Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "św. Jerzy" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Św. Piotr biskupem Rzymu?
Saint Peter – the bishop of Rome?
Autorzy:
Pałucki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611917.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Piotr
Rzym
Peter
Rome
Opis:
The primacy of the Bishop of Rome is an essential, if not a fundamental element of the unity of Church and belongs to the mainstream of ecclesiology throughout its whole history. It is anchored in the study of the doctrine of the New Testament and from the very beginning, starting from the oldest patristic sources, such as the Epistle of Saint Clement of Rome to Corinthians and Ignatius of Antioch’s Epistles, there have been utterances indicating Saint Peters extraordinary role in the universal Church and the significance of his stay in Rome and the foundation of the local Christian community there. The Church Fathers also emphasize that Peter is present in all fundamental events related to the foundation of the Church and it was him who was entrusted with the care for its unity by Jesus. The first writers who start to describe Peter as the Bishop of Rome are Tertullian and Cyprian, who teaches that the Bishop’s authority is like the Apostles’ authority and uses the term cathedra Petri referring to Rome. Although Saint Irenaeus attributes the foundation of the Roman Church to Peter and Paul, in the course of years, especially after the transfer of the Capital of the Empire to Constantinople, he also puts the name of Peter at the top of the list of Roman Bishops. Many biblical scholars and patrologists also emphasize that Paul never laid claim to be the Bishop of Rome.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 819-826
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mater familias w nauczaniu św. Jana Chryzostoma
Mater familias nach dem heiligen Johannes Chrysostomos
Autorzy:
Jurkiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613736.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
mater familias
Johannes Chrysostomos
Opis:
Im römischen Reich hatte die Frau eine relativ gute gesellschaftliche Stellung. Als mater familias waren ihre Aufgaben die Kindererziehung oder die Aufsicht über die Haussklaven. Die römische Frau war in der Gesellschaft in ihrer Stellung als mater familias angesehen. Mater familias bezeichnete diejenige, die de facto die Rechtsnachfolge des pater familias sicherte, juristisch war der Begriff irrelevant. „Mulier autem familiae suae et caput et finis est”, schließt Ulpian einen ausführlichen Text über den Familienverband: Eine Frau, zugleich der Anfang und das Ende ihrer familia, konnte ohne potestas über niemanden Hausgewalt ausüben und vor allem keinerlei rechtliche Machtbefugnis weitergeben. Obwohl die Frau also keinen besonderen Einfluss hatte, war die Stellung der Matrone als mater familias sehr angesehen. Ihr Bereich, in dem sie meistens uneingeschränkt wirken konnte, war das Haus. Oftmals musste der Ehemann zu politischen Versammlungen, arbeitete außerhalb oder war in der Armee tätig. Dadurch hatte sie während seiner Abwesenheit die Macht im Haus! Kirchenvater Johannes Chrysostomos geboren 349 oder 344 in Comana Pontica behandelte alle wie ein wahrer Hirte herzlich und väterlich. Im Besonderen behielt er den Frauen eine feinfühlige Haltung vor, und seine besondere Sorge galt der Ehe und Familie. Nach dem heiligen Johannes kann man die Frau als mater familias nennen, obwohl er das nicht deutlich sagt.
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 223-231
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortodoksja, herezja, schizma w Kościele starożytnym w 1600. rocznicę dysputy św. Augustyna z donatystami w 411 r. (Sekcja Patrystyczna, Stary Sącz, 20-21 IX 2011)
Autorzy:
Duda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613519.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 492-498
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnie lata funkcjonowania kościoła i parafii pw. Św. Jakuba Starszego na krakowskim Kazimierzu (1758-1787)
Autorzy:
Magiera, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088418.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef Chwalibóg of Janowice
Kazimierz near Kraków
church of St. James the Greater
Michał Jerzy Poniatowski
Piotr Józef Rydulski
Strzemień family
Józef z Janowic Chwalibóg
Kazimierz pod Krakowem
kościół św. Jakuba Apostoła Starszego
Strzemieńczycy
Opis:
W artykule przedstawiono ostatnie lata istnienia kościoła i parafii pw. św. Jakuba Starszego na krakowskim Kazimierzu. Nieistniejący obecnie kościół św. Jakuba był jedną z trzech najstarszych świątyń na Kazimierzu, obok kościołów św. Michała Archanioła na Skałce i św. Wawrzyńca we wsi Bawół. Znajdował się w centrum osady nieznanego obecnie z imienia protoplasty rodu Strzemieni. Pierwsza wzmianka o parafii pw. św. Jakuba pochodzi z 1313 r. Od początku swojego istnienia była obsługiwana przez dwóch plebanów. W 1462 r. wystawiono dokument reorganizujący strukturę kleru posługującego w świątyni św. Jakuba na Kazimierzu, znoszący drugą plebanię, a w jej miejsce ustanawiający kolegium mansjonarzy. Pozostałe probostwo, zgodnie z powszechną praktyką widoczną w XV wieku, podniesiono do godności prepozytury. Cezura czasowa artykułu została wyznaczona przez dwie daty w XVIII wieku. W 1758 r. przedstawiciele rodu Strzemieni zrzekli się prawa patronatu wobec parafii pw. św. Jakuba na rzecz biskupów krakowskich. W tym samym roku biskup krakowski Andrzej Stanisław Kostka Załuski inkorporował probostwo do prefektury krakowskiego Seminarium Akademickiego. W 1783 r., w ramach tzw. „spustoszeń” kościelnych, przeprowadzonych na polecenie prymasa Michała Jerzego Poniatowskiego, kazimierska parafia pw. św. Jakuba Apostoła została ostatecznie zniesiona. Tereny pokościelne: mury świątyni, ogród, domy proboszcza, mansjonarzy, prebendarza i kapelana oraz cmentarz parafialny ze wszystkimi materiałami zostały sprzedane przez ks. Piotra Józefa Rydulskiego w 1787 r. Józefowi z Janowic Chwalibogowi, który w tym samym roku zburzył świątynię. Tekst kontraktu sprzedaży między ks. P.J. Rydulskim a J. Chwalibogiem został zamieszczony w formie aneksu do artykułu.
The article presents the last years of the existence of St. James the Greater church and parish in Cracovian Kazimierz (a district of the city of Kraków). The currently non-existent St. James church was one of the three oldest churches in Kazimierz, next to the churches of St. Michael the Archangel on Skałka and St. Laurence in the village of Bawół. It was located in the centre of a settlement belonging to the forbear of the Strzemień family, whose name is presently unknown. The first mention of the parish of St. James comes from 1313. Right from the outset of its existence, it was served by two parish priests. In 1462, a document was issued reorganizing the structure of the clergy performing ministry in the temple of St. James in Kazimierz, abolishing the second parsonage, and establishing a college of missionaries in its place. The remaining parson position, in line with the common practice observed in the 15th century, was elevated to the dignity of a provostry. The time frame for the article is delineated by two 18th century dates. In 1758, representatives of the Strzemień family relinquished the right of patronage over the parish of St. James in favour of the bishops of Kraków. In the same year, the Bishop of Kraków, Andrzej Stanisław Kostka Załuski, incorporated the parish into the prefecture of the Kraków Academic Seminary. In 1783, as part of the so-called ecclesiastical „clearing”, carried out on the orders of Primate Michał Jerzy Poniatowski, the parish of St. James the Apostle in Kazimierz was finally dissolved. The post-church grounds: the walls of the temple, the garden, the houses of the parson, vicars, prebendary and chaplain as well as the parish cemetery with all the materials were sold in 1787 by Rev. Piotr Józef Rydulski to Józef Chwalibóg of Janowice, who demolished the temple the same year. The text of the sales contract between Rev. P.J. Rydulski and J. Chwalibóg has been included as an appendix to the article.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 269-293
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Dębowska, Łacińska parafi a pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła w Łucku (XV-XVIII w.), Wydawnictwo „Episteme”, Lublin 2014, ss. 163, ISBN 978-83-62495-62-7
Autorzy:
Flaga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023013.pdf
Data publikacji:
2015-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia
Ukraina
historia
parish
Ukraine
history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 375-379
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie kuszenia Jezusa na pustyni szkołą chrześcijańskiego doskonalenia na podstawie komentarza św. Ambrożego do Ewangelii według św. Łukasza
An experience of Jesus’ temptation in the desert as the school of Christian perfecting on the basis of st. Ambrose’s commentary on the Gospel according to st. Luke
Autorzy:
Pałucki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613025.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kuszenie
pustynia
głód
Jezus Chrystus
Ambroży
Kościół
temptation
desert
hunger
Jesus Christ
Ambrose
Church
Opis:
Man, as Ambrose teaches, should be constantly aware that he is put to the temptation which is experience inherent in freedom, because without temptation, there is no freedom. Jesus chooses knowingly and willingly, despite temptation, folly and weakness arising from the sign of the Cross (cf. 1Cor 1: 23-25). He takes the side of extreme obedience to the Father, and He does so as a man – with all the consequence of human weakness, fear of dying and suffering. He says no’ to Satan – to be a man with a man – to the very end. After the temptation in the desert devil leaves him, but by the time (cf. Lk 4: 13), and he waits for the next convenient moment to tempt Jesus. Ambrose encourages all those who are involved in fighting against the temptations of Satan, because Jesus Christ has overcome the world and opened the door to eternal life for everyone – through the community. Church – communion is the way of human victory over Satan, the prince of this world.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 179-196
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo drogą doskonalenia chrześcijańskiego na podstawie epistolografii św. Paulina z Noli
Marriage as the way of Christian perfecting on the basis of st. Paulinus of Nola’s epistolography
Autorzy:
Pałucki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611956.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Paulin z Noli
małżeństwo
Paulinus of Nola
marriage
Opis:
According to Paulinus of Nola proper Christian formation is only possible in a community. Of course, he accepted its various forms, from family life, through monasticism to the hermit, but in this case, always remaining in the contact with other hermits. No doubt the example of Paulinus and Theresia had a great impact on the decisions of many aristocratic families who wanted to go in their footsteps. Their determined attitude and brave opposition to the overall criticism from the „world”, added the courage to those who were thinking alike, but so-called „political correctness”, or rather „class correctness”, holding them back. In time, however, the new way of life of spouses-monks was approved and many people began to visit the hermitage in Cimitile, and their way of life has become not only the subject of numerous discussions, but also the spiritual impulse to change many hearts. Therefore, one can talk about their innovative launch of the new forms of Christian perfecting. It would have to serve also to the reform of the Church, which increasingly in the fourth and fifth century began to lose its freshness of evangelical witness and began to undergo a dangerous tendency of overgrowth of administrative structures over her spiritual ministry. Paulin has set a specific program of Christian perfecting, which he lived with his wife Theresia and to which he encouraged his friends. Paulin's correspondence and his view of Christian perfecting through marriage should be read in the appropriate key of his specific ecclesiology, very personal, spiritual and mystical, as it was shown in the above article.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 469-481
