Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Istanbul" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The Reformation of Turkish Commercial Law within the Process of European Union Candidacy
Autorzy:
Yasan, Mustafa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915234.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Turkish commercial law, Turkish Code of Commerce, Turkey EU relations, Turkish company law.
Abuzer Kendigelen, 2016, Türk Ticaret Kanunu Değişiklikler, Yenilikler ve İlk Tespitler, 3. Baskı, İstanbul, Oniki Levha Yayınları. Ali Bozer / Celal Göle, 2018, Kıymetli Evrak Hukuku, 8. Baskı, Ankara, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları. Ali Bozer / Celal Göle, 2018, Ticari İşletme Hukuku, 5. Baskı, Ankara, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları. Alihan Aydın, 2012, Ticari İşletme Kavramı, Unsurları ve Hukuki İşlemlere Konu Olması, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.9-21, İstanbul. Arslan Kaya, 2012, Acentelik ile İlgili Yenilikler, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.53-71, İstanbul. Burak Sertoğlu, 2019, Ticari İşletme Devri, Ankara, Seçkin Yayınevi. Enver Bozkurt / Arif Köktaş, Avrupa Birliği Hukuku, 2018, 7. Baskı, Ankara, Legem Yayıncılık. Erdoğan Moroğlu, 2012, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu, Değerlendirmeler ve Öneriler, 7. Baskı, İstanbul, Oniki levha Yayınları. Hamdi Yasaman, 2012, Haksız Rekabet, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.33-46, İstanbul. Hikmet Sami Türk, 2005, Tasarı Hakkında Genel Değerlendirme, Türk Ticaret Kanunu Tasarısı, Konferans, p.17-41, Ankara. Mehmet Bahtiyar, 2013, Kıymetli Evrak Hukuku, 11. Bası, İstanbul, Beta Yayınevi. Mehmet Bahtiyar, 2019, Ortaklıklar Hukuku, 13. Bası, İstanbul, Beta Yayınevi. Mehmet Emin Bilge, 1999, Ticaret Sicili, İstanbul, Beta Yayınevi. Mehmet Fatih Arıcı, 2008, Ticari İşletmenin Aktif ve Pasifi ile Devri, İstanbul, Vedat Kitapçılık. Mustafa Çeker, 2013, Ticaret Hukuku, 6. Baskı, Adana, Karahan Kitapevi. Oğuz İmregün, 1996, Kara Ticaret Hukuku Dersleri, 11. Baskı, İstanbul, Filiz Kitapevi. Oruç Hami Şener, 2016, Ticari İşletme Hukuku, Ankara, Seçkin Yayınevi. Oruç Hami Şener, 2017, Limited Ortaklıklar, Ankara, Seçkin Yayınevi. Rıza Ayhan / Mehmet Özdamar / Hayrettin Çağlar, 2012, Ticari İşletme Hukuku, 5. Bası, Ankara, Yetkin Yayınevi. Sıtkı Anlam Altay, 2012, Ticari Kayıtlar ve Defterlerin Tutulmasına İlişkin Hukuki Esaslar ve İsbat Sorunu, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.100-111, İstanbul. Şükrü Yıldız, 2012, Gerçek Kişilerde Tacir Sıfatının Kazanılması, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.21-33, İstanbul. Şükrü Yıldız, 2007, Limited Şirketler Hukuku, İstanbul, Arıkan Kitapevi. Tolga Ayoğlu, 2012, Bağlı ve Bağımsız Tacir Yardımcıları, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.46-53, İstanbul. Ünal Tekinalp, 2005, Tasarının Takdimi, Türk Ticaret Kanunu Tasarısı, Konferans, p.7-17, Ankara. Veliye Yanlı, 2012, Ticaret Sicili, Yeni Türk Ticaret Kanunu’nun Ticari İşletme Hukuku Alanında Getirdiği Yenilikler, p.89-100, İstanbul.
Opis:
The relationship between Turkey and the European Union began in 1959 with Turkey's application for membership. This relationship has survived to this day and in this process negotiations for membership have been frozen. This process contributed directly to Turkish law. This contribution has become more significant, especially since 1999. Turkish Code of Commerce entered into force in 2012, is recognized as a result of Turkey's EU process. By this Code, it is aimed to ensure harmonization between Turkish Commercial Law and EU legislation. For this reason, regulations in the sense of reform were included in TCC. However, the Code has been amended for a total of eighteen times. Sixteen times after the coming into force, two times even before coming into force. More than three hundred articles have been directly affected by these changes. The principles foreseen in the Code have been abandoned because of adopting a populist approach. This situation is accepted as a failure and disappointment for the TCC codification experience.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2020, 40, 1; 25-43
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implementation of the Istanbul Convention into the National Criminal Legislation in Poland
Autorzy:
Hypś, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40460617.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
criminal law
Istanbul Convention
violence against women
monitoring mechanism
Opis:
The Council of Europe Convention on preventing and combatting violence against women and domestic violence (further: Istanbul Convention) became part of the Polish legal system on August 1, 2015. The ratification process of the Istanbul Convention was marked with difficulties from its very opening for signature. The provisions of the Convention have caused – and continue to arouse – a range of extreme emotions and doubts. The fierce dispute that has emerged over the implementation of the Convention in Poland at some point even led to action being taken for termination. As things have been to date, Poland has not terminated of the Istanbul Convention. Five years following ratification of the Convention, in March 2020, Poland submitted a report on the implementation of measures giving effect to its provisions into the Polish legal system, as required under the monitoring mechanism. Poland’s report was considered by GREVIO, with an assessment made of Polish legislation in this regard and an evaluation report issued in June 2021. Notwithstanding the comments that Poland made to the GREVIO report, the key conclusions of the assessment should be highlighted as regards compliance of Polish criminal legislation with the standard of protection of women against violence, including domestic violence, under the Convention. Since the Convention was opened for signature, and in particular since its ratification, the Polish legislator has introduced a range of amendments to the Criminal Code aimed at raising the standard of protection for victims of domestic violence and of effective prosecution of offenders. This text highlights the most important of these changes and presents the current state of implementation of the Istanbul Convention into Polish criminal law.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2023, 55, 4; 221-242
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istanbul Convention and the sex and number of spouses
Konwencja stambulska a płeć i liczba małżonków
Стамбульская конвенция – пол супругов и их количество
Стамбульська конвенція а стать і кількість подружжя
Autorzy:
Barszcz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33513277.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Стамбульська конвенція
гомосексуальні стосунки
полігамні стосунки
розірвання шлюбу
Стамбульская конвенция
гомосексуальный союз
полигамный союз
недействительность брака
Konwencja stambulska
związek homoseksualny
związek poligamiczny
małżeństwo
Istanbul Convention
homosexual partnership
polygamous partnership
marriage
Opis:
W artykule wykazuję, że koncepcja małżeństwa zawarta w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r., nie obejmuje rozstrzygnięć co do liczby osób w małżeństwie i odnośnie do płci małżonków. Podejmując się tego tematu, w pierwszej kolejności badam tekst Konwencji z perspektywy podstawowych reguł wykładni prawa, dekodując w ten sposób atrybuty małżeństwa expressis verbis ulokowane w tekście Konwencji. W dalszej części, angażując okoliczności zewnętrzne wobec tego tekstu, uzasadniam tezy: poligamiczność jest wykluczona z zakodowanego w Konwencji pojęcia małżeństwa (1); w Konwencji jest złożona koncepcja małżeństwa, z której wyłączono realizowanie się między osobami tej samej płci (2) oraz pojęcie małżeństwa z Konwencji denotuje związki poligamiczne lub homoseksualne (3). Następnie zaś każdą tezę – (1), (2) i (3) oraz ich uzasadnienia oceniam według wymogów prawidłowej wykładni prawa.
У статті показую, що концепція шлюбу, яка передбачена в Конвенції Ради Європи про запобігання та боротьбу з насильством щодо жінок і домашнім насильством, підготовленій в Стамбулі 11 травня 2011 року, не врегульовує кількості осіб у шлюбі та статі подружжя. Aналізуючи цю тему, перш за все розглядаю текст Конвенції з точки зору основних норм тлумачення права, таким чином розшифровуючи властивості шлюбу, які містяться expressis verbis в тексті Конвенції. Далі, залучаючи зовнішні по відношенню до тексту обставини, я обґрунтовую тези: полігамія виключена із закодованого в Конвенції поняття шлюбу (1); Конвенція передбачає складне поняття шлюбу, з якого виключена реалізація між особами однієї статі (2) і поняття шлюбу в Конвенції позначає полігамні або гомосексуальні союзи (3). Далі я оцінюю кожну тезу – (1), (2) і (3) та їх обґрунтування відповідно до вимог правильного юридичного тлумачення.
В данной статье доказывается, что понятие брака, содержащееся в Конвенции Совета Европы о предотвращении и борьбе с насилием в отношении женщин и домашним насилием, разработанной в Стамбуле 11 мая 2011 года, не включает в себя решений о количестве лиц в браке и о поле супругов. Подходя к данной теме, сначала исследуется текст Конвенции с точки зрения основных правил юридического толкования, таким образом расшифровывая признаки expressis verbis брака, находящиеся в тексте Конвенции. Затем, привлекая внешние по отношению к тексту обстоятельства, автор обосновывает тезисы: полигамия исключена из зашифрованного в Конвенции понятия брака (1); в Конвенции существует концепция брака, исключающая его реализацию между лицами одного пола (2), понятие брака в Конвенции обозначает полигамные или гомосексуальные союзы (3). Далее оценивается каждый тезис – (1), (2) и (3), а также их обоснования в соответствии с требованиями правильного юридического толкования.
In the paper, I argue that the concept of marriage contained in the Istanbul Convention does not include the resolution of the number of people in a marriage and the sex of the spouses. In pursuing this objective, I first examine the text of the Convention from the perspective of basic principles of legal interpretation, decoding the attributes of marriage expressis verbis contained in the text of the Convention. Next, engaging circumstances external to the text, I substantiate the theses: (1) polygamy is excluded from the concept of marriage encoded in the Convention; (2) the Convention includes a concept of marriage from which unions between persons of the same sex are excluded; and (3) the Convention’s concept of marriage denotes polygamous or homosexual relationships. I then assess theses (1), (2) and 3) and their substantiations in accordance with standards of correct legal interpretation.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 21-37
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies