Wszystkie pola: prawa człowieka - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Kara śmierci a prawa człowieka
Death Penalty and Human Rights
Autorzy:: Migdał, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046804.pdf
Data publikacji:: 2019-06-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Kara śmierci
międzynarodowy system ochrony praw człowieka
krajowy system ochrony praw człowieka
death penalty
international law
national law
Opis:: W artykule starano się przedstawić perspektywę aksjologiczną kary śmierci, opierając się o standardy międzynarodowe, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony praw człowieka, ochrony życia i zakazu tortur, oraz nieludzkiego, okrutnego lub poniżającego traktowania lub karania, poprzez przedstawienie systemów ochrony takich organizacji światowych jak: ONZ, Rada Europy, Unia Europejska oraz wewnątrzkrajowych zawartych przede wszystkim w Konstytucji RP.
This study has attempted to present an axiological perspective of death penalty based on international standards, including the human rights, life protection and the prohibition of torture and inhuman, cruel or degrading treatment or punishment, by presenting protection systems for such world organisations as the United Nations, the European Union and the domestic ones concluded primarily in the Constitution of Poland.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2019, 2; 277-297
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: I Europejskie Forum Praw Człowieka i Prawa Humanitarnego – „Prawa człowieka a nowe technologie”, Lublin, 31 maja 2017 r.
Autorzy:: Tabaszewski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953727.pdf
Data publikacji:: 2017-09-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2017, 3; 174-176
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The nature of the action undertaken by the UN Special Rapporteur on migrant rights . Selected issues and problems
Autorzy:: Wrońska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2020127.pdf
Data publikacji:: 2021-12-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: prawa człowieka
migracje
procedury specjalne
human rights
migration
special procedures
Opis:: Despite the contribution they make to the life of host countries, migrants are often subjected to inappropriate or often cruel treatment because they are third-country nationals or are in an uncertain situation. The growing interest of the international community in the subject matter of human rights means that particular attention is now being devoted to migrant rights. The activity of the UN Special Rapporteur on migrant rights, who operates within the framework of the so-called Special Procedures established by the Human Rights Council, plays a special role among the mechanisms of protection of migrant rights in international relations.
Pomimo wkładu, jaki wnoszą w życie krajów przyjmujących, migranci są często poddawani niewłaściwemu i nierzadko najbardziej okrutnemu traktowaniu, ponieważ są cudzoziemcami lub znajdują się w niepewnej sytuacji. Rosnące zainteresowanie społeczności międzynarodowej problematyką praw człowieka sprawiło, że zaczęto zwracać szczególną uwagę na prawa migrantów. Wśród mechanizmów ochrony praw migrantów ważną rolę odgrywa w stosunkach międzynarodowych działalność Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. praw migrantów, który funkcjonuje w ramach ustanowionych przez Radę Praw Człowieka tzw. procedur specjalnych.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2021, 4; 151-168
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Struktura i kompetencje Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka
The structure and jurisdiction of the Dicastery for promoting Integral Human Development
Autorzy:: Wojciechowski, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046899.pdf
Data publikacji:: 2017-12-31
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dykasteria
prawa człowieka
Biskup Rzymu
kuria rzymska
dicastery
human rights
Roman Curia
Bishop of Rome
Opis:: Dykasteria ds. promowania integralnego rozwoju człowieka będzie szczególnie kompetentna w kwestiach dotyczących migracji, potrzebujących, chorych i wyłączonych, zmarginalizowanych i ofiar konfliktów zbrojnych oraz katastrof naturalnych, więźniów, bezrobotnych i ofiar jakiejkolwiek formy niewolnictwa i tortury. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie struktury i kompetencji nowopowstałej dykasterii, która wpisuje się w szeroki plan papieża zreformowania Kurii Rzymskiej w taki sposób, aby odpowiadając na potrzeby czasu i miejsca mogła ona lepiej realizować swoje główne zadanie, jakim jest niesienie pomocy Biskupowi Rzymu w załatwianiu spraw Kościoła powszechnego (kan. 360). Głównym zadaniem Dykasterii jest integrowanie różnych narodów ziemi.
Dicastery for Promoting Integral Human Development will be particularly competent in matters concerning migration, the necessitous, the ill and the excluded, the marginalized and the victims of armed conflicts and natural catastrophes, the prisoners, the unemployed and victims of any form of slavery and torture. The goal of this article is to show the structure and jurisdiction of the newly created Dicastery, which is a part of the pope’s wide plan to reform the Roman Curia in a way that, by answering the needs of the times and the place, allows it to accomplish its main goal of helping the bishop of Rome in dealing with the matters of the universal Church (can. 360). The main goal of the Dicastery is to integrate different nations of the Earth.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 205-218
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Prawa osób wykluczonych w nauczaniu Jana Pawła II
Rights of the excluded persons in the teachings of John Paul II
Autorzy:: Dammacco, Gaetano
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046922.pdf
Data publikacji:: 2017-12-31
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Jan Paweł II
wykluczenie
marginalizacja
ubóstwo
prawa człowieka
John Paul II
marginalization
poverty
human rights
Opis:: Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na najważniejsze treści nauczania, jakie Jan Paweł II poświęcił osobom wykluczonym i marginalizowanym. Punktem wyjścia jest scharakteryzowanie zjawiska wykluczenia we współczesnej kulturze oraz wskazanie jego podstawowych przyczyn, dostrzeganych w rozpowszechnionych modelach i stylach życia, które często nie uwzględniają postulatu solidarności i zorientowane są na cele powierzchowne i angażujące w sposób nieproporcjonalny do ich rzeczywistej wagi. Na tak zarysowanym tle ukazana jest oryginalność i aktualność myśli Papieża-Polaka, który konsekwentnie podkreślał chrześcijański obowiązek troski o osoby pozbawianie praw oraz dostępu do podstawowych dóbr, zwracając uwagę również na fakt, że zjawisko marginalizacji we współczesnym świecie dotyka nie tylko jednostek, ale i całych społeczności, w tym narodów. Osobno wyakcentowane zostały zadania, które – zdaniem Jana Pawła II – stoją przed Kościołem w związku z rozszerzaniem się zjawisk marginalizacji i wykluczenia. Najważniejsze z nich polegają na naśladowaniu miłosierdzia Bożego, postawie solidarności, preferencyjnej miłości względem ubogich oraz zaangażowaniu w promocję i obronę niezbywalnych praw każdego człowieka.
The goal of the article is to point out the most important content of the teachings that John Paul II dedicated to the excluded and marginalized persons. The starting point is the characterization of the phenomenon of exclusion in contemporary culture and pointing out its fundamental causes, seen in the prevalent models and styles of life, which often do not take into account the postulate of solidarity and are oriented towards superficial goals and are engaging in ways disproportional to their real importance. Such a background allows for the presentation of the originality and timeliness of the thought of the Polish Pope, who was consistent in underlining the Christian duty to care for persons bereft of rights and access to basic goods, also pointing out the fact that the phenomenon of marginalization in the contemporary world affects not only individuals but also whole societies, including nations. Separately accented you will find goals, which - according to John Paul II - are set before the Church in connection with broadening of the phenomena of marginalization and exclusion. The most important consist of imitating God’s mercy, attitude of solidarity, preferential love for the poor and engaging in the promotion and defense of the inalienable rights of each person.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 37-56
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Riflessioni sul diritto di satira e i suoi limiti
Reflections about the right of satira and its limits
Uwagi na temat prawa do satyry i jego ograniczeń
Autorzy:: Dammacco, Gaetano
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043198.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: satira
religione
diritti umani
limiti
satire
religion
human rights
limitations
satyra
religia
prawa człowieka
ograniczenia
Opis:: La satira è un paradigma estremo della libertà di espressione, ma esistono incertezze sulla sua definizione concettuale e sulla relativa disciplina giuridica. Lo sviluppo della comunicazione ha prodotto numerose figure letterarie simili tra loro come la cronaca (una registrazione impersonale e non interpretativa di fatti accaduti), la critica (analisi soggettiva e giudizio relativi a fatti accaduti) e la satira (critica sarcastica di personaggi, comportamenti, modi di fare individuali con scopo di denuncia sociale). Gli elementi che caratterizzano la satira, sviluppatisi nel corso dei secoli, sono sostanzialmente due: attenzione alle contraddizioni (della politica, della società, della religione, della cultura) e intento moralistico per promuovere un cambiamento sociale. La satira religiosa colpisce il potere ecclesiastico e le sue contraddizioni, ma colpisce anche i simboli religiosi e i contenuti delle religioni. Ne conseguono differenti conseguenze giuridiche. Quando colpisce il patrimonio di fede dei credenti essa non è accettabile. La satira religiosa genera una specie di conflitto tra differenti valori costituzionali, e cioè tra il diritto alla libera espressione del pensiero e il diritto alla reputazione e alla tutela del sentimento religioso. Il diritto di satira in generale è riconosciuto dagli ordinamenti giuridici (sia internazionali, sia nazionali) come diritto soggettivo di rilevanza costituzionale, che deriva dalla libertà di espressione e di pensiero. Pensiero, coscienza e religione – per esempio nella Carta dei diritti fondamentali dell’Unione europea – sono omologhi (come beni giuridici o valori etici). Pertanto pensiero, coscienza e religione non possono essere in contrapposizione tra loro. Notevoli incertezze esistono sulla disciplina giuridica del diritto di satira, che non può mai offendere i diritti fondamentali della persona, la sua dignità, la sua reputazione. La Carta di Nizza ha favorito un orientamento, che considera il diritto di libera espressione nella sua forma più ampia ed espansiva. È tuttavia sempre stato affermato il valore prevalente dei diritti umani fondamentali, che non possono essere offesi dall’esercizio del diritto di satira. Negli ordinamenti giuridici nazionali, la forza del diritto di satira consiste nel riconoscimento del suo rango costituzionale, ma anche nei limiti che deve avere. La giurisprudenza ha elaborato i vincoli “formali”, tra i quali i più importanti sono il limite della continenza e della funzionalità.
Satyra jest skrajnym wyrazem wolności wyrażania opinii. Zarówno jej ujęcie konceptualne, jak i relewantny reżim prawny, nie są wolne od kontrowersji. Jedną z konsekwencji rozwoju komunikacji międzyludzkiej jest wypracowanie licznych rodzajów literackich, które przejawiają pewne podobieństwa. Do takich należą m.in. kronika (bezosobowy i pozbawiony interpretacji zapis zaistniałych zdarzeń), krytyka (subiektywna analiza i ocena odnosząca się do zaistniałych zdarzeń) i satyra (sarkastyczna krytyka osób lub indywidualnych zachowań czy sposobów postępowania, mająca na celu ich społeczne zdemaskowanie). Ukształtowane w ciągu wieków elementy charakteryzujące satyrę są zasadniczo dwa: skoncentrowanie na wewnętrznych sprzecznościach (polityki, społeczeństwa, religii, kultury) oraz intencja moralizatorska, mająca na celu pobudzenie przemian społecznych. Satyra religijna bierze na cel władze religijne i ich niekonsekwencję, odnosi się jednak również do symboli religijnych i religijnych wierzeń. Wiążą się z tym różne konsekwencje prawne. Satyra, która skierowana jest na dziedzictwo wiary, musi być uznana za nieakceptowalną. Każda satyra religijna wiąże się natomiast z konfliktem pomiędzy różnymi wartościami konstytucyjnymi, to jest pomiędzy prawem do wyrażania opinii oraz prawem do dobrego imienia i do ochrony uczuć religijnych. Generalnie rzecz ujmując, prawo do satyry jest uznawane przez systemy prawne (zarówno na poziomie międzynarodowym, jak i na poziomie krajowym) jako prawo podmiotowe o znaczeniu konstytucyjnym, które wynika z wolności wyrażania opinii i wolności myśli. Myśl, sumienie i religia – zgodnie z ujęciem przyjętym na przykład w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej – są wartościami homologicznymi (jako dobra prawne czy wartości o charakterze etycznym). Nie mogą więc być między sobą w sprzeczności. Istotne wątpliwości dotyczą natomiast przepisów odnoszących się do prawa do satyry, która nie może naruszać podstawowych praw osoby, jej godności czy jej dobrego imienia. Karta Praw Podstawowych przyczyniła się do ugruntowania tendencji polegającej na ujmowaniu prawa do wyrażania opinii w jego najszerszej, ekspansywnej formie. Konsekwentnie potwierdzane jest jednak również znaczenie praw człowieka, które nie mogą być naruszane w konsekwencji realizowania prawa do satyry. W krajowych porządkach prawnych znaczenie prawa do satyry wiąże się z uznaniem jego konstytucyjnej rangi, ale także z ograniczeniami, którym ono musi podlegać. W orzecznictwie wypracowano relewantne kryteria formalne, wśród których najważniejsze znaczenie posiadają: powściągliwość i funkcjonalność.
Satire is an extreme paradigm of freedom of expression, but uncertainties exist about its conceptual definition and related legal regime. The development of communication has produced numerous literary figures similar to each other such as the chronicle (an impersonal and non-interpretive recording of events that have occurred), criticism (subjective analysis and judgment relating to events that have occurred) and satire (sarcastic criticism of characters, behaviors and actions of individuals for the purpose of social denunciation). The elements that characterize the satire, developed over the centuries, are essentially twofold: attention to contradictions (of politics, society, religion, culture) and moralistic intent to promote social change. Religious satire affects ecclesiastical power and its contradictions, but it also affects religious symbols and the contents of religions. Different legal consequences follow. When it affects the patrimony of faith of believers it is not acceptable. Religious satire generates a kind of conflict between different constitutional values, that is, between the right to the free expression of thought and the right to the reputation and protection of religious feelings. The right to satire in general is recognized by legal systems (both international and national) as a subjective right of constitutional relevance, which derives from the freedom of expression and thought. In the Charter of Fundamental Rights of the European Union, thought, conscience and religion are homologous (as legal goods or as ethical values). Therefore, thought, conscience and religion cannot be in opposition to each other. Considerable uncertainties exist about the legal discipline of the right to satire, which can never offend the fundamental rights of the person, his dignity and his reputation. The Nice Charter has favored an orientation which considers the right of free expression in its broadest and most expansive form. However, the prevailing value of fundamental human rights has always been affirmed, which cannot be offended by the exercise of the right to satire. The strength of the right to satire consists in the recognition of its constitutional rank, but also in the limits it must have. The jurisprudence has elaborated the “formal” obligations, among which the most important are: continence and functionality.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 101-121
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kinga Cecylia Stasiak (1981-2019)
Autorzy:: Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953662.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dr Kinga Stasiak
prawo publiczne międzynarodowe
umiędzynarodowione trybunały
prawa człowieka
public international law
internationalized tribunals
human rights
Opis:: Artykuł stanowi wspomnienie i prezentację życia i dorobku śp. dr Kingi Stasiak (1981–2019), przedwcześnie zmarłej znakomitej badaczki prawa międzynarodowego publicznego. Ukazuje jej drogę zawodową, związaną z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II, rozwój zainteresowań badawczych oraz zaangażowanie na rozmaitych polach aktywności naukowej, dydaktycznej i osobistej. Zwraca uwagę, że dorobek naukowy K. Stasiak poza monografią Trybunały umiędzynarodowione w systemie międzynarodowego sądownictwa karnego (Lublin 2012) obejmuje czternaście artykułów naukowych opublikowanych w czasopismach naukowych i pracach zbiorowych, pięć tłumaczeń tekstów źródłowych oraz trzy drobne wypowiedzi naukowe, jak też liczne hasła encyklopedyczne. Artykuł przedstawia główne pola badawczych dociekań K. Stasiak, poczynając od umiędzynarodowionych trybunałów karnych, zakresu ich kompetencji, przebiegu postępowania oraz znaczenia na arenie międzynarodowej. Jako kolejne obszary badań wskazuje warunki dopuszczalności interwencji humanitarnej, międzynarodowe prawo karne, ze szczególnym uwzględnieniem norm prawa międzynarodowego określających materialnoprawne i proceduralne aspekty odpowiedzialności za zbrodnie wojenne, przeciwko pokojowi i przeciwko ludzkości, zagadnienia wewnętrznego systemu sprawiedliwości Organizacji Narodów Zjednoczonych, praw człowieka. Podkreśla wysoką kulturę słowa i sposób posługiwania się językiem prawniczym oraz odpowiedzialność za formułowane tezy, udowadniane zarówno przy okazji mniejszych, jak i bardziej rozbudowanych opracowań. Artykuł akcentuje nadzwyczajne zaangażowanie dydaktyczne dr K. Stasiak, szeroką aktywność konferencyjną i translatorską oraz ofiarną służbę na rzecz macierzystej Uczelni. Nie zapomniano o tym, że była wyjątkowo ciepłą, pracowitą, obowiązkową i wszechstronną osobą, a każdy, kto spotkał ją na swojej drodze, może potwierdzić, że zawsze była chętna do pomocy, podchodziła z szacunkiem i życzliwością do ludzi.
This article commemorates the life and writings of Dr Kinga Stasiak (1981–2019), the prematurely deceased eminent scholar of public international law. It discusses her career path, associated with The John Paul II Catholic University of Lublin, the formation and development of her research interests and involvement in the various fields of research, teaching, and personal activities. It highlights the fact that K. Stasiak’s academic achievement, apart from the monograph Trybunały umiędzynarodowione w systemie międzynarodowego sądownictwa karnego [Internationalized tribunals in the system of international criminal courts] (Lublin 2012), includes fourteen articles published in journals and collaborative works, five translations of source texts, and three small academic forms, as well as numerous encyclopaedic entries. The article discusses the main areas of K. Stasiak’s inquiry, beginning with internationalized criminal tribunals, their scope of competence, the course of the proceedings before them, and their importance in the international arena. Additional fields include conditions for the permissibility of a humanitarian intervention, as well as international criminal law with special emphasis on the norms of international law defining the substantive and procedural aspects of liability for war crimes, crimes against peace and humanity, matters relating to the United Nation’s internal justice system, and human rights. It emphasizes her impeccable use of the written word and legal language, as well as an attitude of responsibility for theses formulated equally in her brief works as in more complex publications. The article emphasizes Dr K. Stasiak’s extraordinary commitment to teaching, extensive conference participation and translation activities, as well as her self-sacrificing service to the Alma Mater. Nor can one forget her exceptional warmth as a person, diligence, and sense of duty, as well as broad horizons and open mind. Anyone who ever met Dr K. Stasiak will readily confirm that she was always there to help and treated others with respect and kindness.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 11-29
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Human Rights and Investment Arbitration – Fields of Interaction
Autorzy:: Michalska-Guzik, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2122373.pdf
Data publikacji:: 2022-07-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: human rights
human rights defence
investment arbitration
international investment law
Prawa człowieka
ochrona praw człowieka
arbitraż inwestycyjny
międzynarodowe prawo inwestycyjne
Opis:: The main scientific purpose of this article is to identify and analyse legal issues that arise between human rights and investment arbitration. At first glance, these two branches of public international law remain completely unrelated and do not have any significant features in common. However, it appears that despite this distinction, there is an interaction between investment arbitration and human rights, which implies a number of significant legal problems. These problems can possibly include the violation of human rights of citizens of the state hosting an investment by a foreign investor. On the other hand, a state can be unable to fulfil its legal obligations regarding human rights due to the necessity to protect foreign investment as agreed in investment treaties or, to the contrary, it may violate its contractual obligations towards an investor and afterwards defend itself throughout arbitration proceedings by stating that this violation has been necessary in order to protect human rights. It turns out that all parties to the dispute, both investors and host States – occasionally turn to human rights in order to reinforce their respective positions. The interaction between human rights and investment arbitration is of a very complex nature and although it is more and more often emphasized that it may occur, the situations in which this occurrence is likely to happen are not entirely clear yet. The author, after presenting some general remarks on the interaction between human rights and investment arbitration, discusses the most common scenarios in which human rights issues may appear in the course of investment arbitration proceedings. Finally, she concludes that there do exist some fields of interaction between human rights and investment arbitration as well as situations in which the conflict between them may appear. Identifying these conflicts would help to understand the complex relationship between the two legal regimes in question. It will also lay the foundation for further research on how to ensure the ultimate scope of human rights protection throughout the different stages of investment arbitration proceedings.
Głównym naukowym celem artykułu jest zidentyfikowanie oraz przeanalizowanie problemów prawnych powstających na styku praw człowieka oraz międzynarodowego arbitrażu inwestycyjnego. Choć wydaje się, że te dwie dziedziny prawa publicznego międzynarodowego pozostają całkowicie odrębne i nie posiadają żadnych elementów wspólnych, w pewnych przypadkach dochodzi między nimi do interakcji, co implikuje szereg problemów prawnych. Tytułem przykładu można wskazać sytuację inwestora, który narusza prawa człowieka mieszkańców państwa przyjmującego inwestycję. W innym scenariuszu to państwo przyjmujące może nie być w stanie skutecznie wypełnić swoich obowiązków w zakresie praw człowieka, z uwagi na wypełnianie zobowiązań wynikających z traktatów inwestycyjnych, bądź też przeciwnie – może złamać zobowiązania, jakie posiada względem inwestora zagranicznego, a następnie w toku postępowania arbitrażowego bronić się, wskazując, iż działania takie były podyktowane koniecznością ochrony praw człowieka w tym państwie. Obie strony konfliktów rozstrzyganych w arbitrażu inwestycyjnym – zarówno inwestorzy, jak i państwa przyjmujące – sporadycznie zatem podnoszą w toku postępowania arbitrażowego argumenty odnoszące się do praw człowieka. Interakcja praw człowieka i arbitrażu inwestycyjnego ma bardzo złożony i trudny do jednoznacznego zdefiniowania charakter i choć została ona już jakiś czas temu dostrzeżona przez przedstawicieli nauki, to jednak w dalszym ciągu sytuacje, w których może dochodzić do tej interakcji, nie zostały kompleksowo scharakteryzowane. Autorka, po zaprezentowaniu podstawowych zagadnień dotyczących natury interakcji zachodzącej pomiędzy arbitrażem inwestycyjnym a prawami człowieka, analizuje najbardziej typowe scenariusze, w jakich może dochodzić do podnoszenia argumentów dotyczących praw człowieka w toku postępowania arbitrażowego. W konkluzji stwierdza, że istnieją pewne punkty styczne pomiędzy omawianymi porządkami prawnymi, w pewnych sytuacjach pojawiają się ponadto między nimi trudne do rozstrzygnięcia konflikty. Identyfikacja tych konfliktów ułatwi zrozumienie złożonej relacji zachodzącej pomiędzy prawami człowieka a arbitrażem inwestycyjnym, a w dalszej konsekwencji – na zapewnienie optymalnego stopnia ochrony praw człowieka na różnych etapach postępowania arbitrażowego.
Źródło:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2022, 3; 61-76
1898-2166
Pojawia się w:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wolność religijna w nauczaniu Jana Pawła II
Religious freedom in the teachings of John Paul II
Autorzy:: Feliciani, Giorgio
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046919.pdf
Data publikacji:: 2017-12-31
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Jan Paweł II
wolność religijna
prawa człowieka
Deklaracja Dignitas humanae
John Paul II
religious freedom
human rights
Dignitatis humanae Declaration
Opis:: Artykuł stanowi omówienie najważniejszych treści nauczania Jana Pawła II o wolności religijnej. Podążając śladem myśli papieskiej, Autor zatrzymuje się zwłaszcza na krytyce prześladowań i dyskryminacji religijnej, podkreślając znaczenie omawianej wolności jako najbardziej podstawowego prawa człowieka, wynikającego z godności osoby ludzkiej. Zwraca również uwagę na sformułowany przez Papieża-Polaka katalog szczegółowych uprawnień, które wynikają z wolności religijnej. Jan Paweł II prezentowany jest przy tym nie tylko jako wierny i twórczy kontynuator myśli Soboru Watykańskiego II, wyrażonej w Deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae, ale również jako jeden z rzeczywistych współautorów tego dokumentu.
The article presents a discussion of the most important teachings of John Paul II on religious freedom. Following the papal thought, the Author concentrates particularly on the criticism of religious persecution and discrimination, underlining the meaning of the discussed freedom as the most basic human right, stemming from dignity of a human being. He also points out the catalogue of particular rights stemming from religious freedom, formed by the Polish Pope. John Paul II is presented not as a faithful and creative continuer of the Second Vatican Council, expressed in the Declaration on religious freedom Dignitatishumanae, but also as one of the real coauthors of this document.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 57-71
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Gwarancje wychowania religijnego dzieci w prawie polskim
The guarantees for the religious upbringing of children in Polish law
Autorzy:: Sztychmiler, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1887327.pdf
Data publikacji:: 2021-12-18
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: wychowanie religijne
wolność religijna
prawa człowieka
nauczanie religii
prawo wyznaniowe
religious upbringing
religious freedom
human rights
law on religion
religious education
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie o wystarczalność gwarancji wychowania religijnego w obowiązującym prawie polskim. Rodzice mają naturalne prawo podejmowania działań zmierzających do ukształtowania swoich dzieci pod względem psychicznym, umysłowym, duchowym, moralnym, światopoglądowym i religijnym. Słusznie znalazło to odzwierciedlenie w polskich przepisach konstytucyjnych, które uniemożliwiają narzucanie wzorców wychowawczych, kształtowanie postaw i przekonań dzieci wbrew woli rodziców. Również postanowienia umów międzynarodowych poświęconych ochronie praw człowieka nie ograniczają się z reguły do generalnego zagwarantowania wolności myśli, sumienia i religii każdemu człowiekowi. Zawierają też zazwyczaj postanowienia chroniące prawo rodziców do decydowania o kierunku wychowania moralnego i religijnego swego potomstwa. W zgodzie z tymi standardami ukształtowano przepisy polskich ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Niezależnie od wyznania wszystkim zapewniono w szczególności możliwość korzystania z nauczania religii w szkołach. Można więc stwierdzić, że prawo rodziców do religijnego wychowania swych dzieci korzysta w Polsce z dość szerokiej ochrony. Jej ewentualne niedostatki mogą wynikać z niewłaściwego stosowania prawa. Kwestia ta zasługuje jednak na osobną analizę.
This article addresses the question of the sufficiency of the guarantees for religious upbringing in current Polish law. Parents have a natural right to take action in shaping the psychological, mental, spiritual, moral, philosophical and religious development of their children. This is rightly reflected in the Polish constitutional regulations, which prevent imposing patterns of upbringing and shaping children’s attitudes and convictions against the will of their parents. Likewise, the provisions of the international agreements for the protection of human rights are usually not confined to general guarantees of the freedom of thought, conscience and religion of every person. They often protect parents’ rights over their children’s moral and religious upbringing. The Polish primary and secondary legislation in line with these standards. Irrespective of their religion, everyone is ensured the opportunity to receive religious education at school. It can thus be concluded that the right of parents to the religious upbringing of their children is afforded relatively broad protection in Poland. Its possible limitations may be due to improper application of the law. This issue, however, deserves a separate analysis.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 211-228
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Troska Kościoła o pokój. Perspektywa teologicznomoralna
The Church’s Concern for Peace: The Moral-Theological Perspective
Autorzy:: Gocko, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1621452.pdf
Data publikacji:: 2016-12-01
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: pokój
prawa człowieka
nauka społeczna Kościoła
teologia moralna
pacyfizm
peace
human rights
the social doctrine of the Church
moral theology
pacifism
Opis:: Artykuł ukazuje z perspektywy teologicznomoralnej najważniejsze aspekty zaangażowania Kościoła na rzecz pokoju. Wstępne rozważania na temat istoty pokoju, odniesione do kategorii dobra wspólnego oraz postrzegające pokój jako istotny element ładu społecznego, który ze swej natury ma charakter ładu moralnego, ukierunkowały główny nurt refleksji na wymiar personalistyczny i etyczny. Z kolei powiązanie pokoju i prawdy pozwoliły powiązać go z ideą praw człowieka. Wskazano także na konieczność odideologizowania troski o pokój, co charakteryzuje niektóre współczesne nurty pacyfistyczne. Naukowe analizy potwierdziły, że katolicka koncepcja pokoju zbudowana jest na bazie antropologii personalistycznej. Fundamentem pokoju, na którym nabudowane jest całe życie społeczne, jest osoba ludzka.
The article shows the most important aspects of the Church’s commitment to peace from the perspective of the moral theology. Preliminary considerations on the essence of peace referred to as the category of the common good and perceived as an important element of the social order, which by its nature stands for the moral order, directed the main current of reflection towards the personalistic and ethical dimensions. The compilation of peace and the truth allowed to combine the moral order with an idea of the human rights. It has been also indicated that the concern for peace ought to be free from ideology, which characterises some of the contemporary pacifistic movements. Scientific analysis confirmed that the Catholic concept of peace is built on the basis of the personalistic anthropology. The human person is the ultimate foundation of peace, upon which the entire social experience is built.
Źródło:: Verbum Vitae; 2016, 30; 277-293
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Measuring the Effectiveness of Control Mechanisms in Regional Human Rights Systems – from Conception to Execution
Pomiar skuteczności mechanizmów kontroli w regionalnych systemach ochrony praw człowieka – od koncepcji do realizacji
Autorzy:: Kowalski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33713062.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: control mechanism
efficiency
effectiveness
human rights
regional human rights protection systems
mechanizm kontroli
efektywność
skuteczność
prawa człowieka
regionalne systemy ochrony praw człowieka
Opis:: The lowest level of protection is ensured under the domestic law of individual countries. The aim of the article is to develop a methodology for measuring the effectiveness of control mechanisms functioning within regional human rights protection systems and to access this effectiveness with the use of the proposed solution. The control mechanism can be defined as a set of procedural and institutional norms ensuring the implementation of human rights and freedoms specified in a specific legal system. The effectiveness of control mechanisms in four regional systems was assessed in order to examine the existing level of human rights protection in Europe, America, Africa and the Arab countries. Based on the analysis of the selected criteria, it seems that the most effective system of regional protection of human rights remains the European system operating within the framework of the Council of Europe. This article might be a basis for further research aimed at determining the optimal level of such protection. By optimal level of protection, the author means the highest level that can be obtained today.
Najniższy poziom ochrony zapewnia prawo wewnętrzne poszczególnych państw. Celem artykułu jest opracowanie metodologii pomiaru efektywności mechanizmów kontrolnych funkcjonujących w ramach regionalnych systemów ochrony praw człowieka oraz dostęp do tej efektywności z wykorzystaniem proponowanego rozwiązania. Mechanizm kontrolny można zdefiniować jako zbiór norm proceduralnych i instytucjonalnych zapewniających realizację praw i wolności człowieka określonych w danym systemie prawnym. Skuteczność mechanizmów kontrolnych w czterech systemach regionalnych została oceniona w celu zbadania istniejącego poziomu ochrony praw człowieka w Europie, Ameryce, Afryce i krajach arabskich. Na podstawie analizy wybranych kryteriów wydaje się, że najbardziej efektywnym systemem regionalnej ochrony praw człowieka pozostaje system europejski funkcjonujący w ramach Rady Europy. Niniejszy artykuł może stanowić podstawę do dalszych badań mających na celu określenie optymalnego poziomu tej ochrony. Optymalny poziom ochrony autor rozumie jako najwyższy poziom możliwy do osiągnięcia obecnie.
Źródło:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2024, 2; 55-74
1898-2166
Pojawia się w:: Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Geografia prześladowań chrześcijan w krajach islamskich
Geography of the persecution of Christians in Islamic countries
Autorzy:: Misztal, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1043747.pdf
Data publikacji:: 2014-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: chrześcijanie
państwa islamskie
prześladowanie
dyskryminacja
prawa człowieka
wolność sumienia i wyznania
islamic countries
the persecution
human rights
freedom of conscience and religion
Christians
Opis:: Chrześcijanie są prześladowani na całym świecie nie wyłączając Europy i nie tylko w krajach islamskich, ale i w Indiach, Chinach, Korei czy Kolumbii. Ograniczenie tematu do krajów islamskich podyktowane jest faktem, że w tych krajach jest ono najbardziej drastyczne i krwawe. Badaniami objęto początek XXI w. Po analizie źródeł można sobie wyrobić pogląd na temat skali i zakresu geograficznego tych prześladowań. Najczęściej mają miejsce tam, gdzie islam ma swoje korzenie lub strefy wpływów. Od 2011 r. obserwuje się nasilenie prześladowań w krajach Azji Południowo-Zachodniej i krajach afrykańskich: Afganistanie, na Malediwach, w Somalii i Arabii Saudyjskiej, w Republice Środkowoafrykańskiej, RPA, Syrii, Pakistanie, Egipcie, Iraku, Somalii. Podobne tendencje wzrostowe prześladowań następują w innych krajach afrykańskich jak w Czadzie i Sudanie. Do Iraku i Syrii napływają dżihadyści z krajów Azji Południowo-Wschodniej jak Indonezja, Malezja i Australia. Także wielu wyznawców islamu z państw europejskich jak Francja, Niemcy czy Wielka Brytania wyraża chęć przystąpienia do muzułmańskich ugrupowań zbrojnych. Zakres geograficzny prześladowań chrześcijan przez terroryzm islamski ciągle się poszerza a potęgi światowe zachowują prawie całkowite milczenie na temat tych aktów deptania praw człowieka. Czy ktoś na świecie zareaguje? Czy pozostaną tylko modlitwa i łzy? A może także dobrze zrobiłoby nagłośnianie problemu?
Christians are persecuted around the world including Europe and not only in Islamic countries but also in India, China, Korea or Colombia. Restriction of the topic to the Islamic Nations is dictated by the fact that in these countries it is the most dramatic and bloody. The studies covered the beginning of the 21st century. After analyzing the sources, you can obtain a view of the scale and the geographical scope of these persecutions. Most harassment take place where islam has its roots or sphere of influence. From 2011 there is a worsening of the persecution in the countries of South-West Asia and African countries: Afghanistan, the Maldives, Somalia and Saudi Arabia, in the Central African Republic, South Africa, Syria, Pakistan, Egypt, Iraq, and Somalia. Similar upward trends of persecution take place in other African countries like Chad and Sudan. Iraq and Syria come jihadis from the countries of Southeast Asia as Indonesia, Malaysia and Australia. Also, many followers of Islam with European countries like France, Germany or United Kingdom wishes to accede to the Muslim armed groups. The geographical scope of the persecution of Christians by Islamic terrorism is constantly widening and powerful world States retain almost total silence about these acts of trampling on human rights. Does anyone in the world would react? Or remain only prayer and tears? And it may well have made the visibility of the issue?
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 91-110
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Zakaz dyskryminacji genetycznej w prawie międzynarodowym publicznym
Prohibition of genetic discrimination in public international law
Запрет дискриминации по генетическим признакам в международном публичном праве
Заборона генетичної дискримінації в міжнародному публічному праві
Autorzy:: Kofin-Brończyk, Klaudia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33353635.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: генетична дискримінація
генетичні дані
права людини
генетическая дискриминация
генетическая информация
права человека
genetic discrimination
genetic data
human rights
dyskryminacja genetyczna
dane genetyczne
prawa człowieka
Opis:: Dyskryminacja genetyczna oznacza traktowanie kogoś w odmienny sposób ze względu na jego cechy genetyczne, które pozwalają stwierdzić, jakie predyspozycje zdrowotne ma człowiek. Przykładem jest genetyczne uwarunkowanie do zapadnięcia na chorobę Huntingtona czy ryzyko rozwoju raka jelita grubego. Z punktu widzenia prawa pojawia się ważny problem: czy wiedza o danych genetycznych może być wykorzystana w sposób, który będzie dyskryminował jednostkę? Przykładowo problem ten może polegać na tym, że ubezpieczyciel odmówi zawarcia z nami umowy dotyczącej ubezpieczenia na życie lub podwyższy naszą składkę. Pierwszą metodą badawczą jest analiza dogmatyczna, która obejmuje dwa elementy: metodę ilościową i jakościową przeprowadzenia inwentaryzacji prawa międzynarodowego oraz metodę prawnodogmatyczną, tj. krytyczną analizę literatury i orzecznictwa. Drugą metodą badawczą jest analiza prawnoporównawcza, która ma na celu porównanie regulacji występujących w uniwersalnym oraz regionalnym systemie praw człowieka. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, na ile kwestia zakazu dyskryminacji genetycznej jest uregulowa-na w prawie międzynarodowym publicznym. Dlaczego dyskryminacja genetyczna powinna być wyróżniona na tle ogólnych norm dyskryminacyjnych? Wiele aktów prawnych (np. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka) zawiera ogólne normy antydyskryminacyjne. Przykłady dyskryminacji genetycznej wskazują jednak, że obecnie istniejące regulacje mogą okazać się niewystarczające. Artykuł jest także próbą odpowiedzi na pytanie, czym jest dyskryminacja genetyczna.
Генетична дискримінація означає різне ставлення до людини через її генетичні особливості, які дозволяють визначити, яка схильність до здоров’я людини. Приклади включають генетичну структуру хвороби Гентінгтона або ризик розвитку колоректального раку. З юридичної точки зору виникає важлива проблема: чи можна використовувати знання генетичних даних у спосіб, який дискримінує особу? Наприклад, проблема може полягати в тому, що страховик відмовляється укладати з нами договір страхування життя або підвищує наш внесок. Першим методом дослідження є догматичний аналіз, який включає два елементи: кількісний та якісний метод проведення інвентаризації міжнародного права та юридично-догматичний метод, тобто критичний аналіз літератури та юриспруденції. Другим методом дослідження є порівняльно-правовий аналіз, метою якого є порівняння норм в універсальній та регіональній системі прав людини. Метою цієї статті є дослідити, наскільки питання заборони генетичної дискримінації врегульовано міжнародним публічним правом. Чому слід відрізняти генетичну дискримінацію від загальних дискримінаційних норм? Багато правових актів (наприклад Універсальна декларація прав людини) містять загальні антидискримінаційні норми. Однак приклади генетичної дискримінації вказують на те, що чинні правила можуть виявитися недостатніми. Стаття також є спробою відповісти на питання, що таке генетична дискримінація.
Генетическая дискриминация означает иное отношение к человеку из-за его генетических признаков, которые определяют, какую предрасположенность к заболеваниям имеет человек. В качестве примера можно привести генетическую предрасположенность к болезни Гентингтона или риск развития колоректального рака. С юридической точки зрения возникает важная проблема: можно ли использовать данные о генетической информации таким образом, чтобы дискриминировать человека? Например, проблема может заключаться в том, что страховщик отказывается заключать с нами договор страхования жизни или увеличивает наш страховой взнос. Первый метод исследования – догматический анализ, который включает в себя два элемента: количественный и качественный метод изучения международного права и юридико-догматический метод, т.е. критический анализ литературы и судебной практики. Вторым методом исследования является сравнительно-правовой анализ, целью которого является сравнение положений, содержащихся в универсальной и региональной системе прав человека. Цель данной статьи – изучить, в какой степени запрет дискриминации по генетическим признакам регулируется международным публичным правом. Почему генетическую дискриминацию следует отличать от общих дискриминационных норм? Многие правовые документы (например, Всеобщая декларация прав человека) содержат общие антидискриминационные нормы. Однако примеры генетической дискриминации указывают на то, что существующих в настоящее время норм может быть недостаточно. Статья также является попыткой ответить на вопрос, что такое генетическая дискриминация.
Genetic discrimination means treating someone differently because of their genetic traits, which make it possible to determine what health predispositions a person has. Examples include a genetic predisposition to Huntington’s disease or the risk of developing colorectal cancer. From a legal perspective, an important issue arises: can knowledge of genetic data be used in a way that is discriminatory towards the individual? For example, the problem may be that the insurer refuses to enter into a life insurance contract with us or increases our premium. The first research method is the dogmatic analysis, which includes two elements: the quantitative and qualitative method of making an inventory of international law and the legal-dogmatic method, i.e. the critical analysis of literature and case law. The second research method is a comparative legal analysis, which aims to compare regulations found in the universal and regional human rights systems. The aim of this article is to examine the extent to which the prohibition of genetic discrimination is regulated in public international law. Why should genetic discrimination be singled out against general anti-discrimination standards? Many legal acts (e.g. the Universal Declaration of Human Rights) contain general anti- -discrimination standards. However, examples of genetic discrimination indicate that current regulations may not be sufficient. This article also attempts to answer the question of what genetic discrimination is.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2023, 1; 165-180
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: European Parliament’s response to the war in Ukraine
Stanowisko UE wobec agresji Rosji przeciw Ukrainie
Позиция ЕС в отношении агрессии России против Украины
Позиція ЄС щодо агресії Росії проти України
Autorzy:: Grądzka, Ilona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33510815.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: війна
Україна
права людини
резолюції
Європейський парламент
война
Украина
права человека
резолюции
Европарламент
war
Ukraine
human rights
resolutions
European Parliament
wojna
Ukraina
prawa człowieka
rezolucje
Parlament Europejski
Opis:: Napaść zbrojna rosyjskich wojsk, z częściową okupacją suwerennego terytorium Ukrainy jest bezprecedensowym wydarzeniem w skali światowej. Ofiary wśród ludności cywilnej, ignorowanie potrzeby tworzenia korytarzy humanitarnych dla ludności uciekającej z terenów okupowanych przez wrogie wojsko czy przymusowe wysiedlenia można by potraktować jak scenariusz filmu wojennego. Jednak od 24 lutego 2022 r. takie wydarzenia stały się faktem i wymagają zdecydowanej reakcji potępiającej ze strony świata. Celem niniejszego artykułu jest interpretacja rezolucji wydawanych przez Parlament Europejski od momentu zbrojnej agresji Rosji przeciw Ukrainie i ich wpływu na działania instytucji unijnych. Prezentowany wywód koncentruje się wokół najważniejszych zagadnień poruszanych przez Parlament w swoich rezolucjach. Artykuł stanowi analizę prawniczą sporządzoną przy wykorzystaniu metody dogmatyczno-prawnej. Rezolucje, jako akty niewiążące, zaliczane są do tzw. prawa soft law, które wydawane jest w sytuacjach wymagających doraźnych działań lub reakcji ze strony instytucji UE. Parlament poprzez swoje rezolucje pragnie zwrócić uwagę państw członkowskich i społeczności międzynarodowej na skutki, jakie wojna wywołuje w wymiarze gospodarczym i humanitarnym. W niemalże wszystkich rezolucjach Parlament potępia działania Rosji, wskazuje przypadki łamania praw człowieka i podkreśla swoją solidarność z narodem ukraińskim.
Збройний наступ російських військових з частковою окупацією суверенної території України є безпрецедентною подією світового масштабу. Жертви серед цивільного населення, ігнорування необхідності створення гуманітарних коридорів для населення, яке тікає з окупованих ворожими військовими територій, вимушене переселення – все це можна було б розглядати як сценарій військового фільму. Однак з 24 лютого 2022 року такі події стали реальністю і вимагають рішучої засуджувальної реакції з боку світової спільноти. Метою цієї статті є інтерпретація резолюцій, ухвалених Європейським парламентом після початку збройної агресії Росії проти України, та їхній вплив на дії інституцій ЄС. Представлена аргументація фокусується на найважливіших питаннях, порушених Європарламентом у своїх резолюціях. Стаття є правовим аналізом, виконаним із застосуванням догматико-юридичного методу. Резолюції, як необов’язкові акти, класифікуються як “м’яке право”, які видаються в ситуаціях, що вимагають спеціальних дій або реакції з боку інституцій ЄС. Своїми резолюціями Парламент прагне привернути увагу держав-членів та міжнародної спільноти до економічних та гуманітарних наслідків війни. Майже у всіх резолюціях Парламент засуджує дії Росії, вказує на порушення прав людини та підкреслює свою солідарність з українським народом.
Вооруженное нападение российских войск с частичной оккупацией суверенной территории Украины – беспрецедентное событие мирового масштаба. Жертвы среди мирного населения, игнорирование необходимости создания гуманитарных коридоров для населения, покидающего оккупированные вражескими военными территории, принудительное выселение – все это можно было бы отнести к сценарию военного фильма. Однако с 24 февраля 2022 года подобные события стали реальностью и требуют решительной осуждающей реакции со стороны всего мира. Цель данной статьи – интерпретация резолюций, принятых Европарламентом после военной агрессии России против Украины, и их влияния на деятельность институтов ЕС. Представленная аргументация сосредоточена на наиболее важных вопросах, затронутых Европарламентом в своих резолюциях. Статья представляет собой юридический анализ, выполненный с использованием догматико-правового метода. Резолюции, как необязательные акты, относятся к категории, так называемого, «soft law» и издаются в ситуациях, требующих специальных действий или реакции со стороны институтов ЕС. С помощью своих резолюций Европарламент стремится привлечь внимание государств-членов и международного сообщества к экономическим и гуманитарным последствиям войны. Практически во всех резолюциях Европарламент осуждает действия России, указывает на нарушения прав человека и подчеркивает свою солидарность с украинским народом.
The military incursion by the Russian military, with the partial occupation of sovereign Ukrainian territory, is an unprecedented event on a global scale. The civilian casualties, the disregard for the need to create humanitarian corridors for the population fleeing the areas occupied by the enemy military, or the forced displacement could be treated like a war movie scenario. However, as of 24 February 2022, such events have become a reality and require strong condemnation from the world. This article aims to interpret the resolutions issued by the European Parliament since Russia’s military aggression against Ukraine and their impact on the actions of the EU institutions. The exegesis presented here focuses on the most important issues raised by the Parliament in its resolutions. This article is a legal analysis using the dogmatic-legal method. Resolutions, as non-binding acts, represent so-called soft law issued in situations requiring ad hoc action or reaction by the EU institutions. Through its resolutions, Parliament seeks to draw the attention of Member States and the international community to the economic and humanitarian consequences of war. In almost all its resolutions, Parliament condemns Russia’s actions, points out human rights violations and emphasises its solidarity with the Ukrainian people.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 67-80
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "prawa człowieka" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język