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]: Historia – Tożsamość – Kultura. 100-lecie salezjańskiej Parafii Świętego Józefa w Przemyślu, red. Jerzy Gocko SDB, Marta Trojanowska, Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego, ISBN 978-83-61451-29-7, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, ISBN 987-83-6684-35-5, Przemyśl 2023, ss. 278
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33339804.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia św. Józefa w Przemyślu
Przemyśl
salezjanie
św. Józef Sebastian Pelczar
św. Jan Bosko
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 643-648
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokora w świetle "Expositio Evangelii secundum Lucam" św. Ambrożego z Mediolanu
Humility in the Light of "Expositio Evangelii secundum Lucam" of St. Ambrose of Milan
Autorzy:
Jurkiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613348.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pokora
Ambroży z Mediolanu
Expositio Evangelii secundum Lucam
komentarz
Ewangelia Łukasza
cnota
humility
Ambrose of Milan
commentary
Gospel of Luke
virtue
Opis:
Der Begriff Demut beschreibt Ergebenheit, die in der Einsicht in die Notwen- digkeit und im Willen zum Hinnehmen der Gegebenheiten begriindet ist. In der christlichen Religion bedeutet Demut das Anerkennen der Allmacht Gottes. Demut beschreibt demnach die innere Einstellung eines Menschen zu Gott. Die Demut spielt im christlichen Leben eine besondere Rolle. Fur Ambrosius von Mailand ist Demut eine wesentliche Eigenschaft des wahren Glaubigen, desjenigen, der mit Gott im Einen ist. Gott demiitigt Menschen, um sie zu ihm (zuriick) zu bringen, und Menschen demiitigen sich selbst vor Gott, um von ihm angenommen zu werden. Fur Christen bedeutet Demut gegeniiber Gott, ihn anzubeten, ihn zu achten, zu ehren und zu loben, weil man erkennt, dass alles, was man ist und hat, von Gottes Gnade ist. Beispiele fiir ein demiitiges und letztendlich gesegnetes Leben sind im Evangelium von Lukas z.B. Maria und der verlorenen Sohn. Aus diesen Begeben- heiten kónnen und sollten die Menschen, nach christlicher Auffassung, auch heute noch lernen. Ferner ist ais Fazit aus solchen Erzahlungen zu erkennen, dass im christlichen Glauben die Demut der Schliissel zu allem ist. Nur der Demiitige wird den Segen des Herm empfangen.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 365-372
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izabela z Flemmingów Czartoryska i eksploracja „ruin” kościoła św. Michała na Wawelu w świetle źródeł pisanych
Autorzy:
Spodaryk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33325508.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krakow Cathedral
Wawel
Archives of the Krakow Cathedral Chapter
Izabela Czartoryska née Flemming
The Princes Czartoryski Museum in Krakow
the Gothic House in Puławy
Puławy
Krakow
Michael Lancz von Kitzingen
Master Jerzy
Katedra krakowska
Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej
Izabela z Flemmingów Czartoryska
Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie
Dom Gotycki w Puławach
Kraków
Mistrz Jerzy
Opis:
Artykuł na podstawie źródeł pisanych, głównie przechowywanych w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej oraz w Bibliotece Książąt Czartoryskich w Krakowie, omawia kwestię quasi-wykopalisk w kolegiacie św. Michała Archanioła na Wawelu, które miała przeprowadzić Izabela z Flemmingów Czartoryska, pozyskując do swoich zbiorów kilka cennych dzieł sztuki i pamiątek przeszłości – niedającą się zidentyfikować i najwyraźniej zaginioną płytę nagrobną, niezachowane witraże oraz trzy obrazy ołtarzowe: bliżej nieznane weneckie dzieło (według I. Czartoryskiej) Tycjana lub Veronese’a Chrystus i jawnogrzesznica oraz dwa tablicowe obrazy Zwiastowanie Najświętszej Marii Pannie autorstwa mistrza Jerzego, a także Zaśnięcie Matki Boskiej uważany przeważnie za dzieło naśladowcy Michała Lancza z Kitzingen. Dalsze losy włoskiego malowidła nie są znane, poza tym, że w pierwszej dekadzie XIX wieku zdobiło ściany pałacu w Puławach. Dwa pozostałe obrazy znalazły się natomiast w Domu Gotyckim w Puławach, następnie dzieliły losy rodowych zbiorów i do dziś są częścią kolekcji Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie. Spisana przez Czartoryską narracja o pozyskaniu wspomnianych dwóch dzieł uchodziła dotąd za dobrze udokumentowaną. Porównanie różnych relacji odnotowanych przez księżną ukazuje, że przekazy są miejscami ze sobą sprzeczne. Niektóre zawarte w nich informacje, traktowane dotąd jako pewne, nie znajdują odzwierciedlenia w źródłach kościelnych – deskrypcjach wyposażenia kolegiaty z XVIII wieku. Przede wszystkim opis rozmieszczenia obrazów w ołtarzach spisany przez księżną w relacji z „wykopalisk” nie odpowiada wcześniejszym, nieodległym chronologicznie kościelnym inwentarzom. Ponadto rejestry kościelne w ogóle nie wspominają o weneckim obrazie, mającym według Czartoryskiej znajdować się w ołtarzu głównym. Podane przez nią datowanie (1802, w literaturze błędnie powielane jako 1803) eksploracji ruin również budzi wątpliwości w związku ze znanymi faktami dotyczącymi historii kolegiaty. Wydaje się, że narracje Czartoryskiej są efektem błędu lub celowej manipulacji mającej na celu uczynienie historii bardziej atrakcyjną. Zestawienie treści rękopiśmiennych katalogów Domu Gotyckiego z dokumentami znajdującymi się w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej oraz z anonsami o licytacji wyposażenia kolegiaty w 1803 roku prowadzi do wniosku, że opisana przez Czartoryską eksploracja ruin kolegiaty nie mogła odbyć się zimą 1802 roku. Jeśli de facto miała miejsce, to nastąpiła zimą na przełomie 1803 i 1804 roku. Nie można wykluczyć, że opisana przez Czartoryską eksploracja ruin kolegiaty w ogóle nie odbyła się, a obiekty z kościoła św. Michała zostały nabyte np. podczas aukcji wyposażenia świątyni w 1803 roku. Z drugiej strony, stan zachowania obrazów zdaje się świadczyć o tym, że zimowa eksploracja ruin rzeczywiście miała miejsce. Obrazy z pewnością znajdowały się w rękach Czartoryskich już w 1807 roku. Niniejsza praca wprowadza do dyskursu naukowego niewykorzystane do tej pory źródła pisane oraz stanowi studium nad dwoma muzealiami. Jest także przyczynkiem do dalszych krytycznych badań nad kolekcjonerstwem Czartoryskich oraz do studiów nad wyposażeniem nieistniejącego kościoła św. Michała na Wawelu i jego dalszymi losami.  
The article presents the issue of the quasi-excavations at the Collegiate Church of St Michael the Archangel at Wawel that Izabela née Flemming Czartoryska was said to have carried out, acquiring for her collection several valuable works of art and monuments of the past – an unidentifiable and apparently lost tombstone, unpreserved stained glass windows and three altar paintings: an unknown Venetian work (according to I. Czartoryska), Christ and the Adulteress by Titian or Veronese, and two panel paintings of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary by Master Jerzy, as well as the Dormition of Mary believed mostly to be the work of a follower of Michael Lancz von Kitzingen. The narrative written down by Czartoryska about the acquisition of the aforementioned two works has so far been considered well documented. A comparison of the various accounts recorded by the Duchess shows that the accounts contradict one another in some places. Some of the information contained therein, hitherto treated as reliable, is not reflected in church sources – descriptors of the collegiate furnishings from the 18th century. The dating (1802, erroneously reproduced in the literature as 1803) exploration of the ruins that was provided by her is also questionable. It seems that Czartoryska’s claims are the result of an error or deliberate manipulation aimed at making history more appealing. Juxtaposition of the contents of the manuscript catalogues of the Gothic House with documents in the Archives of the Kraków Cathedral Chapter and with announcements about the auction of collegiate equipment in 1803 leads to the conclusion that the exploration of the collegiate ruins described by Czartoryska could not have taken place in the winter of 1802. It cannot be ruled out that the exploration of the collegiate ruins described by Czartoryska did not take place at all, and that the objects from St Michael’s Church were acquired, for example, during an auction of the temple’s furnishings in 1803.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 431-472
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies