Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "international court" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym: przełomowy wyrok czy stracona szansa?
    Al Mahdi Case at International Criminal Court: landmark decision or a missed opportunity?
    Autorzy:
    Prażmowska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046826.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Międzynarodowy Trybunał Kary
    UNESCO
    Timbuktu
    dziedzictwo kultury
    International Criminal Court
    cultural heritage
    human rights
    cultural cleansing
    Opis:
    Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym jest sprawą przełomową, niepozbawioną kontrowersji. 27 września 2016 roku Międzynarodowy Trybunał Karny po raz pierwszy w historii wydał wyrok dotyczący zbrodni wojennej polegającej na zamierzonym kierowaniu ataków na budynki przeznaczone na cele religijne, edukacyjne, artystyczne, naukowe lub pomniki historyczne, pod warunkiem że nie są one celami wojskowymi, powołując się tym samym na art. 8 ust. 2 lit (e) (iv) Statutu Rzymskiego. Sprawa Al Mahdiego stanowi punkt wyjścia dla historycznej analizy znaczenia kultury oraz jej ochrony w prawie międzynarodowym – od wąsko postrzeganego przedmiotu ochrony w postaci dóbr kulturalnych, w czasach konfliktu zbrojnego, poprzez ochronę dziedzictwa kulturalnego w jego materialnym wyrazie, do ochrony dziedzictwa niematerialnego. Obecne rozumienie kultury jako tworu żywego oraz dostrzeżenie znaczenia, jakie kultura oraz dziedzictwo odgrywają zarówno dla lokalnych wspólnot, jak i społeczności międzynarodowej, czyni dziedzictwo istotnym elementem ludzkiej godności i tym samym praw człowieka.
    The case of Al Mahdi in the International Criminal Court is a landmark case, though being a controversial one. On 27th of September 2016 the ICC for the first time issued a judgement concerning the war crime of intentionally directing attacks against buildings dedicated to religion, education, art, science or historic monuments, provided they are not military objectives. The case of Al Mahdi is a starting point for the historical analysis of the notion of culture in the international law – from the cultural property, protected in the times of armed conflicts, through cultural heritage in its tangible form, to intangible heritage. By understanding culture as dynamic and pivotal for local societies, as well as for international community, cultural heritage is now being perceived as an important part of human dignity and thus human rights.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 2; 299-326
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Acts Committed by Russian Citizens in Ukraine after 24 February 2022 that May Constitute the Crime of Genocide
    Autorzy:
    Kozak-Balaniuk, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40252545.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    genocide
    International Criminal Court
    Russian aggression against Ukraine
    killing members of the group
    forcible transfer of children of the group
    Opis:
    Russian military aggression against Ukraine is the most flagrant violation of Article 2(4) of the United Nations Charter in recent years. Crimes committed by the Russian armed forces on the territory of Ukraine constitute the most serious crimes of international concern, as confirmed by the ICC’s arrest warrant for Vladimir Putin and Maria Lvova-Belova in regard of particular acts identified by the ICC as war crimes. The crime of genocide requires a special means rea element to be met – an intent to destroy a protected group in whole or in part. The aim of this article is to analyze definition of genocide along with its elements established in the document “Elements of Crime” in the context of two forms of genocide that were committed by Russian armed forces – killing Ukrainians and forcible transfer of children of the group.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2023, Special Issue; 101-118
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unveiling the necessity for a new international criminal court (ICC). A personal perspective amidst 21st century international law crimes in Ukraine linked to Russian Federation aggression
    O zasadności powołania nowego MTK. Zarys stanowiska własnego na tle zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych na terytorium Ukrainy w XXI w. w związku z agresją Federacji Rosyjskiej
    О целесообразности создания нового Международного уголовного суда (МУС). Изложение собственной позиции на фоне преступлений международного права, совершенных на территории Украины в XXI веке в связи с агрессией Российской Федерации
    Щодо доцільності створення нового МКС. Зазначення власної позиції на тлі злочинів міжнародного права, скоєних на території України у 21 столітті у зв’язку з агресією Російської Федерації
    Autorzy:
    Berent, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33510372.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    війна
    Росія
    Україна
    злочин міжнародного права
    геноцид
    міжнародний кримінальний суд
    война
    Россия
    Украина
    преступление международного права
    международный уголовный суд
    war
    Russia
    Ukraine
    crime under international law
    genocide
    international criminal court/ICC
    wojna
    Rosja
    Ukraina
    zbrodnia prawa międzynarodowego
    ludobójstwo
    międzynarodowy trybunał karny
    Opis:
    W dniu 24 lutego 2022 r. wojska Federacji Rosyjskiej przekroczyły granice Ukrainy, suwerennego i samodzielnego państwa europejskiego. Wojna, która przyszła po pandemii COVID-19, wstrząsnęła podwalinami całego świata, który nagle przestał istnieć w takim wymiarze, w jakim współczesne społeczeństwa znały go wcześniej. Agresja rosyjska przyniosła nie tylko pełnoskalową wojnę, lecz także nieznane od 1945 r. okrucieństwa, obejmujące masowo popełniane zbrodnie prawa międzynarodowego, w tym zbrodnię ludobójstwa, a w każdym razie – uzasadnione podejrzenie ich popełnienia. Nad światem znów zawisło widmo globalnego konfliktu, a przed cywilizowaną jego częścią stanęło wyzwanie rozliczenia bezmiaru krzywd i nieszczęść wyrządzonych przez funkcjonariuszy Federacji Rosyjskiej i sił z nimi sprzymierzonych. Odpowiedzią na zbrodnie popełniane w Ukrainie stało się wydanie przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze nakazu aresztowania osób bezsprzecznie za nie odpowiedzialnych. Trybunał ten podjął stanowcze działania, są one jednak ograniczone prawnymi ramami wyznaczonymi dla jego kompetencji. Niemniej ramy te zdają się niewystarczające dla ścigania winnych pożogi wojennej w Europie. Z tego powodu konieczne jest powołanie międzynarodowego trybunału karnego dla osądzenia zbrodni prawa międzynarodowego popełnionych w Ukrainie, który zostałby wyposażony w uprawnienia służące skuteczniejszemu ściganiu zbrodni inspirowanych przez Kreml i zajmujących go przedstawicieli reżimu Władimira Putina. To właśnie tym zbrodniom oraz potrzebom efektywniejszego ich zwalczania i przeciwdziałania poświęcony jest tekst niniejszy. Przedmiotem badań jest zatem przeprowadzenie analizy aktualnego stanu międzynarodowego sądownictwa w sprawach karnych, ustalenia ich skuteczności i przydatności dla osądzenia zbrodni popełnionych w Ukrainie oraz przedstawienie podstawowych pojęć, w tym pojęcia ludobójstwa, tytułem rozważań wstępnych. Celem artykułu jest wykazanie konieczności powołania nowego trybunału karnego. W studium zastosowano metodę historycznoprawną z elementami metody historyczno-filozoficznej, metodę analizy logicznej i pojęciowej instytucji prawnych (z uwzględnieniem eksplanacji funkcjonalnej), metodę aksjologiczną (z uwzględnieniem eksplanacji teleologicznej) oraz metodę systemową. Ze względu na charakter pracy metoda dogmatyczna (formalno-prawna) wykorzystana została w ograniczonym, lecz wystarczającym dla osiągnięcia celów badawczych zakresie.
    24 лютого 2022 року війська Російської Федерації перетнули кордони України, суверенної та незалежної європейської держави. Війна, що послідувала за пандемією COVID-19, похитнула основи всього світу, який раптово перестав існувати в тому вигляді, в якому сучасні суспільства знали його раніше. Російська агресія принесла не лише повномасштабну війну, але й небачені з 1945 року звірства, що включають масові злочини міжнародного права, у тому числі злочин геноциду, або, в усякому разі, обґрунтовану підозру в їх скоєнні. Над світом знову нависла примара глобального конфлікту, а перед цивілізованою частиною світу постало завдання відповісти за незмірну шкоду і страждання, заподіяні посадовими особами Російської Федерації та союзними з ними силами. Реакцією на злочини, скоєні в Україні, стала видача Міжнародним кримінальним судом у Гаазі ордеру на арешт осіб, які несуть за них беззаперечну відповідальність. Суд вдався до рішучих дій, але вони обмежені правовими рамками, встановленими для його компетенції. Однак ці рамки не видаються достатніми для притягнення до відповідальності винних у розпалюванні війни в Європі. З цієї причини необхідно створити міжнародний кримінальний суд для розгляду злочинів за міжнародним правом, скоєних в Україні, який був би наділений повноваженнями для більш ефективного переслідування злочинів, інспірованих Кремлем і представниками режиму Володимира Путіна, що окупували її. Саме цим злочинам і необхідності більш ефективної боротьби та протидії їм присвячено цей текст. Об’єктом дослідження є, таким чином, аналіз сучасного стану міжнародного кримінального правосуддя, встановлення його ефективності та можливості засудження злочинів, скоєних в Україні, а також попередній розгляд основних визначень, зокрема геноциду. Мета статті – продемонструвати необхідність створення нового кримінального суду. У дослідженні використано історико-правовий метод з елементами історико-філософського методу, метод логіко-концептуального аналізу правових інститутів (у тому числі функціональний), аксіологічний метод (у тому числі телеологічний) та системний метод. Догматичний (формально-юридичний) метод використовувався обмежено, але в достатній мірі для досягнення поставлених завдань дослідження
    24 февраля 2022 года войска Российской Федерации пересекли границы Украины, суверенного и независимого европейского государства. Война, последовавшая за пандемией COVID-19, потрясла основы всего мира, который внезапно перестал существовать в том виде, в каком его знали современные общества. Российская агрессия принесла не только полномасштабную войну, но и невиданные с 1945 года жестокие преступления, влекущие за собой массовые преступления по международному праву, в том числе преступление геноцида, или, во всяком случае, обоснованные подозрения в их совершении. Над миром вновь нависла угроза глобального конфликта, и перед цивилизованными его частям встал вызов привлечения к ответственности за неизмеримый вред и страдания, причиненные должностными лицами Российской Федерации и союзных ей сил. Ответом на преступления, совершенные в Украине, стала выдача Международным уголовным судом в Гааге ордера на арест тех, кто без сомнений несет за них ответственность. Этот суд предпринял решительные действия, но они ограничены правовыми рамками, установленными для его компетенции. Однако этих рамок, как представляется, недостаточно для привлечения к ответственности лиц, виновных в развязывании войны в Европе. Поэтому для рассмотрения преступлений по международному праву, совершенных в Украине, необходимо создать международный уголовный суд, который был бы наделен полномочиями для более эффективного преследования преступлений, инспирированных Кремлем и занимающими его представителями режима Владимира Путина. Именно этим преступлениям и необходимости более эффективного противодействия им и борьбы с ними посвящен настоящий текст. Таким образом, объектом исследования является анализ современного состояния международного уголовного правосудия, установление его эффективности и полезности для осуждения преступлений, совершенных в Украине, а также представление основных понятий, включая понятие геноцида – в качестве вступительных соображений. Цель статьи - показать необходимость создания нового уголовного суда. В исследовании использован историко-правовой метод с элементами историко-философского метода, а также метод логико-смыслового анализа правовых институтов (включая функциональное толкование), аксиологический метод (включая телеологическое толкование) и системный метод. В силу характера работы догматический (формально-юридический) метод использовался в ограниченном, но достаточном для достижения целей исследования объеме.
    On 24 February 2022, troops of the Russian Federation crossed the borders of Ukraine, a sovereign and independent European country. The war that followed the coronavirus pandemic shook the foundations of the entire world, which suddenly ceased to exist in the way modern societies had known it by then. Russian aggression brought not only full-scale war, but also atrocities unknown since 1945 involving mass crimes under international law, including the crime of genocide – or at least a reasonable suspicion of its commitment. The spectre of a global conflict hung over the world again and the civilised part of it was faced with the challenge to account for the immeasurable harm and misery caused by officials of the Russian Federation and its allied forces. The response to the crimes committed in Ukraine was the issuing by the International Criminal Court in The Hague of an arrest warrant against those indisputably responsible for them. The Court took decisive action, but it is limited by the legal framework established for its competence. That framework; however, appears to be insufficient to prosecute those responsible for the war in Europe. For that reason, it is necessary to establish an international criminal court to try the crimes under international law committed in Ukraine, which would have the power to prosecute the crimes inspired by the Kremlin and the representatives of Vladimir Putin’s regime more effectively. It is those crimes and the need to eradicate and counteract them more efficiently that this study is devoted to. Therefore, the subject of the research is the analysis of the current state of international criminal justice to determine its effectiveness and usefulness for judging the crimes committed in Ukraine and to present basic concepts, including the concept of genocide, as preliminary considerations. The purpose of the article is to demonstrate the need to establish a new criminal court. To achieve the research goal, the historical-legal method with elements of the historical-philosophical method, the method of logical and conceptual analysis of legal institutions (including functional exploration), the axiological method (including teleological exploration) and the systemic method were used. Due to the nature of the work, the dogmatic (formal-legal) method was applied to a limited extent, but sufficiently enough to achieve the research goals.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 27-48
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prześladowanie religijne irackich jezydów przez Państwo Islamskie. Przyczyny, przebieg, odpowiedzialność wspólnoty międzynarodowej za ukaranie sprawców
    Religious persecution of the Iraqi Yezidis by the Islamic State. The reasons, course and responsibility of the international community for the punishment of the perpetrators
    Autorzy:
    Wawrzyńczyk, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043454.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    religious freedom
    persecution of the Yezidis
    genocide
    ISIS
    Islamic State
    Yezidism
    criminal responsibility
    international criminal court
    freedom of conscience and religion
    Islam
    Yazidis
    wolność religijna
    wolność sumienia i religii
    prześladowanie jezydów
    prześladowania religijne
    ludobójstwo
    Państwo Islamskie
    jezydyzm
    odpowiedzialność karna
    międzynarodowy trybunał karny
    Jezydzi
    Opis:
    Celem opracowania jest przyjrzenie się prześladowaniu irackich jezydów, jakie dokonało się w ostatnich latach za sprawą tzw. Państwa Islamskiego Iraku i Syrii (ISIS). Przedstawione zostaną religijne i polityczne przyczyny tej zbrodni dokonanej na mniejszości religijnej zamieszkującej iracką prowincję Niniwy. Przeanalizowane zostaną również konsekwencje prawne tych aktów, a także możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców zbrodni. Artykuł składa się z trzech głównych części. Pierwsza zawiera krótki opis historii i teologii jezydyzmu. W drugiej przedstawiono genezę i przebieg prześladowań religijnych jezydów. W trzeciej zaproponowano reakcje prawne, jakie mogłaby podjąć społeczność międzynarodowa aby ukarać sprawców, w szczególności wysunięto propozycję ustanowienia międzynarodowego trybunału karnego.
    The aim of this paper is to discuss the persecution of the Iraqi Yezidis by the so-called Islamic State of Iraq and Syria that took place over the last years, to present its political and religious background, and to analyse its legal consequences, which includes the possibility of punishing the perpetrators under international law. The article consists of three main parts: The first one gives a short account of the history and theology of Yezidism; the second part presents the origin and course of the religious persecution of the Yezidis; and the third part suggests some legal actions that could be undertaken by the international community with a view to punishing the perpetrators. The final section of this paper proposes the establishment of an international criminal court as an alternative solution to solve the problem of how perpetrators should be punished in such cases. 
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 345-367
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GLOSSARY TO THE JUDGMENT OF THE COURT OF JUSTISE OF THE EUROPEAN UNION C-638/16 X AND X V ÉTAT BELGE
    Autorzy:
    Shulha, Aliaksei
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915820.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    humanitarian visa
    international protection
    European Union
    Court of Justice fo the European Union
    Opis:
    The subject of the glossary is to consider certain aspects concerning issuing of humanitarian visas . Its aim is to demonstrate the need for humanitarian visas in order to allow individuals to cross the external borders of the European Union in hopes of protection in one of its Member States . The prohibition of torture, inhuman or degrading treatment derives from the European Union and inter-national law . It confirms the importance of granting international protection to foreigners and accessibility to this procedure . This article is generally based on the Advocate General’s opinion and the judgment of the Court of Justice of the European Union in case C-638/16 X and X v État belge . It is also noted that the Court did not comply with the recommendations of the Advocate General . The arguments used in this article are to show that people in need of international protection should be able to apply for a humanitarian visa under European Union and international law
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2017, 29, 2; 121-133
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wpisanie” organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka w system prawa międzynarodowego – rozważania w kontekście humanizacji prawa międzynarodowego i internacjonalizacji praw człowieka
    “Inscribing” Adjudicating Bodies in Cases Involving International Law of Human Rights Into the System of International Law – Reflections in the Context of Humanization of International Law and Internationalization of Human Rights
    Autorzy:
    Cała-Wacinkiewicz, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046659.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    organy rozstrzygające
    międzynarodowe prawo praw człowieka
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    humanizacja prawa międzynarodowego
    internacjonalizacja praw człowieka
    adjudicating bodies
    international law of human rights
    the European Court of Human Rights
    humanization of international law
    internationalization of human rights
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest ukazanie, że wpisanie w ogólne prawo międzynarodowe organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka jest na tyle silne, iż czyni naukowo koniecznym odrzucenie twierdzeń przemawiających na rzecz pełnej autonomii (niezależności) organów sądowych w prawie międzynarodowym. Powyższe ustalenie nie stanowi jednak celu samego w sobie. Antycypowane wpisanie organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka w prawo międzynarodowe umożliwi udowodnienie istnienia wpływu (oddziaływania) humanizacji prawa międzynarodowego na międzynarodowy porządek prawny. Zwieńczeniem badań z tego zakresu jest konfirmacja hipotezy badawczej, zgodnie z którą organy rozstrzygające z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka przyczyniają się nie tylko do humanizacji prawa międzynarodowego, lecz także do daleko idącej internacjonalizacji praw człowieka. Wprowadzenie owych dwóch kategorii (tj. humanizacji prawa międzynarodowego i internacjonalizacji praw człowieka) stanowi novum w dotychczas prowadzonych badaniach temu poświęconych, a weryfikacja tak postawionej hipotezy wyznacza zakres konstatacji, realizowanych na podstawie metody analitycznej oraz metody formalno-dogmatycznej.
    The purpose of this study is to demonstrate that “inscribing” adjudicating bodies in cases involving international law of human rights into the universal international law is so strong, that it makes it scientifically necessary to reject assertions advocating full autonomy (independence) of judicial bodies in international law. The above finding does not, however, constitute an end in itself. The anticipating inscription of adjudicating bodies of international law of human rights into international law will make it possible to prove the existence of the influence (impact) of humanization of international law over the international legal order. The culmination of research in this regard will involve confirmation of the research hypothesis according to which bodies adjudicating in cases involving international law of human rights contribute not only to humanization of international law, but also to far-reaching internationalization of human rights. Introduction of these categories (that is humanization of international law and internationalization of human rights) is a novum in current research addressing this subject matter and verification of the hypothesis outlines the scope of observations carried out on the basis of the analytical method and the method of interpretation of applicable law.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 85-102
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja patient safety jako norma soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych w systemie Rady Europy
    The principle of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards
    Autorzy:
    Tabaszewski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369146.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    bezpieczeństwo osobiste
    prawa pacjenta
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    zobowiązania władz krajowych
    soft law
    personal security
    patient safety
    patient rights
    European Court of Human Rights
    domestic obligations
    Opis:
    Przedmiotem artykułu uczyniono koncepcję patient safety jako normę soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych. W artykule przedstawiono stanowisko, że bezpieczeństwo pacjenta należy uznać za niezbędny fundament wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Podejście władz krajowych w zakresie zapewnienia tego prawa konwencyjnego powinno opierać się na kompleksowych działaniach zapobiegawczych oraz na systematycznej analizie informacji pochodzących od różnych typów podmiotów uprawnionych: zgłoszeń, skarg i roszczeń pacjentów, jak również w oparciu o badanie zgłaszanych przez personel medyczny incydentów i wypadków. Zgodnie z zaleceniem Rec (2006)7 Komitetu Ministrów z dnia 24 maja 2006 r. w sprawie zarządzania bezpieczeństwem pacjenta i zapobiegania zdarzeniom niepożądanym w opiece zdrowotnej dla państw członkowskich istnieje prawna potrzeba ciągłej oceny bezpieczeństwa pacjentów, ciągłej poprawy bezpieczeństwa i przewidywania sytuacji, czy i kiedy nastąpi naruszenie bezpieczeństwa pacjenta. W artykule poruszono kwestę charakteru zobowiązań państwa w tym zakresie.
    The article deals with the concept of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards. It was shown that patient safety should be recognized as a necessary foundation of health care systems, and should be based on a preventive attitude and systematic analysis and feedback from different reporting systems: patients’ reports, complaints and claims, as well as systematic reporting of incidents, including complications, by healthcare personnel. According to the Recommendation Rec(2006)7 of the Committee of Ministers on the management of patient safety and prevention of adverse events in healthcare to member states, there is a legal need to assess patient safety on an ongoing basis, implement a learning organization, demonstrate ongoing safety improvement and determine when lapses in patient safety occur. The article deals with the issue of state obligations in this regard.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 313-334
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies