Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Powołanie" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Powołanie i jego rola w formacji religijnej ludu Bożego Starego Testamentu
Autorzy:
Homerski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177827.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
powołanie
łaska
charyzmat
vocation
grace
charism
Opis:
Der Autor bespricht die Beschreibungen der Berufung von Mose, Gideon, Samuel, Amos, Jesaja, Jeremia und Ezechiel. Im ersten Teil interessiert er sich für die Struktur der Berufungsbeschreibungen. Im zweten Teil bespricht er dis Bedeutung des Charisma der Berufung fur die berufene Person. Im dritten Teil unterstreicht er ihre soziale Dimension.
Źródło:
The Biblical Annals; 1986, 33, 1; 37-46
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie Jezusowych uczniów w świetle tekstu Mk 1, 16-20
Autorzy:
Haręzga, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053477.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mistrz
uczniowie
powołanie
naśladowanie
formacja
Master
disciples
calling
following
formation
Opis:
Nell’articolo si cerca di dimostrare la chiamata dei discepoli di Gesù Cristo in Mc 1, 16-20. Il racconto si distingue per la sua unità e al tempo stesso per il suo schematismo. Composto di due scene che raccontano ciascuna la chiamata di due discepoli, presenta, per quanto riguarda la costruzione, uno stretto parallelismo. Con la lettura sincronica del racconto si cerca di presentare due caratteristiche della chiamata: l’iniziativa di Gesù e la risposta dei chiamati. Gli elementi comuni dell’azione di Gesù sono: il movimento, il suo vedere le persone, il suo chiamare alla sequela, la motivazione e lo scopo della chiamata. La risposta dei chiamati consiste di due parti: lasciare e seguire. La prima riguarda il passato: abbandonano l’ambiente in cui finora hanno vissuto. La seconda è orientata al futuro che sarà determinato dal rapporto con Gesù. Chi accetta la sua chiamata acceta pure l’appartenenza alla comunità dei chiamati. La comunità dei discepoli e la loro comunanza di vita con Gesù devono essere considerate come il luogo preferito in cui Gesù si è rivelato.
Źródło:
The Biblical Annals; 2004, 51, 1; 45-55
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie kobiety według Syracedesa
Womans Vocation according to Ben Sira
Autorzy:
Pudełko, Jolanta Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622803.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Syracha
kobieta
kultura hellenistyczna
powołanie kobiety
małżeństwo
The Book of Ben Sirach
woman
Hellenistic culture
woman 's vocation
matrimony
Opis:
Omówienie kwestii powołania kobiety w Księdze Syracha rozpoczyna się od prezentacji autora księgi i jego nauczania. Autorka dowodzi, jak dalece kultura hellenistyczna wpływała na zwyczaje Żydów i na ich poglądy na temat relacji międzyludzkich oraz wizję kobiety obecną w tradycjach biblijnych. Pomimo wielu pozytywnych elementów pojawiających się w Księdze Syracha, komentatorzy uznają go często za mizoginistę, który w znaczący sposób redukuje wartość oraz społeczną rolę kobiety. Głębsza lektura księgi w jej kontekście społecznym, sprawia jednak, że możemy dostrzec ciekawą różnorodność i wielowymiarową kontrastowość w jej prezentacji kobity. Opis powołania kobiety, według Syracha, jak i inne jego tematy czerpią obficie z tradycji biblijnego Izraela, w szczególny sposób z Księgi Rodzaju.
The issue of the vocation of woman in The Book of Ben Sirach begins with the presentation of the autbor and the purpose of his teaching. Hellenistic culture influenced the customs of the Jewish believers as well as their views on human relationships and the image of woman as described in the biblical tradition. Despite the many positive aspects of woman presented in the book, commentators often regard Ben Sirach as a misogynist who noticeably reduces women's value and social position. A deeper reading of the book in its cultural context, however, enables us to see a strong diversity and multiple contrasts in the author's presentation of woman. The vocation of woman in The Book of Ben Sirach, like other topics, draws on the traditions of biblical Israel, especially on the Book of Genesis.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 89-105
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La vocation à la prêtrise est-elle traditionnelle?
Is Vocation to Priesthood Traditional?
Czy powołanie do kapłaństwa jest tradycyjne?
Autorzy:
Krempa, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613807.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Powołanie
kapłaństwo
tradycja
Biblia
Kościół
Mężczyzna
Vocation
Priesthood
Tradition
Bible
Church
Man
Opis:
ze strony Boga, który zwracał się także po imieniu do wybranych mężczyzn. Misja i odpowiedzialność powołanego nie zależały od jego talentów, lecz od siły mającej swe źródło w Bogu. W Nowym Testamencie źródłem powołania jest również Bóg, ale przez pośrednictwo Jezusa. Łaska, zamysł i miłość Boża odgrywały zasadniczą rolę w powołaniu. 2. Tradycja Kościoła wskazuje na głos ludu w powoływaniu kapłanów lub biskupów, jak to miało miejsce w przypadku Ambrożego czy Augustyna. Nie ma powołań do służby kapłańskiej poza Kościołem. Pragnienie Kościoła wyboru mężczyzn na kapłanów czy biskupów zostało zrealizowane a prawdziwymi kryteriami powołania są potrzeby wspólnoty w służbie Ewangelii, zdolności powołanego, wezwanie Kościoła i zgoda zainteresowanego. W 1912 roku spór Branchereau - Lahitton przyczynił się do potwierdzenia przez papieża Piusa X tradycyjnej doktryny na temat powołania jako wezwania Boga, realizowanego we wspólnocie Kościoła. 3. Współczesna sytuacja. Powołanie jest doświadczeniem Boga, który przemawia do mężczyzny, który Go słucha. Wezwanie skierowane do konkretnej osoby jest nierozdzielne z powołaniem pochodzącym od ludu (od Kościoła). Ten związek jest obecny w rycie święceń diakonatu czy prezbiteratu: „Święta Matka Kościół prosi...”. Święcony wyraża w tym czasie swoją zgodę. Wezwanie jest równocześnie posłaniem do tego ludu, z którego wywodzi się kandydat do święceń. Można stwierdzić, że powołanie jest procesem wychowawczym całego Kościoła na różnych etapach jego zrodzenia, wzrostu i weryfikacji. Stąd też do święceń wymaga się odpowiednich opinii o kandydacie, wyrażonych przez głos ludu z którego on pochodzi.
Artykuł zawiera trzy zasadnicze punkty, które stanowią próbę odpowiedzi na następujące pytania: czy powołanie zbudowane tylko na pragnieniu pozostania księdzem jest tradycyjne? W jaki sposób Kościół jako wspólnota ludzi wierzących edukuje swoich powołanych? Co Tradycja może nas nauczyć w tym względzie? 1. Tradycja biblijna ukazuje nam przykłady różnych powołań: indywidualnych i kolektywnych. W Starym Testamencie powołanie Izraela było suwerennym aktem ze strony Boga, który zwracał się także po imieniu do wybranych mężczyzn. Misja i odpowiedzialność powołanego nie zależały od jego talentów, lecz od siły mającej swe źródło w Bogu. W Nowym Testamencie źródłem powołania jest również Bóg, ale przez pośrednictwo Jezusa. Łaska, zamysł i miłość Boża odgrywały zasadniczą rolę w powołaniu. 2. Tradycja Kościoła wskazuje na głos ludu w powoływaniu kapłanów lub biskupów, jak to miało miejsce w przypadku Ambrożego czy Augustyna. Nie ma powołań do służby kapłańskiej poza Kościołem. Pragnienie Kościoła wyboru mężczyzn na kapłanów czy biskupów zostało zrealizowane a prawdziwymi kryteriami powołania są potrzeby wspólnoty w służbie Ewangelii, zdolności powołanego, wezwanie Kościoła i zgoda zainteresowanego. W 1912 roku spór Branchereau - Lahitton przyczynił się do potwierdzenia przez papieża Piusa X tradycyjnej doktryny na temat powołania jako wezwania Boga, realizowanego we wspólnocie Kościoła. 3. Współczesna sytuacja. Powołanie jest doświadczeniem Boga, który przemawia do mężczyzny, który Go słucha. Wezwanie skierowane do konkretnej osoby jest nierozdzielne z powołaniem pochodzącym od ludu (od Kościoła). Ten związek jest obecny w rycie święceń diakonatu czy prezbiteratu: „Święta Matka Kościół prosi...”. Święcony wyraża w tym czasie swoją zgodę. Wezwanie jest równocześnie posłaniem do tego ludu, z którego wywodzi się kandydat do święceń. Można stwierdzić, że powołanie jest procesem wychowawczym całego Kościoła na różnych etapach jego zrodzenia, wzrostu i weryfikacji. Stąd też do święceń wymaga się odpowiednich opinii o kandydacie, wyrażonych przez głos ludu z którego on pochodzi.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 531-537
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara podstawowym dynamizmem moralnym osoby
Autorzy:
Jóźwiak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627188.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wiara
etyka
Dekalog
Błogosławieństwa
Boże powołanie
Opis:
In a morał apprehension the faith has got a personal character. The development of person is a dynamic process. It includes an intelectual heritage wherein it realizes itself as well as constant internal dispositions what comes from the nature of human person. The theological tradition is a retlection on a biblical understanding o f the faith that apprehends it as a reply to the God's vocation. That reply is firstly realized within an observation of the Decalogue, then it has got a heteronomical character, and along the development of personality it nextly enters an internal structure of the human subject, where it receives features of the autonomical morality. It is realized within a transition from the morality of Decalogue to the morality of Beatitudes. The mature faith is an attitude of the entire person and her life, and as such it hecomes a fundamental moral dynamism of the human person.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 5; 187-203
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie człowieka do szczęścia w nauczaniu Grzegorza Wielkiego
The Vocation of Man to Happiness in the Teaching of Gregory the Great
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613357.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
powołanie
szczęście
Grzegorz Wielki
Moralia in Job
Vocation
Happiness
Gregory the Great
Opis:
The article discusses a ąuestion of the celestial happiness as a certain State, into which, according to the teaching of Gregory the Great, the human being was called by God and which was given to him/her as a gift. From the beginning of his/her existence, the human enjoyed the happiness of paradise and could achieve, in futurę, the higher State of happiness, which was the celestial happiness, on the condition that he/she will be obedient to God’s commandment. However, the human did not observe obedience towards God and not only did the human not achieve the higher State of happiness, but also lost the happiness of paradise. The human being, on his/ her own, could not regain the possibility of achievement of celestial happiness. The necessary condition was God’s action. Creator did not change the divine plan towards the human being and still desired him/her to be happy. God accepted the human body and redeemed humanity. God restored the human being not only to the former glory of paradise, but also opened access to heaven, i. e., to the State of the highest happiness. The human person should advance spiritually during the earthly life to become apt to accept the gift of the eternal happiness.
W opracowaniu
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 411-424
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie do życia Federacji Bibliotek Kościelnych - FIDES
Autorzy:
Bendarczyk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042015.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biblioteka
archiwum
kościół
dokumentacja
library
archive
church
records
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1996, 65; 69-78
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie i godność arcykapłana nowego przymierza według Listu do Hebrajczyków
Autorzy:
Szlaga, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1165367.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kapłan
kapłaństwo
List do Hebrajczyków
priest
priesthood
Hebrews
Opis:
Wenn man den Hauptziel der Jesu Christi Mission, dh. Seines im Namen der Menschen und für die Menschen gebrachtes Opfers, in Betracht zieht, muss man sein ganzes Leben als ein grosses Geschehen seines Priestertums sehen. Desto vollkomener ist das Priestertum, jeder Priester näher seinem Opfer bleibt und je vortrefflicher es ihn selbst vertretet. Christus der Hohepriester hat sich mit seiner Opfergabe geradezu identifiziert und dank seiner Gottes-Sohnes Würde hat er ihr einen Wert des selbst von Gott gebrachten Opfers. Um die Lehre über das ein einziges neutestamesitliches Priestertum deutlicher darzustellen, hat Hbr auch einen Vergleich Jesu mit Melchisedek gemacht; das Jesu Priestertum ist in jeder Hinsicht unvergleichbar so in Anschaung auf den speziellen Charakter seiner Bürgschaft des neuen Bundes wie auch auf den göttlichen Eid, der die ewige Wirksamkeit seines Priestertums garantiert.
Źródło:
The Biblical Annals; 1978, 25, 1; 87-101
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnotowy charakter ofiary Jezusa jako arcykapłana Nowego Przymierza
Autorzy:
Szlaga, Jan B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627183.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
List do Hebrajczyków
kapłaństwo Jezusa
powołanie kapłańskie
ofiara
wspólnota przymierza
Opis:
L'autore cerca di ricostruire l'immagine di Gesu Cristo, come sommo sacerdote nella Lettera agli Ebrei. Per dimostrare la novita del sacerdozio di Gesu viene presentata prima la vocazione sacerdotale di Cristo, poi la Sua unita con il popolo di Dio, e in fine l'efficacia del Suo sacrificio, grazie a cui nasce e vive una nuova comunita della nuovaalleanza.
Źródło:
Verbum Vitae; 2005, 8; 137-148
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja chwały Jahwe a misja Izajasza proroka (Iz 6,1-13)
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177512.pdf
Data publikacji:
1980
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Izajasz
powołanie
chwała Pańska
Isaiah
vocation
Lord's glory
Opis:
Die Visionsschilderung von Jes 6 ist in der Forschung der letzten Jahrzehnten Gegenstand verschiedener Auslegungen geworden. Die meisten Forscher sehen darin eine Berufungsvision oder gar Berufungsbericht des Propheten, andere dagegen bestreiten einen engeren Zusammenhang der Vision mit der Berufung oder betrachten die kebôb-jhwh-Vision als Rahmen für einen Botenauftrag des Jesaja. Die vorliegende Abhandlung sucht einen motivgeschichtlichen Nachweis zu erbringen, dass es um eine Inauguralvision geht, die aber die Züge einer prophetischen Berufungserzählung aufweist und als Legitimationsausweis gelten möchte. Es werden nacheinander solche Motive wie das der göttlichen Ratsversammlung, des göttliches Thrones, der Königswürde Jahwes und dessen Heiligkeit (das Trisagion) untersucht und als traditionelles – zumeist prophetisches – Gut erwiesen. Die Herrlichkeit Jahwes wird noch mit den traditionellen Zügen einer Theophanie dargestellt, überdies aber mit der Theologie der Heiligkeit (Entsündigungsvorgang) ergänzt. Die Verkünpfung der Vision mit dem sog. Verstockungsauftrag bietet ein schwieriges literargeschichtliches Problem, ferner bringt wieder mannigfache Deutungsversuche. Der Zusammenhang der Visionsbeschreibung mit dem Auftrag lässt sich kaum als sekundär nachweisen: es geht um ein Machtwort das die Antwort des Volkes herausfordert oder gar diese als negativ voraussetzt. Der negative Ausgang der prophetischen Mission Jesajas mag dabei angedeutet worden sein. Jes 6,12-13 bildet eine Nachinterpretation der Vision und des Verstockunsauftrags und zwar in zweilerlei Richtung: im Sinne einer totalen Vernichtung und mehr positiv als Grundlage der Hoffnung des entronnenen Restes.
Źródło:
The Biblical Annals; 1980, 27, 1; 15-26
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aby służył i strzegł” (Rdz 2,15). Praca jako powołanie człowieka w świetle Rdz 1–2
"To Serve and to Keep It" (Gen 2:15). Work as Vocation of Human Being in Genesis 1-2
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621878.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
praca
stworzenie
Rdz 1
Rdz 2
powołanie
work
creation
Genesis 1
Genesis 2
Opis:
Human work is commonly considered to be a painful consequence of the first couple disobedience in the garden of Eden. In our short essay we are trying analyze the issue of human work as it is described in the creation narratives in Gen. 1-2. The starting point for this analysis is God’s work of creation. It designates the point of reference for every human activity. In various pictures these introductory chapters of Genesis express the idea that human being is created and called to cooperate with God-Creator in God’s work of creation. Human efforts to dominate and to subdue the earth should aim at unceasing actualization of God’s plan of salvation for the world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 25; 17-39
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los słowa Bożego w sercach słuchaczy (Iz 6,1-13)
Autorzy:
Brzegowy, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623448.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Izajasza
powołanie Izajasza
Iz 6
Reszta Izraela
nasienie święte
Opis:
Le récit d’Is 6 est rédigé selon le schème des récits de la vocation. Il se compose de la vision (vv. 1-7) et de l’audience (8-13). La liturgie chrétienne propose aux auditeurs seulement la premières partie du chapitre en terminant par le v. 8: «Me voici, envoie-moi». Mais un vrai problème du chapitre se trouve dans sa deuxième partie où Dieu révèle au prophète une inefficacité de sa prediction. Les impératifs «appesantis le coeur de ce peuple» font l’impression que la prédication du messager divin causera l’endurcissement des Israelites, le manque de la conversion et du salut. Cependant ces impératifs sont à entendre comme futurs: ils dévoilent au prophète les difficultés au cours de sa mission, qui a pour but évidemment le salut du peuple. Et ce salut est bien visible dans le denier verset du récit qui parle de la survivance, après une punition terrible, d’un Reste, de la Semence Sainte. Ainsi la vocation finit non seulement par vision de la survivance d 'une petite partie du peuple, mais aussi de sa sanctification. Il est aussi très probable que dans l’appellatif zera’ qodes est compris le Messie personnel, du Rejeton de Jesse du chapitre 11, l et Ie Germe de Yahvé (semah Yahvé) du chapitre 4,2.Selon le récit de vocation d’Isaïe (Is 6, 1-13) l’aventure de la parole de Dieu se déploie dans le coeur humain. C’est pourquoi il vaut la peine de lire et de mediter toute la narration de la vocation d’Isaïe: la parole de Dieu entre dans le coeur de l’homme, le libère de l’endurcissement, et le conduit finalement à la conversion et la sainteté.
Źródło:
Verbum Vitae; 2008, 13; 29-52
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Wy dajcie im jeść" (Mt 14,16)
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623748.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Mateusza
Mt 14
16
rozmnożenie chleba
uczniowie Jezusa
powołanie kapłańskie
Opis:
La pericope della moltiplicazione dei pani e dei pesci per i cinquemila (14,13-21), abbreviata da Matteo e limitata all'essenziale, si articola in quattró parti: il resoconto introduttivo sulla situazione d'emergenza (v. 14); il dialogo preparatorlodi Gesu con i discepoli (vv. 16-18); la preghiera di benedizione di Gesu e la distribuzione dei pani (v. 19); la dimostrazione conclusiva del miracolo (vv. 20-21). Il testo matteano sottolinea la forte partecipaziane dei discepoli di Gesu, che agiscono in qualita di intermediari tanto nella parola quanto anche nell'azione di aiuto. La narrazione ha un importante significato cristologico e parenetico. Gesu rivela ai discepoli i suoi poteri, e il Signore della comuniti, che rende partecipi della sua autorita i discepoli che devono imparare a vincere lo scoraggiamento e la difficolta per essere in grado di spartire con altri.Leggeodo la narrazione della moltiplicazione dei pani e dei pesci, scopriamo anche il senso profondo dalla vocazione sacerdotale: il riconoscere che Cristo ancora oggi continua ad esortare i suoi discepoli ad impegnarsi in prima persona: "Date loro voi stessi da mangiare" (Mt 14, 16). La vocazione sacerdotale e quella di essere, insieme a Gesu, pane spezzato per la vita del mondo.
Źródło:
Verbum Vitae; 2007, 12; 59-71
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczajna świętość
Ordinary Holiness
Autorzy:
Wanat, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041410.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
alltägliche Heiligkeit
Berufung
Zeichen der Zeit
ordinary holiness
vocation
signs of the time
zwyczajna świętość
powołanie
znaki czasu
Opis:
Autor zwraca uwagę na powszechny charakter powołania do świętości odwołując się do kategorii „zwyczajna świętość”. Przypomina współczesne nauczanie Kościoła katolickiego, które od czasu Soboru Watykańskiego II podkreśla, że świętość jest darem i zadaniem wszystkich chrześcijan. Ilustruje to wypowiedziami papieży Pawła VI, Jana Pawła II, i Benedykt XVI. Na koniec wskazuje na kilka przykładów potwierdzających, że każdy rodzaj aktywności życiowej może być przestrzenią realizacji powołania do świętości. Zauważa przy tym, że zwyczajna świętość jest zawsze jakąś pozytywną reakcją i odpowiedzią uczniów Jezusa na znaki czasu, w którym żyją. Wśród tych znaków można wskazać obecnie na zmieniający się stosunek człowieka do prawdy, do życia ludzkiego jako wartości fundamentalnej, do miłości małżeńskiej, która w istocie jest wierna i wyłączna, a także do służby jako formy miłości na co dzień.
The topic of this paper is the universal call to holiness with reference to the notion of “ordinary holiness”. The contemporary teaching of the Catholic Church, particularly since Vatican II, has underlined that holiness is both a gift and a task for all Christians. It is illustrated with several papal pronouncements by Paul VI, John Paul II and Benedict XVI. Finally the paper points out to some examples which confirm that any activity in life is appropriate for fulfilling the call to holiness. It is also noticed that ordinary holiness is a positive reaction and response of Christ’s disciples to the signs of the time they face. Some of those signs of the time are nowadays: man’s changing attitude to the truth, to human life as a fundamental value, to conjugal love which is in its essence faithful and exclusive, as well as to service as a form of daily love.
Der Verfasser verweist auf den allumfassenden Charakter der Berufung zur Heiligkeit, indem er auf die Kategorie "alltägliche Heiligkeit" zurückgreift. Herbeigerufen werden dabei die Verlautbarungen des Lehramtes der katholischen Kirche, die seit dem Zweiten Vatikanischen Konzil betont, dass die Heiligkeit sowohl eine Gabe, wie auch eine Aufgabe ist. Die Analysen werden durch Texte der Päpste: Paul VI., Johannes Paul II. und Benedikt XVI. illustriert. Schließlich werden einige Beispiele aufgeführt, die bestätigen, dass jede Art der alltäglichen Tätigkeit einen Raum für die Realisierung der Berufung zur Heiligkeit bilden kann. Es wird dabei vermerkt, dass die alltägliche Heiligkeit immer schon eine positive Reaktion und Antwort der Jünger Jesu auf die Zeichen der Zeiten ist, in denen sie leben. Unter diesen Zeitzeichen kann man heute die veränderte Einstellung zur Wahrheit und zum menschlichen Leben als einem fundamentale Wert, zur ehelichen Liebe, die in ihrem Wesen ausschließlich treu ist, wie auch zum Dienst als einer Form der Liebe im Alltag erkennen.   
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 87-100
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura organizacyjna niższego seminarium duchownego
Organisational structure of the minor seminary
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953884.pdf
Data publikacji:
2016-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
niższe seminarium duchowne
alumni
biskup
rektor
kierownik duchowy
rodzice
powołanie
minor seminary
students
bishop
spiritual director
parents
vocation
Opis:
Aktualny Kodeks Prawa Kanonicznego polecił zachować i popierać niższe seminaria tam, gdzie one istnieją, lub, gdy jest to wskazane, tworzyć nowe. W niniejszym artykule zaprezentowano całościowo strukturę organizacyjną niższego seminarium duchownego. Najpierw przedstawiono syntetycznie historię niższych seminariów. Z kolei ukazano osoby odpowiedzialne za wymiar dydaktyczno-wychowawczy seminarium. Wreszcie zaprezentowano organizację „specjalnej formacji religijnej” w niższym seminarium duchownym.
The valid Code of Canon Law lays down that minor seminars should be preserved and promoted, or where appropriate, the new ones should be created. This article presents an overall organisational structure of the minor seminary. First, the synthetic history of minor seminars is presented. Next, the persons responsible for didactic and educational dimension of the seminar are described. The final part depicts an organisation of "special religious formation" in the minor seminary.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 1; 7-30
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies