association de l’eau et de 1’Esprit dans les écrits de 1’Ancien Testament où l’eau en tant que symbole de la vie devient l’image de Dieu ou bien de son Esprit puisque Dieu donne la vie et opère la purification. L’association de l’eau à l’Esprit était faite par les prophètes. La dernière promesse, unissant l’eau à 1’Esprit fut donnée à Joël (3, 1). Elle fut accomplie le jour de la Pentecôte. Ce qui constitue un élément nouveau dans la doctrine de S. Jean, représentant 1’Esprit Saint à l’aide de 1’image de l’eau , c’est la liaison avec le Sacrifice de la Croix. La mort de Notre Seigneur sur la croix est à l’origine de la descente der Esprit Saint et du baptême chrétien. L’essai de comparaison entre le symbolisme de l’eau dans les écrits de S. Jean et dans ceux de Qumran laisse supposer la connaissance de la doctrine essénienne par S. Jean Évangéliste. S. Jean a pu connaître la doctrine des Esséniens concernant l’eau et son symbolisme rituel soit en Palestine soit à l’étranger. Le symbolisme de l’eau dans les écrits de S. Jean diffère pourtant complètement de la doctrine de Qumran. Cette différence exclut l’existence de dépendances directes entre les écrits de S. Jean Évangéliste et les manuscrits de la Mer-Morte.
Źródło:
The Biblical Annals; 1966, 13, 1; 105-121
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolizm złotego pasa Chrystusa zmartwychwstałego (Ap 1,13) w świetle literatury greckiej
The Symbolism of Risen Christ’s Golden Sash (Rev. 1:13) in the Light of Greek Literature
Autorzy:
Podeszwa, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621011.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
złoty pas Jezusa
złoto
symbolizm
transcendencja królewskość
kapłaństwo
mitologia grecka
Revelation
Jesus’ golden sash
gold
symbolism
transcendence
royalty
priesthood
Greek mythology
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie symbolicznego znaczenia złotego pasa Jezusa (Ap 1,13) w inauguracyjnej wizji Apokalipsy (1,12-20). Źródłem tego symbolizmu chromatycznego jest najpierw Stary Testament, w którego świetle złoty kolor wskazuje na Jezusa jako Boga, Króla i Arcykapłana. W zaproponowanej refleksji poszukuje się także możliwych źródeł (inspiracji) w antycznej literaturze greckiej, zwłaszcza w opisach bóstw mitologicznych: Zeusa, Posejdona, Artemidy, Apollona, Kirke. Analiza wybranych fragmentów, zaczerpniętych z Iliady i Odysei Homera oraz Hymnów Kallimacha, pozwala stwierdzić, że złoto jest ich dominującym kolorem, a wiele elementów stroju, ekwipunku i sprzętów, którymi posługują się greccy bogowie, zostało wykonanych z tego szlachetnego i cennego materiału. Można zatem powiedzieć, że barwa złota jest „kolorem bogów”, a sam kruszec kojarzy się w sposób naturalny w bóstwem. Autor Apokalipsy mógł zatem wykorzystać obrazy i motywy zapożyczone z mitologii i symboliki greckiej, traktując je jako materiał literacki, wyrażający symbolicznie prawdę o transcendencji Jezusa.
The article deals with the symbolic meaning of Jesus’ golden sash (Rev 1:13) in the inaugural vision of Revelation (1:12-20). The source of this chromatic symbolism is first found in The Old Testament, in the light of which gold color points at Jesus as God, King, and High Priest. In the proposed reflection, the author looks for the possible source (of inspiration) in ancient Greek literature, especially in mythological depictions of divinities: Zeus, Poseidon, Artemis, Apollo, and Circe. The analysis of chosen fragments, cited from Homer’s Iliad and Odyssey and Challimachus’ Hymns, enable us to ascertain that gold is the dominant color and that many elements of garment, inventory, and equipment used by Greek divinities are made from this valuable material. It becomes clear that gold or gold ore is naturally associated with diety and is the “color of gods.” The author of Revelation could use images and motives borrowed from Greek imagery and mythology, treating them as literary material which symbolically expresses the truth about Jesus’ transcendence.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 881-894
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eternity and Time in the Gospel of John
Autorzy:
Jojko, Bernadeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044498.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Jana
początek
czas
godzina
symbolizm
The Gospel of John
beginning
time
hour
symbolism
Opis:
The relationship between eternity and time has been a perennial issue in Johannine studies. Consider that the pre-existent Word of God enters in time and within concrete human history, thus bridging eternity and time. The evangelist describes both Jesus’ divinity as the Logos, existing in an  eternal, timeless “beginning” (1:1), and Jesus’ true humanity as the historical person who was made “flesh” (1:14), taking on the human condition in all its fragility, in its temporality, suffering and death. His earthly mission was fulfilled “in time” – in a concrete “hour”. Reading the Fourth Gospel in this light may help us appreciate the Johannine understanding of eternity and time. This survey presents the various interpretations of the expression “in the beginning” and also of the time-related noun “hour”, used by the evangelist on certain occasions with detailed precision: “it was about the tenth hour” (1:39); “it was about the sixth hour” (4:6; 19:14); and “at the seventh hour” (4:52), referring always to a particular chronological point in time. However, this article does not place undue emphasis on the  numbers recounting the particular hour, but rather tries to identify the links of each hour with the accompanying words and deeds of Jesus.
Relacja między wiecznością a czasem jest przedmiotem nieprzerwanych studiów Janowych. Odwieczne Słowo Boże wkracza bowiem w czas i w konkretną historię ludzkości, łącząc wieczność i czas. Ewangelista opisuje zarówno boskość Jezusa jako Słowa istniejącego w odwiecznym, ponadczasowym „początku” (1,1), jak i prawdziwe człowieczeństwo Jezusa jako postaci historycznej, która stała się „ciałem” (1,14), przyjmując na siebie ludzką kondycję w całej kruchości: w jej doczesności, cierpieniu i śmierci. Jego ziemska misja została wypełniona „w czasie” - w konkretnej „godzinie”. Czytanie Czwartej Ewangelii w tym świetle może więc uwydatnić Janowe rozumienie wieczności i czasu. Niniejsza publikacja przedstawia różne interpretacje wyrażenia „na początku” oraz związanego z czasem rzeczownika „godzina”, używanego przez ewangelistę przy pewnych okazjach: „Było to około dziesiątej godziny” (1,39); „było to około szóstej godziny” (4,6; 19,14); „o siódmej godzinie” (4,52), odnosząc się każdorazowo do chronologicznego, określonego punktu w czasie. Jednakże niniejszy artykuł nie ustala znaczenia liczb wskazujących daną godzinę. Jego celem jest uwypuklenie związków każdej godziny ze słowami i czynami Jezusa, ktore jej towarzyszą.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 245-278
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wąż i jego symbolika w Biblii
The Serpent and Its Symbolism in the Bible
Autorzy:
Lemański, Janusz Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603509.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wąż
żmija
zagrożenie
podstęp
śmierć
symbol
serpent
viper
threat
deceit
death
Opis:
Wąż i żmija należą do najbardziej popularnych symboli. Występują w tej roli w niemal wszystkich kulturach świata. Starożytny Bliski Wschód znał zarówno pozytywne, jak i negatywne skojarzenia  związane z symboliką węża. W Biblii przeważają raczej te drugie. Wąż reprezentuje tu najczęściej chaos, świat magii, sytuacje zagrożenia, śmierć i podstęp. W licznych metaforach i porównaniach można znaleźć jednak czasem także pozytywne przykłady związane z wężem lub żmiją. W tle niektórych wypowiedzi, zwłaszcza z Księgi Wyjścia (Wj 4; 7) i Księgi Liczb (Lb 21), również dostrzec można takie pozytywne aspekty związane z symboliką węża. Reprezentuje on w tych tekstach YHWH oraz posiadaną przez Niego moc uzdrawiania.
A serpent or viper is one of the most popular symbols within many cultures word-wide. In the Ancient Near East it had positive as well as negative connotations, but in the Bible the latter predominate. There, the serpent typically represents chaos, magic, a state of threat, death, or deceit. Nevertheless, among the numerous biblical metaphors and comparisons employing the image of the serpent or viper, there are some which present a positive image. In the older strata of biblical texts, especially those taken from the Book of Exodus (Chapters 4 and 7) or the Book of Numbers (Chapter 21), we find positive references in which a serpent represents JHWH and his healing power.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 32; 13-54
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać wdowy w Ewangelii Łukasza jako symbol Kościoła w tradycji łacińskiej
Autorzy:
Bardski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158098.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wdowa
Kościół
symbolika
interpretacja alegoryczna
tradycja łacińska
widow
Church
symbolism
allegorical interpretation
Latin Tradition
Opis:
W artykule zostały przeanalizowane starożytne i średniowieczne interpretacje postaci wdowy w Ewangelii Łukasza w tradycji Kościoła zachodniego. Poczynając od Ambrożego (+397), przez Bedę Czcigodnego (+735), aż po kompilację Glossa Ordinaria (XII w.), postać wdowy przeważnie kojarzona była z Eklezją, czyli Kościołem. W toku rozważań zostały podjęte następujące problemy badawcze: W jaki sposób tekst biblijny sugeruje takie skojarzenie? Jakie potencjalne motywy symbolotwórcze tekstu biblijnego prowadzą do tego skojarzenia i jakie wynikają stąd dalsze implikacje? Jak wyglądał proceder interpretacyjny ówczesnych komentatorów, który prowadził do stworzenia takiej symboliki? I w końcu, na ile może być ona inspirująca dla współczesnego odbiorcy? Wdowa Anna, która z nadzieją tęskni, by ujrzeć Boże oblicze (Łk 2,36-38), wdowa z Sarepty Sydońskiej, której zagraża śmierć głodowa (Łk 4,25-26), wdowa z Nain, która cierpi z powodu śmierci syna (Łk 7,11-17), wdowa wytrwale błagająca sędziego, by wstawił się za nią (Łk 18,1-8) oraz wdowa wrzucająca dwa grosze do skarbony (Łk 21,1-4), obrazują Kościół wyglądający z nadzieją zmartwychwstania w czasach ostatecznych, otrzymujący duchowy pokarm Ciała Pańskiego, ufający w moc Chrystusa, który przywraca życie jej duchowo umarłym synom, wytrwale modlący się do Boga oraz na Nim opierający całą swoją egzystencję.
The article analyzes ancient and medieval interpretations of the figure of the widow in the Gospel of Luke in the tradition of the Western Church. From Ambrose (+397), through Bede the Venerable (+735), to the compilation Glossa Ordinaria (twelfth century), the figure of the widow was mostly associated with Ecclesia, or the Church. The following research problems were addressed in the course of the deliberation: How does the biblical text suggest such an association? What potential symbol-forming motifs of the biblical text lead to this association, and what are the further implications? What was the interpretative procedure of the commentators of that time, which led to the creation of such symbolism? And finally, to what extent can it be inspiring for the modern audience? The widow Anna, who longs with hope to see God's face (Lk 2:36-38), the widow of Zarephath of Sidon, who is threatened with starvation (Lk 4:25-26), the widow of Nain, who suffers from the death of her son (Lk 7:11-17), the widow persistently begging the judge to intercede for her (Lk 18:1-8) and the widow throwing two pennies into the treasury (Lk 21:1-4) portray the Church looking with hope for the resurrection in the last times, receiving the spiritual nourishment of the Body of the Lord, trusting in the power of Christ, who restores life to her spiritually dead sons, persistently praying to God and basing her entire existence on Him.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 21-46
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesnochrześcijańska symbolika o charakterze ponerologicznym. Wybrane przykłady
The ponerological symbolism in the ancient Church. Some selected examples
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław Celestyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612950.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
patrystyka
symbolika
zło
grzech
patristics
symbols
evil
sin
Opis:
Ponerology is devoted to the study of evil in its different aspects. Indeed, also in the early Church it was created a kind of ponerological symbolism. This short study analyses some of these significant traditionally interpreted symbols. In the Christian symbolism holiness is full of fragrance, however the demons and sins emit a terrible odor. The symbolic value of darkness covers the negative aspects of human ignorance, evil, disbelief, danger and death. The fire represents not only illumination and light, but it has the punitive value. The serpent is first mentioned in connection with the history of the temptation and fall of the humanity. In the Christian tradition the serpent or the „dragon” represents Satan, the malicious enemy. Babylon symbolizes all that is worldly and fell away from God. St. Augustine sees the world in which he lives as a mixture of the city of confusion and the city of heaven (Jerusalem). In the ponerological symbolism appears Amalek. The Fathers equated them with passion or evil. The faithful of Christ always fights against him. In Origen this approach is much more clearly defined in his explicitly spiritualizing reading. The ponerological symbolism of the ancient Christian literature contained a moral or religious lessons or allegories.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 39-65
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starożytna symbolika morza i łodzi w wypowiedziach Ojców Kościoła
Ancient symbolism of the sea and a craft in statements of Fathers of the Church
Autorzy:
Wróbel, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613898.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
morze
łódź
sea
boat
Opis:
The starting point of this article is to compare the sea and the life, which for people from the Mediterranean culture was something completely natural. Bearing in mind the numerous statements of the Fathers of the Church, we try to discover the source of such beliefs. We do this based on the three most popular marine allegories: the sea, the boat and ‘rescue board’, which stayed for good in patristic though. Because of the theme of the work we drew attention only to those elements which are obviously useful in better understanding of the patristic interpretation of the pericope about ‘Stilling of the Storm’. Special attention was given to the three groups of texts about: ‘boat of the State’, ‘boat of the soul’ and ‘boat of the world’, which could have a tangible influence on forming the thought of the Fathers of the Church associated with the symbolism of the Church boat. The way in which the Fathers of the Church use the complex symbols of Hellenist world shows theirs keen interest in current matters of the ordinary men and influence which faith rendered on their lives in the individual, as well as social dimension. The ancient symbolism inherent in the maritime assets in the context of patristic exegesis and constitutes an indelible part of theology of the original Church. The proper understanding is therefore of great importance for the correct interpretation of patristic writers’ views, particularly their views on the Church.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1245-1256
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska interpretacja kilku antycznych gemm
Christian interpretation of some ancient gems
Autorzy:
Ryś, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614254.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gemmy antyczne
tradycja średniowieczna
średniowieczne relikwiarze
symbolika kamieni szlachetnych
ancient gems
medieval tradition
medieval reliquaries
symbolism of gemstones
Opis:
The article presents the Christian interpretation of four ancient gems from the collection of Cabinet des médailles (department of French National Library). Next to the role of the objects in medieval tradition the history of the gems is presented. An attempt at explaining the reasons of using the gems in Christian cult is made.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 585-603
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Symbol of the Phoenix in the Catacombs of Priscilla in Rome and Its Transformation in Early Christianity
Autorzy:
Kardis, Mária
Tlučková, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089508.pdf
Data publikacji:
2022-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
phoenix symbolism
catacombs of Priscilla
mythology
Early Christianity art
Opis:
The presented study deals with the oldest Christian depiction of a phoenix found in the Catacombs of Priscilla in Rome. Since catacomb art is a narrative depiction of biblical stories, it is important to incorporate the motive of phoenix into historical context. The study performs analysis and comparison the links and connections of the phoenix symbol in pagan and Christian thought. As Christian iconography is associated with allegorical symbols, the intention is to anticipate the meaning, origin and etymology of the phoenix symbol. The article therefore summarizes how the symbol and position of the phoenix found in the catacombs evolved from Egyptian myths through Greek and Roman culture to the transformation in Christian literature and Christian thought, especially in the Gospel of John, which connects the symbol of the phoenix with the palm and Lazarus.
Źródło:
The Biblical Annals; 2022, 12, 1; 65-88
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika światła w literaturze dydaktycznej Starego Testamentu
Light Symbolism in the Didactic Literature of the Old Testament
Autorzy:
Laskowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621582.pdf
Data publikacji:
2016-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Psalmy
Hiob
teofania
słowo Boże
światłość
mądrość
życie
prawda
Psalms
Job
theophany
the word of God
light
wisdom
life
truth
Opis:
Artykuł analizuje metaforę światłości w księgach dydaktycznych Biblii. W biblijnej tradycji oznacza ona najpierw życie doczesne. Psalmy teofanijne opisują Boga jako źródło światłości, nawet jeśli towarzyszy Mu ciemność osłaniająca Jego świętość i zapewniająca ludziom bezpieczeństwo. Światłość wiąże się z Bogiem jako stwórcą świata, a także podkreśla Jego królewską godność. Również naród wybrany jako całość, a także każdy z Izraelitów osobiście, dzięki doświadczeniu Bożej pomocy może wyznać, że Bóg jest światłością. Metaforą światłości wyraża się również prośby o to, by Bóg okazał swoją pomoc i udzielił błogosławieństwa. Kolejnym sposobem jej zastosowania jest rozumienie Prawa Bożego jako światłości prowadzącej ku Bogu. Ten element wiąże się z teologią uprawianą w nurcie tradycji mądrościowej i oznaczającą mądrość i prawdę. Metafora światłości przechodzi więc od mitologicznych obrazów korzystających z tradycji bliskowschodniej po ujęcia właściwe późniejszym księgom biblijnym.
The article analyzes the use of the metaphor of light in the didactic books of the Old Testament. In the biblical tradition, light signifies primarily earthly life. Theophany psalms describe God as the source of light, even though darkness accompanies Him, in order to canopy His sanctity and to provide safety to people. Thanks to the experience of the God’s help, the Chosen People as a whole, as well as each individual Israelite, can confess that God is light. The requests and pleadings addressed to God in order to receive His help and blessing are also expressed through the metaphor of light. The understanding of God’s Law as light guiding one to God is another notable use of this metaphor. The element of light is also connected with the theology cultivated by the sapiential tradition, signifying wisdom and truth. Thus, the metaphor of light extends from mythological images evoking the Ancient Near Eastern traditions on the perspectives appropriate to the later biblical books.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 29; 67-98
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać i dzieło św. Alberta Chmielowskiego widziane oczyma malarzy
St Albert Chmielowski’s Person and Work as Seen by Painters
Autorzy:
Pyczek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046380.pdf
Data publikacji:
2020-10-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
święty-malarz
kolorysta
teoretyk sztuki
symbolizm
impresjonizm
synestezja
saint-painter
colourist
art-theoretician
symbolism
impressionism
synesthesia
Opis:
Dzieła Adama Chmielowskiego do dziś nie są powszechnie znane, jakkolwiek relacje współczesnych mu i późniejszych malarzy dowodzą, iż pod wieloma względami był w historii polskiej sztuki prekursorem impresjonizmu i symbolizmu – zarówno w twórczości malarskiej, jak i teoretycznej („O istocie sztuki”). Był wybitnym kolorystą, koncentrował się na estetycznych i emocjonalnych aspektach krajobrazu, jego pejzaże o wyraźnych cechach synestetycznych (rytm, harmonia, nastrojowość; powtarzające się motywy, zestrojenia barwne) stanowią zaproszenie do kontemplacji.
Adam Chmielowski’s artistic output has not been made widely known up to now, although the reports of his contemporary artists as well as the ones of later generations prove that in many respects he was a precursor of impressionism and symbolism in the history of Polish art – both in his artistic works and the theoretical ones („About the Essence of Art”). He was an outstanding colourist focused upon the aesthetic and emotional aspects of scenery; his landscapes of pronounced synesthetic values ( rhythm, harmony, feeling; repeated motifs, colour schemes) invite the viewers to contemplation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 2; 181-191
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijny szafan – problem identyfikacyjno-egzegetyczny
Saphan – The Problem of Identification and Exegesis
Autorzy:
Morta, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603434.pdf
Data publikacji:
2017-10-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
góralek
zając
jeż
tłumaczenie
komentarz
Ojcowie Kościoła
biblijna fauna
symbolika
Hyrax
hare
hedgehog
coney
rock rabbit
translation/interpretation
commentary
Church Fathers
Biblical animals
imagery/symbolism
Opis:
Artykuł poświęcony jest góralkowi, niewielkiemu biblijnemu stworzeniu, które sprawiło w ciągu wieków wiele problemów identyfikacyjnych tłumaczom i egzegetom Biblii (zob. Kpł 11,5; Pwt 14,7; Ps 104,18; Prz 30,26). Pierwszym etapem było wprowadzenie przez tłumaczy Septuaginty w miejsce szerzej nieznanego hebrajskiego terminu szafan równie słabo kojarzonego greckiego ekwiwalentu choirogrillios. Dało to podstawy do różnych identyfikacji. Pojawiły się odniesienia do zająca, jeża, a nawet świni. Rozwijająca się egzegeza biblijna, bazująca na nieścisłościach i nieporozumieniach w tej kwestii, wprowadziła dodatkowe nieporozumienia. W ten sposób jeden hebrajski szafan zaczął być rozumiany jako dwa różne zwierzęta i komentowany jako jeż i zając (np. św. Augustyn). Doszło również do procesu odwrotnego: cechy dwóch różnych zwierząt używane jako ekwiwalenty szafana zostały skompilowane w jednym stworzeniu (św. Hieronim). Autor artykułu, który stara się uporządkować informacje związane z identyfikacją szafana, podaje starożytne świadectwa zachowane u Ojców Kościoła, które wskazują, że góralek już wtedy został zidentyfikowany. Niestety, ze względu na ograniczony obszar jego występowania i w związku z tym słabe kojarzenie tego zwierzęcia wśród czytelników/odbiorów Biblii te informacje o nim nie zostały szerzej rozpowszechnione i wykorzystane. Ta skomplikowana materia, z jaką mamy do czynienia w przypadku szafana, i dziś sprawia trudności badaczom oraz autorom chcącym odnieść się do tego zagadnienia.
The article discusses the hyrax (dassie), a small Biblical creature which over the centuries has caused translators and exegetes of the Bible many problems of identification (see Lev. 11:5; Deut. 14:7; Psalm 104:18; Prov. 30:26). Early in this process, in place of the otherwise unknown Hebrew term saphan the Septuagint translators introduced a likewise not widely-known Greek equivalent, choirogrillios. This inevitably gave rise to several different identifications, with references to the hare, hedgehog, or even hog. Over time, the resultant Biblical exegesis, based on compounded inaccuracies and misunderstandings, introduced still other misinterpretations. In this way, the one Hebrew word saphan began to be perceived as two distinct animals and commented upon as a hedgehog and a hare (Augustine). A reverse phenomenon also occurred, whereby the features of two different animals used as saphan equivalents were actually combined into one composite creature (St. Jerome). Nevertheless, the present article attempts to organise all the relevant information concerning the identification of saphan. It also lists testimonies, preserved in texts of the Church Fathers, indicating that in their day the hyrax had in fact already been identified. Unfortunately, due to the creature's limited geographical range, the readers/audience of the Bible were not usually familiar with this animal. That is why accurate information about the hyrax has not been spread and used more widely. Thus, the complicated issues concerning saphan present challenges, even today, to the researchers, scholars and authors wishing to write about it.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 32; 351-396
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika ptaków w "Enarrationes in Psalmos" świętego Augustyna
Symbolism of the Birds in "Enarrationes in Psalmos" of Saint Augustine
Autorzy:
Cieśluk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612416.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
Enarrationes in Psalmos
ptak
symbolika
orzeł
kruk
pelikan
wróbel
synogarlica
Augustine
bird
simbolical meaning
eagle
pelican
tawny owl
sparrow
turtle dove
Opis:
The article discusses the symbolism of birds and shows how Augustine in his work "Enarrationes in Psalmos" uses in his pastoral work the appearing in the text references to such the birds: eagle, hen, pelican, tawny owl, sparrow and turtle dove. In explaining the texts of the Psalms, Augustine tries to relate their symbolic meanings, if possible, to Christ. In all the analyzed passages, we can see Bishop Hippo as a pastor who not only tries to explain the difficult texts of the Old Testament based on his knowledge, but also makes efforts that they best influence the Christians.
Artykuł omawia symbolikę ptaków i ukazuje w jaki sposób Augustyn w swym dziele "Enarrationes in Psalmos" wykorzystuje pojawiające się odniesienia do ptaków: orła, kokoszy, pelikana, puszczyka, wróbla i synogarlicy.  Augustyn wyjaśniając teksty psalmów stara się dostrzeżone w nich symboliczne znaczenia odnieść, o ile to możliwe, do Chrystusa. We wszystkich analizowanych fragmentach możemy dostrzec biskupa Hippony jako duszpasterza, który nie tylko stara się w oparciu o posiadaną wiedzę tłumaczyć niełatwe teksty Starego Testamentu, ale dokłada też starań, aby jak najlepiej wpływały one na powierzonych jego opiece chrześcijan.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 87-98
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies