Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God’s mercy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The Motif of God’s Wrath in Zephaniah’s Prophecy about the Day of Yahweh
    Autorzy:
    Pikor, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052852.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Dzień Jahwe
    gniew Jahwe
    Księga Sofoniasza
    przymierze
    Synaj
    miłosierdzie
    the day of Yahweh
    the wrath of Yahweh
    the Book of Zephaniah
    covenant
    Sinai
    mercy
    Opis:
    The article constitutes an analysis of the motif of the day of Yahweh in the Book of Zephaniah. God’s anger, a crucial element of that day, may be interpreted as a metaphor for God’s mercy. The starting point for the verification of this hypothesis is the exploration of the semantic fields employed in the descriptions of the day of Yahweh in the Old Testament. Then, the historical-salvific background for the motif of God’s wrath is outlined. Situating God’s anger in the context of the covenant and Exodus helps pinpoint the function of the metaphor of anger in the message of God’s mercy.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2014, 4, 1; 41-55
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"
    The Teaching of Saint Augustine on the Anger of God as Contained in the "Enarrationes in Psalmos"
    Autorzy:
    Czyżewski, Bogdan Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044640.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Augustyn
    Objaśnienia Psalmów
    gniew Boga
    gniew człowieka
    miłosierdzie
    nawrócenie
    Augustine
    Psalms
    God’s anger
    man’s anger
    mercy
    conversion
    Opis:
    Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.
    God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first  connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2018, 33; 315-341
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Takie piękno nazywa się Miłosierdzie”. Koncepcje miłosierdzia zawarte w dramacie Brat naszego Boga Karola Wojtyły w kontekście encykliki Dives in misericordia Jana Pawła II
    On the Beauty that Equals Mercy: The Conceptions of Mercy in Karol Wojtyła’s Play Our God’s Brother, as seen in the context of John Paul II’s Encyclical Letter Dives in Misericordia
    Autorzy:
    ZARĘBIANKA, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047081.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dramat, miłosierdzie, encyklika, Brat naszego Boga, Dives in misericordia
    drama play, mercy, encyclical, Our God’s Brother, Dives in Misericordia
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest porównawcza analiza koncepcji miłosierdzia zawartych w dwu tekstach Karola Wojtyły–Jana Pawła II: w utworze dramatycznym Brat naszego Boga oraz w papieskim dokumencie – encyklice Dives in misericordia. Dotychczasowe odczytania sztuki Wojtyły skupiały się na interpretacjach biograficznych i historycznych, z pominięciem aspektu teologicznego. Autorka formułuje natomiast tezę, że kluczowe dla sensu sztuki są właśnie sensy teologiczne, a ściślej – kategoria miłosierdzia. Porównanie zawartości ideowej dramatu oraz encykliki prowadzi do wniosku, że wszystkie najważniejsze dla papieskiego dokumentu myśli można – w postaci niedyskursywnej – odnaleźć w jego wcześniejszym o trzydzieści lat utworze dramatycznym. Odkrycie to potwierdza jedność ideowo-aksjologiczną całego dzieła Papieża Polaka, potwierdza też słuszność ujęć przypisujących jego literackim utworom status swoistego „laboratorium myśli” dla dzieł późniejszych i utrzymanych w innej niż artystyczna konwencji.
    The article presents a comparative analysis of the conceptions of mercy put forward in two texts by Karol Wojtyła–John Paul II, namely in his play Our God’s Brother and in the Encyclical Letter Dives in Misericordia. The existing interpretations of Our God’s Brother tend to disregard its theological aspects and focus on the biographic and historical issues instead. The author proposes a different approach to the reading of Wojtyła’s play and holds that its theological aspects, in particular the reference to the category of mercy, are crucial to its interpretation. A comparison of the ideational layer of the play with that of the encyclical in question leads to the conclusion that the most significant ideas present in Dives in Misericordia were expressed—in a non-discursive way—in the play Our God’s Brother, which preceded the encyclical by thirty years. This discovery confirms the axiological and ideational unity of the Polish Pope’s entire output, as well as the rightness of those who have pointed that Wojtyła’s literary works must be considered in terms of a ‘laboratory of thought’ which prepared the ground for his later writings making use of genres other than literary. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 285-294
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa umysłu a syneidēsis w świetle Rz 12,1-2
    A renewal of the mind and syneidēsis in the light of Rom 12, 1-2
    Autorzy:
    Żywica, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040993.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ermutigung
    Barmherzigkeit
    Opfer
    Dienst
    Umkehr
    Erneuerung
    Geist
    Wille Gottes
    Evangelium
    encouragement
    mercy
    sacrifice
    service
    transformation
    revival
    mind
    God’s will
    Gospel
    zachęta
    miłosierdzie
    ofiara
    służba
    przemiana
    odnowa
    umysł
    wola Boża
    Ewangelia
    Opis:
    W przedłożonym studium autor wykazuje, że Paweł w propositio (12,1-2) sekcji zachęt (12,3–15,13), choć nie stosuje w nim bezpośrednio słowa syneidēsis, to jednak zastosowanym w nim słownictwem do niego się odnosi przywołując jego podstawowe funkcje i dowodzi w ten sposób jak fundamentalne znaczenie ma odnowa umysłu we właściwym, tzn. zbawczo skutecznym, edukowaniu sumienia chrześcijańskiego. Czyni to w parakletycznym kontekście, aby uświadomić Adresatom jak rozstrzygający głos mają odnowione umysł i sumienie w byciu i nieprzerwanym stawaniu się chrześcijaninem w codziennym i konkretnym przeżywaniu oraz praktykowaniu wiary w Jezusa. Z propositio czyni on fundament na którym buduje parakletyczne przesłanie Listu. Jednoznacznie w nim stwierdza, że trwale odnawiany Ewangelią Bożą umysł to absolutny warunek nieprzerwanego ewangelicznego odnawiania sumienia. Odnawiane zaś w ten sposób sumienie to, jedyny godny okazanego grzesznej ludzkości daru miłosierdzia, gwarant stałej wierności jego norm osądu ze sprawiedliwością Bożą objawioną w Chrystusie Synu Bożym, czyli jego bezwzględnej prawości, co jest niezbywalnym warunkiem osiągnięcia zbawienia wiecznego.
    In the submitted study, the author shows that Paul in the propositio (12,1-2)  the section of  encouragement (12,3-15,13), although he does not use the word syneidēsis directly, but the words used in it refer to him in conjunction with his basic functions and prove in this way how fundamental it is to renew the mind in the right, i.e. salvifically effective, education of Christian conscience. He does so in the encouragement context to make the recipients aware of how important it is to have a renewed mind and conscience in being and continuing to become a Christian in everyday and concrete living as well as practicing faith in Jesus . With propositio, he makes the foundation on which he builds the paraclesical message of the Letter. It clearly states that permanently renewed by the Gospel of God mind, is an absolute condition for an uninterrupted evangelical renewal of conscience. Thus, renewed in this way conscience is the only deity of mercy granted to sinful humanity, which guarantees constant faithfulness to its norms of judgment with God's justice revealed in Christ, the Son of God, or his absolute righteousness, which is an indispensable condition for achieving eternal salvation.
    In der vorliegenden Studie beweist der Autor, dass Paulus in Propositio (Röm 12,1-2) und in folgenden Ermahnungen (12,3–15,13) sich durch das verwendete Vokabular auf das Gewissen in seinen wichtigsten Funktionen bezieht, wenngleich er hier das Wort syneidēsis nicht verwendet. Paulus zeigt dadurch, welch eine fundamentale Bedeutung die Erneuerung im Denken in ihrer eigenen, d.h. heilseffizienten Bildung des christlichen Gewissens hat. Er tut das im parakletischen Kontext, um den Adressaten ins Bewusstsein zu rufen, welch entscheidende Bedeutung die Erneuerung im Denken sowie das Gewissen im Christsein und im unablässigen Christwerden im täglichen und konkreten Erleben des Glaubens an Jesus besitzt. Aus Propositio macht er ein Fundament, auf dem er die parakletische Botschaft des Briefes weiterentwickelt. Er stellt darin unmissverständlich fest, dass ein dauerhaft durch das Evangelium erneuertes Denken eine absolute Grundbedingung der ununterbrochenen Erneuerung des Gewissens ist. Das auf diese Weise erneuerte Gewissen ist – angesichts der sündigen Menschheit erwiesenen Barmherzigkeit – der einzig würdige Garant einer dauerhaften Treue im Einklang mit der in Christus dem Sohn Gottes offenbarten göttlichen Gerechtigkeit. Es geht also um die bedingungslose Geradlinigkeit, die eine unveräußerliche Bedingung des ewigen Heils ist.      
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 181-195
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies